2014-10-21 14:17:07
David P. Goldman PJ Media (ΗΠΑ) (μτφ. Κρστιάν)
Υπάρχουν σήμερα περίπου 18 εκατομμύρια πρόσφυγες και εσωτερικά εκτοπισμένοι άνθρωποι σε επτά μουσουλμανικές χώρες (Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Πακιστάν, Σομαλία, Συρία και Υεμένη), σε σχέση με λίγο παραπάνω από 7 εκατομμύρια που υπήρχαν το 2011, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Ο αριθμός αυτός δεν μετρά τους περισσότερα από 2,5 εκατομμύρια Αφγανούς πρόσφυγες από το συνεχή πόλεμο στη χώρα τους. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Συρίας έχει εγκαταλείψει τα σπίτια του, μεταξύ των οποίων 3 εκατομμύρια που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα λόγω του εμφυλίου πολέμου και επιπλέον 8 εκατομμύρια που εκτοπίστηκαν εσωτερικά.
Όλ’ αυτά είναι λόγος απόγνωσης: ένας πρωτοφανής αριθμός ανθρώπων έχουν αποκοπεί από την παραδοσιακή κοινωνία και εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, πολλοί ανάμεσα τους με μόνο τα ρούχα τους στις πλάτες. Υπάρχουν εκατομμύρια νέων ανδρών στον μουσουλμανικό κόσμο που κάθονται στα στρατόπεδα προσφύγων που δεν έχουν τίποτα να κάνουν, πουθενά να πάνε πίσω, και δεν βλέπουν τίποτα στον ορίζοντα.
Και υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια περισσότερα που αντιμετωπίζουν τη δυστυχία τους με οργή.
Ποτέ δεν υπήρχε εξτρεμιστικό κίνημα που να διέθετε τόσους πολλούς απογοητευμένους νέους άνδρες με πλήρη ελευθερία κινήσεων ως υποψήφιους για πιθανή πρόσληψη-στρατολόγηση.
Πρόσφυγες και Εσωτερικά Εκτοπισμένοι
Χώρα
2011
2012
2013
2014
Αφγανιστάν
450556
502485
648147
648147
Ιράκ
1367571
1230632
1200422
1.800.000
Λιβύη
103.695
66490
79135
79135
Πακιστάν
2155632
2396452
2363993
2363993
Σομαλία
1358944
1135272
1135416
1135416
Συρία
755445
2493006
6670066
11.000.000
Υεμένη
562035
622502
547890
547890
Σύνολο
6753878
8446839
12645069
17574581
Το Ισραήλ δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε από αυτά τα δεινά. Είναι όλα αποτέλεσμα της κοινωνικής και πολιτικής αποσύνθεσης του ίδιου του μουσουλμανικού κόσμου.
Το να συγκρίνεις την στρατολόγηση στο ΙΚ νεαρών μουσουλμάνων με το πρόβλημα των προσφύγων του 1948, όπως το έκανε ο Υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι την περασμένη εβδομάδα, εξάπτει τη φαντασία.
Είναι άλλο πράγμα να αγνοήσουμε έναν ελέφαντα που μπήκε στο σαλόνι, και άλλο να προσποιούμαστε ότι δεν βρίσκεται εκεί όταν στέκεται σ’ ένα δάχτυλο του ποδιού μας.
Για να είμαστε δίκαιοι, ο Υπουργός Εξωτερικών δεν διεκδίκησε ως πραγματικότητα ή ανάλυση ότι το ισραηλινο-παλαιστινιακό ζήτημα ήταν η αιτία της ανόδου του εξτρεμισμού.
Αυτό που είπε ήταν το εξής:
«Όπως πήγα γύρω στη περιοχή και συναντήθηκα με ανθρώπους, κατά τη διάρκεια των συζητήσεων μας σχετικά με τον Συνασπισμό [κατά του Ισλαμικού Κράτους]... δεν υπήρχε κανένας ηγέτης που συναντήθηκα στη περιοχή που δεν πρόβαλε αυθόρμητα την ανάγκη να προσπαθήσουμε να υπάρχει ειρήνη μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, διότι ήταν μια από τις αιτίες στρατολόγησης, θυμού και διέγερσης για τους οποίους αισθάνονταν ότι έπρεπε να ανταποκριθούν. Και ο κόσμος πρέπει να κατανοήσει αυτή τη σύνδεση. Και αυτό έχει να κάνει με την ταπείνωση και την άρνηση και την απουσία αξιοπρέπειας, και ότι το Ιντγιορτάζει το αντίθετο από όλα αυτά».
Είναι πολύ πιθανό να φανταστεί κανείς ότι ορισμένοι ηγέτες της περιοχής, ανέδειξαν το ζήτημα Ισραήλ-Παλαιστίνης.
Αντιμετωπίζουν την κοινωνική αποξύλωση σε μια κλίμακα που δεν εμφανίστηκε στην περιοχή από την εποχή της εισβολής των Μογγόλων.
Κατακλύζονται από ένα ανθρώπινο τσουνάμι, και μπορεί κάλλιστα να κατηγορούν τους Εβραίους. Ή τους αναβάτες ποδηλάτων.
David P. Goldman is Senior Fellow at the London Center for Policy Research and Wax Family Writing Fellow at the Middle East Forum.
MIDDLE EAST FORUM
InfoGnomon
Υπάρχουν σήμερα περίπου 18 εκατομμύρια πρόσφυγες και εσωτερικά εκτοπισμένοι άνθρωποι σε επτά μουσουλμανικές χώρες (Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Πακιστάν, Σομαλία, Συρία και Υεμένη), σε σχέση με λίγο παραπάνω από 7 εκατομμύρια που υπήρχαν το 2011, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Ο αριθμός αυτός δεν μετρά τους περισσότερα από 2,5 εκατομμύρια Αφγανούς πρόσφυγες από το συνεχή πόλεμο στη χώρα τους. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Συρίας έχει εγκαταλείψει τα σπίτια του, μεταξύ των οποίων 3 εκατομμύρια που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα λόγω του εμφυλίου πολέμου και επιπλέον 8 εκατομμύρια που εκτοπίστηκαν εσωτερικά.
Όλ’ αυτά είναι λόγος απόγνωσης: ένας πρωτοφανής αριθμός ανθρώπων έχουν αποκοπεί από την παραδοσιακή κοινωνία και εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, πολλοί ανάμεσα τους με μόνο τα ρούχα τους στις πλάτες. Υπάρχουν εκατομμύρια νέων ανδρών στον μουσουλμανικό κόσμο που κάθονται στα στρατόπεδα προσφύγων που δεν έχουν τίποτα να κάνουν, πουθενά να πάνε πίσω, και δεν βλέπουν τίποτα στον ορίζοντα.
Και υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια περισσότερα που αντιμετωπίζουν τη δυστυχία τους με οργή.
Ποτέ δεν υπήρχε εξτρεμιστικό κίνημα που να διέθετε τόσους πολλούς απογοητευμένους νέους άνδρες με πλήρη ελευθερία κινήσεων ως υποψήφιους για πιθανή πρόσληψη-στρατολόγηση.
Πρόσφυγες και Εσωτερικά Εκτοπισμένοι
Χώρα
2011
2012
2013
2014
Αφγανιστάν
450556
502485
648147
648147
Ιράκ
1367571
1230632
1200422
1.800.000
Λιβύη
103.695
66490
79135
79135
Πακιστάν
2155632
2396452
2363993
2363993
Σομαλία
1358944
1135272
1135416
1135416
Συρία
755445
2493006
6670066
11.000.000
Υεμένη
562035
622502
547890
547890
Σύνολο
6753878
8446839
12645069
17574581
Το Ισραήλ δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε από αυτά τα δεινά. Είναι όλα αποτέλεσμα της κοινωνικής και πολιτικής αποσύνθεσης του ίδιου του μουσουλμανικού κόσμου.
Το να συγκρίνεις την στρατολόγηση στο ΙΚ νεαρών μουσουλμάνων με το πρόβλημα των προσφύγων του 1948, όπως το έκανε ο Υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι την περασμένη εβδομάδα, εξάπτει τη φαντασία.
Είναι άλλο πράγμα να αγνοήσουμε έναν ελέφαντα που μπήκε στο σαλόνι, και άλλο να προσποιούμαστε ότι δεν βρίσκεται εκεί όταν στέκεται σ’ ένα δάχτυλο του ποδιού μας.
Για να είμαστε δίκαιοι, ο Υπουργός Εξωτερικών δεν διεκδίκησε ως πραγματικότητα ή ανάλυση ότι το ισραηλινο-παλαιστινιακό ζήτημα ήταν η αιτία της ανόδου του εξτρεμισμού.
Αυτό που είπε ήταν το εξής:
«Όπως πήγα γύρω στη περιοχή και συναντήθηκα με ανθρώπους, κατά τη διάρκεια των συζητήσεων μας σχετικά με τον Συνασπισμό [κατά του Ισλαμικού Κράτους]... δεν υπήρχε κανένας ηγέτης που συναντήθηκα στη περιοχή που δεν πρόβαλε αυθόρμητα την ανάγκη να προσπαθήσουμε να υπάρχει ειρήνη μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, διότι ήταν μια από τις αιτίες στρατολόγησης, θυμού και διέγερσης για τους οποίους αισθάνονταν ότι έπρεπε να ανταποκριθούν. Και ο κόσμος πρέπει να κατανοήσει αυτή τη σύνδεση. Και αυτό έχει να κάνει με την ταπείνωση και την άρνηση και την απουσία αξιοπρέπειας, και ότι το Ιντγιορτάζει το αντίθετο από όλα αυτά».
Είναι πολύ πιθανό να φανταστεί κανείς ότι ορισμένοι ηγέτες της περιοχής, ανέδειξαν το ζήτημα Ισραήλ-Παλαιστίνης.
Αντιμετωπίζουν την κοινωνική αποξύλωση σε μια κλίμακα που δεν εμφανίστηκε στην περιοχή από την εποχή της εισβολής των Μογγόλων.
Κατακλύζονται από ένα ανθρώπινο τσουνάμι, και μπορεί κάλλιστα να κατηγορούν τους Εβραίους. Ή τους αναβάτες ποδηλάτων.
David P. Goldman is Senior Fellow at the London Center for Policy Research and Wax Family Writing Fellow at the Middle East Forum.
MIDDLE EAST FORUM
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΟΚ: Στο νοσοκομείο ξαφνικά η Ελένη Μενεγάκη!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Έργο ζωγραφικής γνωστού Έλληνα εικαστικού καλλιτέχνη στα χέρια της Αμάλ Κλούνεϊ...Δείτε ποιός είναι! [photo]](https://images.newsnowgreece.com/74/742357/ergo-zografikis-gnostou-ellina-eikastikou-kallitexni-sta-xeria-tis-amal-klouneideite-poios-einai-photo-1-124x78.jpg)
