2012-04-30 08:48:48
Ο Jens Weidmann είναι ο νεαρός οικονομολόγος, που έγινε πρόεδρος της γερμανικής Bundesbank, μετά από μια μετεωρική πολιτική καριέρα στη σκιά της Angela Merkel, και σήμερα αποτελεί μια από τις ισχυρότερες παρουσίες στο Δ.Σ της ΕΚΤ. Σύμφωνα λοιπόν με τον Weidmann, τα επιτόκια της τάξης του 6% δεν αποτελούν καταστροφή, και άρα δεν χρειάζεται να κινητοποιηθεί η ΕΚΤ, προκειμένου να χαλαρώσουν οι πιέσεις των χρηματαγορών επί της Ισπανίας.
Γνωρίζει άραγε ο Weidmann ότι η Ισπανία ανήκει στην ίδια νομισματική ένωση με την Γερμανία, και ότι αυτού του είδους τα σπρεντς θέτουν σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια την ύπαρξη αυτής της ένωσης;
Σίγουρα, για τον Weidmann, που δεν τον απασχολεί η ανάπτυξη και η απασχόληση, αλά μόνο η σταθερότητα των τιμών, ένας πληθωρισμός ύψους 6% θα έφερνε οπωσδήποτε την καταστροφή. Ευτυχώς που μπορεί να κοιμάται ήσυχος, διότι ο μέσος όρος του πληθωρισμού στην ευρωζώνη είναι μόλις 2.7%. Και ακόμη καλύτερα για τον Weidmann είναι τα στοιχεία από την Ισπανία και την Ελλάδα. Η πρώτη έχει πληθωρισμό 1.8%. και η δεύτερη 1.4%. Χαμηλότερα δηλαδή και από την ίδια την Γερμανία, όπου ο πληθωρισμός φτάνει το 2.3%.
Οι απόψεις του Weidmann εξηγούν με απόλυτη σαφήνεια το τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη, και πιο ειδικά στην Ισπανία.
Όλα αυτά που σήμερα τραβάμε, οφείλονται στην κοντόφθαλμη πολιτική της γαλλικής ελίτ στο τέλος του Α`ΠΠ, που έπνιξε κάθε πιθανότητα ανάπτυξης και ανάκαμψης στην τότε Γερμανία, επιβάλλοντας της αυστηρές και σκληρές πολεμικές οικονομικές επανορθώσεις. Αυτό συνετέλεσε στην άνοδο του λαϊκισμού, που άναψε το φυτίλι του ναζισμού, και που τελικά μας οδήγησε στον Β`ΠΠ.
Είναι κρίμα που η Γερμανία, κατάφερε να ξεπεράσει τον ναζισμό, αλλά δεν μπορεί ακόμη να ξεπεράσει τον πληθωρισμό, ο οποίος ανέτρεψε την δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Με αυτή την πεισματάρικη στάση της, η γερμανική κυβέρνηση θέτει σε κίνδυνο την ΕΕ, και ενθαρρύνει τον αντιγερμανισμό. Για παράδειγμα, αν και στην Ισπανία η εικόνα της Γερμανίας είναι γενικά καλή, μια πρόσφατη δημοσκόπηση θέλει τους τρεις στους τέσσερις Ισπανούς (73%) να πιστεύουν πως το Βερολίνο δεν ενδιαφέρεται για αυτούς, ενώ το 87% θεωρεί πως η Γερμανία κάνει κουμάντο στην Ευρώπη. Όχι περισσότερο κουμάντο, αλλά «το κουμάντο».
Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να πούμε στην Γερμανία να κάνει κράτει; Σίγουρα ναι. Πως; Συντονίζοντας τις εθνικές στρατηγικές ανάπτυξης με αυτές των Βρυξελλών. Κάτι τέτοιο απαιτεί την επαναφορά της θεσμικής και πολιτικής ισορροπίας στην Ευρώπη, που δυστυχώς έχει εξαφανιστεί.
Από τη μία, η ευρωπαϊκή Κομισιόν που θα έπρεπε να εκπροσωπεί όλα τα κράτη, έχει βγει από το παιχνίδι. Στην αρχή της δεύτερής του θητείας, ο πρόεδρος της Κομισιόν Barroso έδειχνε πως θα είναι πραγματικός ηγέτης. Μόλις όμως δυσκόλεψαν τα πράγματα, απλά παράτησε την ατζέντα ανάπτυξης που επί χρόνια υποστήριζε.
Από την άλλη, έχουμε μια Γαλλία που ανέκαθεν ήταν το αντίβαρο στην Γερμανία, να βρίσκεται στα χέρια του Sarkozy, που αντισταθμίζει τις αποτυχίες του στις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις, υποκύπτοντας στην ισχυρή Γερμανία, και παριστάνοντας τον σκληρό στην αδύναμη Ισπανία.
Αυτή η Γαλλία έχει καταστεί πλέον και η ίδια πρόβλημα για το ευρωπαϊκό μέλλον, όπως ακριβώς και η ανελαστική στάση της Bundesbank. Για αυτό και ο Hollande μπορεί να αποδειχθεί ένα καλό σοκ για την Γαλλία, την Κομισιόν, αλλά και την ίδια την Γερμανία.
http://internacional.elpais.com/internacional/2012/04/19/actualidad/1334851773_341049.html
S.A.
πηγη:antinews.gr
Γνωρίζει άραγε ο Weidmann ότι η Ισπανία ανήκει στην ίδια νομισματική ένωση με την Γερμανία, και ότι αυτού του είδους τα σπρεντς θέτουν σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια την ύπαρξη αυτής της ένωσης;
Σίγουρα, για τον Weidmann, που δεν τον απασχολεί η ανάπτυξη και η απασχόληση, αλά μόνο η σταθερότητα των τιμών, ένας πληθωρισμός ύψους 6% θα έφερνε οπωσδήποτε την καταστροφή. Ευτυχώς που μπορεί να κοιμάται ήσυχος, διότι ο μέσος όρος του πληθωρισμού στην ευρωζώνη είναι μόλις 2.7%. Και ακόμη καλύτερα για τον Weidmann είναι τα στοιχεία από την Ισπανία και την Ελλάδα. Η πρώτη έχει πληθωρισμό 1.8%. και η δεύτερη 1.4%. Χαμηλότερα δηλαδή και από την ίδια την Γερμανία, όπου ο πληθωρισμός φτάνει το 2.3%.
Οι απόψεις του Weidmann εξηγούν με απόλυτη σαφήνεια το τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη, και πιο ειδικά στην Ισπανία.
Όλα αυτά που σήμερα τραβάμε, οφείλονται στην κοντόφθαλμη πολιτική της γαλλικής ελίτ στο τέλος του Α`ΠΠ, που έπνιξε κάθε πιθανότητα ανάπτυξης και ανάκαμψης στην τότε Γερμανία, επιβάλλοντας της αυστηρές και σκληρές πολεμικές οικονομικές επανορθώσεις. Αυτό συνετέλεσε στην άνοδο του λαϊκισμού, που άναψε το φυτίλι του ναζισμού, και που τελικά μας οδήγησε στον Β`ΠΠ.
Είναι κρίμα που η Γερμανία, κατάφερε να ξεπεράσει τον ναζισμό, αλλά δεν μπορεί ακόμη να ξεπεράσει τον πληθωρισμό, ο οποίος ανέτρεψε την δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Με αυτή την πεισματάρικη στάση της, η γερμανική κυβέρνηση θέτει σε κίνδυνο την ΕΕ, και ενθαρρύνει τον αντιγερμανισμό. Για παράδειγμα, αν και στην Ισπανία η εικόνα της Γερμανίας είναι γενικά καλή, μια πρόσφατη δημοσκόπηση θέλει τους τρεις στους τέσσερις Ισπανούς (73%) να πιστεύουν πως το Βερολίνο δεν ενδιαφέρεται για αυτούς, ενώ το 87% θεωρεί πως η Γερμανία κάνει κουμάντο στην Ευρώπη. Όχι περισσότερο κουμάντο, αλλά «το κουμάντο».
Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να πούμε στην Γερμανία να κάνει κράτει; Σίγουρα ναι. Πως; Συντονίζοντας τις εθνικές στρατηγικές ανάπτυξης με αυτές των Βρυξελλών. Κάτι τέτοιο απαιτεί την επαναφορά της θεσμικής και πολιτικής ισορροπίας στην Ευρώπη, που δυστυχώς έχει εξαφανιστεί.
Από τη μία, η ευρωπαϊκή Κομισιόν που θα έπρεπε να εκπροσωπεί όλα τα κράτη, έχει βγει από το παιχνίδι. Στην αρχή της δεύτερής του θητείας, ο πρόεδρος της Κομισιόν Barroso έδειχνε πως θα είναι πραγματικός ηγέτης. Μόλις όμως δυσκόλεψαν τα πράγματα, απλά παράτησε την ατζέντα ανάπτυξης που επί χρόνια υποστήριζε.
Από την άλλη, έχουμε μια Γαλλία που ανέκαθεν ήταν το αντίβαρο στην Γερμανία, να βρίσκεται στα χέρια του Sarkozy, που αντισταθμίζει τις αποτυχίες του στις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις, υποκύπτοντας στην ισχυρή Γερμανία, και παριστάνοντας τον σκληρό στην αδύναμη Ισπανία.
Αυτή η Γαλλία έχει καταστεί πλέον και η ίδια πρόβλημα για το ευρωπαϊκό μέλλον, όπως ακριβώς και η ανελαστική στάση της Bundesbank. Για αυτό και ο Hollande μπορεί να αποδειχθεί ένα καλό σοκ για την Γαλλία, την Κομισιόν, αλλά και την ίδια την Γερμανία.
http://internacional.elpais.com/internacional/2012/04/19/actualidad/1334851773_341049.html
S.A.
πηγη:antinews.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πακέτο τους Βλαχοδήμους
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Θα μας φλομώσουν στα τούρκικα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
