2014-12-30 16:44:10
Συγκλονισμένος από την πρωτοφανή - στα 20 χρόνια πτήσεων- εμπειρία που βίωσε κατά την επιχείρηση διάσωσης των επιβατών του φλεγόμενου Norman Atlantic, ο 44χρονος πιλότος Αντόνιο Λανέβε, που έσωσε από την κόλαση 30 ανθρώπους-μεταξύ τους και τρία παιδιά- δεν θα ξεχάσει ποτέ τα όσα είδε και κυρίως την αγωνία της μητέρας με το μικρό παιδί στην αγκαλιά που με ένα χάδι τους ευχαρίστησε και τους ικέτευσε να συνεχίσουν για να γλιτώσουν και τα υπόλοιπα παιδιά της.
Η κραυγή της μάνας που συγκλόνισε τον πιλότο: «Σας εκλιπαρώ, σώστε τα παιδιά μου»
«Στα 20 χρόνια που πετάω, δεν είδα ποτέ κάτι παρόμοιο. Το πλοίο ήταν τυλιγμένο στις φλόγες. Ήταν παντού, εκτός από ένα μικρό σημείο στην γέφυρα όπου είχαν συγκεντρωθεί οι επιβάτες. Τα κύματα το ταρακουνούσαν. Ο καπνός ανέβαινε». Συγκλονισμένος, ο 44χρονος πιλότος Αντόνιο Λανέβε, περιγράφει μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσει ποτέ.
Ερωτηθείς από τον δημοσιογράφο της Corriere della Sera, τι τον άγγιξε περισσότερο, απαντά:
«Μια μητέρα, που έφτασε με το μικρό παιδάκι της στην αγκαλιά, μας χάιδεψε και μας ικέτευσε να συνεχίσουμε: ”τα άλλα δυο παιδιά μου είναι ακόμη στο πλοίο. Είναι κι αυτά μικρά. Σας παρακαλώ. Γυρίστε να τα πάρετε. Σας εκλιπαρώ: σώστε τα παιδιά μου”.
Αλλά το ελικόπτερο έχει όρια. Δεν μπορούσαμε να το φορτώσουμε άλλο. Ωστόσο καθένας έκανε το παν για να σωθούν όλοι».
Ο πιλότος περιγράφει πως αρχικά οι επιβάτες, παρότι κινδύνευαν επάνω στο πλοίο, δίσταζαν και φοβόντουσαν να ανέβουν με το «καλάθι» στο ελικόπτερο, καθώς ο αέρας φυσούσε μανιασμένα και τα κύματα σηκώνονταν ψηλά.
Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει, οι αντιδράσεις αντιστράφηκαν, όταν έπεσε το σκοτάδι και όλοι προσπαθούσαν να περάσουν μπροστά για να ανέβουν πρώτοι και να σωθούν. Ευτυχώς, σημειώνει, το πλήρωμα έκανε καλή δουλειά και έδωσε προτεραιότητα σε γυναίκες και παιδιά.
Το πιο κρίσιμο σημείο σύμφωνα με τον 44χρονο ήταν κατά την δεύτερη αποστολή, όταν άρχισε να σκοτεινιάζει. Το πλοίο είχε ήδη πάρει κλίση και ο καπνός είχε αρχίσει να ανεβαίνει προς τα επάνω:
«Πνιγόσουν αλλά δεν υπήρχε χρόνος να βάλουμε μάσκες. Η μόνη μας έννοια ήταν να μπορέσουμε να δούμε πίσω από αυτό το πέπλο για να περισυλλέξουμε κόσμο», υπογραμμίζει, ενώ προσθέτει ότι πολύ μεγάλο εμπόδιο στάθηκαν και οι ισχυροί άνεμοι που έπνεαν στην περιοχή.
Ο Λανέβε, συγκινημένος, περιγράφει την λαχτάρα του να σώσεις όσο το δυνατόν περισσότερους, καθώς και την δυσάρεστη αίσθηση ότι θα μπορούσες να έχεις κάνει κάτι παραπάνω:
«Μια τέτοια καταστροφή, ήταν δύσκολο ακόμη και να την φανταστείς. Θέλεις να κάνεις τόσα, δεν θες να σταματήσεις, κι όταν σου λένε να επιστρέψεις για την αλλαγή, σου μένει η πικρή αίσθηση ότι θα έπρεπε να είχες σώσει περισσότερους».
Πηγή Tromaktiko
Η κραυγή της μάνας που συγκλόνισε τον πιλότο: «Σας εκλιπαρώ, σώστε τα παιδιά μου»
«Στα 20 χρόνια που πετάω, δεν είδα ποτέ κάτι παρόμοιο. Το πλοίο ήταν τυλιγμένο στις φλόγες. Ήταν παντού, εκτός από ένα μικρό σημείο στην γέφυρα όπου είχαν συγκεντρωθεί οι επιβάτες. Τα κύματα το ταρακουνούσαν. Ο καπνός ανέβαινε». Συγκλονισμένος, ο 44χρονος πιλότος Αντόνιο Λανέβε, περιγράφει μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσει ποτέ.
Ερωτηθείς από τον δημοσιογράφο της Corriere della Sera, τι τον άγγιξε περισσότερο, απαντά:
«Μια μητέρα, που έφτασε με το μικρό παιδάκι της στην αγκαλιά, μας χάιδεψε και μας ικέτευσε να συνεχίσουμε: ”τα άλλα δυο παιδιά μου είναι ακόμη στο πλοίο. Είναι κι αυτά μικρά. Σας παρακαλώ. Γυρίστε να τα πάρετε. Σας εκλιπαρώ: σώστε τα παιδιά μου”.
Αλλά το ελικόπτερο έχει όρια. Δεν μπορούσαμε να το φορτώσουμε άλλο. Ωστόσο καθένας έκανε το παν για να σωθούν όλοι».
Ο πιλότος περιγράφει πως αρχικά οι επιβάτες, παρότι κινδύνευαν επάνω στο πλοίο, δίσταζαν και φοβόντουσαν να ανέβουν με το «καλάθι» στο ελικόπτερο, καθώς ο αέρας φυσούσε μανιασμένα και τα κύματα σηκώνονταν ψηλά.
Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει, οι αντιδράσεις αντιστράφηκαν, όταν έπεσε το σκοτάδι και όλοι προσπαθούσαν να περάσουν μπροστά για να ανέβουν πρώτοι και να σωθούν. Ευτυχώς, σημειώνει, το πλήρωμα έκανε καλή δουλειά και έδωσε προτεραιότητα σε γυναίκες και παιδιά.
Το πιο κρίσιμο σημείο σύμφωνα με τον 44χρονο ήταν κατά την δεύτερη αποστολή, όταν άρχισε να σκοτεινιάζει. Το πλοίο είχε ήδη πάρει κλίση και ο καπνός είχε αρχίσει να ανεβαίνει προς τα επάνω:
«Πνιγόσουν αλλά δεν υπήρχε χρόνος να βάλουμε μάσκες. Η μόνη μας έννοια ήταν να μπορέσουμε να δούμε πίσω από αυτό το πέπλο για να περισυλλέξουμε κόσμο», υπογραμμίζει, ενώ προσθέτει ότι πολύ μεγάλο εμπόδιο στάθηκαν και οι ισχυροί άνεμοι που έπνεαν στην περιοχή.
Ο Λανέβε, συγκινημένος, περιγράφει την λαχτάρα του να σώσεις όσο το δυνατόν περισσότερους, καθώς και την δυσάρεστη αίσθηση ότι θα μπορούσες να έχεις κάνει κάτι παραπάνω:
«Μια τέτοια καταστροφή, ήταν δύσκολο ακόμη και να την φανταστείς. Θέλεις να κάνεις τόσα, δεν θες να σταματήσεις, κι όταν σου λένε να επιστρέψεις για την αλλαγή, σου μένει η πικρή αίσθηση ότι θα έπρεπε να είχες σώσει περισσότερους».
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τι κάνει η Τανσού Τσιλέρ στην Ελλάδα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Με «σταυρό» στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ ο Κουβέλης...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
