2014-11-06 16:44:17
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος, την Κυριακή, 9 Νοεμβρίου 2014, θα... λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Χρυσελεούσης στο Στρόβολο. Ακολούθως, ο Μακαριώτατος, θα προστεί του τεσσαρακονθήμερου Μνημοσύνου του αειμνήστου πατρός Κωνσταντίνου Κούκου.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 9 Νοεμβρίου 2014, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου του ομώνυμου Ιδρύματος στην Αγλαντζιά.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος το Σάββατο, 8 Νοεμβρίου 2014, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Καϊμακλί. Την Κυριακή, 9 Νοεμβρίου 2014, θα λειτουργήσει και κηρύξει στο πανηγυρίζον Παρεκκλήσιον Αγίου Νεκταρίου στον Αναλυόντα.
Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης, την Κυριακή, 9 Νοεμβρίου 2014, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου (Μετόχιον Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα) στη Λευκωσία.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
5 Νοεμβρίου 2014
*******************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014 – Ζ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. η΄ 41-56) (Γαλ. στ΄ 11-18)
Στα σκαλοπάτια της πίστεως
«Μη φοβού, μόνον πίστευε και σωθήσεται»
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς φέρνει μπροστά σε άλλα δύο θαύματα του Κυρίου. Πρόκειται για τη θεραπεία της άρρωστης γυναίκας και την ανάσταση της κόρης του Ιαείρου.
Η πίστη του Ιαείρου έσπαζε σίγουρα και θρυμμάτιζε τους ασφυκτικούς κλοιούς της τυπικότητας και ρηχότητας και διείσδυε στην ουσία των πραγμάτων. Επιθυμούσε διακαώς τη θεραπεία της κόρης του. Ωστόσο, δίσταζε να ζητήσει κάτι τέτοιο από τον Κύριο, ο οποίος όμως δεν τον αγνόησε αλλά κίνησε για να τον επισκεφθεί εκείνος στο σπίτι του.
Ο πολύς κόσμος είχε περικυκλώσει ασφυκτικά τον Κύριο και συνωστιζόταν σε σημείο που αδυνατούσε να προχωρήσει με τους μαθητές Του. Αποκάλυπτε αυτή η εικόνα μια αληθινή ανθρωπιά αλλά και μια αυθεντική κοινωνία που καταξιώνει τον άνθρωπο ως πρόσωπο με την ιδιαίτερη αξία του. Δείγματα αυτής της αυθεντικής κοινωνίας δίνει και η περίπτωση της αιμορροούσας γυναίκας. Υπέφερε για περισσότερο από 12 χρόνια από ακατάσχετη αιμορραγία. Απογοητευμένη από τον εαυτό της, η γυναίκα φανέρωσε την αγάπη της στον Χριστό με τον πιο αθόρυβο τρόπο. Αισθανόταν την αναξιότητά της για να μιλήσει στον Κύριο και να τον παρακαλέσει για το πρόβλημά της. Η καρδιακή ωστόσο επικοινωνία στάθηκε ικανή να σπάσει τα φράγματα εκείνα την εμπόδιζαν στην εκπλήρωση του ευγενούς της πόθου. Την οδηγούσε σε μια αλλιώτικη συνάντηση με τον Σωτήρα Χριστό. Ήταν σίγουρη ότι αν ακουμπούσε το κράσπεδο του ιματίου Του θα γινόταν καλά. Όπως και έγινε. Η αγάπη της απέσπασε τη θεϊκή θαυματουργή δύναμη της αγάπης του Χριστού. Η αιμορροούσα γίνεται παράδειγμα και πρόκληση για μια προσωπική επικοινωνία μας με τον Χριστό.
Η επιβράβευση
Ο Κύριος πάντοτε επιβραβεύει τα δείγματα της πίστης, όπως ήταν εκείνη που έδειξε η αιμορροούσα γυναίκα. Ήθελε να κρατήσει τη σχέση της με τον Χριστό κρυμμένη από τους άλλους. Έχοντας την ταπείνωση ως βάση της, θεωρούσε τον εαυτό της ανάξιο. Ο Κύριος όμως δεν αφήνει χωρίς επιβράβευση την ταπείνωση αυτή, η οποία βέβαια είναι συνδεδεμένη με την πίστη.
Και ακριβώς, η αγάπη και η ταπείνωση της γυναίκας απέσπασε τη θεϊκή δύναμη του Χριστού και «έγνω τω σώματι ότι ίαται από της μάστιγος». Ενώ εκείνη έτρεμε, γιατί δεν ξέφυγε η μυστική συμπεριφορά της και ομολόγησε πως «ιάθη παραχρήμα», ο Χριστός τη βράβευσε δημοσίως: «θάρσει θύγατερ, η πίστις σου σέσωκέ σε, πορεύου εις ειρήνην».
Πύλη αιωνιότητας
Η πίστη στον Χριστό είναι πραγματικά εκείνη που σώζει τον άνθρωπο. Αντίθετα, όταν η πίστη στρέφεται αποκλειστικά στον εαυτό μας, τότε εκδηλώνεται με την μορφή του εγωισμού και προκαλεί εμπλοκές και εμφράγματα στη ζωή μας. Αυτό έγινε και με εκείνους που είχαν μαζευτεί στο σπίτι του Ιαείρου, όταν έμαθαν πως το κορίτσι πέθανε.
Όταν ο Κύριος είπε «μη κλαίετε, ουκ απέθανεν, αλλά καθεύδει», τότε όλοι μαζί «κατεγέλων αυτού ειδότες ότι απέθανεν». Δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι μπροστά τους είχαν τον Κύριον της ζωής και του θανάτου. Δεν κατανόησαν ότι με την αγάπη του Κυρίου, η οδός του θανάτου μετατράπηκε σε πύλη της αιωνιότητας. Και ακριβώς αυτό μας διαβεβαιώνει το θαύμα της αναστάσεως της θυγατέρας του Ιαείρου. Ο πιστός που έχει ως ισχυρό εφόδιο στη ζωή του τη δύναμη του Χριστού, αφήνει την ύπαρξή του να πλημμυρίζει από τη χαρά και την αγαλλίαση της παρουσίας του. Σ’ αυτή τη διάσταση τα οποιαδήποτε εμπόδια, διωγμοί και θλίψεις της ζωής προσφέρονται ως αφορμές και δίοδοι σωτηρίας και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αναστείλουν την ευλογία της κοινωνίας αγάπης με τον Χριστό.
Από αυτές τις διώξεις, τις συκοφαντίες και τις θλίψεις του κόσμου δεν εξαιρέθηκαν οι άγιες μορφές της Εκκλησίας, οι οποίες λάμπουν στο ουράνιο στερέωμα. Μια τέτοια μορφή είναι και ο άγιος Νεκτάριος. Με την ταπεινοφροσύνη και την αγάπη του αναδείχθηκε σε ευλογημένη εκκλησιαστική μορφή και αποτελεί αιώνιο πρότυπο υπομονής και αρετής. Η όλη βιωτή και το παράδειγμά του συνιστούν τον πιο αυθεντικό δείκτη ζωής για τους πιστούς.
Αγαπητοί αδελφοί, η πίστη τόσο του Ιαείρου όσο και της αιμορροούσας γυναίκας, είναι εκείνη που επανατοποθετεί τον άνθρωπο στα σκαλοπάτια της αληθινής ζωής. Αυτή την πίστη επιβεβαίωσαν με τη ζωή τους και οι άγιοι της Εκκλησίας μας, μεταξύ των οποίων και ο Νεκτάριος Πενταπόλεως ο θαυματουργός, τη μορφή του οποίου τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Αυτή ακριβώς η πίστη που εκπηγάζει μέσα από τη μυστηριακή ζωή, μάς καθιστά μέτοχους των θαυμαστών ενεργειών του Κυρίου. Μας αφήνει να γινόμαστε και εμείς αυθεντικοί αποδέκτες του ελπιδοφόρου μηνύματος που έστειλε ο Χριστός στον Ιάειρο: «Μη φοβού, μόνο πίστευε και σωθήσεται».
**********************************************
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ: Λουκ. η΄ 41-56
41 καὶ ἰδοὺ ἦλθεν ἀνὴρ ᾧ ὄνομα ᾿Ιάειρος, καὶ αὐτὸς ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχε· καὶ πεσὼν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ παρεκάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, 42 ὅτι θυγάτηρ μονογενὴς ἦν αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν. ᾿Εν δὲ τῷ ὑπάγειν αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέπνιγον αὐτόν. 43 καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ρύσει αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ἰατροῖς προσαναλώσασα ὅλον τὸν βίον οὐκ ἴσχυσεν ὑπ᾿ οὐδενὸς θεραπευθῆναι, 44 προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη ἡ ρύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς. 45 καὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς· τίς ὁ ἁψάμενός μου; ἀρνουμένων δὲ πάντων εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ· ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου; 46 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ. 47 ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθε, τρέμουσα ἦλθε καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ δι᾿ ἣν αἰτίαν ἥψατο αὐτοῦ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ, καὶ ὡς ἰάθη παραχρῆμα. 48 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θάρσει, θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· πορεύου εἰς εἰρήνην. 49 ῎Ετι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγων αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν ἡ θυγάτηρ σου· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον. 50 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀκούσας ἀπεκρίθη αὐτῷ λέγων· μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται. 51 ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν οἰκίαν οὐκ ἀφῆκεν εἰσελθεῖν οὐδένα εἰ μὴ Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸς καὶ τὴν μητέρα 52 ἔκλαιον δὲ πάντες καὶ ἐκόπτοντο αὐτήν. ὁ δὲ εἶπε· μὴ κλαίετε· οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει. 53 καὶ κατεγέλων αὐτοῦ, εἰδότες ὅτι ἀπέθανεν. 54 αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼν ἔξω πάντας καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτῆς ἐφώνησε λέγων· ἡ παῖς, ἐγείρου. 55 καὶ ἐπέστρεψε τὸ πνεῦμα αὐτῆς, καὶ ἀνέστη παραχρῆμα, καὶ διέταξεν αὐτῇ δοθῆναι φαγεῖν. 56 καὶ ἐξέστησαν οἱ γονεῖς αὐτοῖς. ὁ δὲ παρήγγειλεν αὐτοῖς μηδενὶ εἰπεῖν τὸ γεγονός.
Απόδοση στη νεοελληνική:
41 Και ιδού, ήρθε ένας άντρας που είχε το όνομα Ιάϊρος, και αυτός ήταν άρχοντας της συναγωγής. Και αφού έπεσε δίπλα στα πόδια του Ιησού, τον παρακαλούσε να εισέλθει στον οίκο του, 42 γιατί είχε μια θυγατέρα μονογενή, περίπου δώδεκα ετών, και αυτή πέθαινε. Ενώ λοιπόν αυτός πήγαινε, τα πλήθη τον συνέπνιγαν. 43 Και μια γυναίκα που είχε ροή αίματος από δώδεκα έτη, η οποία σε γιατρούς κατανάλωσε όλη την περιουσία της και δεν μπόρεσε από κανέναν να θεραπευτεί, 44 αφού πλησίασε από πίσω του, άγγιξε το κράσπεδο του ρούχου του και αμέσως σταμάτησε η ροή του αίματός της. 45 Και είπε ο Ιησούς: «Ποιος είναι αυτός που με άγγιξε;» Ενώ λοιπόν όλοι αρνούνταν, είπε ο Πέτρος: «Επιστάτη, τα πλήθη σε συμπιέζουν και σε συνθλίβουν». 46 Ο Ιησούς όμως είπε: «Με άγγιξε κάποιος, γιατί εγώ κατάλαβα ότι δύναμη έχει εξέλθει από εμένα». 47 Όταν είδε λοιπόν η γυναίκα ότι δε διέφυγε την προσοχή, τρέμοντας ήρθε και έπεσε μπροστά του και διηγήθηκε μπροστά σε όλο το λαό για ποια αιτία τον άγγιξε και πώς γιατρεύτηκε αμέσως. 48 Εκείνος της είπε: «Θυγατέρα μου, η πίστη σου σε έχει σώσει. πήγαινε με ειρήνη». 49 Ενώ αυτός μιλούσε ακόμη, έρχεται κάποιος από την οικία του αρχισυνάγωγου λέγοντας: «Η θυγατέρα σου έχει πεθάνει. μην ενοχλείς πια το δάσκαλο». 50 Αλλά ο Ιησούς, όταν άκουσε, του αποκρίθηκε: «Μη φοβάσαι, μόνο πίστεψε, και θα σωθεί». 51 Όταν ήρθε λοιπόν στην οικία, δεν άφησε κανέναν να εισέλθει μαζί του παρά μόνο τον Πέτρο και τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και τον πατέρα του παιδιού και την μητέρα του. 52 Και όλοι έκλαιγαν και τη θρηνούσαν. Αυτός είπε: «Μην κλαίτε, γιατί δεν πέθανε αλλά κοιμάται». 53 Και τον περιγελούσαν, γιατί ήξεραν ότι πέθανε. 54 Αυτός, όμως, αφού κράτησε το χέρι της, φώναξε λέγοντας: «Κορίτσι, σήκω». 55 Και επέστρεψε το πνεύμα της και σηκώθηκε αμέσως, και ο Ιησούς διέταξε να της δώσουν να φάει. 56 Και έμειναν εκστατικοί οι γονείς της. Εκείνος τους παράγγειλε να μην πουν σε κανέναν το γεγονός.
Πηγή
Tromaktiko
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 9 Νοεμβρίου 2014, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου του ομώνυμου Ιδρύματος στην Αγλαντζιά.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος το Σάββατο, 8 Νοεμβρίου 2014, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Καϊμακλί. Την Κυριακή, 9 Νοεμβρίου 2014, θα λειτουργήσει και κηρύξει στο πανηγυρίζον Παρεκκλήσιον Αγίου Νεκταρίου στον Αναλυόντα.
Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης, την Κυριακή, 9 Νοεμβρίου 2014, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου (Μετόχιον Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα) στη Λευκωσία.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
5 Νοεμβρίου 2014
*******************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014 – Ζ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. η΄ 41-56) (Γαλ. στ΄ 11-18)
Στα σκαλοπάτια της πίστεως
«Μη φοβού, μόνον πίστευε και σωθήσεται»
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς φέρνει μπροστά σε άλλα δύο θαύματα του Κυρίου. Πρόκειται για τη θεραπεία της άρρωστης γυναίκας και την ανάσταση της κόρης του Ιαείρου.
Η πίστη του Ιαείρου έσπαζε σίγουρα και θρυμμάτιζε τους ασφυκτικούς κλοιούς της τυπικότητας και ρηχότητας και διείσδυε στην ουσία των πραγμάτων. Επιθυμούσε διακαώς τη θεραπεία της κόρης του. Ωστόσο, δίσταζε να ζητήσει κάτι τέτοιο από τον Κύριο, ο οποίος όμως δεν τον αγνόησε αλλά κίνησε για να τον επισκεφθεί εκείνος στο σπίτι του.
Ο πολύς κόσμος είχε περικυκλώσει ασφυκτικά τον Κύριο και συνωστιζόταν σε σημείο που αδυνατούσε να προχωρήσει με τους μαθητές Του. Αποκάλυπτε αυτή η εικόνα μια αληθινή ανθρωπιά αλλά και μια αυθεντική κοινωνία που καταξιώνει τον άνθρωπο ως πρόσωπο με την ιδιαίτερη αξία του. Δείγματα αυτής της αυθεντικής κοινωνίας δίνει και η περίπτωση της αιμορροούσας γυναίκας. Υπέφερε για περισσότερο από 12 χρόνια από ακατάσχετη αιμορραγία. Απογοητευμένη από τον εαυτό της, η γυναίκα φανέρωσε την αγάπη της στον Χριστό με τον πιο αθόρυβο τρόπο. Αισθανόταν την αναξιότητά της για να μιλήσει στον Κύριο και να τον παρακαλέσει για το πρόβλημά της. Η καρδιακή ωστόσο επικοινωνία στάθηκε ικανή να σπάσει τα φράγματα εκείνα την εμπόδιζαν στην εκπλήρωση του ευγενούς της πόθου. Την οδηγούσε σε μια αλλιώτικη συνάντηση με τον Σωτήρα Χριστό. Ήταν σίγουρη ότι αν ακουμπούσε το κράσπεδο του ιματίου Του θα γινόταν καλά. Όπως και έγινε. Η αγάπη της απέσπασε τη θεϊκή θαυματουργή δύναμη της αγάπης του Χριστού. Η αιμορροούσα γίνεται παράδειγμα και πρόκληση για μια προσωπική επικοινωνία μας με τον Χριστό.
Η επιβράβευση
Ο Κύριος πάντοτε επιβραβεύει τα δείγματα της πίστης, όπως ήταν εκείνη που έδειξε η αιμορροούσα γυναίκα. Ήθελε να κρατήσει τη σχέση της με τον Χριστό κρυμμένη από τους άλλους. Έχοντας την ταπείνωση ως βάση της, θεωρούσε τον εαυτό της ανάξιο. Ο Κύριος όμως δεν αφήνει χωρίς επιβράβευση την ταπείνωση αυτή, η οποία βέβαια είναι συνδεδεμένη με την πίστη.
Και ακριβώς, η αγάπη και η ταπείνωση της γυναίκας απέσπασε τη θεϊκή δύναμη του Χριστού και «έγνω τω σώματι ότι ίαται από της μάστιγος». Ενώ εκείνη έτρεμε, γιατί δεν ξέφυγε η μυστική συμπεριφορά της και ομολόγησε πως «ιάθη παραχρήμα», ο Χριστός τη βράβευσε δημοσίως: «θάρσει θύγατερ, η πίστις σου σέσωκέ σε, πορεύου εις ειρήνην».
Πύλη αιωνιότητας
Η πίστη στον Χριστό είναι πραγματικά εκείνη που σώζει τον άνθρωπο. Αντίθετα, όταν η πίστη στρέφεται αποκλειστικά στον εαυτό μας, τότε εκδηλώνεται με την μορφή του εγωισμού και προκαλεί εμπλοκές και εμφράγματα στη ζωή μας. Αυτό έγινε και με εκείνους που είχαν μαζευτεί στο σπίτι του Ιαείρου, όταν έμαθαν πως το κορίτσι πέθανε.
Όταν ο Κύριος είπε «μη κλαίετε, ουκ απέθανεν, αλλά καθεύδει», τότε όλοι μαζί «κατεγέλων αυτού ειδότες ότι απέθανεν». Δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι μπροστά τους είχαν τον Κύριον της ζωής και του θανάτου. Δεν κατανόησαν ότι με την αγάπη του Κυρίου, η οδός του θανάτου μετατράπηκε σε πύλη της αιωνιότητας. Και ακριβώς αυτό μας διαβεβαιώνει το θαύμα της αναστάσεως της θυγατέρας του Ιαείρου. Ο πιστός που έχει ως ισχυρό εφόδιο στη ζωή του τη δύναμη του Χριστού, αφήνει την ύπαρξή του να πλημμυρίζει από τη χαρά και την αγαλλίαση της παρουσίας του. Σ’ αυτή τη διάσταση τα οποιαδήποτε εμπόδια, διωγμοί και θλίψεις της ζωής προσφέρονται ως αφορμές και δίοδοι σωτηρίας και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αναστείλουν την ευλογία της κοινωνίας αγάπης με τον Χριστό.
Από αυτές τις διώξεις, τις συκοφαντίες και τις θλίψεις του κόσμου δεν εξαιρέθηκαν οι άγιες μορφές της Εκκλησίας, οι οποίες λάμπουν στο ουράνιο στερέωμα. Μια τέτοια μορφή είναι και ο άγιος Νεκτάριος. Με την ταπεινοφροσύνη και την αγάπη του αναδείχθηκε σε ευλογημένη εκκλησιαστική μορφή και αποτελεί αιώνιο πρότυπο υπομονής και αρετής. Η όλη βιωτή και το παράδειγμά του συνιστούν τον πιο αυθεντικό δείκτη ζωής για τους πιστούς.
Αγαπητοί αδελφοί, η πίστη τόσο του Ιαείρου όσο και της αιμορροούσας γυναίκας, είναι εκείνη που επανατοποθετεί τον άνθρωπο στα σκαλοπάτια της αληθινής ζωής. Αυτή την πίστη επιβεβαίωσαν με τη ζωή τους και οι άγιοι της Εκκλησίας μας, μεταξύ των οποίων και ο Νεκτάριος Πενταπόλεως ο θαυματουργός, τη μορφή του οποίου τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Αυτή ακριβώς η πίστη που εκπηγάζει μέσα από τη μυστηριακή ζωή, μάς καθιστά μέτοχους των θαυμαστών ενεργειών του Κυρίου. Μας αφήνει να γινόμαστε και εμείς αυθεντικοί αποδέκτες του ελπιδοφόρου μηνύματος που έστειλε ο Χριστός στον Ιάειρο: «Μη φοβού, μόνο πίστευε και σωθήσεται».
**********************************************
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ: Λουκ. η΄ 41-56
41 καὶ ἰδοὺ ἦλθεν ἀνὴρ ᾧ ὄνομα ᾿Ιάειρος, καὶ αὐτὸς ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχε· καὶ πεσὼν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ παρεκάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, 42 ὅτι θυγάτηρ μονογενὴς ἦν αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν. ᾿Εν δὲ τῷ ὑπάγειν αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέπνιγον αὐτόν. 43 καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ρύσει αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ἰατροῖς προσαναλώσασα ὅλον τὸν βίον οὐκ ἴσχυσεν ὑπ᾿ οὐδενὸς θεραπευθῆναι, 44 προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη ἡ ρύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς. 45 καὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς· τίς ὁ ἁψάμενός μου; ἀρνουμένων δὲ πάντων εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ· ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου; 46 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ. 47 ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθε, τρέμουσα ἦλθε καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ δι᾿ ἣν αἰτίαν ἥψατο αὐτοῦ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ, καὶ ὡς ἰάθη παραχρῆμα. 48 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θάρσει, θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· πορεύου εἰς εἰρήνην. 49 ῎Ετι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγων αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν ἡ θυγάτηρ σου· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον. 50 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀκούσας ἀπεκρίθη αὐτῷ λέγων· μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται. 51 ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν οἰκίαν οὐκ ἀφῆκεν εἰσελθεῖν οὐδένα εἰ μὴ Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸς καὶ τὴν μητέρα 52 ἔκλαιον δὲ πάντες καὶ ἐκόπτοντο αὐτήν. ὁ δὲ εἶπε· μὴ κλαίετε· οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει. 53 καὶ κατεγέλων αὐτοῦ, εἰδότες ὅτι ἀπέθανεν. 54 αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼν ἔξω πάντας καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτῆς ἐφώνησε λέγων· ἡ παῖς, ἐγείρου. 55 καὶ ἐπέστρεψε τὸ πνεῦμα αὐτῆς, καὶ ἀνέστη παραχρῆμα, καὶ διέταξεν αὐτῇ δοθῆναι φαγεῖν. 56 καὶ ἐξέστησαν οἱ γονεῖς αὐτοῖς. ὁ δὲ παρήγγειλεν αὐτοῖς μηδενὶ εἰπεῖν τὸ γεγονός.
Απόδοση στη νεοελληνική:
41 Και ιδού, ήρθε ένας άντρας που είχε το όνομα Ιάϊρος, και αυτός ήταν άρχοντας της συναγωγής. Και αφού έπεσε δίπλα στα πόδια του Ιησού, τον παρακαλούσε να εισέλθει στον οίκο του, 42 γιατί είχε μια θυγατέρα μονογενή, περίπου δώδεκα ετών, και αυτή πέθαινε. Ενώ λοιπόν αυτός πήγαινε, τα πλήθη τον συνέπνιγαν. 43 Και μια γυναίκα που είχε ροή αίματος από δώδεκα έτη, η οποία σε γιατρούς κατανάλωσε όλη την περιουσία της και δεν μπόρεσε από κανέναν να θεραπευτεί, 44 αφού πλησίασε από πίσω του, άγγιξε το κράσπεδο του ρούχου του και αμέσως σταμάτησε η ροή του αίματός της. 45 Και είπε ο Ιησούς: «Ποιος είναι αυτός που με άγγιξε;» Ενώ λοιπόν όλοι αρνούνταν, είπε ο Πέτρος: «Επιστάτη, τα πλήθη σε συμπιέζουν και σε συνθλίβουν». 46 Ο Ιησούς όμως είπε: «Με άγγιξε κάποιος, γιατί εγώ κατάλαβα ότι δύναμη έχει εξέλθει από εμένα». 47 Όταν είδε λοιπόν η γυναίκα ότι δε διέφυγε την προσοχή, τρέμοντας ήρθε και έπεσε μπροστά του και διηγήθηκε μπροστά σε όλο το λαό για ποια αιτία τον άγγιξε και πώς γιατρεύτηκε αμέσως. 48 Εκείνος της είπε: «Θυγατέρα μου, η πίστη σου σε έχει σώσει. πήγαινε με ειρήνη». 49 Ενώ αυτός μιλούσε ακόμη, έρχεται κάποιος από την οικία του αρχισυνάγωγου λέγοντας: «Η θυγατέρα σου έχει πεθάνει. μην ενοχλείς πια το δάσκαλο». 50 Αλλά ο Ιησούς, όταν άκουσε, του αποκρίθηκε: «Μη φοβάσαι, μόνο πίστεψε, και θα σωθεί». 51 Όταν ήρθε λοιπόν στην οικία, δεν άφησε κανέναν να εισέλθει μαζί του παρά μόνο τον Πέτρο και τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και τον πατέρα του παιδιού και την μητέρα του. 52 Και όλοι έκλαιγαν και τη θρηνούσαν. Αυτός είπε: «Μην κλαίτε, γιατί δεν πέθανε αλλά κοιμάται». 53 Και τον περιγελούσαν, γιατί ήξεραν ότι πέθανε. 54 Αυτός, όμως, αφού κράτησε το χέρι της, φώναξε λέγοντας: «Κορίτσι, σήκω». 55 Και επέστρεψε το πνεύμα της και σηκώθηκε αμέσως, και ο Ιησούς διέταξε να της δώσουν να φάει. 56 Και έμειναν εκστατικοί οι γονείς της. Εκείνος τους παράγγειλε να μην πουν σε κανέναν το γεγονός.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Υπέγραψε στον Παναθηναϊκό ο...διψασμένος Νίνης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
