2014-09-20 03:00:09
Λίγες μέρες μετά την πρώτη έκδοση των εκκαθαριστικών του ΕΝΦΙΑ, είχαμε δημοσιεύσει άρθρο αναφορικά με τις δράσεις που σκοπεύαμε να αναλάβουμε εναντίον του συγκεκριμένου φόρου. Όμως, καθώς κατά τις επόμενες μέρες, με την αναστάτωση που προκλήθηκε στην κοινωνία, η Κυβέρνηση άφησε να διαρρεύσει ότι τα εκκαθαριστικά του Ιουλίου θα αντικαθιστούνταν από νέα, ήμασταν αναγκασμένοι να αναβάλουμε τις δράσεις μας, έως την έκδοση των νέων εκκαθαριστικών.
Στο διάστημα που πέρασε από τον Αύγουστο, είχαμε την ευκαιρία και να συζητήσουμε περισσότερο με πολίτες, έτσι ώστε να αντιληφθούμε καλύτερα το πρόβλημα του ΕΝΦΙΑ, αλλά και το ποιά βοήθεια θα ήθελαν οι πολίτες από εμάς, ως κίνημα πολιτών. Έτσι, αναπροσαρμόσαμε σε ορισμένα σημεία τη στρατηγική μας για την αντιμετώπιση του ΕΝΦΙΑ, ενώ παράλληλα διαδώσαμε την αναγκαιότητα να υπάρξουν και άλλοι φορείς που θα αναπτύξουν παρόμοιες πρακτικές υπέρ της κοινωνίας
. Με χαρά μας διαπιστώσαμε ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών ακολουθεί και αυτός την πρακτική των υποδειγμάτων δικογράφων και των μαζικών αγώνων που είχαμε ξεκινήσει ήδη από τη λειτουργία του Σωματείου “Έλληνες Φορολογούμενοι”, το 2011, πρακτική που επαναλάβαμε φέτος το καλοκαίρι εναντίον των εκκαθαριστικών της φορολογίας εισοδήματος. Με τον τρόπο αυτό, ο αγώνας γίνεται ακόμη πιο μαζικός και το πολιτικό σύστημα αναγκάζεται ακόμη πιο πολύ να “ακούσει” τη φωνή της κοινωνίας, της λογικής και του αυτονόητου. (Δείτε τη σχετική πρωτοβουλία του ΔΣΑ).
Έτσι, στις -δυστυχώς- λίγες μέρες που απομένουν έως την 30η Σεπτεμβρίου (ημερομηνία λήξης των προθεσμιών για κάθε προσφυγή), θα κινηθούμε στην κατάθεση ενδικοφανών προσφυγών (ανάλογα με την περίπτωση του κάθε πολίτη), αλλά και στην προσπάθεια να διαδοθούν μερικές από τις βασικές ιδέες του κόμματός μας, σχετικές με τη φορολογία, τις οποίες πιστεύουμε ότι η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη να αποδεχθεί.
Πριν δούμε τις ενέργειες που μπορούμε να κάνουμε, πρέπει να αναφέρουμε κάτι πολύ σημαντικό και ρεαλιστικό: Επί αιώνες, υπάρχουν δύο βασικές αρχές της δημοσιονομικής επιστήμης, οι οποίες πηγάζουν από την κυριαρχική εξουσία του Κράτους και τις οποίες θα πρέπει πάντα να έχουμε υπ’ όψη μας:
1) Το Κράτος έχει το (θεωρητικό) δικαίωμα να νομοθετεί και να φορολογεί απεριόριστα.
2) Το Κράτος έχει τη δύναμη να εισπράξει ακόμη και έναν εξόφθαλμα παράνομο φόρο.
Ο τρόπος που ένα Κράτος εφαρμόζει τις αρχές αυτές, προσδιορίζει τη δημοκρατικότητα της διακυβέρνησης, αλλά και το βαθμό εκσυγχρονισμού του.
Αναφέρουμε το παραπάνω, για να δώσουμε την πραγματική διάσταση των ζητημάτων της φορολογίας στη σημερινή Ελλάδα. Είναι πολύ δύσκολο να νικήσει κάποιος το Κράτος, κυρίως μέσα στο δικό του “σπίτι” (δηλαδή, στις δικές του υπηρεσίες και στα δικά του δικαστήρια). Όμως, μπορεί να γίνει. Κυρίως όταν στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν πολλοί (γι' αυτό και χαρήκαμε με τη διαπίστωση ότι και ο Δ.Σ.Α. κινείται προς την ίδια κατεύθυνση). Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και η “ποιότητα” των επιχειρημάτων.
Μαζικότητα στη συμμετοχή και ποιότητα επιχειρημάτων. Αυτά είναι τα κλειδιά για την επιτυχία του αγώνα κατά της υπερβολικής και της άδικης φορολογίας.
Δεν ξέρουμε ποιά μπορεί τελικά να είναι τα αποτελέσματα αυτών των δράσεων. Όλα όσα συμβαίνουν σήμερα είναι πρωτόγνωρα (οι φόροι, ο τρόπος προσφυγής, αλλά και οι ανάγκες των πολιτών). Όμως, είμαστε πεπεισμένοι ότι, ένας μεγάλος αριθμός προσφυγών τελικά θα έχουν θετικό αποτέλεσμα.
Τί προσφυγές μπορούν να γίνουν:
Οι πολίτες μπορούν να προσφύγουν για μία ή για περισσότερες από τις παρακάτω περιπτώσεις:
α) στην περίπτωση που κρίνουν ότι δεν έχουν τη δυνατότητα (λόγω έλλειψης φοροδοτικής ικανότητας) να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ, αιτούμενοι την κατάργηση ή τη μείωσή του.
β) στην περίπτωση που επιβαρύνονται με συμπληρωματικό φόρο και οφείλουν κάποιο ποσό σε ενυπόθηκο στεγαστικό δάνειο.
γ) στην περίπτωση που κάποιος συμφωνεί με την άποψη στην οποία βασίσαμε τη μηνυτήρια αναφορά κατά του Υπουργού Οικονομικών, ότι δηλαδή, το συνολικό ποσό που καταλογίστηκε ως φόρος (φθάνει ή και υπερβαίνει τα 3,2 δισ. ευρώ) υπερβαίνει το ποσό το οποίο ενέκρινε η Βουλή μέσω του Προϋπολογισμού και συνεπώς αντίκειται στην παρ. 2 του άρθρου 79 του Συντάγματος.
Η πρώτη περίπτωση προσφυγής (λόγω έλλειψης φοροδοτικής ικανότητας) εκτιμούμε ότι είναι και η πιο συχνή. Είναι η περίπτωση που χρησιμοποίησε και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, βασιζόμενος σε σκεπτικό που συχνά έχουμε αναπτύξει και εμείς (άλλωστε, οι συνεργαζόμενοι με μας δικηγόροι, είναι και μέλη του Δ.Σ.Α.).
Εκτιμούμε ότι, όταν τα στοιχεία που αναφέρονται στην κάθε προσφυγή δείχνουν ότι όντως υπάρχει έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας, έχουν πάρα πολλές πιθανότητες να ευδοκιμήσουν.
Η δεύτερη περίπτωση προσφυγής (αφαίρεση του ποσού ενός δανείου από το σύνολο της περιουσίας) είναι πιο δύσκολη περίπτωση. Όμως, αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορεί να γίνει δεκτή, είτε από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, είτε από ένα δικαστήριο. Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα είναι σοβαρό και θα πρέπει να υπάρξουν προσφυγές, έτσι ώστε να δοκιμασθούν και να αρχίσει να παράγεται νομολογία επί του ζητήματος αυτού, που πιθανότητα εμφανίζεται για πρώτη φορά ενώπιον της δικαιοσύνης.
Η τρίτη περίπτωση προσφυγής (λόγω υπέρβασης του συνολικού ποσού του καταλογισθέντος φόρου, σε σχέση με αυτό που ψήφισε η Βουλή) είναι ίσως ακόμη πιο δύσκολη. Όχι επειδή η Κυβέρνηση έχει ...παράδοση στις υπερβάσεις των εξουσιοδοτήσεων της Βουλής, αλλά επειδή είναι η πρώτη φορά που κάποιος διαμαρτύρεται για το ζήτημα αυτό. Όμως, είναι μία προσφυγή “εύκολη” να πραγματοποιηθεί, αφού δε χρειάζονται πολλά στοιχεία και έγγραφα. Στα δικαστήρια, επειδή εκεί θα καταλήξει, θα έχει έναν “τροχιοδεικτικό” ρόλο. Δηλαδή, θα δημιουργήσει νομολογία η οποία θα εφαρμοστεί στο μέλλον. Κατά την άποψή μας, είναι σημαντικό να υπάρξουν όσο το δυνατό περισσότεροι πολίτες που θα κάνουν αυτή την προσφυγή. Τελικά, στην περίπτωση που απορριφθούν (κατά την άποψή μας είναι το πιθανότερο να συμβεί) μερικοί πολίτες, θα πάμε την υπόθεση πιο πέρα, στα διοικητικά δικαστήρια, ή τελικά σε Ανώτατο Δικαστήριο για να αποφασίσουν αυτά.
Πηγή Tromaktiko
Στο διάστημα που πέρασε από τον Αύγουστο, είχαμε την ευκαιρία και να συζητήσουμε περισσότερο με πολίτες, έτσι ώστε να αντιληφθούμε καλύτερα το πρόβλημα του ΕΝΦΙΑ, αλλά και το ποιά βοήθεια θα ήθελαν οι πολίτες από εμάς, ως κίνημα πολιτών. Έτσι, αναπροσαρμόσαμε σε ορισμένα σημεία τη στρατηγική μας για την αντιμετώπιση του ΕΝΦΙΑ, ενώ παράλληλα διαδώσαμε την αναγκαιότητα να υπάρξουν και άλλοι φορείς που θα αναπτύξουν παρόμοιες πρακτικές υπέρ της κοινωνίας
Έτσι, στις -δυστυχώς- λίγες μέρες που απομένουν έως την 30η Σεπτεμβρίου (ημερομηνία λήξης των προθεσμιών για κάθε προσφυγή), θα κινηθούμε στην κατάθεση ενδικοφανών προσφυγών (ανάλογα με την περίπτωση του κάθε πολίτη), αλλά και στην προσπάθεια να διαδοθούν μερικές από τις βασικές ιδέες του κόμματός μας, σχετικές με τη φορολογία, τις οποίες πιστεύουμε ότι η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη να αποδεχθεί.
Πριν δούμε τις ενέργειες που μπορούμε να κάνουμε, πρέπει να αναφέρουμε κάτι πολύ σημαντικό και ρεαλιστικό: Επί αιώνες, υπάρχουν δύο βασικές αρχές της δημοσιονομικής επιστήμης, οι οποίες πηγάζουν από την κυριαρχική εξουσία του Κράτους και τις οποίες θα πρέπει πάντα να έχουμε υπ’ όψη μας:
1) Το Κράτος έχει το (θεωρητικό) δικαίωμα να νομοθετεί και να φορολογεί απεριόριστα.
2) Το Κράτος έχει τη δύναμη να εισπράξει ακόμη και έναν εξόφθαλμα παράνομο φόρο.
Ο τρόπος που ένα Κράτος εφαρμόζει τις αρχές αυτές, προσδιορίζει τη δημοκρατικότητα της διακυβέρνησης, αλλά και το βαθμό εκσυγχρονισμού του.
Αναφέρουμε το παραπάνω, για να δώσουμε την πραγματική διάσταση των ζητημάτων της φορολογίας στη σημερινή Ελλάδα. Είναι πολύ δύσκολο να νικήσει κάποιος το Κράτος, κυρίως μέσα στο δικό του “σπίτι” (δηλαδή, στις δικές του υπηρεσίες και στα δικά του δικαστήρια). Όμως, μπορεί να γίνει. Κυρίως όταν στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν πολλοί (γι' αυτό και χαρήκαμε με τη διαπίστωση ότι και ο Δ.Σ.Α. κινείται προς την ίδια κατεύθυνση). Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και η “ποιότητα” των επιχειρημάτων.
Μαζικότητα στη συμμετοχή και ποιότητα επιχειρημάτων. Αυτά είναι τα κλειδιά για την επιτυχία του αγώνα κατά της υπερβολικής και της άδικης φορολογίας.
Δεν ξέρουμε ποιά μπορεί τελικά να είναι τα αποτελέσματα αυτών των δράσεων. Όλα όσα συμβαίνουν σήμερα είναι πρωτόγνωρα (οι φόροι, ο τρόπος προσφυγής, αλλά και οι ανάγκες των πολιτών). Όμως, είμαστε πεπεισμένοι ότι, ένας μεγάλος αριθμός προσφυγών τελικά θα έχουν θετικό αποτέλεσμα.
Τί προσφυγές μπορούν να γίνουν:
Οι πολίτες μπορούν να προσφύγουν για μία ή για περισσότερες από τις παρακάτω περιπτώσεις:
α) στην περίπτωση που κρίνουν ότι δεν έχουν τη δυνατότητα (λόγω έλλειψης φοροδοτικής ικανότητας) να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ, αιτούμενοι την κατάργηση ή τη μείωσή του.
β) στην περίπτωση που επιβαρύνονται με συμπληρωματικό φόρο και οφείλουν κάποιο ποσό σε ενυπόθηκο στεγαστικό δάνειο.
γ) στην περίπτωση που κάποιος συμφωνεί με την άποψη στην οποία βασίσαμε τη μηνυτήρια αναφορά κατά του Υπουργού Οικονομικών, ότι δηλαδή, το συνολικό ποσό που καταλογίστηκε ως φόρος (φθάνει ή και υπερβαίνει τα 3,2 δισ. ευρώ) υπερβαίνει το ποσό το οποίο ενέκρινε η Βουλή μέσω του Προϋπολογισμού και συνεπώς αντίκειται στην παρ. 2 του άρθρου 79 του Συντάγματος.
Η πρώτη περίπτωση προσφυγής (λόγω έλλειψης φοροδοτικής ικανότητας) εκτιμούμε ότι είναι και η πιο συχνή. Είναι η περίπτωση που χρησιμοποίησε και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, βασιζόμενος σε σκεπτικό που συχνά έχουμε αναπτύξει και εμείς (άλλωστε, οι συνεργαζόμενοι με μας δικηγόροι, είναι και μέλη του Δ.Σ.Α.).
Εκτιμούμε ότι, όταν τα στοιχεία που αναφέρονται στην κάθε προσφυγή δείχνουν ότι όντως υπάρχει έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας, έχουν πάρα πολλές πιθανότητες να ευδοκιμήσουν.
Η δεύτερη περίπτωση προσφυγής (αφαίρεση του ποσού ενός δανείου από το σύνολο της περιουσίας) είναι πιο δύσκολη περίπτωση. Όμως, αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορεί να γίνει δεκτή, είτε από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, είτε από ένα δικαστήριο. Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα είναι σοβαρό και θα πρέπει να υπάρξουν προσφυγές, έτσι ώστε να δοκιμασθούν και να αρχίσει να παράγεται νομολογία επί του ζητήματος αυτού, που πιθανότητα εμφανίζεται για πρώτη φορά ενώπιον της δικαιοσύνης.
Η τρίτη περίπτωση προσφυγής (λόγω υπέρβασης του συνολικού ποσού του καταλογισθέντος φόρου, σε σχέση με αυτό που ψήφισε η Βουλή) είναι ίσως ακόμη πιο δύσκολη. Όχι επειδή η Κυβέρνηση έχει ...παράδοση στις υπερβάσεις των εξουσιοδοτήσεων της Βουλής, αλλά επειδή είναι η πρώτη φορά που κάποιος διαμαρτύρεται για το ζήτημα αυτό. Όμως, είναι μία προσφυγή “εύκολη” να πραγματοποιηθεί, αφού δε χρειάζονται πολλά στοιχεία και έγγραφα. Στα δικαστήρια, επειδή εκεί θα καταλήξει, θα έχει έναν “τροχιοδεικτικό” ρόλο. Δηλαδή, θα δημιουργήσει νομολογία η οποία θα εφαρμοστεί στο μέλλον. Κατά την άποψή μας, είναι σημαντικό να υπάρξουν όσο το δυνατό περισσότεροι πολίτες που θα κάνουν αυτή την προσφυγή. Τελικά, στην περίπτωση που απορριφθούν (κατά την άποψή μας είναι το πιθανότερο να συμβεί) μερικοί πολίτες, θα πάμε την υπόθεση πιο πέρα, στα διοικητικά δικαστήρια, ή τελικά σε Ανώτατο Δικαστήριο για να αποφασίσουν αυτά.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η ώρα της οικολογίας έφτασε: Greenwave festival [video]
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ