2014-12-30 09:47:52
τοῦ Νικολάου Σταυριανίδη, Ἐφέτου Διοικητικῶν Δικαστηρίων,
διπλωματούχου D.E.A. Δημοσίου Δικαίου καί D.E.A. Φιλοσοφίας τοῦ Δικαίου
Μέσῳ ἑνός ὑγιοῦς Δημοσίου Δικαίου, ἀποκτᾶ τό κράτος, οἱ θεσμοί του, καί ἡ λειτουργία τους, δημοκρατική νομιμοποίηση.
Δημόσιο δίκαιο δέν εἶναι μόνο τό δίκαιο τῆς Πολιτείας, δηλαδή τό δίκαιο τῶν σχέσεων τῶν πολιτῶν μέ τό κράτος καί μέ τούς δημοσίους φορεῖς (α), ἀλλά εἶναι καί τό δίκαιο πού διέπει τήν ὀργάνωση καί τίς σχέσεις τῶν δημοσίων ἐξουσιῶν μεταξύ τους (β), καθώς καί τό δίκαιο τῶν κρατῶν καί τῶν δημοσίων φορέων μεταξύ τους (γ).
Ὅταν πάλι ἰδιωτικοί φορεῖς ἀσκοῦν δημοσία ἐξουσία πάλι ἔχουμε δημόσιο δίκαιο (δ). Ὅταν τό κράτος ἐπιλέγῃ ἰδιωτικούς φορεῖς ἤ διαδικασίες ἰδιωτικοῦ δικαίου γιά νά ἀσκήσῃ τά καθήκοντά του, καί πάλι ἡ ὑπαγωγή στό ἰδιωτικό δίκαιο συνιστᾶ ἀπόφαση δημοσίου δικαίου (ε), ὅπως καί ἡ ἐποπτεία τοῦ κράτους ἐπί τῶν ἰδιωτικῶν φορέων, εἴτε κρατικῶν εἴτε ἀμιγῶς ἰδιωτικῶν (στ).
Ὅ,τι εἴπαμε γιά τό κράτος (σημεῖα α ἕως καί στ), ἰσχύει καί ὅταν στήν θέση του βάλουμε φορεῖς τῆς τοπικῆς αὐτοδιοικήσεως, ἀρκεῖ νά ἔχουν δημοκρατικά ἐκλεγμένη ηγεσία τους (ζ). Πάλι καί στίς περιπτώσεις αὐτές ἔχουμε δημόσιο δίκαιο.
Δηλαδή, τό Δημόσιο Δίκαιο, εἶναι τό Δίκαιο τῆς ὀργανώσεως τῆς Δημοκρατίας καί τῆς καθημερικῆς λειτουργίας της. Σέ περιόδους δικτατορίας, τό Δημόσιο Δίκαιο φυσικά νοσεῖ. Ἐπίσης νοσεῖ ὅταν μερικές ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ ἐπιβάλλουν τήν θέλησή τους καί τά συμφέροντά τους ἐπί τοῦ συνόλου τῶν πολιτῶν.
Ἀκόμη χειρότερα ὅμως νοσεῖ τό Δημόσιο Δίκαιο, ὅταν ἐξωγενεῖς τῆς Πολιτείας παράγοντες, εἴτε δημοσίας ἐξουσίας, εἴτε ἰδιωτικῆς ἐξουσίας, ὅπως σέ περιόδους ὑπέρμετρων ἀξιώσεων τῶν ἀγορῶν, ἐπιβάλλουν τό θέλημά τους ἐπί τοῦ συνόλου τῶν πολιτῶν. Τότε ἡ δημοκρατία οὐσιαστικῶς καταλύεται. Τό δέ δημόσιο δίκαιο μετατρέπεται σέ ἐργαλεῖο ἰσχύος δυνάμεων ὑποδουλώσεως.
Δυστυχῶς, πίσω ἀπό τίς δυνάμεις τῶν ἀγορῶν, σήμερα, βρίσκονται ἄνθρωποι πού δέν ἔχουν κάν αἴσθηση τοῦ Δημοσίου Δικαίου, οὔτε θετική ἀντίληψη γι' αὐτό, ἀλλά μόνον αἴσθηση "μάνατζμεντ". Ἄλλο ἡ ἀνάληψη ῥίσκων ἑνός ἐπιχειρηματία, καί ἄλλο ἡ ἀνιδιοτελής ἀνάληψη δημοσίων εὐθυνῶν μέ προσωπικό κόστος.
Ἕνας μάνατζερ, σπανίως μπορεῖ νά εἶναι καλός πολιτικός ἡγέτης, δέν μπορεῖ νά ἐκπροσωπήσῃ λαό, ἀλλά μόνο συμφέροντα καί ἰδιῶτες, συνήθως δέν ἔχει βαθεία ἳστορική συναίσθηση καί μακροπρόθεσμη ἱστορική προοπτική. Κατά τεκμήριο, δέν εἶναι ἕνας εἰδήμων τῆς πολιτικῆς, ἔχει τούς οἰκονομιστικά περιορισμένους ὁρίζοντες μιᾶς σχετικά βραχυπρόθεσμης ἀποτελεσματικότητας, στερεῖται δέ ἀντιλήψεως δημοσίου δικαίου, ἡ ὁποία προϋποθέτει ἀνιδιοτελῆ βιώματα προσφορᾶς, ἱστορική αὐτοσυνειδησία ἐκπροσωπήσεως τοῦ λαοῦ, αἴσθηση δικαίου παρά τά ἀντίθετα ξένα, ἤ μερικά, συμφέροντα.
Ἀκόμη καί χῶρες μέ παράδοση δημοκρατίας τύπου "Ρεπούμπλικα", πού στεροῦνται ὅμως ἀντιφεουδαρχικοῦ παρελθόντος, δέν μποροῦν νά παραγάγουν πολιτικούς καί νομικούς μέ αἴσθηση δημοσίου δικαίου.
Ἡ αἴσθηση αὐτή, συνδέεται μέ ὑπαγωγή ὅλων, καί τῶν ἀρχόντων καί τῶν ἀρχομένων, στούς ἴδιους νόμους. Μέ εὐθύνη ὅλων, ἐνώπιον τῶν νομίμως (συνταγματικῶς) κατεστημένων Δικαστῶν καί Δικαστηρίων.
Γι' αὐτό, "Κράτος δικαίου" λέγεται ἡ δημοκρατική ἔννομη τάξη, στήν ὁποία τό Δημόσιο Δίκαιο διασφαλίζει τήν ἀξιοκρατική ἐκπροσώπηση τοῦ λαοῦ καί τοῦ ἔθνους, καθώς καί τό ὅτι ὅλες οἱ δημόσιες ἐξουσίες ἀσκοῦνται χρηστῶς, δηλαδή σύμφωνα ὄχι μόνο μέ τό γράμμα ἀλλά καί μέ τό ἀληθινό νόημα καί σκοπό τοῦ Συντάγματος πρῶτα, καί τῶν νόμων ὕστερα.
Ὁ δικαστικός ἔλεγχος μέ φρόνημα δημοσίου δικαίου, κατά τό δυνατόν πλήρης καί οὐσιαστικός, ἐλεύθερος ἀπό παρεμβάσεις καί ἐπηρεασμούς, εἶναι ἡ ἀναγκαία προϋπόθεση γιά τήν δημοκρατική λειτουργία τοῦ πολιτικοῦ συστήματος.
Τίποτα δέν πρέπει νά διαφεύγῃ τοῦ δικαστικοῦ ἐλέγχου αὐτοῦ, ἀκόμη καί ὅταν παρεμβάλλεται, ὡς πρόσχημα, τό δημόσιο συμφέρον, ἤ κάποια τρέχουσα πολιτική ἀντιπαράθεση.
Καθ' ὅσον, ἄν ἐξακολουθήσουν νά μήν ὑπόκεινται σέ ἔλεγχο δημοσίου δικαίου τέτοια ζητήματα, λές καί ζοῦμε πρό τοῦ 1990, ἐλλοχεύει πλέον ὁ κίνδυνος νά ἀντικατασταθῆ τό δημόσιο συμφέρον, τό Δημόσιο Δίκαιο καί ἡ δημοκρατική ἔννομη τάξη, ἀπό τίς ἀτζέντες διεθνικῆς ρυθμίσεως "'ἀγορῶν", καί τίς συνακόλουθες "δημόσιες" πολιτικές τύπου μάνατζμεντ, οἱ ὁποῖες παντοιοτρόπως προωθοῦνται ὑπό πολυεθνικῶν ἑταιρειῶν - παρά τά δημοκρατικά Συντάγματα, μέ νεοφανεῖς νόμους ἀντίστροφης, ἄρα ἀντισυνταγματικῆς, δυναμικῆς, καί ἐρήμην τοῦ λαοῦ.
Συχνά πρόκειται γιά μάνατζμεντ μέ "πολιτικές" ἀπορρυθμίσεων (τῆς κοινωνίας), μέ "πολιτικές" καταστροφικῶν (τῶν δημοσίων λειτουργιῶν) ἀναδιαρθρώσεων, καί μέ "πολιτικές" "δημιουργικῶν" (γιά τίς πολυεθνικές) καταστροφῶν (γιά τήν πατρίδα μας καί τόν λαό μας).
Ἔχουμε λοιπόν ὅλοι εὐθύνη καί ἰδίως οἱ ἀσκοῦντες δημόσια λειτουργήματα, νά μήν παραβλέπουμε τόν θανάσιμο κίνδυνο γιά τήν δημοκρατία ἀπό τόν οἰκονομικῶς ἔντεχνο ἀλλά πολιτικῶς καί συνταγματικῶς κακότεχνο παραμερισμό τοῦ Δημοσίου Δικαίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο λόγῳ τῆς φυσικῆς ὑπερισχύσεώς του ἔναντι διατάξεων ἤ συμφωνιῶν τεθειμένων χάριν ἰδιωτικῶν κυρίως συμφερόντων, βάλλεται ἀπό τά τελευταῖα. Μέ μεθοδεῖες χυδαίου μάνατζμεντ: "Ποιόν ἔχουμε ἐκεῖ;"...
InfoGnomon
διπλωματούχου D.E.A. Δημοσίου Δικαίου καί D.E.A. Φιλοσοφίας τοῦ Δικαίου
Μέσῳ ἑνός ὑγιοῦς Δημοσίου Δικαίου, ἀποκτᾶ τό κράτος, οἱ θεσμοί του, καί ἡ λειτουργία τους, δημοκρατική νομιμοποίηση.
Δημόσιο δίκαιο δέν εἶναι μόνο τό δίκαιο τῆς Πολιτείας, δηλαδή τό δίκαιο τῶν σχέσεων τῶν πολιτῶν μέ τό κράτος καί μέ τούς δημοσίους φορεῖς (α), ἀλλά εἶναι καί τό δίκαιο πού διέπει τήν ὀργάνωση καί τίς σχέσεις τῶν δημοσίων ἐξουσιῶν μεταξύ τους (β), καθώς καί τό δίκαιο τῶν κρατῶν καί τῶν δημοσίων φορέων μεταξύ τους (γ).
Ὅταν πάλι ἰδιωτικοί φορεῖς ἀσκοῦν δημοσία ἐξουσία πάλι ἔχουμε δημόσιο δίκαιο (δ). Ὅταν τό κράτος ἐπιλέγῃ ἰδιωτικούς φορεῖς ἤ διαδικασίες ἰδιωτικοῦ δικαίου γιά νά ἀσκήσῃ τά καθήκοντά του, καί πάλι ἡ ὑπαγωγή στό ἰδιωτικό δίκαιο συνιστᾶ ἀπόφαση δημοσίου δικαίου (ε), ὅπως καί ἡ ἐποπτεία τοῦ κράτους ἐπί τῶν ἰδιωτικῶν φορέων, εἴτε κρατικῶν εἴτε ἀμιγῶς ἰδιωτικῶν (στ).
Ὅ,τι εἴπαμε γιά τό κράτος (σημεῖα α ἕως καί στ), ἰσχύει καί ὅταν στήν θέση του βάλουμε φορεῖς τῆς τοπικῆς αὐτοδιοικήσεως, ἀρκεῖ νά ἔχουν δημοκρατικά ἐκλεγμένη ηγεσία τους (ζ). Πάλι καί στίς περιπτώσεις αὐτές ἔχουμε δημόσιο δίκαιο.
Δηλαδή, τό Δημόσιο Δίκαιο, εἶναι τό Δίκαιο τῆς ὀργανώσεως τῆς Δημοκρατίας καί τῆς καθημερικῆς λειτουργίας της. Σέ περιόδους δικτατορίας, τό Δημόσιο Δίκαιο φυσικά νοσεῖ. Ἐπίσης νοσεῖ ὅταν μερικές ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ ἐπιβάλλουν τήν θέλησή τους καί τά συμφέροντά τους ἐπί τοῦ συνόλου τῶν πολιτῶν.
Ἀκόμη χειρότερα ὅμως νοσεῖ τό Δημόσιο Δίκαιο, ὅταν ἐξωγενεῖς τῆς Πολιτείας παράγοντες, εἴτε δημοσίας ἐξουσίας, εἴτε ἰδιωτικῆς ἐξουσίας, ὅπως σέ περιόδους ὑπέρμετρων ἀξιώσεων τῶν ἀγορῶν, ἐπιβάλλουν τό θέλημά τους ἐπί τοῦ συνόλου τῶν πολιτῶν. Τότε ἡ δημοκρατία οὐσιαστικῶς καταλύεται. Τό δέ δημόσιο δίκαιο μετατρέπεται σέ ἐργαλεῖο ἰσχύος δυνάμεων ὑποδουλώσεως.
Δυστυχῶς, πίσω ἀπό τίς δυνάμεις τῶν ἀγορῶν, σήμερα, βρίσκονται ἄνθρωποι πού δέν ἔχουν κάν αἴσθηση τοῦ Δημοσίου Δικαίου, οὔτε θετική ἀντίληψη γι' αὐτό, ἀλλά μόνον αἴσθηση "μάνατζμεντ". Ἄλλο ἡ ἀνάληψη ῥίσκων ἑνός ἐπιχειρηματία, καί ἄλλο ἡ ἀνιδιοτελής ἀνάληψη δημοσίων εὐθυνῶν μέ προσωπικό κόστος.
Ἕνας μάνατζερ, σπανίως μπορεῖ νά εἶναι καλός πολιτικός ἡγέτης, δέν μπορεῖ νά ἐκπροσωπήσῃ λαό, ἀλλά μόνο συμφέροντα καί ἰδιῶτες, συνήθως δέν ἔχει βαθεία ἳστορική συναίσθηση καί μακροπρόθεσμη ἱστορική προοπτική. Κατά τεκμήριο, δέν εἶναι ἕνας εἰδήμων τῆς πολιτικῆς, ἔχει τούς οἰκονομιστικά περιορισμένους ὁρίζοντες μιᾶς σχετικά βραχυπρόθεσμης ἀποτελεσματικότητας, στερεῖται δέ ἀντιλήψεως δημοσίου δικαίου, ἡ ὁποία προϋποθέτει ἀνιδιοτελῆ βιώματα προσφορᾶς, ἱστορική αὐτοσυνειδησία ἐκπροσωπήσεως τοῦ λαοῦ, αἴσθηση δικαίου παρά τά ἀντίθετα ξένα, ἤ μερικά, συμφέροντα.
Ἀκόμη καί χῶρες μέ παράδοση δημοκρατίας τύπου "Ρεπούμπλικα", πού στεροῦνται ὅμως ἀντιφεουδαρχικοῦ παρελθόντος, δέν μποροῦν νά παραγάγουν πολιτικούς καί νομικούς μέ αἴσθηση δημοσίου δικαίου.
Ἡ αἴσθηση αὐτή, συνδέεται μέ ὑπαγωγή ὅλων, καί τῶν ἀρχόντων καί τῶν ἀρχομένων, στούς ἴδιους νόμους. Μέ εὐθύνη ὅλων, ἐνώπιον τῶν νομίμως (συνταγματικῶς) κατεστημένων Δικαστῶν καί Δικαστηρίων.
Γι' αὐτό, "Κράτος δικαίου" λέγεται ἡ δημοκρατική ἔννομη τάξη, στήν ὁποία τό Δημόσιο Δίκαιο διασφαλίζει τήν ἀξιοκρατική ἐκπροσώπηση τοῦ λαοῦ καί τοῦ ἔθνους, καθώς καί τό ὅτι ὅλες οἱ δημόσιες ἐξουσίες ἀσκοῦνται χρηστῶς, δηλαδή σύμφωνα ὄχι μόνο μέ τό γράμμα ἀλλά καί μέ τό ἀληθινό νόημα καί σκοπό τοῦ Συντάγματος πρῶτα, καί τῶν νόμων ὕστερα.
Ὁ δικαστικός ἔλεγχος μέ φρόνημα δημοσίου δικαίου, κατά τό δυνατόν πλήρης καί οὐσιαστικός, ἐλεύθερος ἀπό παρεμβάσεις καί ἐπηρεασμούς, εἶναι ἡ ἀναγκαία προϋπόθεση γιά τήν δημοκρατική λειτουργία τοῦ πολιτικοῦ συστήματος.
Τίποτα δέν πρέπει νά διαφεύγῃ τοῦ δικαστικοῦ ἐλέγχου αὐτοῦ, ἀκόμη καί ὅταν παρεμβάλλεται, ὡς πρόσχημα, τό δημόσιο συμφέρον, ἤ κάποια τρέχουσα πολιτική ἀντιπαράθεση.
Καθ' ὅσον, ἄν ἐξακολουθήσουν νά μήν ὑπόκεινται σέ ἔλεγχο δημοσίου δικαίου τέτοια ζητήματα, λές καί ζοῦμε πρό τοῦ 1990, ἐλλοχεύει πλέον ὁ κίνδυνος νά ἀντικατασταθῆ τό δημόσιο συμφέρον, τό Δημόσιο Δίκαιο καί ἡ δημοκρατική ἔννομη τάξη, ἀπό τίς ἀτζέντες διεθνικῆς ρυθμίσεως "'ἀγορῶν", καί τίς συνακόλουθες "δημόσιες" πολιτικές τύπου μάνατζμεντ, οἱ ὁποῖες παντοιοτρόπως προωθοῦνται ὑπό πολυεθνικῶν ἑταιρειῶν - παρά τά δημοκρατικά Συντάγματα, μέ νεοφανεῖς νόμους ἀντίστροφης, ἄρα ἀντισυνταγματικῆς, δυναμικῆς, καί ἐρήμην τοῦ λαοῦ.
Συχνά πρόκειται γιά μάνατζμεντ μέ "πολιτικές" ἀπορρυθμίσεων (τῆς κοινωνίας), μέ "πολιτικές" καταστροφικῶν (τῶν δημοσίων λειτουργιῶν) ἀναδιαρθρώσεων, καί μέ "πολιτικές" "δημιουργικῶν" (γιά τίς πολυεθνικές) καταστροφῶν (γιά τήν πατρίδα μας καί τόν λαό μας).
Ἔχουμε λοιπόν ὅλοι εὐθύνη καί ἰδίως οἱ ἀσκοῦντες δημόσια λειτουργήματα, νά μήν παραβλέπουμε τόν θανάσιμο κίνδυνο γιά τήν δημοκρατία ἀπό τόν οἰκονομικῶς ἔντεχνο ἀλλά πολιτικῶς καί συνταγματικῶς κακότεχνο παραμερισμό τοῦ Δημοσίου Δικαίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο λόγῳ τῆς φυσικῆς ὑπερισχύσεώς του ἔναντι διατάξεων ἤ συμφωνιῶν τεθειμένων χάριν ἰδιωτικῶν κυρίως συμφερόντων, βάλλεται ἀπό τά τελευταῖα. Μέ μεθοδεῖες χυδαίου μάνατζμεντ: "Ποιόν ἔχουμε ἐκεῖ;"...
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΦΕΛΑΪ ΦΕΥΓΕΙ... ΕΞΤΡΕΜ ΕΡΧΕΤΑΙ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Συντάξεις στο δημόσιο: Τα όρια ηλικίας έως το 2026 για όλες τις κατηγορίες [πίνακες και παραδείγματα]](https://images.newsnowgreece.com/144/1449739/syntaxeis-sto-dimosio-ta-oria-ilikias-eos-to-2026-gia-oles-tis-katigories-pinakes-kai-paradeigmata-1-124x78.jpg)
