ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Αλεξία Αλεξιάδου: Η εμμονή με τα κιλά και το άδικο τέλος...[photos]

Η ημέρα όπου η Αλεξία αποφασίζει να κλείσει δυνατά πίσω της τις πόρτες των τηλεοπτικών πλατό σηματοδοτεί την αναγέννησή της Για πρώτη φορά επιχειρεί τη δική της επανάσταση, η οποία, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα με τις προσωπικές επαναστάσεις, στέφεται με μεγάλη επιτυχία. Η Αλεξία γράφει χωρίς να σηκώνει κεφάλι. Οχι μυθιστορήματα, όπως ονειρευόταν μικρή, αλλά συνταγές όπως διδάχτηκε μεγάλη, και είναι ευτυχισμένη.

Η τριλογία «Ερωτικές συνταγές», «Γεύσεις γάμου» και «Μια γιορτή για τα παιδιά» γίνεται ανάρπαστη από τις προθήκες βιβλιοπωλείων, κατακτά διεθνή βραβεία και μετατρέπεται στη νέα μαγειρική βίβλο των νοικοκυρών.

Τα «Ονειρικά Χριστούγεννα» γίνονται best seller και επανεκδίδονται τέσσερις φορές. Ακολουθούν επιτυχημένες συνεργασίες με μεγάλους εκδοτικούς οίκους και η έκδοση του δικού της περιοδικού μαγειρικής με τον τίτλο «Realfood», που εκδίδεται κάθε μήνα. Ιδρύει μαζί με τον σύζυγό της τον εκδοτικό οίκο Alba Editions, ταξιδεύει συχνά στο εξωτερικό προκειμένου να παρακολουθεί σεμινάρια γαστρονομίας, ενώ παρουσιάζει σε ΗΠΑ, Αγγλία και Αυστραλία τις ξενόγλωσσες εκδόσεις των βιβλίων της.

 Φαίνεται πλέον συμφιλιωμένη τόσο με τα «θέλω» της όσο και με τις σκληρές μάχες με τα κιλά που έδινε από καιρό σε καιρό, μία εκ των οποίων έχει περιγράψει η ίδια με τον πιο λακωνικό τρόπο: «Περιόρισα την ποσότητα σε όλα. Επέβαλα στον εαυτό μου να μετράει μπουκιές. Την πρώτη εβδομάδα όλα κόπηκαν στα τέσσερα. Χώριζα το σάντουιτς στο γραφείο (και την τυρόπιτα, ναι, την τυρόπιτα) σε τέσσερα μέρη και πετούσα τα τρία αμέσως, όχι περιμένοντας να δω πρώτα αν θα με χορτάσει το ένα. Γιατί η πικρή αλήθεια είναι πως δεν χόρταινα.

Πεινούσα... Ενα από τα αγαπημένα μου τρικ, όταν δεν αντέχω και θέλω να σταματήσω τη δίαιτα, είναι να επιβάλω στον εαυτό μου μονοφαγία. Δηλαδή, για μία εβδομάδα βράζω καρότα, πατάτες και κολοκυθάκια και τα απολαμβάνω με δύο κουταλιές λάδι. Ενα επίσης αγαπημένο μου τρικ, όταν βλέπω τη ζυγαριά να κολλάει, είναι να επαναλαμβάνω πάντα σε σταθερές ώρες το ίδιο πιάτο για όλη την εβδομάδα!».

Το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου, γύρω στις 6 το απόγευμα, ο σύζυγός της τη μεταφέρει εσπευσμένα στο ΚΑΤ, το νοσοκομείο που βρίσκεται σχετικά κοντά στο σπίτι της οικογένειας. Η Αλεξία έχει υποστεί καρδιακό επεισόδιο. Οι γιατροί τη διασωληνώνουν αμέσως, καταφέρνοντας μάλιστα να πετύχουν την ανάνηψή της. Ο σφυγμός της επανέρχεται για μιάμιση περίπου ώρα, ωστόσο μια δεύτερη ανακοπή καρδιάς τής κόβει για πάντα το νήμα της ζωής. Αυτό που τα τελευταία χρόνια κατάφερε να υφάνει με τον δικό της τρόπο...

Το επώνυμο «Αλεξιάδου», για τα τελευταία 25 χρόνια περίπου, επί της ουσίας ήταν περιττό: η Αλεξιάδου την οποίαν φέρνουν στο μυαλό τους αυτομάτως εκατομμύρια Ελληνες σαν την αρχέτυπη τηλεσέφ, τη διάδοχο της Μαρίας Παραδείση, την πρώτη μεγάλη σταρ της κουζίνας κ.ο.κ. είναι η Βέφα. Και η Βέφα παραμένει κυρίαρχη στη σκηνή - τώρα πια όμως μπροστά σε ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό από αυτό της τηλεοπτικής μαγειρικής, καθώς το έργο της ζωής της άλλαξε απροσδόκητα και βίαια.

Η Αλεξία Αλεξιάδου, η μικρότερη από τις δύο κόρες της, απεβίωσε την προηγούμενη Τρίτη από ανακοπή καρδιάς. Το ότι η Αλεξία ήταν μόλις 41 ετών, σύζυγος και μητέρα δύο κοριτσιών, είναι βέβαια το πιο επώδυνο και βαρύ μέρος της τραγωδίας που χτύπησε το άλλοτε κραταιό και χρυσοφόρο «Vefa’s House», τον οίκο, υπό κάθε έννοια, που είχε δημιουργήσει με τον προσωπικό της μόχθο η Βέφα.

Προηγουμένως, η πάλαι ποτέ ντίβα της τηλεμαγειρικής είχε χάσει τον σύζυγό της, τον μοναδικό σύντροφο και πιστό υποστηρικτή της σε οτιδήποτε επιχειρούσε. Η απώλεια της Αλεξίας ήταν ένα συντριπτικό χτύπημα, μία ακόμη οδυνηρή υπενθύμιση ότι όσο και αν προσπάθησε, η Βέφα δεν κατάφερε να ορίσει τη μοίρα, τη δική της αλλά και των αγαπημένων της προσώπων. Δεν κατόρθωσε να αποφύγει τη στιγμή που θα έστρεφε το κεφάλι της προς τα πίσω και θα αντίκριζε την Αλεξία να κραυγάζει βουβά, χωρίς ήχο, σαν σε εφιάλτη: «Μαμά, πεθαίνω στην κουζίνα».

Οπως συμβαίνει συνήθως με τα παιδιά των αυτοδημιούργητων και επιτυχημένων γονιών, η Αλεξία αγωνιζόταν να βρει τον εαυτό της, κυρίως επαγγελματικά, μακριά από τη σκιά της πασίγνωστης μητέρας της. Και είναι ακριβώς αυτό άλλο ένα κομμάτι της ίδιας τραγωδίας, το ότι δηλαδή η Αλεξία χάθηκε τη στιγμή που έδειχνε να μην έχει ανάγκη πια το μεγάλο της «μέσον».

Η Βέφα, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, έμοιαζε να κατέχει το κλειδί που άνοιγε όλες τις πιθανές και απίθανες πόρτες, οπότε η μικρότερη από τις δύο κόρες της ακολουθούσε τα βήματά της και απλώς πάσχιζε να μην πνιγεί στα απόνερα της διασημότητας. Τελικά, όμως, ο αιφνίδιος θάνατος δεν επέτρεψε στην Αλεξία να απολαύσει τη ζωή έξω από τη σκιά της μητέρας της. Αντιθέτως, έριξε τον δικό της ίσκιο, τον ασήκωτο ίσκιο του πένθους, στη Βέφα Αλεξιάδου.
Πηγή Tromaktiko