2014-10-15 04:14:09
Κατάλοιπα οικιών και εργαστηρίων της Πρώιμης και Μέσης Εποχής του Χαλκού αποκαλύφθηκαν στις φετινές ανασκαφές στη θέση Μεσόροτσος στο Πραστιό της Πάφου Η αρχαιολογική αποστολή ήταν του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, διήρκησε από τις 9 Ιουνίου μέχρι τις 13 Ιουλίου 2014 και ήταν υπό τη διεύθυνση του δρα Andrew McCarthy, Βοηθού Καθηγητή του Τμήματος Ιστορίας, Κλασικών Σπουδών και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και Διευθυντή του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κυπριακών Αρχαιολογικών Ερευνών (CAARI). Στο ανασκαφικό πρόγραμμα συνεργάζονται ειδικοί από διάφορες χώρες και φοιτητές.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του τμήματος Αρχαιοτήτων, τα αρχαιότερα κατάλοιπα χρονολογούνται στην Ακεραμική Νεολιθική περίοδο και περιλαμβάνουν μια σειρά από στοιχεία που υποδηλώνουν εποχιακή χρήση, αποθηκευτικούς λάκκους και κατάλοιπα που σχετίζονται με την προετοιμασία τροφής. Σε δύο ξεχωριστές περιοχές της ανασκαφής βρέθηκαν δύο στοιχεία που υποδηλώνουν ποικιλομορφία και εξέλιξη σε πρακτικές πυροτεχνολογίας. Σε μια περίπτωση αποκαλύφθηκε ένας μεγάλος λάκκος με εσωτερικά τοιχώματα αποτελούμενα από πέτρες.
Βρήκαν υπέργεια θολωτή κατασκευή από πηλό
Σε άλλη περιοχή ανασκάφηκε μια μικρότερη κατασκευή (περ. 70 εκ.) της ίδιας χρονολογικής φάσης, αποτελούμενη από μια υπέργεια θολωτή κατασκευή από πηλό (pisé), όμοιο με τους σημερινούς φούρνους για κλέφτικο ή με τους φούρνους tanour (παραδοσιακός φούρνος της Μέσης Ανατολής). Ο μικρότερος αυτός θολωτός φούρνος θα μπορούσε να χρησιμοποιείτο για το ψήσιμο ψωμιών ή κρέατος αλλά σε μικρότερη κλίμακα, υποδηλώνοντας ποικιλομορφία στις δραστηριότητες που λάμβαναν χώρα στη θέση αυτή.
Πολύ κοντά στον θολωτό φούρνο αποκαλύφθηκε σειρά από ρηχούς λάκκους, τουλάχιστον 12 στο σύνολό τους, που είχαν διανοιχθεί, ο ένας μέσα στον άλλο, κατά τη διάρκεια μιας μακράς χρονικής περιόδου, από την Ακεραμική Νεολιθική μέχρι την Ύστερη Νεολιθική περίοδο.
Σε πολλούς από αυτούς τους λάκκους είχαν προσεκτικά τοποθετηθεί κάποια ξεχωριστής σημασίας αντικείμενα, γεγονός που φανερώνει μακρά κατοίκηση και συλλογικές μνήμες σχετικές με τον χώρο. Ένας από τους πρωιμότερους λάκκους περιείχε ένα μικρό κύπελλο με προχοή, περίτεχνα κατασκευασμένο από πικρόλιθο, παρόμοιο με αυτό που βρέθηκε στην Καλαβασσό-Τέντα και με ευρήματα που ομοιάζουν με αντικείμενα από το Νεολιθικό οικισμό της Χοιροκοιτίας (Εικ. 2). Ένας λάκκος μεταγενέστερος, περιείχε μια ακέραιη ανθρώπινη σιαγόνα ενώ πιθανόν κάποτε να σωζόταν ολόκληρο το κρανίο. Σε έναν ακόμη πιο μεταγενέστερο λάκκο βρέθηκε ένα θρυμματισμένο μαγειρικό σκεύος που περιείχε λίθινο εργαλείο.
Αυτή η συγκέντρωση των λάκκων μαζί με την επαναλαμβανόμενη χρήση του χώρου για την απόθεση ασυνήθιστων αντικειμένων υποδηλώνει ιδιαίτερες συμπεριφορές και τελετουργίες.
Κατάλοιπα οικιών της Πρώιμης και Μέσης Εποχής του Χαλκού
Κατά τις φετινές έρευνες η ανασκαφή επεκτάθηκε στις περιοχές που χρονολογούνται στην Εποχή του Χαλκού και αποκαλύφθηκαν κατάλοιπα οικιών και εργαστηρίων της Πρώιμης και Μέσης Εποχής του Χαλκού. Η κατοίκηση κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού συνεχίζει να εκδηλώνει χαρακτηριστικά της προηγούμενης, Χαλκολιθικής περιόδου, όπως αρχιτεκτονική με καμπυλόγραμμα στοιχεία και προσαρμογές προγενέστερων υλικών καταλοίπων, ενώ σημαντικές αλλαγές σημειώνονται σε αντικείμενα και σε αρχιτεκτονικά στοιχεία που χρονολογούνται στην μετάβαση στη Μέση Εποχή του Χαλκού, εποχή κατά την οποία οι κάτοικοι εντείνουν τον τρόπο ζωής τους και την κοινωνική τους οργάνωση.
Κατά τις φετινές έρευνες επιβεβαιώθηκε ότι, ένας μεγάλων διαστάσεων τοίχος (1.6 εκ μέγιστο πλάτος) που κτίστηκε για να ορίσει δύο περιοχές, παρουσιάζει σε ένα του σημείο μονοπάτι που διαπερνά τον τοίχο με ράμπα από βότσαλα, συνδέοντας τα ψηλότερα με τα χαμηλότερα σημεία της θέσης. Σε κάποιο σημείο η ράμπα φράχθηκε με μια επέκταση του τοίχου, ίσως λόγω αποχετευτικών προβλημάτων. Αυτά τα μεγάλης κλίμακας κατασκευαστικά επεισόδια έλαβαν χώρα λίγο πριν εγκαταλειφθεί η θέση, στα τέλη της Μέσης Εποχής του Χαλκού. Ο χώρος κατοικήθηκε ξανά μετά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, κατά τη Γεωμετρική περίοδο.
Πηγή Tromaktiko
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του τμήματος Αρχαιοτήτων, τα αρχαιότερα κατάλοιπα χρονολογούνται στην Ακεραμική Νεολιθική περίοδο και περιλαμβάνουν μια σειρά από στοιχεία που υποδηλώνουν εποχιακή χρήση, αποθηκευτικούς λάκκους και κατάλοιπα που σχετίζονται με την προετοιμασία τροφής. Σε δύο ξεχωριστές περιοχές της ανασκαφής βρέθηκαν δύο στοιχεία που υποδηλώνουν ποικιλομορφία και εξέλιξη σε πρακτικές πυροτεχνολογίας. Σε μια περίπτωση αποκαλύφθηκε ένας μεγάλος λάκκος με εσωτερικά τοιχώματα αποτελούμενα από πέτρες.
Βρήκαν υπέργεια θολωτή κατασκευή από πηλό
Σε άλλη περιοχή ανασκάφηκε μια μικρότερη κατασκευή (περ. 70 εκ.) της ίδιας χρονολογικής φάσης, αποτελούμενη από μια υπέργεια θολωτή κατασκευή από πηλό (pisé), όμοιο με τους σημερινούς φούρνους για κλέφτικο ή με τους φούρνους tanour (παραδοσιακός φούρνος της Μέσης Ανατολής). Ο μικρότερος αυτός θολωτός φούρνος θα μπορούσε να χρησιμοποιείτο για το ψήσιμο ψωμιών ή κρέατος αλλά σε μικρότερη κλίμακα, υποδηλώνοντας ποικιλομορφία στις δραστηριότητες που λάμβαναν χώρα στη θέση αυτή.
Πολύ κοντά στον θολωτό φούρνο αποκαλύφθηκε σειρά από ρηχούς λάκκους, τουλάχιστον 12 στο σύνολό τους, που είχαν διανοιχθεί, ο ένας μέσα στον άλλο, κατά τη διάρκεια μιας μακράς χρονικής περιόδου, από την Ακεραμική Νεολιθική μέχρι την Ύστερη Νεολιθική περίοδο.
Σε πολλούς από αυτούς τους λάκκους είχαν προσεκτικά τοποθετηθεί κάποια ξεχωριστής σημασίας αντικείμενα, γεγονός που φανερώνει μακρά κατοίκηση και συλλογικές μνήμες σχετικές με τον χώρο. Ένας από τους πρωιμότερους λάκκους περιείχε ένα μικρό κύπελλο με προχοή, περίτεχνα κατασκευασμένο από πικρόλιθο, παρόμοιο με αυτό που βρέθηκε στην Καλαβασσό-Τέντα και με ευρήματα που ομοιάζουν με αντικείμενα από το Νεολιθικό οικισμό της Χοιροκοιτίας (Εικ. 2). Ένας λάκκος μεταγενέστερος, περιείχε μια ακέραιη ανθρώπινη σιαγόνα ενώ πιθανόν κάποτε να σωζόταν ολόκληρο το κρανίο. Σε έναν ακόμη πιο μεταγενέστερο λάκκο βρέθηκε ένα θρυμματισμένο μαγειρικό σκεύος που περιείχε λίθινο εργαλείο.
Αυτή η συγκέντρωση των λάκκων μαζί με την επαναλαμβανόμενη χρήση του χώρου για την απόθεση ασυνήθιστων αντικειμένων υποδηλώνει ιδιαίτερες συμπεριφορές και τελετουργίες.
Κατάλοιπα οικιών της Πρώιμης και Μέσης Εποχής του Χαλκού
Κατά τις φετινές έρευνες η ανασκαφή επεκτάθηκε στις περιοχές που χρονολογούνται στην Εποχή του Χαλκού και αποκαλύφθηκαν κατάλοιπα οικιών και εργαστηρίων της Πρώιμης και Μέσης Εποχής του Χαλκού. Η κατοίκηση κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού συνεχίζει να εκδηλώνει χαρακτηριστικά της προηγούμενης, Χαλκολιθικής περιόδου, όπως αρχιτεκτονική με καμπυλόγραμμα στοιχεία και προσαρμογές προγενέστερων υλικών καταλοίπων, ενώ σημαντικές αλλαγές σημειώνονται σε αντικείμενα και σε αρχιτεκτονικά στοιχεία που χρονολογούνται στην μετάβαση στη Μέση Εποχή του Χαλκού, εποχή κατά την οποία οι κάτοικοι εντείνουν τον τρόπο ζωής τους και την κοινωνική τους οργάνωση.
Κατά τις φετινές έρευνες επιβεβαιώθηκε ότι, ένας μεγάλων διαστάσεων τοίχος (1.6 εκ μέγιστο πλάτος) που κτίστηκε για να ορίσει δύο περιοχές, παρουσιάζει σε ένα του σημείο μονοπάτι που διαπερνά τον τοίχο με ράμπα από βότσαλα, συνδέοντας τα ψηλότερα με τα χαμηλότερα σημεία της θέσης. Σε κάποιο σημείο η ράμπα φράχθηκε με μια επέκταση του τοίχου, ίσως λόγω αποχετευτικών προβλημάτων. Αυτά τα μεγάλης κλίμακας κατασκευαστικά επεισόδια έλαβαν χώρα λίγο πριν εγκαταλειφθεί η θέση, στα τέλη της Μέσης Εποχής του Χαλκού. Ο χώρος κατοικήθηκε ξανά μετά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, κατά τη Γεωμετρική περίοδο.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γιόσκα Φίσερ: Μια πολιτική κρίση υποβόσκει στην Ευρώπη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
