2014-11-14 01:12:50
Νικολάι Λιτόβκιν, RBTH
Κοντά σε συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμά του, είναι η διεθνής κοινότητα. Κάτι που θα επιτρέψει την άρση των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος του, και θα ανοίξει το δρόμο για το ιρανικό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη.
Τα ρωσικά ΜΜΕ μεταδίδουν πληροφορίες διπλωματικών πηγών, σύμφωνα με τις οποίες το μόνο που απομένει στα εμπλεκόμενα μέρη (από τη μια, οι έξι χώρες – διαμεσολαβητές Ρωσία, Κίνα, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, και από την άλλη το Ιράν) είναι να καθορίσουν τη διαδικασία άρσης των κυρώσεων. Ωστόσο, Ρώσοι ειδικοί εκτιμούν ότι ένας συμβιβασμός σχετικά με το πυρηνικό πρόβλημα, δεν θα σηματοδοτήσει την πλήρη άρση των κυρώσεων κατά της Τεχεράνης, επειδή ένα μέρος τους είχε επιβληθεί στο Ιράν με την κατηγορία της σύμπραξης στην τρομοκρατία.
Έως τις 24 Νοεμβρίου, οι «έξι» και το Ιράν καλούνται να υπογράψουν μια συνολική συμφωνία στην οποία θα καταγράφεται ο ειρηνικός χαρακτήρας του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, με αντάλλαγμα την άρση των κυρώσεων που ισχύουν σε βάρος του
. Ωστόσο, σύμφωνα με διπλωματική πηγή την οποία επικαλείται η εφημερίδα Kommersant, είναι αδύνατο για την ώρα να αναμένεται ουσιαστική πρόοδος στο ζήτημα αυτό. «Παραμένει προς το παρόν άλυτο το θέμα της διαδικασίας άρσης των κυρώσεων, και εκκρεμούν ορισμένες πτυχές, οι οποίες πάντως είναι δυνατόν να επιλυθούν αν υπάρξει πολιτική βούληση», αναφέρουν διπλωματικοί κύκλοι. Και προσθέτουν: «Το Ιράν επιθυμεί άμεση άρση των κυρώσεων από την ημέρα κιόλας της δημοσίευσης της συμφωνίας, αλλά αυτό δεν είναι ρεαλιστικό».
Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, για την αμερικανική κυβέρνηση είναι σημαντικό για λόγους εσωτερικής πολιτικής κατανάλωσης να επιτύχει μια πρόοδο στο ζήτημα του Ιράν. «Γι’ αυτό ωθεί τα άλλα μέλη των “έξι” -όπως αναφέρει διπλωμάτης- να επιλυθεί το θέμα ως τις 24 Νοεμβρίου. Οι υπόλοιποι μετέχοντες στη διαδικασία δεν εμμένουν στην ημερομηνία, καθώς θεωρούν σημαντικότερη την επίτευξη αμοιβαία αποδεκτών ισχυρών συμφωνιών».
Το Νοέμβριο του 2013 το Ιράν και οι «έξι» διεθνείς διαμεσολαβητές συμφώνησαν να κάνουν αποδεκτό ως τις 20 Ιουλίου 2014 ένα κείμενο, το οποίο θα εγγυάται τον αποκλειστικά ειρηνικό χαρακτήρα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, με αντάλλαγμα την άρση των διεθνών κυρώσεων σε βάρος της ισλαμικής Δημοκρατίας. Στη συνέχεια, η προθεσμία μετατέθηκε ως τις 24 Νοεμβρίου. Οι βασικότερες διαφορές μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών αφορούν τη διαδικασία άρσης των κυρώσεων κατά του Ιράν, καθώς και τον αριθμό των συστημάτων φυγοκέντρισης στον εμπλουτισμό ουρανίου, τα οποία διαθέτει η Τεχεράνη.
Οι πολιτικές και οικονομικές πτυχές της συμφωνίας
Όπως ανέφερε στη RBTH ο διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικών και Πολιτικών Μελετών, Βλαντίμιρ Εβσέεφ, «υπάρχουν δυο σενάρια εξέλιξης των γεγονότων. Δηλαδή, είτε η υπογραφή ενός πλαισίου, είτε μιας συνολικής συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα έως τις 24 Νοεμβρίου. Η πρώτη εκδοχή μοιάζει πιο ρεαλιστική, καθώς δεν προϋποθέτει την υποχρέωση για πλήρη άρση των κυρώσεων κατά της Τεχεράνης, οι οποίες επιβλήθηκαν στη χώρα αυτή, όχι μόνο λόγω του πυρηνικού της προγράμματος, αλλά και για την υποστήριξη της τρομοκρατίας στην περιοχή».
Όπως τόνισε ο ειδικός, το πρώτο πακέτο κυρώσεων εναντίον της Τεχεράνης είχε επιβληθεί από το 1984, μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χεζμπολά στη βάση της διεθνούς δύναμης στο Λίβανο κατά την οποία σκοτώθηκαν αμερικανοί και γάλλοι στρατιώτες. «Επίσης -σημείωσε ο αναλυτής- οι πλευρές διαφωνούν στα θέματα που αφορούν τις συσκευές φυγοκέντρισης για τον εμπλουτισμό ουρανίου. Οι ΗΠΑ αξιώνουν ο αριθμός τους να μειωθεί από τις 9.000 στις 1.500. Ωστόσο, το Ιράν δεν δείχνει έτοιμο ακόμη να πραγματοποιήσει αυτό το βήμα και να γυρίσει το πυρηνικό του πρόγραμμα δέκα χρόνια πίσω». Ο Εβσέεφ θεωρεί ότι μπορεί να επιτευχθεί μεγαλύτερη πρόοδος αν προταθεί στο Ιράν ένα σταδιακό πλάνο άρσης των κυρώσεων, το οποίο όμως, θα πρέπει εκπονηθεί.
Ο Εβσέεφ ανέφερε αυτά, τα οποία σίγουρα δεν θα συμπεριλάβει η συμφωνία. Δηλαδή, ότι δεν θα υπάρξει σύνδεση μεταξύ του πυραυλικού και του πυρηνικού προγράμματος της χώρας. Το Ιράν, δεν θα προβεί σε υποχωρήσεις στο ζήτημα αυτό. Επίσης, δεν θα υπάρξει κλείσιμο των υπόγειων εγκαταστάσεων εμπλουτισμού ουρανίου στο Φόρντο. Όλα τα άλλα, είναι εφικτά, κατέληξε ο ειδικός.
Κύριος στόχος, το φυσικό αέριο
Όπως ανέφερε στη RBTH ο επικεφαλής της έδρας Περιφερειακής Οικονομίας και Οικονομικής Γεωγραφίας της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής, Αλεξέι Σκόπιν, οι διαπραγματεύσεις με το Ιράν διεξάγονται σήμερα, όχι τόσο για τη διευθέτηση του πυρηνικού ζητήματος, αλλά για την ένταξη του Ιράν στο «στο ευρωπαϊκό παιχνίδι του φυσικού αερίου».
«Σε αντάλλαγμα για την άρση των κυρώσεων -σημειώνει- η Τεχεράνη θα πρέπει να κατευθύνει ένα σημαντικό μέρος των εξαγωγών της σε φυσικό αέριο στην Ευρώπη, μέσω των διαδρομών που θα ζητήσουν οι Αμερικάνοι. Αυτό θα οδηγήσει στη μείωση της ζήτησης ρωσικού φυσικού αερίου, καθότι θα εμφανιστεί στην Ευρώπη ένας νέος προμηθευτής».
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΩΣΙΑ
InfoGnomon
Κοντά σε συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμά του, είναι η διεθνής κοινότητα. Κάτι που θα επιτρέψει την άρση των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος του, και θα ανοίξει το δρόμο για το ιρανικό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη.
Τα ρωσικά ΜΜΕ μεταδίδουν πληροφορίες διπλωματικών πηγών, σύμφωνα με τις οποίες το μόνο που απομένει στα εμπλεκόμενα μέρη (από τη μια, οι έξι χώρες – διαμεσολαβητές Ρωσία, Κίνα, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, και από την άλλη το Ιράν) είναι να καθορίσουν τη διαδικασία άρσης των κυρώσεων. Ωστόσο, Ρώσοι ειδικοί εκτιμούν ότι ένας συμβιβασμός σχετικά με το πυρηνικό πρόβλημα, δεν θα σηματοδοτήσει την πλήρη άρση των κυρώσεων κατά της Τεχεράνης, επειδή ένα μέρος τους είχε επιβληθεί στο Ιράν με την κατηγορία της σύμπραξης στην τρομοκρατία.
Έως τις 24 Νοεμβρίου, οι «έξι» και το Ιράν καλούνται να υπογράψουν μια συνολική συμφωνία στην οποία θα καταγράφεται ο ειρηνικός χαρακτήρας του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, με αντάλλαγμα την άρση των κυρώσεων που ισχύουν σε βάρος του
Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, για την αμερικανική κυβέρνηση είναι σημαντικό για λόγους εσωτερικής πολιτικής κατανάλωσης να επιτύχει μια πρόοδο στο ζήτημα του Ιράν. «Γι’ αυτό ωθεί τα άλλα μέλη των “έξι” -όπως αναφέρει διπλωμάτης- να επιλυθεί το θέμα ως τις 24 Νοεμβρίου. Οι υπόλοιποι μετέχοντες στη διαδικασία δεν εμμένουν στην ημερομηνία, καθώς θεωρούν σημαντικότερη την επίτευξη αμοιβαία αποδεκτών ισχυρών συμφωνιών».
Το Νοέμβριο του 2013 το Ιράν και οι «έξι» διεθνείς διαμεσολαβητές συμφώνησαν να κάνουν αποδεκτό ως τις 20 Ιουλίου 2014 ένα κείμενο, το οποίο θα εγγυάται τον αποκλειστικά ειρηνικό χαρακτήρα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, με αντάλλαγμα την άρση των διεθνών κυρώσεων σε βάρος της ισλαμικής Δημοκρατίας. Στη συνέχεια, η προθεσμία μετατέθηκε ως τις 24 Νοεμβρίου. Οι βασικότερες διαφορές μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών αφορούν τη διαδικασία άρσης των κυρώσεων κατά του Ιράν, καθώς και τον αριθμό των συστημάτων φυγοκέντρισης στον εμπλουτισμό ουρανίου, τα οποία διαθέτει η Τεχεράνη.
Οι πολιτικές και οικονομικές πτυχές της συμφωνίας
Όπως ανέφερε στη RBTH ο διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικών και Πολιτικών Μελετών, Βλαντίμιρ Εβσέεφ, «υπάρχουν δυο σενάρια εξέλιξης των γεγονότων. Δηλαδή, είτε η υπογραφή ενός πλαισίου, είτε μιας συνολικής συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα έως τις 24 Νοεμβρίου. Η πρώτη εκδοχή μοιάζει πιο ρεαλιστική, καθώς δεν προϋποθέτει την υποχρέωση για πλήρη άρση των κυρώσεων κατά της Τεχεράνης, οι οποίες επιβλήθηκαν στη χώρα αυτή, όχι μόνο λόγω του πυρηνικού της προγράμματος, αλλά και για την υποστήριξη της τρομοκρατίας στην περιοχή».
Όπως τόνισε ο ειδικός, το πρώτο πακέτο κυρώσεων εναντίον της Τεχεράνης είχε επιβληθεί από το 1984, μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χεζμπολά στη βάση της διεθνούς δύναμης στο Λίβανο κατά την οποία σκοτώθηκαν αμερικανοί και γάλλοι στρατιώτες. «Επίσης -σημείωσε ο αναλυτής- οι πλευρές διαφωνούν στα θέματα που αφορούν τις συσκευές φυγοκέντρισης για τον εμπλουτισμό ουρανίου. Οι ΗΠΑ αξιώνουν ο αριθμός τους να μειωθεί από τις 9.000 στις 1.500. Ωστόσο, το Ιράν δεν δείχνει έτοιμο ακόμη να πραγματοποιήσει αυτό το βήμα και να γυρίσει το πυρηνικό του πρόγραμμα δέκα χρόνια πίσω». Ο Εβσέεφ θεωρεί ότι μπορεί να επιτευχθεί μεγαλύτερη πρόοδος αν προταθεί στο Ιράν ένα σταδιακό πλάνο άρσης των κυρώσεων, το οποίο όμως, θα πρέπει εκπονηθεί.
Ο Εβσέεφ ανέφερε αυτά, τα οποία σίγουρα δεν θα συμπεριλάβει η συμφωνία. Δηλαδή, ότι δεν θα υπάρξει σύνδεση μεταξύ του πυραυλικού και του πυρηνικού προγράμματος της χώρας. Το Ιράν, δεν θα προβεί σε υποχωρήσεις στο ζήτημα αυτό. Επίσης, δεν θα υπάρξει κλείσιμο των υπόγειων εγκαταστάσεων εμπλουτισμού ουρανίου στο Φόρντο. Όλα τα άλλα, είναι εφικτά, κατέληξε ο ειδικός.
Κύριος στόχος, το φυσικό αέριο
Όπως ανέφερε στη RBTH ο επικεφαλής της έδρας Περιφερειακής Οικονομίας και Οικονομικής Γεωγραφίας της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής, Αλεξέι Σκόπιν, οι διαπραγματεύσεις με το Ιράν διεξάγονται σήμερα, όχι τόσο για τη διευθέτηση του πυρηνικού ζητήματος, αλλά για την ένταξη του Ιράν στο «στο ευρωπαϊκό παιχνίδι του φυσικού αερίου».
«Σε αντάλλαγμα για την άρση των κυρώσεων -σημειώνει- η Τεχεράνη θα πρέπει να κατευθύνει ένα σημαντικό μέρος των εξαγωγών της σε φυσικό αέριο στην Ευρώπη, μέσω των διαδρομών που θα ζητήσουν οι Αμερικάνοι. Αυτό θα οδηγήσει στη μείωση της ζήτησης ρωσικού φυσικού αερίου, καθότι θα εμφανιστεί στην Ευρώπη ένας νέος προμηθευτής».
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΩΣΙΑ
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
