2012-04-30 00:00:17
«Κόσμος του Χρήματος» κατά Ευρώπης
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Ο δάσκαλος Σάββας Μετοικίδης, που ακολούθησε το παράδειγμα του Δημήτρη Χριστούλα, πρέπει να μας κάνει όλους να ντρεπόμαστε, αν διατηρούμε τέτοια ικανότητα. Θυσιάστηκε για την αξιοπρέπεια που εμείς προ πολλού χάσαμε, ατομικά και συλλογικά. Ας ελπίσουμε τουλάχιστο, να μην υπάρξει ούτε ένας αξιοπρεπής ‘Ελληνας να δώσει ψήφο σε όσους κατέστρεψαν την Ελλάδα, την παρέδωσαν στους ξένους και θέλουν τώρα να συνεχίσουν την καταστροφή, κυβερνώντας για λογαριασμό τους.
Ελπίζουμε επίσης ότι δεν θα υπάρξει καμία απόπειρα νόθευσης του εκλογικού αποτελέσματος και ότι οι καταγγελλόμενες «ελληνοποιήσεις Γεννηματά» είναι άσχετες με τις εκλογές.
Η καταψήφιση μνημονιακών και υπερψήφιση των συνεπέστερων αντιμνημονιακών είναι αναγκαία συνθήκη επιβίωσης της χώρας, όχι όμως ικανή. Για να σωθούμε χρειάζεται συγκρότηση επαρκούς πολιτικού υποκειμένου, διαμόρφωση πειστικής εναλλακτικής, όχι καταλόγων παροχών, κινητοποίηση της κοινωνίας και διεθνής πολιτική συμμαχιών. Χρειάζεται θέληση, θάρρος, σοβαρότητα, ιδέες, δουλειά, αξιοπιστία, μεγάλες ικανότητες. Οι «αντιμνημονιακοί» είναι ακόμα πολύ μακριά και η Ελλάδα κινδυνεύει να το πληρώσει πολύ άσχημα.
ΣΥΡΙΖΑ: Επιτυχίες και κίνδυνοι
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το εκλογικό αποτέλεσμα. Μελετώντας τις τάσεις της κοινής γνώμης ένα είναι ήδη βέβαιο. Αν υπήρχαν δυνάμεις με θέληση και επαρκή προετοιμασία να διεκδικήσουν την κυβέρνηση, για να διακόψουν την πορεία καταστροφής και να βάλουν τη χώρα σε τροχιά αγώνα και αναγέννησης, θα τους ήταν περίπατος οι εκλογές. Υπό την έννοια αυτή είναι ιστορικές οι ευθύνες κομμάτων, κινήσεων, προσώπων που δηλώνουν αντίθεση σε Μνημόνιο και Δανειακές, ορισμένων όχι μικρότερες από αυτές των Παπανδρέου/Σαμαρά.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» προκαλεί ευφορία στα στελέχη τους. Χρήσιμο θάταν όμως και να προβληματίσει Τσίπρα και Καμμένο, τις δύο πιο ελπιδοφόρες σήμερα πολιτικές παρουσίες. Ιδίως ο πρώτος, που μπορεί να συνδυάσει προσωπική ικανότητα με μια σπουδαία, έστω και παρακμάσασα τις τελευταίες δεκαετίες, πνευματική/αγωνιστική παράδοση της ελληνικής αριστεράς και μια «βάση», που, πλειοψηφικά, ανήκει στον πυρήνα των πιο συνειδητών Ελλήνων.
Το ένστικτο του κ. Τσίπρα λειτουργεί. Τον μετατοπίζει ήδη ελαφρά από το ανέφικτο/εσφαλμένο σύνθημα «κυβέρνηση αριστεράς» στο «κυβέρνηση με επίκεντρο την αριστερά» (Αυγή 22.4). Μικρό, ανεπαρκές, αλλά ορθό βήμα προς την κατεπείγουσα ανάγκη διαμόρφωσης πειστικού κεντρικού μεταβατικού πολιτικού συνθήματος. Τέτοιο δεν έχει ακόμα σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να αφορά όχι μια κυβέρνηση αριστεράς ή δεξιάς, αλλά μια κυβέρνηση επαναδιαπραγμάτευσης των δανειακών υποχρεώσεων και έκτακτων μέτρων σωτηρίας.
Ευθυγραμμίζοντας πρακτική με ρητορεία, στηριζόμενος στη βάση για να χτυπήσει μια ανεπαρκή, συντηρητική γραφειοκρατία που αποβλέπει στην αναπαραγωγή της, εξοστρακίζοντας τις συνήθεις ελληνικές πολιτικές πρακτικές απάτης, που αγνοούν το κόστος του οπορτουνισμού, υποτιμούν τη δύναμη των ιδεών και τη σημασία του σχεδίου, της μακρόχρονης δουλειάς, της στρατηγικής, ο Τσίπρας μπορεί να ελπίζει ότι η πιθανή εκλογική επιτυχία του θα αποτελέσει σταθμό στην ιστορία της ελληνικής αριστεράς. Και δεν θα γίνει προάγγελος καταστροφής, όπως συνέβη, πριν από αυτόν, με Καραμανλή, Παπανδρέου, Βενιζέλο και συμβεί ίσως με Σαμαρά. Σε συνθήκες εθνικής κρίσης, θα επιβιώσουν και θα ηγεμονεύσουν μόνο όσοι κριθούν χρήσιμοι από τους ‘Ελληνες.
Από τη Ξάνθη στη Βαστίλλη!
Η κραυγή Μετοικίδη ενώνεται με τη γαλλική «αφύπνιση», καθώς βιώνουμε τις αρχές γιγάντιας σύγκρουσης που μόλις αρχίζει, θα διαρκέσει ίσως δεκαετίες, θα είναι καθοριστική για το μέλλον της Ευρώπης και της οικουμένης.
Το νόημα της εποχής συνόψισε έξοχα, για όποιο λόγο τόκανε, ο Ολάντ, διακηρύσσοντας (22.1):
«Ο πραγματικός μου αντίπαλος δεν έχει όνομα, πρόσωπο, κόμμα, δεν θα παρουσιάσει ποτέ την υποψηφιότητά του, άρα δεν θα εκλεγεί, όμως κυβερνάει. Ο αντίπαλος είναι ο κόσμος του χρήματος (le monde de la finance)».
Η εμπειρία της καταστροφής ενός ΠΑΣΟΚ στην υπηρεσία των «αγορών» και της Ελλάδας κατέστησε ίσως, αν μη τι άλλο, σοφότερη την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, ιδίως όταν έχει να αντιμετωπίσει αποτελεσματκή, εξ αριστερών πίεση (Μελανσόν). Ο Ολάντ έσπευσε βέβαια μετά να καθησυχάσει το City διακηρύσσοντας «Δεν είμαι επικίνδυνος» (“Ι m’ not dangerous”). Η γαλλική ιθύνουσα τάξη νοιώθει όμως κίνδυνο, όχι από τον Ολάντ, ίσως λίγο από τον Μελανσόν, μετά την υποσχόμενη επιτυχία του, κυρίως όμως από τον «τρίτο γύρο», μια πιθανολογούμενη εξέγερση του γαλλικού λαού εναντίον των «αγορών». Οι Γάλλοι είχαν, προ διακοσίων ετών, τη φαεινή ιδέα να κόψουν τα κεφάλια των βασιλιάδων τους, ιδρύοντας τη Δημοκρατία στην Ευρώπη. ‘Εκτοτε, η γκιλοτίνα, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, στοιχειώνει τον ύπνο των αστών. «Βοήθεια, Ροβεσπιέρος», γράφει το Point, σε ένα τεύχος-ανατομία του «μίσους για τους πλούσιους» και υστερικό (κάπως πρόωρο) «μνημόσυνο» για το «οριστικό τέλος του φιλελευθερισμού».
konstantakopoulos.blogspot.com
Δημοσιεύτηκε στα Επίκαιρα, στις 26.4.201
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Ο δάσκαλος Σάββας Μετοικίδης, που ακολούθησε το παράδειγμα του Δημήτρη Χριστούλα, πρέπει να μας κάνει όλους να ντρεπόμαστε, αν διατηρούμε τέτοια ικανότητα. Θυσιάστηκε για την αξιοπρέπεια που εμείς προ πολλού χάσαμε, ατομικά και συλλογικά. Ας ελπίσουμε τουλάχιστο, να μην υπάρξει ούτε ένας αξιοπρεπής ‘Ελληνας να δώσει ψήφο σε όσους κατέστρεψαν την Ελλάδα, την παρέδωσαν στους ξένους και θέλουν τώρα να συνεχίσουν την καταστροφή, κυβερνώντας για λογαριασμό τους.
Ελπίζουμε επίσης ότι δεν θα υπάρξει καμία απόπειρα νόθευσης του εκλογικού αποτελέσματος και ότι οι καταγγελλόμενες «ελληνοποιήσεις Γεννηματά» είναι άσχετες με τις εκλογές.
Η καταψήφιση μνημονιακών και υπερψήφιση των συνεπέστερων αντιμνημονιακών είναι αναγκαία συνθήκη επιβίωσης της χώρας, όχι όμως ικανή. Για να σωθούμε χρειάζεται συγκρότηση επαρκούς πολιτικού υποκειμένου, διαμόρφωση πειστικής εναλλακτικής, όχι καταλόγων παροχών, κινητοποίηση της κοινωνίας και διεθνής πολιτική συμμαχιών. Χρειάζεται θέληση, θάρρος, σοβαρότητα, ιδέες, δουλειά, αξιοπιστία, μεγάλες ικανότητες. Οι «αντιμνημονιακοί» είναι ακόμα πολύ μακριά και η Ελλάδα κινδυνεύει να το πληρώσει πολύ άσχημα.
ΣΥΡΙΖΑ: Επιτυχίες και κίνδυνοι
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το εκλογικό αποτέλεσμα. Μελετώντας τις τάσεις της κοινής γνώμης ένα είναι ήδη βέβαιο. Αν υπήρχαν δυνάμεις με θέληση και επαρκή προετοιμασία να διεκδικήσουν την κυβέρνηση, για να διακόψουν την πορεία καταστροφής και να βάλουν τη χώρα σε τροχιά αγώνα και αναγέννησης, θα τους ήταν περίπατος οι εκλογές. Υπό την έννοια αυτή είναι ιστορικές οι ευθύνες κομμάτων, κινήσεων, προσώπων που δηλώνουν αντίθεση σε Μνημόνιο και Δανειακές, ορισμένων όχι μικρότερες από αυτές των Παπανδρέου/Σαμαρά.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» προκαλεί ευφορία στα στελέχη τους. Χρήσιμο θάταν όμως και να προβληματίσει Τσίπρα και Καμμένο, τις δύο πιο ελπιδοφόρες σήμερα πολιτικές παρουσίες. Ιδίως ο πρώτος, που μπορεί να συνδυάσει προσωπική ικανότητα με μια σπουδαία, έστω και παρακμάσασα τις τελευταίες δεκαετίες, πνευματική/αγωνιστική παράδοση της ελληνικής αριστεράς και μια «βάση», που, πλειοψηφικά, ανήκει στον πυρήνα των πιο συνειδητών Ελλήνων.
Το ένστικτο του κ. Τσίπρα λειτουργεί. Τον μετατοπίζει ήδη ελαφρά από το ανέφικτο/εσφαλμένο σύνθημα «κυβέρνηση αριστεράς» στο «κυβέρνηση με επίκεντρο την αριστερά» (Αυγή 22.4). Μικρό, ανεπαρκές, αλλά ορθό βήμα προς την κατεπείγουσα ανάγκη διαμόρφωσης πειστικού κεντρικού μεταβατικού πολιτικού συνθήματος. Τέτοιο δεν έχει ακόμα σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να αφορά όχι μια κυβέρνηση αριστεράς ή δεξιάς, αλλά μια κυβέρνηση επαναδιαπραγμάτευσης των δανειακών υποχρεώσεων και έκτακτων μέτρων σωτηρίας.
Ευθυγραμμίζοντας πρακτική με ρητορεία, στηριζόμενος στη βάση για να χτυπήσει μια ανεπαρκή, συντηρητική γραφειοκρατία που αποβλέπει στην αναπαραγωγή της, εξοστρακίζοντας τις συνήθεις ελληνικές πολιτικές πρακτικές απάτης, που αγνοούν το κόστος του οπορτουνισμού, υποτιμούν τη δύναμη των ιδεών και τη σημασία του σχεδίου, της μακρόχρονης δουλειάς, της στρατηγικής, ο Τσίπρας μπορεί να ελπίζει ότι η πιθανή εκλογική επιτυχία του θα αποτελέσει σταθμό στην ιστορία της ελληνικής αριστεράς. Και δεν θα γίνει προάγγελος καταστροφής, όπως συνέβη, πριν από αυτόν, με Καραμανλή, Παπανδρέου, Βενιζέλο και συμβεί ίσως με Σαμαρά. Σε συνθήκες εθνικής κρίσης, θα επιβιώσουν και θα ηγεμονεύσουν μόνο όσοι κριθούν χρήσιμοι από τους ‘Ελληνες.
Από τη Ξάνθη στη Βαστίλλη!
Η κραυγή Μετοικίδη ενώνεται με τη γαλλική «αφύπνιση», καθώς βιώνουμε τις αρχές γιγάντιας σύγκρουσης που μόλις αρχίζει, θα διαρκέσει ίσως δεκαετίες, θα είναι καθοριστική για το μέλλον της Ευρώπης και της οικουμένης.
Το νόημα της εποχής συνόψισε έξοχα, για όποιο λόγο τόκανε, ο Ολάντ, διακηρύσσοντας (22.1):
«Ο πραγματικός μου αντίπαλος δεν έχει όνομα, πρόσωπο, κόμμα, δεν θα παρουσιάσει ποτέ την υποψηφιότητά του, άρα δεν θα εκλεγεί, όμως κυβερνάει. Ο αντίπαλος είναι ο κόσμος του χρήματος (le monde de la finance)».
Η εμπειρία της καταστροφής ενός ΠΑΣΟΚ στην υπηρεσία των «αγορών» και της Ελλάδας κατέστησε ίσως, αν μη τι άλλο, σοφότερη την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, ιδίως όταν έχει να αντιμετωπίσει αποτελεσματκή, εξ αριστερών πίεση (Μελανσόν). Ο Ολάντ έσπευσε βέβαια μετά να καθησυχάσει το City διακηρύσσοντας «Δεν είμαι επικίνδυνος» (“Ι m’ not dangerous”). Η γαλλική ιθύνουσα τάξη νοιώθει όμως κίνδυνο, όχι από τον Ολάντ, ίσως λίγο από τον Μελανσόν, μετά την υποσχόμενη επιτυχία του, κυρίως όμως από τον «τρίτο γύρο», μια πιθανολογούμενη εξέγερση του γαλλικού λαού εναντίον των «αγορών». Οι Γάλλοι είχαν, προ διακοσίων ετών, τη φαεινή ιδέα να κόψουν τα κεφάλια των βασιλιάδων τους, ιδρύοντας τη Δημοκρατία στην Ευρώπη. ‘Εκτοτε, η γκιλοτίνα, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, στοιχειώνει τον ύπνο των αστών. «Βοήθεια, Ροβεσπιέρος», γράφει το Point, σε ένα τεύχος-ανατομία του «μίσους για τους πλούσιους» και υστερικό (κάπως πρόωρο) «μνημόσυνο» για το «οριστικό τέλος του φιλελευθερισμού».
konstantakopoulos.blogspot.com
Δημοσιεύτηκε στα Επίκαιρα, στις 26.4.201
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καιρός: Ηλιοφάνεια και ζέστη
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σαν σήμερα πέθανε ο ηγέτης των Ναζί
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Μια Lamborghini LP670-4 SV προκαλεί πανικό στο Αμβούργο! [video]](https://images.newsnowgreece.com/videos/0/4869/1-124x78.jpg)
