2015-01-29 11:06:57
Γοργοϋπήκοος Κυρά ελπίδα ξανασπέρνει
Απελπισιά και εμπόδια από εμπρός τους παίρνει
Τάμα που εκπληρώθηκε από το παληκάρι
Προσκύνημα ευλαβικό στο Άγιο Δοχειάρι
Θαύματα και παράδοξα ακούμε και απορούμε!
Του Αγίου Εφραίμ οι γιατριές την έκπληξη σκορπούνε Έχει προστάτη το παιδί και πόσο του είναι ευγνώμων
Μια αναπνοή ο Άθωνας απ τ’ όρος των Αμώμων!
Σελίδα η πρώτη ξεκινά, η θύμηση σιμώνει
με το μελάνι σμίγεται, τα μάτια πως θολώνει!
...Συμπολίτες των Αγίων και Οικείοι Θεού! Απομακρύνθηκε ήσυχα όπως μας συνάντησε. Μας άφησε με μια προτροπή, που σε αυτό το ταξίδι σαν να ακούγεται συνέχεια…
Ο Ακρογωνιαίος λίθος Χριστός, τα θεμέλια Απόστολοι και Προφήτες και εμείς να παλεύουμε με τον Θεό, πότε ως ξένοι και πάροικοι να γκρεμίζουμε, πότε ως οικείοι Του και συμπολίτες των Αγίων Του, να οικοδομούμε Σωτηρία. Πάλη διαρκής ως το τελευταίο έκπνευσμά μας… Στην γειτονιά των Αγίων, στην Ουράνια Πατρίδα ταξιδεύουν τα λόγια του Πατρός Γ.… Είμαστε σίγουροι πως έχει ακόμα πολλά να καταθέσει αφού μέσα από αυτόν ο Κύριος μιλούσε. Και αυτά που έχει να μας πει ο Κύριος, δεν τα χωρά όλος ο κόσμος!
Ύστερα από λίγο, καθόμαστε στον ξύλινο καναπέ με τα υφαντά , στην είσοδο του μεγάλου δωματίου, που κάθε φορά ζεσταίνει τις ψυχές μας με τις θεοφώτιστες λαλιές των Κουτλουμουσιανών Πατέρων… Πουλιά του ουρανού, σαν να φτερουγίζουν αθόρυβα και αθέατα μέσα στην γνώριμη φωλιά τους.
Ο Κύριος Γιάννης από τις Σέρρες, στα σαράντα πέντε περίπου μαζί με τον γιό του, τον λεβέντη του, τον Θοδωρή. Μας συστήνει ο Μοναχός Φ. που μας γνωρίζει. Κάθεται κι εκείνος μαζί τους και συζητά με ενδιαφέρον εδώ και ώρα.
-Να σας πει την ιστορία του ο κυρ-Γιάννης μας λέει εκείνος… Αυτή κι αν πρέπει να μαθευτεί σε όλον τον κόσμο! Ξεκινά ο αδελφός λοιπόν να μιλά γεμάτος από συγκίνηση.
- Παιδιά αυτό που συνέβη σε μας είναι μεγάλο θαύμα! Εγώ είμαι Στρατιωτικός… Με την Εκκλησία-που να ξερα τότε- θα έλεγα πως είχα μια καλή σχέση στα όρια του χλιαρού όμως και του καθωσπρέπει του φαίνεσθαι… καταλαβαίνετε… Πριν κάποια χρόνια λοιπόν ο Θοδωρής μας, ασθένησε με κάποια πολύ σπάνια νευρολογικής φύσεως νόσο… Μια νόσος, που εκφύλιζε το νευρικό σύστημα με βαριές συνέπειες στην κίνηση στην ομιλία και σε άλλες σημαντικότατες λειτουργίες… Μας έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι που λένε… Εξετάσεις, διαγνώσεις, αγωνία, φόβος… Μεγάλο χρονικό διάστημα κύλησε και εμείς κινούμασταν στο άγνωστο χωρίς να φαίνεται κάτι ορατό… και η κατάσταση όλο και χειροτέρευε… Ο Θοδωρής έπρεπε να χειρουργηθεί στο κεφάλι… Μια λεπτή επέμβαση, άκρως αναγκαία όμως για να μπορέσει να ελπίζει ότι θα αποκτούσε ξανά φυσιολογική ζωή… Ένα βράδυ η γυναίκα μου μιλούσε με κάποια φίλη στο τηλέφωνο και της περιέγραφε τις δυσκολίες μας και την επιγενόμενη κρίσιμη επέμβαση. Κι εκείνη, της είπε να προσευχηθεί στην Παναγία την Γοργοϋπήκοο που ακούει και σπεύδει να βοηθήσει. Η Γυναίκα μου δεν γνώριζε την ύπαρξή της, ούτε και εγώ είχα ακούσει τίποτα τόσα χρόνια… Έκλεισε το τηλέφωνο και έπειτα από λίγο άρχισε να με φωνάζει ταραγμένη να πάω δίπλα της. Ανησύχησα και έτρεξα να δω τι συμβαίνει… Μου δείχνει την τσάντα της και με ρωτά: Άνοιξες εσύ την τσάντα μου; Όχι της απαντώ… Μήπως κάποιο απ τα παιδιά; Tα ρωτήσαμε κι εκείνα και μας είπαν πως δεν την είχαν καν πλησιάσει… Τότε πώς αυτή η εικόνα βρέθηκε μέσα; Μας έδειξε τότε μια μικρή εικονίτσα που τι νομίζετε ότι είχε πάνω της; Την Θαυματουργό Παναγία την Γοργοϋπήκοο παιδιά! Τα χάσαμε όλοι μας! Δεν ξέραμε τι να πούμε… Μα μετά το πρώτο ξάφνιασμα, καταλάβαμε πως έστειλε μήνυμα η Παναγία να μην απελπιζόμαστε… Το παιδί χειρουργήθηκε με μεγάλη επιτυχία και το πρόβλημα σχεδόν αποκαταστάθηκε πλήρως…
Μπορούσαμε να το καταλάβουμε αυτό, αφού βλέπαμε τον Θοδωρή ευθυτενή και λυγερόκορμο, να πηγαινοέρχεται στο αρχονταρίκι ενόσω ο Πατέρας του μας μιλούσε.
- Γι αυτό παιδιά φέτος μετά από καιρό καταφέραμε με τον γιό μου και εκπληρώσαμε εφέτος το τάμα μας και ήρθαμε στο Δοχειάρι και προσκυνήσαμε την Παναγία! Δόξα τω Θεώ!
Τα θαύματα όμως δεν σταματούν εδώ! Ύστερα από λίγο χρόνο και ενώ νόμιζα πως όλα βαίνουν ομαλά νέες αγωνίες μας βρήκαν… Η μια μετά την άλλη… Ο Θοδωρής αρρώστησε ξανά αυτήν την φορά από λευχαιμία! Η αδελφή μου επίσης χτυπήθηκε από τον Καρκίνο και η Μητέρα μου έξαφνα από εγκεφαλικό σοβαρότατης μορφής …
Απανωτά χτυπήματα! Μέσα στην στενοχώρια βρέθηκα προσκυνητής στην Αγία Μάκρη και στον Άγιο Εφραίμ –Εκείνες τις μέρες ήμουν για εκπαίδευση στην Αθήνα- . Τον πίστευα πολύ τον Άγιο. Μην με ρωτάτε δεν ξέρω το γιατί… Κάτι με έσπρωξε εκεί …Και δεν ήταν τυχαίο… Το επόμενο βράδυ εκεί που κοιμόμασταν άκουσα δυνατά χτυπήματα στην πόρτα.. Κατέβηκα αμέσως μα δεν ήταν κανείς… Ένιωσα και ήμουν σίγουρος πως ήταν ο Άγιος που χτύπησε θέλοντας να μου στείλει ένα σημάδι για την παρουσία και βοήθειά του… Την επόμενη μέρα τα αποτελέσματα των εξετάσεων του Θοδωρή κάναν τους γιατρούς να μην πιστεύουν στα μάτια τους! Θαύμα έλεγαν ξανά και ξανά! Η αρρώστια δεν ήταν καν ανιχνεύσιμη.. Σχεδόν εξαφανισμένη! Έφυγα βιαστικά για την Λάρισα όπου νοσηλευόταν η Μητέρα μου με το βαρύ εγκεφαλικό… Όπως ήμουν στο δωμάτιο του Νοσοκομείου με εκείνη σε άθλια κατάσταση –τα χε χαμένα εντελώς και έλεγε ασυναρτησίες- λέω απ έξω μου: Άγιε μου Εφραίμ βοήθησε την Μητέρα μου σε παρακαλώ! Εκείνη την ώρα πλημμύρισε το δωμάτιο από ένα πολύ δυνατό άρωμα… Λες και κάποιος ψέκασε τον αέρα… Ήμασταν μόνοι μας! Βγήκα έξω να δω, δεν ήταν κανείς άλλος… Κατάλαβα τότε πως ήταν ο Άγιος! Παίρνω την γυναίκα μου στο τηλέφωνο και της λέω: Αύριο η Μάνα θα είναι καλά!
Τόσο σίγουρος ήμουν! Έτσι και έγινε! Την άλλη μέρα οι νοσηλευτές τα χασαν, όταν η μητέρα μου τους ζητούσε φαγητό και νερό και εκείνοι έκπληκτοι αναρωτιόνταν που ήταν η γυναίκα που μόλις το προηγούμενο βράδυ ήταν σε τραγική κατάσταση, που ψεύδιζε λέγοντας ασυνάρτητα λόγια, με πειραγμένες όλες τις λειτουργίες της από το βαρύ εγκεφαλικό… Μετά από λίγες μέρες μόλις η μητέρα μου βρισκόταν στο σπίτι της υγιέστατη! Η αδελφή μου η Ε. παλεύει με τον καρκίνο εδώ και καιρό. Δεν της είχα μιλήσει ως τώρα για τον Χριστό μας και τον Άγιο Εφραίμ τον προστάτη μας… Μόλις το έκανα αναθάρρησε και πάει πολύ καλύτερα ήδη! Όλα αυτά σας τα λέω προς Δόξαν Θεού. Γιατί θέλω να ακούσει όλος ο κόσμος μέσα από τα γραφτά και τις εκπομπές στο ραδιόφωνο την μεγάλη παρρησία του Αγίου στον Κύριο! Τώρα που φεύγουμε θα πάμε να πάρουμε τις φετινές εξετάσεις του Θοδωρή μας… Έχουμε μια μικρή αγωνία!
– Εγώ δεν έχω καμία! λέει ο μικρός που μας ακούει!
-Ξέρω ότι όλα θα είναι καλά! Να η πίστη που βουνά θα κινήσει.. Που ταραγμένα νερά δεν θα σκιαχτεί! Που τον θάνατο θα νοήσει ως αληθινή ζωή! Ο Θοδωρής ακμαίος και χαρούμενος του Χριστού μας στρατιώτης, μας γεμίζει με κουράγιο τούτες τις τελευταίες αγιορείτικες στιγμές μας… Τον φαντάζομαι μετά από χρόνια να ρχεται στην Μάνα Γοργοϋπήκοο, να ξεδιψά αυτός και τα δικά του παιδιά από την θεόβρυτο κρήνη της, τις ροές των θαυμάτων της και την ανέκφραστη πρόνοιά της. Και έπειτα με μια αναπνοή δοξολογική να βρίσκονται όλοι μαζί στο βουνό των Αμώμων ευγνωμονώντας τον Προστάτη τους Άγιο Θεοφόρο Μάρτυρα.
Κόντευαν μεσάνυχτα και ο ύπνος δεν μας είχε πάρει. Σκεφτόμουν όλες τις άγραφες ακόμα σελίδες του φετινού ημερολογίου. Γεμάτες μέσα μας με μνήμες αληθινές, με θύμησες φωτεινές κι ακτινοβόλες. Χρέος παντοτινά οφειλόμενο, αυτές να μοιραστούν σαν αντίδωρο από χέρι Παπά Αγιορείτη σε βράχου θυσιαστήριο Άγιο. Τίποτα δικό μας όλα δική Του Ευλογία! Το ξημέρωμα μας βρήκε να ανηφορίζουμε για τις Καρυές. Ένας ήλιος που πουθενά αλλού έτσι δεν λάμπει στο ανέβασμά του, μας ξεπροβόδιζε. Τώρα θα αρχίσουμε να ζούμε όλα τούτα, που σαν αστραπή πέρασαν από μπροστά μας. Τώρα που το βάρος των λόγων και η ταπεινότητα κάθε μορφής θα ρθει νοσταλγικά να μας συντροφεύσει στο τρικυμισμένο πέλαγο της «έξω» ζωής .
Ξεκινώ να γράφω την πρώτη σελίδα σαν φτάνουμε στην Δάφνη …
Του βίου την θάλασσαν, υψουμένην καθορών, των πειρασμών τω κλύδωνι, τω ευδίω λιμένι σου προσδραμών, βοώ Σοι· ανάγαγε εκ φθοράς την ζωήν μου Πολυέλεε.
Λιμάνι του Άθωνα πάντα απάνεμο και γαληνεμένο καρτεράς τα ναυάγιά μας, τις ταλαιπωρημένες άγκυρες-ψυχές μας …
Ασφάλεια και καταφυγή .
Όνειρο και αλήθεια!
Πάτημα και πέταγμα!
Ήλιος και μεσόνυχτο!
Ζωή και Ανάσταση!
Μυστικά και Φωνές Αγγελικές !
Ορατά και αόρατα!
Παράδεισος και μετάνοια!
Ελπίδα και έλεος!
Ο Τίτλος του φετινού ημερολογίου γράφτηκε πριν ξεκινήσουν όλα τούτα… Ήταν στον ερχομό όταν από κακό υπολογισμό κοντέψαμε να μείνουμε δίχως καύσιμα για το αυτοκίνητο δίπλα στην Βόλβη… Ολιγόπιστος και αγχωμένος άκουσα τον Μιχάλη και τον Θεοδόση να λέν: Μην φοβάσαι! Θα οικονομήσει για όλα η Παναγία! Οικονόμησε αδέλφια …Οικονόμησε !
Τέλος και τω Θεώ η Δόξα.
Νώντας Σκοπετέας
Ιανουάριος 2015
Ανάρτηση Από τον/την Blogger στο ...ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς
Προηγούμενα:
5528 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 1)
5534 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 2)
5541 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 3)
5572 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 4)
5586 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 5)
5599 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 6)
5649 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 7)
5707 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 8)
5744 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 9)
5930 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 10)
agioritikesmnimes
Απελπισιά και εμπόδια από εμπρός τους παίρνει
Τάμα που εκπληρώθηκε από το παληκάρι
Προσκύνημα ευλαβικό στο Άγιο Δοχειάρι
Θαύματα και παράδοξα ακούμε και απορούμε!
Του Αγίου Εφραίμ οι γιατριές την έκπληξη σκορπούνε Έχει προστάτη το παιδί και πόσο του είναι ευγνώμων
Μια αναπνοή ο Άθωνας απ τ’ όρος των Αμώμων!
Σελίδα η πρώτη ξεκινά, η θύμηση σιμώνει
με το μελάνι σμίγεται, τα μάτια πως θολώνει!
...Συμπολίτες των Αγίων και Οικείοι Θεού! Απομακρύνθηκε ήσυχα όπως μας συνάντησε. Μας άφησε με μια προτροπή, που σε αυτό το ταξίδι σαν να ακούγεται συνέχεια…
Ο Ακρογωνιαίος λίθος Χριστός, τα θεμέλια Απόστολοι και Προφήτες και εμείς να παλεύουμε με τον Θεό, πότε ως ξένοι και πάροικοι να γκρεμίζουμε, πότε ως οικείοι Του και συμπολίτες των Αγίων Του, να οικοδομούμε Σωτηρία. Πάλη διαρκής ως το τελευταίο έκπνευσμά μας… Στην γειτονιά των Αγίων, στην Ουράνια Πατρίδα ταξιδεύουν τα λόγια του Πατρός Γ.… Είμαστε σίγουροι πως έχει ακόμα πολλά να καταθέσει αφού μέσα από αυτόν ο Κύριος μιλούσε. Και αυτά που έχει να μας πει ο Κύριος, δεν τα χωρά όλος ο κόσμος!
Ύστερα από λίγο, καθόμαστε στον ξύλινο καναπέ με τα υφαντά , στην είσοδο του μεγάλου δωματίου, που κάθε φορά ζεσταίνει τις ψυχές μας με τις θεοφώτιστες λαλιές των Κουτλουμουσιανών Πατέρων… Πουλιά του ουρανού, σαν να φτερουγίζουν αθόρυβα και αθέατα μέσα στην γνώριμη φωλιά τους.
Ο Κύριος Γιάννης από τις Σέρρες, στα σαράντα πέντε περίπου μαζί με τον γιό του, τον λεβέντη του, τον Θοδωρή. Μας συστήνει ο Μοναχός Φ. που μας γνωρίζει. Κάθεται κι εκείνος μαζί τους και συζητά με ενδιαφέρον εδώ και ώρα.
-Να σας πει την ιστορία του ο κυρ-Γιάννης μας λέει εκείνος… Αυτή κι αν πρέπει να μαθευτεί σε όλον τον κόσμο! Ξεκινά ο αδελφός λοιπόν να μιλά γεμάτος από συγκίνηση.
- Παιδιά αυτό που συνέβη σε μας είναι μεγάλο θαύμα! Εγώ είμαι Στρατιωτικός… Με την Εκκλησία-που να ξερα τότε- θα έλεγα πως είχα μια καλή σχέση στα όρια του χλιαρού όμως και του καθωσπρέπει του φαίνεσθαι… καταλαβαίνετε… Πριν κάποια χρόνια λοιπόν ο Θοδωρής μας, ασθένησε με κάποια πολύ σπάνια νευρολογικής φύσεως νόσο… Μια νόσος, που εκφύλιζε το νευρικό σύστημα με βαριές συνέπειες στην κίνηση στην ομιλία και σε άλλες σημαντικότατες λειτουργίες… Μας έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι που λένε… Εξετάσεις, διαγνώσεις, αγωνία, φόβος… Μεγάλο χρονικό διάστημα κύλησε και εμείς κινούμασταν στο άγνωστο χωρίς να φαίνεται κάτι ορατό… και η κατάσταση όλο και χειροτέρευε… Ο Θοδωρής έπρεπε να χειρουργηθεί στο κεφάλι… Μια λεπτή επέμβαση, άκρως αναγκαία όμως για να μπορέσει να ελπίζει ότι θα αποκτούσε ξανά φυσιολογική ζωή… Ένα βράδυ η γυναίκα μου μιλούσε με κάποια φίλη στο τηλέφωνο και της περιέγραφε τις δυσκολίες μας και την επιγενόμενη κρίσιμη επέμβαση. Κι εκείνη, της είπε να προσευχηθεί στην Παναγία την Γοργοϋπήκοο που ακούει και σπεύδει να βοηθήσει. Η Γυναίκα μου δεν γνώριζε την ύπαρξή της, ούτε και εγώ είχα ακούσει τίποτα τόσα χρόνια… Έκλεισε το τηλέφωνο και έπειτα από λίγο άρχισε να με φωνάζει ταραγμένη να πάω δίπλα της. Ανησύχησα και έτρεξα να δω τι συμβαίνει… Μου δείχνει την τσάντα της και με ρωτά: Άνοιξες εσύ την τσάντα μου; Όχι της απαντώ… Μήπως κάποιο απ τα παιδιά; Tα ρωτήσαμε κι εκείνα και μας είπαν πως δεν την είχαν καν πλησιάσει… Τότε πώς αυτή η εικόνα βρέθηκε μέσα; Μας έδειξε τότε μια μικρή εικονίτσα που τι νομίζετε ότι είχε πάνω της; Την Θαυματουργό Παναγία την Γοργοϋπήκοο παιδιά! Τα χάσαμε όλοι μας! Δεν ξέραμε τι να πούμε… Μα μετά το πρώτο ξάφνιασμα, καταλάβαμε πως έστειλε μήνυμα η Παναγία να μην απελπιζόμαστε… Το παιδί χειρουργήθηκε με μεγάλη επιτυχία και το πρόβλημα σχεδόν αποκαταστάθηκε πλήρως…
Μπορούσαμε να το καταλάβουμε αυτό, αφού βλέπαμε τον Θοδωρή ευθυτενή και λυγερόκορμο, να πηγαινοέρχεται στο αρχονταρίκι ενόσω ο Πατέρας του μας μιλούσε.
- Γι αυτό παιδιά φέτος μετά από καιρό καταφέραμε με τον γιό μου και εκπληρώσαμε εφέτος το τάμα μας και ήρθαμε στο Δοχειάρι και προσκυνήσαμε την Παναγία! Δόξα τω Θεώ!
Τα θαύματα όμως δεν σταματούν εδώ! Ύστερα από λίγο χρόνο και ενώ νόμιζα πως όλα βαίνουν ομαλά νέες αγωνίες μας βρήκαν… Η μια μετά την άλλη… Ο Θοδωρής αρρώστησε ξανά αυτήν την φορά από λευχαιμία! Η αδελφή μου επίσης χτυπήθηκε από τον Καρκίνο και η Μητέρα μου έξαφνα από εγκεφαλικό σοβαρότατης μορφής …
Απανωτά χτυπήματα! Μέσα στην στενοχώρια βρέθηκα προσκυνητής στην Αγία Μάκρη και στον Άγιο Εφραίμ –Εκείνες τις μέρες ήμουν για εκπαίδευση στην Αθήνα- . Τον πίστευα πολύ τον Άγιο. Μην με ρωτάτε δεν ξέρω το γιατί… Κάτι με έσπρωξε εκεί …Και δεν ήταν τυχαίο… Το επόμενο βράδυ εκεί που κοιμόμασταν άκουσα δυνατά χτυπήματα στην πόρτα.. Κατέβηκα αμέσως μα δεν ήταν κανείς… Ένιωσα και ήμουν σίγουρος πως ήταν ο Άγιος που χτύπησε θέλοντας να μου στείλει ένα σημάδι για την παρουσία και βοήθειά του… Την επόμενη μέρα τα αποτελέσματα των εξετάσεων του Θοδωρή κάναν τους γιατρούς να μην πιστεύουν στα μάτια τους! Θαύμα έλεγαν ξανά και ξανά! Η αρρώστια δεν ήταν καν ανιχνεύσιμη.. Σχεδόν εξαφανισμένη! Έφυγα βιαστικά για την Λάρισα όπου νοσηλευόταν η Μητέρα μου με το βαρύ εγκεφαλικό… Όπως ήμουν στο δωμάτιο του Νοσοκομείου με εκείνη σε άθλια κατάσταση –τα χε χαμένα εντελώς και έλεγε ασυναρτησίες- λέω απ έξω μου: Άγιε μου Εφραίμ βοήθησε την Μητέρα μου σε παρακαλώ! Εκείνη την ώρα πλημμύρισε το δωμάτιο από ένα πολύ δυνατό άρωμα… Λες και κάποιος ψέκασε τον αέρα… Ήμασταν μόνοι μας! Βγήκα έξω να δω, δεν ήταν κανείς άλλος… Κατάλαβα τότε πως ήταν ο Άγιος! Παίρνω την γυναίκα μου στο τηλέφωνο και της λέω: Αύριο η Μάνα θα είναι καλά!
Τόσο σίγουρος ήμουν! Έτσι και έγινε! Την άλλη μέρα οι νοσηλευτές τα χασαν, όταν η μητέρα μου τους ζητούσε φαγητό και νερό και εκείνοι έκπληκτοι αναρωτιόνταν που ήταν η γυναίκα που μόλις το προηγούμενο βράδυ ήταν σε τραγική κατάσταση, που ψεύδιζε λέγοντας ασυνάρτητα λόγια, με πειραγμένες όλες τις λειτουργίες της από το βαρύ εγκεφαλικό… Μετά από λίγες μέρες μόλις η μητέρα μου βρισκόταν στο σπίτι της υγιέστατη! Η αδελφή μου η Ε. παλεύει με τον καρκίνο εδώ και καιρό. Δεν της είχα μιλήσει ως τώρα για τον Χριστό μας και τον Άγιο Εφραίμ τον προστάτη μας… Μόλις το έκανα αναθάρρησε και πάει πολύ καλύτερα ήδη! Όλα αυτά σας τα λέω προς Δόξαν Θεού. Γιατί θέλω να ακούσει όλος ο κόσμος μέσα από τα γραφτά και τις εκπομπές στο ραδιόφωνο την μεγάλη παρρησία του Αγίου στον Κύριο! Τώρα που φεύγουμε θα πάμε να πάρουμε τις φετινές εξετάσεις του Θοδωρή μας… Έχουμε μια μικρή αγωνία!
– Εγώ δεν έχω καμία! λέει ο μικρός που μας ακούει!
-Ξέρω ότι όλα θα είναι καλά! Να η πίστη που βουνά θα κινήσει.. Που ταραγμένα νερά δεν θα σκιαχτεί! Που τον θάνατο θα νοήσει ως αληθινή ζωή! Ο Θοδωρής ακμαίος και χαρούμενος του Χριστού μας στρατιώτης, μας γεμίζει με κουράγιο τούτες τις τελευταίες αγιορείτικες στιγμές μας… Τον φαντάζομαι μετά από χρόνια να ρχεται στην Μάνα Γοργοϋπήκοο, να ξεδιψά αυτός και τα δικά του παιδιά από την θεόβρυτο κρήνη της, τις ροές των θαυμάτων της και την ανέκφραστη πρόνοιά της. Και έπειτα με μια αναπνοή δοξολογική να βρίσκονται όλοι μαζί στο βουνό των Αμώμων ευγνωμονώντας τον Προστάτη τους Άγιο Θεοφόρο Μάρτυρα.
Κόντευαν μεσάνυχτα και ο ύπνος δεν μας είχε πάρει. Σκεφτόμουν όλες τις άγραφες ακόμα σελίδες του φετινού ημερολογίου. Γεμάτες μέσα μας με μνήμες αληθινές, με θύμησες φωτεινές κι ακτινοβόλες. Χρέος παντοτινά οφειλόμενο, αυτές να μοιραστούν σαν αντίδωρο από χέρι Παπά Αγιορείτη σε βράχου θυσιαστήριο Άγιο. Τίποτα δικό μας όλα δική Του Ευλογία! Το ξημέρωμα μας βρήκε να ανηφορίζουμε για τις Καρυές. Ένας ήλιος που πουθενά αλλού έτσι δεν λάμπει στο ανέβασμά του, μας ξεπροβόδιζε. Τώρα θα αρχίσουμε να ζούμε όλα τούτα, που σαν αστραπή πέρασαν από μπροστά μας. Τώρα που το βάρος των λόγων και η ταπεινότητα κάθε μορφής θα ρθει νοσταλγικά να μας συντροφεύσει στο τρικυμισμένο πέλαγο της «έξω» ζωής .
Ξεκινώ να γράφω την πρώτη σελίδα σαν φτάνουμε στην Δάφνη …
Του βίου την θάλασσαν, υψουμένην καθορών, των πειρασμών τω κλύδωνι, τω ευδίω λιμένι σου προσδραμών, βοώ Σοι· ανάγαγε εκ φθοράς την ζωήν μου Πολυέλεε.
Λιμάνι του Άθωνα πάντα απάνεμο και γαληνεμένο καρτεράς τα ναυάγιά μας, τις ταλαιπωρημένες άγκυρες-ψυχές μας …
Ασφάλεια και καταφυγή .
Όνειρο και αλήθεια!
Πάτημα και πέταγμα!
Ήλιος και μεσόνυχτο!
Ζωή και Ανάσταση!
Μυστικά και Φωνές Αγγελικές !
Ορατά και αόρατα!
Παράδεισος και μετάνοια!
Ελπίδα και έλεος!
Ο Τίτλος του φετινού ημερολογίου γράφτηκε πριν ξεκινήσουν όλα τούτα… Ήταν στον ερχομό όταν από κακό υπολογισμό κοντέψαμε να μείνουμε δίχως καύσιμα για το αυτοκίνητο δίπλα στην Βόλβη… Ολιγόπιστος και αγχωμένος άκουσα τον Μιχάλη και τον Θεοδόση να λέν: Μην φοβάσαι! Θα οικονομήσει για όλα η Παναγία! Οικονόμησε αδέλφια …Οικονόμησε !
Τέλος και τω Θεώ η Δόξα.
Νώντας Σκοπετέας
Ιανουάριος 2015
Ανάρτηση Από τον/την Blogger στο ...ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς
Προηγούμενα:
5528 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 1)
5534 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 2)
5541 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 3)
5572 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 4)
5586 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 5)
5599 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 6)
5649 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 7)
5707 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 8)
5744 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 9)
5930 - Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 (Μέρος 10)
agioritikesmnimes
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Παραιτήθηκε ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ Δ.Κοντός! Δείτε το παρασκήνιο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΝΑΜΟΝΗ ΚΑΙ... ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΓΙΑ ΝΕΤΟ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Εικόνες ντροπής στη Λότζια! [photos]](https://images.newsnowgreece.com/77/779356/eikones-ntropis-sti-lotzia-photos-1-124x78.jpg)
![ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ: Τι είχε πει ο Χίτλερ για τους Έλληνες και το πώς στέκουν μπρος το Θάνατο! [video]](https://images.newsnowgreece.com/77/779355/apokalyptiko-vinteo-ti-eixe-pei-o-xitler-gia-tous-ellines-kai-to-pos-stekoun-mpros-to-thanato-video-1-124x78.jpg)
