2014-10-19 13:49:10
Ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο μιλάει στο "onsports.gr" για την πρόταση του Ολυμπιακού, το ματς των ερυθρόλευκων με την αγαπημένη του, Γιουβέντους, τις αναμνήσεις του από ευρωπαϊκά παιχνίδια στην Ελλάδα και τη σχέση του με Σαραβάκο, Τζόρτζεβιτς και… Πίτερ Παν!
Ο εμβληματικός αρχηγός της «κυρίας», ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, έχει ιδιαίτερη συμπάθεια στη χώρα μας και σέβεται σε μεγάλο βαθμό τις ελληνικές ομάδες και δη αυτές που αντιμετώπισε ως παίκτης των «μπιανκονέρι» και της εθνικής Ιταλίας.
Από το 2012 ακολουθεί μια διαφορετική καριέρα, αφού μετά από 19 συνεχόμενα χρόνια στη Γιουβέντους (1993-2012) αποφάσισε να ζήσει νέες εμπειρίες. Πρώτος του σταθμός ήταν η Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όπου έπαιξε για δύο χρόνια σκοράροντας πολλά όμορφα γκολ, αντάξια της σπουδαίας κλάσης του. Ήταν τότε που είχε ακουστεί ότι βρίσκεται πολύ κοντά στη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό, με τον 40χρονο επιθετικό να εξηγεί τι συνέβη.
Από φέτος, μπήκε και αυτός στον πειρασμό, όπως και πολλά μεγάλα ονόματα του ποδοσφαίρου, να δοκιμαστούν στο πώς μπορεί η φήμη τους να «καθιερώσει» ένα ανύπαρκτο στην κυριολεξία, πρωτάθλημα και να του δώσει κύρος, αγωνιζόμενος στην ινδική Σούπερ Λίγκ.
Εσύ και πολλά αστέρια του ποδοσφαίρου αποφασίσατε φέτος να παίξετε στην Ινδία, εσύ στους Ντέλχι Ντίναμος. Πώς πήρες αυτή την απόφαση;
«Η ινδική Σούπερ Λιγκ είναι ένα πολύ φιλόδοξο πρότζεκτ. Δεν είναι απλά ένα πρωτάθλημα, αλλά επίσης και μια επιθυμία να υπερισχύσει το ποδόσφαιρο σε μια μεγάλη χώρα, που έχει ξεχωριστές δυνατότητες και μπορεί να γίνει μέρος αυτού του εγχειρήματος. Είμαι πολύ περήφανος που συμμετέχω έχοντας το ρόλο του πρεσβευτή αυτής της νέας λίγκας.
Άλλωστε, αυτή η εμπειρία ικανοποιεί την περιέργειά μου να ανακαλύψω νέες διαστάσεις και εμπειρίες και να έχω τη σπουδαία ευκαιρία, όπως συνέβη στην Αυστραλία, να βοηθήσω στην εξάπλωση της ιδέας του αθλητισμού και των αξιών της».
Το 2012, όταν άφησες τη Γιουβέντους και πήγες στη Σίδνεϊ ειπώθηκε ότι είχες πρόταση από τον Ολυμπιακό και ότι έφτασες κοντά σε αυτή τη μεταγραφή. Μπορείς να μας πεις αν αυτό ήταν αλήθεια και τι συνέβη;
«Σίγουρα, έλαβα διάφορες προσφορές και είμαι ευγνώμων στους συλλόγους που με σκέφτηκαν, αρχίζοντας με αυτούς με το μεγαλύτερο κύρος, όπως ο Ολυμπιακός. Αφού αποχαιρέτησα τη Γιουβέντους, σηκώνοντας το τελευταίο Σκουντέτο το 2011/2012, ήθελα να τα αλλάξω όλα με έναν δραστικό τρόπο. Μπήκα στον πειρασμό να δεχθώ καινούριες προκλήσεις στην Ευρώπη, αλλά στο τέλος κέρδισε αυτή η επιθυμία μου, να υποβληθώ σε μια πραγματική αλλαγή, να ζήσω κάτι νέο στις μακρινές χώρες, εντελώς διαφορετικό από ό, τι έχω βιώσει σε 20 χρόνια ποδοσφαίρου στην Ιταλία, την Ευρώπη και τον κόσμο, με τη Γιουβέντους και την ιταλική εθνική ομάδα. Θέλω μόνο να πω ευχαριστώ για άλλη μια φορά σε όλους όσους με ήθελαν στους συλλόγους τους, ήταν δελεαστικές οι προσφορές».
Είχες ποτέ μια άλλη πρόταση από την Ελλάδα;
«Είχα προσφορές από πολλές ομάδες σε όλο τον κόσμο, αλλά δεν θα ήταν ωραίο να αναφέρω τη λίστα εδώ. Έχω πάντα βασίσει τις αποφάσεις μου σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και δεν έχω ποτέ επιλέξει κάτι μόνο από την επαγγελματική σκοπιά».
Φέτος, ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει την αγαπημένη σου ομάδα, αυτήν στην οποία έχεις γράψει ιστορία, τη Γιουβέντους, στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με μια νίκη - έκπληξη εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης και μετά την ήττα από τη Μάλμε παίζει δύο συνεχόμενα κρίσιμα παιχνίδια με τη Γιουβέντους. Πιστεύεις ότι η ελληνική ομάδα μπορεί να μπει ανάμεσα σε Ατλέτικο και Γιουβέντους στον όμιλο;
«Το επίτευγμα του Ολυμπιακού στο ματς κόντρα στην Ατλέτικο, παρά την ήττα που ακολούθησε απέναντι στη Μάλμε, τον έκανε να βρεθεί σε μια εξαιρετική θέση και να του δοθεί η δυνατότητα να παλέψει για την πρόκριση. Στην Ελλάδα όλα είναι πιθανά, το ξέρω από προσωπική εμπειρία, πόσο δύσκολο είναι να κερδίσεις εκεί: και οι ήττες στα ευρωπαϊκά Κύπελλα το αποδεικνύουν αρκετά καλά».
Εσύ προσωπικά, έχεις παίξει εναντίον ελληνικών ομάδων πολλές φορές στο παρελθόν, κυρίως με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Τι θυμάσαι από εκείνα τα παιχνίδια;
«Θυμάμαι ένα στάδιο με απίστευτο ενθουσιασμό. Αυτό δεν συνέβαινε συχνά στην καριέρα μου, να ζήσω κάτι τέτοιο. Μεγάλο πάθος, επευφημίες, υποστήριξη, σπουδαίος ενθουσιασμός των Ελλήνων φιλάθλων. Είναι πραγματικά σαν να υπάρχει ακόμη ένας παίκτης στην ομάδα. Έτυχε να παίξουμε αρκετά συχνά στην Αθήνα και οι αγώνες ήταν πάντα εξαιρετικοί. Και μετά, δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα γκολ, που σκόραρε ο Τζόρτζεβιτς και μας χάρισε μια πρόκριση τη χρονιά 1997/98 (στο 2-2 με τη Ρόζενμποργκ στο ΟΑΚΑ)».
Ποια είναι η σχέση σου με την Ελλάδα ως χώρα και τους ανθρώπους της;
«Δυστυχώς, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να περάσω πολύ χρόνο στην Ελλάδα, αλλά αγωνίστηκα αρκετά συχνά εκεί και ήταν πάντα χαρά μου να επιστρέφω, όχι μόνο λόγω της ομορφιάς αυτού του τόπου, αλλά και λόγω του πάθους που οι Έλληνες έχουν για τα σπορ».
Από τους Έλληνες ποδοσφαιριστές ποιους ξέρεις;
«Ήμουν νεαρός ποδοσφαιριστής, όταν ο Δημήτρης Σαραβάκος, ο μεγάλος επιθετικός του Παναθηναϊκού, απέκλεισε τη Γιούβε στο Κύπελλο UEFA τη χρονιά 1987/88 και τον θυμάμαι αρκετά καλά. Θυμάμαι πολλούς παίκτες που έπαιξαν στο πρωτάθλημά μας και ποιος μπορεί να ξεχάσει αυτούς που κατέκτησαν την Ευρώπη το 2004; Αυτό ήταν ένα ασυνήθιστο επίτευγμα».
Ποια είναι η γνώμη σου για το ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Στη Βραζιλία κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η Ελλάδα απέδειξε ότι είναι παραδοσιακά πολύ ισχυρή χώρα, δύσκολο να νικηθεί, με ποδοσφαιριστές που ποτέ δεν τα παρατούν. Εκτός αυτού, υπάρχει μια γενιά παικτών που παίζουν... δεξιά στην Ιταλία και μπορούν να δώσουν πολλά στην εθνική τους ομάδα. Προπονούνται από έναν τεχνικό που εγώ γνωρίζω πολύ καλά, τον Κλαούντιο Ρανιέρι, τον προπονητή μου στην Γιουβέντους».
Σε περίπου έναν μήνα (9 Νοεμβρίου) θα κλείσεις τα 40 σου χρόνια. Πόσον καιρό σχεδιάζεις ακόμη να παίζεις ποδόσφαιρο;
«Είμαι σε ένα σημείο της καριέρας μου, που δεν είναι απαραίτητο να προγραμματίζω πράγματα, αλλά γνωρίζω πολύ καλά ότι πολύ σύντομα θα είναι καιρός να πω «αρκετά». Δεν θα γίνω ο... Πίτερ Παν να αγωνιστώ για πάντα, αλλά δεν θα σταματήσω μόνο και μόνο επειδή κάποιος έλαβε την απόφαση αυτή. Είμαι ο μόνος που θα αποφασίσει για το θέμα αυτό και θα το ξέρω όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή».
Τι σκέφτεσαι να κάνεις μετά από την απόσυρσή σου;
«Έχω πολλές ιδέες, αλλά αυτή τη στιγμή είμαι ποδοσφαιριστής και έτσι επικεντρώνομαι στον αγωνιστικό χώρο και στις δραστηριότητες που έχω έξω από το γήπεδο. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα ήταν εξαιρετικό να πάρω όλες τις νέες ευκαιρίες που θα είναι εκεί για εμένα».
Σε ποιον παίκτη βλέπεις τον ιδανικό διάδοχό σου;
«Ξέρω καλά τι σημαίνει να αποκαλείσαι η διάδοχη κατάσταση ενός άλλου και δεν θέλω άλλους να ζήσουν με τον ορισμό αυτό, να συγκριθούν με εμένα. Οπότε, δεν είναι δική μου δουλειά να ορίσω τον ενδεχόμενο διάδοχό μου».
Θα επέστρεφες στην Γιουβέντους;
«Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία συζήτηση για αυτό, αλλά ποιος ξέρει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον…»
olympiacos-blog
Ο εμβληματικός αρχηγός της «κυρίας», ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, έχει ιδιαίτερη συμπάθεια στη χώρα μας και σέβεται σε μεγάλο βαθμό τις ελληνικές ομάδες και δη αυτές που αντιμετώπισε ως παίκτης των «μπιανκονέρι» και της εθνικής Ιταλίας.
Από το 2012 ακολουθεί μια διαφορετική καριέρα, αφού μετά από 19 συνεχόμενα χρόνια στη Γιουβέντους (1993-2012) αποφάσισε να ζήσει νέες εμπειρίες. Πρώτος του σταθμός ήταν η Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όπου έπαιξε για δύο χρόνια σκοράροντας πολλά όμορφα γκολ, αντάξια της σπουδαίας κλάσης του. Ήταν τότε που είχε ακουστεί ότι βρίσκεται πολύ κοντά στη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό, με τον 40χρονο επιθετικό να εξηγεί τι συνέβη.
Από φέτος, μπήκε και αυτός στον πειρασμό, όπως και πολλά μεγάλα ονόματα του ποδοσφαίρου, να δοκιμαστούν στο πώς μπορεί η φήμη τους να «καθιερώσει» ένα ανύπαρκτο στην κυριολεξία, πρωτάθλημα και να του δώσει κύρος, αγωνιζόμενος στην ινδική Σούπερ Λίγκ.
Εσύ και πολλά αστέρια του ποδοσφαίρου αποφασίσατε φέτος να παίξετε στην Ινδία, εσύ στους Ντέλχι Ντίναμος. Πώς πήρες αυτή την απόφαση;
«Η ινδική Σούπερ Λιγκ είναι ένα πολύ φιλόδοξο πρότζεκτ. Δεν είναι απλά ένα πρωτάθλημα, αλλά επίσης και μια επιθυμία να υπερισχύσει το ποδόσφαιρο σε μια μεγάλη χώρα, που έχει ξεχωριστές δυνατότητες και μπορεί να γίνει μέρος αυτού του εγχειρήματος. Είμαι πολύ περήφανος που συμμετέχω έχοντας το ρόλο του πρεσβευτή αυτής της νέας λίγκας.
Άλλωστε, αυτή η εμπειρία ικανοποιεί την περιέργειά μου να ανακαλύψω νέες διαστάσεις και εμπειρίες και να έχω τη σπουδαία ευκαιρία, όπως συνέβη στην Αυστραλία, να βοηθήσω στην εξάπλωση της ιδέας του αθλητισμού και των αξιών της».
Το 2012, όταν άφησες τη Γιουβέντους και πήγες στη Σίδνεϊ ειπώθηκε ότι είχες πρόταση από τον Ολυμπιακό και ότι έφτασες κοντά σε αυτή τη μεταγραφή. Μπορείς να μας πεις αν αυτό ήταν αλήθεια και τι συνέβη;
«Σίγουρα, έλαβα διάφορες προσφορές και είμαι ευγνώμων στους συλλόγους που με σκέφτηκαν, αρχίζοντας με αυτούς με το μεγαλύτερο κύρος, όπως ο Ολυμπιακός. Αφού αποχαιρέτησα τη Γιουβέντους, σηκώνοντας το τελευταίο Σκουντέτο το 2011/2012, ήθελα να τα αλλάξω όλα με έναν δραστικό τρόπο. Μπήκα στον πειρασμό να δεχθώ καινούριες προκλήσεις στην Ευρώπη, αλλά στο τέλος κέρδισε αυτή η επιθυμία μου, να υποβληθώ σε μια πραγματική αλλαγή, να ζήσω κάτι νέο στις μακρινές χώρες, εντελώς διαφορετικό από ό, τι έχω βιώσει σε 20 χρόνια ποδοσφαίρου στην Ιταλία, την Ευρώπη και τον κόσμο, με τη Γιουβέντους και την ιταλική εθνική ομάδα. Θέλω μόνο να πω ευχαριστώ για άλλη μια φορά σε όλους όσους με ήθελαν στους συλλόγους τους, ήταν δελεαστικές οι προσφορές».
Είχες ποτέ μια άλλη πρόταση από την Ελλάδα;
«Είχα προσφορές από πολλές ομάδες σε όλο τον κόσμο, αλλά δεν θα ήταν ωραίο να αναφέρω τη λίστα εδώ. Έχω πάντα βασίσει τις αποφάσεις μου σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και δεν έχω ποτέ επιλέξει κάτι μόνο από την επαγγελματική σκοπιά».
Φέτος, ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει την αγαπημένη σου ομάδα, αυτήν στην οποία έχεις γράψει ιστορία, τη Γιουβέντους, στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με μια νίκη - έκπληξη εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης και μετά την ήττα από τη Μάλμε παίζει δύο συνεχόμενα κρίσιμα παιχνίδια με τη Γιουβέντους. Πιστεύεις ότι η ελληνική ομάδα μπορεί να μπει ανάμεσα σε Ατλέτικο και Γιουβέντους στον όμιλο;
«Το επίτευγμα του Ολυμπιακού στο ματς κόντρα στην Ατλέτικο, παρά την ήττα που ακολούθησε απέναντι στη Μάλμε, τον έκανε να βρεθεί σε μια εξαιρετική θέση και να του δοθεί η δυνατότητα να παλέψει για την πρόκριση. Στην Ελλάδα όλα είναι πιθανά, το ξέρω από προσωπική εμπειρία, πόσο δύσκολο είναι να κερδίσεις εκεί: και οι ήττες στα ευρωπαϊκά Κύπελλα το αποδεικνύουν αρκετά καλά».
Εσύ προσωπικά, έχεις παίξει εναντίον ελληνικών ομάδων πολλές φορές στο παρελθόν, κυρίως με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Τι θυμάσαι από εκείνα τα παιχνίδια;
«Θυμάμαι ένα στάδιο με απίστευτο ενθουσιασμό. Αυτό δεν συνέβαινε συχνά στην καριέρα μου, να ζήσω κάτι τέτοιο. Μεγάλο πάθος, επευφημίες, υποστήριξη, σπουδαίος ενθουσιασμός των Ελλήνων φιλάθλων. Είναι πραγματικά σαν να υπάρχει ακόμη ένας παίκτης στην ομάδα. Έτυχε να παίξουμε αρκετά συχνά στην Αθήνα και οι αγώνες ήταν πάντα εξαιρετικοί. Και μετά, δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα γκολ, που σκόραρε ο Τζόρτζεβιτς και μας χάρισε μια πρόκριση τη χρονιά 1997/98 (στο 2-2 με τη Ρόζενμποργκ στο ΟΑΚΑ)».
Ποια είναι η σχέση σου με την Ελλάδα ως χώρα και τους ανθρώπους της;
«Δυστυχώς, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να περάσω πολύ χρόνο στην Ελλάδα, αλλά αγωνίστηκα αρκετά συχνά εκεί και ήταν πάντα χαρά μου να επιστρέφω, όχι μόνο λόγω της ομορφιάς αυτού του τόπου, αλλά και λόγω του πάθους που οι Έλληνες έχουν για τα σπορ».
Από τους Έλληνες ποδοσφαιριστές ποιους ξέρεις;
«Ήμουν νεαρός ποδοσφαιριστής, όταν ο Δημήτρης Σαραβάκος, ο μεγάλος επιθετικός του Παναθηναϊκού, απέκλεισε τη Γιούβε στο Κύπελλο UEFA τη χρονιά 1987/88 και τον θυμάμαι αρκετά καλά. Θυμάμαι πολλούς παίκτες που έπαιξαν στο πρωτάθλημά μας και ποιος μπορεί να ξεχάσει αυτούς που κατέκτησαν την Ευρώπη το 2004; Αυτό ήταν ένα ασυνήθιστο επίτευγμα».
Ποια είναι η γνώμη σου για το ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Στη Βραζιλία κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η Ελλάδα απέδειξε ότι είναι παραδοσιακά πολύ ισχυρή χώρα, δύσκολο να νικηθεί, με ποδοσφαιριστές που ποτέ δεν τα παρατούν. Εκτός αυτού, υπάρχει μια γενιά παικτών που παίζουν... δεξιά στην Ιταλία και μπορούν να δώσουν πολλά στην εθνική τους ομάδα. Προπονούνται από έναν τεχνικό που εγώ γνωρίζω πολύ καλά, τον Κλαούντιο Ρανιέρι, τον προπονητή μου στην Γιουβέντους».
Σε περίπου έναν μήνα (9 Νοεμβρίου) θα κλείσεις τα 40 σου χρόνια. Πόσον καιρό σχεδιάζεις ακόμη να παίζεις ποδόσφαιρο;
«Είμαι σε ένα σημείο της καριέρας μου, που δεν είναι απαραίτητο να προγραμματίζω πράγματα, αλλά γνωρίζω πολύ καλά ότι πολύ σύντομα θα είναι καιρός να πω «αρκετά». Δεν θα γίνω ο... Πίτερ Παν να αγωνιστώ για πάντα, αλλά δεν θα σταματήσω μόνο και μόνο επειδή κάποιος έλαβε την απόφαση αυτή. Είμαι ο μόνος που θα αποφασίσει για το θέμα αυτό και θα το ξέρω όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή».
Τι σκέφτεσαι να κάνεις μετά από την απόσυρσή σου;
«Έχω πολλές ιδέες, αλλά αυτή τη στιγμή είμαι ποδοσφαιριστής και έτσι επικεντρώνομαι στον αγωνιστικό χώρο και στις δραστηριότητες που έχω έξω από το γήπεδο. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα ήταν εξαιρετικό να πάρω όλες τις νέες ευκαιρίες που θα είναι εκεί για εμένα».
Σε ποιον παίκτη βλέπεις τον ιδανικό διάδοχό σου;
«Ξέρω καλά τι σημαίνει να αποκαλείσαι η διάδοχη κατάσταση ενός άλλου και δεν θέλω άλλους να ζήσουν με τον ορισμό αυτό, να συγκριθούν με εμένα. Οπότε, δεν είναι δική μου δουλειά να ορίσω τον ενδεχόμενο διάδοχό μου».
Θα επέστρεφες στην Γιουβέντους;
«Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία συζήτηση για αυτό, αλλά ποιος ξέρει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον…»
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δεύτερη νύχτα ταραχών στο Χονγκ Κονγκ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
