Όταν όλα σου φαίνονται ξένα,μέχρι και το νερό που πίνεις...

2014-10-30 19:35:05

Όλα ξεκίνησα όταν πήρα μια βαλίτσα για να πάω στη Κεφαλλονιά...Καινούρια ζωή καινούριος κόσμος,καινούριες συνήθεις Κάθε κορίτσι στα 17 της είναι φοβισμένο που φεύγει από το σπίτι του και δε ξέρει τι θα αντιμετωπίσει στη φοιτητική της ζωή.

Πρώτη μέρα στο νησί όλα φαινόντουσαν ξένα,μέχρι και το νερό που έπινα,δε συζητάμε για τα πρόσωπα των ανθρώπων...

Αρχίζουν τα μαθήματα,οι συμφοιτητές φαινόντουσαν σαν εχθροί και οι καθηγητές σαν θηρία.

Δεν είχα άλλη επιλογή από το να σφίξω τα δόντια και να πω "Θα τα καταφέρω"

Οι μήνες περνούσαν και ο ένας ερχόταν κόντα στον άλλον,έτσι από παρηγοριά που δεν είχαμε κοντά μας τους δικούς μας ανθρώπους και τις δικές μας καθημερινές συνήθειες που υπήρχαν μίλια μακρυά.

Έτσι οι συμφοιτητές-εχθροί έγιναν αδέλφια και κολλητοί και οι καθηγητές-θηρία μια σπιτική νοητή αγκαλιά.

Έτσι έγινε και για μένα...

Η Ράνια και ο Γεράσιμος,οι δύο καθηγητές που με το βλέμμα τους χωρίς να το καταλάβουν μου έδιναν δύναμη και πείσμα ώστε να πετύχω τους στόχους μου!

Γι'αυτό έχω να πω σε όλα αυτά τα παιδιά που φεύγουν από το σπίτι τους αυτές τις δύσκολες εποχές πως το να φεύγεις από το σπίτι σου δε χάνεις τίποτα αλλά κερδίζεις πολλά περισσότερα από όσα το μυαλό σου μπορεί να χωρέσει.

Πρώτος στόχος σας να αγαπήσετε το μέρος που βρίσκεστε αλλά και τους ανθρώπους γιατί πλέον θα αποτελούν τη καθημερινότητά σας και στη συνέχεια να βγάλετε εις πέρας τη σχολή την οποία έχετε επιλέξει!

Από εκεί και πέρα έχετε τα εφόδια για να παλέψετε στη χώρα που αγαπάτε και όλα τα υπόλοιπα κράτη μισούν,γι'αυτό μην εγκαταλείπετε τα όνειρα σας...ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ είναι αυτά που δίνουν λόγους ύπαρξης και επιμονής για το καλύτερο!
Tromaktiko

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ