2012-04-30 13:00:11
Η πορνεία είναι στην επικαιρότητα στις Η.Π.Α. λόγω εμπλοκής προσωπικού των Μυστικών Υπηρεσιών και των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας σε σκάνδαλο πληρωμένου σεξ στην Κολομβία όπου είναι νόμιμη. Μόλις πριν λίγες εβδομάδες εξάλλου, καναδικό δικαστήριο ακύρωσε δυο απ’ τους τρεις νόμους που ίσχυαν για την πορνεία στον Καναδά – νόμους που τιμωρούσαν ιδιοκτήτες οίκων ανοχής και άτομα που ζούσαν απ’ την πορνεία άλλων. Το δικαστήριο έκρινε αντισυνταγματικούς τους νόμους αυτούς αυξάνοντας την πιθανότητα ο Καναδάς να νομιμοποιήσει την πορνεία στο μέλλον.
Αυτό που πολλοί δε γνωρίζουν είναι ότι η πορνεία είναι νόμιμη σε πολλές χώρες. Σύμφωνα με έρευνα τουProCon.org στις νομοθεσίες 100 χωρών, το 61% απ’ αυτές έχουν νομιμοποιήσει τουλάχιστον μία μορφή πορνείας. Απ’ το 1971 είναι νόμιμη και σε επαρχίες της Νεβάδα όπου περίπου 300 γυναίκες εργάζονται σε οίκους ανοχής που ρυθμίζονται από τοπικές διατάξεις.
Το νέο μου βιβλίο Legalizing Prostitution: From Illicit Vice to Lawful Business εξετάζει διάφορες περιπτώσεις κοινωνιών όπου η πορνεία έχει αποποινικοποιηθεί και υπόκειται πλέον σε κανονισμούς. Όμως η έννοια «νομιμοποίηση της πορνείας» δεν είναι καθόλου μονολιθική και διαφέρει σημαντικά από τόπο σε τόπο.
Πρώτα απ’ όλα τα κράτη διαφέρουν ως προς τα είδη της πορνείας που επιτρέπουν. Μερικά επιτρέπουν μόνο οίκους ανοχής, άλλα μόνο υπηρεσίες «συνοδείας» (escort), ενώ άλλα μόνο ανεξάρτητους/-ες εργαζόμενους/-ες (δηλαδή αυτοαπασχολούμενους/-ες που δε συνδέονται με τρίτα άτομα ή επιχειρήσεις). Μερικά όπως η Νέα Ζηλανδία επιτρέπουν όλα τα είδη της συναινετικής πορνείας μεταξύ ενηλίκων, αλλά τα περισσότερα εξακολουθούν να ποινικοποιούν την πορνεία του δρόμου γιατί θεωρείται περισσότερο επικίνδυνη και πιο προσβλητική για το κοινωνικό σύνολο.
Βέβαια ακόμα και σε μέρη όπου έχει αποποινικοποιηθεί, η πορνεία δεν είναι νόμιμη σε όλες τις περιπτώσεις ανεξαιρέτως. Για παράδειγμα δε γνωρίζω καμία χώρα που να επιτρέπει σε ανήλικους/-ες να ασκούν νόμιμα το επάγγελμα, και σε άλλα κράτη μετανάστες/-τριες και άτομα που έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV απαγορεύεται να εργάζονται.
Ομοίως παράνομη είναι σχεδόν παντού η πορνεία που ασκείται ύστερα από εξαπάτηση ή εξαναγκασμό, η εκμετάλλευση και η κακομεταχείριση από προαγωγούς και παράνομους εμπόρους και διακινητές ανθρώπων (traffickers), καθώς επίσης και η απουσία δικαιώματος του/της εκδιδόμενου/-ης να απορρίψει κάποιους πελάτες ή να αρνηθεί συγκεκριμένες σεξουαλικές πράξεις. Σε κάθε μία απ' αυτές τις περιπτώσεις λείπει η βασική αρχή της συναίνεσης στην οποία δίνουν μεγάλη σημασία όλες οι κυβερνήσεις που επιτρέπουν την πορνεία. Η νόμιμη πορνεία αφορά πάντα συναινούντα ενήλικα άτομα.
Δεύτερον, τα κράτη διαφέρουν ως προς τα είδη των κανόνων που επιβάλλουν. Μερικά περιορίζουν την πορνεία σε καθορισμένα σημεία της πόλης, ενώ άλλα επιτρέπουν να ασκείται πιο διάσπαρτα. Κάποια επιβάλλουν τακτικές εξετάσεις για Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα. Κάποια άλλα έχουν κάνει υποχρεωτική τη χρήση προφυλακτικού, ενώ άλλα απλά την προτρέπουν και την ενθαρρύνουν. Κάποια κράτη υποχρεώνουν τις εργαζόμενες να δηλώνονται στα αρχεία του κράτους αν και συνήθως οι ίδιες αντιτίθενται σε μια τέτοια καταγραφή γιατί φοβούνται ότι πολλοί θα έχουν πρόσβαση στην πληροφορία αυτή. Στα περισσότερα κράτη οι ιδιοκτήτες σχετικών επιχειρήσεων (οίκοι ανοχής, γραφεία συνοδών, σάουνες) πρέπει να έχουν άδεια και οι αρχές διεξάγουν συχνούς επιτόπιους ελέγχους για να εξετάσουν αν τηρούνται όλοι οι κανονισμοί. Πριν δοθούν οι άδειες αυτές οι αρχές εξετάζουν τους ενδιαφερόμενους για να βεβαιωθούν ότι δεν έχουν ποινικό μητρώο ή συνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα.
Ποιοί νόμοι και ρυθμιστικοί κανόνες είναι οι πιο καθοριστικοί; Ποιοί είναι πιθανότερο να κερδίσουν τη δημόσια αποδοχή, να μειώσουν τα προβλήματα και να διασφαλίσουν τη δημόσια τάξη; Υπάρχει χώρος για πολλή συζήτηση εδώ και κάθε χώρα που νομιμοποίησε την πορνεία χρειάστηκε να έρθει αντιμέτωπη με αυτά τα δύσκολα ερωτήματα και να δώσει απαντήσεις.
Στο βιβλίο μου αναφέρω περίπου 30 «καλές πρακτικές» που νομίζω ότι κάθε κράτος που εξετάζει να νομιμοποιήσει την πορνεία πρέπει να λάβει υπόψη του. Το πρώτο βήμα, γράφω, είναι ότι «η συναινετική πορνεία ενήλικων ατόμων πρέπει να αναγνωριστεί επίσημα ως εργασία και οι ασκούντες αυτήν πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα και την ίδια προστασία με όσους ασκούν οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα».
Το βιβλίο αξιολογεί επίσης υφιστάμενα νομικά συστήματα. Αν και κανένα δεν είναι χωρίς προβλήματα, θεωρώ ότι μερικά έχουν καταφέρει να φτάσουν σε ικανοποιητικό βαθμό επιτυχίας. Η Νέα Ζηλανδία βρίσκεται σε καλό επίπεδο, όπως και η Queensland της Αυστραλίας όπου μια κυβερνητική έκθεση καταλήγει: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι νόμιμοι οίκοι ανοχής εξασφαλίζουν στις ιερόδουλες του Queensland το ασφαλέστερο περιβάλλον εργασίας, ότι αποτελούν ένα βιώσιμο μοντέλο για μια υγιή, μακριά απ' το έγκλημα και ασφαλή πορνεία», και ότι «αποτελούν υπόδειγμα για τη βιομηχανία του σεξ στην Αυστραλία». Αν και τα θετικά αποτελέσματα δεν είναι σε καμιά περίπτωση αυτόματα ή εγγυημένα, θεωρώ ότι η νόμιμη, καλά οργανωμένη πορνεία μπορεί να είναι καλύτερη από μια γενική και ολοκληρωτική ποινικοποίηση.
*O Ronald Weitzer είναι καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο George Washington της Ουάσιγκτον και ειδικός στη βιομηχανία του σεξ. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Legalizing Prostitution: From Illicit Vice to Lawful Business και εκδότης του Sex for Sale: Prostitution, Pornography, and the Sex Industry.
Πηγή: globalpublicsquare.blogs.cnn.com
Πηγή : bourdela.com
Του Ronald Weitzer* για το CNN
Αυτό που πολλοί δε γνωρίζουν είναι ότι η πορνεία είναι νόμιμη σε πολλές χώρες. Σύμφωνα με έρευνα τουProCon.org στις νομοθεσίες 100 χωρών, το 61% απ’ αυτές έχουν νομιμοποιήσει τουλάχιστον μία μορφή πορνείας. Απ’ το 1971 είναι νόμιμη και σε επαρχίες της Νεβάδα όπου περίπου 300 γυναίκες εργάζονται σε οίκους ανοχής που ρυθμίζονται από τοπικές διατάξεις.
Το νέο μου βιβλίο Legalizing Prostitution: From Illicit Vice to Lawful Business εξετάζει διάφορες περιπτώσεις κοινωνιών όπου η πορνεία έχει αποποινικοποιηθεί και υπόκειται πλέον σε κανονισμούς. Όμως η έννοια «νομιμοποίηση της πορνείας» δεν είναι καθόλου μονολιθική και διαφέρει σημαντικά από τόπο σε τόπο.
Πρώτα απ’ όλα τα κράτη διαφέρουν ως προς τα είδη της πορνείας που επιτρέπουν. Μερικά επιτρέπουν μόνο οίκους ανοχής, άλλα μόνο υπηρεσίες «συνοδείας» (escort), ενώ άλλα μόνο ανεξάρτητους/-ες εργαζόμενους/-ες (δηλαδή αυτοαπασχολούμενους/-ες που δε συνδέονται με τρίτα άτομα ή επιχειρήσεις). Μερικά όπως η Νέα Ζηλανδία επιτρέπουν όλα τα είδη της συναινετικής πορνείας μεταξύ ενηλίκων, αλλά τα περισσότερα εξακολουθούν να ποινικοποιούν την πορνεία του δρόμου γιατί θεωρείται περισσότερο επικίνδυνη και πιο προσβλητική για το κοινωνικό σύνολο.
Βέβαια ακόμα και σε μέρη όπου έχει αποποινικοποιηθεί, η πορνεία δεν είναι νόμιμη σε όλες τις περιπτώσεις ανεξαιρέτως. Για παράδειγμα δε γνωρίζω καμία χώρα που να επιτρέπει σε ανήλικους/-ες να ασκούν νόμιμα το επάγγελμα, και σε άλλα κράτη μετανάστες/-τριες και άτομα που έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV απαγορεύεται να εργάζονται.
Ομοίως παράνομη είναι σχεδόν παντού η πορνεία που ασκείται ύστερα από εξαπάτηση ή εξαναγκασμό, η εκμετάλλευση και η κακομεταχείριση από προαγωγούς και παράνομους εμπόρους και διακινητές ανθρώπων (traffickers), καθώς επίσης και η απουσία δικαιώματος του/της εκδιδόμενου/-ης να απορρίψει κάποιους πελάτες ή να αρνηθεί συγκεκριμένες σεξουαλικές πράξεις. Σε κάθε μία απ' αυτές τις περιπτώσεις λείπει η βασική αρχή της συναίνεσης στην οποία δίνουν μεγάλη σημασία όλες οι κυβερνήσεις που επιτρέπουν την πορνεία. Η νόμιμη πορνεία αφορά πάντα συναινούντα ενήλικα άτομα.
Δεύτερον, τα κράτη διαφέρουν ως προς τα είδη των κανόνων που επιβάλλουν. Μερικά περιορίζουν την πορνεία σε καθορισμένα σημεία της πόλης, ενώ άλλα επιτρέπουν να ασκείται πιο διάσπαρτα. Κάποια επιβάλλουν τακτικές εξετάσεις για Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα. Κάποια άλλα έχουν κάνει υποχρεωτική τη χρήση προφυλακτικού, ενώ άλλα απλά την προτρέπουν και την ενθαρρύνουν. Κάποια κράτη υποχρεώνουν τις εργαζόμενες να δηλώνονται στα αρχεία του κράτους αν και συνήθως οι ίδιες αντιτίθενται σε μια τέτοια καταγραφή γιατί φοβούνται ότι πολλοί θα έχουν πρόσβαση στην πληροφορία αυτή. Στα περισσότερα κράτη οι ιδιοκτήτες σχετικών επιχειρήσεων (οίκοι ανοχής, γραφεία συνοδών, σάουνες) πρέπει να έχουν άδεια και οι αρχές διεξάγουν συχνούς επιτόπιους ελέγχους για να εξετάσουν αν τηρούνται όλοι οι κανονισμοί. Πριν δοθούν οι άδειες αυτές οι αρχές εξετάζουν τους ενδιαφερόμενους για να βεβαιωθούν ότι δεν έχουν ποινικό μητρώο ή συνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα.
Ποιοί νόμοι και ρυθμιστικοί κανόνες είναι οι πιο καθοριστικοί; Ποιοί είναι πιθανότερο να κερδίσουν τη δημόσια αποδοχή, να μειώσουν τα προβλήματα και να διασφαλίσουν τη δημόσια τάξη; Υπάρχει χώρος για πολλή συζήτηση εδώ και κάθε χώρα που νομιμοποίησε την πορνεία χρειάστηκε να έρθει αντιμέτωπη με αυτά τα δύσκολα ερωτήματα και να δώσει απαντήσεις.
Στο βιβλίο μου αναφέρω περίπου 30 «καλές πρακτικές» που νομίζω ότι κάθε κράτος που εξετάζει να νομιμοποιήσει την πορνεία πρέπει να λάβει υπόψη του. Το πρώτο βήμα, γράφω, είναι ότι «η συναινετική πορνεία ενήλικων ατόμων πρέπει να αναγνωριστεί επίσημα ως εργασία και οι ασκούντες αυτήν πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα και την ίδια προστασία με όσους ασκούν οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα».
Το βιβλίο αξιολογεί επίσης υφιστάμενα νομικά συστήματα. Αν και κανένα δεν είναι χωρίς προβλήματα, θεωρώ ότι μερικά έχουν καταφέρει να φτάσουν σε ικανοποιητικό βαθμό επιτυχίας. Η Νέα Ζηλανδία βρίσκεται σε καλό επίπεδο, όπως και η Queensland της Αυστραλίας όπου μια κυβερνητική έκθεση καταλήγει: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι νόμιμοι οίκοι ανοχής εξασφαλίζουν στις ιερόδουλες του Queensland το ασφαλέστερο περιβάλλον εργασίας, ότι αποτελούν ένα βιώσιμο μοντέλο για μια υγιή, μακριά απ' το έγκλημα και ασφαλή πορνεία», και ότι «αποτελούν υπόδειγμα για τη βιομηχανία του σεξ στην Αυστραλία». Αν και τα θετικά αποτελέσματα δεν είναι σε καμιά περίπτωση αυτόματα ή εγγυημένα, θεωρώ ότι η νόμιμη, καλά οργανωμένη πορνεία μπορεί να είναι καλύτερη από μια γενική και ολοκληρωτική ποινικοποίηση.
*O Ronald Weitzer είναι καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο George Washington της Ουάσιγκτον και ειδικός στη βιομηχανία του σεξ. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Legalizing Prostitution: From Illicit Vice to Lawful Business και εκδότης του Sex for Sale: Prostitution, Pornography, and the Sex Industry.
Πηγή: globalpublicsquare.blogs.cnn.com
Πηγή : bourdela.com
Του Ronald Weitzer* για το CNN
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
VIDEO: Οι τοπ γκάφες του Απριλίου!!!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΔΩΡΑΚΙ ΣΤΟΝ ΥΙΟ...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Παρανάλωμα του πυρός έγιναν τουλάχιστον 7 ΙΧ τα ξημερώματα στην Κηφισιά [video]](https://images.newsnowgreece.com/7/76246/paranaloma-tou-pyros-eginan-toulaxiston-7-ix-ta-ximeromata-stin-kifisia-video-1-124x78.jpg)
