2014-10-18 14:10:28
Ροζάν Καΐμάκης
Είναι γνωστό ότι τα τελευταία δύο χρόνια διεξάγονται ειρηνευτικές διαδικασίες μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK). Πράγματι, έχει σημειωθεί πρόοδος. Όμως, δεν έχουν εκπληρωθεί τα βασικά αιτήματα του ΡΚΚ και των Κούρδων της Τουρκίας ,που είναι η επίσημη αναγνώριση της διδασκαλίας της κουρδικής γλώσσας στα σχολεία, η αλλαγή του εκλογικού νόμου (μπαράζ 10%) και η απελευθέρωση του Οτσαλάν.
Τονίζεται ότι ο Οτσαλάν είναι έγκλειστος στο νησί Ίμραλι από το 1999, ύστερα από το φιάσκο της γνωστής ως «υπόθεσης Οτσαλάν» στην Ελλάδα, όταν ο Κούρδος ηγέτης παραδόθηκε στους δημίους του, με τη συνέργεια, μεταξύ άλλων, και της κυβέρνησης Σημίτη.
Όλοι αναγνωρίζουν ότι ο Ερντογάν έχει κάνει θετικά βήματα για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος. Ως αντάλλαγμα, οι Κούρδοι αντάρτες συνεχίζουν την κατάπαυση πυρός τα τελευταία δύο χρόνια, συντελώντας, από την πλευρά τους εμπράκτως, στην πολιτική λύση του κουρδικού. Ως εδώ όλα καλά.Κάθε πρωτοβουλία για ειρήνη, ισότητα και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, για να φτάσει σε αίσιο αποτέλεσμα, πρέπει να εδράζεται σε απαραβίαστες αρχές της δημοκρατίας.
Ο Τούρκος πρόεδρος, με κάθε ευκαιρία, δεν παραλείπει (στη ρητορική του) να επικαλεστεί τη δημοκρατία. Ποιά δημοκρατία όμως; Κάθε φορά που ο ισραηλινός στρατός επιτίθεται απάνθρωπα και σκοτώνει αμάχους Παλαιστίνιους, ο Ερντογάν, λάβρος, κατηγορεί και καταδικάζει. Τι ειρωνεία ωστόσο! Ο λαλίστατος τούρκος πρόεδρος ουδέποτε στηλίτευσε τις σφαγές και τις φρικαλεότητες ενάντια σε άμαχο πληθυσμό (!), των στυγνών τρομοκρατών του IS (Ισλαμικού Κράτους), που δρουν ανενόχλητα, με την ανοχή και την υποστήριξη και του ιδίου. Επιπλέον, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα Francis Ricciadone και ο αρχηγός του PYD (Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης) Salih Mouslim, η αντιπολίτευση, ο διεθνής τύπος έχουν δημόσια καταγγείλει την Τουρκία για ανοχή και υπόθαλψη των τρομοκρατών του IS.
Οι αξίες της ειρήνης και της δημοκρατίας, που δήθεν υπερασπίζεται και ολοένα επικαλείται, δεν ισχύουν για τον ίδιο; Οι αδίσταχτοι τρομοκράτες του IS βρέθηκαν στην περιοχή της Συρίας, με αρχικό σκοπό να ανατρέψουν τον Ασάντ, έπειτα από παρότρυνση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Στην πορεία, όταν οι Κούρδοι της Συρίας έθεσαν υπό την έλεγχό τους το Κουρδιστάν της Συρίας (Rojava), ο Ερντογάν, βλέποντας την απειλή εξάπλωσης της δύναμης του PKK στη χώρα του, χρησιμοποίησε τους ISIS και τους έστρεψε ενάντια των Κούρδων της Συρίας.
Για να εξυπηρετήσει δικές του σκοπιμότητες. Για να μην επεκταθεί η φωτιά και στους Κούρδους της Τουρκίας. Άραγε μπορεί να θεωρηθεί αυτό ο λόγος για τον οποίο έκανε το άνοιγμα για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος στην Τουρκία; Στην περιοχή επικρατεί ένα πολύπλοκο πλέγμα συγκρουόμενων γεωπολιτικών συμφερόντων. Η Δύση (με μπροστάρη τις ΗΠΑ), το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία , το Ισραήλ, η Ρωσία και το Ιράν με τη Χεζμπολάχ είναι οι κύριοι παίκτες στη σκακιέρα.
Όλα ξεκίνησαν πριν τρία χρόνια στην περιοχή, ως συνέχεια της περιβόητης "αραβικής άνοιξης", με αρχικό σκοπό να ανατραπεί το καθεστώς Άσαντ από την αντιπολίτευση της Συρίας SFA (Ελεύθερος Συριακός Στρατός), στην οποία ανήκαν διάφορες ομάδες. Από εκεί ξεφύτρωσε περιέργως το ISIS,που μετονομάστηκε σε IS. Το IS άρχισε να επιτίθεται στους ελεγχόμενους από το PYD-PKK Κουρδιστάν της Συρίας, με απερίγραπτες ωμότητες εις βάρος αμάχων Κούρδων (Rojava). Το ΙS συνέχισε την απάνθρωπη «εκστρατεία» του, εξολοθρεύοντας Ασσύριους, Χριστιανούς, Σιίτες, Τουρκμάνους και Κούρδους του Ιράκ (Yezidi).
Πρόσφατα, η παγκόσμια κοινότητα έμεινε αποσβολωμένη μπροστά στον αποκεφαλισμό των δυτικών δημοσιογράφων. Όλες αυτές οι χώρες μπροστά στη βαρβαρότητα και τα ανείπωτα εγκλήματα του ΙS- εθελοτυφλούσαν. Ώσπου το αβγό του φιδιού άρχισε να τους απειλεί. Κάθε χώρα είχε το δικό της συμφέρον.
Οι ΗΠΑ επιθυμούσαν διακαώς την πτώση του καθεστώτος της Συρίας και έναν αντισιιτικό άξονα, για να αποδυναμώσουν την υποστηριζόμενη από το Ιράν σιιτική Χεζμπολάχ. Το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία απειλούνται από το σιιτικό Ιράν, άρα είχαν το δικό τους λόγο, για να μπουν στη διένεξη. Η Ρωσία διατηρεί βάσεις στην περιοχή της Λαττακίας και δεν θέλει να τις χάσει.
Το Ιράν για στρατηγικούς και θρησκευτικούς- σιϊτικούς λόγους θέλει τη Χεζμπολάχ να έχει λόγο στην περιοχή. Το Ισραήλ επιδιώκει την αποδυνάμωση με σκοπό την εξαφάνιση της Χεζμπολάχ.
Η Τουρκία δε, φοβόταν την επέκταση της επιρροής του Κουρδιστάν της Συρίας εντός των συνόρων της. Οι επιλογές Ερντογάν στο κουρδικό (της Τουρκίας), λοιπόν, προκύπτουν ως απότοκο ανάγκης, όχι ως πίστη σε αξίες ειρήνης και δημοκρατίας.
Με άλλα λόγια, ο Ερντογάν εμφανίζεται στο κουρδικό (της Τουρκίας) ως "ειρηνιστής", "δημοκράτης" την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος. Ο Τούρκος πρόεδρος παίζει με την υπόσταση και το μέλλον ενός ολόκληρου λαού. Ακροβατεί σε σκοινί τεντωμένο. Θα του «βγει» το άνοιγμα;
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι, ειδικά στην πολιτική, τέτοιες κίβδηλες και ανειλικρινείς πρωτοβουλίες καταλήγουν σε μπούμερανγκ.
InfoGnomon
Είναι γνωστό ότι τα τελευταία δύο χρόνια διεξάγονται ειρηνευτικές διαδικασίες μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK). Πράγματι, έχει σημειωθεί πρόοδος. Όμως, δεν έχουν εκπληρωθεί τα βασικά αιτήματα του ΡΚΚ και των Κούρδων της Τουρκίας ,που είναι η επίσημη αναγνώριση της διδασκαλίας της κουρδικής γλώσσας στα σχολεία, η αλλαγή του εκλογικού νόμου (μπαράζ 10%) και η απελευθέρωση του Οτσαλάν.
Τονίζεται ότι ο Οτσαλάν είναι έγκλειστος στο νησί Ίμραλι από το 1999, ύστερα από το φιάσκο της γνωστής ως «υπόθεσης Οτσαλάν» στην Ελλάδα, όταν ο Κούρδος ηγέτης παραδόθηκε στους δημίους του, με τη συνέργεια, μεταξύ άλλων, και της κυβέρνησης Σημίτη.
Όλοι αναγνωρίζουν ότι ο Ερντογάν έχει κάνει θετικά βήματα για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος. Ως αντάλλαγμα, οι Κούρδοι αντάρτες συνεχίζουν την κατάπαυση πυρός τα τελευταία δύο χρόνια, συντελώντας, από την πλευρά τους εμπράκτως, στην πολιτική λύση του κουρδικού. Ως εδώ όλα καλά.Κάθε πρωτοβουλία για ειρήνη, ισότητα και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, για να φτάσει σε αίσιο αποτέλεσμα, πρέπει να εδράζεται σε απαραβίαστες αρχές της δημοκρατίας.
Ο Τούρκος πρόεδρος, με κάθε ευκαιρία, δεν παραλείπει (στη ρητορική του) να επικαλεστεί τη δημοκρατία. Ποιά δημοκρατία όμως; Κάθε φορά που ο ισραηλινός στρατός επιτίθεται απάνθρωπα και σκοτώνει αμάχους Παλαιστίνιους, ο Ερντογάν, λάβρος, κατηγορεί και καταδικάζει. Τι ειρωνεία ωστόσο! Ο λαλίστατος τούρκος πρόεδρος ουδέποτε στηλίτευσε τις σφαγές και τις φρικαλεότητες ενάντια σε άμαχο πληθυσμό (!), των στυγνών τρομοκρατών του IS (Ισλαμικού Κράτους), που δρουν ανενόχλητα, με την ανοχή και την υποστήριξη και του ιδίου. Επιπλέον, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα Francis Ricciadone και ο αρχηγός του PYD (Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης) Salih Mouslim, η αντιπολίτευση, ο διεθνής τύπος έχουν δημόσια καταγγείλει την Τουρκία για ανοχή και υπόθαλψη των τρομοκρατών του IS.
Οι αξίες της ειρήνης και της δημοκρατίας, που δήθεν υπερασπίζεται και ολοένα επικαλείται, δεν ισχύουν για τον ίδιο; Οι αδίσταχτοι τρομοκράτες του IS βρέθηκαν στην περιοχή της Συρίας, με αρχικό σκοπό να ανατρέψουν τον Ασάντ, έπειτα από παρότρυνση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Στην πορεία, όταν οι Κούρδοι της Συρίας έθεσαν υπό την έλεγχό τους το Κουρδιστάν της Συρίας (Rojava), ο Ερντογάν, βλέποντας την απειλή εξάπλωσης της δύναμης του PKK στη χώρα του, χρησιμοποίησε τους ISIS και τους έστρεψε ενάντια των Κούρδων της Συρίας.
Για να εξυπηρετήσει δικές του σκοπιμότητες. Για να μην επεκταθεί η φωτιά και στους Κούρδους της Τουρκίας. Άραγε μπορεί να θεωρηθεί αυτό ο λόγος για τον οποίο έκανε το άνοιγμα για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος στην Τουρκία; Στην περιοχή επικρατεί ένα πολύπλοκο πλέγμα συγκρουόμενων γεωπολιτικών συμφερόντων. Η Δύση (με μπροστάρη τις ΗΠΑ), το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία , το Ισραήλ, η Ρωσία και το Ιράν με τη Χεζμπολάχ είναι οι κύριοι παίκτες στη σκακιέρα.
Όλα ξεκίνησαν πριν τρία χρόνια στην περιοχή, ως συνέχεια της περιβόητης "αραβικής άνοιξης", με αρχικό σκοπό να ανατραπεί το καθεστώς Άσαντ από την αντιπολίτευση της Συρίας SFA (Ελεύθερος Συριακός Στρατός), στην οποία ανήκαν διάφορες ομάδες. Από εκεί ξεφύτρωσε περιέργως το ISIS,που μετονομάστηκε σε IS. Το IS άρχισε να επιτίθεται στους ελεγχόμενους από το PYD-PKK Κουρδιστάν της Συρίας, με απερίγραπτες ωμότητες εις βάρος αμάχων Κούρδων (Rojava). Το ΙS συνέχισε την απάνθρωπη «εκστρατεία» του, εξολοθρεύοντας Ασσύριους, Χριστιανούς, Σιίτες, Τουρκμάνους και Κούρδους του Ιράκ (Yezidi).
Πρόσφατα, η παγκόσμια κοινότητα έμεινε αποσβολωμένη μπροστά στον αποκεφαλισμό των δυτικών δημοσιογράφων. Όλες αυτές οι χώρες μπροστά στη βαρβαρότητα και τα ανείπωτα εγκλήματα του ΙS- εθελοτυφλούσαν. Ώσπου το αβγό του φιδιού άρχισε να τους απειλεί. Κάθε χώρα είχε το δικό της συμφέρον.
Οι ΗΠΑ επιθυμούσαν διακαώς την πτώση του καθεστώτος της Συρίας και έναν αντισιιτικό άξονα, για να αποδυναμώσουν την υποστηριζόμενη από το Ιράν σιιτική Χεζμπολάχ. Το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία απειλούνται από το σιιτικό Ιράν, άρα είχαν το δικό τους λόγο, για να μπουν στη διένεξη. Η Ρωσία διατηρεί βάσεις στην περιοχή της Λαττακίας και δεν θέλει να τις χάσει.
Το Ιράν για στρατηγικούς και θρησκευτικούς- σιϊτικούς λόγους θέλει τη Χεζμπολάχ να έχει λόγο στην περιοχή. Το Ισραήλ επιδιώκει την αποδυνάμωση με σκοπό την εξαφάνιση της Χεζμπολάχ.
Η Τουρκία δε, φοβόταν την επέκταση της επιρροής του Κουρδιστάν της Συρίας εντός των συνόρων της. Οι επιλογές Ερντογάν στο κουρδικό (της Τουρκίας), λοιπόν, προκύπτουν ως απότοκο ανάγκης, όχι ως πίστη σε αξίες ειρήνης και δημοκρατίας.
Με άλλα λόγια, ο Ερντογάν εμφανίζεται στο κουρδικό (της Τουρκίας) ως "ειρηνιστής", "δημοκράτης" την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος. Ο Τούρκος πρόεδρος παίζει με την υπόσταση και το μέλλον ενός ολόκληρου λαού. Ακροβατεί σε σκοινί τεντωμένο. Θα του «βγει» το άνοιγμα;
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι, ειδικά στην πολιτική, τέτοιες κίβδηλες και ανειλικρινείς πρωτοβουλίες καταλήγουν σε μπούμερανγκ.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Αεράμυνα" στο Πεντάγωνο για τηλεκατευθυνόμενα ελικόπτερα!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
