2014-10-11 04:30:06
Οι άνθρωποι που καταδικάζονται με θανατική ποινή γνωρίζουν κάτι που κανείς άλλο δεν γνωρίζει, την ακριβή ημερομηνία του θανάτου τους. Δεν μπορούν να αποτρέψουν αυτό που θα ακολουθήσει, το μέλλον τους είναι προδικασμένο. Με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά της Θανατικής Ποινής και ένα επίκαιρο θέμα εξετάσαμε τις σπάνιες αλλά υπαρκτές περιπτώσεις γυναικών στις οποίες επιβλήθηκε θανατική ποινή.
Σήμερα λήγει η προθεσμία που έχει στη διάθεσή της μια Ιρανή για να πείσει τους συγγενείς του επίδοξου βιαστή και θύματός της να την συγχωρήσουν. Εάν δεν τα καταφέρει, θα εκτελεστεί δι' απαγχονισμού. Η υπόθεσή της έχει προκαλέσει διεθνή κατακραυγή, ενώ οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ζητήσει να ακυρωθεί η καταδίκη της. Η υπόθεση της δεν είναι η πρώτη στην ιστορία, παρόλο που οι πτέρυγες των μελλοθανάτων στις φυλακές είναι ένας αισθητά ανδροκρατούμενος χώρος, κάποιες από αυτές φιλοξενούν γυναίκες.
Η 26χρονη Reyhaneh Jabbari πριν από επτά χρόνια μαχαίρωσε και σκότωσε έναν άνδρα, που σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, προσπάθησε να την βιάσει. Από την ημέρα της σύλληψής της, κρατιέται στις φυλακές και όλες οι εφέσεις που έχει ασκήσει απορρίφθηκαν. Παρόλο που η ίδια υποστηρίζει από την αρχή πως πρόκειται για πράξη αυτοάμυνας, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ιράν επέβαλε θανατική ποινή.
Η τελευταία εκτέλεση που έλαβε χώρα εντός του ελληνικού εδάφους έγινε το 1972, καθώς η θανατική ποινή έκτοτε δεν εφαρμόστηκε ποτέ μέχρι την κατάργησή της, βάσει νόμου το 1994 και συνταγματικά το 2001. Ο τελευταίος εκτελούμενος ήταν ο 27χρονος Βασίλης Λυμπέρης ο οποίος καταδικάστηκε σε θανατική ποινή με την κατηγορία ότι έκαψε ζωντανούς την εν διαστάσει σύζυγό του, την πεθερά του, την κόρη και τον γιο του. Το περιστατικό συνέβη τις πρώτες πρωινές ώρες της 5ης Ιανουαρίου 1972 στο σπίτι των θυμάτων στο Χαλάνδρι.
Πριν την τελευταία εκτέλεση στην Ελλάδα, προηγήθηκαν πολλές ακόμη, τέσσερις από τις οποίες αφορούσαν γυναίκες. Γυναίκες οι οποίες προέβησαν σε μία εντελώς αποτρόπαια πράξη για την οποία έπρεπε να καταδικαστούν σε θάνατο. Η πρώτη υπόθεση στην Ελλάδα μάς πηγαίνει 55 χρόνια πίσω, όταν η Σταυρούλα Γκουβούση, γνωστή ως “μαύρη χήρα”, μαζί με τη βοήθεια του γιου της δολοφονεί άγρια την έγκυο νύφη της, πιστεύοντας ότι το παιδί που κυοφορούσε ήταν καρπός ενός παράνομου έρωτα. Η Γκουβούση εκτελείται παρά το φαινομενικά τέλειο έγκλημα, στον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο Υμηττού το 1960 και ο γιος της στις φυλακές της Κέρκυρας τρεις μέρες μετά.
Μια ακόμη πεθερά, η Αλεξάνδρα Μέρδη,σκοτώνει τον γαμπρό της, ρίχνοντάς του στο φαγητό παραθείο επειδή ο ίδιος ήταν ευερέθιστος και ερχόταν σε σύγκρουση με την γυναίκα και την πεθερά του. Η Μέρδη εκτελέστηκε στο Γουδή τον Σεπτέμβρη του 1962. Έναν μήνα μετά, στο ίδιο μέρος εκτελέστηκε και η 52χρονη Αθανασία Αγγελινού, η οποία το 1960 σκότωσε τον σύζυγο και ξάδελφό της Νικόλαο, πολτοποιώντας με μια αξίνα το κεφάλι του. Οι απιστίες του συζύγου που δεν μπορούσε να δεχτεί τον υποσεξουαλισμό που είχε η γυναίκα του από ατύχημα, οδήγησαν την ίδια στη μοιραία πράξη.
Η τελευταία γυναίκα που εκτελέστηκε στην Ελλάδα ήταν η 40χρονη Αικατερίνη Δημητρέα η οποία καταδικάστηκε τέσσερις φορές σε θάνατο γιατί δηλητηρίασε με παραθείο την μητέρα της, τον αδερφό της, τη θεία της και τον 5χρονο ανιψιό της, (η 4χρονη ανιψιά της γλίτωσε γιατί δεν έφαγε το δηλητηριασμένο λουκούμι). Ο λόγος ήταν ότι η Δημητρέα είχε εγκαταλειφθεί από τον άντρα της λόγω του δύσκολου χαρακτήρα της και η οικογένεια της της το θύμιζε καθημερινά, κατηγορώντας την. Η εκτέλεσή της γίνεται τον Ιούλιο του 1965 στο Γουδή.
Σε διάφορες χώρες του κόσμου, έχουν συμβεί πολλές εκτελέσεις που έχουν γίνει σε γυναίκες. Η πιο πρόσφατη αφορά τη γυναίκα που άφησε το παιδί της να πεθάνει από την πείνα, το οποίο βρέθηκε γεμάτο τραύματα και με βάρος σχεδόν 16 κιλών. Η εκτέλεσή της 38χρονης Λίσα Αν Κόλμαν έγινε τον προηγούμενο μήνα, έπειτα από ανακοίνωση των αρχών του Τέξας, με θανατηφόρο ένεση σε κρατική φυλακή. Η πρώτη γυναίκα, που εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα συνέβη το 1899, όταν στραγγάλισε τη θετή της κόρη και χτύπησε με τσεκούρι τον άνδρα της.
Ανεξάρτητα από το φύλο στο οποίο επιβάλλεται η θανατική ποινή, σύμφωνα με την Διεθνή αμνησία, αποτελεί “την πιο σκληρή, απάνθρωπη και εξευτελιστική τιμωρία”. Ο Γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμύ είχε γράψει ότι “Η ανωτάτη των ποινών είναι ο πιο προμελετημένος φόνος και δεν συγκρίνεται με καμία εγκληματική πράξη, όσο προμελετημένη και αν είναι αυτή. Γιατί, αν θέλαμε να τηρήσουμε τις αναλογίες, η θανατική ποινή θα έπρεπε να χρησιμοποιείται για να τιμωρήσουμε τους εγκληματίες που είχαν προειδοποιήσει το θύμα τους για την ημερομηνία του θανάτου του ώστε να γνωρίζει ότι από εκείνη τη στιγμή και μετά βρίσκεται στο έλεος του δολοφόνου του. Τέτοιο τέρας όμως δεν συναντάται στον κόσμο”.
Πηγή Tromaktiko
Σήμερα λήγει η προθεσμία που έχει στη διάθεσή της μια Ιρανή για να πείσει τους συγγενείς του επίδοξου βιαστή και θύματός της να την συγχωρήσουν. Εάν δεν τα καταφέρει, θα εκτελεστεί δι' απαγχονισμού. Η υπόθεσή της έχει προκαλέσει διεθνή κατακραυγή, ενώ οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ζητήσει να ακυρωθεί η καταδίκη της. Η υπόθεση της δεν είναι η πρώτη στην ιστορία, παρόλο που οι πτέρυγες των μελλοθανάτων στις φυλακές είναι ένας αισθητά ανδροκρατούμενος χώρος, κάποιες από αυτές φιλοξενούν γυναίκες.
Η 26χρονη Reyhaneh Jabbari πριν από επτά χρόνια μαχαίρωσε και σκότωσε έναν άνδρα, που σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, προσπάθησε να την βιάσει. Από την ημέρα της σύλληψής της, κρατιέται στις φυλακές και όλες οι εφέσεις που έχει ασκήσει απορρίφθηκαν. Παρόλο που η ίδια υποστηρίζει από την αρχή πως πρόκειται για πράξη αυτοάμυνας, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ιράν επέβαλε θανατική ποινή.
Η τελευταία εκτέλεση που έλαβε χώρα εντός του ελληνικού εδάφους έγινε το 1972, καθώς η θανατική ποινή έκτοτε δεν εφαρμόστηκε ποτέ μέχρι την κατάργησή της, βάσει νόμου το 1994 και συνταγματικά το 2001. Ο τελευταίος εκτελούμενος ήταν ο 27χρονος Βασίλης Λυμπέρης ο οποίος καταδικάστηκε σε θανατική ποινή με την κατηγορία ότι έκαψε ζωντανούς την εν διαστάσει σύζυγό του, την πεθερά του, την κόρη και τον γιο του. Το περιστατικό συνέβη τις πρώτες πρωινές ώρες της 5ης Ιανουαρίου 1972 στο σπίτι των θυμάτων στο Χαλάνδρι.
Πριν την τελευταία εκτέλεση στην Ελλάδα, προηγήθηκαν πολλές ακόμη, τέσσερις από τις οποίες αφορούσαν γυναίκες. Γυναίκες οι οποίες προέβησαν σε μία εντελώς αποτρόπαια πράξη για την οποία έπρεπε να καταδικαστούν σε θάνατο. Η πρώτη υπόθεση στην Ελλάδα μάς πηγαίνει 55 χρόνια πίσω, όταν η Σταυρούλα Γκουβούση, γνωστή ως “μαύρη χήρα”, μαζί με τη βοήθεια του γιου της δολοφονεί άγρια την έγκυο νύφη της, πιστεύοντας ότι το παιδί που κυοφορούσε ήταν καρπός ενός παράνομου έρωτα. Η Γκουβούση εκτελείται παρά το φαινομενικά τέλειο έγκλημα, στον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο Υμηττού το 1960 και ο γιος της στις φυλακές της Κέρκυρας τρεις μέρες μετά.
Μια ακόμη πεθερά, η Αλεξάνδρα Μέρδη,σκοτώνει τον γαμπρό της, ρίχνοντάς του στο φαγητό παραθείο επειδή ο ίδιος ήταν ευερέθιστος και ερχόταν σε σύγκρουση με την γυναίκα και την πεθερά του. Η Μέρδη εκτελέστηκε στο Γουδή τον Σεπτέμβρη του 1962. Έναν μήνα μετά, στο ίδιο μέρος εκτελέστηκε και η 52χρονη Αθανασία Αγγελινού, η οποία το 1960 σκότωσε τον σύζυγο και ξάδελφό της Νικόλαο, πολτοποιώντας με μια αξίνα το κεφάλι του. Οι απιστίες του συζύγου που δεν μπορούσε να δεχτεί τον υποσεξουαλισμό που είχε η γυναίκα του από ατύχημα, οδήγησαν την ίδια στη μοιραία πράξη.
Η τελευταία γυναίκα που εκτελέστηκε στην Ελλάδα ήταν η 40χρονη Αικατερίνη Δημητρέα η οποία καταδικάστηκε τέσσερις φορές σε θάνατο γιατί δηλητηρίασε με παραθείο την μητέρα της, τον αδερφό της, τη θεία της και τον 5χρονο ανιψιό της, (η 4χρονη ανιψιά της γλίτωσε γιατί δεν έφαγε το δηλητηριασμένο λουκούμι). Ο λόγος ήταν ότι η Δημητρέα είχε εγκαταλειφθεί από τον άντρα της λόγω του δύσκολου χαρακτήρα της και η οικογένεια της της το θύμιζε καθημερινά, κατηγορώντας την. Η εκτέλεσή της γίνεται τον Ιούλιο του 1965 στο Γουδή.
Σε διάφορες χώρες του κόσμου, έχουν συμβεί πολλές εκτελέσεις που έχουν γίνει σε γυναίκες. Η πιο πρόσφατη αφορά τη γυναίκα που άφησε το παιδί της να πεθάνει από την πείνα, το οποίο βρέθηκε γεμάτο τραύματα και με βάρος σχεδόν 16 κιλών. Η εκτέλεσή της 38χρονης Λίσα Αν Κόλμαν έγινε τον προηγούμενο μήνα, έπειτα από ανακοίνωση των αρχών του Τέξας, με θανατηφόρο ένεση σε κρατική φυλακή. Η πρώτη γυναίκα, που εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα συνέβη το 1899, όταν στραγγάλισε τη θετή της κόρη και χτύπησε με τσεκούρι τον άνδρα της.
Ανεξάρτητα από το φύλο στο οποίο επιβάλλεται η θανατική ποινή, σύμφωνα με την Διεθνή αμνησία, αποτελεί “την πιο σκληρή, απάνθρωπη και εξευτελιστική τιμωρία”. Ο Γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμύ είχε γράψει ότι “Η ανωτάτη των ποινών είναι ο πιο προμελετημένος φόνος και δεν συγκρίνεται με καμία εγκληματική πράξη, όσο προμελετημένη και αν είναι αυτή. Γιατί, αν θέλαμε να τηρήσουμε τις αναλογίες, η θανατική ποινή θα έπρεπε να χρησιμοποιείται για να τιμωρήσουμε τους εγκληματίες που είχαν προειδοποιήσει το θύμα τους για την ημερομηνία του θανάτου του ώστε να γνωρίζει ότι από εκείνη τη στιγμή και μετά βρίσκεται στο έλεος του δολοφόνου του. Τέτοιο τέρας όμως δεν συναντάται στον κόσμο”.
Πηγή Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Δήλωση Γιώργου Κατρούγκαλου για την Ουκρανία και το Ισλαμικό Κράτος: Πρόκειται για φαινόμενα γκόλεμ και Φρανκενστάιν [video]](https://images.newsnowgreece.com/73/738279/dilosi-giorgou-katrougkalou-gia-tin-oukrania-kai-to-islamiko-kratos-prokeitai-gia-fainomena-gkolem-kai-frankenstain-video-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
