2014-09-13 20:13:07
Μια νέα αρχή, μια νέα ζωή για την 18χρονη Λαμπρινή Κωνσταντινίδου μόλις ξεκίνησε. Η Θεσσαλονικιά παίκτρια του βόλει που κατέκτησε τους φιλάθλους του Ηρακλή και όχι μόνο, ζεί εδώ και λίγους μήνες στην
Αμερική. Με προτεραιότητα της το βόλει, της ανοίγονται νέοι δρόμοι και νέες εμπειρίες στην μακρινή ήπειρο.
Απο ποιά ηλικία ασχολείσαι με το βόλει; Τι ήταν αυτό που σε έκανε να θέλεις να ασχοληθείς με αυτό το άθλημα;
Άρχισα να παίζω βόλεϊ από όταν ήμουν 6 χρόνων στον Ηρακλή και ο λόγος ήταν επειδή η μητέρα μου ήταν πολυ καλή και διεθνής βόλεϊ πολίστρια αλλά και επειδή η αδερφή μου είχε ξεκινήσει να παίζει μαζί μου αν και ενδιάμεσα είχα δοκιμάσει όλα τα υπόλοιπα αθλήματα κατέληξα στο βόλεϊ!
Πως ήταν η εμπειρία σε μια ομάδα όπως ο Ηρακλής;
Ο Ηρακλής για εμένα ήταν ο σταθμός μου από 6 εώς 17 χρόνων. Ουσιαστικά μέσα στον Ηρακλή είχα την πρώτη μου επαφή με το άθλημα και μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι είναι ένας μεγάλος σύλλογος με ιστορία και ότι είμαι αρκετά τυχερή που μεγάλωσα μέσα σε έναν τέτοιο σύλλογο και είχε την πρώτη μου επαφή με την μεγάλη κατηγορία της Α1 γυναικών.
Πως βρέθηκες στην Αμερική; Υπάρχει διαφορά νοοτροπίας στις δύο χώρες όσον αφορά το βόλει και γενικότερα τον αθλητισμό;
Προπέρσι το καλοκαίρι είχαμε με την εθνική κορασίδων πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο όποιο τα πήγαμε πολυ καλά και ήρθε η πρόκριση στο παγκόσμιο! Το πανευρωπαϊκό ήταν στο Μαυροβούνιο και εκεί υπήρχαν όπως πάντα άλλωστε σκάουτερ από πανεπιστήμια της Αμερικής! Όταν τελείωσε η διοργάνωση οι γονείς μου ήταν εκεί και μου ανακοίνωσαν ότι είχα κάποιες προτάσεις από πανεπιστήμια στην Αμερική στην αρχή ήμουν πολυ αρνητική όμως, συζήτηση με την συζήτηση. έφτασα τώρα να έχω 3 μήνες στο West Virginia University! Οι διάφορες στο βόλεϊ αλλά και στον τροπο διαχείρισης των πραγμάτων μέσα στο γήπεδο αλλά και έξω από αυτό είναι πολλές...Στην αρχή ήταν δύσκολα για εμένα να ανταπεξέλθω όλη αυτή την πίεση όμως έχοντας δίπλα μου μια καινούργια οικογένεια την νέα μου ομάδα η οποία με στηρίζει σε κάθε μου βήμα έχω μπει για τα καλά στο δικό τους τροπο σκέψης.
Πως αντιμετωπίζουν τους Έλληνες αθλητές;
Οι διακρίσεις εδώ είναι πολυ σημαντικές όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο αλλά περισσότερο σε ομαδικό. Είναι πολυ όμορφο συναίσθημα να βλέπεις πως μερικοί κόποι σου ανταμείβονται μέρα με την μέρα και αυτό σου δίνει το μεγαλύτερη κίνητρο για να συνεχίσεις αυτόν τον μεγάλο αγώνα !
Πόσο σημαντικές είναι για σένα κάποιες διακρίσεις στην Αμερικη;
Είναι πολυ όμορφο συναίσθημα να βλέπεις πως μερικοί κόποι σου ανταμείβονται μέρα με την μέρα και αυτό σου δίνει το μεγαλύτερη κίνητρο για να συνεχίσεις αυτόν τον μεγάλο αγώνα!
Τι έχεις καταφέρει μέχρι τώρα; Τι σου έχει αφήσει όλη αυτή η εμπειρία;
Μέχρι τώρα το μεγαλύτερο αρχικό κατόρθωμα μου ήταν να παίξω βασική διότι ήταν αρκετά δύσκολο να περάσω κάποια η οποίος γνωρίζει χρόνια τον διαφορετικό τροπο παιχνιδιού όταν το κατάφερα αυτό τότε μετά τα δύο Σαββατοκύριακα παιχνιδιών βραβεύτηκα ως το rookie of the week που σημαίνει ότι είχα τα καλύτερα στατιστικά από όλες τις πασσαδορους στο big 12 conference! Ήταν υπέροχο συναίσθημα για εμένα αλλά ένιωσα ακόμα πιο όμορφα βλέποντας ότι στην Ελλάδα είχαν γράψει ενα πολυ όμορφο άρθρο για εμένα και για την βράβευση μου!
Ποια είναι τα σχέδια για το μέλλον; Θέλεις να μείνεις Αμερική ή να επιστρέψεις Ελλάδα;
Προς το παρόν τα σχέδια μου είναι να τελειώσω την σχολή μου εδώ να έχω μια επιτυχημένη χρόνια όσον αφορά το κομμάτι του βόλεϊ και όταν τελειώσω αν μου δωθει η δυνατότητα να φύγω στην Ευρώπη για μια καλύτερη τύχη αν και το μεγαλύτερο μου όνειρο όταν τελειώσω είναι να ξανά βρεθώ στην ίδια ομάδα με την αδερφή μου ακόμα και στην Ελλάδα. Πιστεύω πως κανεις δεν μπορεί να περιγράψει το συναίσθημα αν δεν το έχει ζήσει!
Πηγή Tromaktiko
Αμερική. Με προτεραιότητα της το βόλει, της ανοίγονται νέοι δρόμοι και νέες εμπειρίες στην μακρινή ήπειρο.
Απο ποιά ηλικία ασχολείσαι με το βόλει; Τι ήταν αυτό που σε έκανε να θέλεις να ασχοληθείς με αυτό το άθλημα;
Άρχισα να παίζω βόλεϊ από όταν ήμουν 6 χρόνων στον Ηρακλή και ο λόγος ήταν επειδή η μητέρα μου ήταν πολυ καλή και διεθνής βόλεϊ πολίστρια αλλά και επειδή η αδερφή μου είχε ξεκινήσει να παίζει μαζί μου αν και ενδιάμεσα είχα δοκιμάσει όλα τα υπόλοιπα αθλήματα κατέληξα στο βόλεϊ!
Πως ήταν η εμπειρία σε μια ομάδα όπως ο Ηρακλής;
Ο Ηρακλής για εμένα ήταν ο σταθμός μου από 6 εώς 17 χρόνων. Ουσιαστικά μέσα στον Ηρακλή είχα την πρώτη μου επαφή με το άθλημα και μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι είναι ένας μεγάλος σύλλογος με ιστορία και ότι είμαι αρκετά τυχερή που μεγάλωσα μέσα σε έναν τέτοιο σύλλογο και είχε την πρώτη μου επαφή με την μεγάλη κατηγορία της Α1 γυναικών.
Πως βρέθηκες στην Αμερική; Υπάρχει διαφορά νοοτροπίας στις δύο χώρες όσον αφορά το βόλει και γενικότερα τον αθλητισμό;
Προπέρσι το καλοκαίρι είχαμε με την εθνική κορασίδων πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο όποιο τα πήγαμε πολυ καλά και ήρθε η πρόκριση στο παγκόσμιο! Το πανευρωπαϊκό ήταν στο Μαυροβούνιο και εκεί υπήρχαν όπως πάντα άλλωστε σκάουτερ από πανεπιστήμια της Αμερικής! Όταν τελείωσε η διοργάνωση οι γονείς μου ήταν εκεί και μου ανακοίνωσαν ότι είχα κάποιες προτάσεις από πανεπιστήμια στην Αμερική στην αρχή ήμουν πολυ αρνητική όμως, συζήτηση με την συζήτηση. έφτασα τώρα να έχω 3 μήνες στο West Virginia University! Οι διάφορες στο βόλεϊ αλλά και στον τροπο διαχείρισης των πραγμάτων μέσα στο γήπεδο αλλά και έξω από αυτό είναι πολλές...Στην αρχή ήταν δύσκολα για εμένα να ανταπεξέλθω όλη αυτή την πίεση όμως έχοντας δίπλα μου μια καινούργια οικογένεια την νέα μου ομάδα η οποία με στηρίζει σε κάθε μου βήμα έχω μπει για τα καλά στο δικό τους τροπο σκέψης.
Πως αντιμετωπίζουν τους Έλληνες αθλητές;
Οι διακρίσεις εδώ είναι πολυ σημαντικές όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο αλλά περισσότερο σε ομαδικό. Είναι πολυ όμορφο συναίσθημα να βλέπεις πως μερικοί κόποι σου ανταμείβονται μέρα με την μέρα και αυτό σου δίνει το μεγαλύτερη κίνητρο για να συνεχίσεις αυτόν τον μεγάλο αγώνα !
Πόσο σημαντικές είναι για σένα κάποιες διακρίσεις στην Αμερικη;
Είναι πολυ όμορφο συναίσθημα να βλέπεις πως μερικοί κόποι σου ανταμείβονται μέρα με την μέρα και αυτό σου δίνει το μεγαλύτερη κίνητρο για να συνεχίσεις αυτόν τον μεγάλο αγώνα!
Τι έχεις καταφέρει μέχρι τώρα; Τι σου έχει αφήσει όλη αυτή η εμπειρία;
Μέχρι τώρα το μεγαλύτερο αρχικό κατόρθωμα μου ήταν να παίξω βασική διότι ήταν αρκετά δύσκολο να περάσω κάποια η οποίος γνωρίζει χρόνια τον διαφορετικό τροπο παιχνιδιού όταν το κατάφερα αυτό τότε μετά τα δύο Σαββατοκύριακα παιχνιδιών βραβεύτηκα ως το rookie of the week που σημαίνει ότι είχα τα καλύτερα στατιστικά από όλες τις πασσαδορους στο big 12 conference! Ήταν υπέροχο συναίσθημα για εμένα αλλά ένιωσα ακόμα πιο όμορφα βλέποντας ότι στην Ελλάδα είχαν γράψει ενα πολυ όμορφο άρθρο για εμένα και για την βράβευση μου!
Ποια είναι τα σχέδια για το μέλλον; Θέλεις να μείνεις Αμερική ή να επιστρέψεις Ελλάδα;
Προς το παρόν τα σχέδια μου είναι να τελειώσω την σχολή μου εδώ να έχω μια επιτυχημένη χρόνια όσον αφορά το κομμάτι του βόλεϊ και όταν τελειώσω αν μου δωθει η δυνατότητα να φύγω στην Ευρώπη για μια καλύτερη τύχη αν και το μεγαλύτερο μου όνειρο όταν τελειώσω είναι να ξανά βρεθώ στην ίδια ομάδα με την αδερφή μου ακόμα και στην Ελλάδα. Πιστεύω πως κανεις δεν μπορεί να περιγράψει το συναίσθημα αν δεν το έχει ζήσει!
Πηγή Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δες πως είναι να οδηγείς μοτοσυκλέτα με 320 χιλ./ώρα....
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
