2012-03-10 09:58:28
Ο Ολυμπιακός μεγάλωσε. Κλείνει τα 87 χρόνια της ιστορίας του και το Sportaction προσπαθεί να… ξεσκονίσει το βιβλίο της «ερυθρόλευκης» ιστορίας. Ένα βιβλίο με χρυσές σελίδες από τη μέρα τις ίδρυσης μέχρι το σήμερα. Ένα βιβλίο που έχουν βάλει την υπογραφή τους μεγάλοι αθλητές του συλλόγου, οι οποίοι του έχουν προσφέρει εκατοντάδες τίτλους σε όλα τα αθλήματα. Μερικοί από αυτούς αναπολούν, και μέσω του Sportaction εύχονται πάντα επιτυχίες στην ομάδα που αγάπησαν.
Για το πόσο μεγάλος είναι ένας σύλλογος μπορείς να το καταλάβεις από δύο πράγματα. Από τους φίλους του και από τους εχθρούς του. Ο Ολυμπιακός αν κοιτάξουμε και τα δύο κριτήρια τότε είναι ένας τεράστιος σύλλογος. Έχει φανατικούς θαυμαστές αλλά και φανατικούς αντιπάλους. Η ουσία είναι ότι για τους πρώτους είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα.
Στις 10 Μαρτίου του 2012 ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς γιορτάζει τα 87 χρόνια από την ίδρυση του και το Sportaction αποφάσισε να ανοίξει το βιβλίο της ιστορίας τους συλλόγου. Ένα βιβλίο με χρυσές σελίδες, με χρυσές κούπες και με χρυσές υπογραφές μεγάλων αθλητών που τίμησαν την «ερυθρόλευκη» φανέλα αλλά και με αμέτρητες στιγμές δόξας.
Και το όνομα αυτού… Ολυμπιακός… Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς
Στις 10 Μαρτίου του 1925, στην καρδιά του Πειραιά και συγκεκριμένα στην οδό Τζαβέλλα στην ταβέρνα του Μοριά ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός. Εκεί τα μέλη της ομάδας του Πειραϊκού Ποδοσφαιρικούομίλου και του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιά αποφάσισαν την διάλυση των δύο σωματείων και την συγχώνευσή τους σε μία. Όπερ και εγένετο. Η απόφαση πάρθηκε από επιφανείς άνδρες της περιοχής με τον Νότη Καμπέρο να είναι ο ανάδοχος του ονόματος και να δίνει τέλος στις διαφωνίες περί του θέματος της ονομασίας. Ο… νονός του Ολυμπιακού ήταν αξιωματικός του Ναυτικού και αεροπόρος.
Θέλησε η ονομασία της ομάδας να υποδηλώνει την δύναμη, τη θέση, την ευγενή άμιλλα, το πάθος και γενικά το… Ολυμπιακό ιδεώδες. Με αυτό το σκεπτικό επιλέχθηκε άλλωστε και το έμβλημα. Ο δαφνοστεφανομένος έφηβος. Υπήρξε όμως και δεύτερος ανάδοχος. Πρόκειται για τον βιομήχανο και μετέπειτα Δήμαρχο Πειραιά, Μιχάλη Μανούσκο, ο οποίος στη λέξη Ολυμπιακός, πρόσθεσε και τοΣύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς. Πρόταση που έγινε δεκτή από τα μέλη του συλλόγου με την ονομασία να παραμένει μέχρι και σήμερα. Το χρώμα της ομάδας είναι το ερυθρόλευκο μετά από εισήγηση τουΓιάννη Ανδριανόπουλου, ο οποίος ήταν θαυμαστής της ¶ρσεναλ του 1920 όταν και σπούδαζε στο Λονδίνο νομικά. Εμφανίσεις με κόκκινες και λευκές ρίγες φορούσαν τότε οι Λονδρέζοι. Αυτή είναι ακόμα και στις μέρες μας η κλασσική εμφάνιση του Ολυμπιακού. Το κόκκινο συμβόλιζε το χρώμα του πάθους αλλά και το αίμα των Ελλήνων που είχαν χάσει τη ζωή τους στην Μικρασιατική Καταστροφή και το λευκό την αγνότητα.
Ολυμπιακός και επίσημα
Δέκα μέρες μετά την ιδέα της συγχώνευσης εγκρίθηκε και το καταστατικό του συλλόγου με την απόφασηυπ’αριθμ 1274/1924 του Πρωτοδικείου Πειραιώς. Απόφαση η οποία αναφέρει συγκεκριμένα: «Συνίσταται εν Πειραιεί υπό τον τίτλον «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς» Σωματείον, ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωματικής αγωγής παρά τη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξίψωσις αυτής».
Αυτοί που ξεκίνησαν να υπογράφουν την ιστορία
Τα ιδρυτικά μέλη του Ολυμπιακού ήταν οι: Βασίλης Ανδριανόπουλος, Γιάννης Ανδριανόπουλος, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Ντίνος Ανδριανόπουλος, Δημήτρης Ανδρόνικος, Δημήτρης Αυδής, Νίκος Βλάσσης, Στέφανος Εμμανουήλ, Νίκος Ζαχαρίας, Θανάσης Καλλίτσης, Νίκος Καλούδης, Ντίνος Καλούδης, Νότης Καμπέρος, Κώστας Κλειδουχάκης, Οθων Κόκκινος, Τριαντάφυλλος Κρέμος, Παναγιώτης Κωστάλας, Παναγιώτης Λαγουμιτζής, Ανδρέας Λουκάκης, Σπύρος Λουκάκης, Γιάννης Λουλουδάκης, Βαγγέλης Μαγγόπουλος, Μιχάλης Μανούσκος, Σταύρος Μαραγκουδάκης, Γρηγόρης Ντούφας, Θόδωρος Ορλώφ, Φώτης Πρωτοψάλτης, Γιάννης Συμιγδαλάς, Νίκος Συμιγδαλάς, Χρήστος Τζουμερικιώτης, Βρασίδας Τρουποσκιάδης και Σπύρος Ψαλλιδάς Το πρώτο Διοικητικό συμβούλιο αποτελούσαν οι Μιχάλης Μανούσκος (πρόεδρος), Νότης Καμπέρος (αντιπρόεδρος), Τριαντάφυλλος Κρέμος (αντιπρόεδρος), Σταύρος Μαραγκουδάκης (γεν. γραμματέας), Θανάσης Κόκκινος (ταμίας), Παναγιώτης Λαγουρατζής (έφορος), Κώστας Κυρίμης, Νίκος Ζαχαρίας, Γιάννης Λουλουδάκης και Ε. Κασιμάτης.
Ισχυρός άνδρας της ομάδας στις πρώτες μέρες από την ίδρυσή της ήταν ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ιδιοκτήτης εμπορικού κέντρου. Βέβαια δεν ήταν μόνος του καθώς είχε μεγάλη βοήθεια και από άλλους επιφανείς παράγοντες του Πειραιά. Όλοι μαζί είχαν ως στόχο να «μεγαλώσουν» τον Ολυμπιακό και να κυριαρχήσει απέναντι στις άλλες ομάδες της περιοχής και πιο συγκεκριμένα του Πειραϊκού Συνδέσμου που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή. Στην ενίσχυση της ομάδας οικονομικά βοήθησαν και οι: Μιχάλης Μανούσκος, βιομήχανος της πόλης, ο Νότης Καμπέρος, ανώτατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, ο Σταύρος Μαραγκουδάκης, διευθυντής του Ταχυδρομείου, ο Νίκος Ανδρόνικος, έμπορος, ο Δημήτρης Σκλιάς, αξιωματικός του Στρατού, ο Νικόλαος Ζαχαρίας, δικηγόρος, ο Αθανάσιος Μέρμηγκας, συμβολαιογράφος, ο Ιωάννης Κεκκές, χρηματομεσίτης.
Οι Ανδριανόπουλοι, το πρώτο ματς και το ΠΟΚ
Σημαντικό ρόλο στην ιστορία του Ολυμπιακού έχει παίξει η οικογένεια των Ανδριανόπουλων. Εκτός από τον πατέρα τον οποίο αναφέραμε η προσφορά τους ήταν τεράστια στο αγωνιστικό κομμάτι. Στο δυναμικό της ομάδας υπήρχαν αρχικά ο Γιάννης, ο Ντίνος, ο Γιώργος και ο Βασίλης και στη συνέχεια ενσωματώθηκε και ο Λεωνίδας. Τα πέντε αδέρφια αγωνιζόντουσαν στην «ερυθρόλευκη» επίθεση με την πεντάδα να ονομάζεται Θρύλος και να είναι αυτή που έκανε τη διαφορά απέναντι στους άλλους αντιπάλους. Λίγα χρόνια μετά την ίδρυσή του ο Ολυμπιακός έδωσε και τον πρώτο επίσημο αγώνα στην ιστορία του με αντίπαλο το πλήρωμα του καραδρομικού, «Ζαν ντ’αρκ». Το 6-0 δεν θα μείνει τόσο στην ιστορία όσο ότι το παιχνίδι ήταν το πρώτο επίσημο των «ερυθρολεύκων» σε μία ιστορία 85 χρόνων. Δεν ήταν βέβαια το μόνο που η ομάδα του Ολυμπιακού έδωσε απέναντι σε ναύτες ξένων πλοίων. Πολλές φορές και ιδιαίτερα πλοία των ¶γγλων αγκυροβολούσαν στο λιμάνι και το πλήρωμα έπαιζε ρόλο αντιπάλου.
Στις 14 Νοεμβρίου του 1926 ιδρύεται η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Ολυμπιακός αρχικά και συνέχεια Παναθηναϊκός και ΑΕΚ δεν τα βρίσκουν με την ομοσπονδία και έρχονται σε ρήξη μαζί της. Οι τρείς μεγάλοι δημιουργούν το δικό τους, ΠΟΚ με τα αρχικά να σημαίνουν, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός,Κωνσταντινουπολίτες. Αυτόματα διαγράφονται από την ΕΠΟ και οι τρείς του αποφασίζουν να φέρνουν στην Ελλάδα ξένες ομάδες για να δίνουν φιλικές αναμετρήσεις. Μία κίνηση βέβαια που κόστισε και στονΟλυμπιακό, καθώς οι έλληνες φίλαθλοι που υποστήριζαν αυτές τις ομάδες δεν είδαν με καλό μάτι αυτή τους την απόφαση με αποτέλεσμα να αρχίσουν να απομακρύνονται. Η διαμάχη με την ΕΠΟ βέβαια δεν κράτησε και πολύ καθώς μετά από 8 μήνες η ομοσπονδία υποχωρεί και εντάσσει και πάλι τους 3 στο δυναμικό της. Το ΠΟΚ όμως διαλύθηκε το 1963. Όλο αυτό βέβαια κόστισε στον Ολυμπιακό αλλά και τους άλλους 2 την συμμετοχή στο πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα το 1928 το οποίο κατέκτησε ο ¶ρης.
Αρχίζει η κυριαρχία
Σταδιακά ο Ολυμπιακός όλο και μεγάλωνε. Κατάφερε να επισκιάσει τον Πειραϊκό σύνδεσμο και να κατακτήσει τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα Πειραιά που δεν καταγράφονται στα εθνικά πρωταθλήματα. Στον Πειραιά ο Ολυμπιακός πλέον με την θρυλική πεντάδα των Ανδριανόπουλων, δεν έχει αντίπαλο. Βέβαια δεν σταμάτησε μόνο εκεί αφού θα σημειώσει και μεγάλες επιτυχίες επί τον Ηρακλή, του ¶ρη και του Απόλλων. Πολλές ήταν και οι επιτυχίες της Μικτής Πειραιά απέναντι στην Μικτή Αθηνών. Κορμός της μικτής του Πειραιά ήταν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Ο φίλαθλος κόσμος του Πειραιά άρχισε να συσπειρώνεται γύρο από τους «ερυθρόλευκους». Έβλεπαν την λαϊκή ομάδα του λιμανιού να τα βάζει με τους πλούσιος της Αθήνας. Αξίζει να αναφέρουμε ότι για γήπεδο ο Ολυμπιακός χρησιμοποιούσε τοΠοδηλατοδρόμιο του Φαλήρου. Εκεί με δικά του έξοδα είχε διαμορφώσει και χώρους αποδυτηρίων για τις ανάγκες των αθλητών.
Για να… εισχωρήσουμε όμως περισσότερο στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Ολυμπιακός τα πρώτα χρόνια από την ίδρυσή τους είχε ως παίκτη-προπονητή τον Γιάννη Ανδριανόπουλο. Ένας από τους γιούς του ισχυρού άνδρα της ομάδας, Ανδρέα Ανδριανόπουλου. Σπούδαζε στην Αγγλία νομικά και κατά τη διάρκεια της φοίτησή του στο Λονδίνο είχε μάθε τακτικές και συστήματα του ποδοσφαίρου τα οποία προσπάθησε να τα φέρει και στην Ελλάδα. Στα τέλη της δεκαετίας του 20’ η ομάδα του Πειραιάαποφάσισε πως για να ανέβει ακόμα πιο ψηλά η ομάδα θα πρέπει να εμπιστευτούν το τιμόνι της σε ξένο τεχνικό. Αρχικά στον Πειραιά ήρθε ο Τσέχος Γιάν Κοψιβα και έπειτα ο Ούγγρος Γιόζεφ Κόβατς. Με αυτόν στον πάγκο του ο Ολυμπιακός έφτασε και στο πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του το 1931. Η διοργάνωση του ελληνικού πρωταθλήματος δεν έχει καμία σχέση με τις διοργανώσεις των τελευταίων χρόνων. Τότε οι πρώτοι σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πειραιά έδιναν μεταξύ τους αναμετρήσεις στον τελικό γύρο από όπου και έβγαινε ο πρωταθλητής. Έτσι στις 18 Ιανουαρίου το 1931 δημιουργείται όμιλος με την συμμετοχή των Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Aρη, ΠΑΟΚ, Ηρακλή, Εθνικού καιΑπόλλωνα. Οι «ερυθρόλευκοι» αποδεικνύουν την κυριαρχία τους και με 11 νίκες 2 ισοπαλίες και 1 ήττα κατακτούν το πρώτο τους και ιστορικό πρωτάθλημα.
Αυτό ήταν μόνο η αρχής μίας δεκαετίας γεμάτη με τίτλους για τον Ολυμπιακό. Μπορεί το 1932 ο τίτλος να… ανέβηκε προς Θεσσαλονίκη μεριά και συγκεκριμένα στον Aρη αλλά αυτός του 1933 βάφτηκε ξανά «ερυθρόλευκος». Mε νέο τεχνικό τον Ούγγρο Εσέρ Τιμπόρ οι Πειραιώτες στην τελική φάση αντιμετωπίζουν Aρη και ΑΕΚ. Συντρίβουν τους «κίτρινους» με 5-0 και την Ένωση με 3-2. Δεύτερο πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό και τρίτο το 1934. Τότε τον τίτλο διεκδικούσαν ο πρώτος του νοτίου ομίλου (Ολυμπιακός) με τον πρώτο του Βορείου (Ηρακλής). Προπονητής πλέον ήταν ο Γερμανός ΠίτερΠίσπάλοου. Νίκη στη Θεσσαλονίκη με 3-2 και νίκη στο Καραϊσκάκη με 2-1 είναι τα σκορ που δίνουν στους «ερυθρόλευκους» ακόμα ένα πρωτάθλημα. Το 1935 δεν έγινε ποτέ τελικός με τους Εθνικό και Αρη να κυριαρχούν στους δύο ομίλους.
Από το 1936 μέχρι το 1938 ο Ολυμπιακός θα γίνει η πρώτη ομάδα που κατακτά τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα. Αξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι στον πάγκο εκείνες τις τρείς χρονιές κάθισαν 3 διαφορετική προπονητές. Πρόκειται για τον Νίκο Πανόπουλο, τον Τσέχο Κοψιβα Γιαν και τον Λαντζ Πίτερ αυστριακής καταγωγής. Ηγέτης εκείνης της εποχής για τους πρωταθλητές ήταν ο Γιάννης Βάζος. Μία πραγματικά μηχανή των γκολ που είχε αναλάβει το ρόλο του ηγέτη μετά την αποχώρηση των αδερφών Ανδριανόπουλων. Υπολογίζεται ότι ο Βάζος σε επίσημα και φιλικά είχε σημειώσει πάνω από 539 τέρματα. Βέβαια δεν ήταν μόνος τους καθώς σημαντική ήταν και η παρουσία του Θεολόγου Συμεωνίδη στο δυναμικό της ομάδας. Η δεκαετία ολοκληρώνεται το 1940 με την ΑΕΚ να παίρνει το πρωτάθλημα αλλά τον Ολυμπιακό να έχει σηκώσει έξι κούπες από τις 10 στο σύνολο. Η δεκαετία του ’30 καταξίωσε τονΟλυμπιακό ως την μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα εκείνη την εποχή.
Η μεταπολεμική εποχή
Το πρωτάθλημα της σεζόν 1940-1941 θα ξεκινήσει ιδανικά για τον Ολυμπιακό που έχει βάλε πλώρη για ακόμα ένα τίτλο. Νικά στην πρεμιέρα του πειραϊκού πρωταθλήματος με 7-0 τον Κεραμεικό. Επόμενε θύμα ο Εθνικός. Νέα νίκη με 2-0 αυτή τη φορά. Στη συνέχεια το πρόγραμμα του φέρνει αντίπαλο την Θύελλα. Ακόμα μία εύκολη νίκη με 4-0 και το «ερυθρόλευκο» τρένο δεν λέει να κάνει στάση πουθενά. Στις 27 Οκτωβρίου πολλοί από τους παίκτες της ομάδας ταξιδεύουν στην Πάτρα για λογαριασμό της ΜικτήςΠειραιά προκειμένου να δώσουν το παρών στο πρωτάθλημα πόλεων. Ο αγώνας θα γίνει αλλά πριν ακόμα προλάβουν οι παίκτες να επιστέψουν σπίτι έχει κηρυχθεί ο ελληνο-ιταλικός πόλεμος. Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος έχει ως αποτέλεσμα να μην διεξαχθούν τα πρωταθλήματα από το 1941 έως και το 1945.
Με το φινάλε του πολέμου ο Ολυμπιακός επιστρέφει και πάλι δυναμικά στο ποδόσφαιρο. Το 1946 το πρωτάθλημα πάει στον ¶ρη αλλά το 1947 οι Πειραιώτες επιστρέφουν ξανά στις επιτυχίες. Με τονΘεμιστοκλή Ασδέρη στον πάγκο τους φτάνουν στην κατάκτηση του πρώτου νταμπλ στην ιστορία τους. Στον τελικό όμιλο του πρωταθλήματος μαζεύουν 25 βαθμούς με τον Ηρακλή να έχει 24. Οι δύο αυτές ομάδες συναντήθηκαν και στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας που διεξήχθη στη ΛεωφόροΑλεξάνδρας. Εντυπωσιακή νίκη του Ολυμπιακού με 5-0 και Κύπελλο πάει στον Πειραιά. Πρωταθλητές και την επόμενη χρονιά οι Πειραιώτες που το 1949 χάνουν το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό στη διαφορά τερμάτων. ¶ξιο αναφοράς για εκείνη την περίοδο ήταν και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είχε επιλεχθεί από τις αρχές του κράτους ώστε να ταξιδέψει στην Τουρκία για να δώσει φιλικές αναμετρήσεις με την Μπεσίκτας, την Μπεϊόγλου Σπορ αλλά και την Γαλατάσαραϊ. Όλα αυτά στο πλαίσιο μίας διπλωματικής, αν μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε αποστολής.
Η ομάδα… ΘΡΥΛΟΣ
Ένα σπάνιο για εκείνη την εποχή φαινόμενο ήταν το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έμεινε μακριά από τις επιτυχίες για δύο συνεχόμενα χρόνια, κάτι που είχε να συμβεί πολύ καιρό. Ούτε το 1950 η ομάδα μπόρεσε να φτάσει στην κορυφή. Η ανταμοιβή όμως για τους φιλάθλους των Πειραιωτών ήρθε το 1951 όταν ο Ολυμπιακός κατακτά πανηγυρικά το δεύτερο νταμπλ στην ιστορία του. Oποδοσφαιριστής σύμβολο εκείνης της εποχής ήταν ο μεγάλος Ανδρέας Μουράτης. Ένας αθλητής με πλούσιο ταλέντο που έδινε και την ψυχή του για την φανέλα που φορούσε. Ένας παίκτης που αγωνίστηκε σε όλες τις θέσεις του γηπέδου εκτός από τερματοφύλακας. Το 1944 πήγε στα τσικό του Ολυμπιακού από τον Απόλλων Νέου Φαλήρου. Ο Τάκης Κτενάς του βγάζει δελτίο και κατά την διάρκεια της κατοχής θα αγωνιστεί στην Προοδευτική. Με το τέλος του πολέμου επιστρέφει στον Ολυμπιακό όπου θα μείνει μέχρι το 1955.
Ο Μιζούρι όπως ήταν το παρατσούκλι του έχει φορέσει τη φανέλα της Εθνικής 16 συμμετοχές έχοντας και 1 γκολ. Από τη μέρα που σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1961 έχει βοηθήσει τους Πειραιώτες σε διάφορα πόστα. Έχει διατελέσει φροντιστής της ομάδας αλλά και προπονητής στα τμήματα υποδομής. Ένας πιστός στρατιώτης του Ολυμπιακού. Το σπίτι που έμενε ήταν δίπλα στο γήπεδο Καραϊσκάκη και ο δρόμος που περνά μπροστά από το γήπεδο σήμερα έχει το όνομά του. Γέννημα θρέμμα Πειραιά έφυγε από τη ζωή το 2000. Ήταν παρών στα πρωταθλήματα του 47, 48, 51, 54 και 55. Λίγο πιο πάνω είχαμε μείνει στο νταμπλ του 1951. Την επόμενη σεζόν αλλά και το 1953 ο Ολυμπιακός δεν καταφέρνει να πάρει το πρωτάθλημα αλλά δε μένει και με άδεια χέρια καθώς και τις δύο χρονιές φτάνει στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας. Την πρώτη χρονιά νικά με 3-2 την ΑΕΚ και την επόμενη εύκολα με 2-0 την Δόξα. Το1954 επιστρέφει στη αγαπημένη του συνήθεια των πρωταθλημάτων. Από εκεί και μετά γίνεται ξανά ο απόλυτος κυρίαρχος στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα από το 1954 έως και το 1959 με… γαρνιτούρα 3 Κύπελλα Ελλάδας εξηγούν τους λόγους που ο Ολυμπιακός μένει στην ιστορία ως Θρύλος. Μία εποχή που η ομάδα αποκτά και την μεγαλύτερη μάζα οπαδών.
Από το 1951 έως και το 1960 δεν υπήρξε κάποια χρονιά που ο Ολυμπιακός να μην πανηγυρίσει έστω ένα τίτλο. Συνολικός απολογισμός, 7 πρωταθλήματα, επτά Κύπελλα και πέντε νταμπλ. Τεράστιο ρόλο στις επιτυχίες της εποχής έχει παίξει και η διοικητική σταθερότητα του συλλόγου. Αφεντικό της ομάδας σε όλους τους τομείς παρέμενε ο Μιχάλης Μανούσκος. Με μία άψογη διαχείριση έχει δημιουργήσει την αυτοκρατορία του Ολυμπιακού. Μεγάλο μερίδιο είχε και ο κόσμος της ομάδες που εκτός από το ότι γεμίζουν το Καραϊσκάκη δίνουν το παρών και στις εκτός έδρας αναμετρήσεις του συλλόγου. Καλή η διοίκηση, καλή η παρουσία του κόσμου αλλά το μεγαλύτερο μερίδιο απονέμετε στους παικταράδες που έχει η ομάδα τη «χρυσή» εποχή. Ο Δαρίβας, ο Μπέμπης, ο Δρόσος, ο Ρωσίδης, ο Πολυχρονίου, και οΥφαντής… συνθέτουν μία ανίκητη ομάδα που φέρνει τον Ολυμπιακό στο θρόνο του. Προπονητές της χρυσής δεκαετίας είναι οι Χέλμης Γιάννης και Χέλμης Βαγγέλης. ο Νεγρεπόντης, ο Ντραγκίσεβιτς, ο Κένετι και ο Ιταλός Μπρούνο Βαλε.
Από το 1959 ο Ολυμπιακός ξεκινά και τα επίσημα ευρωπαϊκά του ταξίδια. Μέχρι τότε υπήρχαν πολλές φιλικές αναμετρήσεις με ομάδες του εξωτερικού αλλά ποτέ επίσημοι αγώνες. Στην πρώτη του συμμετοχή ο ελληνικός σύλλογος θα κληρωθεί με την Μπεσίκτας για την πρώτη φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Οι «ερυθρόλευκοι» όμως αρνήθηκαν να αγωνιστούν λόγω των πολιτικών γεγονότων που συνέβαιναν στην Τουρκία. Για την ιστορία η Μπεσίκτας πήρε στα χαρτιά και τα 2 παιχνίδια με 2-0. την επόμενη χρονιά ο Ολυμπιακός κληρώνεται με την Μίλαν στα προκριματικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Το Σεπτέμβριο του 1959 η ελληνική ομάδα με σκορερ τους Υφαντή και Παπαζόγλου παίρνει το 2-2 ενόψει της ρεβανς όπου και θα ηττηθεί με 3-1 και θα μείνει εκτός συνέχειας. Την επόμενη χρονιά οι «ερυθρόλευκοι» θα αποκλειστούν από την Διναμό Ζίλινα και το 1963 ο Ολυμπιακός θα φτάσει στην κατάκτηση του Βαλκανικού Κυπέλλου Δευτεραθλητριών ομάδων. Στον προκριματικό γύρο η ελληνική ομάδα αντιμετώπισε στον όμιλο της Στεάουα Μπρασόφ, την Γαλατάσαραϊ και την Σαράγιεβο. Σε διπλούς αγώνες κατακτά την πρώτη θέση και παράλληλα την πρόκριση. Στον τελικό νικά με 1-0 τηΛέφσκι Σόφιας στο Καραϊσκάκη και χάνει με το ίδιο σκορ στη Βουλγαρία. Ο αγώνας… μπαράζ δίνεται στην Κωνσταντινούπολη με τον Ολυμπιακό να σηκώνει το τρόπαιο χάρη σε γκολ του Στεφανάκου, τρία λεπτά πριν το τελικό σφύριγμα του διαιτητή.
Σε ασυνήθιστα χαμηλές πτήσεις
Η δεκαετία 1961-1970 δεν συγκρίνεται με τίποτα με εκείνη που μόλις έχει φύγει. Παράλληλα με το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας αντίο από τον Ολυμπιακό με 539 γκολ λέει ο Γιάννης Βάζος. ¶ξιος…. Αντικαταστάτης του ο Γιώργος Σιδέρης που φόρεσε τη φανέλα της ομάδας από το 1959 έως το 1971πετυχαίνοντας 225 γκολ. Μέχρι το 1965 οι «ερυθρόλευκοι» δεν καταφέρνουν να πάρουν κάποιο πρωτάθλημα. Το ’60 και το ’61 πάει στον Παναθηναϊκό. Και το ίδιο και αυτό του 1962. Το 1963 στηνΑΕΚ και το 1964 ξανά στον Παναθηναϊκό. Αυτή η πενταετία μπορεί να ήταν… στείρα από πλευράς πρωταθλημάτων όμως ο Ολυμπιακός πέρα από τα τρία Κύπελλα (1961, 1963, 1965) θα καταφέρνει να διακριθεί και στην Ευρώπη.
Τη σεζόν 1963-64 για το Κύπελλο Κυπελλούχων αφού απέκλεισε την Πολωνική Ζαγκλέμπιο έμεινε εκτός συνέχεια στο δεύτερο γύρο από τη Λιόν. Τη χρονιά 1965-1966 για την ίδια διοργάνωση αφήνει εκτός της Ομόνοια και στον πρώτο γύρο θα αποκλειστεί σε διπλούς αγώνες από την αγγλική ΓουέστΧάμ. Τη σεζόν 1966-1967 και την επόμενη η ομάδα του Πειραιά θα αγωνιστεί στον προκριματικό γύρο του Κυπέλλου πρωταθλητριών. Πρώτα τον αποκλείει η Ερυθρά Σημαία Σόφιας και την επόμενη σεζόν η Γιουβέντους. Το 1968-1969 για το Κύπελλο Κυπελλούχων με δύο νίκες αποκλείει την ΚΡ Ρεϊκιαβίκαλλά στη συνέχεια έμεινε έξω από το θεσμό από την Ντάμφερλαϊν. Όσο για το 1969-1970 για το Κυπελλούχων γνώρισε βαριά ήττα στον επαναληπτικό με 5-0 από την Γκόρνικ και με το 2-2 του πρώτου αγώνα είπα από νωρίς αντίο στη διοργάνωση.
Ο ύμνος και το έπος του Ολυμπιακού
Hμεγαλύτερη επιτυχία του μπορεί να ήταν σε φιλικό παιχνίδι αλλά ήταν τόσο μεγάλη που έγινε και έμπνευση για τους στίχους του ύμνου της ομάδας. Είναι αρχές του καλοκαιριού του 1961 και στην Αθήναοι φιλικές αναμετρήσεις με ξένες ευρωπαϊκές ομάδες έχουν γίνει καθημερινότητα. Ο Ολυμπιακός δείχνει και στους ξένους τα δόντια του τα τελευταία χρόνια με Ραπίντ Βουκουρεστίου, Παρτιζάν Βελιγραδίου καιΑούστρια να υποκλίνονται στην ομάδα του Πειραιά. Τότε εκείνη την εποχή την ευρωπαϊκή της περιοδεία ξεκινά και η μεγάλη Σάντος του Πελέ. Ρίχνει 6 γκολ στην Μπενφίκα, 2 στη Γιουβέντους, 5 στη Ρόμα, 4 στην Ίντερ. Ομάδα με τεράστιους παίκτες στο ρόστερ της και τον μεγαλύτερο όλων των Πελέ. Εκείνη η ομάδα προσγειώνεται στην Αθήνα στις 27 Ιουνίου του 1961 καλεσμένη από την διοίκηση του ΠΟΚ. Η Σάντος θα έμενε στην πρωτεύουσα για μία εβδομάδα και θα έπαιζε με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και Ολυμπιακόστη Λεωφόρο.
Πρώτο ελληνικό θύμα για τους Βραζιλιάνους η ΑΕΚ με 3-0 στις 28 Ιουνίου. Δύο μέρες αργότερα σειρά είχε ο Παναθηναϊκός. Ήττα της ελληνικής ομάδας με 3-2 και μεγάλα πρωτοσέλιδα για τους «πράσινους» που έχασαν μόνο με ένα γκολ διαφορά. Στις 4 Ιουλίου η Λεωφόρος βάφεται κόκκινη από 25000 φίλους τουΟλυμπιακού. Η Σάντος κατεβαίνει με τους Λαέρτσιο, Τζετούλιο, Μάουρο, Ντάλμο, λίμα, Ντορβάλ, Μαντζάλβιο, Ζίτο, Κουτίνιο, Πελέ, Πέπε και ο Ολυμπιακός με τους Θεοδωρίδη, Καμπόλη, Στεφανάκο, Σημαντήρη, Πολυχρονίου, Κοτρίδη, Γκαβέτσο, Κ. Παπάζογλου, Μπέμπη, Σιδέρη, Ποσειδώνα. Στο 10’ όλο το γήπεδο θα σηκωθεί στο πόδι με τον Ποσειδώνα να ανοίγει το σκορ με μακρινό σουτ.
Στο 43’ ο Σουρούνης σημειώνει το 2-0 και το γήπεδο παραληρεί. Αν και φιλικός αγώνας είναι ήδη τεράστιο το κατόρθωμα του Ολυμπιακού να νικά με 2-0 τη Σάντος στο ημίχρονο. Οι Βραζιλιάνοι απλά μειώνουν σε 2-1 στο δεύτερο ημίχρονο αλλά μέχρι εκεί. Ο Ολυμπιακός σταματά το σερί της Σάντος και κάνει το όνομά του γνωστό σε όλη την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Οι Βραζιλιάνοι αναφέρουν ότι ο Πολυχρονίου έχει σβήσει τον Πελέ με τον Βραζιλιάνο να δηλώνει: «Αν παίξουμε δέκα φορές με τονΟλυμπιακό θα τον κερδίσουμε και τις δέκα. Όμως σήμερα μπορούσε να μας κερδίσει με μεγαλύτερο σκορ. Την πάθαμε όπως η εθνική Ουγγαρίας στο Μουντιάλ του 1954».
Ο… μεγάλος Μπούκοβι
O Ολυμπιακός στην Ελλάδα έχει μείνει μακρά από το πρωτάθλημα για πέντε χρόνια 1960-1964. Ηδιοίκηση παίρνει την απόφαση και φέρνει στον πάγκο τον Μάρτον Μπούκοβι. Στην πρώτη του χρονιά στο λιμάνι ο Ούγγρος τεχνικός οδηγεί τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα της περιόδου 1965-66. Ήταν το πρώτο πρωτάθλημα για τους «ερυθρόλευκους» από την σύσταση της Α’ Εθνικής κατηγορίας και μετά. Η επόμενη χρονιά ξεκινά και αυτή ιδανικά. Με 11 σερί νίκες ο Ολυμπιακός είναι το μεγάλο φαβορί για ακόμα ένα τίτλο. Συντρίβει με 4-0 τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη το Φεβρουάριο του 1967 και οΜπούκοβι γίνεται σύνθημα στα χείλη των φίλων της ομάδας. Το πρωτάθλημα για δεύτερη σερί σεζόν καταλήγει στον Πειραιά με απολογισμό 21 νίκες, 7 ισοπαλίες και 2 ήττες. Την επόμενη σεζόν, ο Μπούκοβι έχει κάποια προβλήματα με τη διοίκηση αλλά ο λόγος που λέει αντίο από τους πρωταθλητές είναι οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και η εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Λόγω της ανατολικής του καταγωγής αλλά και τον κουμουνιστικών του ιδεών αποτελεί έναν από τους πρώτους στόχους της χούντας, η οποία τον διώχνει από τη χώρα με το λαό του Ολυμπιακού να τον ικετεύει να μείνει.
Τα ηνία στον Γουλανδρή
Η αποχώρηση του Μπούκοβι θα στοιχίσει πολύ στον Ολυμπιακό καθώς η ομάδα θα περάσει περίοδο κάμψης και θα μείνει για αρκετά χρόνια μακριά από το πρωτάθλημα. Συνολικά έξι. Θα φτάσει βέβαια στην κατάκτηση του Κυπέλλου το 1968, 1971 και το 1973 αλλά η ομάδα δείχνει να περνά κάμψη. ΑΕΚ και Παναθηναϊκός μοιράζονται τα πρωταθλήματα μέχρι το 1972 και ο Ολυμπιακός ψάχνει τον ηγέτη που θα τον κάνει και πάλι πρωταγωνιστή στο πρωτάθλημα. Τον βρίσκει τελικά στο πρόσωπο του ΝίκουΓουλανδρή που αναλαμβάνει την ομάδα στις αρχές της δεκαετίας του 70’ με στόχο την κορυφή. Θα ξοδέψει πολλά χρήματα αλλά θα τα καταφέρει. Σταδιακά ο Ολυμπιακός στελεχώνεται από παίκτες που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Την ερυθρόλευκη φανέλα φόρεσαν εκείνη την εποχή παίκτες όπως, ο Γιώργος Δεληκάρης, ο Υβ Τριαντάφυλλος, ο Μιχάλης Κρητικόπουλος αλλά και οι μεγάλος Παναγιώτης Κελεσίδης. Όλοι αυτή κάτω από τις οδηγίες του Λάκη Πετρόπουλου την τριετία 1973-1975 κατακτούν τρία σερί πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα (1973, 1975). Τα λεφτά και η προσπάθεια του Γουλανδρή πιάνουν τόπο και οι «ερυθρόλευκοι» ζουν ξανά στιγμές της δεκαετίας του 50. Κανείς δεν θα ξεχάσει το 11-0 επί του Φωστήρα αλλά και τα 102 γκολ στο πρωτάθλημα του 1974. Η επόμενη πενταετία όμως δεν είναι και τόσο επιτυχημένη για τον Ολυμπιακό που δίνει τα πρωτιά σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Το πρωτάθλημα του 1975ήταν και το τελευταίο πριν το ποδόσφαιρο γίνει επαγγελματικό. Στην Ευρώπη ο Ολυμπιακός το 1972αποκλείστηκε στο Κύπελλο Κυπελλούχων από την Δυναμό Μόσχας, ενώ την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε στο Κύπελλο UEFA. Στο πρώτο γύρο θα πετάξει εκτός της διοργάνωσης τη Νάπολι με διπλό μέσα στην Ιταλία αλλά θα σταθεί άτυχος και στη συνέχεια θα πέσει πάνω στην Τότεναμ όπου και αποκλείστηκε. Το 1974 αποκλείστηκε νωρίς από το Πρωταθλητριών όταν αντιμετώπισε την Μπενφίκα.
Τα πέτρινα χρόνια
Ο Γουλανδρής έχει αποχωρήσει από το 1975 από την ομάδα και μετά το πέρασμα από την προεδρία τωνΘανόπουλου, Λαναρά και Τσιτσάρη το 1979 πρόεδρος αναλαμβάνει ο Σταύρος Νταϊφάς. Το 1979το ποδόσφαιρο στη χώρα μας γίνεται επαγγελματικό και πλέον τα πάντα μπαίνουν σε νέα βάση. Στον πάγκο των «ερυθρόλευκων» κάθεται ο Καζιμίρ Γκόρσκι και δίνει οδηγίες σε παίκτες όπως οΑναστόπουλος, ο Σαργκάβνης, ο Γαλάκος και ο Μητρόπουλος.
Με αυτούς στη σύνθεσή του ο σύλλογος του Πειραιά κατακτά τα πρώτα τέσσερα επαγγελματικά πρωταθλήματα από το 1980 έως και το 1983. Το πρώτο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός το κατακτά επί του¶ρη με 2-1 στο μπαράζ του Βόλου. Το 1981 ο τίτλος δεν είναι και τόσο γλυκός καθώς θα κατακτηθεί στη σκιά της τραγωδίας τη Θύρας 7. Το 1982 ο Βόλος γίνεται η αγαπημένη πόλη των «ερυθρόλευκων» καθώς εκεί δίνουν ακόμα ένα μπαράζ για το πρωτάθλημα αυτή τη φορά με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Νίκη με 2-1 και νέος τίτλος στο λιμάνι.
Ένα από τα πιο δύσκολα πρωταθλήματα καθώς ο Ολυμπιακός χρειάστηκε να μείνει αήττητος στο δεύτερο γύρο και να καλύψει το προβάδισμα 7 πόντων που είχε από τον πρώτο γύρο ο αιώνιος αντίπαλος.Αναστόπουλος και Εσταβίλιο οι σκόρερ στο μπαράζ. Κάπου εδώ αξίζει να αναφέρουμε και την πορεία στο Κύπελλο πρωταθλητριών όταν ο σύλλογος αφήνει εκτός θεσμού τον ¶γιαξ πριν αποκλειστεί από τηνΜπενφίκα Στο επόμενο πρωτάθλημα ο πρώτος σημειώνει 29 τέρματα και βάφει ξανά κόκκινο τον τίτλο. Χαρακτηριστικός είναι και ο τίτλος που δίνει στο φαινόμενο Ολυμπιακός η ιταλική εφημερίδα «Gazzetta dello Sport» που χαρακτηρίζει τον ελληνικό σύλλογο «Επαγγελματία πρωταθλητή». Ο επόμενος τίτλος θα έρθει το 1987 με προπονητή τον Παναγούλια. Ένα… χαλαρό πρωτάθλημα καθώς ο δεύτερος Παναθηναϊκός έχει δέκα βαθμούς λιγότερους. Το 1988 η έλευση του Λάγιος Ντέραριπροκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού στον κόσμο της ομάδας αλλά η συγκεκριμένη μετεγγραφή δεν θα φέρει… πρωταθλήματα. Από το 1987 ο Ολυμπιακός αρχίσει και χάνει τη δυναμική του. Θα ξεκινήσουν τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια για τους Πειραιώτες. Η διοικητική αστάθεια με Νταϊφά, Κοσκωτά καιΣαλιαρέλη εμποδίζει το καμάρι του Πειραιά να πρωταγωνιστήσει. Μπορεί τεράστιοι παίκτες όπωςΠροτάσοφ, Λιτόφσενκο και Κρίστενσεν να φορούν την «ερυθρόλευκοι» φανέλα στις αρχές της δεκαετίας αλλά το πρωτάθλημα πάει προς Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Ο κόσμος στηρίζει την ομάδα στα δύσκολα, γεμίζει το Καραϊσκάκη και αποθεώνει τους ποδοσφαιριστές ακόμα και ας λείπουν οι τίτλοι με εξαίρεση δύο Κύπελλα. Το 1993 θα αλλάξουν πολλά και ειδικά στο διοικητικό κομμάτι Εποχή Κόκκαλη
Εκείνη την εποχή μπαίνει στην ΠΑΕ ο Σωκρατής Κόκκαλης. Αρχικά γλιτώνει την ομάδα από υποβιβασμό λόγο χρεών και από την συγχώνευση με τον Ιωνικό και σταδιακά ξεκινά τον δικό του αγώνα να κάνει και πάλι τον Ολυμπιακό κυρίαρχο στον ελληνικό πρωτάθλημα. Ρίχνει λεφτά στο τραπέζι των μετεγγραφών και αποκτά ότι καλύτερο κυκλοφορεί στην Ελλάδα. Αυτό βέβαια δεν θα φέρει τίτλους καθώς αυτοί συνεχίζουν να πηγαίνουν σε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό. Η κίνηση που θα αλλάξει πολλά και θα βγάλει τον Ολυμπιακό από τα 9 πέτρινα χρόνια είναι η συμφωνία με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς που αποχωρεί από τον πάγκο της ΑΕΚ το 1996. Εκτός από τον Σεροβέλληνα τεχνικό ο Κόκκαλης ντύνει στα «ερυθρόλευκα» παίκτες, όπως ο Τζόρτζεβιτς, ο Γιαννκόπουλός, ο Νινιάδης οι οποίοι μαζί με τουςΚαραταϊδη, Καραπιάλη, Γεωργάτο, Αμανατίδη και Νταμπίζα φτάνουν στο πρώτο πρωτάθλημα μετά από 9 χρόνια το 1997. Αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν μόνο η αρχή. Ο Σωκράτης Κόκκαλης συνέχισε να βάζει λεφτά στην ομάδα και να φέρνει τους καλύτερους.
Ο Ολυμπιακός όχι απλά κατακτά το ένα πρωτάθλημα πίσω από το άλλο αλλά το κάνει παίζοντας και σπουδαίο ποδόσφαιρο. Πρωτάθλημα το 1998 και ακόμα ένα το 1999. Μάλιστα το δεύτερο θα συνοδευτεί και από το Κύπελλο με τους Πειραιώτες να νικούν τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ με 2-0 αν και έπαιζαν από το πρώτο μέρος με 10 παίκτες. Εκείνη τη χρονιά ο Ολυμπιακός πραγματοποιήσει και εντυπωσιακή πορεία στο Champions League. Η πρώτη του συμμετοχή εκεί την προηγούμενη σεζόν τον έφερε στον ίδιο όμιλος με Πόρτο. Ρεάλ και Ρόζενμποργκ, αφού πρώτα στα προκριματικά είχε περάσει το εμπόδιο της Μοζίρ. Στον όμιλο βγαίνει τρίτος και κρατά ως ενθύμιο το γκολ του Στέλιου Γιαννακόπουλου στην πρεμιέρα που ανακηρύσσεται και το καλύτερο εκείνης της χρονιάς στη διοργάνωση. Το 1999 όπως αναφέραμε η ομάδα του Μπάγεβιτς κάνει την Ελλάδα περήφανε καθώς φτάνει μέχρι τα προημιτελικά του ChampionsLeagueκαι μένει εκτός από την… ατυχία και την Γιουβέντους.
Οι «ερυθρόλευκοι» θα ξεκινήσουν την εντυπωσιακή τους πορεία από τον Αύγουστο όταν και θα αποκλείσουν την Ανόρθωση από τα προκριματικά με δύο νίκες. Στον όμιλο οΟλυμπιακός αντιμετώπισε τον ¶γιαξ, την Πόρτο και την Κροάσια Ζάγκρεμπ. Χάρη σε μία κεφαλιά τουΓιαννόπουλου στην Κροατία ο Ολυμπιακός ισοφαρίζει την Κροάσια στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων και παίρνει εντυπωσιακή πρόκριση για την οκτάδα. Εκεί θα πέσει πάνω στην Γιουβέντους. Χάνει στηνΙταλία με 2-1 αλλά στο φλεγμένο ΟΑΚΑ που χρησιμοποιεί για έδρα, δεν σέβεται την Κυρία. Την πατάει στην κυριολεξία, προηγείται με 1-0 χάρη σε γκολ του Γκόγκιτς και δέχεται την ισοφάριση στο 85’ από τον Κόντε λόγο.. αέρα. Όλοι θυμούνται άλλωστε τη συγκεκριμένη φάση. Έτσι η δεκαετία βρίσκει τονΟλυμπιακό νταμπλούχο και στις 8 κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη.
Τα έσοδα είναι μεγάλα για τον Ολυμπιακό και ο Κόκκαλης βάζει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Φέρνει στο λιμάνι τους παγκόσμιους, Ζαχοβιτς και Ζιοβάνι και τρελαίνει τον κόσμο της ομάδας που γεμίζουν το αεροδρόμιο. Το επόμενο πρωτάθλημα αρχίζει ιδανικά για τον Ολυμπιακό και πάλι αλλά τοΝοέμβριο του 1999 ο Ντούσαν Μπάγεβιτς λέει αντίο από το σύλλογο... έτσι ξαφνικά. Το… παρασκήνιο αναφέρει ως αιτία την κόντρα του με τις βεντέτες της ομάδας. Αντικαταστάτης του ο Ιταλός ΑλμπέρτοΜπιγκόν που θα μείνει στην ιστορία για τους καυγάδες με τον Ζάχοβιτς αλλά και τα ιταλικά παλτά που φορούσε. Έμεινε μέχρι το Νοέμβριο όταν απολύθηκε για να αναλάβει ο Γιάννης Μαντζουράκης, ο οποίος έφερε κι άλλο τίτλο στο λιμάνι. Το πρωτάθλημα του 2000. Στο επόμενο… μαραθώνιο τα ηνία έχει αναλάβει ο Τάκης Λεμονής που μένει στον Πειραιά για 23 μήνες και κατακτά ακόμα δύο πρωταθλήματα (2001, 2002). Με αυτά τα δύο ο Ολυμπιακός ισοφαρίζει το ρεκόρ της μεγάλης ομάδας του 50. Με το επόμενο όμως πρωτάθλημα θα φτάσει τα 7 και θα δημιουργήσει το νέο… Θρύλο.
Το πρωτάθλημα του 2003 είναι ένα από τα σημαντικότερα για τον Ολυμπιακό και για το γεγονός ότι είναι το έβδομο στη σειρά αλλά και για τον τρόπο που αυτό ήρθε. Οι Πειραιώτες φιλοξενούν στον… τελικό του πρωταθλήματος τον Παναθηναϊκό στη Ριζούπολη. Θέλουν νίκη με δύο γκολ διαφορά για να κρατήσουν τα σκήπτρα στην Ελλάδας. Συντρίβουν τους «πράσινους» και το Μάιοσηκώνουν ακόμα μία κούπα με τον Όλεγκ Προτάσοφ στον πάγκο τους Η σταθερότητα της διοίκηση του Κόκκαλη σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο πρόεδρος συνέχισε να δίνει μεγάλα ποσά για μετεγγραφές είχαν κάνει τον Ολυμπιακό απόλυτο κυρίαρχο στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ιδανικά καθώς η ελληνική ομάδα μπορεί να πετύχαινε κάποιες σπουδαίες νίκες, όπως με τον Αγιαξ, η τη Λίβερπουλ αλλά δεν μπορούσε να περάσει στην δεύτερη φάση του Champions Leagueλόγω της αγωνιστικής εικόνας στα εκτός έδρας παιχνίδια.
Τη σεζόν 2003-2004 ο Ολυμπιακός αλλάζει 3 προπονητές (Προτάσοφ, Γκόγκιτς, Αλέφαντο) και χάνει πρωτάθλημα και Κύπελλο από τον Παναθηναϊκό. Ο Κόκκαλης πεισμώνει. Φέρνει στην ομάδα ξανά τονΜπάγεβιτς αλλά και έναν από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών τον Ριβάλντο. Παρέα με τονΚαστίγιο και τον Τζιοβάνι κάνουν μαγικά στο γήπεδο και ο Ολυμπιακός επιστρέφει στην κορυφή του πρωταθλήματος το 2005 και παράλληλα κατακτά και το Κύπελλο Ελλάδας με αντίπαλο τον Αρη.
Το νταμπλ όμως δεν θα κρατήσει τον Μπάγεβιτς στο λιμάνι. Η διοίκηση της ομάδας τον… παραιτεί και δίνει τα ηνία στον Τροντ Σόλιντ. Ο Νορβηγός έμεινε για ενάμιση χρόνο στο τιμόνι του Ολυμπιακού με τραγικά αποτελέσματα στην Ευρώπη αλλά κατακτώντας το νταμπλ του 2006. Τρείς μέρες πριν το… αντίο του 2006 και συγκεκριμένα στις 29 Δεκεμβρίου νέος προπονητής του Ολυμπιακού είναι και πάλι οΤάκης Λεμονής. Ακόμα ένα πρωτάθλημα το 2007 και συμμετοχή στο Champions League της επόμενης περιόδου.
Μία χρονιά που θα μείνει στην ιστορία της ομάδας καθώς πέτυχε και το πρώτο της διπλό στο ChampionsLeague. Με Βέρντερ, Λάτσιο και Ρεάλ Μαδρίτης ο Ολυμπιακός πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις και με σημαντικά διπλά μέσα σε Γερμανία (3-1) και Ρώμη (2-1) παίρνει την πρόκριση στην επόμενη φάση. Στους «16» αποκλείστηκε από την Τσέλσι και λίγες μέρες αργότερα ο Τάκης Λεμονής έχασε τη δουλειά του. Ο Σεγκούρα αναλαμβάνει τεχνικός και φτάνει στον τίτλο απέναντι στην ΑΕΚ. Κούπα και στοΚύπελλο με 2-0 επί του Άρη. Την επόμενη χρονιά ο Βαλβέρδε έρχεται στην Ελλάδα και ένα χρόνο αργότερα φεύγει αφού έχει βάλει και αυτός τη σφραγίδα του σε ένα ακόμα νταμπλ. Έτσι ο Ολυμπιακός φτάνει στα 12 πρωταθλήματα τα τελευταία δεκατρία χρόνια. Μία χρονιά αργότερα, ο Ολυμπιακός θα χάσει το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό του Τζιμπρίλ Σισέ, ωστόσο οι διοικητικές ανακατατάξεις που ακολούθησαν στον Ολυμπιακό, με τον Βαγγέλη Μαρινάκη να αγοράζει τον σύλλογο αλλάζουν τα πάντα. Έτσι, ο Ερνέστο Βαλβέρδε επιστρέφει στην ομάδα, κατακτά ένα ακόμη πρωτάθλημα και φτάνουμε στη σεζόν 2011-2012, όπου τα πάντα είναι ακόμη ανοικτά.
Ο ναός του Ολυμπιακού
Σημαντικό ρόλο στην ιστορία κάθε μεγάλης ομάδας παίζει και το γήπεδό της. Το σπίτι της. Και οΟλυμπιακός έχει ταυτιστεί με το γήπεδο Καραϊσκάκη. Αυτή είναι η ιστορική του έδρα και εκεί έχει πανηγυρίσει τις περισσότερες από τις επιτυχίες της ιστορίας του. Βέβαια για πολλούς λόγους το γήπεδο δεν είχε πάντα αυτό το όνομα καθώς μέχρι το 1964 ονομαζόταν Ποδηλατοδρόμιο. Θέλοντας να κάνουμε μία ιστορική αναδρομή θα χρειαστεί να αναφέρουμε ότι αρχικά ο χώρος κτίστηκε ως ποδηλατοδρόμιο για τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας το 1896 σε μία έκταση που άνηκε σε εταιρεία σιδηροδρόμων, Από το 1920 και μετά άρχισε το ποδηλατοδρόμιο να χρησιμοποιείται και ως γήπεδο ποδοσφαίρου.
Αρχικά τα τέρματα ήταν προς την πλευρά της Πειραιώς και το άλλο από την πλευρά της θάλασσας πριν ανακαινιστεί τη δεκαετία του 60 και πάρει τη μορφή σταδίου του στίβου. Το 1964 αλλάζει ονομασία και προς τιμήν του Γεώργιου Καραϊσκάκη που πέθανε στην περιοχή του Φαλήρου στον πόλεμο του 21, ονομάζεται «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Τα χρόνια πέρασαν και το στάδιο άρχισε σιγά σιγά να… παλιώνει. Ο Ολυμπιακός το 1998 αλλάζει έδρα και μεταφέρεται στο ΟΑΚΑ. Θα αγωνιστεί επίσης και στηΡιζούπολη. Μέχρι το 2003 το γήπεδο μένει ως έχει. Εγκαταλελειμμένο βέβαια και χωρίς… περιποίηση. Τότε ο χώρος θα περάσει στα χέρια του Ολυμπιακού με στόχο να το παραδώσει έτοιμο για χρήση στους Ολυμπιακούς αγώνες το 2004. Το Μάιο του 2003 θα κατεδαφιστεί το στάδιο που ο Ολυμπιακός έχει ζήσει τις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας του και μέσα σε 14 μήνες θα χτιστεί ένα νέο «Καραϊσκάκη» πραγματικό στολίδι για τα ελληνικά δεδομένα. Η χωρητικότητά του είναι 33.334 θέσεις και έχει 34 θύρες με αρίθμηση από το 1 έως το 35 καθώς δεν υπάρχει η Θύρα 13.
Aλλαγή σελίδας: Βαγγέλης Μαρινάκης
Το καλοκαίρι του 2010 ήταν ιστορικό για τον Ολυμπιακό αφού ο Σωκράτης Κόκκαλης παρέδωσε την ΠΑΕ στον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος από την πρώτη στιγμή "ζέστανε" τους φίλους της ομάδας φέρνοντας πίσω τον Ερνέστο Βαλβέρδε αλλά και με την πραγματοποίηση σπουδαίων μεταγραφών (Ριέρα,Ιμπαγάσα, Ρόμενταλ οι πιο ηχηρές από αυτές). Λίγους μήνες μετά, ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται να πανηγυρίσει την επιστροφή του στο θρόνο του πρωταθλητή Ελλάδος.
Η μαύρη σελίδα στην ιστορία του Θρύλου
Δεν ξέρω αν είναι γραφτό της μοίρας αλλά πάντα μία τραγωδία συνοδεύει την ιστορία πολλών μεγάλων ομάδων στην Ευρώπη. Κανείς δεν θα ξεχάσει το δυστύχημα της Μπάγερν Μονάχου ή αυτό τηςΜάντσεστερ Γιουνάιτεν. Ακόμα και όσα συνέβησαν στον τελικό του πρωταθλητριών ανάμεσα σεΛίβερπουλ και Γιουβέντους. Έτσι και ο Ολυμπιακός ανάμεσα στις χρυσές σελίδες της ιστορίας του, μία έχει χρώμα μαύρο. Πρόκειται για τη σελίδα της 8ης Φεβρουαρίου το 1981. Ημέρα Κυριακή. Μαύρη Κυριακή για όλη την Ελλάδα. Ένα μεγάλο γιατί πλανάται ακόμα και σήμερα πάνω από το στάδιο Καραϊσκάκη. Γιατί να χαθούν άδικα 21 ψυχές που πήγαν να διασκεδάσουν στο γήπεδο εκείνο το απόγευμα. Μία ιστορία που συγκλονίζει ακόμα και σήμερα. Κανείς δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις για την τραγωδία της Θύρας 7.
Στις 8 Φεβρουαρίου ο Ολυμπ 24wro
Για το πόσο μεγάλος είναι ένας σύλλογος μπορείς να το καταλάβεις από δύο πράγματα. Από τους φίλους του και από τους εχθρούς του. Ο Ολυμπιακός αν κοιτάξουμε και τα δύο κριτήρια τότε είναι ένας τεράστιος σύλλογος. Έχει φανατικούς θαυμαστές αλλά και φανατικούς αντιπάλους. Η ουσία είναι ότι για τους πρώτους είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα.
Στις 10 Μαρτίου του 2012 ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς γιορτάζει τα 87 χρόνια από την ίδρυση του και το Sportaction αποφάσισε να ανοίξει το βιβλίο της ιστορίας τους συλλόγου. Ένα βιβλίο με χρυσές σελίδες, με χρυσές κούπες και με χρυσές υπογραφές μεγάλων αθλητών που τίμησαν την «ερυθρόλευκη» φανέλα αλλά και με αμέτρητες στιγμές δόξας.
Και το όνομα αυτού… Ολυμπιακός… Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς
Στις 10 Μαρτίου του 1925, στην καρδιά του Πειραιά και συγκεκριμένα στην οδό Τζαβέλλα στην ταβέρνα του Μοριά ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός. Εκεί τα μέλη της ομάδας του Πειραϊκού Ποδοσφαιρικούομίλου και του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιά αποφάσισαν την διάλυση των δύο σωματείων και την συγχώνευσή τους σε μία. Όπερ και εγένετο. Η απόφαση πάρθηκε από επιφανείς άνδρες της περιοχής με τον Νότη Καμπέρο να είναι ο ανάδοχος του ονόματος και να δίνει τέλος στις διαφωνίες περί του θέματος της ονομασίας. Ο… νονός του Ολυμπιακού ήταν αξιωματικός του Ναυτικού και αεροπόρος.
Θέλησε η ονομασία της ομάδας να υποδηλώνει την δύναμη, τη θέση, την ευγενή άμιλλα, το πάθος και γενικά το… Ολυμπιακό ιδεώδες. Με αυτό το σκεπτικό επιλέχθηκε άλλωστε και το έμβλημα. Ο δαφνοστεφανομένος έφηβος. Υπήρξε όμως και δεύτερος ανάδοχος. Πρόκειται για τον βιομήχανο και μετέπειτα Δήμαρχο Πειραιά, Μιχάλη Μανούσκο, ο οποίος στη λέξη Ολυμπιακός, πρόσθεσε και τοΣύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς. Πρόταση που έγινε δεκτή από τα μέλη του συλλόγου με την ονομασία να παραμένει μέχρι και σήμερα. Το χρώμα της ομάδας είναι το ερυθρόλευκο μετά από εισήγηση τουΓιάννη Ανδριανόπουλου, ο οποίος ήταν θαυμαστής της ¶ρσεναλ του 1920 όταν και σπούδαζε στο Λονδίνο νομικά. Εμφανίσεις με κόκκινες και λευκές ρίγες φορούσαν τότε οι Λονδρέζοι. Αυτή είναι ακόμα και στις μέρες μας η κλασσική εμφάνιση του Ολυμπιακού. Το κόκκινο συμβόλιζε το χρώμα του πάθους αλλά και το αίμα των Ελλήνων που είχαν χάσει τη ζωή τους στην Μικρασιατική Καταστροφή και το λευκό την αγνότητα.
Ολυμπιακός και επίσημα
Δέκα μέρες μετά την ιδέα της συγχώνευσης εγκρίθηκε και το καταστατικό του συλλόγου με την απόφασηυπ’αριθμ 1274/1924 του Πρωτοδικείου Πειραιώς. Απόφαση η οποία αναφέρει συγκεκριμένα: «Συνίσταται εν Πειραιεί υπό τον τίτλον «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς» Σωματείον, ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωματικής αγωγής παρά τη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξίψωσις αυτής».
Αυτοί που ξεκίνησαν να υπογράφουν την ιστορία
Τα ιδρυτικά μέλη του Ολυμπιακού ήταν οι: Βασίλης Ανδριανόπουλος, Γιάννης Ανδριανόπουλος, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Ντίνος Ανδριανόπουλος, Δημήτρης Ανδρόνικος, Δημήτρης Αυδής, Νίκος Βλάσσης, Στέφανος Εμμανουήλ, Νίκος Ζαχαρίας, Θανάσης Καλλίτσης, Νίκος Καλούδης, Ντίνος Καλούδης, Νότης Καμπέρος, Κώστας Κλειδουχάκης, Οθων Κόκκινος, Τριαντάφυλλος Κρέμος, Παναγιώτης Κωστάλας, Παναγιώτης Λαγουμιτζής, Ανδρέας Λουκάκης, Σπύρος Λουκάκης, Γιάννης Λουλουδάκης, Βαγγέλης Μαγγόπουλος, Μιχάλης Μανούσκος, Σταύρος Μαραγκουδάκης, Γρηγόρης Ντούφας, Θόδωρος Ορλώφ, Φώτης Πρωτοψάλτης, Γιάννης Συμιγδαλάς, Νίκος Συμιγδαλάς, Χρήστος Τζουμερικιώτης, Βρασίδας Τρουποσκιάδης και Σπύρος Ψαλλιδάς Το πρώτο Διοικητικό συμβούλιο αποτελούσαν οι Μιχάλης Μανούσκος (πρόεδρος), Νότης Καμπέρος (αντιπρόεδρος), Τριαντάφυλλος Κρέμος (αντιπρόεδρος), Σταύρος Μαραγκουδάκης (γεν. γραμματέας), Θανάσης Κόκκινος (ταμίας), Παναγιώτης Λαγουρατζής (έφορος), Κώστας Κυρίμης, Νίκος Ζαχαρίας, Γιάννης Λουλουδάκης και Ε. Κασιμάτης.
Ισχυρός άνδρας της ομάδας στις πρώτες μέρες από την ίδρυσή της ήταν ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ιδιοκτήτης εμπορικού κέντρου. Βέβαια δεν ήταν μόνος του καθώς είχε μεγάλη βοήθεια και από άλλους επιφανείς παράγοντες του Πειραιά. Όλοι μαζί είχαν ως στόχο να «μεγαλώσουν» τον Ολυμπιακό και να κυριαρχήσει απέναντι στις άλλες ομάδες της περιοχής και πιο συγκεκριμένα του Πειραϊκού Συνδέσμου που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή. Στην ενίσχυση της ομάδας οικονομικά βοήθησαν και οι: Μιχάλης Μανούσκος, βιομήχανος της πόλης, ο Νότης Καμπέρος, ανώτατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, ο Σταύρος Μαραγκουδάκης, διευθυντής του Ταχυδρομείου, ο Νίκος Ανδρόνικος, έμπορος, ο Δημήτρης Σκλιάς, αξιωματικός του Στρατού, ο Νικόλαος Ζαχαρίας, δικηγόρος, ο Αθανάσιος Μέρμηγκας, συμβολαιογράφος, ο Ιωάννης Κεκκές, χρηματομεσίτης.
Οι Ανδριανόπουλοι, το πρώτο ματς και το ΠΟΚ
Σημαντικό ρόλο στην ιστορία του Ολυμπιακού έχει παίξει η οικογένεια των Ανδριανόπουλων. Εκτός από τον πατέρα τον οποίο αναφέραμε η προσφορά τους ήταν τεράστια στο αγωνιστικό κομμάτι. Στο δυναμικό της ομάδας υπήρχαν αρχικά ο Γιάννης, ο Ντίνος, ο Γιώργος και ο Βασίλης και στη συνέχεια ενσωματώθηκε και ο Λεωνίδας. Τα πέντε αδέρφια αγωνιζόντουσαν στην «ερυθρόλευκη» επίθεση με την πεντάδα να ονομάζεται Θρύλος και να είναι αυτή που έκανε τη διαφορά απέναντι στους άλλους αντιπάλους. Λίγα χρόνια μετά την ίδρυσή του ο Ολυμπιακός έδωσε και τον πρώτο επίσημο αγώνα στην ιστορία του με αντίπαλο το πλήρωμα του καραδρομικού, «Ζαν ντ’αρκ». Το 6-0 δεν θα μείνει τόσο στην ιστορία όσο ότι το παιχνίδι ήταν το πρώτο επίσημο των «ερυθρολεύκων» σε μία ιστορία 85 χρόνων. Δεν ήταν βέβαια το μόνο που η ομάδα του Ολυμπιακού έδωσε απέναντι σε ναύτες ξένων πλοίων. Πολλές φορές και ιδιαίτερα πλοία των ¶γγλων αγκυροβολούσαν στο λιμάνι και το πλήρωμα έπαιζε ρόλο αντιπάλου.
Στις 14 Νοεμβρίου του 1926 ιδρύεται η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Ολυμπιακός αρχικά και συνέχεια Παναθηναϊκός και ΑΕΚ δεν τα βρίσκουν με την ομοσπονδία και έρχονται σε ρήξη μαζί της. Οι τρείς μεγάλοι δημιουργούν το δικό τους, ΠΟΚ με τα αρχικά να σημαίνουν, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός,Κωνσταντινουπολίτες. Αυτόματα διαγράφονται από την ΕΠΟ και οι τρείς του αποφασίζουν να φέρνουν στην Ελλάδα ξένες ομάδες για να δίνουν φιλικές αναμετρήσεις. Μία κίνηση βέβαια που κόστισε και στονΟλυμπιακό, καθώς οι έλληνες φίλαθλοι που υποστήριζαν αυτές τις ομάδες δεν είδαν με καλό μάτι αυτή τους την απόφαση με αποτέλεσμα να αρχίσουν να απομακρύνονται. Η διαμάχη με την ΕΠΟ βέβαια δεν κράτησε και πολύ καθώς μετά από 8 μήνες η ομοσπονδία υποχωρεί και εντάσσει και πάλι τους 3 στο δυναμικό της. Το ΠΟΚ όμως διαλύθηκε το 1963. Όλο αυτό βέβαια κόστισε στον Ολυμπιακό αλλά και τους άλλους 2 την συμμετοχή στο πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα το 1928 το οποίο κατέκτησε ο ¶ρης.
Αρχίζει η κυριαρχία
Σταδιακά ο Ολυμπιακός όλο και μεγάλωνε. Κατάφερε να επισκιάσει τον Πειραϊκό σύνδεσμο και να κατακτήσει τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα Πειραιά που δεν καταγράφονται στα εθνικά πρωταθλήματα. Στον Πειραιά ο Ολυμπιακός πλέον με την θρυλική πεντάδα των Ανδριανόπουλων, δεν έχει αντίπαλο. Βέβαια δεν σταμάτησε μόνο εκεί αφού θα σημειώσει και μεγάλες επιτυχίες επί τον Ηρακλή, του ¶ρη και του Απόλλων. Πολλές ήταν και οι επιτυχίες της Μικτής Πειραιά απέναντι στην Μικτή Αθηνών. Κορμός της μικτής του Πειραιά ήταν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Ο φίλαθλος κόσμος του Πειραιά άρχισε να συσπειρώνεται γύρο από τους «ερυθρόλευκους». Έβλεπαν την λαϊκή ομάδα του λιμανιού να τα βάζει με τους πλούσιος της Αθήνας. Αξίζει να αναφέρουμε ότι για γήπεδο ο Ολυμπιακός χρησιμοποιούσε τοΠοδηλατοδρόμιο του Φαλήρου. Εκεί με δικά του έξοδα είχε διαμορφώσει και χώρους αποδυτηρίων για τις ανάγκες των αθλητών.
Για να… εισχωρήσουμε όμως περισσότερο στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Ολυμπιακός τα πρώτα χρόνια από την ίδρυσή τους είχε ως παίκτη-προπονητή τον Γιάννη Ανδριανόπουλο. Ένας από τους γιούς του ισχυρού άνδρα της ομάδας, Ανδρέα Ανδριανόπουλου. Σπούδαζε στην Αγγλία νομικά και κατά τη διάρκεια της φοίτησή του στο Λονδίνο είχε μάθε τακτικές και συστήματα του ποδοσφαίρου τα οποία προσπάθησε να τα φέρει και στην Ελλάδα. Στα τέλη της δεκαετίας του 20’ η ομάδα του Πειραιάαποφάσισε πως για να ανέβει ακόμα πιο ψηλά η ομάδα θα πρέπει να εμπιστευτούν το τιμόνι της σε ξένο τεχνικό. Αρχικά στον Πειραιά ήρθε ο Τσέχος Γιάν Κοψιβα και έπειτα ο Ούγγρος Γιόζεφ Κόβατς. Με αυτόν στον πάγκο του ο Ολυμπιακός έφτασε και στο πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του το 1931. Η διοργάνωση του ελληνικού πρωταθλήματος δεν έχει καμία σχέση με τις διοργανώσεις των τελευταίων χρόνων. Τότε οι πρώτοι σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πειραιά έδιναν μεταξύ τους αναμετρήσεις στον τελικό γύρο από όπου και έβγαινε ο πρωταθλητής. Έτσι στις 18 Ιανουαρίου το 1931 δημιουργείται όμιλος με την συμμετοχή των Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Aρη, ΠΑΟΚ, Ηρακλή, Εθνικού καιΑπόλλωνα. Οι «ερυθρόλευκοι» αποδεικνύουν την κυριαρχία τους και με 11 νίκες 2 ισοπαλίες και 1 ήττα κατακτούν το πρώτο τους και ιστορικό πρωτάθλημα.
Αυτό ήταν μόνο η αρχής μίας δεκαετίας γεμάτη με τίτλους για τον Ολυμπιακό. Μπορεί το 1932 ο τίτλος να… ανέβηκε προς Θεσσαλονίκη μεριά και συγκεκριμένα στον Aρη αλλά αυτός του 1933 βάφτηκε ξανά «ερυθρόλευκος». Mε νέο τεχνικό τον Ούγγρο Εσέρ Τιμπόρ οι Πειραιώτες στην τελική φάση αντιμετωπίζουν Aρη και ΑΕΚ. Συντρίβουν τους «κίτρινους» με 5-0 και την Ένωση με 3-2. Δεύτερο πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό και τρίτο το 1934. Τότε τον τίτλο διεκδικούσαν ο πρώτος του νοτίου ομίλου (Ολυμπιακός) με τον πρώτο του Βορείου (Ηρακλής). Προπονητής πλέον ήταν ο Γερμανός ΠίτερΠίσπάλοου. Νίκη στη Θεσσαλονίκη με 3-2 και νίκη στο Καραϊσκάκη με 2-1 είναι τα σκορ που δίνουν στους «ερυθρόλευκους» ακόμα ένα πρωτάθλημα. Το 1935 δεν έγινε ποτέ τελικός με τους Εθνικό και Αρη να κυριαρχούν στους δύο ομίλους.
Από το 1936 μέχρι το 1938 ο Ολυμπιακός θα γίνει η πρώτη ομάδα που κατακτά τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα. Αξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι στον πάγκο εκείνες τις τρείς χρονιές κάθισαν 3 διαφορετική προπονητές. Πρόκειται για τον Νίκο Πανόπουλο, τον Τσέχο Κοψιβα Γιαν και τον Λαντζ Πίτερ αυστριακής καταγωγής. Ηγέτης εκείνης της εποχής για τους πρωταθλητές ήταν ο Γιάννης Βάζος. Μία πραγματικά μηχανή των γκολ που είχε αναλάβει το ρόλο του ηγέτη μετά την αποχώρηση των αδερφών Ανδριανόπουλων. Υπολογίζεται ότι ο Βάζος σε επίσημα και φιλικά είχε σημειώσει πάνω από 539 τέρματα. Βέβαια δεν ήταν μόνος τους καθώς σημαντική ήταν και η παρουσία του Θεολόγου Συμεωνίδη στο δυναμικό της ομάδας. Η δεκαετία ολοκληρώνεται το 1940 με την ΑΕΚ να παίρνει το πρωτάθλημα αλλά τον Ολυμπιακό να έχει σηκώσει έξι κούπες από τις 10 στο σύνολο. Η δεκαετία του ’30 καταξίωσε τονΟλυμπιακό ως την μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα εκείνη την εποχή.
Η μεταπολεμική εποχή
Το πρωτάθλημα της σεζόν 1940-1941 θα ξεκινήσει ιδανικά για τον Ολυμπιακό που έχει βάλε πλώρη για ακόμα ένα τίτλο. Νικά στην πρεμιέρα του πειραϊκού πρωταθλήματος με 7-0 τον Κεραμεικό. Επόμενε θύμα ο Εθνικός. Νέα νίκη με 2-0 αυτή τη φορά. Στη συνέχεια το πρόγραμμα του φέρνει αντίπαλο την Θύελλα. Ακόμα μία εύκολη νίκη με 4-0 και το «ερυθρόλευκο» τρένο δεν λέει να κάνει στάση πουθενά. Στις 27 Οκτωβρίου πολλοί από τους παίκτες της ομάδας ταξιδεύουν στην Πάτρα για λογαριασμό της ΜικτήςΠειραιά προκειμένου να δώσουν το παρών στο πρωτάθλημα πόλεων. Ο αγώνας θα γίνει αλλά πριν ακόμα προλάβουν οι παίκτες να επιστέψουν σπίτι έχει κηρυχθεί ο ελληνο-ιταλικός πόλεμος. Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος έχει ως αποτέλεσμα να μην διεξαχθούν τα πρωταθλήματα από το 1941 έως και το 1945.
Με το φινάλε του πολέμου ο Ολυμπιακός επιστρέφει και πάλι δυναμικά στο ποδόσφαιρο. Το 1946 το πρωτάθλημα πάει στον ¶ρη αλλά το 1947 οι Πειραιώτες επιστρέφουν ξανά στις επιτυχίες. Με τονΘεμιστοκλή Ασδέρη στον πάγκο τους φτάνουν στην κατάκτηση του πρώτου νταμπλ στην ιστορία τους. Στον τελικό όμιλο του πρωταθλήματος μαζεύουν 25 βαθμούς με τον Ηρακλή να έχει 24. Οι δύο αυτές ομάδες συναντήθηκαν και στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας που διεξήχθη στη ΛεωφόροΑλεξάνδρας. Εντυπωσιακή νίκη του Ολυμπιακού με 5-0 και Κύπελλο πάει στον Πειραιά. Πρωταθλητές και την επόμενη χρονιά οι Πειραιώτες που το 1949 χάνουν το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό στη διαφορά τερμάτων. ¶ξιο αναφοράς για εκείνη την περίοδο ήταν και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είχε επιλεχθεί από τις αρχές του κράτους ώστε να ταξιδέψει στην Τουρκία για να δώσει φιλικές αναμετρήσεις με την Μπεσίκτας, την Μπεϊόγλου Σπορ αλλά και την Γαλατάσαραϊ. Όλα αυτά στο πλαίσιο μίας διπλωματικής, αν μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε αποστολής.
Η ομάδα… ΘΡΥΛΟΣ
Ένα σπάνιο για εκείνη την εποχή φαινόμενο ήταν το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έμεινε μακριά από τις επιτυχίες για δύο συνεχόμενα χρόνια, κάτι που είχε να συμβεί πολύ καιρό. Ούτε το 1950 η ομάδα μπόρεσε να φτάσει στην κορυφή. Η ανταμοιβή όμως για τους φιλάθλους των Πειραιωτών ήρθε το 1951 όταν ο Ολυμπιακός κατακτά πανηγυρικά το δεύτερο νταμπλ στην ιστορία του. Oποδοσφαιριστής σύμβολο εκείνης της εποχής ήταν ο μεγάλος Ανδρέας Μουράτης. Ένας αθλητής με πλούσιο ταλέντο που έδινε και την ψυχή του για την φανέλα που φορούσε. Ένας παίκτης που αγωνίστηκε σε όλες τις θέσεις του γηπέδου εκτός από τερματοφύλακας. Το 1944 πήγε στα τσικό του Ολυμπιακού από τον Απόλλων Νέου Φαλήρου. Ο Τάκης Κτενάς του βγάζει δελτίο και κατά την διάρκεια της κατοχής θα αγωνιστεί στην Προοδευτική. Με το τέλος του πολέμου επιστρέφει στον Ολυμπιακό όπου θα μείνει μέχρι το 1955.
Ο Μιζούρι όπως ήταν το παρατσούκλι του έχει φορέσει τη φανέλα της Εθνικής 16 συμμετοχές έχοντας και 1 γκολ. Από τη μέρα που σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1961 έχει βοηθήσει τους Πειραιώτες σε διάφορα πόστα. Έχει διατελέσει φροντιστής της ομάδας αλλά και προπονητής στα τμήματα υποδομής. Ένας πιστός στρατιώτης του Ολυμπιακού. Το σπίτι που έμενε ήταν δίπλα στο γήπεδο Καραϊσκάκη και ο δρόμος που περνά μπροστά από το γήπεδο σήμερα έχει το όνομά του. Γέννημα θρέμμα Πειραιά έφυγε από τη ζωή το 2000. Ήταν παρών στα πρωταθλήματα του 47, 48, 51, 54 και 55. Λίγο πιο πάνω είχαμε μείνει στο νταμπλ του 1951. Την επόμενη σεζόν αλλά και το 1953 ο Ολυμπιακός δεν καταφέρνει να πάρει το πρωτάθλημα αλλά δε μένει και με άδεια χέρια καθώς και τις δύο χρονιές φτάνει στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας. Την πρώτη χρονιά νικά με 3-2 την ΑΕΚ και την επόμενη εύκολα με 2-0 την Δόξα. Το1954 επιστρέφει στη αγαπημένη του συνήθεια των πρωταθλημάτων. Από εκεί και μετά γίνεται ξανά ο απόλυτος κυρίαρχος στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα από το 1954 έως και το 1959 με… γαρνιτούρα 3 Κύπελλα Ελλάδας εξηγούν τους λόγους που ο Ολυμπιακός μένει στην ιστορία ως Θρύλος. Μία εποχή που η ομάδα αποκτά και την μεγαλύτερη μάζα οπαδών.
Από το 1951 έως και το 1960 δεν υπήρξε κάποια χρονιά που ο Ολυμπιακός να μην πανηγυρίσει έστω ένα τίτλο. Συνολικός απολογισμός, 7 πρωταθλήματα, επτά Κύπελλα και πέντε νταμπλ. Τεράστιο ρόλο στις επιτυχίες της εποχής έχει παίξει και η διοικητική σταθερότητα του συλλόγου. Αφεντικό της ομάδας σε όλους τους τομείς παρέμενε ο Μιχάλης Μανούσκος. Με μία άψογη διαχείριση έχει δημιουργήσει την αυτοκρατορία του Ολυμπιακού. Μεγάλο μερίδιο είχε και ο κόσμος της ομάδες που εκτός από το ότι γεμίζουν το Καραϊσκάκη δίνουν το παρών και στις εκτός έδρας αναμετρήσεις του συλλόγου. Καλή η διοίκηση, καλή η παρουσία του κόσμου αλλά το μεγαλύτερο μερίδιο απονέμετε στους παικταράδες που έχει η ομάδα τη «χρυσή» εποχή. Ο Δαρίβας, ο Μπέμπης, ο Δρόσος, ο Ρωσίδης, ο Πολυχρονίου, και οΥφαντής… συνθέτουν μία ανίκητη ομάδα που φέρνει τον Ολυμπιακό στο θρόνο του. Προπονητές της χρυσής δεκαετίας είναι οι Χέλμης Γιάννης και Χέλμης Βαγγέλης. ο Νεγρεπόντης, ο Ντραγκίσεβιτς, ο Κένετι και ο Ιταλός Μπρούνο Βαλε.
Από το 1959 ο Ολυμπιακός ξεκινά και τα επίσημα ευρωπαϊκά του ταξίδια. Μέχρι τότε υπήρχαν πολλές φιλικές αναμετρήσεις με ομάδες του εξωτερικού αλλά ποτέ επίσημοι αγώνες. Στην πρώτη του συμμετοχή ο ελληνικός σύλλογος θα κληρωθεί με την Μπεσίκτας για την πρώτη φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Οι «ερυθρόλευκοι» όμως αρνήθηκαν να αγωνιστούν λόγω των πολιτικών γεγονότων που συνέβαιναν στην Τουρκία. Για την ιστορία η Μπεσίκτας πήρε στα χαρτιά και τα 2 παιχνίδια με 2-0. την επόμενη χρονιά ο Ολυμπιακός κληρώνεται με την Μίλαν στα προκριματικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Το Σεπτέμβριο του 1959 η ελληνική ομάδα με σκορερ τους Υφαντή και Παπαζόγλου παίρνει το 2-2 ενόψει της ρεβανς όπου και θα ηττηθεί με 3-1 και θα μείνει εκτός συνέχειας. Την επόμενη χρονιά οι «ερυθρόλευκοι» θα αποκλειστούν από την Διναμό Ζίλινα και το 1963 ο Ολυμπιακός θα φτάσει στην κατάκτηση του Βαλκανικού Κυπέλλου Δευτεραθλητριών ομάδων. Στον προκριματικό γύρο η ελληνική ομάδα αντιμετώπισε στον όμιλο της Στεάουα Μπρασόφ, την Γαλατάσαραϊ και την Σαράγιεβο. Σε διπλούς αγώνες κατακτά την πρώτη θέση και παράλληλα την πρόκριση. Στον τελικό νικά με 1-0 τηΛέφσκι Σόφιας στο Καραϊσκάκη και χάνει με το ίδιο σκορ στη Βουλγαρία. Ο αγώνας… μπαράζ δίνεται στην Κωνσταντινούπολη με τον Ολυμπιακό να σηκώνει το τρόπαιο χάρη σε γκολ του Στεφανάκου, τρία λεπτά πριν το τελικό σφύριγμα του διαιτητή.
Σε ασυνήθιστα χαμηλές πτήσεις
Η δεκαετία 1961-1970 δεν συγκρίνεται με τίποτα με εκείνη που μόλις έχει φύγει. Παράλληλα με το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας αντίο από τον Ολυμπιακό με 539 γκολ λέει ο Γιάννης Βάζος. ¶ξιος…. Αντικαταστάτης του ο Γιώργος Σιδέρης που φόρεσε τη φανέλα της ομάδας από το 1959 έως το 1971πετυχαίνοντας 225 γκολ. Μέχρι το 1965 οι «ερυθρόλευκοι» δεν καταφέρνουν να πάρουν κάποιο πρωτάθλημα. Το ’60 και το ’61 πάει στον Παναθηναϊκό. Και το ίδιο και αυτό του 1962. Το 1963 στηνΑΕΚ και το 1964 ξανά στον Παναθηναϊκό. Αυτή η πενταετία μπορεί να ήταν… στείρα από πλευράς πρωταθλημάτων όμως ο Ολυμπιακός πέρα από τα τρία Κύπελλα (1961, 1963, 1965) θα καταφέρνει να διακριθεί και στην Ευρώπη.
Τη σεζόν 1963-64 για το Κύπελλο Κυπελλούχων αφού απέκλεισε την Πολωνική Ζαγκλέμπιο έμεινε εκτός συνέχεια στο δεύτερο γύρο από τη Λιόν. Τη χρονιά 1965-1966 για την ίδια διοργάνωση αφήνει εκτός της Ομόνοια και στον πρώτο γύρο θα αποκλειστεί σε διπλούς αγώνες από την αγγλική ΓουέστΧάμ. Τη σεζόν 1966-1967 και την επόμενη η ομάδα του Πειραιά θα αγωνιστεί στον προκριματικό γύρο του Κυπέλλου πρωταθλητριών. Πρώτα τον αποκλείει η Ερυθρά Σημαία Σόφιας και την επόμενη σεζόν η Γιουβέντους. Το 1968-1969 για το Κύπελλο Κυπελλούχων με δύο νίκες αποκλείει την ΚΡ Ρεϊκιαβίκαλλά στη συνέχεια έμεινε έξω από το θεσμό από την Ντάμφερλαϊν. Όσο για το 1969-1970 για το Κυπελλούχων γνώρισε βαριά ήττα στον επαναληπτικό με 5-0 από την Γκόρνικ και με το 2-2 του πρώτου αγώνα είπα από νωρίς αντίο στη διοργάνωση.
Ο ύμνος και το έπος του Ολυμπιακού
Hμεγαλύτερη επιτυχία του μπορεί να ήταν σε φιλικό παιχνίδι αλλά ήταν τόσο μεγάλη που έγινε και έμπνευση για τους στίχους του ύμνου της ομάδας. Είναι αρχές του καλοκαιριού του 1961 και στην Αθήναοι φιλικές αναμετρήσεις με ξένες ευρωπαϊκές ομάδες έχουν γίνει καθημερινότητα. Ο Ολυμπιακός δείχνει και στους ξένους τα δόντια του τα τελευταία χρόνια με Ραπίντ Βουκουρεστίου, Παρτιζάν Βελιγραδίου καιΑούστρια να υποκλίνονται στην ομάδα του Πειραιά. Τότε εκείνη την εποχή την ευρωπαϊκή της περιοδεία ξεκινά και η μεγάλη Σάντος του Πελέ. Ρίχνει 6 γκολ στην Μπενφίκα, 2 στη Γιουβέντους, 5 στη Ρόμα, 4 στην Ίντερ. Ομάδα με τεράστιους παίκτες στο ρόστερ της και τον μεγαλύτερο όλων των Πελέ. Εκείνη η ομάδα προσγειώνεται στην Αθήνα στις 27 Ιουνίου του 1961 καλεσμένη από την διοίκηση του ΠΟΚ. Η Σάντος θα έμενε στην πρωτεύουσα για μία εβδομάδα και θα έπαιζε με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και Ολυμπιακόστη Λεωφόρο.
Πρώτο ελληνικό θύμα για τους Βραζιλιάνους η ΑΕΚ με 3-0 στις 28 Ιουνίου. Δύο μέρες αργότερα σειρά είχε ο Παναθηναϊκός. Ήττα της ελληνικής ομάδας με 3-2 και μεγάλα πρωτοσέλιδα για τους «πράσινους» που έχασαν μόνο με ένα γκολ διαφορά. Στις 4 Ιουλίου η Λεωφόρος βάφεται κόκκινη από 25000 φίλους τουΟλυμπιακού. Η Σάντος κατεβαίνει με τους Λαέρτσιο, Τζετούλιο, Μάουρο, Ντάλμο, λίμα, Ντορβάλ, Μαντζάλβιο, Ζίτο, Κουτίνιο, Πελέ, Πέπε και ο Ολυμπιακός με τους Θεοδωρίδη, Καμπόλη, Στεφανάκο, Σημαντήρη, Πολυχρονίου, Κοτρίδη, Γκαβέτσο, Κ. Παπάζογλου, Μπέμπη, Σιδέρη, Ποσειδώνα. Στο 10’ όλο το γήπεδο θα σηκωθεί στο πόδι με τον Ποσειδώνα να ανοίγει το σκορ με μακρινό σουτ.
Στο 43’ ο Σουρούνης σημειώνει το 2-0 και το γήπεδο παραληρεί. Αν και φιλικός αγώνας είναι ήδη τεράστιο το κατόρθωμα του Ολυμπιακού να νικά με 2-0 τη Σάντος στο ημίχρονο. Οι Βραζιλιάνοι απλά μειώνουν σε 2-1 στο δεύτερο ημίχρονο αλλά μέχρι εκεί. Ο Ολυμπιακός σταματά το σερί της Σάντος και κάνει το όνομά του γνωστό σε όλη την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Οι Βραζιλιάνοι αναφέρουν ότι ο Πολυχρονίου έχει σβήσει τον Πελέ με τον Βραζιλιάνο να δηλώνει: «Αν παίξουμε δέκα φορές με τονΟλυμπιακό θα τον κερδίσουμε και τις δέκα. Όμως σήμερα μπορούσε να μας κερδίσει με μεγαλύτερο σκορ. Την πάθαμε όπως η εθνική Ουγγαρίας στο Μουντιάλ του 1954».
Ο… μεγάλος Μπούκοβι
O Ολυμπιακός στην Ελλάδα έχει μείνει μακρά από το πρωτάθλημα για πέντε χρόνια 1960-1964. Ηδιοίκηση παίρνει την απόφαση και φέρνει στον πάγκο τον Μάρτον Μπούκοβι. Στην πρώτη του χρονιά στο λιμάνι ο Ούγγρος τεχνικός οδηγεί τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα της περιόδου 1965-66. Ήταν το πρώτο πρωτάθλημα για τους «ερυθρόλευκους» από την σύσταση της Α’ Εθνικής κατηγορίας και μετά. Η επόμενη χρονιά ξεκινά και αυτή ιδανικά. Με 11 σερί νίκες ο Ολυμπιακός είναι το μεγάλο φαβορί για ακόμα ένα τίτλο. Συντρίβει με 4-0 τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη το Φεβρουάριο του 1967 και οΜπούκοβι γίνεται σύνθημα στα χείλη των φίλων της ομάδας. Το πρωτάθλημα για δεύτερη σερί σεζόν καταλήγει στον Πειραιά με απολογισμό 21 νίκες, 7 ισοπαλίες και 2 ήττες. Την επόμενη σεζόν, ο Μπούκοβι έχει κάποια προβλήματα με τη διοίκηση αλλά ο λόγος που λέει αντίο από τους πρωταθλητές είναι οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και η εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Λόγω της ανατολικής του καταγωγής αλλά και τον κουμουνιστικών του ιδεών αποτελεί έναν από τους πρώτους στόχους της χούντας, η οποία τον διώχνει από τη χώρα με το λαό του Ολυμπιακού να τον ικετεύει να μείνει.
Τα ηνία στον Γουλανδρή
Η αποχώρηση του Μπούκοβι θα στοιχίσει πολύ στον Ολυμπιακό καθώς η ομάδα θα περάσει περίοδο κάμψης και θα μείνει για αρκετά χρόνια μακριά από το πρωτάθλημα. Συνολικά έξι. Θα φτάσει βέβαια στην κατάκτηση του Κυπέλλου το 1968, 1971 και το 1973 αλλά η ομάδα δείχνει να περνά κάμψη. ΑΕΚ και Παναθηναϊκός μοιράζονται τα πρωταθλήματα μέχρι το 1972 και ο Ολυμπιακός ψάχνει τον ηγέτη που θα τον κάνει και πάλι πρωταγωνιστή στο πρωτάθλημα. Τον βρίσκει τελικά στο πρόσωπο του ΝίκουΓουλανδρή που αναλαμβάνει την ομάδα στις αρχές της δεκαετίας του 70’ με στόχο την κορυφή. Θα ξοδέψει πολλά χρήματα αλλά θα τα καταφέρει. Σταδιακά ο Ολυμπιακός στελεχώνεται από παίκτες που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Την ερυθρόλευκη φανέλα φόρεσαν εκείνη την εποχή παίκτες όπως, ο Γιώργος Δεληκάρης, ο Υβ Τριαντάφυλλος, ο Μιχάλης Κρητικόπουλος αλλά και οι μεγάλος Παναγιώτης Κελεσίδης. Όλοι αυτή κάτω από τις οδηγίες του Λάκη Πετρόπουλου την τριετία 1973-1975 κατακτούν τρία σερί πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα (1973, 1975). Τα λεφτά και η προσπάθεια του Γουλανδρή πιάνουν τόπο και οι «ερυθρόλευκοι» ζουν ξανά στιγμές της δεκαετίας του 50. Κανείς δεν θα ξεχάσει το 11-0 επί του Φωστήρα αλλά και τα 102 γκολ στο πρωτάθλημα του 1974. Η επόμενη πενταετία όμως δεν είναι και τόσο επιτυχημένη για τον Ολυμπιακό που δίνει τα πρωτιά σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Το πρωτάθλημα του 1975ήταν και το τελευταίο πριν το ποδόσφαιρο γίνει επαγγελματικό. Στην Ευρώπη ο Ολυμπιακός το 1972αποκλείστηκε στο Κύπελλο Κυπελλούχων από την Δυναμό Μόσχας, ενώ την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε στο Κύπελλο UEFA. Στο πρώτο γύρο θα πετάξει εκτός της διοργάνωσης τη Νάπολι με διπλό μέσα στην Ιταλία αλλά θα σταθεί άτυχος και στη συνέχεια θα πέσει πάνω στην Τότεναμ όπου και αποκλείστηκε. Το 1974 αποκλείστηκε νωρίς από το Πρωταθλητριών όταν αντιμετώπισε την Μπενφίκα.
Τα πέτρινα χρόνια
Ο Γουλανδρής έχει αποχωρήσει από το 1975 από την ομάδα και μετά το πέρασμα από την προεδρία τωνΘανόπουλου, Λαναρά και Τσιτσάρη το 1979 πρόεδρος αναλαμβάνει ο Σταύρος Νταϊφάς. Το 1979το ποδόσφαιρο στη χώρα μας γίνεται επαγγελματικό και πλέον τα πάντα μπαίνουν σε νέα βάση. Στον πάγκο των «ερυθρόλευκων» κάθεται ο Καζιμίρ Γκόρσκι και δίνει οδηγίες σε παίκτες όπως οΑναστόπουλος, ο Σαργκάβνης, ο Γαλάκος και ο Μητρόπουλος.
Με αυτούς στη σύνθεσή του ο σύλλογος του Πειραιά κατακτά τα πρώτα τέσσερα επαγγελματικά πρωταθλήματα από το 1980 έως και το 1983. Το πρώτο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός το κατακτά επί του¶ρη με 2-1 στο μπαράζ του Βόλου. Το 1981 ο τίτλος δεν είναι και τόσο γλυκός καθώς θα κατακτηθεί στη σκιά της τραγωδίας τη Θύρας 7. Το 1982 ο Βόλος γίνεται η αγαπημένη πόλη των «ερυθρόλευκων» καθώς εκεί δίνουν ακόμα ένα μπαράζ για το πρωτάθλημα αυτή τη φορά με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Νίκη με 2-1 και νέος τίτλος στο λιμάνι.
Ένα από τα πιο δύσκολα πρωταθλήματα καθώς ο Ολυμπιακός χρειάστηκε να μείνει αήττητος στο δεύτερο γύρο και να καλύψει το προβάδισμα 7 πόντων που είχε από τον πρώτο γύρο ο αιώνιος αντίπαλος.Αναστόπουλος και Εσταβίλιο οι σκόρερ στο μπαράζ. Κάπου εδώ αξίζει να αναφέρουμε και την πορεία στο Κύπελλο πρωταθλητριών όταν ο σύλλογος αφήνει εκτός θεσμού τον ¶γιαξ πριν αποκλειστεί από τηνΜπενφίκα Στο επόμενο πρωτάθλημα ο πρώτος σημειώνει 29 τέρματα και βάφει ξανά κόκκινο τον τίτλο. Χαρακτηριστικός είναι και ο τίτλος που δίνει στο φαινόμενο Ολυμπιακός η ιταλική εφημερίδα «Gazzetta dello Sport» που χαρακτηρίζει τον ελληνικό σύλλογο «Επαγγελματία πρωταθλητή». Ο επόμενος τίτλος θα έρθει το 1987 με προπονητή τον Παναγούλια. Ένα… χαλαρό πρωτάθλημα καθώς ο δεύτερος Παναθηναϊκός έχει δέκα βαθμούς λιγότερους. Το 1988 η έλευση του Λάγιος Ντέραριπροκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού στον κόσμο της ομάδας αλλά η συγκεκριμένη μετεγγραφή δεν θα φέρει… πρωταθλήματα. Από το 1987 ο Ολυμπιακός αρχίσει και χάνει τη δυναμική του. Θα ξεκινήσουν τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια για τους Πειραιώτες. Η διοικητική αστάθεια με Νταϊφά, Κοσκωτά καιΣαλιαρέλη εμποδίζει το καμάρι του Πειραιά να πρωταγωνιστήσει. Μπορεί τεράστιοι παίκτες όπωςΠροτάσοφ, Λιτόφσενκο και Κρίστενσεν να φορούν την «ερυθρόλευκοι» φανέλα στις αρχές της δεκαετίας αλλά το πρωτάθλημα πάει προς Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Ο κόσμος στηρίζει την ομάδα στα δύσκολα, γεμίζει το Καραϊσκάκη και αποθεώνει τους ποδοσφαιριστές ακόμα και ας λείπουν οι τίτλοι με εξαίρεση δύο Κύπελλα. Το 1993 θα αλλάξουν πολλά και ειδικά στο διοικητικό κομμάτι Εποχή Κόκκαλη
Εκείνη την εποχή μπαίνει στην ΠΑΕ ο Σωκρατής Κόκκαλης. Αρχικά γλιτώνει την ομάδα από υποβιβασμό λόγο χρεών και από την συγχώνευση με τον Ιωνικό και σταδιακά ξεκινά τον δικό του αγώνα να κάνει και πάλι τον Ολυμπιακό κυρίαρχο στον ελληνικό πρωτάθλημα. Ρίχνει λεφτά στο τραπέζι των μετεγγραφών και αποκτά ότι καλύτερο κυκλοφορεί στην Ελλάδα. Αυτό βέβαια δεν θα φέρει τίτλους καθώς αυτοί συνεχίζουν να πηγαίνουν σε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό. Η κίνηση που θα αλλάξει πολλά και θα βγάλει τον Ολυμπιακό από τα 9 πέτρινα χρόνια είναι η συμφωνία με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς που αποχωρεί από τον πάγκο της ΑΕΚ το 1996. Εκτός από τον Σεροβέλληνα τεχνικό ο Κόκκαλης ντύνει στα «ερυθρόλευκα» παίκτες, όπως ο Τζόρτζεβιτς, ο Γιαννκόπουλός, ο Νινιάδης οι οποίοι μαζί με τουςΚαραταϊδη, Καραπιάλη, Γεωργάτο, Αμανατίδη και Νταμπίζα φτάνουν στο πρώτο πρωτάθλημα μετά από 9 χρόνια το 1997. Αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν μόνο η αρχή. Ο Σωκράτης Κόκκαλης συνέχισε να βάζει λεφτά στην ομάδα και να φέρνει τους καλύτερους.
Ο Ολυμπιακός όχι απλά κατακτά το ένα πρωτάθλημα πίσω από το άλλο αλλά το κάνει παίζοντας και σπουδαίο ποδόσφαιρο. Πρωτάθλημα το 1998 και ακόμα ένα το 1999. Μάλιστα το δεύτερο θα συνοδευτεί και από το Κύπελλο με τους Πειραιώτες να νικούν τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ με 2-0 αν και έπαιζαν από το πρώτο μέρος με 10 παίκτες. Εκείνη τη χρονιά ο Ολυμπιακός πραγματοποιήσει και εντυπωσιακή πορεία στο Champions League. Η πρώτη του συμμετοχή εκεί την προηγούμενη σεζόν τον έφερε στον ίδιο όμιλος με Πόρτο. Ρεάλ και Ρόζενμποργκ, αφού πρώτα στα προκριματικά είχε περάσει το εμπόδιο της Μοζίρ. Στον όμιλο βγαίνει τρίτος και κρατά ως ενθύμιο το γκολ του Στέλιου Γιαννακόπουλου στην πρεμιέρα που ανακηρύσσεται και το καλύτερο εκείνης της χρονιάς στη διοργάνωση. Το 1999 όπως αναφέραμε η ομάδα του Μπάγεβιτς κάνει την Ελλάδα περήφανε καθώς φτάνει μέχρι τα προημιτελικά του ChampionsLeagueκαι μένει εκτός από την… ατυχία και την Γιουβέντους.
Οι «ερυθρόλευκοι» θα ξεκινήσουν την εντυπωσιακή τους πορεία από τον Αύγουστο όταν και θα αποκλείσουν την Ανόρθωση από τα προκριματικά με δύο νίκες. Στον όμιλο οΟλυμπιακός αντιμετώπισε τον ¶γιαξ, την Πόρτο και την Κροάσια Ζάγκρεμπ. Χάρη σε μία κεφαλιά τουΓιαννόπουλου στην Κροατία ο Ολυμπιακός ισοφαρίζει την Κροάσια στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων και παίρνει εντυπωσιακή πρόκριση για την οκτάδα. Εκεί θα πέσει πάνω στην Γιουβέντους. Χάνει στηνΙταλία με 2-1 αλλά στο φλεγμένο ΟΑΚΑ που χρησιμοποιεί για έδρα, δεν σέβεται την Κυρία. Την πατάει στην κυριολεξία, προηγείται με 1-0 χάρη σε γκολ του Γκόγκιτς και δέχεται την ισοφάριση στο 85’ από τον Κόντε λόγο.. αέρα. Όλοι θυμούνται άλλωστε τη συγκεκριμένη φάση. Έτσι η δεκαετία βρίσκει τονΟλυμπιακό νταμπλούχο και στις 8 κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη.
Τα έσοδα είναι μεγάλα για τον Ολυμπιακό και ο Κόκκαλης βάζει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Φέρνει στο λιμάνι τους παγκόσμιους, Ζαχοβιτς και Ζιοβάνι και τρελαίνει τον κόσμο της ομάδας που γεμίζουν το αεροδρόμιο. Το επόμενο πρωτάθλημα αρχίζει ιδανικά για τον Ολυμπιακό και πάλι αλλά τοΝοέμβριο του 1999 ο Ντούσαν Μπάγεβιτς λέει αντίο από το σύλλογο... έτσι ξαφνικά. Το… παρασκήνιο αναφέρει ως αιτία την κόντρα του με τις βεντέτες της ομάδας. Αντικαταστάτης του ο Ιταλός ΑλμπέρτοΜπιγκόν που θα μείνει στην ιστορία για τους καυγάδες με τον Ζάχοβιτς αλλά και τα ιταλικά παλτά που φορούσε. Έμεινε μέχρι το Νοέμβριο όταν απολύθηκε για να αναλάβει ο Γιάννης Μαντζουράκης, ο οποίος έφερε κι άλλο τίτλο στο λιμάνι. Το πρωτάθλημα του 2000. Στο επόμενο… μαραθώνιο τα ηνία έχει αναλάβει ο Τάκης Λεμονής που μένει στον Πειραιά για 23 μήνες και κατακτά ακόμα δύο πρωταθλήματα (2001, 2002). Με αυτά τα δύο ο Ολυμπιακός ισοφαρίζει το ρεκόρ της μεγάλης ομάδας του 50. Με το επόμενο όμως πρωτάθλημα θα φτάσει τα 7 και θα δημιουργήσει το νέο… Θρύλο.
Το πρωτάθλημα του 2003 είναι ένα από τα σημαντικότερα για τον Ολυμπιακό και για το γεγονός ότι είναι το έβδομο στη σειρά αλλά και για τον τρόπο που αυτό ήρθε. Οι Πειραιώτες φιλοξενούν στον… τελικό του πρωταθλήματος τον Παναθηναϊκό στη Ριζούπολη. Θέλουν νίκη με δύο γκολ διαφορά για να κρατήσουν τα σκήπτρα στην Ελλάδας. Συντρίβουν τους «πράσινους» και το Μάιοσηκώνουν ακόμα μία κούπα με τον Όλεγκ Προτάσοφ στον πάγκο τους Η σταθερότητα της διοίκηση του Κόκκαλη σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο πρόεδρος συνέχισε να δίνει μεγάλα ποσά για μετεγγραφές είχαν κάνει τον Ολυμπιακό απόλυτο κυρίαρχο στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ιδανικά καθώς η ελληνική ομάδα μπορεί να πετύχαινε κάποιες σπουδαίες νίκες, όπως με τον Αγιαξ, η τη Λίβερπουλ αλλά δεν μπορούσε να περάσει στην δεύτερη φάση του Champions Leagueλόγω της αγωνιστικής εικόνας στα εκτός έδρας παιχνίδια.
Τη σεζόν 2003-2004 ο Ολυμπιακός αλλάζει 3 προπονητές (Προτάσοφ, Γκόγκιτς, Αλέφαντο) και χάνει πρωτάθλημα και Κύπελλο από τον Παναθηναϊκό. Ο Κόκκαλης πεισμώνει. Φέρνει στην ομάδα ξανά τονΜπάγεβιτς αλλά και έναν από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών τον Ριβάλντο. Παρέα με τονΚαστίγιο και τον Τζιοβάνι κάνουν μαγικά στο γήπεδο και ο Ολυμπιακός επιστρέφει στην κορυφή του πρωταθλήματος το 2005 και παράλληλα κατακτά και το Κύπελλο Ελλάδας με αντίπαλο τον Αρη.
Το νταμπλ όμως δεν θα κρατήσει τον Μπάγεβιτς στο λιμάνι. Η διοίκηση της ομάδας τον… παραιτεί και δίνει τα ηνία στον Τροντ Σόλιντ. Ο Νορβηγός έμεινε για ενάμιση χρόνο στο τιμόνι του Ολυμπιακού με τραγικά αποτελέσματα στην Ευρώπη αλλά κατακτώντας το νταμπλ του 2006. Τρείς μέρες πριν το… αντίο του 2006 και συγκεκριμένα στις 29 Δεκεμβρίου νέος προπονητής του Ολυμπιακού είναι και πάλι οΤάκης Λεμονής. Ακόμα ένα πρωτάθλημα το 2007 και συμμετοχή στο Champions League της επόμενης περιόδου.
Μία χρονιά που θα μείνει στην ιστορία της ομάδας καθώς πέτυχε και το πρώτο της διπλό στο ChampionsLeague. Με Βέρντερ, Λάτσιο και Ρεάλ Μαδρίτης ο Ολυμπιακός πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις και με σημαντικά διπλά μέσα σε Γερμανία (3-1) και Ρώμη (2-1) παίρνει την πρόκριση στην επόμενη φάση. Στους «16» αποκλείστηκε από την Τσέλσι και λίγες μέρες αργότερα ο Τάκης Λεμονής έχασε τη δουλειά του. Ο Σεγκούρα αναλαμβάνει τεχνικός και φτάνει στον τίτλο απέναντι στην ΑΕΚ. Κούπα και στοΚύπελλο με 2-0 επί του Άρη. Την επόμενη χρονιά ο Βαλβέρδε έρχεται στην Ελλάδα και ένα χρόνο αργότερα φεύγει αφού έχει βάλει και αυτός τη σφραγίδα του σε ένα ακόμα νταμπλ. Έτσι ο Ολυμπιακός φτάνει στα 12 πρωταθλήματα τα τελευταία δεκατρία χρόνια. Μία χρονιά αργότερα, ο Ολυμπιακός θα χάσει το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό του Τζιμπρίλ Σισέ, ωστόσο οι διοικητικές ανακατατάξεις που ακολούθησαν στον Ολυμπιακό, με τον Βαγγέλη Μαρινάκη να αγοράζει τον σύλλογο αλλάζουν τα πάντα. Έτσι, ο Ερνέστο Βαλβέρδε επιστρέφει στην ομάδα, κατακτά ένα ακόμη πρωτάθλημα και φτάνουμε στη σεζόν 2011-2012, όπου τα πάντα είναι ακόμη ανοικτά.
Ο ναός του Ολυμπιακού
Σημαντικό ρόλο στην ιστορία κάθε μεγάλης ομάδας παίζει και το γήπεδό της. Το σπίτι της. Και οΟλυμπιακός έχει ταυτιστεί με το γήπεδο Καραϊσκάκη. Αυτή είναι η ιστορική του έδρα και εκεί έχει πανηγυρίσει τις περισσότερες από τις επιτυχίες της ιστορίας του. Βέβαια για πολλούς λόγους το γήπεδο δεν είχε πάντα αυτό το όνομα καθώς μέχρι το 1964 ονομαζόταν Ποδηλατοδρόμιο. Θέλοντας να κάνουμε μία ιστορική αναδρομή θα χρειαστεί να αναφέρουμε ότι αρχικά ο χώρος κτίστηκε ως ποδηλατοδρόμιο για τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας το 1896 σε μία έκταση που άνηκε σε εταιρεία σιδηροδρόμων, Από το 1920 και μετά άρχισε το ποδηλατοδρόμιο να χρησιμοποιείται και ως γήπεδο ποδοσφαίρου.
Αρχικά τα τέρματα ήταν προς την πλευρά της Πειραιώς και το άλλο από την πλευρά της θάλασσας πριν ανακαινιστεί τη δεκαετία του 60 και πάρει τη μορφή σταδίου του στίβου. Το 1964 αλλάζει ονομασία και προς τιμήν του Γεώργιου Καραϊσκάκη που πέθανε στην περιοχή του Φαλήρου στον πόλεμο του 21, ονομάζεται «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Τα χρόνια πέρασαν και το στάδιο άρχισε σιγά σιγά να… παλιώνει. Ο Ολυμπιακός το 1998 αλλάζει έδρα και μεταφέρεται στο ΟΑΚΑ. Θα αγωνιστεί επίσης και στηΡιζούπολη. Μέχρι το 2003 το γήπεδο μένει ως έχει. Εγκαταλελειμμένο βέβαια και χωρίς… περιποίηση. Τότε ο χώρος θα περάσει στα χέρια του Ολυμπιακού με στόχο να το παραδώσει έτοιμο για χρήση στους Ολυμπιακούς αγώνες το 2004. Το Μάιο του 2003 θα κατεδαφιστεί το στάδιο που ο Ολυμπιακός έχει ζήσει τις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας του και μέσα σε 14 μήνες θα χτιστεί ένα νέο «Καραϊσκάκη» πραγματικό στολίδι για τα ελληνικά δεδομένα. Η χωρητικότητά του είναι 33.334 θέσεις και έχει 34 θύρες με αρίθμηση από το 1 έως το 35 καθώς δεν υπάρχει η Θύρα 13.
Aλλαγή σελίδας: Βαγγέλης Μαρινάκης
Το καλοκαίρι του 2010 ήταν ιστορικό για τον Ολυμπιακό αφού ο Σωκράτης Κόκκαλης παρέδωσε την ΠΑΕ στον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος από την πρώτη στιγμή "ζέστανε" τους φίλους της ομάδας φέρνοντας πίσω τον Ερνέστο Βαλβέρδε αλλά και με την πραγματοποίηση σπουδαίων μεταγραφών (Ριέρα,Ιμπαγάσα, Ρόμενταλ οι πιο ηχηρές από αυτές). Λίγους μήνες μετά, ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται να πανηγυρίσει την επιστροφή του στο θρόνο του πρωταθλητή Ελλάδος.
Η μαύρη σελίδα στην ιστορία του Θρύλου
Δεν ξέρω αν είναι γραφτό της μοίρας αλλά πάντα μία τραγωδία συνοδεύει την ιστορία πολλών μεγάλων ομάδων στην Ευρώπη. Κανείς δεν θα ξεχάσει το δυστύχημα της Μπάγερν Μονάχου ή αυτό τηςΜάντσεστερ Γιουνάιτεν. Ακόμα και όσα συνέβησαν στον τελικό του πρωταθλητριών ανάμεσα σεΛίβερπουλ και Γιουβέντους. Έτσι και ο Ολυμπιακός ανάμεσα στις χρυσές σελίδες της ιστορίας του, μία έχει χρώμα μαύρο. Πρόκειται για τη σελίδα της 8ης Φεβρουαρίου το 1981. Ημέρα Κυριακή. Μαύρη Κυριακή για όλη την Ελλάδα. Ένα μεγάλο γιατί πλανάται ακόμα και σήμερα πάνω από το στάδιο Καραϊσκάκη. Γιατί να χαθούν άδικα 21 ψυχές που πήγαν να διασκεδάσουν στο γήπεδο εκείνο το απόγευμα. Μία ιστορία που συγκλονίζει ακόμα και σήμερα. Κανείς δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις για την τραγωδία της Θύρας 7.
Στις 8 Φεβρουαρίου ο Ολυμπ 24wro
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καταστροφή...
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γλυσίνες - 2 -
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
