2014-09-26 15:02:48
Για μια ακόμη φορά η Ελληνική άρχουσα τάξη δηλώνει «παρόν» στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΝΑΤΟ ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ και των τυχάρπαστων «Συμμαχιών Προθύμων Ιμπεριαλιστών».
Αυτή τη φορά η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου συμμετέχει στην «συμμαχία των προθύμων» κατά του Ισλαμικού κράτους-ISIS καθώς το υπουργείο εξωτερικών ανακοίνωσε ότι εκτός από την ανθρωπιστική βοήθεια, το Υπουργείο Άμυνας και τα Επιτελεία θα στείλουν πυρομαχικά στις κουρδικές δυνάμεις.
Της πολιτικής αυτής απόφασης είχε προηγηθεί η πολιτική στήριξη στη διεθνή συμμαχία, την συγκρότηση της οποίας απαίτησε ο αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα γιατί όπως είπε «η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν οι δολοφόνοι είναι η γλώσσα της ισχύος. Θα εργαστούμε μαζί με μια ευρεία συμμαχία κρατών για να εξαρθρώσουμε αυτό το δίκτυο του Θανάτου».
Ενώ όμως ο Ομπάμα ξεκαθαρίζει ότι η επίθεση αυτή δεν έχει στόχο την κατάληψη εδαφών σε Ιράκ-Συρία, όλοι συνειδητοποιούν ότι στο ιμπεριαλιστικό στόχαστρο έχει τεθεί η Συρία
. Μάλιστα, ο περσινός σχεδιασμός επιβολής ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στην Πολεμική Αεροπορία του αδίστακτου καθεστώτος Άσαντ ουσιαστικά υλοποιείται τώρα, με άτυπο αλλά καθόλα ουσιαστικό τρόπο. Τα συριακά πολεμικά αεροσκάφη μένουν καθηλωμένα εξαιτίας του φόβου κατάρριψης από τα αντίστοιχα αμερικανικά βομβαρδιστικά.
Η κυβερνητική απόφαση ακόμη μεγαλύτερης πρόσδεσης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς αποτελεί συνέχεια της στρατηγικού χαρακτήρα στρατιωτικής συμμαχίας με το κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ, που όχι μόνο καταπιέζει και δολοφονεί τον λαό της Παλαιστίνης, αλλά ενίοτε βομβαρδίζει την Συρία, με την οποία επίσημα δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Είναι συνέχεια της αναβάθμισης της βάσης της Σούδας καθώς προβλέπεται η μεταστάθμευση μη επανδρωμένων αμερικανικών αεροσκαφών που συμφωνήθηκε στην συνάντηση του ΥΕΘΑ Δημήτρη Αβραμόπουλου με τον αμερικανό ομόλογό του Τσακ Χέϊγκελ στο Πεντάγωνο.
Θυμίζουμε ότι η αμερικανική πλευρά ευχαρίστησε την Ελλάδα για την χρήση της βάσης της Σούδας στην οποία όμως φαίνεται ότι δίνουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία και βαρύτητα, ενώ συνεχίζονται οι συζητήσεις για την χρήση των βάσεων Τυμπακίου-Καλαμάτας. Η Ουάσινγκτον εξήρε την στάση που έχει τηρήσει η Ελλάδα στην περιοχή που κρίνεται “σταθεροποιητική”. Αποκαλύπτοντας ότι η δράση του ΥΕΘΑ Δ.Αβραμόπουλου είναι εξίσου επικίνδυνη για τους λαούς, αν και λιγότερο πομπώδης από την αντίστοιχη του ΥΠΕΞ Ευ.Βενιζέλου που ζητούσε επίμονα πέρσι επέμβαση κατά του Άσαντ.
Ουσιαστικά η Ελλάδα, με απόφαση της κυβέρνησης μετατρέπεται σε τμήμα του γενικότερου προβλήματος σε μια από τις πιο εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη, έχοντας στην συνείδηση των λαών την σφραγίδα της πιο επικίνδυνης και κρίσιμης βάσης εφόρμησης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Όλες αυτές οι κινήσεις θέτουν νέα ερωτήματα καθώς η ελληνική κυβέρνηση, όπως και άλλες, παρέχει πυρομαχικά στους Κούρδους, όχι δηλαδή στο Ιρακινό κράτος, εναντίον του οποίου έχουν στραφεί ζητώντας την αυτονομία, ουσιαστικά την απόσχιση, εξασφαλίζοντας προηγουμένως την εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών Κιρκούκ-Μοσούλης. Δηλαδή, πρόκειται για κινήσεις με μακροπρόθεσμη στόχευση, ενταγμένες σε σχεδιασμούς αλλαγής συνόρων και εφαπτόμενες του τεράστιου πολέμου ενέργειας, μεταξύ ΗΠΑ-Ε.Ε.-Ρωσίας-Κίνας.
Επίσης, η ελληνική κίνηση εντάσσεται στα πλαίσια του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού αφού παράλληλα εντείνονται οι καταγγελίες των σοβαρών αναλυτών για το ρόλο της Τουρκίας που στήριξε και στηρίζει τους ακραίους μουσουλμάνους φονταμενταλιστές στον πόλεμο που διεξάγουν κατά του Άσαντ, αλλά και κατά των Κούρδων σε Συρία-Ιράκ, εξασφαλίζοντας τη διάλυση τους από το ISIS, λύνοντας με αυτό τον τρόπο και το Κουρδικό Ζήτημα που το αντιμετωπίζει ως Απειλή απόσχισης.
Μάλιστα, η κυβέρνηση διαμέσου των δημοσιογραφικών παπαγάλων επιχειρεί να χειραγωγήσει τον λαό μας και να κατευνάσει τους φόβους του, τις έντονες ανησυχίες αλλά και την αντιπολεμική του διάθεση με οικονομίστικο τρόπο. Αφήνει να διαρρέεται ότι τα πυρομαχικά αυτά, που έχουν κατασχεθεί στο παρελθόν από το Λιμενικό, είναι άχρηστα στο ελληνικό στρατό γιατί αφορούν όπλα ανατολικού τύπου και ένα οικονομικό βάρος καθώς απαιτούν ειδικό καθεστώς φύλαξης, από το οποίο θα απαλλαγεί, δίνοντας τα στους Κούρδους.
ΓΙΑΤΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ISIS TΩΡΑ;
Ο νέος γύρος του πολέμου κατά της τρομοκρατίας που εξαγγέλθηκε πρόσφατα από τον Πρόεδρο Ομπάμα μπορεί να επικαιροποίησε «τους εχθρούς» και την προπαγάνδα του, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν άλλαξε τους βασικούς του στόχους και τα μέσα για να τους πετύχει.
Σε περιβάλλον βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και με τις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις να οξύνονται, το απαραβίαστο των συνόρων, ο σεβασμός της όποιας προγενέστερης ιμπεριαλιστικής νομιμότητας όπως συγκροτούνταν στο πλαίσιο των ΟΗΕ-Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά και η συμφωνία μη παρέμβασης στο εσωτερικό των εθνών-κρατών, μοιάζει ένα μακρινό παρελθόν.
O αστάθμητος παράγοντας του μουσουλμανικού εξτρεμισμού, γέννημα των δυτικών επεμβάσεων και εργαλείο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, φαντάζει ως ο ιδανικός εχθρός, όχι μόνο για να επιστρέψουν οι ιμπεριαλιστές στην περιοχή –το 2014 ήταν έτος ορόσημο καθώς είχε εξαγγελθεί η αποχώρηση τους-, αλλά και να κερδίσουν την κοινή γνώμη των καπιταλιστικών μητροπόλεων: σύμφωνα με σφυγμομετρήσεις, το 64% του αμερικανικού λαού επικροτεί την πολιτική Ομπάμα!
Ο πόλεμος φαντάζει ξανά ως το καλύτερο γιατρικό της καπιταλιστικής κρίσης.
Πλέον η παγκόσμια ταξική πάλη χρωματίζεται από την άγρια αρπαγή κάθε μεταπολεμικής κοινωνικής κατάκτησης, την ακόμη πιο βίαιη εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών, τη δουλοποίηση των εργαζομένων και την πρωτόγνωρα βάναυση περιθωριοποίηση σημαντικών τμημάτων των λαικών μαζών.
Τον συντεταγμένο εκφασισμό των κοινωνιών με σημαία τον εθνικισμό/ρατσισμό, την συστηματική καλλιέργεια ανασφάλειας, με έντονο το στοιχείο της μουσουλμανο-φοβίας, που καταλήγει σε μίσος. Συνέπεια των παραπάνω, η πολιτική άνοδος του ακραιφνούς εκπροσώπου αυτής της αντίληψης, της ναζιστικής δηλαδή συνιστώσας τους αστικού συστήματος εξουσίας. Ενώ τα ναζιστικά τάγματα εφόδου αλληλοδιαπλέκονται με τις επίσημες κρατικές κατασταλτικές δυνάμεις στην εξαφάνιση των κοινωνικών αγώνων όπως είδαμε στην περίπτωση της Ουκρανίας, αλλά και τις ελληνικές φασιστικές Λέσχες Εφέδρων που τρομοκρατούν τη μειονότητα της Θράκης και ετοιμάζονται για μάχες μέσα σε πόλεις!
Παράλληλα, έχουμε τον στρατό, είτε με τα εθνικά χρώματα όπως η Αμερικανική Εθνοφυλακή και ο πραξικοπηματίας Αιγυπτιακός στρατός, είτε των υπερεθνικών στρατιωτικών σχηματισμών ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ, να αναλαμβάνει ενεργά ρόλο στην Καταστολή των εξεγερμένων. Η συνέχεια του σύγχρονου κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού βρίσκεται στη διεξαγωγή πολέμων από συμμαχίες προθύμων, που στη βάση του κοινού κάθε φορά συμφέροντος προχωρούν στην συγκρότηση σύγχρονων ιμπεριαλιστικών αγελών, αναθέτοντας ξεχωριστό ρόλο στους ιδιωτικούς στρατούς και σε μισθοφόρους είτε Ναζί, είτε μουσουλμάνους εξτρεμιστές!
Είναι μια ακόμη διάσταση των αστικών δογμάτων Άμυνας-Ασφάλειας, των προληπτικών πολέμων και της αντιμετώπισης των ασύμμετρων απειλών, όπως θεωρούνται οι μετανάστες και ο εσωτερικός εχθρός, αγωνιζόμενος κόσμος της εργασίας. Στιγμιότυπα αυτού του πολέμου είναι τα Τείχη του Αίσχους κατά των μεταναστών σε Έβρο-Βουλγαρία-Ισπανίας-Σ.Αραβία, οι χιλιάδες δολοφονημένοι μετανάστες στη Μεσόγειο, οι έγκλειστοι των σύγχρονων στρατοπέδων συγκέντρωσης στυλ Αμυγδαλέζας.
Αυτή είναι η Νέα καπιταλιστική ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων.
Ταυτόχρονα, ο πόλεμος ως συνέχεια της αστικής πολιτικής με άλλα μέσα, φαντάζει ως ο πιο σίγουρος τρόπος ανατροφοδότησης της καπιταλιστικής οικονομίας – οι παραγγελίες πολεμικού υλικού δίνουν ανάσα ζωής στη γαλλική οικονομία που το 2013 σημειώνει αύξηση πωλήσεων στο 43%, με συνολική αξία συμβολαίων τα 7 δις ευρώ! (ε, δεν πήγαν άδικα οι γαλλικές επεμβάσεις σε Λιβύη, Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία). Η Γερμανία σκαρφαλώνει στην 3η θέση παγκοσμίως στις πωλήσεις όπλων, με τους καλύτερους πελάτες της να βρίσκονται σε Ασία-Αφρική, ενώ το γερμανικό κράτος μειώνει τις πολεμικές δαπάνες του!
Αξίζει κανείς να παρακολουθήσει την ένταση των εξοπλισμών των χωρών της Βαλτικής, της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, με πρόσχημα την ρωσική απειλή, που επιπλέον γίνονται οι καλύτεροι υποδοχείς των αμερικανικών μεταχειρισμένων οπλικών συστημάτων που αποσύρονται από Ιράκ-Αφγανιστάν. Εξοπλισμοί που βεβαίως για χώρες όπως οι ΗΠΑ-Κίνα-Ρωσία-Ιαπωνία-.Ε.Ε εκτοξεύονται εξαιτίας της κλιμάκωσης των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στα παραπάνω οφείλει να προστεθεί και η διεκδίκηση συμβολαίων Ανοικοδόμησης των εμπόλεμων περιοχών (σε 200 δισεκατομμύρια δολάρια υπολογίζονταν το κόστος ανοικοδόμησης της Συρίας από τη Παγκόσμια Τράπεζα, στα 6 δις ευρώ η αντίστοιχη της Γάζας, ενώ 1,9 δις ευρώ κόστισε ο πόλεμος στο Ισραήλ, που άμεσα θα καλύψει τα κενά στον εξοπλισμό τους). Ενώ, ζήτημα τεράστιας σημασίας για όλους είναι η νέα μοιρασιά πηγών και δρόμων ενέργειας!
Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας μπαίνει σε νέα φάση, αναδεικνύει το σύνολο του κτηνώδους ταξικού του περιεχομένου. Γίνεται κατανοητό ότι πλέον εντελώς νέα καθήκοντα έχουν τεθεί στο αντιπολεμικό κίνημα και γενικότερα στο κόσμο της εργασίας. Κάτι που αποδεικνύει με ακραίο και εξίσου δραματικό τρόπο η σφαγή των Παλαιστινίων από το Κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ, η ένταση του εμφυλίου στην Ουκρανία με τις ορδές των φασιστών και των μισθοφόρων που στηρίζουν-εξοπλίζουν ΗΠΑ και Ε.Ε., τα γεγονότα στη Λιβύη, αλλά και γενικότερα οι εμφύλιοι που πυροδοτεί η Δύση στην Αφρική, για να βρει ευκαιρία και δικαιολογία επέμβασης.
Ο κόσμος της εργασίας και οι κοινωνικές-πολιτικές απελευθερωτικές δυνάμεις έχουν τεθεί στο στόχαστρο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, τον παγκόσμιο ταξικό πόλεμο της Νέας καπιταλιστικής ιμπεριαλιστικής Τάξης Πραγμάτων. Σαφή απόδειξη οι απειλές εισβολής του ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ στη Βοσνία για να καταστείλει την σημαντικότατη κοινωνική εξέγερση, αλλά και η αμερικανική ΕΘΝΟΦΡΟΥΡΑ που κατεβαίνει στους δρόμους ενάντια στους διαδηλωτές που αντιμάχονται την ασύδοτη αστυνομική βία, που δολοφονεί.
Δεν ξεπερνούμε το ρόλο της ελληνικής αστικής τάξης που σχεδιάζει ΑΟΖ και διεκδικεί αναβάθμιση του γεωστρατηγικού της ρόλου (ως ενεργειακό σταυροδρόμι-εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου και περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη), που συνδυάζεται με την πλήρη καθυπόταξη και δουλοποίηση του εργαζόμενου λαού.
Από αυτή την σκοπιά επομένως πρέπει να αναμετρηθούμε και αμφισβητήσουμε τους «εθνικούς στόχους» και τις συμμαχίες του ελληνικού κεφαλαίου. Για την ανατροπή της κυβέρνησης και της βάρβαρης ταξικής πολιτικής της.
Εμείς απαιτούμε την άμεση έξοδο από το ΝΑΤΟ και τον ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ. Το κλείσιμο όλων των ξένων βάσεων.
Το μπλοκάρισμα όλων των εξοπλισμών και τις προσλήψεις μισθοφόρων. Τη διάλυση των Λεσχών Εφέδρων και των νέων Ταγμάτων Εθνοφυλακής.
Την επιστροφή όλων των στρατευμάτων που βρίσκονται στο εξωτερικό και το μπλοκάρισμα των εξοπλισμών.
Καλούμε τους συναδέλφους αλλά και το μόνιμο προσωπικό να δηλώσει την άρνηση συμμετοχής του.
Ανάγκη όσο ποτέ η ενίσχυση των αντιστάσεων και του κινήματος μέσα στον στρατό.
Το αντιπολεμικό κίνημα καλείται να ξεπεράσει το στάδιο των απλών εξαγγελιών και να λάβει άμεσα μαχητικές πρωτοβουλίες, αναδεικνύοντας τα δικαιώματα και τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας κόντρα στους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης που εγκυμονούν σημαντικούς κινδύνους, εντός και εκτός συνόρων. Σε πλήρη συνοδοιπορία με το εργατικό κίνημα του διεθνισμού και της επαναστατικής προοπτικής που έχει ανάγκη η εποχή μας.
Πηγή Tromaktiko
Αυτή τη φορά η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου συμμετέχει στην «συμμαχία των προθύμων» κατά του Ισλαμικού κράτους-ISIS καθώς το υπουργείο εξωτερικών ανακοίνωσε ότι εκτός από την ανθρωπιστική βοήθεια, το Υπουργείο Άμυνας και τα Επιτελεία θα στείλουν πυρομαχικά στις κουρδικές δυνάμεις.
Της πολιτικής αυτής απόφασης είχε προηγηθεί η πολιτική στήριξη στη διεθνή συμμαχία, την συγκρότηση της οποίας απαίτησε ο αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα γιατί όπως είπε «η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν οι δολοφόνοι είναι η γλώσσα της ισχύος. Θα εργαστούμε μαζί με μια ευρεία συμμαχία κρατών για να εξαρθρώσουμε αυτό το δίκτυο του Θανάτου».
Ενώ όμως ο Ομπάμα ξεκαθαρίζει ότι η επίθεση αυτή δεν έχει στόχο την κατάληψη εδαφών σε Ιράκ-Συρία, όλοι συνειδητοποιούν ότι στο ιμπεριαλιστικό στόχαστρο έχει τεθεί η Συρία
Η κυβερνητική απόφαση ακόμη μεγαλύτερης πρόσδεσης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς αποτελεί συνέχεια της στρατηγικού χαρακτήρα στρατιωτικής συμμαχίας με το κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ, που όχι μόνο καταπιέζει και δολοφονεί τον λαό της Παλαιστίνης, αλλά ενίοτε βομβαρδίζει την Συρία, με την οποία επίσημα δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Είναι συνέχεια της αναβάθμισης της βάσης της Σούδας καθώς προβλέπεται η μεταστάθμευση μη επανδρωμένων αμερικανικών αεροσκαφών που συμφωνήθηκε στην συνάντηση του ΥΕΘΑ Δημήτρη Αβραμόπουλου με τον αμερικανό ομόλογό του Τσακ Χέϊγκελ στο Πεντάγωνο.
Θυμίζουμε ότι η αμερικανική πλευρά ευχαρίστησε την Ελλάδα για την χρήση της βάσης της Σούδας στην οποία όμως φαίνεται ότι δίνουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία και βαρύτητα, ενώ συνεχίζονται οι συζητήσεις για την χρήση των βάσεων Τυμπακίου-Καλαμάτας. Η Ουάσινγκτον εξήρε την στάση που έχει τηρήσει η Ελλάδα στην περιοχή που κρίνεται “σταθεροποιητική”. Αποκαλύπτοντας ότι η δράση του ΥΕΘΑ Δ.Αβραμόπουλου είναι εξίσου επικίνδυνη για τους λαούς, αν και λιγότερο πομπώδης από την αντίστοιχη του ΥΠΕΞ Ευ.Βενιζέλου που ζητούσε επίμονα πέρσι επέμβαση κατά του Άσαντ.
Ουσιαστικά η Ελλάδα, με απόφαση της κυβέρνησης μετατρέπεται σε τμήμα του γενικότερου προβλήματος σε μια από τις πιο εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη, έχοντας στην συνείδηση των λαών την σφραγίδα της πιο επικίνδυνης και κρίσιμης βάσης εφόρμησης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Όλες αυτές οι κινήσεις θέτουν νέα ερωτήματα καθώς η ελληνική κυβέρνηση, όπως και άλλες, παρέχει πυρομαχικά στους Κούρδους, όχι δηλαδή στο Ιρακινό κράτος, εναντίον του οποίου έχουν στραφεί ζητώντας την αυτονομία, ουσιαστικά την απόσχιση, εξασφαλίζοντας προηγουμένως την εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών Κιρκούκ-Μοσούλης. Δηλαδή, πρόκειται για κινήσεις με μακροπρόθεσμη στόχευση, ενταγμένες σε σχεδιασμούς αλλαγής συνόρων και εφαπτόμενες του τεράστιου πολέμου ενέργειας, μεταξύ ΗΠΑ-Ε.Ε.-Ρωσίας-Κίνας.
Επίσης, η ελληνική κίνηση εντάσσεται στα πλαίσια του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού αφού παράλληλα εντείνονται οι καταγγελίες των σοβαρών αναλυτών για το ρόλο της Τουρκίας που στήριξε και στηρίζει τους ακραίους μουσουλμάνους φονταμενταλιστές στον πόλεμο που διεξάγουν κατά του Άσαντ, αλλά και κατά των Κούρδων σε Συρία-Ιράκ, εξασφαλίζοντας τη διάλυση τους από το ISIS, λύνοντας με αυτό τον τρόπο και το Κουρδικό Ζήτημα που το αντιμετωπίζει ως Απειλή απόσχισης.
Μάλιστα, η κυβέρνηση διαμέσου των δημοσιογραφικών παπαγάλων επιχειρεί να χειραγωγήσει τον λαό μας και να κατευνάσει τους φόβους του, τις έντονες ανησυχίες αλλά και την αντιπολεμική του διάθεση με οικονομίστικο τρόπο. Αφήνει να διαρρέεται ότι τα πυρομαχικά αυτά, που έχουν κατασχεθεί στο παρελθόν από το Λιμενικό, είναι άχρηστα στο ελληνικό στρατό γιατί αφορούν όπλα ανατολικού τύπου και ένα οικονομικό βάρος καθώς απαιτούν ειδικό καθεστώς φύλαξης, από το οποίο θα απαλλαγεί, δίνοντας τα στους Κούρδους.
ΓΙΑΤΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ISIS TΩΡΑ;
Ο νέος γύρος του πολέμου κατά της τρομοκρατίας που εξαγγέλθηκε πρόσφατα από τον Πρόεδρο Ομπάμα μπορεί να επικαιροποίησε «τους εχθρούς» και την προπαγάνδα του, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν άλλαξε τους βασικούς του στόχους και τα μέσα για να τους πετύχει.
Σε περιβάλλον βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και με τις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις να οξύνονται, το απαραβίαστο των συνόρων, ο σεβασμός της όποιας προγενέστερης ιμπεριαλιστικής νομιμότητας όπως συγκροτούνταν στο πλαίσιο των ΟΗΕ-Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά και η συμφωνία μη παρέμβασης στο εσωτερικό των εθνών-κρατών, μοιάζει ένα μακρινό παρελθόν.
O αστάθμητος παράγοντας του μουσουλμανικού εξτρεμισμού, γέννημα των δυτικών επεμβάσεων και εργαλείο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, φαντάζει ως ο ιδανικός εχθρός, όχι μόνο για να επιστρέψουν οι ιμπεριαλιστές στην περιοχή –το 2014 ήταν έτος ορόσημο καθώς είχε εξαγγελθεί η αποχώρηση τους-, αλλά και να κερδίσουν την κοινή γνώμη των καπιταλιστικών μητροπόλεων: σύμφωνα με σφυγμομετρήσεις, το 64% του αμερικανικού λαού επικροτεί την πολιτική Ομπάμα!
Ο πόλεμος φαντάζει ξανά ως το καλύτερο γιατρικό της καπιταλιστικής κρίσης.
Πλέον η παγκόσμια ταξική πάλη χρωματίζεται από την άγρια αρπαγή κάθε μεταπολεμικής κοινωνικής κατάκτησης, την ακόμη πιο βίαιη εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών, τη δουλοποίηση των εργαζομένων και την πρωτόγνωρα βάναυση περιθωριοποίηση σημαντικών τμημάτων των λαικών μαζών.
Τον συντεταγμένο εκφασισμό των κοινωνιών με σημαία τον εθνικισμό/ρατσισμό, την συστηματική καλλιέργεια ανασφάλειας, με έντονο το στοιχείο της μουσουλμανο-φοβίας, που καταλήγει σε μίσος. Συνέπεια των παραπάνω, η πολιτική άνοδος του ακραιφνούς εκπροσώπου αυτής της αντίληψης, της ναζιστικής δηλαδή συνιστώσας τους αστικού συστήματος εξουσίας. Ενώ τα ναζιστικά τάγματα εφόδου αλληλοδιαπλέκονται με τις επίσημες κρατικές κατασταλτικές δυνάμεις στην εξαφάνιση των κοινωνικών αγώνων όπως είδαμε στην περίπτωση της Ουκρανίας, αλλά και τις ελληνικές φασιστικές Λέσχες Εφέδρων που τρομοκρατούν τη μειονότητα της Θράκης και ετοιμάζονται για μάχες μέσα σε πόλεις!
Παράλληλα, έχουμε τον στρατό, είτε με τα εθνικά χρώματα όπως η Αμερικανική Εθνοφυλακή και ο πραξικοπηματίας Αιγυπτιακός στρατός, είτε των υπερεθνικών στρατιωτικών σχηματισμών ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ, να αναλαμβάνει ενεργά ρόλο στην Καταστολή των εξεγερμένων. Η συνέχεια του σύγχρονου κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού βρίσκεται στη διεξαγωγή πολέμων από συμμαχίες προθύμων, που στη βάση του κοινού κάθε φορά συμφέροντος προχωρούν στην συγκρότηση σύγχρονων ιμπεριαλιστικών αγελών, αναθέτοντας ξεχωριστό ρόλο στους ιδιωτικούς στρατούς και σε μισθοφόρους είτε Ναζί, είτε μουσουλμάνους εξτρεμιστές!
Είναι μια ακόμη διάσταση των αστικών δογμάτων Άμυνας-Ασφάλειας, των προληπτικών πολέμων και της αντιμετώπισης των ασύμμετρων απειλών, όπως θεωρούνται οι μετανάστες και ο εσωτερικός εχθρός, αγωνιζόμενος κόσμος της εργασίας. Στιγμιότυπα αυτού του πολέμου είναι τα Τείχη του Αίσχους κατά των μεταναστών σε Έβρο-Βουλγαρία-Ισπανίας-Σ.Αραβία, οι χιλιάδες δολοφονημένοι μετανάστες στη Μεσόγειο, οι έγκλειστοι των σύγχρονων στρατοπέδων συγκέντρωσης στυλ Αμυγδαλέζας.
Αυτή είναι η Νέα καπιταλιστική ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων.
Ταυτόχρονα, ο πόλεμος ως συνέχεια της αστικής πολιτικής με άλλα μέσα, φαντάζει ως ο πιο σίγουρος τρόπος ανατροφοδότησης της καπιταλιστικής οικονομίας – οι παραγγελίες πολεμικού υλικού δίνουν ανάσα ζωής στη γαλλική οικονομία που το 2013 σημειώνει αύξηση πωλήσεων στο 43%, με συνολική αξία συμβολαίων τα 7 δις ευρώ! (ε, δεν πήγαν άδικα οι γαλλικές επεμβάσεις σε Λιβύη, Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία). Η Γερμανία σκαρφαλώνει στην 3η θέση παγκοσμίως στις πωλήσεις όπλων, με τους καλύτερους πελάτες της να βρίσκονται σε Ασία-Αφρική, ενώ το γερμανικό κράτος μειώνει τις πολεμικές δαπάνες του!
Αξίζει κανείς να παρακολουθήσει την ένταση των εξοπλισμών των χωρών της Βαλτικής, της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, με πρόσχημα την ρωσική απειλή, που επιπλέον γίνονται οι καλύτεροι υποδοχείς των αμερικανικών μεταχειρισμένων οπλικών συστημάτων που αποσύρονται από Ιράκ-Αφγανιστάν. Εξοπλισμοί που βεβαίως για χώρες όπως οι ΗΠΑ-Κίνα-Ρωσία-Ιαπωνία-.Ε.Ε εκτοξεύονται εξαιτίας της κλιμάκωσης των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στα παραπάνω οφείλει να προστεθεί και η διεκδίκηση συμβολαίων Ανοικοδόμησης των εμπόλεμων περιοχών (σε 200 δισεκατομμύρια δολάρια υπολογίζονταν το κόστος ανοικοδόμησης της Συρίας από τη Παγκόσμια Τράπεζα, στα 6 δις ευρώ η αντίστοιχη της Γάζας, ενώ 1,9 δις ευρώ κόστισε ο πόλεμος στο Ισραήλ, που άμεσα θα καλύψει τα κενά στον εξοπλισμό τους). Ενώ, ζήτημα τεράστιας σημασίας για όλους είναι η νέα μοιρασιά πηγών και δρόμων ενέργειας!
Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας μπαίνει σε νέα φάση, αναδεικνύει το σύνολο του κτηνώδους ταξικού του περιεχομένου. Γίνεται κατανοητό ότι πλέον εντελώς νέα καθήκοντα έχουν τεθεί στο αντιπολεμικό κίνημα και γενικότερα στο κόσμο της εργασίας. Κάτι που αποδεικνύει με ακραίο και εξίσου δραματικό τρόπο η σφαγή των Παλαιστινίων από το Κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ, η ένταση του εμφυλίου στην Ουκρανία με τις ορδές των φασιστών και των μισθοφόρων που στηρίζουν-εξοπλίζουν ΗΠΑ και Ε.Ε., τα γεγονότα στη Λιβύη, αλλά και γενικότερα οι εμφύλιοι που πυροδοτεί η Δύση στην Αφρική, για να βρει ευκαιρία και δικαιολογία επέμβασης.
Ο κόσμος της εργασίας και οι κοινωνικές-πολιτικές απελευθερωτικές δυνάμεις έχουν τεθεί στο στόχαστρο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, τον παγκόσμιο ταξικό πόλεμο της Νέας καπιταλιστικής ιμπεριαλιστικής Τάξης Πραγμάτων. Σαφή απόδειξη οι απειλές εισβολής του ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ στη Βοσνία για να καταστείλει την σημαντικότατη κοινωνική εξέγερση, αλλά και η αμερικανική ΕΘΝΟΦΡΟΥΡΑ που κατεβαίνει στους δρόμους ενάντια στους διαδηλωτές που αντιμάχονται την ασύδοτη αστυνομική βία, που δολοφονεί.
Δεν ξεπερνούμε το ρόλο της ελληνικής αστικής τάξης που σχεδιάζει ΑΟΖ και διεκδικεί αναβάθμιση του γεωστρατηγικού της ρόλου (ως ενεργειακό σταυροδρόμι-εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου και περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη), που συνδυάζεται με την πλήρη καθυπόταξη και δουλοποίηση του εργαζόμενου λαού.
Από αυτή την σκοπιά επομένως πρέπει να αναμετρηθούμε και αμφισβητήσουμε τους «εθνικούς στόχους» και τις συμμαχίες του ελληνικού κεφαλαίου. Για την ανατροπή της κυβέρνησης και της βάρβαρης ταξικής πολιτικής της.
Εμείς απαιτούμε την άμεση έξοδο από το ΝΑΤΟ και τον ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ. Το κλείσιμο όλων των ξένων βάσεων.
Το μπλοκάρισμα όλων των εξοπλισμών και τις προσλήψεις μισθοφόρων. Τη διάλυση των Λεσχών Εφέδρων και των νέων Ταγμάτων Εθνοφυλακής.
Την επιστροφή όλων των στρατευμάτων που βρίσκονται στο εξωτερικό και το μπλοκάρισμα των εξοπλισμών.
Καλούμε τους συναδέλφους αλλά και το μόνιμο προσωπικό να δηλώσει την άρνηση συμμετοχής του.
Ανάγκη όσο ποτέ η ενίσχυση των αντιστάσεων και του κινήματος μέσα στον στρατό.
Το αντιπολεμικό κίνημα καλείται να ξεπεράσει το στάδιο των απλών εξαγγελιών και να λάβει άμεσα μαχητικές πρωτοβουλίες, αναδεικνύοντας τα δικαιώματα και τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας κόντρα στους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης που εγκυμονούν σημαντικούς κινδύνους, εντός και εκτός συνόρων. Σε πλήρη συνοδοιπορία με το εργατικό κίνημα του διεθνισμού και της επαναστατικής προοπτικής που έχει ανάγκη η εποχή μας.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ