2012-04-30 00:57:01
του Αγγελου Στάγκου
Aγνωστο πόσοι και ποιοι νομίζουν ότι με τη δανειακή σύμβαση η χώρα ξεπέρασε τον κίνδυνο της άμεσης χρεοκοπίας ή ότι με την ενδεχόμενη εκλογή του Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία θα αλλάξει αυτόματα η πολιτική της δημοσιονομικής εξυγίανσης, θα ενισχυθεί η ρευστότητα, θα λάβει νέα δυναμική η ανάπτυξη της οικονομίας, από τη νέα κατάσταση θα επωφεληθεί η Ελλάδα και θα χαλαρώσουν οι όροι του Μνημονίου. Για να γίνουν όλα αυτά, αν γίνουν, θα δοθούν μάχες στην Ευρωζώνη και θα απαιτηθεί χρόνος. Μόνο στη χαλάρωση κατά ένα έτος των χρονοδιαγραμμάτων του Μνημονίου για την επίτευξη κάποιων στόχων μπορούμε να ελπίζουμε, κάτι που έχει προβλεφθεί ήδη, αλλά εφ’ όσον φτάσουμε σε πρωτογενή πλεονάσματα. Σημείο στο οποίο βρισκόμαστε κοντά, σύμφωνα με γνώστες των ελληνικών οικονομικών εξελίξεων.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος και ο τέως πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, πάντως, δεν ανήκουν σε αυτούς που θεωρούν ότι οι κίνδυνοι για τη χώρα έχουν ξεπεραστεί ή ότι προοπτικές της αλλαγής στην Ευρωζώνη, που θα επιτρέψουν τη χαλάρωση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει, είναι υπόθεση του άμεσου μέλλοντος
. Οι δηλώσεις τους είναι χαρακτηριστικές και προφανώς απευθύνονται τόσο στην κοινή γνώμη εν όψει εκλογών, όσο και στους πολιτικούς και στα κόμματα, που λαϊκίζουν ασύστολα ή που υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ότι απευθύνονται και στα μίντια που εκτρέφουν το θηριοτροφείο του λαϊκισμού, αλλά εκεί υπάρχουν άγρυπνοι φρουροί οι δημοσιογράφοι-παράγοντες με το ναπολεόντειο τρικαντό στο κεφάλι, που δεν αφήνουν να περάσει άποψη διαφορετική από τη δική τους. Είναι αυτοί που επιμένουν να αοριστολογούν περί «ανάπτυξης» και να επιτίθενται στην τρόικα και στους δανειστές.
Στη δήλωσή του, ο Γ. Προβόπουλος επισημαίνει ότι εάν η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές και μαζί της η κοινωνία δεν εφαρμόσουν το πρόγραμμα που έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές μας, πολύ σύντομα η χώρα θα βρεθεί στο χείλος της καταστροφής και της εξόδου από την Ευρωζώνη. Ανάλογο, αν και πιο έμμεσο, είναι το μήνυμα που περιέχεται στη δήλωση του Κ. Καραμανλή, ο οποίος, βέβαια, μιλάει και για το ζητούμενο της ανάπτυξης. Ο πρώην πρωθυπουργός τονίζει την αναγκαιότητα πολιτικής και κυβερνητικής σταθερότητας, που θα εξασφαλιστεί από μία κυβέρνηση τετραετίας, η οποία θα λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις, θα προωθήσει γρήγορα τις μεταρρυθμίσεις, θα υιοθετήσει μία ολοκληρωμένη αναπτυξιακή πολιτική για να βγούμε από την ύφεση και ταυτόχρονα θα έχει ξεκάθαρη πολιτική στόχευση, γιατί αλλιώς μας περιμένουν τα ακόμη χειρότερα.
Ωστόσο, οι προβλέψεις των δημοσκοπήσεων και το κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία δεν επιτρέπουν ιδιαίτερη αισιοδοξία. Είναι αμφίβολο αν τα μηνύματα των Γ. Προβόπουλου και Κ. Καραμανλή περνούν στον κόσμο και αντίθετα, είναι πολύ πιθανό η Βουλή που θα προκύψει μετά τις εκλογές να εμφανίζει ένα πολιτικό τοπίο που με επιείκεια θα χαρακτηρίζεται «σουρεαλιστικό». Η πρόσφατη πρόταση του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα περί δημιουργίας κυβέρνησης Αριστεράς, που θα αποτελείται από το κόμμα του, το ΚΚΕ και τη ΔΗΜΑΡ, η οποία θα στηρίζεται και από τους Ανεξάρτητους Ελληνες του Π. Καμμένου, αν χρειαστεί, ώστε να απαλλαγεί η Ελλάδα από το Μνημόνιο, δείχνει ένα πολιτικό περιβάλλον με βασικά γνωρίσματα τη σύγχυση και την ασυναρτησία. Από την άλλη πλευρά, αν έτσι αποφασίσει στις εκλογές ο λαός, ο οποίος έχει στα χέρια του την τύχη του, ποιος μπορεί να φέρει αντίρρηση Εκτός κι αν αλλάξει κάπως το κλίμα την τελευταία προεκλογική εβδομάδα, δεν αποκλείεται το εκλογικό αποτέλεσμα να εκφράζει την απόλυτη αντίφαση ενός λαού που θέλει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, αλλά απορρίπτει με οργή τους όρους και τις προϋποθέσεις με τις οποίες η βούλησή του μπορεί να εξασφαλιστεί. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν είναι ρεαλιστικό, ακόμη κι αν ο Φρανσουά Ολάντ γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας. Οι προσδοκίες που καλλιεργούνται οδηγούν σε μια νέα εθνική φαντασίωση.
Πηγη:kathimerini
liberals10
Aγνωστο πόσοι και ποιοι νομίζουν ότι με τη δανειακή σύμβαση η χώρα ξεπέρασε τον κίνδυνο της άμεσης χρεοκοπίας ή ότι με την ενδεχόμενη εκλογή του Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία θα αλλάξει αυτόματα η πολιτική της δημοσιονομικής εξυγίανσης, θα ενισχυθεί η ρευστότητα, θα λάβει νέα δυναμική η ανάπτυξη της οικονομίας, από τη νέα κατάσταση θα επωφεληθεί η Ελλάδα και θα χαλαρώσουν οι όροι του Μνημονίου. Για να γίνουν όλα αυτά, αν γίνουν, θα δοθούν μάχες στην Ευρωζώνη και θα απαιτηθεί χρόνος. Μόνο στη χαλάρωση κατά ένα έτος των χρονοδιαγραμμάτων του Μνημονίου για την επίτευξη κάποιων στόχων μπορούμε να ελπίζουμε, κάτι που έχει προβλεφθεί ήδη, αλλά εφ’ όσον φτάσουμε σε πρωτογενή πλεονάσματα. Σημείο στο οποίο βρισκόμαστε κοντά, σύμφωνα με γνώστες των ελληνικών οικονομικών εξελίξεων.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος και ο τέως πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, πάντως, δεν ανήκουν σε αυτούς που θεωρούν ότι οι κίνδυνοι για τη χώρα έχουν ξεπεραστεί ή ότι προοπτικές της αλλαγής στην Ευρωζώνη, που θα επιτρέψουν τη χαλάρωση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει, είναι υπόθεση του άμεσου μέλλοντος
Στη δήλωσή του, ο Γ. Προβόπουλος επισημαίνει ότι εάν η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές και μαζί της η κοινωνία δεν εφαρμόσουν το πρόγραμμα που έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές μας, πολύ σύντομα η χώρα θα βρεθεί στο χείλος της καταστροφής και της εξόδου από την Ευρωζώνη. Ανάλογο, αν και πιο έμμεσο, είναι το μήνυμα που περιέχεται στη δήλωση του Κ. Καραμανλή, ο οποίος, βέβαια, μιλάει και για το ζητούμενο της ανάπτυξης. Ο πρώην πρωθυπουργός τονίζει την αναγκαιότητα πολιτικής και κυβερνητικής σταθερότητας, που θα εξασφαλιστεί από μία κυβέρνηση τετραετίας, η οποία θα λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις, θα προωθήσει γρήγορα τις μεταρρυθμίσεις, θα υιοθετήσει μία ολοκληρωμένη αναπτυξιακή πολιτική για να βγούμε από την ύφεση και ταυτόχρονα θα έχει ξεκάθαρη πολιτική στόχευση, γιατί αλλιώς μας περιμένουν τα ακόμη χειρότερα.
Ωστόσο, οι προβλέψεις των δημοσκοπήσεων και το κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία δεν επιτρέπουν ιδιαίτερη αισιοδοξία. Είναι αμφίβολο αν τα μηνύματα των Γ. Προβόπουλου και Κ. Καραμανλή περνούν στον κόσμο και αντίθετα, είναι πολύ πιθανό η Βουλή που θα προκύψει μετά τις εκλογές να εμφανίζει ένα πολιτικό τοπίο που με επιείκεια θα χαρακτηρίζεται «σουρεαλιστικό». Η πρόσφατη πρόταση του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα περί δημιουργίας κυβέρνησης Αριστεράς, που θα αποτελείται από το κόμμα του, το ΚΚΕ και τη ΔΗΜΑΡ, η οποία θα στηρίζεται και από τους Ανεξάρτητους Ελληνες του Π. Καμμένου, αν χρειαστεί, ώστε να απαλλαγεί η Ελλάδα από το Μνημόνιο, δείχνει ένα πολιτικό περιβάλλον με βασικά γνωρίσματα τη σύγχυση και την ασυναρτησία. Από την άλλη πλευρά, αν έτσι αποφασίσει στις εκλογές ο λαός, ο οποίος έχει στα χέρια του την τύχη του, ποιος μπορεί να φέρει αντίρρηση Εκτός κι αν αλλάξει κάπως το κλίμα την τελευταία προεκλογική εβδομάδα, δεν αποκλείεται το εκλογικό αποτέλεσμα να εκφράζει την απόλυτη αντίφαση ενός λαού που θέλει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, αλλά απορρίπτει με οργή τους όρους και τις προϋποθέσεις με τις οποίες η βούλησή του μπορεί να εξασφαλιστεί. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν είναι ρεαλιστικό, ακόμη κι αν ο Φρανσουά Ολάντ γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας. Οι προσδοκίες που καλλιεργούνται οδηγούν σε μια νέα εθνική φαντασίωση.
Πηγη:kathimerini
liberals10
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καθαρισμός στη Ζάκυνθο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κωδικός ματωμένη θάλασσα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
