ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Αυτός είναι ο άνθρωπος που προτιμά δύο κιλά ντοματόσπορο από δύο κιλά χρυσάφι! [photos]

Οι πρώτες του αναμνήσεις από τα διάσημα θερμοκήπια της Μεσαράς τη δεκαετία... του 80 είναι η φύτευση με φυτά που δημιουργούσαν οι ίδιοι οι αγρότες στα σπίτια τους ή στα μικρά θερμοκηπιάκια, τα λεγόμενα θερμοσπόρια. Σήμερα ο Αντώνης Μαλεφιτσάκης δημιουργεί και διαθέτει σε εκατοντάδες αγρότες από τη Μεσαρά ως τη Θεσσαλονίκη, με τις πιο σύγχρονες μεθόδους και με τα ακριβότερα υλικά, πάνω από τρία εκατομμύρια εξευγενισμένα υβρίδια φυτών εξαιρετικής ποιότητας.

Το inotosεπισκέφθηκε τον κ. Μαλεφιτσάκη στη μονάδα που διατηρεί λίγο έξω από το Τυμπάκι και κατέγραψε την επίπονη διαδικασία πριν ακόμα από την φύτευση του προϊόντος που είναι αδύνατον να φανταστεί ο καταναλωτής όταν το παίρνει στα χέρια του από τον πάγκο της λαϊκής ή το ράφι του σούπερ μάρκετ.

Αν λοιπόν η ρήση «η αρχή είναι ο ήμισυ του παντός» στον τομέα της δημιουργίας των φυτωρίων φαίνεται να βρίσκει την πλήρη εφαρμογή του, καθώς όπως λέει ο κ.Μαλεφιτσάκης αν του πρότειναν να του χαρίσουν δύο κιλά χρυσάφι ή δύο κιλά καλού ντοματόσπορου θα προτιμούσε το δεύτερο χωρίς να το σκεφτεί καθόλου.

Ο ίδιος λέει : «ένα σακουλάκι με 2,5 γραμμάρια ντοματόσπορου, που φυσικά είναι υβρίδιο εξαιρετικής ποιότητας κοστίζει όταν το αγοράζουμε 250 ευρώ. Το χρυσάφι όμως είναι φθηνότερο».

Επικίνδυνη δουλειά

Σε δύο μεγάλα θερμοκήπια με μεθόδους που ξαφνιάζουν αφού τα πάντα είναι ελεγχόμενα από τη θερμοκρασία, το φως, την υγρασία και όλα γίνονται με μαθηματική ακρίβεια προκειμένου να φυτευθεί το φυτό όχι μόνο στην κατάλληλη εποχή αλλά και στην κατάλληλη μέρα , από το 2000 λειτουργεί η επιχείρηση του Αντώνη Μαλεφιτσάκη. Όπως λέει ο ίδιος πρόκειται για μια σχετικά μικρή επιχείρηση αφού παράγει τρία εκατομμύρια φυτά ετησίως και υπάρχουν φυτώρια που παράγουν 15 εκατ.

Παλεύοντας καθημερινά με την υψηλή τεχνογνωσία αλλά τους αστάθμητους παράγοντες και αγοράζοντας από την Ελλάδα και το εξωτερικό τους πανάκριβους σπόρους, τα υβρίδια ο κ. Μαλεφιτσάκης μιλά για μια δουλειά .. επικίνδυνη : « Η αγορά των φυτωρίων και μάλιστα σε μια περιοχή όπως τη Μεσαρά που είναι «καταδικασμένη» να μείνει αγροτική είναι όπως το Χρηματιστήριο. Απαιτεί εμπιστοσύνη και ψυχολογία. Ότι κτίζεις με συνέπεια, δουλειά και συνεχή αγώνα είναι δυνατόν να γκρεμιστεί σε μια μέρα αν κάτι δεν πάει καλά για μια και μόνο φορά. Η ποιότητα των φυτωρίων είναι πάντα ο στόχος αλλά αν μια φορά γίνει κάτι λάθος χάνεται η εμπιστοσύνη για πάντα».

Πλήγμα η οικονομική κρίση

Το πλήγμα που κατάφερε η οικονομική κρίση στον αγροτικό πληθυσμό της Μεσαράς είναι παραπάνω από εμφανής στην αγορά των φυτωρίων. Τα πανάκριβα υλικά αναγκάζουν όσους εμπλέκονται στην αλυσίδα της παραγωγής να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Κι όπως λέει ο κ. Μαλεφιτσάκης: «έρχονται ως εδώ, ξέρουν τι θέλουν και υπάρχουν περιπτώσεις που τελικά υπάρχουν κάποιοι που αποφασίζουν να μην καλλιεργήσουν, εγκαταλείποντας τα θερμοκήπια τους ή ενοικιάζοντας τα σε άλλους. Γενικότερα και πέρα από τα φυτά το κόστος της αγροτικής παραγωγής που το εισόδημα όλων μειώθηκε δραματικά αυξήθηκε δυστυχώς.»

Καίριο χτύπημα στους αγρότες της Μεσαράς κατάφεραν και οι ανακατατάξεις στο χώρο της γεωργίας αλλά και οι … καιρικές συνθήκες: «όταν τη δεκαετία του 80 τα θερμοκήπια του Τυμπακίου μαζί με αυτά της Ιεράπετρας τροφοδοτούσαν με προϊόντα ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, τα θερμοκήπια στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν ελάχιστα. Τώρα και με την εξέλιξη της τεχνολογίας θερμοκήπια υπάρχουν σχεδόν παντού ενώ η αλλαγή των καιρικών συνθηκών δεν ευνοεί την παραγωγή της Κρήτης. Πέρυσι δεν είχαμε χειμώνα, είχαμε στην Ελλάδα απλώς ένα «βαρύ» φθινόπωρο. Την εποχή λοιπόν που θα έπρεπε να μπουν στην αγορά τα προϊόντα της περιοχής μας, παρήγαγε προϊόντα όλη η Ελλάδα. Επιπλέον τα δικά μας επιβαρύνονται από το υψηλότερο μεταφορικό κόστος».

Οι καλύτεροι … πελάτες

Μας ξαφνιάζει ο κ. Μαλεφιτσάκης όταν μας μιλά για τους καλύτερους πελάτες του φυτωρίου του, σε μια περιοχή μάλιστα που παραδοσιακά καλλιεργεί. Όπως λέει : «είναι οι Αλβανοί. Έρχονται και πληρώνουν πάντα μετρητοίς. Έχουν γνώσεις, όπως και αρκετοί ντόπιοι βέβαια, ξέρουν τι θέλουν και πότε το θέλουν. Έχουν νοικιάσει θερμοκήπια , ή έχουν αγοράσει γη κι έχουν φτιάξει δικά τους, και έχουν χαμηλότερο εργατικό κόστος γιατί δουλεύουν οικογενειακώς στο θερμοκήπιο με τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και δεν παίρνουν εργάτες όπως κάνουν οι ντόπιοι».

Το 80% όσων περνούν την πόρτα του φυτωρίου δεν ξέρουν τι ακριβώς θέλουν να φυτέψουν και πότε. Προφανώς το φυτώριο παρέχει και συμβουλές και στήριξη και μέσω των εταιρειών που προμηθεύεται τους σπόρους αλλά όπως λέει ο κ.Μαλεφιτσάκης η επιλογή πρέπει να είναι του αγρότη ο οποίος οφείλει πλέον να είναι ενημερωμένος πριν παραγγείλει τα φυτά που θα αναλάβει το φυτώριο να δημιουργήσει για λογαριασμό του.

Η φετινή χρονιά πάντως φαίνεται να είναι καθοριστική για το μέλλον των καλλιεργειών στη Μεσαρά. Σύμφωνα με την κίνηση που υπάρχει στο φυτώριο φαίνεται πως υπάρχουν αγρότες που φέτος και ως το Μάιο θα «παίξουν το τελευταίο τους χαρτί». Αν δεν τα καταφέρουν μπορούν και να εγκαταλείψουν την παραγωγή.

Χαμένες γεύσεις και χαμένες ευκαιρίες

Με τα χρόνια και τον τρόπο παραγωγής όπως επισημαίνει ο κ.Μαλεφιτσάκης χάθηκαν κάποια κομμάτια της παραγωγής όπως είναι αυτό της εξαιρετικής γεύσης που είχαν παλιοί ντόπιοι σπόροι και ποικιλίες. «Κανείς μας δεν μπορεί να ξεχάσει την εξαιρετική γεύση που είχαν τα προϊόντα όταν είμαστε παιδιά. Ωστόσο όταν ο αγρότης πλέον είναι αναγκασμένος να γίνει επιχειρηματίας και να παράγει μεγάλες ποσότητες θα πρέπει να στηριχθεί στα εξευγενισμένα υβρίδια».

Με πίκρα μιλά ο κ. Μαλεφιτσάκης και για τις χαμένες ευκαιρίες των προϊόντων της Κρητικής γης: «τη δεκαετία του 80 τροφοδοτούσαμε όλη την Ευρώπη. Ήταν η ευκαιρία να αποκτήσουν τότε τα προϊόντα μας ένα brandname.Δεν το κάναμε τότε και οι αγορές χάθηκαν. Τώρα θα πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους για να μπούμε ξανά στις αγορές».
Πηγή
Tromaktiko