2015-01-08 18:37:21
Αν και τα προηγούμενα χρόνια, από την ίδρυση του και μετά, υπήρχε κινητικότητα και... ενθουσιασμός στα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα του Αμαρίου Ρεθύμνου, την τελευταία διετία παρατηρείται καθίζηση σε δράσεις του συλλόγου γυναικών της επαρχίας και αυτή η αδράνεια δεν ήρθε από μόνη της! «Αυτή η κάμψη σε δραστηριότητες τα τελευταία δυο χρόνια», αποδίδεται από την πρόεδρο του,κεραμίστρια Κατερίνα Δραμιτινού «στο κλίμα που δημιούργησε η κρίση και στις κοινωνίες του Αμαρίου, στο διχασμό που προκάλεσαν στην περιοχή οι δημοτικές εκλογές και εξακολουθεί, δυστυχώς, να υπάρχει και στην επίδραση που έχουν στις Αμαριώτισσες οι τηλεοπτικές σειρές και αποτελούν σε αρκετές, μέρος της ψυχαγωγίας τους…»
Ο φορέας… ήλθε σε μια στιγμή το 1997 στο χωριό Καλογέρου, όταν η κυρία Δραμιτινού πήρε πρωτοβουλία «επειδή αγαπούσε τον τόπο της και ζητούσε τρόπους να προσφέρει», να προχωρήσουν από κοινού με άλλες γυναίκες της επαρχίας στην ίδρυση ενός παναμαριώτικου γυναικείου οργάνου. Σύντομα η προσπάθειά της πλαισιώθηκε από 150 μέλη, κατοίκους των χωριών, και… μπήκαν μπροστά οι μηχανές χωρίς ουσιαστική βοήθεια!
ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ ΣΕ… ΣΠΙΤΙΑ
Οι συνεδριάσεις, όμως, της διοίκησης, αφού δεν υπάρχει ακόμα έδρα συνεχίζουν να γίνονται από… χωριό σε χωριό και από… σπίτι σε σπίτι, όπως στου Καλογέρου, στους Αποστόλους, στη Βισταγή και αλλού! Για να αποκτήσει μόνιμη έδρα, ωστόσο, έχει βρεθεί χώρος από χρόνια στον μικρό οικισμό της Γέννας, που είναι στο κέντρο της επαρχίας, όμως ελλείψει χρημάτων το θέμα εξακολουθεί μένει στην… κατάψυξη, και είναι άγνωστο εάν θα βρεθούν πιστώσεις και πότε! «Θα μπορούσε να αγοραστεί», λέει η πρόεδρος, «εάν συμπορευόμαστε σε αυτή την κατεύθυνση με τον δήμο. Εμείς θα εξοικονομούσαμε χρήματα μέσα από εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες και θα συμβάλλαμε όσο μπορούσαμε, όμως είμαστε σε άσχημες εποχές. Είναι αδιανόητο αυτό, να μην έχουμε τη δική μας στέγη και συνεχώς να είμαστε…μετακινούμενες».
Η Κατερίνα Δραμιτινού με την Καναδέζα πανεπιστημιακό Πατρίτσια Κλαρκ, που έρχεται για δεκαετίες στο Αμάρι
Οι γυναίκες του Αμαρίου από την ίδρυση του συλλόγου ξεκίνησαν με ενθουσιασμό και με πρωταρχικό στόχο να προσφέρουν με σειρά δράσεών τους, στη ανάπτυξη του κοινωνικού και πολιτιστικού επιπέδου της περιοχής και στην αναβάθμιση της δικής τους ζωής, διατηρώντας της παραδοσιακές αξίες της επαρχίας. Διαπιστώνει η ίδια σε αυτά τα 18 χρόνια ανάμειξής της στο όργανο, ότι «οι Αμαριώτισσες είναι πολύ καλά, θετικά και δραστήρια στοιχεία και με διάθεση για το καλό του τόπου τους, όμως κάποιοι ανέλπιστοι παράγοντες που μπήκαν στη ζωή τους ξαφνικά τις έκαμψαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η κατάσταση θα παγιωθεί». Εκφράζει, πάντως την ελπίδα ότι «θα αλλάξει το κλίμα και πάλι, όπως και πρώτα, θα επαναδραστηριοποιηθούν».
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΟΓΟΣ-ΣΦΡΑΓΙΔΑ
Από τη δημιουργία του ο σύλλογος έδειξε να μένει μακριά από τον συνήθη χαρακτήρα των συλλόγων-σφραγίδα των χωριών, μέσα από τους οποίους επιδιώκονταν στο παρελθόν με την διοργάνωση μετρημένων εκδηλώσεων να δηλώνουν την… ύπαρξή τους. Σε αυτά τα χρόνια λειτουργίας τους, κάνει ένα πρόχειρο απολογισμό η πρόεδρος, «είχαμε πλούσια δραστηριότητα με εκδρομές, πολιτιστικά μονοήμερα και διήμερα, αιμοδοσίες, ημερίδες με θέματα πολιτισμού, υγείας, παιδείας, θέματα γυναίκας, δημιουργία εργαστηρίων υφαντικής που υπήρξε σημαντικό ενδιαφέρον από γυναίκες της περιοχής, καλαθοπλεκτικής, κατασκευής κούκλας κ.α.»
Σε αυτές τις εκδηλώσεις που έδειξαν ότι «κάτι κινείται, επιτέλους, στην επαρχία με την κινητοποίηση των ίδιων των δυνάμεών της», ξεχωρίζουν η πανρεθεμνιώτικη μάζωξη των γυναικείων συλλόγων του νομού στο Αμάρι για την σύσφιξη και ενδυνάμωση των σχέσεων των σωματείων, η απόδοση τιμής στην καθηγήτρια Πανεπιστημίου του Καναδά Πατρίτσια Κλάρκ που επισκέπτονταν για 17 χρόνια ανελλιπώς την περιοχή, και η εκδήλωση αφιερωμένη στις γυναίκες του Αμαρίου ηλικίας πάνω από 80 χρόνων, αποδίδοντας σε αυτές την πρέπουσα τιμή και τον σεβασμό τους.
Στο πρόγραμμά τους είναι να διοργανώσουν και μια ξεχωριστή εκδήλωση στην αιωνόβια «Αμαζόνα της Αντίστασης και της Εξορίας» Κατίνα Σηφακάκη από τον Μέρωνα που συνεχίζει στην Αθήνα που ζει, παρά το βάρος των χρόνων της, ως έφηβη να συμμετέχει στους φιλειρηνικούς αγώνες.Και είναι μια γυναίκα που μένει ζωντανή και ενεργοποιείται, παράδειγμα για όλες τις σημερινές Πηγή
Tromaktiko
Ο φορέας… ήλθε σε μια στιγμή το 1997 στο χωριό Καλογέρου, όταν η κυρία Δραμιτινού πήρε πρωτοβουλία «επειδή αγαπούσε τον τόπο της και ζητούσε τρόπους να προσφέρει», να προχωρήσουν από κοινού με άλλες γυναίκες της επαρχίας στην ίδρυση ενός παναμαριώτικου γυναικείου οργάνου. Σύντομα η προσπάθειά της πλαισιώθηκε από 150 μέλη, κατοίκους των χωριών, και… μπήκαν μπροστά οι μηχανές χωρίς ουσιαστική βοήθεια!
ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ ΣΕ… ΣΠΙΤΙΑ
Οι συνεδριάσεις, όμως, της διοίκησης, αφού δεν υπάρχει ακόμα έδρα συνεχίζουν να γίνονται από… χωριό σε χωριό και από… σπίτι σε σπίτι, όπως στου Καλογέρου, στους Αποστόλους, στη Βισταγή και αλλού! Για να αποκτήσει μόνιμη έδρα, ωστόσο, έχει βρεθεί χώρος από χρόνια στον μικρό οικισμό της Γέννας, που είναι στο κέντρο της επαρχίας, όμως ελλείψει χρημάτων το θέμα εξακολουθεί μένει στην… κατάψυξη, και είναι άγνωστο εάν θα βρεθούν πιστώσεις και πότε! «Θα μπορούσε να αγοραστεί», λέει η πρόεδρος, «εάν συμπορευόμαστε σε αυτή την κατεύθυνση με τον δήμο. Εμείς θα εξοικονομούσαμε χρήματα μέσα από εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες και θα συμβάλλαμε όσο μπορούσαμε, όμως είμαστε σε άσχημες εποχές. Είναι αδιανόητο αυτό, να μην έχουμε τη δική μας στέγη και συνεχώς να είμαστε…μετακινούμενες».
Η Κατερίνα Δραμιτινού με την Καναδέζα πανεπιστημιακό Πατρίτσια Κλαρκ, που έρχεται για δεκαετίες στο Αμάρι
Οι γυναίκες του Αμαρίου από την ίδρυση του συλλόγου ξεκίνησαν με ενθουσιασμό και με πρωταρχικό στόχο να προσφέρουν με σειρά δράσεών τους, στη ανάπτυξη του κοινωνικού και πολιτιστικού επιπέδου της περιοχής και στην αναβάθμιση της δικής τους ζωής, διατηρώντας της παραδοσιακές αξίες της επαρχίας. Διαπιστώνει η ίδια σε αυτά τα 18 χρόνια ανάμειξής της στο όργανο, ότι «οι Αμαριώτισσες είναι πολύ καλά, θετικά και δραστήρια στοιχεία και με διάθεση για το καλό του τόπου τους, όμως κάποιοι ανέλπιστοι παράγοντες που μπήκαν στη ζωή τους ξαφνικά τις έκαμψαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η κατάσταση θα παγιωθεί». Εκφράζει, πάντως την ελπίδα ότι «θα αλλάξει το κλίμα και πάλι, όπως και πρώτα, θα επαναδραστηριοποιηθούν».
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΟΓΟΣ-ΣΦΡΑΓΙΔΑ
Από τη δημιουργία του ο σύλλογος έδειξε να μένει μακριά από τον συνήθη χαρακτήρα των συλλόγων-σφραγίδα των χωριών, μέσα από τους οποίους επιδιώκονταν στο παρελθόν με την διοργάνωση μετρημένων εκδηλώσεων να δηλώνουν την… ύπαρξή τους. Σε αυτά τα χρόνια λειτουργίας τους, κάνει ένα πρόχειρο απολογισμό η πρόεδρος, «είχαμε πλούσια δραστηριότητα με εκδρομές, πολιτιστικά μονοήμερα και διήμερα, αιμοδοσίες, ημερίδες με θέματα πολιτισμού, υγείας, παιδείας, θέματα γυναίκας, δημιουργία εργαστηρίων υφαντικής που υπήρξε σημαντικό ενδιαφέρον από γυναίκες της περιοχής, καλαθοπλεκτικής, κατασκευής κούκλας κ.α.»
Σε αυτές τις εκδηλώσεις που έδειξαν ότι «κάτι κινείται, επιτέλους, στην επαρχία με την κινητοποίηση των ίδιων των δυνάμεών της», ξεχωρίζουν η πανρεθεμνιώτικη μάζωξη των γυναικείων συλλόγων του νομού στο Αμάρι για την σύσφιξη και ενδυνάμωση των σχέσεων των σωματείων, η απόδοση τιμής στην καθηγήτρια Πανεπιστημίου του Καναδά Πατρίτσια Κλάρκ που επισκέπτονταν για 17 χρόνια ανελλιπώς την περιοχή, και η εκδήλωση αφιερωμένη στις γυναίκες του Αμαρίου ηλικίας πάνω από 80 χρόνων, αποδίδοντας σε αυτές την πρέπουσα τιμή και τον σεβασμό τους.
Στο πρόγραμμά τους είναι να διοργανώσουν και μια ξεχωριστή εκδήλωση στην αιωνόβια «Αμαζόνα της Αντίστασης και της Εξορίας» Κατίνα Σηφακάκη από τον Μέρωνα που συνεχίζει στην Αθήνα που ζει, παρά το βάρος των χρόνων της, ως έφηβη να συμμετέχει στους φιλειρηνικούς αγώνες.Και είναι μια γυναίκα που μένει ζωντανή και ενεργοποιείται, παράδειγμα για όλες τις σημερινές Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ιδιωτική υγεία: Επιχειρηματίες έτοιμοι να... μεταναστεύσουν!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
