2015-01-12 18:24:17
Ο θάνατος του Ρόι Τάρπλεϊ έχει σκορπίσει τη θλίψη στους Έλληνες φιλάθλους και περισσότερο σε αυτούς του Ολυμπιακού, μιας και ο Αμερικανός μεγαλούργησε με τη φανέλα του Θρύλου.
Ο πρώην συμπαίκτης του Αμερικανού σέντερ στον Ολυμπιακό την περίοδο 1993-94, Παναγιώτης Φασούλας, μίλησε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1» και του... έπλεξε το εγκώμιο!
Αναλυτικά, τα όσα είπε:
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΙΚΤΗ ΡΟΪ ΤΑΡΠΛΕΪ:
«Είμαι συγκλονισμένος από την στιγμή που διάβασα την είδηση για το χαμό του Ρόι. Όλοι έχουν προβλήματα σε αυτή την ηλικία. Είτε καταχρήσεων, είτε όχι και νομίζω πως όταν φεύγει ένας τόσο μεγάλος αθλητής και άνθρωπος από τη ζωή είναι κρίμα να αναφερόμαστε στους λόγους που μπορεί να τον οδήγησαν σε οποιαδήποτε ασθένεια. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο Ρόι Τάρπλεϊ ήταν για μένα ο κορυφαίος ξένος μπασκετμπολίστας που πέρασε από την Ελλάδα και ένας από τους δυο – τρείς που πέρασαν από την Ευρώπη. Δεν υπήρχε αθλητής, με το ταλέντο, το μυαλό και την παρουσία μέσα σε μια ομάδα, όπως του Ρόι.
Ήταν και αυτός μέλος του καταραμένου ντράφτ του 86’, στο οποίο τότε ήμουν και εγώ, όχι στις ψηλές θέσεις, αλλά αν ψάξετε στο google θα δείτε πως πολλοί μεγάλοι παίκτες βρίσκονταν σε εκείνη τη φουρνιά, αλλά κανένας δεν κατάφερε να κάνει μεγάλη καριέρα στο ΝΒΑ. Και όχι μόνο αυτό, άλλος πέθανε την μέρα του ντράφτ, άλλος σκοτώθηκε σε ατύχημα, όπως ο Πέτροβιτς και παρόλο που λέμε καμιά φορά να μην είσαι προληπτικός είναι τραγικό αυτό που έχει γίνει.
Ο Ρόι ήταν αυτός που μπορούσε να κάνει τη διαφορά σε οποιαδήποτε ομάδα. Το έχω πει και το ξαναλέω, ο Ρόι έκανε καλύτερο κάθε συμπαίκτη του μέσα στην ομάδα. Από το πλέι μέικερ μέχρι το σέντερ φορ και ακόμα και αυτούς που έμπαιναν αλλαγή. Μέσα στο παιχνίδι ήταν μια μπασκετική μεγαλοφυία και είναι κρίμα που δεν μπόρεσε να δώσει περισσότερα στο άθλημα. Ήταν πολύ μεγάλος αθλητής και δεν είναι τυχαίο ότι στο Ντάλας ακόμα και μετά από τόσα προβλήματα που αντιμετώπιζε, όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό, του υπέγραψαν συμβόλαιο 20 εκατομμύρια. Αυτό τα λέει όλα. Η πάσα του, η ντρίμπλα του, το να κατεβάζει τη μπάλα, το να σκέφτεται, η ομαδικότητα του, όλα ήταν τέλεια στο Ρόι και δεν το λέω τώρα που έφυγε».
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΡΟΪ ΤΑΡΠΛΕΪ:
«Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος που είχε και αυτός τα πάθη του, όπως έχουμε όλοι μας. Απλά αυτόν τον καταβάλανε λίγο περισσότερο. Ξέρετε καμιά φορά, όποιος πίνει και κάνει καταχρήσεις, αν το περιβάλλον του είναι καλό γλιτώνει, αν όχι δεν τα καταφέρνει. Αλλά και πάλι δεν θα ήθελα να σταθούμε σε αυτό το κομμάτι είναι κρίμα να μιλάμε γι’ αυτό. Σαν φίλος και σαν άνθρωπος ήταν εξαιρετικός. Αν και ήταν Αμερικάνος και μεγαλωμένος σε μια διαφορετική κουλτούρα, ήταν ένας άνθρωπος ανοικτός, που μπορούσες εύκολα να μπεις στον ψυχισμό του, να μπει αυτός στον δικό σου και να συζητήσεις και να συνυπάρξεις. Στον Ολυμπιακό πάντως ο Ρόι είχε περιορίσει πολύ τα προβλήματα του, γιατί πραγματικά ήθελε να βοηθήσει αυτή την ομάδα.
Ήταν πολύ μεγάλος αθλητής και έτσι πρέπει να τον θυμόμαστε. Εγώ τον είχα αντιμετωπίσει πρώτη φορά ως αντίπαλο, όταν έπαιζε στον Άρη και θυμάμαι πως ήταν ακόμα καλύτερος απ’ όταν είχε έρθει στον Ολυμπιακό. Στον Ολυμπιακό ναι μεν είχε το μπασκετικό μυαλό που προανέφερα και έκανε τα πάντα, στον Άρη όμως πηδούσε και πάρα πολύ ψηλά. Και αργότερα βεβαίως ήξερε πώς να βάζει το σώμα του και να παραμένει κορυφαίος ριμπάουντερ, γιατί όπως ξαναείπα ήταν μπασκετική μεγαλοφυία. Αρκούσε ένα νεύμα για να καταλάβει τι πρέπει να γίνει στο παιχνίδι και ξέρετε καμιά φορά αυτοί οι άνθρωποι με τόση ευφυία έχουν θέματα.
Το μυαλό τους δουλεύει περίεργα και δεν μπορούν να το διαχειριστούν έξω από το γήπεδο. Πάντως πρέπει να ξαναπώ ότι τότε στον Ολυμπιακό δεν είχε κανένα πρόβλημα εξωαγωνιστικό. Θυμάμαι ότι ερχόντουσαν άλλοι παίκτες να τον πάρουν να βγουν έξω, για να πιούν, αλλά δεν έφευγε ποτέ. Ήταν αφοσιωμένος εκείνη την περίοδο. Ήθελε να επιστρέψει στο ΝΒΑ και το κατάφερε».
ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ:
«Παρακολουθώ πολύ τον Ολυμπιακό και βλέπω πως, χωρίς να ικανοποιεί τόσο πολύ οπτικά με το μπάσκετ που παίζει, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρει αυτό που θέλει σε κάθε παιχνίδι του. Αυτό είναι θετικό και προκύπτει μέσα από την βελτίωση της άμυνας του, αφού από εκεί ξεκινάνε όλα. Γενικότερα πιστεύω πως ο Ολυμπιακός έχει πολλές πιθανότητες να διακριθεί φέτος. Είναι πάντως μια δύσκολη διοργάνωση και μπορεί να έχει φτιάξει μεγάλο όνομα στην Ευρώπη όλα αυτά τα χρόνια, αλλά έχει να ανταγωνιστεί ομάδες με μεγαλύτερα μπάτζετ, όπως η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα κτλ, οι οποίες είναι επηρεασμένες από την κρίση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν τα δικά μας οικονομικά προβλήματα».
ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ:
«Δεν υπάρχει ελληνικό πρωτάθλημα. Υπάρχουν μόνο δυο ομάδες που συγκρούονται και θεωρώ ότι αυτό το πράγμα έχει «τελειώσει» και δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να ξέρουμε από την αρχή της σεζόν, πως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θα φτάσουν στον τελικό. Ίσως θα πρέπει να προσανατολιστούμε, όχι μόνο εμείς, αλλά και οι γύρω χώρες, σε ένα πιο διευρυμένο πρωτάθλημα. Βαλκανικό, Ανατολικής Ευρώπης κτλ.
Δεν είναι και δίκαιο να υπάρχουν παιδιά που αγωνίζονται στις μικρότερες ομάδες, χωρίς να ξέρουν το στόχο τους. Τι να κάνουν δηλαδή; Να προσπαθούν να κάνουν ζημιά στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό;. Πρέπει να αυξηθεί ο ανταγωνισμός, γιατί βλέπω ότι στα ματς των μικρών ομάδων τα γήπεδα γεμίζουν. Μπορεί να είναι πιο μικρά βεβαίως, αλλά ότι γεμίζουν, σημαίνει ότι υπάρχει δίψα στον κόσμο για μπάσκετ, ακόμα και στο γυναικείο πρωτάθλημα. Πρέπει να βελτιωθεί ο ανταγωνισμός, να υπάρξουν περισσότερα ντέρμπι και νομίζω ότι μια διοργάνωση με συμμετοχή των γειτονικών χωρών, ίσως βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση».
ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΣΕΝΤΕΡ:
«Έχει αλλάξει λίγο το μπάσκετ, αλλά κατά την άποψη και όσο και να θέλουν οι ομάδες να λένε ότι το μπάσκετ δεν παίζεται πια με τους ψηλούς, αν δεν υπάρχει ο ψηλός να του ακουμπήσεις τη μπάλα μέσα, να χαλαρώσει η άμυνα της περιφέρεις ώστε να υπάρξει και ισορροπία μέσα και έξω, δεν μπορείς να πετύχεις. Αυτό το είδαμε και στο Ευρωμπάσκετ με την Εθνική ομάδα κόντρα στη Σερβία. Εμείς είχαμε τον Μπουρούση που έκανε ένα καταπληκτικό τουρνουά, αλλά ήταν μόνος του, χωρίς να θέλω βεβαίως να υποτιμήσω τα άλλα παιδιά. Όταν αποφάσισαν οι Σέρβοι να βάλουν την μπάλα μέσα, ένας και δυο παίκτες δικοί μας δεν μπορούσαν να τους αντιμετωπίσουν.
Γενικά πιστεύω πως το μπάσκετ είναι ένα άθλημα ψηλών, άσχετος αν οι κοντοί έχουν τη μπάλα στα χέρια και αποφασίζουν. Γι’ αυτό και ο Ρόι Τάρπλει ήταν μια τόσο μεγάλη μπασκετική προσωπικότητα. Γιατί δεν χρειαζόταν κοντούς. Μπορούσε να δημιουργήσει μόνος του».
olympiacos-blog
Ο πρώην συμπαίκτης του Αμερικανού σέντερ στον Ολυμπιακό την περίοδο 1993-94, Παναγιώτης Φασούλας, μίλησε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1» και του... έπλεξε το εγκώμιο!
Αναλυτικά, τα όσα είπε:
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΙΚΤΗ ΡΟΪ ΤΑΡΠΛΕΪ:
«Είμαι συγκλονισμένος από την στιγμή που διάβασα την είδηση για το χαμό του Ρόι. Όλοι έχουν προβλήματα σε αυτή την ηλικία. Είτε καταχρήσεων, είτε όχι και νομίζω πως όταν φεύγει ένας τόσο μεγάλος αθλητής και άνθρωπος από τη ζωή είναι κρίμα να αναφερόμαστε στους λόγους που μπορεί να τον οδήγησαν σε οποιαδήποτε ασθένεια. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο Ρόι Τάρπλεϊ ήταν για μένα ο κορυφαίος ξένος μπασκετμπολίστας που πέρασε από την Ελλάδα και ένας από τους δυο – τρείς που πέρασαν από την Ευρώπη. Δεν υπήρχε αθλητής, με το ταλέντο, το μυαλό και την παρουσία μέσα σε μια ομάδα, όπως του Ρόι.
Ήταν και αυτός μέλος του καταραμένου ντράφτ του 86’, στο οποίο τότε ήμουν και εγώ, όχι στις ψηλές θέσεις, αλλά αν ψάξετε στο google θα δείτε πως πολλοί μεγάλοι παίκτες βρίσκονταν σε εκείνη τη φουρνιά, αλλά κανένας δεν κατάφερε να κάνει μεγάλη καριέρα στο ΝΒΑ. Και όχι μόνο αυτό, άλλος πέθανε την μέρα του ντράφτ, άλλος σκοτώθηκε σε ατύχημα, όπως ο Πέτροβιτς και παρόλο που λέμε καμιά φορά να μην είσαι προληπτικός είναι τραγικό αυτό που έχει γίνει.
Ο Ρόι ήταν αυτός που μπορούσε να κάνει τη διαφορά σε οποιαδήποτε ομάδα. Το έχω πει και το ξαναλέω, ο Ρόι έκανε καλύτερο κάθε συμπαίκτη του μέσα στην ομάδα. Από το πλέι μέικερ μέχρι το σέντερ φορ και ακόμα και αυτούς που έμπαιναν αλλαγή. Μέσα στο παιχνίδι ήταν μια μπασκετική μεγαλοφυία και είναι κρίμα που δεν μπόρεσε να δώσει περισσότερα στο άθλημα. Ήταν πολύ μεγάλος αθλητής και δεν είναι τυχαίο ότι στο Ντάλας ακόμα και μετά από τόσα προβλήματα που αντιμετώπιζε, όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό, του υπέγραψαν συμβόλαιο 20 εκατομμύρια. Αυτό τα λέει όλα. Η πάσα του, η ντρίμπλα του, το να κατεβάζει τη μπάλα, το να σκέφτεται, η ομαδικότητα του, όλα ήταν τέλεια στο Ρόι και δεν το λέω τώρα που έφυγε».
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΡΟΪ ΤΑΡΠΛΕΪ:
«Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος που είχε και αυτός τα πάθη του, όπως έχουμε όλοι μας. Απλά αυτόν τον καταβάλανε λίγο περισσότερο. Ξέρετε καμιά φορά, όποιος πίνει και κάνει καταχρήσεις, αν το περιβάλλον του είναι καλό γλιτώνει, αν όχι δεν τα καταφέρνει. Αλλά και πάλι δεν θα ήθελα να σταθούμε σε αυτό το κομμάτι είναι κρίμα να μιλάμε γι’ αυτό. Σαν φίλος και σαν άνθρωπος ήταν εξαιρετικός. Αν και ήταν Αμερικάνος και μεγαλωμένος σε μια διαφορετική κουλτούρα, ήταν ένας άνθρωπος ανοικτός, που μπορούσες εύκολα να μπεις στον ψυχισμό του, να μπει αυτός στον δικό σου και να συζητήσεις και να συνυπάρξεις. Στον Ολυμπιακό πάντως ο Ρόι είχε περιορίσει πολύ τα προβλήματα του, γιατί πραγματικά ήθελε να βοηθήσει αυτή την ομάδα.
Ήταν πολύ μεγάλος αθλητής και έτσι πρέπει να τον θυμόμαστε. Εγώ τον είχα αντιμετωπίσει πρώτη φορά ως αντίπαλο, όταν έπαιζε στον Άρη και θυμάμαι πως ήταν ακόμα καλύτερος απ’ όταν είχε έρθει στον Ολυμπιακό. Στον Ολυμπιακό ναι μεν είχε το μπασκετικό μυαλό που προανέφερα και έκανε τα πάντα, στον Άρη όμως πηδούσε και πάρα πολύ ψηλά. Και αργότερα βεβαίως ήξερε πώς να βάζει το σώμα του και να παραμένει κορυφαίος ριμπάουντερ, γιατί όπως ξαναείπα ήταν μπασκετική μεγαλοφυία. Αρκούσε ένα νεύμα για να καταλάβει τι πρέπει να γίνει στο παιχνίδι και ξέρετε καμιά φορά αυτοί οι άνθρωποι με τόση ευφυία έχουν θέματα.
Το μυαλό τους δουλεύει περίεργα και δεν μπορούν να το διαχειριστούν έξω από το γήπεδο. Πάντως πρέπει να ξαναπώ ότι τότε στον Ολυμπιακό δεν είχε κανένα πρόβλημα εξωαγωνιστικό. Θυμάμαι ότι ερχόντουσαν άλλοι παίκτες να τον πάρουν να βγουν έξω, για να πιούν, αλλά δεν έφευγε ποτέ. Ήταν αφοσιωμένος εκείνη την περίοδο. Ήθελε να επιστρέψει στο ΝΒΑ και το κατάφερε».
ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ:
«Παρακολουθώ πολύ τον Ολυμπιακό και βλέπω πως, χωρίς να ικανοποιεί τόσο πολύ οπτικά με το μπάσκετ που παίζει, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρει αυτό που θέλει σε κάθε παιχνίδι του. Αυτό είναι θετικό και προκύπτει μέσα από την βελτίωση της άμυνας του, αφού από εκεί ξεκινάνε όλα. Γενικότερα πιστεύω πως ο Ολυμπιακός έχει πολλές πιθανότητες να διακριθεί φέτος. Είναι πάντως μια δύσκολη διοργάνωση και μπορεί να έχει φτιάξει μεγάλο όνομα στην Ευρώπη όλα αυτά τα χρόνια, αλλά έχει να ανταγωνιστεί ομάδες με μεγαλύτερα μπάτζετ, όπως η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα κτλ, οι οποίες είναι επηρεασμένες από την κρίση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν τα δικά μας οικονομικά προβλήματα».
ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ:
«Δεν υπάρχει ελληνικό πρωτάθλημα. Υπάρχουν μόνο δυο ομάδες που συγκρούονται και θεωρώ ότι αυτό το πράγμα έχει «τελειώσει» και δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να ξέρουμε από την αρχή της σεζόν, πως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θα φτάσουν στον τελικό. Ίσως θα πρέπει να προσανατολιστούμε, όχι μόνο εμείς, αλλά και οι γύρω χώρες, σε ένα πιο διευρυμένο πρωτάθλημα. Βαλκανικό, Ανατολικής Ευρώπης κτλ.
Δεν είναι και δίκαιο να υπάρχουν παιδιά που αγωνίζονται στις μικρότερες ομάδες, χωρίς να ξέρουν το στόχο τους. Τι να κάνουν δηλαδή; Να προσπαθούν να κάνουν ζημιά στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό;. Πρέπει να αυξηθεί ο ανταγωνισμός, γιατί βλέπω ότι στα ματς των μικρών ομάδων τα γήπεδα γεμίζουν. Μπορεί να είναι πιο μικρά βεβαίως, αλλά ότι γεμίζουν, σημαίνει ότι υπάρχει δίψα στον κόσμο για μπάσκετ, ακόμα και στο γυναικείο πρωτάθλημα. Πρέπει να βελτιωθεί ο ανταγωνισμός, να υπάρξουν περισσότερα ντέρμπι και νομίζω ότι μια διοργάνωση με συμμετοχή των γειτονικών χωρών, ίσως βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση».
ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΣΕΝΤΕΡ:
«Έχει αλλάξει λίγο το μπάσκετ, αλλά κατά την άποψη και όσο και να θέλουν οι ομάδες να λένε ότι το μπάσκετ δεν παίζεται πια με τους ψηλούς, αν δεν υπάρχει ο ψηλός να του ακουμπήσεις τη μπάλα μέσα, να χαλαρώσει η άμυνα της περιφέρεις ώστε να υπάρξει και ισορροπία μέσα και έξω, δεν μπορείς να πετύχεις. Αυτό το είδαμε και στο Ευρωμπάσκετ με την Εθνική ομάδα κόντρα στη Σερβία. Εμείς είχαμε τον Μπουρούση που έκανε ένα καταπληκτικό τουρνουά, αλλά ήταν μόνος του, χωρίς να θέλω βεβαίως να υποτιμήσω τα άλλα παιδιά. Όταν αποφάσισαν οι Σέρβοι να βάλουν την μπάλα μέσα, ένας και δυο παίκτες δικοί μας δεν μπορούσαν να τους αντιμετωπίσουν.
Γενικά πιστεύω πως το μπάσκετ είναι ένα άθλημα ψηλών, άσχετος αν οι κοντοί έχουν τη μπάλα στα χέρια και αποφασίζουν. Γι’ αυτό και ο Ρόι Τάρπλει ήταν μια τόσο μεγάλη μπασκετική προσωπικότητα. Γιατί δεν χρειαζόταν κοντούς. Μπορούσε να δημιουργήσει μόνος του».
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ελεύθερος με εγγύηση ο Στράντζαλης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΕΑ-ΕΤΕ: Συνεργασία για ρευστότητα στην αγορά
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
