2014-12-03 08:32:08
Αγαπητό tromaktiko,
με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να ευχαριστήσω κάποιους λειτουργούς Υγείας για το έργο τους και συνάμα αναδείξω την ανθρωπιά, τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά και επαγγελματισμό που επέδειξαν κατά την τέλεση των καθηκόντων τους (από τη θέση που βρισκόταν έκαστος) Είμαι 75 χρονών και στις 25 Νοεμβρίου 2014 αργά το απόγευμα, βρισκόμενος στον Άγιο Γεώργιο Βοιωτίας, υπέστη οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Άμεσα, συγγενικό μου πρόσωπο από την Αθήνα, επικοινώνησε με το Συντονιστικό Κέντρο του ΕΚΑΒ και συγκεκριμένα με τους Κυρίους (με Κ κεφαλαίο) Λασκαράτο Γεράσιμο και Δήμου Γιάννη, ο οποίοι με αξιοσημείωτη ευθιξία και επαγγελματισμό συλλέγοντας τις ανάλογες πληροφορίες για το περιστατικό, επικοινώνησαν άμεσα με ασθενοφόρο στην περιοχή ώστε να μεταφερθώ στο Γενικό Νοσοκομείο Λειβαδιάς. Αξιοσημείωτο ήταν πως, ενώ η κλήση είχε γίνει από Αθήνα, ο κος Δήμου –θεωρώ χωρίς να έχει την υποχρέωση- είχε ήδη μιλήσει και με τους Γιατρούς του Νοσοκομείου Λειβαδιάς για την υποδοχή του περιστατικού.
Στη συνέχεια οι Γιατροί του Νοσοκομείου Λειβαδιάς- βρισκόμενοι σε πλήρη ετοιμότητα- αφού προέβησαν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες σχετικά με την πρώτη (και καθοριστική για τη ζωή μου) αντιμετώπιση του εμφράγματος που είχα υποστεί, φρόντισαν για την εσπευσμένη μεταφορά μου με κινητή μονάδα του ΕΚΑΒ στο Γενικό Νοσοκομείο Αττικής «Σισμανόγλειο». Βρισκόμενος καθοδόν για Αθήνα με την Κινητή Μονάδα του ΕΚΑΒ και ενώ ο Γιατρός του Γενικού Νοσοκομείου Λειβαδιάς αλλά και οι διασώστες μου έδιναν κουράγιο φροντίζοντας να είμαι ήρεμος , ο κος Λασκαράτος Γεράσιμος (ως υπεύθυνος του Συντονιστικού Κέντρου του ΕΚΑΒ Αθήνας και από ότι έμαθα μετά ενώ ήταν ήδη εκτός υπηρεσίας!) -προς τιμήν του- φρόντισε να ενημερώσει το συγγενικό μου πρόσωπο στην Αθήνα (που τον είχε καλέσει στην αρχή) τόσο για τα τεκταινόμενα όσο και για την ώρα άφιξης μου στο «Σισμανόγλειο».
Το ίδιο βράδυ (25/11/2014) κάνοντας εισαγωγή στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του «Σισμανόγλειου», διαπιστώσαμε (εγώ αλλά και οι συγγενείς) τόσο την άψογη οργάνωση και λειτουργία του Νοσοκομείου όσο και την σοβαρότητα αλλά και την επιστημονική κατάρτιση όλου του προσωπικού του. Έχοντας στη μνήμη μου ακόμη τον φόβο που βίωσα κατά την άφιξη μου στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, νοιώθω την ανάγκη να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε όλο το προσωπικό του αλλά και πιο ειδικά στον Καρδιολόγο κο Παπαφάνη Θεοφάνη (ο οποίος με παράλαβε κατά την άφιξη μου) και στον Διευθυντή του τμήματος Αιμοδυναμικής & Επεμβατικής Καρδιολογίας Dr Θεόδωρο Ρούτουλα, ο οποίος και πραγματοποίησε την τελική αγγειοπλαστική με την ανάλογη τοποθέτηση stent.
Θεωρώ πολύ σημαντικό στα Δημόσια Νοσοκομεία να υπάρχουν τέτοια παραδείγματα ή καλύτερα υποδείγματα γιατρών, που χωρίς ιδιοτέλεια και υστεροβουλία τιμούν την Ιατρική επιστήμη ενώ παράλληλα καταλαβαίνουν τον ανθρώπινο πόνο δείχνοντας συγκατάβαση και κατανόηση.
Κλείνοντας δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην ευσυνείδητη και ευαίσθητη στάση δύο ακόμη ανθρώπων: του Αναπληρωτή Διοικητή του Σισμανόγλειου κου Σμέρου Γεώργιου, ο οποίος κατόπιν ενόχλησης του από συγγενικό μου πρόσωπο (σχετικά με κάποιο διαδικαστικό θέμα που παρουσιάστηκε κατά την μεταφορά μου) -και παρόλο το φόρτο εργασίας του- φρόντισε για τον πλήρη συντονισμό της επίλυσης όλων των ζητημάτων αλλά και της κυρίας Αραμπατζή Κλαίρης (Γραμματέως του κου Σμέρου) που ανθρώπινα και υπεύθυνα, φρόντισε για την τελική διεκπεραίωση όλων των παραπάνω.
Μην έχοντας στο παρελθόν αναγκαστεί να μεταβώ σε κάποιο Νοσοκομείο υπό αυτές τις συνθήκες (έμφραγμα κλπ) και δεδομένου ότι μέχρι σήμερα η άποψη μου για τη Δημόσια Παροχή Υγείας ήταν αρκετά επιφυλακτική (αφού είχε σχηματιστεί μόνο μέσω δημοσιευμάτων), κατάλαβα πως η στάση και η συμπεριφορά τέτοιου είδους ανθρώπων, ειδικά μέσω του ήθους και της υπευθυνότητας τους, σου μένει ανεξίτηλα χαραγμένη στην ψυχή σου βοηθώντας σε να ξεπεράσεις το οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας σε έκανε να βρεθείς στο Νοσοκομείο.
Με το σημερινό τέλος της όλης περιπέτειας, από το πρώτο τηλεφώνημα στο ΕΚΑΒ στις 25/11 μέχρι και το μεσημέρι της 1ης/12, που ο Γιατρός της Καρδιολογικής Κλινικής του «Σισμανόγλειου» κος Ριχάνα Μισέλ μου έφερε χαμογελώντας το εξιτήριο μου, κατάλαβα ότι οι δομές Υγείας μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα αλλά τελικά ο παράγοντας άνθρωπος είναι το μόνο που είναι αναντικατάστατο... αυτό το βασικό συστατικό στοιχείο σε συνδυασμό με τον επαγγελματισμό και τις γνώσεις του καθενός (στον τομέα του), δημιουργεί μια διαφορετική δυναμική αντιμετώπισης όλων των υλικοτεχνικών αδυναμιών που μπορεί να υπάρχουν!
Μπράβο σε όλους αλλά και στον καθένα ξεχωριστά και εύχομαι να συνεχίσουν να παρέχουν απρόσκοπτα τις ίδιες υψηλού επιπέδου υπηρεσίες προνοσοκομειακής & νοσοκομειακής φροντίδας σε όλους τους ανθρώπους!
Αναγνώστης Tromaktiko
με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να ευχαριστήσω κάποιους λειτουργούς Υγείας για το έργο τους και συνάμα αναδείξω την ανθρωπιά, τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά και επαγγελματισμό που επέδειξαν κατά την τέλεση των καθηκόντων τους (από τη θέση που βρισκόταν έκαστος) Είμαι 75 χρονών και στις 25 Νοεμβρίου 2014 αργά το απόγευμα, βρισκόμενος στον Άγιο Γεώργιο Βοιωτίας, υπέστη οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Άμεσα, συγγενικό μου πρόσωπο από την Αθήνα, επικοινώνησε με το Συντονιστικό Κέντρο του ΕΚΑΒ και συγκεκριμένα με τους Κυρίους (με Κ κεφαλαίο) Λασκαράτο Γεράσιμο και Δήμου Γιάννη, ο οποίοι με αξιοσημείωτη ευθιξία και επαγγελματισμό συλλέγοντας τις ανάλογες πληροφορίες για το περιστατικό, επικοινώνησαν άμεσα με ασθενοφόρο στην περιοχή ώστε να μεταφερθώ στο Γενικό Νοσοκομείο Λειβαδιάς. Αξιοσημείωτο ήταν πως, ενώ η κλήση είχε γίνει από Αθήνα, ο κος Δήμου –θεωρώ χωρίς να έχει την υποχρέωση- είχε ήδη μιλήσει και με τους Γιατρούς του Νοσοκομείου Λειβαδιάς για την υποδοχή του περιστατικού.
Στη συνέχεια οι Γιατροί του Νοσοκομείου Λειβαδιάς- βρισκόμενοι σε πλήρη ετοιμότητα- αφού προέβησαν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες σχετικά με την πρώτη (και καθοριστική για τη ζωή μου) αντιμετώπιση του εμφράγματος που είχα υποστεί, φρόντισαν για την εσπευσμένη μεταφορά μου με κινητή μονάδα του ΕΚΑΒ στο Γενικό Νοσοκομείο Αττικής «Σισμανόγλειο». Βρισκόμενος καθοδόν για Αθήνα με την Κινητή Μονάδα του ΕΚΑΒ και ενώ ο Γιατρός του Γενικού Νοσοκομείου Λειβαδιάς αλλά και οι διασώστες μου έδιναν κουράγιο φροντίζοντας να είμαι ήρεμος , ο κος Λασκαράτος Γεράσιμος (ως υπεύθυνος του Συντονιστικού Κέντρου του ΕΚΑΒ Αθήνας και από ότι έμαθα μετά ενώ ήταν ήδη εκτός υπηρεσίας!) -προς τιμήν του- φρόντισε να ενημερώσει το συγγενικό μου πρόσωπο στην Αθήνα (που τον είχε καλέσει στην αρχή) τόσο για τα τεκταινόμενα όσο και για την ώρα άφιξης μου στο «Σισμανόγλειο».
Το ίδιο βράδυ (25/11/2014) κάνοντας εισαγωγή στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του «Σισμανόγλειου», διαπιστώσαμε (εγώ αλλά και οι συγγενείς) τόσο την άψογη οργάνωση και λειτουργία του Νοσοκομείου όσο και την σοβαρότητα αλλά και την επιστημονική κατάρτιση όλου του προσωπικού του. Έχοντας στη μνήμη μου ακόμη τον φόβο που βίωσα κατά την άφιξη μου στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, νοιώθω την ανάγκη να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε όλο το προσωπικό του αλλά και πιο ειδικά στον Καρδιολόγο κο Παπαφάνη Θεοφάνη (ο οποίος με παράλαβε κατά την άφιξη μου) και στον Διευθυντή του τμήματος Αιμοδυναμικής & Επεμβατικής Καρδιολογίας Dr Θεόδωρο Ρούτουλα, ο οποίος και πραγματοποίησε την τελική αγγειοπλαστική με την ανάλογη τοποθέτηση stent.
Θεωρώ πολύ σημαντικό στα Δημόσια Νοσοκομεία να υπάρχουν τέτοια παραδείγματα ή καλύτερα υποδείγματα γιατρών, που χωρίς ιδιοτέλεια και υστεροβουλία τιμούν την Ιατρική επιστήμη ενώ παράλληλα καταλαβαίνουν τον ανθρώπινο πόνο δείχνοντας συγκατάβαση και κατανόηση.
Κλείνοντας δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην ευσυνείδητη και ευαίσθητη στάση δύο ακόμη ανθρώπων: του Αναπληρωτή Διοικητή του Σισμανόγλειου κου Σμέρου Γεώργιου, ο οποίος κατόπιν ενόχλησης του από συγγενικό μου πρόσωπο (σχετικά με κάποιο διαδικαστικό θέμα που παρουσιάστηκε κατά την μεταφορά μου) -και παρόλο το φόρτο εργασίας του- φρόντισε για τον πλήρη συντονισμό της επίλυσης όλων των ζητημάτων αλλά και της κυρίας Αραμπατζή Κλαίρης (Γραμματέως του κου Σμέρου) που ανθρώπινα και υπεύθυνα, φρόντισε για την τελική διεκπεραίωση όλων των παραπάνω.
Μην έχοντας στο παρελθόν αναγκαστεί να μεταβώ σε κάποιο Νοσοκομείο υπό αυτές τις συνθήκες (έμφραγμα κλπ) και δεδομένου ότι μέχρι σήμερα η άποψη μου για τη Δημόσια Παροχή Υγείας ήταν αρκετά επιφυλακτική (αφού είχε σχηματιστεί μόνο μέσω δημοσιευμάτων), κατάλαβα πως η στάση και η συμπεριφορά τέτοιου είδους ανθρώπων, ειδικά μέσω του ήθους και της υπευθυνότητας τους, σου μένει ανεξίτηλα χαραγμένη στην ψυχή σου βοηθώντας σε να ξεπεράσεις το οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας σε έκανε να βρεθείς στο Νοσοκομείο.
Με το σημερινό τέλος της όλης περιπέτειας, από το πρώτο τηλεφώνημα στο ΕΚΑΒ στις 25/11 μέχρι και το μεσημέρι της 1ης/12, που ο Γιατρός της Καρδιολογικής Κλινικής του «Σισμανόγλειου» κος Ριχάνα Μισέλ μου έφερε χαμογελώντας το εξιτήριο μου, κατάλαβα ότι οι δομές Υγείας μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα αλλά τελικά ο παράγοντας άνθρωπος είναι το μόνο που είναι αναντικατάστατο... αυτό το βασικό συστατικό στοιχείο σε συνδυασμό με τον επαγγελματισμό και τις γνώσεις του καθενός (στον τομέα του), δημιουργεί μια διαφορετική δυναμική αντιμετώπισης όλων των υλικοτεχνικών αδυναμιών που μπορεί να υπάρχουν!
Μπράβο σε όλους αλλά και στον καθένα ξεχωριστά και εύχομαι να συνεχίσουν να παρέχουν απρόσκοπτα τις ίδιες υψηλού επιπέδου υπηρεσίες προνοσοκομειακής & νοσοκομειακής φροντίδας σε όλους τους ανθρώπους!
Αναγνώστης Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έρχονται αλλαγές στον νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ 3/12/2014
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
