2014-12-30 20:24:35
Τσιγάρο στο χέρι, η πριγκίπισσα δηλώνει ότι η υποστήριξη που εκδηλώνεται από τη Δύση στους Κούρδους θα είναι εφήμερη, όπως το 1919.
L’Orient le Jour (Λίβανος) (μτφ. Κριστιάν)
Αρμπίλ, Salim Γιασίν, η Nevine Badrakhan είναι η τελευταία απόγονος των Κούρδων πριγκίπων Badrakhan σε απευθείας γραμμή. Ζει σε ένα διώροφο σπίτι στην χριστιανική συνοικία της Αρμπίλ, πρωτεύουσας του Κουρδιστάν, το οποίο μοιάζει περισσότερο σε μουσείο παρά σε σπίτι. Στριμώχνονται ένα πλήθος από φωτογραφίες, αντικείμενα, κείμενα που διηγούνται την ιστορία του Κουρδιστάν, που συμπίπτει με αυτή της οικογένειάς της, η όποια βασίλευε για αρκετό καιρό στη Χερσόνησο του Botan, κοντά στο βόρειο άκρο του ιρακινού Κουρδιστάν, προτού να κατακτηθεί από τους Τούρκους. Δείχνει περήφανη το «κάστρο» της οικογένειας, το οποίο μοιάζει με ένα μεγάλο πέτρινο φρούριο.
Η υποδοχή της πριγκίπισσας δεν ήταν αρχικά πολύ ευγενική. Αρνήθηκε κατηγορηματικά να μιλήσει στα αραβικά, τα οποία μιλάει πολύ καλά, καθώς έχει σπουδάσει νομικά στη Δαμασκό.
«Καταλαβαίνετε, λέει, ρουφώντας το τσιγάρο της, εσείς οι Άραβες, μας έχετε τόσο καταπιέσει, σφάξει, βομβαρδίσει με βόμβες ναπάλμ, με χημικά όπλα, εκτοπίσει, καταστρέψει τα χωριά μας, που τεντώνομαι μόλις ακούω τη γλώσσα σας.
Είστε εδώ στο Κουρδιστάν, και είτε θα μιλήσετε τη γλώσσα μας, είτε θα μιλήσουμε στα Αγγλικά».
Προσπαθώ να της εξηγήσω ότι δεν έχω τίποτα εναντίον των Κούρδων, ότι, αντιθέτως, έχω κουρδική οικογένεια εξ αγχιστείας, ακριβώς δε με τους Badrakhan, εκείνη δεν την ενδιαφέρει και συνεχίζει το μονόλογο της.
«Σας έχουμε βαρεθεί εσάς τους Άραβες, οι οποίοι αποτελείτε σήμερα την κύρια υποστήριξη των νζιχαντιστών του ΙΚ. Μας έχετε καταπιέσει χρόνο με το χρόνο. Ήρθε η ώρα να μας δικαιώσετε», είπε.
Εξηντάρα, στεκούμενη στα 1,62μ της ρουφώντας το τσιγάρο της, η πριγκίπισσα πιστεύει ότι η υποστήριξη που εκδηλώνεται από την Δύση προς τους Κούρδους θα είναι εφήμερη, όπως συνέβη το 1919, και ότι η υπόσχεση της ίδρυσης ενός κουρδικού κράτους έφυγε ήδη σε καπνό.
«Σήμερα είμαστε η τελευταία άμυνα ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις που προέρχονται από τα βάθη του χρόνου. Είμαστε πάνω από 25 εκατομμύρια στο Ιράκ, την Τουρκία, τη Συρία, το Ιράν, στη Δύση. Είμαστε ο μεγαλύτερος άπατρις λαός», λέει.
Εν τω μεταξύ μπαίνει ένας άνθρωπος με μεγάλη διάκριση, ο οποίος υποκλίνεται και εστιάζεται στο χέρι της πριγκίπισσας για να το φιλίσει.
Είναι ο Δρ Jalabet, καθηγητής ιστορίας, τον οποίον κάλεσε για να συμμετάσχει στη συνέντευξη.
Από την αρχή, ο Δρ Jalabet μπαίνει στη καρδιά της συζήτησης, τη δημιουργία του Μεγάλου Κουρδιστάν. Πιστεύει ότι είναι πολύ πιθανό σήμερα να δημιουργήσουν νέα Κράτη με την τροποποίηση των συνόρων που καθορίστηκαν στο τέλος του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου με τη συμφωνία Sykes-Picot. Αναφέρει ως αποδεικτικό στοιχείο ότι κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του, ο ΟΗΕ κατέγραφε 60 έως 70 Κράτη, ενώ είναι 185 σήμερα.
Αναγνωρίζει ότι, από πονηριά της ιστορίας, οι στόχοι των ντζιχαντιστών του ΙΚ και των Κούρδων είναι παρόμοιοι για το συγκεκριμένο θέμα.
«Αλλά εμείς θέλουμε να αλλάξουμε το status quo στο όνομα της προόδου και της δικαιοσύνης», διευκρίνισε.
Ο Δρ Jalabet λέει ότι δεν έχει κανένα μίσος για τους Άραβες. «Διαδήλωσα, όταν ήμουν φοιτητής για το παλαιστινιακό ζήτημα. Αλλά σήμερα το μετανιώνω, γιατί οι Άραβες δεν μας το ανταπέδωσαν. Υποστήριξαν τον Σαντάμ Χουσεΐν και μάλιστα συμμετείχαν στην εκστρατεία Ανφάλ, στην οποία η κουρδική πόλη Halabja βομβαρδίστηκε με χημικά όπλα», λέει.
«Αλλά εξακολουθώ πάντα να πιστεύω ότι η παλαιστινιακή υπόθεση είναι σωστή, αλλά την ίδια στιγμή, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να έχομε εγκάρδιες σχέσεις με το Ισραήλ», πρόσθεσε.
Επιβεβαιώνει ότι ο ίδιος προσωπικά είναι υπέρ της αναγνώρισης ενός παλαιστινιακού κράτους, καθώς αυτό πηγαίνει προς την κατεύθυνση της ιστορίας.
Αλλά προσθέτει: «Θα είναι μια πολύ αντιλαϊκή απόφαση για τον κουρδικό λαό».
http://www.lorientlejour.com/article/903229/la-derniere-princesse-kurde.html
L’Orient le Jour (Λίβανος) (μτφ. Κριστιάν)
Αρμπίλ, Salim Γιασίν, η Nevine Badrakhan είναι η τελευταία απόγονος των Κούρδων πριγκίπων Badrakhan σε απευθείας γραμμή. Ζει σε ένα διώροφο σπίτι στην χριστιανική συνοικία της Αρμπίλ, πρωτεύουσας του Κουρδιστάν, το οποίο μοιάζει περισσότερο σε μουσείο παρά σε σπίτι. Στριμώχνονται ένα πλήθος από φωτογραφίες, αντικείμενα, κείμενα που διηγούνται την ιστορία του Κουρδιστάν, που συμπίπτει με αυτή της οικογένειάς της, η όποια βασίλευε για αρκετό καιρό στη Χερσόνησο του Botan, κοντά στο βόρειο άκρο του ιρακινού Κουρδιστάν, προτού να κατακτηθεί από τους Τούρκους. Δείχνει περήφανη το «κάστρο» της οικογένειας, το οποίο μοιάζει με ένα μεγάλο πέτρινο φρούριο.
Η υποδοχή της πριγκίπισσας δεν ήταν αρχικά πολύ ευγενική. Αρνήθηκε κατηγορηματικά να μιλήσει στα αραβικά, τα οποία μιλάει πολύ καλά, καθώς έχει σπουδάσει νομικά στη Δαμασκό.
«Καταλαβαίνετε, λέει, ρουφώντας το τσιγάρο της, εσείς οι Άραβες, μας έχετε τόσο καταπιέσει, σφάξει, βομβαρδίσει με βόμβες ναπάλμ, με χημικά όπλα, εκτοπίσει, καταστρέψει τα χωριά μας, που τεντώνομαι μόλις ακούω τη γλώσσα σας.
Είστε εδώ στο Κουρδιστάν, και είτε θα μιλήσετε τη γλώσσα μας, είτε θα μιλήσουμε στα Αγγλικά».
Προσπαθώ να της εξηγήσω ότι δεν έχω τίποτα εναντίον των Κούρδων, ότι, αντιθέτως, έχω κουρδική οικογένεια εξ αγχιστείας, ακριβώς δε με τους Badrakhan, εκείνη δεν την ενδιαφέρει και συνεχίζει το μονόλογο της.
«Σας έχουμε βαρεθεί εσάς τους Άραβες, οι οποίοι αποτελείτε σήμερα την κύρια υποστήριξη των νζιχαντιστών του ΙΚ. Μας έχετε καταπιέσει χρόνο με το χρόνο. Ήρθε η ώρα να μας δικαιώσετε», είπε.
Εξηντάρα, στεκούμενη στα 1,62μ της ρουφώντας το τσιγάρο της, η πριγκίπισσα πιστεύει ότι η υποστήριξη που εκδηλώνεται από την Δύση προς τους Κούρδους θα είναι εφήμερη, όπως συνέβη το 1919, και ότι η υπόσχεση της ίδρυσης ενός κουρδικού κράτους έφυγε ήδη σε καπνό.
«Σήμερα είμαστε η τελευταία άμυνα ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις που προέρχονται από τα βάθη του χρόνου. Είμαστε πάνω από 25 εκατομμύρια στο Ιράκ, την Τουρκία, τη Συρία, το Ιράν, στη Δύση. Είμαστε ο μεγαλύτερος άπατρις λαός», λέει.
Εν τω μεταξύ μπαίνει ένας άνθρωπος με μεγάλη διάκριση, ο οποίος υποκλίνεται και εστιάζεται στο χέρι της πριγκίπισσας για να το φιλίσει.
Είναι ο Δρ Jalabet, καθηγητής ιστορίας, τον οποίον κάλεσε για να συμμετάσχει στη συνέντευξη.
Από την αρχή, ο Δρ Jalabet μπαίνει στη καρδιά της συζήτησης, τη δημιουργία του Μεγάλου Κουρδιστάν. Πιστεύει ότι είναι πολύ πιθανό σήμερα να δημιουργήσουν νέα Κράτη με την τροποποίηση των συνόρων που καθορίστηκαν στο τέλος του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου με τη συμφωνία Sykes-Picot. Αναφέρει ως αποδεικτικό στοιχείο ότι κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του, ο ΟΗΕ κατέγραφε 60 έως 70 Κράτη, ενώ είναι 185 σήμερα.
Αναγνωρίζει ότι, από πονηριά της ιστορίας, οι στόχοι των ντζιχαντιστών του ΙΚ και των Κούρδων είναι παρόμοιοι για το συγκεκριμένο θέμα.
«Αλλά εμείς θέλουμε να αλλάξουμε το status quo στο όνομα της προόδου και της δικαιοσύνης», διευκρίνισε.
Ο Δρ Jalabet λέει ότι δεν έχει κανένα μίσος για τους Άραβες. «Διαδήλωσα, όταν ήμουν φοιτητής για το παλαιστινιακό ζήτημα. Αλλά σήμερα το μετανιώνω, γιατί οι Άραβες δεν μας το ανταπέδωσαν. Υποστήριξαν τον Σαντάμ Χουσεΐν και μάλιστα συμμετείχαν στην εκστρατεία Ανφάλ, στην οποία η κουρδική πόλη Halabja βομβαρδίστηκε με χημικά όπλα», λέει.
«Αλλά εξακολουθώ πάντα να πιστεύω ότι η παλαιστινιακή υπόθεση είναι σωστή, αλλά την ίδια στιγμή, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να έχομε εγκάρδιες σχέσεις με το Ισραήλ», πρόσθεσε.
Επιβεβαιώνει ότι ο ίδιος προσωπικά είναι υπέρ της αναγνώρισης ενός παλαιστινιακού κράτους, καθώς αυτό πηγαίνει προς την κατεύθυνση της ιστορίας.
Αλλά προσθέτει: «Θα είναι μια πολύ αντιλαϊκή απόφαση για τον κουρδικό λαό».
http://www.lorientlejour.com/article/903229/la-derniere-princesse-kurde.html
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τρεις νεκροί από την κακοκαιρία στη...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
