2014-09-04 13:46:30
Όπως η Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουαλία πλησιάζει - και η υποστήριξη της Ρωσίας για τους Ουκρανούς αυτονομιστές μεγαλώνει, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι συμμάχοι τους αντιμετωπίζουν όλο και μεγαλύτερη πίεση για να κάνουν κάτι. Ελκυστικές ακούγονται οι απλές λύσεις, όπως οι πρόσθετες κυρώσεις κατά της Ρωσίας και η στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία. Δυστυχώς, αυτές οι δυτικές επιθυμίες για να αποτρέψουν τη Μόσχα από την μια, και από την άλλη να βοηθήσουν το Κίεβο βραχυπρόθεσμα, αποκρύπτουν κάποιες ατυχείς πραγματικότητες και μερικά επώδυνα μαθήματα από άλλους εμφύλιους πολέμους.
Η κατώτατη γραμμή είναι ότι ακόμα και εάν η Μόσχα επιτρέψει το Κίεβο να νικήσει στρατιωτικά τους αυτονομιστές, κάτι που φαίνεται εξαιρετικά απίθανο σε αυτό το σημείο της σύγκρουσης, η εύρεση μιας βιώσιμης λύσης θα είναι εξαιρετικά δαπανηρή και αρκετά δύσκολη.
Η αδύναμη οικονομία της Ουκρανίας χειροτερεύει μέρα με τη μέρα όπως συνεχίζονται οι μάχες
. Τα οικονομικά προβλήματα της Ουκρανίας θα είναι πολύ μεγάλα και θα είναι δύσκολο να συμβάλουν στο να καλυτερέψουν οι περιστάσεις μετά την λήξη της αιματοχυσίας. Ακόμη και πριν από την αποπομπή του Βίκτορ Γιανουκόβιτς, την ρωσική προσάρτηση της Κριμαία, και τις αιματηρές μάχες στη Ντόνμπας, η Ουκρανία ήταν μια άθλια οικονομική υπόθεση. Για πάνω από δύο δεκαετίες η πολιτική ελίτ της χώρας δεν έκανε κάτι διαφορετικό από τα ασφαλίζει και να μοιράζει εκ νέου τα λάφυρά της, με αποτέλεσμα η οικονομίας της Ουκρανίας να μην έχει υποστεί καμία μεταρρύθμιση. Τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών είναι ένα υψηλό εξωτερικό χρέος και δημόσια ελλείμματα, αποτυχημένα διεθνή προγράμματα βοήθειας, ευάλωτη σε εξωτερική οικονομική μόχλευση, μια κοινωνία που διέπεται πλέον από μεγάλη δημόσια δυσαρέσκεια.
Σε τι θα καταλήξουν όλα αυτά, όταν η τρέχουσα σύγκρουση λήξει; Ας πάρουμε την καλύτερη περίπτωση και να υποθέσουμε ότι η τρέχουσα δυτική πολιτική πετύχει ναα σκήσει τόσες πιέσεις στη Μόσχα ώστε αυτή να εγκαταλείψει τους αυτονομιστές και να επιτρέψει τις τακτικές στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες της Ουκρανίας να τους νικήσουν γρήγορα.
Σε αυτό το πιο ευνοϊκό από όλα τα πιθανά μελλοντικά σενάρια, η Ουκρανία θα επιβαρυνθεί με την την ανοικοδόμηση των περιοχών Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ, προσθέτοντας έτσι επιπλέον κόστος στις υπάρχουσες οικονομικές επιβαρύνσεις της. Ο πρωθυπουργός Αρσένι Γιατσένιουκ έχει ήδη αναγνωρίσει ότι αυτό θα κοστίσει «δισεκατομμύρια δολάρια». Κατηγόρησε ευθέως τη Ρωσία ότι κατευθύνει τις αποσχιστικές δυνάμεις για να καταστρέψουν την υποδομή στην περιοχή για να «πνίξουν» την οικονομία της Ουκρανίας. Σύμφωνα με την Ukrinform, η κρατική υπηρεσία ενημέρωσης της Ουκρανίας, ο Γιατσένιουκ δήλωσε ότι οι αυτονομιστές καταστρέφουν «ορυχεία, σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ηλεκτρικά δίκτυα, σιδηροδρομικές γραμμές, γέφυρες και κέντα επικοινωνιών». Οι ουκρανικές κυβερνητικές δυνάμεις έχουν κάνει επίσης πολύ μεγάλη ζημιά. Σπίτια, σχολεία, καταστήματα και νοσοκομεία, βρίσκονται επίσης μέσα στα ερείπια.
Πέρα από το σημαντικό οικονομικό κόστος της, η καταστροφή στην ανατολική Ουκρανία είναι σημαντική από δύο άλλες απόψεις. Πρώτον, μπορεί κάλλιστα να είναι ανάμεσα στους ισχυρότερους παράγοντες αποτροπής οποιασδήποτε ρωσικής προσπάθειας να προσαρτήσει την περιοχή, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Μόσχα είχε να διαθέσει περίπου 14 δισεκατομμύρια δολάρια για τα επόμενα πέντε χρόνια για να ενσωματώσει Κριμαία (εκτός από μια γέφυρα για 6 δισεκατομμύρια δολάρια για να τη συνδέσει με τη Ρωσία). Οι περιοχές Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ μαζί είχαν στην αρχή του έτους πάνω από δύο φορές τον πληθυσμό της Κριμαίας, έχουν στηριχθεί σε μεγάλο βαθμό στην παλαιού τύπου βαριά βιομηχανία με όλα τα προβλήματα, και είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ό, τι σήμερα η Κριμαία.
Δεύτερον, η ανοικοδόμηση στην ανατολική Ουκρανία δεν θα είναι μόνο μια οικονομική αποστολή για την κυβέρνηση του Κιέβου, αλλά και μια πολιτική. Αναζητώντας τα δισεκατομμύρια δολάρια για την ανοικοδόμηση θα είναι αρκετά δύσκολο έργο. Θα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες ή η Ευρωπαϊκή Ένωση που θα παρέχουν αυτή την βοήθεια για να επωφεληθούν αυτό που οι δυτικοί πολιτικοί και τα δυστικά μέσα ενημέρωσης περιγράφουν ως «φιλορωσικές αυτονομιστικές κοινότητες» στην ανατολική Ουκρανία; Οι ψηφοφόροι στη δυτική και κεντρική Ουκρανία θα αποδεχτούν υψηλότερους φόρους, τη μείωση των μισθών τους και άλλα μέτρα οικονομικής λιτότητας για την κατασκευή νέων διαμερισμάτων για την επιστροφή των φιλορώσων προσφύγων, όταν οι ίδιοι ζουν σε πολυκατοικίες που καταρρέουν; Η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν μπορούν να επιλύσουν ως δια μαγείας όλα αυτά, τα νέα δάνεια θα σημάνουν νέα χρέη και νέες πληρωμές για τον τεταμένο προϋπολογισμό της Ουκρανίας. Ο Γιατσένιουκ ήδη αναζητεί τρόπους να φορολογήσει την ανώτερη μεσαία τάξη και τους πολιτικά ισχυρούς ολιγάρχες της Ουκρανίας. Θα πληρώσουν αυτοί;
Αφήνοντας κατά μέρος το κόστος ανοικοδόμησης, οι δυτικοί πολιτικοί πραγματικά πιστεύουν ότι αν το Κρεμλίνο εγκαταλείψει τους αυτονομιστές θα διατάξει ταυτόχρονα την Gazprom να πουλήσει το φυσικό αέριο στην Ουκρανία σε οποιαδήποτε άλλη τιμή εκτός από αυτές που είναι σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Τι επιπλέον πίεση θα μπορούσαν να ασκήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση για να εξαναγκάσουν από το Κρεμλίνο αυτό το αποτέλεσμα; Η αγορά του φυσικού αερίου σε ευρωπαϊκές τιμές θα κοστίσει δισεκατομμύρια, ειπλέον. Η οικονομική σχέσης της Ουκρανίας-Ρωσίας θα επιβιώσει; Η κυβέρνηση στο Κίεβο έχει υπολογίσει ότι η διακοπή των σχέσεων θα μπορούσε να κοστίσει την Ουκρανία έως 7 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο κατά το πρώτο έτος. Αυτό μπορεί να επηρεάσει δυσανάλογα τις βιομηχανικές πόλεις στην ανατολική και νότια Ουκρανία, όπου συγκεντρώνονται οι ρωσόφωνοι πληθυσμοί της χώρας.
Αν αυτό δεν είναι αρκετό, σε μια εποχή μετά τη σύγκρουση η Ουκρανία θα πρέπει να διαχειριστεί την αποστράτευση των φιλοκυβερνητικών πολιτοφυλακών και των αποσχιστικών δυνάμεων, την επιστροφή και επανεγκατάσταση των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που έχουν διαφύγει προς τα δυτικά ή ανατολικά, την επανένταξη και συμφιλίωση, ιδίως των αυτονομιστών μαχητών - εκτός και αν το Κίεβο σχεδιάζει να φυλακίσει όλους αυτούς και στη συνέχεια να συντηρήσει τις οικογένειές τους. Εάν δεν τις χειριστεί καλά αυτές τις υποθέσεις, αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να επιδεινώσει τις εντάσεις και αλλού στην Ουκρανία, ειδικά εάν η Μόσχα δώσει ένα «χέρι βοηθείας».
fox2 Magazine
InfoGnomon
Η κατώτατη γραμμή είναι ότι ακόμα και εάν η Μόσχα επιτρέψει το Κίεβο να νικήσει στρατιωτικά τους αυτονομιστές, κάτι που φαίνεται εξαιρετικά απίθανο σε αυτό το σημείο της σύγκρουσης, η εύρεση μιας βιώσιμης λύσης θα είναι εξαιρετικά δαπανηρή και αρκετά δύσκολη.
Η αδύναμη οικονομία της Ουκρανίας χειροτερεύει μέρα με τη μέρα όπως συνεχίζονται οι μάχες
Σε τι θα καταλήξουν όλα αυτά, όταν η τρέχουσα σύγκρουση λήξει; Ας πάρουμε την καλύτερη περίπτωση και να υποθέσουμε ότι η τρέχουσα δυτική πολιτική πετύχει ναα σκήσει τόσες πιέσεις στη Μόσχα ώστε αυτή να εγκαταλείψει τους αυτονομιστές και να επιτρέψει τις τακτικές στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες της Ουκρανίας να τους νικήσουν γρήγορα.
Σε αυτό το πιο ευνοϊκό από όλα τα πιθανά μελλοντικά σενάρια, η Ουκρανία θα επιβαρυνθεί με την την ανοικοδόμηση των περιοχών Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ, προσθέτοντας έτσι επιπλέον κόστος στις υπάρχουσες οικονομικές επιβαρύνσεις της. Ο πρωθυπουργός Αρσένι Γιατσένιουκ έχει ήδη αναγνωρίσει ότι αυτό θα κοστίσει «δισεκατομμύρια δολάρια». Κατηγόρησε ευθέως τη Ρωσία ότι κατευθύνει τις αποσχιστικές δυνάμεις για να καταστρέψουν την υποδομή στην περιοχή για να «πνίξουν» την οικονομία της Ουκρανίας. Σύμφωνα με την Ukrinform, η κρατική υπηρεσία ενημέρωσης της Ουκρανίας, ο Γιατσένιουκ δήλωσε ότι οι αυτονομιστές καταστρέφουν «ορυχεία, σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ηλεκτρικά δίκτυα, σιδηροδρομικές γραμμές, γέφυρες και κέντα επικοινωνιών». Οι ουκρανικές κυβερνητικές δυνάμεις έχουν κάνει επίσης πολύ μεγάλη ζημιά. Σπίτια, σχολεία, καταστήματα και νοσοκομεία, βρίσκονται επίσης μέσα στα ερείπια.
Πέρα από το σημαντικό οικονομικό κόστος της, η καταστροφή στην ανατολική Ουκρανία είναι σημαντική από δύο άλλες απόψεις. Πρώτον, μπορεί κάλλιστα να είναι ανάμεσα στους ισχυρότερους παράγοντες αποτροπής οποιασδήποτε ρωσικής προσπάθειας να προσαρτήσει την περιοχή, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Μόσχα είχε να διαθέσει περίπου 14 δισεκατομμύρια δολάρια για τα επόμενα πέντε χρόνια για να ενσωματώσει Κριμαία (εκτός από μια γέφυρα για 6 δισεκατομμύρια δολάρια για να τη συνδέσει με τη Ρωσία). Οι περιοχές Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ μαζί είχαν στην αρχή του έτους πάνω από δύο φορές τον πληθυσμό της Κριμαίας, έχουν στηριχθεί σε μεγάλο βαθμό στην παλαιού τύπου βαριά βιομηχανία με όλα τα προβλήματα, και είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ό, τι σήμερα η Κριμαία.
Δεύτερον, η ανοικοδόμηση στην ανατολική Ουκρανία δεν θα είναι μόνο μια οικονομική αποστολή για την κυβέρνηση του Κιέβου, αλλά και μια πολιτική. Αναζητώντας τα δισεκατομμύρια δολάρια για την ανοικοδόμηση θα είναι αρκετά δύσκολο έργο. Θα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες ή η Ευρωπαϊκή Ένωση που θα παρέχουν αυτή την βοήθεια για να επωφεληθούν αυτό που οι δυτικοί πολιτικοί και τα δυστικά μέσα ενημέρωσης περιγράφουν ως «φιλορωσικές αυτονομιστικές κοινότητες» στην ανατολική Ουκρανία; Οι ψηφοφόροι στη δυτική και κεντρική Ουκρανία θα αποδεχτούν υψηλότερους φόρους, τη μείωση των μισθών τους και άλλα μέτρα οικονομικής λιτότητας για την κατασκευή νέων διαμερισμάτων για την επιστροφή των φιλορώσων προσφύγων, όταν οι ίδιοι ζουν σε πολυκατοικίες που καταρρέουν; Η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν μπορούν να επιλύσουν ως δια μαγείας όλα αυτά, τα νέα δάνεια θα σημάνουν νέα χρέη και νέες πληρωμές για τον τεταμένο προϋπολογισμό της Ουκρανίας. Ο Γιατσένιουκ ήδη αναζητεί τρόπους να φορολογήσει την ανώτερη μεσαία τάξη και τους πολιτικά ισχυρούς ολιγάρχες της Ουκρανίας. Θα πληρώσουν αυτοί;
Αφήνοντας κατά μέρος το κόστος ανοικοδόμησης, οι δυτικοί πολιτικοί πραγματικά πιστεύουν ότι αν το Κρεμλίνο εγκαταλείψει τους αυτονομιστές θα διατάξει ταυτόχρονα την Gazprom να πουλήσει το φυσικό αέριο στην Ουκρανία σε οποιαδήποτε άλλη τιμή εκτός από αυτές που είναι σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Τι επιπλέον πίεση θα μπορούσαν να ασκήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση για να εξαναγκάσουν από το Κρεμλίνο αυτό το αποτέλεσμα; Η αγορά του φυσικού αερίου σε ευρωπαϊκές τιμές θα κοστίσει δισεκατομμύρια, ειπλέον. Η οικονομική σχέσης της Ουκρανίας-Ρωσίας θα επιβιώσει; Η κυβέρνηση στο Κίεβο έχει υπολογίσει ότι η διακοπή των σχέσεων θα μπορούσε να κοστίσει την Ουκρανία έως 7 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο κατά το πρώτο έτος. Αυτό μπορεί να επηρεάσει δυσανάλογα τις βιομηχανικές πόλεις στην ανατολική και νότια Ουκρανία, όπου συγκεντρώνονται οι ρωσόφωνοι πληθυσμοί της χώρας.
Αν αυτό δεν είναι αρκετό, σε μια εποχή μετά τη σύγκρουση η Ουκρανία θα πρέπει να διαχειριστεί την αποστράτευση των φιλοκυβερνητικών πολιτοφυλακών και των αποσχιστικών δυνάμεων, την επιστροφή και επανεγκατάσταση των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που έχουν διαφύγει προς τα δυτικά ή ανατολικά, την επανένταξη και συμφιλίωση, ιδίως των αυτονομιστών μαχητών - εκτός και αν το Κίεβο σχεδιάζει να φυλακίσει όλους αυτούς και στη συνέχεια να συντηρήσει τις οικογένειές τους. Εάν δεν τις χειριστεί καλά αυτές τις υποθέσεις, αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να επιδεινώσει τις εντάσεις και αλλού στην Ουκρανία, ειδικά εάν η Μόσχα δώσει ένα «χέρι βοηθείας».
fox2 Magazine
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Τι κρύβουν αρχαιολόγοι και υπουργείο για την Αμφίπολη; [photo]](https://images.newsnowgreece.com/72/722144/ti-kryvoun-arxaiologoi-kai-ypourgeio-gia-tin-amfipoli-photo-1-124x78.jpg)
