2014-09-06 16:27:26
Γράφει η Ανθή Παπαγεωργίου*
«Οπως στην έννοια της χαρμολύπης, οι δύο αντίθετες καταστάσεις είναι ισότιμα μοιρασμένες, έτσι και στις ιστορίες που μας διηγείται στο βιβλίο του "Ημερολόγια Χαρμολύπης" ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης, η χαρά και η λύπη, ως φαινομενικά αντίθετα συναισθήματα, αναδύονται ξεχωριστά για να φύγουν τελικά χέρι με χέρι.
Μέσα από τις αφηγήσεις των παλαιών συμμαθητών που ξαναβρίσκονται μετά από χρόνια, ξετυλίγονται οι προσωπικές τους ιστορίες, που ενώ διαδραματίζονται σε άλλο τόπο και χρόνο, σε μέρη και εποχές που δεν είναι γνώριμα σε κάθε αναγνώστη, πολύ φιλόξενα και οικεία τον μεταφέρουν χωρίς προσπάθεια, σε αρώματα και τοπία, κάνοντάς τον συμμέτοχο σε μία Ελλάδα παράλληλη, καταγεγραμμένη στο συλλογικό μας ασυνείδητο.
Εκεί ανήκουν και τα μέρη του βιβλίου που πραγματεύονται την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, που σε επανασυνδέουν με την πραγματικότητα, ενώ για αντάλλαγμα προσφέρουν μια ορθολογιστική και ψύχραιμη καταγραφή γεγονότων για το πως φτάσαμε ως εδώ μαζί, συμμέτοχοι στο κομμάτι αυτό της οδυνηρής καθημερινότητας της χώρας.
Και εκεί που ο συγγραφέας σε έχει βάλει στη διαδικασία να σκέφτεσαι αντί να αισθάνεσαι, έρχεται η έκπληξη να κλείσει το βιβλίο ως κρεσέντο, ενιαία αφηγηματικά με τις υπόλοιπες ιστορίες, διαφορετική όμως σε κάθε άλλο επίπεδο, αφήνοντας σου μία αίσθηση δημιουργικής αισιοδοξίας και συνέχειας. Κλείνοντας την τελευταία σελίδα, έχεις κάνει, τελικά, μέσα από τους πρωταγωνιστές των Ημερολογίων, μια ισορροπημένη διαδρομή ανάμεσα στο εχθές και το σήμερα, το ατομικό και το συλλογικό, το συναίσθημα και το αυθύπαρκτο γεγονός, την αποδοχή της πραγματικότητας και την γοητεία του φανταστικού και του ανεκπλήρωτου, ένα πλήρες ταξίδι.
*Η Ανθή Παπαγεωργίου είναι δικηγόρος
liberals10
«Οπως στην έννοια της χαρμολύπης, οι δύο αντίθετες καταστάσεις είναι ισότιμα μοιρασμένες, έτσι και στις ιστορίες που μας διηγείται στο βιβλίο του "Ημερολόγια Χαρμολύπης" ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης, η χαρά και η λύπη, ως φαινομενικά αντίθετα συναισθήματα, αναδύονται ξεχωριστά για να φύγουν τελικά χέρι με χέρι.
Μέσα από τις αφηγήσεις των παλαιών συμμαθητών που ξαναβρίσκονται μετά από χρόνια, ξετυλίγονται οι προσωπικές τους ιστορίες, που ενώ διαδραματίζονται σε άλλο τόπο και χρόνο, σε μέρη και εποχές που δεν είναι γνώριμα σε κάθε αναγνώστη, πολύ φιλόξενα και οικεία τον μεταφέρουν χωρίς προσπάθεια, σε αρώματα και τοπία, κάνοντάς τον συμμέτοχο σε μία Ελλάδα παράλληλη, καταγεγραμμένη στο συλλογικό μας ασυνείδητο.
Εκεί ανήκουν και τα μέρη του βιβλίου που πραγματεύονται την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, που σε επανασυνδέουν με την πραγματικότητα, ενώ για αντάλλαγμα προσφέρουν μια ορθολογιστική και ψύχραιμη καταγραφή γεγονότων για το πως φτάσαμε ως εδώ μαζί, συμμέτοχοι στο κομμάτι αυτό της οδυνηρής καθημερινότητας της χώρας.
Και εκεί που ο συγγραφέας σε έχει βάλει στη διαδικασία να σκέφτεσαι αντί να αισθάνεσαι, έρχεται η έκπληξη να κλείσει το βιβλίο ως κρεσέντο, ενιαία αφηγηματικά με τις υπόλοιπες ιστορίες, διαφορετική όμως σε κάθε άλλο επίπεδο, αφήνοντας σου μία αίσθηση δημιουργικής αισιοδοξίας και συνέχειας. Κλείνοντας την τελευταία σελίδα, έχεις κάνει, τελικά, μέσα από τους πρωταγωνιστές των Ημερολογίων, μια ισορροπημένη διαδρομή ανάμεσα στο εχθές και το σήμερα, το ατομικό και το συλλογικό, το συναίσθημα και το αυθύπαρκτο γεγονός, την αποδοχή της πραγματικότητας και την γοητεία του φανταστικού και του ανεκπλήρωτου, ένα πλήρες ταξίδι.
*Η Ανθή Παπαγεωργίου είναι δικηγόρος
liberals10
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ξεκινούν άμεσοι έλεγχοι στα βενζινάδικα για το σύστημα εισροών - εκροών
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
