2014-10-30 15:09:17
Με… καφέ, σουβλάκι και «σφηνάκια» η επιχειρηματικότητα στην Ηλεία συμμετέχει στην υποτιθέμενη εθνική προσπάθεια ανάταξης της καταρρακωμένης οικονομίας της χώρας, όπως την υλοποιεί κυρίως τα τελευταία δυόμισι χρόνια η μνημονιακή συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.
Σας μοιάζει με αστείο; Κι όμως, από τις 2.060 επιχειρήσεις που έκαναν εγγραφή στο Επιμελητήριο Ηλείας την τελευταία τετραετία, περισσότερες από τις μισές αφορούν παροχή υπηρεσιών και ούτε μία δεν δραστηριοποιείται στις εξαγωγές, τομέα τόσο καθοριστικό για την έξοδο από την κρίση. Καφετέριες, μπαρ, ψητοπωλεία, ταβέρνες, κομμωτήρια, και άλλες μη παραγωγικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών αποτελούν το εξωφρενικό ποσοστό του 61% (!) των νέων εγγραφών επιχειρήσεων στο μητρώο του Επιμελητηρίου Ηλείας, μέσα στα σκληρά χρόνια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης.
Βέβαια, με καφέ και σουβλάκι δεν γίνεται ακριβώς αυτό που προτρέπουν η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, δηλαδή στροφή στην καινοτομία και στην εξωστρέφεια, αλλά… στροφή γύρω από τον εαυτό μας, αφού η συμμετοχή τέτοιου είδους επιχειρήσεων στη βελτίωση των δεικτών της οικονομίας είναι αμφίβολη
. Επιπρόσθετα, η βιωσιμότητα τέτοιων επιχειρήσεων, με βάση στατιστικά αλλά και εμπειρικά δεδομένα των τελευταίων χρόνων, είναι οριακή και επισφαλής. Ίσως όμως να μην ενδιαφέρει και τόσο την κυβέρνηση η βιωσιμότητα των νέων επιχειρήσεων, από τη στιγμή που θα εισπράξει άμεσα ή έμμεσα ζεστό χρήμα μέσω της φορολόγησής τους.
Οι αριθμοί μιλούν Πιο αναλυτικά η έρευνα της «Πρωινής» κατέγραψε ότι κατά το διάστημα από 1-1-2010 μέχρι και την περασμένη Παρασκευή 24-10-2014 στο μητρώο του Επιμελητηρίου Ηλείας εγγράφηκαν συνολικά 2.060 νέες επιχειρήσεις. Από αυτές οι 1.254, δηλαδή ποσοστό 61%, αφορούν στην παροχή υπηρεσιών, με τη συντριπτική τους πλειοψηφία να είναι καφετέριες και επιχειρήσεις εστίασης. Μόλις το 9% των νέων επιχειρήσεων (συνολικά 185) αφορούν στη μεταποίηση, κλάδο που περιλαμβάνει και την σχεδόν εξανεμισμένη βιομηχανική παραγωγή της Ηλείας. Οι εγγραφές επιχειρήσεων που σχετίζονται με τον τουρισμό, ένα θεωρητικά δυναμικό επιχειρηματικό πεδίο για το νομό, είναι μόνο 41, καλύπτοντας μόλις το 2%. Πρέπει βέβαια να διευκρινιστεί ότι οι τουριστικές επιχειρήσεις που εγγράφονται στο Επιμελητήριο είναι καταλύματα (ενοικιαζόμενα δωμάτια) και ταξιδιωτικά γραφεία.
Στις νέες εγγραφές το 28% των επιχειρήσεων (αριθμός 580) αφορούν στο εμπόριο, μια κατηγορία που διανύει μια μακροχρόνια παράδοση στο νομό. Όσο για τις εξαγωγές, όπως προαναφέραμε δεν υπήρξε ούτε μια εγγραφή επιχείρησης στο Επιμελητήριο Ηλείας μέσα στα χρόνια της μεγάλης ύφεσης! Και εδώ, όπως διευκρινίζει ο διευθυντής του Επιμελητηρίου Γιάννης Αντωνόπουλος, «μπορεί κάποιες από τις νεοσύστατες επιχειρήσεις να κάνουν και εξαγωγές και να μην έχουν εγγραφεί στις εξαγωγικές επιχειρήσεις, όμως τα επίσημα στοιχεία δηλώνουν ότι μέχρι το 2010 υπάρχουν μόνο 41 επιχειρήσεις με εξαγωγές, κυρίως αγροτικών προϊόντων». Ο κ. Αντωνόπουλος διευκρινίζει ακόμη ότι τα στοιχεία του Επιμελητηρίου είναι πολύ πιθανό να μην συμβαδίζουν απόλυτα με την πραγματικότητα, επειδή το μητρώο δεν έχει εκκαθαριστεί πλήρως ώστε να διαγραφούν όλες οι επιχειρήσεις που δεν υφίστανται πλέον.
Ωστόσο, τα στοιχεία αυτά είναι ενδεικτικά για την τάση που επικρατεί στο «επιχειρείν»: μια μικρή επιχείρηση, όπως ένα καφέ ή ένα ψητοπωλείο, μοιάζει περισσότερο εύκολη υπόθεση για κάποιον που θέλει να γίνει επιχειρηματίας, καθώς προϋποθέτει λίγα έξοδα, όμως συχνά αντιμετωπίζει τεράστιο ανταγωνισμό. «Το 50% των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών θα κλείσουν μέσα σε διάστημα δύο έως τριών το πολύ χρόνων -κάποιες ίσως αρκετά νωρίτερα- επειδή ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και τα καταστήματα αυτού του είδους πολλά», τονίζει ο κ. Αντωνόπουλος. Έτσι, η μικρή επιχείρηση, υπό το βάρος και των φόρων που καλείται να καταβάλλει σ’ ένα κράτος με τους μεγαλύτερους φορολογικούς συντελεστές στην Ευρώπη, είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη. Το λουκέτο «σφραγίζει» με τον πλέον άδοξο τρόπο τα όνειρα και τις προσδοκίες πολλών επίδοξων επιχειρηματιών και μετά απ’ αυτό αρχίζει ένας επίπονος κύκλος πιστωτικών υποχρεώσεων προς τρίτους, που συχνά διαρκεί αρκετά χρόνια…
Στο ναδίρ οι εξαγωγές…
Κι αν οι εγγραφές των τελευταίων χρόνων δείχνουν αυτή την εικόνα, το σύνολο των υφιστάμενων επιχειρήσεων του νομού προκαλεί πιο απογοητευτικά συναισθήματα, καθώς εμφανίζεται ακόμα υψηλότερο το ποσοστό των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών, ενώ παραμένει μηδενικό αυτό των εξαγωγικών.
Σύμφωνα λοιπόν με το μητρώο του Επιμελητηρίου, από τις 12.772 συνολικά επιχειρήσεις που υπάρχουν στην Ηλεία, οι 8.098 (ποσοστό 64%) αφορούν παροχή υπηρεσιών, οι 2.605 εμπόριο (ποσοστό 20%), οι 1.728 μεταποίηση (ποσοστό 14%), οι 300 τουρισμό (ποσοστό 2%) και μόνον οι 41 αφορούν σε εξαγωγές, διατηρώντας το ποσοστό λίγο πιο πάνω από το 0%. Και αυτά τα στοιχεία, σύμφωνα με τον κ. Αντωνόπουλο, είναι χωρίς την εκκαθάριση ενός μέρους του μητρώου, όμως τα ποσοστά είναι αναλογικά παραπλήσια.
Με απλά λόγια, η επιχειρηματικότητα στην Ηλεία, στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό της, προσεγγίζεται όχι ως μια επενδυτική δυναμική με προοπτική, αλλά ως μια λύση απασχόλησης και βιοπορισμού για εκείνους που την ασκούν, οι οποίοι προσβλέπουν ταπεινά στο «να βγάλουμε το μεροκάματο». Κάτι τέτοιο απέχει έτη φωτός από το μοντέλο επιχειρηματικότητας που θέλει να προωθήσει η κυβέρνηση ώστε να αντιστρέψει το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο στη χώρα, τη μόνη ίσως ελπίδα διεξόδου από την κρίση. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει όταν τα είδη που εισάγουμε (ένα από αυτά είναι και ο καφές) είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που εξάγουμε. Χρειάζονται τομές και μέτρα ουσιαστικής στήριξης της επιχειρηματικότητας, όχι παγίδες και εμπόδια, στη λογική της άμεσης είσπραξης φόρων για το «μπάλωμα» των ελλειμμάτων.
Άφησαν την Ηλεία στην τύχη της…
Για την τραγική υστέρηση της Ηλείας σε επιχειρηματικές επιλογές με εξαγωγικό προσανατολισμό, κυρίαρχο μερίδιο ευθύνης έχουν και οι καταστροφικές για το νομό πολιτικές των περισσότερων κυβερνήσεων.
Κι εδώ θα βρούμε μπροστά μας το ίδιο μείζον ζήτημα που ευθύνεται για την υστέρηση του νομού: Η απουσία βασικών έργων υποδομής όπως ο αυτοκινητόδρομος, ο σιδηρόδρομος και το πολιτικό αεροδρόμιο, δίκτυα απολύτως απαραίτητα για την προσέλκυση επενδύσεων, οδήγησαν την Ηλεία σε αναπτυξιακό μεσαίωνα. Στην απουσία δικτύων οφείλεται σε μεγάλο μέρος της και η σταδιακή αποβιομηχάνιση του νομού, ο οποίος έχασε το πλεονέκτημα των συνδυασμένων γρήγορων μεταφορών των παραγόμενων προϊόντων προς τις χώρες προορισμού τους.
Έτσι, κάθε σκέψη για σοβαρές επενδύσεις με προοπτική για την Ηλεία, δυστυχώς «πάει περίπατο». Η μέχρι τώρα πορεία της επιχειρηματικότητας στο νομό, ιδίως τα τελευταία χρόνια, μόνο από καινοτομία και εξωστρέφεια δεν χαρακτηρίζεται. Το χειρότερο όμως είναι ότι ακόμη και τώρα που η κρίση πιέζει για διέξοδο, κανείς από την κυβέρνηση δεν ήρθε στο νομό για να χαράξει μια βιώσιμη αναπτυξιακή πολιτική και να δρομολογήσει αποδοτικές επενδυτικές πρωτοβουλίες. Μοιραία, οι μισοί και πλέον από τους επιχειρηματίες της Ηλείας θα συνεχίσουν να τυλίγουν σουβλάκια και να ψήνουν καφέδες στη λογική του μεροκάματου. Και όποιος αντέξει…
Πηγή: εφημερίδα Πρωινή
xespao
Σας μοιάζει με αστείο; Κι όμως, από τις 2.060 επιχειρήσεις που έκαναν εγγραφή στο Επιμελητήριο Ηλείας την τελευταία τετραετία, περισσότερες από τις μισές αφορούν παροχή υπηρεσιών και ούτε μία δεν δραστηριοποιείται στις εξαγωγές, τομέα τόσο καθοριστικό για την έξοδο από την κρίση. Καφετέριες, μπαρ, ψητοπωλεία, ταβέρνες, κομμωτήρια, και άλλες μη παραγωγικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών αποτελούν το εξωφρενικό ποσοστό του 61% (!) των νέων εγγραφών επιχειρήσεων στο μητρώο του Επιμελητηρίου Ηλείας, μέσα στα σκληρά χρόνια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης.
Βέβαια, με καφέ και σουβλάκι δεν γίνεται ακριβώς αυτό που προτρέπουν η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, δηλαδή στροφή στην καινοτομία και στην εξωστρέφεια, αλλά… στροφή γύρω από τον εαυτό μας, αφού η συμμετοχή τέτοιου είδους επιχειρήσεων στη βελτίωση των δεικτών της οικονομίας είναι αμφίβολη
Οι αριθμοί μιλούν Πιο αναλυτικά η έρευνα της «Πρωινής» κατέγραψε ότι κατά το διάστημα από 1-1-2010 μέχρι και την περασμένη Παρασκευή 24-10-2014 στο μητρώο του Επιμελητηρίου Ηλείας εγγράφηκαν συνολικά 2.060 νέες επιχειρήσεις. Από αυτές οι 1.254, δηλαδή ποσοστό 61%, αφορούν στην παροχή υπηρεσιών, με τη συντριπτική τους πλειοψηφία να είναι καφετέριες και επιχειρήσεις εστίασης. Μόλις το 9% των νέων επιχειρήσεων (συνολικά 185) αφορούν στη μεταποίηση, κλάδο που περιλαμβάνει και την σχεδόν εξανεμισμένη βιομηχανική παραγωγή της Ηλείας. Οι εγγραφές επιχειρήσεων που σχετίζονται με τον τουρισμό, ένα θεωρητικά δυναμικό επιχειρηματικό πεδίο για το νομό, είναι μόνο 41, καλύπτοντας μόλις το 2%. Πρέπει βέβαια να διευκρινιστεί ότι οι τουριστικές επιχειρήσεις που εγγράφονται στο Επιμελητήριο είναι καταλύματα (ενοικιαζόμενα δωμάτια) και ταξιδιωτικά γραφεία.
Στις νέες εγγραφές το 28% των επιχειρήσεων (αριθμός 580) αφορούν στο εμπόριο, μια κατηγορία που διανύει μια μακροχρόνια παράδοση στο νομό. Όσο για τις εξαγωγές, όπως προαναφέραμε δεν υπήρξε ούτε μια εγγραφή επιχείρησης στο Επιμελητήριο Ηλείας μέσα στα χρόνια της μεγάλης ύφεσης! Και εδώ, όπως διευκρινίζει ο διευθυντής του Επιμελητηρίου Γιάννης Αντωνόπουλος, «μπορεί κάποιες από τις νεοσύστατες επιχειρήσεις να κάνουν και εξαγωγές και να μην έχουν εγγραφεί στις εξαγωγικές επιχειρήσεις, όμως τα επίσημα στοιχεία δηλώνουν ότι μέχρι το 2010 υπάρχουν μόνο 41 επιχειρήσεις με εξαγωγές, κυρίως αγροτικών προϊόντων». Ο κ. Αντωνόπουλος διευκρινίζει ακόμη ότι τα στοιχεία του Επιμελητηρίου είναι πολύ πιθανό να μην συμβαδίζουν απόλυτα με την πραγματικότητα, επειδή το μητρώο δεν έχει εκκαθαριστεί πλήρως ώστε να διαγραφούν όλες οι επιχειρήσεις που δεν υφίστανται πλέον.
Ωστόσο, τα στοιχεία αυτά είναι ενδεικτικά για την τάση που επικρατεί στο «επιχειρείν»: μια μικρή επιχείρηση, όπως ένα καφέ ή ένα ψητοπωλείο, μοιάζει περισσότερο εύκολη υπόθεση για κάποιον που θέλει να γίνει επιχειρηματίας, καθώς προϋποθέτει λίγα έξοδα, όμως συχνά αντιμετωπίζει τεράστιο ανταγωνισμό. «Το 50% των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών θα κλείσουν μέσα σε διάστημα δύο έως τριών το πολύ χρόνων -κάποιες ίσως αρκετά νωρίτερα- επειδή ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και τα καταστήματα αυτού του είδους πολλά», τονίζει ο κ. Αντωνόπουλος. Έτσι, η μικρή επιχείρηση, υπό το βάρος και των φόρων που καλείται να καταβάλλει σ’ ένα κράτος με τους μεγαλύτερους φορολογικούς συντελεστές στην Ευρώπη, είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη. Το λουκέτο «σφραγίζει» με τον πλέον άδοξο τρόπο τα όνειρα και τις προσδοκίες πολλών επίδοξων επιχειρηματιών και μετά απ’ αυτό αρχίζει ένας επίπονος κύκλος πιστωτικών υποχρεώσεων προς τρίτους, που συχνά διαρκεί αρκετά χρόνια…
Στο ναδίρ οι εξαγωγές…
Κι αν οι εγγραφές των τελευταίων χρόνων δείχνουν αυτή την εικόνα, το σύνολο των υφιστάμενων επιχειρήσεων του νομού προκαλεί πιο απογοητευτικά συναισθήματα, καθώς εμφανίζεται ακόμα υψηλότερο το ποσοστό των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών, ενώ παραμένει μηδενικό αυτό των εξαγωγικών.
Σύμφωνα λοιπόν με το μητρώο του Επιμελητηρίου, από τις 12.772 συνολικά επιχειρήσεις που υπάρχουν στην Ηλεία, οι 8.098 (ποσοστό 64%) αφορούν παροχή υπηρεσιών, οι 2.605 εμπόριο (ποσοστό 20%), οι 1.728 μεταποίηση (ποσοστό 14%), οι 300 τουρισμό (ποσοστό 2%) και μόνον οι 41 αφορούν σε εξαγωγές, διατηρώντας το ποσοστό λίγο πιο πάνω από το 0%. Και αυτά τα στοιχεία, σύμφωνα με τον κ. Αντωνόπουλο, είναι χωρίς την εκκαθάριση ενός μέρους του μητρώου, όμως τα ποσοστά είναι αναλογικά παραπλήσια.
Με απλά λόγια, η επιχειρηματικότητα στην Ηλεία, στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό της, προσεγγίζεται όχι ως μια επενδυτική δυναμική με προοπτική, αλλά ως μια λύση απασχόλησης και βιοπορισμού για εκείνους που την ασκούν, οι οποίοι προσβλέπουν ταπεινά στο «να βγάλουμε το μεροκάματο». Κάτι τέτοιο απέχει έτη φωτός από το μοντέλο επιχειρηματικότητας που θέλει να προωθήσει η κυβέρνηση ώστε να αντιστρέψει το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο στη χώρα, τη μόνη ίσως ελπίδα διεξόδου από την κρίση. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει όταν τα είδη που εισάγουμε (ένα από αυτά είναι και ο καφές) είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που εξάγουμε. Χρειάζονται τομές και μέτρα ουσιαστικής στήριξης της επιχειρηματικότητας, όχι παγίδες και εμπόδια, στη λογική της άμεσης είσπραξης φόρων για το «μπάλωμα» των ελλειμμάτων.
Άφησαν την Ηλεία στην τύχη της…
Για την τραγική υστέρηση της Ηλείας σε επιχειρηματικές επιλογές με εξαγωγικό προσανατολισμό, κυρίαρχο μερίδιο ευθύνης έχουν και οι καταστροφικές για το νομό πολιτικές των περισσότερων κυβερνήσεων.
Κι εδώ θα βρούμε μπροστά μας το ίδιο μείζον ζήτημα που ευθύνεται για την υστέρηση του νομού: Η απουσία βασικών έργων υποδομής όπως ο αυτοκινητόδρομος, ο σιδηρόδρομος και το πολιτικό αεροδρόμιο, δίκτυα απολύτως απαραίτητα για την προσέλκυση επενδύσεων, οδήγησαν την Ηλεία σε αναπτυξιακό μεσαίωνα. Στην απουσία δικτύων οφείλεται σε μεγάλο μέρος της και η σταδιακή αποβιομηχάνιση του νομού, ο οποίος έχασε το πλεονέκτημα των συνδυασμένων γρήγορων μεταφορών των παραγόμενων προϊόντων προς τις χώρες προορισμού τους.
Έτσι, κάθε σκέψη για σοβαρές επενδύσεις με προοπτική για την Ηλεία, δυστυχώς «πάει περίπατο». Η μέχρι τώρα πορεία της επιχειρηματικότητας στο νομό, ιδίως τα τελευταία χρόνια, μόνο από καινοτομία και εξωστρέφεια δεν χαρακτηρίζεται. Το χειρότερο όμως είναι ότι ακόμη και τώρα που η κρίση πιέζει για διέξοδο, κανείς από την κυβέρνηση δεν ήρθε στο νομό για να χαράξει μια βιώσιμη αναπτυξιακή πολιτική και να δρομολογήσει αποδοτικές επενδυτικές πρωτοβουλίες. Μοιραία, οι μισοί και πλέον από τους επιχειρηματίες της Ηλείας θα συνεχίσουν να τυλίγουν σουβλάκια και να ψήνουν καφέδες στη λογική του μεροκάματου. Και όποιος αντέξει…
Πηγή: εφημερίδα Πρωινή
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΜακΧέιλ: «Ο "Παπ" έκανε πολύ καλή δουλειά»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
