2012-04-30 18:04:40
*Άρθρο του Νικήτα Κακλαμάνη στη NEW EUROPE
Μεγάλες αλλαγές στην πολιτική ιστορία έχουν επιτευχθεί με μεγάλες πλειοψηφίες και όχι από κάταγμα πολιτικά συστήματα, όπως συνέβη στην περίπτωση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
H ελληνική κοινωνία σήμερα συμπιέζεται από τις πολιτικές λιτότητας που επιβάλλονται από τους διεθνείς πιστωτές της, ενώ οι άνθρωποι σκέφτονται και ενεργούν στο πλαίσιο του θυμού και της σύγχυσης. Το γεγονός αυτό έφερε σε αντίθεση με την πολιτική τάξη και την κοινωνία των πολιτών, ελαχιστοποιώντας έτσι τις πιθανότητες για συνεργασία με σκοπό να προτείνει βιώσιμες λύσεις, απολύτως αναγκαία αυτή τη στιγμή από τη χώρα.
Η όλη εικόνα είναι χαοτική και θυμίζει τις συνθήκες που επικρατούσαν στη Γερμανία μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων: αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας, αναγκάζονται περικοπές σε μισθούς και κοινωνικές μεταβιβάσεις, οι οποίες στο πλαίσιο της διεθνούς οικονομικής κρίσης, δημιουργούν μια τάση να ενισχύουν τα ακραία πολιτικά κόμματα.
Σήμερα, το ελληνικό πολιτικό τοπίο διαμορφώνεται ανάλογα με την αποδοχή ή την απόρριψη του προγράμματος λιτότητας που απορρέουν από τις διεθνείς υποχρεώσεις της στην Ελλάδα. Τα πολιτικά κόμματα που θεωρούνται ενάντια στο πρόγραμμα λιτότητας οδηγούν την Ελλάδα έξω από το ευρώ. Από την άλλη πλευρά, όσοι θεωρείται ότι τάσσονται υπερ των μέτρων λιτότητας και των πολιτικών αναδιάρθρωσης που επιβάλλονται από τους διεθνείς πιστωτές δεν είναι σίγουρο ότι θα έχουν τη δύναμη να κρατήσουν την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης , και τελικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το βασικό θέμα, συζήτησης από τους περισσότερους Έλληνες, είναι εάν οι πολιτικές δυνάμεις που θα προκύψουν από τις εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για την 6η Μαΐου (τουλάχιστον όσοι υποστηρίζουν τη συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις στην Ελλάδα) θα είναι σε θέση να επαναδιαπραγματευτούν με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ σχετικά με ένα νέο μίγμα πολιτικών, με βάση όχι μόνο την λιτότητα, αλλά και την ανάπτυξη.
Αυτό έρχεται να πείσει την «τρόικα», (ΕΕ, το ΔΝΤ, και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) να εγκαταλείψει την αυστηρή «λογιστική» τους άποψη για την ελληνική οικονομία, και να υιοθετήσει μια πιο ευέλικτη προσέγγιση, η οποία θα αφήσει κάποιο φως να εμφανίζεται στο τέλος της σήραγγας.
Προσωπικά, είμαι ένας από εκείνους που, ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν ψήφισε υπέρ του ευρώ. Ο λόγος ήταν ότι αυτό που παρουσιάστηκε ως «Οικονομική και Νομισματική Ένωση» ήταν μόνο «Νομισματική» και όχι σε όλα "Οικονομική." Οι φόβοι μου εκείνης της εποχής σχετικά με τον αντίκτυπο της έκδοσης ευρώ για την ελληνική οικονομία, δυστυχώς, επιβεβαιώθηκαν. Ωστόσο, όταν μπήκε η χώρα στην ευρωζώνη ήταν απλά ένα λάθος. Η έξοδός της σήμερα, είναι βέβαιο ότι θα είναι μια καταστροφή.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια: Ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όταν αποφασίζουν την επόμενη Κυριακή. Αν η λογική υπερισχύσει του θυμού, τότε ναι...η Ελλάδα έχει μια ευκαιρία.
Exofitsio
Μεγάλες αλλαγές στην πολιτική ιστορία έχουν επιτευχθεί με μεγάλες πλειοψηφίες και όχι από κάταγμα πολιτικά συστήματα, όπως συνέβη στην περίπτωση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
H ελληνική κοινωνία σήμερα συμπιέζεται από τις πολιτικές λιτότητας που επιβάλλονται από τους διεθνείς πιστωτές της, ενώ οι άνθρωποι σκέφτονται και ενεργούν στο πλαίσιο του θυμού και της σύγχυσης. Το γεγονός αυτό έφερε σε αντίθεση με την πολιτική τάξη και την κοινωνία των πολιτών, ελαχιστοποιώντας έτσι τις πιθανότητες για συνεργασία με σκοπό να προτείνει βιώσιμες λύσεις, απολύτως αναγκαία αυτή τη στιγμή από τη χώρα.
Η όλη εικόνα είναι χαοτική και θυμίζει τις συνθήκες που επικρατούσαν στη Γερμανία μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων: αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας, αναγκάζονται περικοπές σε μισθούς και κοινωνικές μεταβιβάσεις, οι οποίες στο πλαίσιο της διεθνούς οικονομικής κρίσης, δημιουργούν μια τάση να ενισχύουν τα ακραία πολιτικά κόμματα.
Σήμερα, το ελληνικό πολιτικό τοπίο διαμορφώνεται ανάλογα με την αποδοχή ή την απόρριψη του προγράμματος λιτότητας που απορρέουν από τις διεθνείς υποχρεώσεις της στην Ελλάδα. Τα πολιτικά κόμματα που θεωρούνται ενάντια στο πρόγραμμα λιτότητας οδηγούν την Ελλάδα έξω από το ευρώ. Από την άλλη πλευρά, όσοι θεωρείται ότι τάσσονται υπερ των μέτρων λιτότητας και των πολιτικών αναδιάρθρωσης που επιβάλλονται από τους διεθνείς πιστωτές δεν είναι σίγουρο ότι θα έχουν τη δύναμη να κρατήσουν την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης , και τελικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το βασικό θέμα, συζήτησης από τους περισσότερους Έλληνες, είναι εάν οι πολιτικές δυνάμεις που θα προκύψουν από τις εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για την 6η Μαΐου (τουλάχιστον όσοι υποστηρίζουν τη συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις στην Ελλάδα) θα είναι σε θέση να επαναδιαπραγματευτούν με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ σχετικά με ένα νέο μίγμα πολιτικών, με βάση όχι μόνο την λιτότητα, αλλά και την ανάπτυξη.
Αυτό έρχεται να πείσει την «τρόικα», (ΕΕ, το ΔΝΤ, και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) να εγκαταλείψει την αυστηρή «λογιστική» τους άποψη για την ελληνική οικονομία, και να υιοθετήσει μια πιο ευέλικτη προσέγγιση, η οποία θα αφήσει κάποιο φως να εμφανίζεται στο τέλος της σήραγγας.
Προσωπικά, είμαι ένας από εκείνους που, ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν ψήφισε υπέρ του ευρώ. Ο λόγος ήταν ότι αυτό που παρουσιάστηκε ως «Οικονομική και Νομισματική Ένωση» ήταν μόνο «Νομισματική» και όχι σε όλα "Οικονομική." Οι φόβοι μου εκείνης της εποχής σχετικά με τον αντίκτυπο της έκδοσης ευρώ για την ελληνική οικονομία, δυστυχώς, επιβεβαιώθηκαν. Ωστόσο, όταν μπήκε η χώρα στην ευρωζώνη ήταν απλά ένα λάθος. Η έξοδός της σήμερα, είναι βέβαιο ότι θα είναι μια καταστροφή.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια: Ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όταν αποφασίζουν την επόμενη Κυριακή. Αν η λογική υπερισχύσει του θυμού, τότε ναι...η Ελλάδα έχει μια ευκαιρία.
Exofitsio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μίλησε με Ζλάταν ο Μουρίνιο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το πρόγραμμα των ομάδων στις δοκιμές του Mugello
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Ο πανηγυρισμός που ντρόπιασε την Μπαρτσελόνα [BINTEO]](https://images.newsnowgreece.com/7/76555/o-panigyrismos-pou-ntropiase-tin-mpartselona-BINTEO-1-124x78.jpg)
