2014-11-11 14:37:35
του Νίκου Μελέτη
Η εισβολή του Barbaros στην κυπριακή ΑΟΖ αποτελεί κομβικό σημείο και διαμορφώνει νέα δεδομένα για το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις επιβάλλοντας άμεσο επανακαθορισμό της ελληνικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας. Δεν πρόκειται για μια απλή πρόκληση, αλλά για κίνηση με αναβαθμισμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά που την κατατάσσουν σε ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα από την εισβολή του '74 μέχρι σήμερα με «ενδιάμεσους σταθμούς» την ανακήρυξη του ψευδοκράτους και τα Ιμια.
Η αγωνία κάθε ελληνικής πολιτικής ηγεσίας μετά το 1974 ήταν ότι η -ακόμη πιθανολογούμενη τότε- ύπαρξη υδρογονανθράκων στο Αιγαίο (και αργότερα και στην Ανατολική Μεσόγειο) θα οδηγούσε την Τουρκία σε διεκδίκηση διαμοιρασμού των φυσικών πόρων, που όμως δεν μπορούσε να επιτευχθεί παρά μόνο είτε με ιταμές συμφωνίες συνεκμετάλλευσης (όπως αυτές που συζητήθηκαν στο παρελθόν) είτε με αλλαγή των συνόρων.
Η Ελλάδα και η Κύπρος ευνοήθηκαν από τη γεωγραφία (με την εξαίρεση βεβαίως των κακών γειτόνων). Η Τουρκία αισθάνεται ότι έχει αδικηθεί και από την Ιστορία και από τη γεωγραφία και ατυχώς θεωρεί ότι αυτό μπορεί να το ανατρέψει με τη βία.
Το Πρωτόκολλο της Βέρνης και αργότερα η Συμφωνία της Μαδρίτης ήταν προσπάθειες αποφυγής της θερμής σύγκρουσης και κατευνασμού του «θηρίου». Μέχρι που το άλλοτε «όνειρο» του φυσικού αερίου γίνεται πια πραγματικότητα. Η Τουρκία με το Barbaros κάνει ένα σημαντικό βήμα μπροστά: δηλώνει ότι είναι πολύ μεγάλη δύναμη για να συμβιβασθεί με την ιδέα ότι το Διεθνές Δίκαιο, οι διεθνείς συμβάσεις, τα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα θα την εμποδίσουν από το να ωφεληθεί και η ίδια από τον πλούτο που βρέθηκε λίγο έξω από την αυλόπορτά της.
Αυτή είναι πλέον στρατηγική επιλογή της Τουρκίας. Το modus vivendi που επιτεύχθηκε με τα μονομερή μορατόριουμ της Ελλάδας οδηγείται στο τέλος του. Η στρατιωτική επιλογή δεν αποτελεί επιλογή, καθώς κάθε κρίση οδηγεί σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων υπό δυσμενείς όρους. Οι συμμαχίες, η ανάπτυξη κοινών συμφερόντων και η διαπλοκή συμφερόντων κρατών και μεγάλων ξένων εταιρειών είναι προς το παρόν η πραγματική αποτρεπτική ισχύς. Και αυτό δεν αφορά μόνο την Κύπρο. Γιατί το Barbaros σήμερα περιφέρεται στην κυπριακή ΑΟΖ. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και το Καστελόριζο είναι μισής ημέρας δρόμος από εκεί Έθνος
InfoGnomon
Η εισβολή του Barbaros στην κυπριακή ΑΟΖ αποτελεί κομβικό σημείο και διαμορφώνει νέα δεδομένα για το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις επιβάλλοντας άμεσο επανακαθορισμό της ελληνικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας. Δεν πρόκειται για μια απλή πρόκληση, αλλά για κίνηση με αναβαθμισμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά που την κατατάσσουν σε ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα από την εισβολή του '74 μέχρι σήμερα με «ενδιάμεσους σταθμούς» την ανακήρυξη του ψευδοκράτους και τα Ιμια.
Η αγωνία κάθε ελληνικής πολιτικής ηγεσίας μετά το 1974 ήταν ότι η -ακόμη πιθανολογούμενη τότε- ύπαρξη υδρογονανθράκων στο Αιγαίο (και αργότερα και στην Ανατολική Μεσόγειο) θα οδηγούσε την Τουρκία σε διεκδίκηση διαμοιρασμού των φυσικών πόρων, που όμως δεν μπορούσε να επιτευχθεί παρά μόνο είτε με ιταμές συμφωνίες συνεκμετάλλευσης (όπως αυτές που συζητήθηκαν στο παρελθόν) είτε με αλλαγή των συνόρων.
Η Ελλάδα και η Κύπρος ευνοήθηκαν από τη γεωγραφία (με την εξαίρεση βεβαίως των κακών γειτόνων). Η Τουρκία αισθάνεται ότι έχει αδικηθεί και από την Ιστορία και από τη γεωγραφία και ατυχώς θεωρεί ότι αυτό μπορεί να το ανατρέψει με τη βία.
Το Πρωτόκολλο της Βέρνης και αργότερα η Συμφωνία της Μαδρίτης ήταν προσπάθειες αποφυγής της θερμής σύγκρουσης και κατευνασμού του «θηρίου». Μέχρι που το άλλοτε «όνειρο» του φυσικού αερίου γίνεται πια πραγματικότητα. Η Τουρκία με το Barbaros κάνει ένα σημαντικό βήμα μπροστά: δηλώνει ότι είναι πολύ μεγάλη δύναμη για να συμβιβασθεί με την ιδέα ότι το Διεθνές Δίκαιο, οι διεθνείς συμβάσεις, τα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα θα την εμποδίσουν από το να ωφεληθεί και η ίδια από τον πλούτο που βρέθηκε λίγο έξω από την αυλόπορτά της.
Αυτή είναι πλέον στρατηγική επιλογή της Τουρκίας. Το modus vivendi που επιτεύχθηκε με τα μονομερή μορατόριουμ της Ελλάδας οδηγείται στο τέλος του. Η στρατιωτική επιλογή δεν αποτελεί επιλογή, καθώς κάθε κρίση οδηγεί σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων υπό δυσμενείς όρους. Οι συμμαχίες, η ανάπτυξη κοινών συμφερόντων και η διαπλοκή συμφερόντων κρατών και μεγάλων ξένων εταιρειών είναι προς το παρόν η πραγματική αποτρεπτική ισχύς. Και αυτό δεν αφορά μόνο την Κύπρο. Γιατί το Barbaros σήμερα περιφέρεται στην κυπριακή ΑΟΖ. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και το Καστελόριζο είναι μισής ημέρας δρόμος από εκεί Έθνος
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νέο σχέδιο δράσης από την Αθήνα...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ: Αυτή η γυναίκα έχασε 130 κιλά! Δείτε πώς είναι σήμερα [photos]](https://images.newsnowgreece.com/75/750830/apistevti-metamorfosi-afti-i-gynaika-exase-130-kila-deite-pos-einai-simera-photos-1-124x78.jpg)
