2015-02-22 16:18:07
Την τρυφερή κωμωδία, τελευταία ταινία του Αλέν Ρενέ "Αγαπώντας, πίνοντας και τραγουδώντας", προβάλει σε τρεις προβολές, ώρα 6, 8.15 και 10.30. η Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας την Καθαρά Δευτέρα.
Σκηνοθεσία: Alain Resnais
Σενάριο: Αlan Ayckbourn, Laurent Herbiet, Alex Reval, Jean-Marie Besset
Ηθοποιοί: Sabine Azéma, Hipollyte Girardot, Caroline Sihol, Michel Vuillermoz,
Sandrine Kiberlain, Caroline Sihol, André Dussollier, Alba Gaia Kraghede Bellugi, Gérard Latrigau.
Φωτογραφία: Dominique Bouilleret
Μουσική: Mark Snow
Μοντάζ: Hervé De Luze
Χώρα: Γαλλία (Έγχρωμη)
Διάρκεια: 108΄
Πρώτη προβολή: Ώρα 6.00 μ.μ..
Δεύτερη προβολή: Ώρα 8.15 μ.μ.
Τρίτη προβολή: Ώρα 10.30 μ.μ.
Διακρίσεις:
- Φεστιβάλ Βερολίνου 2014:
* Βραβείο Alfred Bauer, Αργυρή Άρκτος
* Βραβείο FIPRESCI
* Υποψήφιο για Χρυσή Άρκτο
Η ζωή τριών ζευγαριών στην εξοχή του Γιορκσάιρ θα αναστατωθεί όταν πληροφορηθούν πως ο κοινός τους φίλος Ράιλι, ο οποίος συμπεριφερόταν περίεργα τον τελευταίο καιρό, είναι βαριά άρρωστος.
Αργυρή Άρκτος στο Βερολίνο για το κύκνειο άσμα ενός εμβληματικού δημιουργού, ο οποίος διασκευάζει ένα ακόμα θεατρικό του Άλαν Έικμπορν («Smoking/No Smoking», «Προσωπικοί Φόβοι σε Δημόσιους Χώρους») επαναλαμβάνοντας χαριτωμένα τον εαυτό του.
Ο Δρ. Κόλιν αναφέρει στη σύζυγό του Κάθριν, ότι ο Τζορτζ Ράιλι έχει λίγους μήνες ζωής, αγνοώντας πως εκείνος ήταν η πρώτη της αγάπη. Η πρόσκλησή τους στον τελευταίο να συμμετάσχει σε μια ερασιτεχνική παράσταση, τον φέρνει κοντά με την Κάθριν, την πρώην γυναίκα του αλλά και με μια οικογενειακή φίλη. Ποια θα τον συνοδεύσει στις τελευταίες διακοπές του; Το κύκνειο άσμα του Αλέν Ρενέ είναι μια τρυφερή κωμωδία βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό και η τρίτη κινηματογραφική μεταφορά έργου του Άλαν Εϊκμπορν από το μεγάλο Γάλλο δημιουργό. Βραβείο Alfred Bauer και FIPRESCI στην 64η Μπερλινάλε, λίγες ημέρες πριν ο Ρενέ αφήσει την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 91 ετών.
Στην εξοχή του Γιορκσάιρ η ζωή τριών ζευγαριών αναστατώνεται για λίγους μήνες, λόγω της αινιγματικής συμπεριφοράς του κοινού τους φίλου Τζορτζ Ράιλι. Όταν ο Δρ. Κόλιν αναφέρει κατά λάθος στη γυναίκα του Κάθριν, ότι ο ασθενής του Τζορτζ Ράιλι έχει μονάχα λίγους μήνες ζωής, δεν γνωρίζει ότι ο Τζορτζ ήταν η πρώτη της αγάπη. Το ζευγάρι θεωρούν καλή ιδέα να πείσουν τον Τζορτζ να συμμετάσχει στο έργο που ανεβάζουν με την ερασιτεχνική τοπική θεατρική τους ομάδα. Κάτι τέτοιο όμως συνεπάγεται έναν ρόλο που περιλαμβάνει ερωτικές σκηνές με την Ταμάρα, σύζυγο του Τζακ, κολλητού φίλου του Κόλιν, πλούσιου επιχειρηματία και άπιστου συζύγου. Από την μεριά του, ο Τζακ προσπαθεί να πείσει τη Μόνικα, γυναίκα του Τζορτζ που τον έχει εγκαταλείψει για έναν αγρότη, τον Σιμεόν, να επιστρέψει στον άνδρα της για να τον υποστηρίξει τους τελευταίους μήνες της ζωής του. Κάπως έτσι ο Τζορτζ ασκεί μια παράδοξη γοητεία στις τρεις γυναίκες, γεγονός που δεν αφήνει αδιάφορους τους συζύγους τους. ..Ποια τελικά από τις τρεις θα συνοδεύσει τον Τζορτζ Ράιλι στις διακοπές του στην Τενερίφη;
Η τελευταία ταινία του σπουδαίου Γάλλου δημιουργού Αλέν Ρενέ είναι μια τρυφερή κωμωδία, βασισμένη στο θεατρικό έργο LIFE OF RILEY. Αυτή είναι και η τρίτη κινηματογραφική μεταφορά θεατρικού έργου του Άλαν Έικμπορν μετά τα «Smoking/No Smoking» και «Coeurs». Το Αγαπώντας, Πίνοντας και Τραγουδώντας παρουσιάστηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου 2014, όπου και κατέκτησε την Αργυρή Άρκτο, Βραβείο Alfred Bauer.
Ο Ρενέ σε αυτή του την ταινία καταπιάνεται με τους προβληματισμούς μεσοαστικών ζευγαριών που προσπαθούν να συμβιβαστούν με τo προσωπικό παρελθόν τους, τη μοναξιά και το θάνατο, πάντα όμως με μια ισχυρή δόση αισιοδοξίας και χιούμορ.
Η χρήση κόμικς, του Γάλλου καλλιτέχνη Blutch και θεατρικών σκηνικών, του Jacques Saulnier συντελούν σε ένα παιχνίδι μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Όπως είχε πει και ο ίδιος ο Ρενέ: “Αυτό που ονειρεύομαι είναι το εξής: ο θεατής μέσα στην αίθουσα να πει «εντάξει έχει γυριστεί θεατρικά» και ξαφνικά να αλλάζει γνώμη «ναι αλλά στο θέατρο δεν μπορείς να το κάνεις αυτό». Και κάπως έτσι να πηγαίνει διαρκώς από το θέατρο στο φιλμ και αντίστροφα ενώ ορισμένες φορές να πέφτει πάνω στα κόμικς του Blutch…αυτό που θέλω να πετύχω καταργώντας τα όρια ανάμεσα στο σινεμά και το θέατρο είναι να καταλήξω ολοκληρωτικά ελεύθερος. Το λέω για κάθε ταινία μου: αυτό που με ενδιαφέρει είναι η φόρμα κι αν δεν υπάρχει φόρμα δεν υπάρχει συναίσθημα”.
Ο Αλέν Ρενέ υπηρέτησε τον κινηματογράφο για πάνω απόέξι δεκαετίες, καταθέτοντας διαχρονικά αριστουργήματα όπως το Χιροσίμα, αγάπη μου (1959) και Πέρυσι στο Μάριενμπαντ (1961). Το Αγαπώντας, Πίνοντας και Τραγουδώντας αποτελεί το κύκνειο άσμα του καθώς έφυγε από τη ζωή μόλις τρεις εβδομάδες μετά την πρεμιέρα της, σε ηλικία 92 ετών.
-------------------------------------------------------------------
Ο Ρενέ στο χρωματιστό και ζωντανό του παιχνίδι πάνω στην «κατασκευή» - στοχεύοντας στον συνεχή αποπροσανατολισμό του θεατή - αναμειγνύει το πραγματικό και το φαντασιακό. Πρόκειται για κινηματογραφημένο θέατρο με εκπληκτικά σκηνικά, αφηγηματικά εμπλουτισμένο με λήψεις από ψηλά, πλάνα ενός λευκού αυτοκινήτου να διασχίζει τους δρόμους της καταπράσινης, ειδυλλιακής, εγγλέζικης εξοχής και αξιόλογη εικονογράφηση, όλα να κολλούν μεταξύ τους με το μοντάζ. Οι τοίχοι των σπιτιών μέσα στην εγγλέζικη εξοχή στην περιοχή του Γιορκσάιρ συνίστανται από ψηλά σπετσάτα με πολύχρωμους υφασμάτινους τοίχους και χαριτωμένους, τυπικά αγγλικούς κήπους γεμάτους λουλούδια από χαρτί... εκεί εκτυλίσσεται η δράση, ανάμεσα σε ιστορικούς ηθοποιούς του Ρενέ. Ταινία γυρισμένη εξολοκλήρου σε στούντιο με δράση πάντα σε «εξωτερικό» χώρο. Απολαυστικές οι ερμηνείες των τριών ζευγαριών που η ζωή τους ανατρέπεται - από την άνοιξη που μαθαίνουν ότι ο φίλος τους Τζορτζ είναι άρρωστος με καρκίνο έως το φθινόπωρο που αυτός πεθαίνει - από τα ζιζάνια που σπέρνουν οι πληροφορίες για τα πεπραγμένα του αινιγματικού και αόρατου κοινού τους φίλου, Τζορτζ Ρίλεϊ.
Η ιστορία, με τολμηρά εφευρετική φόρμα, οργανώνεται γύρω από έναν απόντα αλλά πανταχού παρόντα άνδρα. Ταινία κομψότατη, διακριτική και πνευματώδης, μια λαμπερή αστική φαντασία, μια αναμφισβήτητη ταινία δημιουργού ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 25/12/2014
Alain Resnais
Γεννήθηκε τo 1922 και πέθανε το 2014 (Μάρτιο) στη Γαλλία.
φιλμογραφια
Αγαπώντας, πίνοντας και τραγουδώντας 2014, Akoma den ehete dei tipota! 2012, Les herbes folles 2009, Coeurs 2006, Pas sur la bouche 2003, On connaît la chanson 1997, Smoking/No Smoking 1993, L’encyclopédie audio-visuelle 1992, Contre l’oubli 1991, I Want to Go Home 1989, Mélo 1986, L’amour à mort 1984, La vie est un roman 1983, Mon oncle d’Amérique 1980, Providence 1977, Stavisky... 1974, L’an 01 1973, Cinétracts 1968, Je t’aime je t’aime 1968, Loin du Vietnam 1967, La guerre est finie 1966, Muriel ou Le temps d’un retour 1963, L’année dernière à Marienbad 1961, Le chant du Styrène 1959, Hiroshima mon amour 1959, Le mystère de l’atelier quinze 1957, Toute la mémoire du monde 1956, Nuit et brouillard 1955, Les statues meurent aussi 1953, Pictura 1951, Gauguin 1950, Guernica 1950, Châteaux de France 1948, Les jardins de Paris 1948, Malfray 1948, Van Gogh 1948, Van Gogh 1948/II, Journée naturelle 1947, L’alcool tue 1947, La bague 1947, Portrait d’Henri Goetz 1947, Visite à César Doméla 1947, Visite à Félix Labisse 1947, Visite à Hans Hartung 1947, Visite à Lucien Coutaud 1947, Ouvert pour cause d’inventaire 1946, Schéma d’une identification 1946, L’aventure de Guy 1936.
xespao
Σκηνοθεσία: Alain Resnais
Σενάριο: Αlan Ayckbourn, Laurent Herbiet, Alex Reval, Jean-Marie Besset
Ηθοποιοί: Sabine Azéma, Hipollyte Girardot, Caroline Sihol, Michel Vuillermoz,
Sandrine Kiberlain, Caroline Sihol, André Dussollier, Alba Gaia Kraghede Bellugi, Gérard Latrigau.
Φωτογραφία: Dominique Bouilleret
Μουσική: Mark Snow
Μοντάζ: Hervé De Luze
Χώρα: Γαλλία (Έγχρωμη)
Διάρκεια: 108΄
Πρώτη προβολή: Ώρα 6.00 μ.μ..
Δεύτερη προβολή: Ώρα 8.15 μ.μ.
Τρίτη προβολή: Ώρα 10.30 μ.μ.
Διακρίσεις:
- Φεστιβάλ Βερολίνου 2014:
* Βραβείο Alfred Bauer, Αργυρή Άρκτος
* Βραβείο FIPRESCI
* Υποψήφιο για Χρυσή Άρκτο
Η ζωή τριών ζευγαριών στην εξοχή του Γιορκσάιρ θα αναστατωθεί όταν πληροφορηθούν πως ο κοινός τους φίλος Ράιλι, ο οποίος συμπεριφερόταν περίεργα τον τελευταίο καιρό, είναι βαριά άρρωστος.
Αργυρή Άρκτος στο Βερολίνο για το κύκνειο άσμα ενός εμβληματικού δημιουργού, ο οποίος διασκευάζει ένα ακόμα θεατρικό του Άλαν Έικμπορν («Smoking/No Smoking», «Προσωπικοί Φόβοι σε Δημόσιους Χώρους») επαναλαμβάνοντας χαριτωμένα τον εαυτό του.
Ο Δρ. Κόλιν αναφέρει στη σύζυγό του Κάθριν, ότι ο Τζορτζ Ράιλι έχει λίγους μήνες ζωής, αγνοώντας πως εκείνος ήταν η πρώτη της αγάπη. Η πρόσκλησή τους στον τελευταίο να συμμετάσχει σε μια ερασιτεχνική παράσταση, τον φέρνει κοντά με την Κάθριν, την πρώην γυναίκα του αλλά και με μια οικογενειακή φίλη. Ποια θα τον συνοδεύσει στις τελευταίες διακοπές του; Το κύκνειο άσμα του Αλέν Ρενέ είναι μια τρυφερή κωμωδία βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό και η τρίτη κινηματογραφική μεταφορά έργου του Άλαν Εϊκμπορν από το μεγάλο Γάλλο δημιουργό. Βραβείο Alfred Bauer και FIPRESCI στην 64η Μπερλινάλε, λίγες ημέρες πριν ο Ρενέ αφήσει την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 91 ετών.
Στην εξοχή του Γιορκσάιρ η ζωή τριών ζευγαριών αναστατώνεται για λίγους μήνες, λόγω της αινιγματικής συμπεριφοράς του κοινού τους φίλου Τζορτζ Ράιλι. Όταν ο Δρ. Κόλιν αναφέρει κατά λάθος στη γυναίκα του Κάθριν, ότι ο ασθενής του Τζορτζ Ράιλι έχει μονάχα λίγους μήνες ζωής, δεν γνωρίζει ότι ο Τζορτζ ήταν η πρώτη της αγάπη. Το ζευγάρι θεωρούν καλή ιδέα να πείσουν τον Τζορτζ να συμμετάσχει στο έργο που ανεβάζουν με την ερασιτεχνική τοπική θεατρική τους ομάδα. Κάτι τέτοιο όμως συνεπάγεται έναν ρόλο που περιλαμβάνει ερωτικές σκηνές με την Ταμάρα, σύζυγο του Τζακ, κολλητού φίλου του Κόλιν, πλούσιου επιχειρηματία και άπιστου συζύγου. Από την μεριά του, ο Τζακ προσπαθεί να πείσει τη Μόνικα, γυναίκα του Τζορτζ που τον έχει εγκαταλείψει για έναν αγρότη, τον Σιμεόν, να επιστρέψει στον άνδρα της για να τον υποστηρίξει τους τελευταίους μήνες της ζωής του. Κάπως έτσι ο Τζορτζ ασκεί μια παράδοξη γοητεία στις τρεις γυναίκες, γεγονός που δεν αφήνει αδιάφορους τους συζύγους τους. ..Ποια τελικά από τις τρεις θα συνοδεύσει τον Τζορτζ Ράιλι στις διακοπές του στην Τενερίφη;
Η τελευταία ταινία του σπουδαίου Γάλλου δημιουργού Αλέν Ρενέ είναι μια τρυφερή κωμωδία, βασισμένη στο θεατρικό έργο LIFE OF RILEY. Αυτή είναι και η τρίτη κινηματογραφική μεταφορά θεατρικού έργου του Άλαν Έικμπορν μετά τα «Smoking/No Smoking» και «Coeurs». Το Αγαπώντας, Πίνοντας και Τραγουδώντας παρουσιάστηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου 2014, όπου και κατέκτησε την Αργυρή Άρκτο, Βραβείο Alfred Bauer.
Ο Ρενέ σε αυτή του την ταινία καταπιάνεται με τους προβληματισμούς μεσοαστικών ζευγαριών που προσπαθούν να συμβιβαστούν με τo προσωπικό παρελθόν τους, τη μοναξιά και το θάνατο, πάντα όμως με μια ισχυρή δόση αισιοδοξίας και χιούμορ.
Η χρήση κόμικς, του Γάλλου καλλιτέχνη Blutch και θεατρικών σκηνικών, του Jacques Saulnier συντελούν σε ένα παιχνίδι μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Όπως είχε πει και ο ίδιος ο Ρενέ: “Αυτό που ονειρεύομαι είναι το εξής: ο θεατής μέσα στην αίθουσα να πει «εντάξει έχει γυριστεί θεατρικά» και ξαφνικά να αλλάζει γνώμη «ναι αλλά στο θέατρο δεν μπορείς να το κάνεις αυτό». Και κάπως έτσι να πηγαίνει διαρκώς από το θέατρο στο φιλμ και αντίστροφα ενώ ορισμένες φορές να πέφτει πάνω στα κόμικς του Blutch…αυτό που θέλω να πετύχω καταργώντας τα όρια ανάμεσα στο σινεμά και το θέατρο είναι να καταλήξω ολοκληρωτικά ελεύθερος. Το λέω για κάθε ταινία μου: αυτό που με ενδιαφέρει είναι η φόρμα κι αν δεν υπάρχει φόρμα δεν υπάρχει συναίσθημα”.
Ο Αλέν Ρενέ υπηρέτησε τον κινηματογράφο για πάνω απόέξι δεκαετίες, καταθέτοντας διαχρονικά αριστουργήματα όπως το Χιροσίμα, αγάπη μου (1959) και Πέρυσι στο Μάριενμπαντ (1961). Το Αγαπώντας, Πίνοντας και Τραγουδώντας αποτελεί το κύκνειο άσμα του καθώς έφυγε από τη ζωή μόλις τρεις εβδομάδες μετά την πρεμιέρα της, σε ηλικία 92 ετών.
-------------------------------------------------------------------
Ο Ρενέ στο χρωματιστό και ζωντανό του παιχνίδι πάνω στην «κατασκευή» - στοχεύοντας στον συνεχή αποπροσανατολισμό του θεατή - αναμειγνύει το πραγματικό και το φαντασιακό. Πρόκειται για κινηματογραφημένο θέατρο με εκπληκτικά σκηνικά, αφηγηματικά εμπλουτισμένο με λήψεις από ψηλά, πλάνα ενός λευκού αυτοκινήτου να διασχίζει τους δρόμους της καταπράσινης, ειδυλλιακής, εγγλέζικης εξοχής και αξιόλογη εικονογράφηση, όλα να κολλούν μεταξύ τους με το μοντάζ. Οι τοίχοι των σπιτιών μέσα στην εγγλέζικη εξοχή στην περιοχή του Γιορκσάιρ συνίστανται από ψηλά σπετσάτα με πολύχρωμους υφασμάτινους τοίχους και χαριτωμένους, τυπικά αγγλικούς κήπους γεμάτους λουλούδια από χαρτί... εκεί εκτυλίσσεται η δράση, ανάμεσα σε ιστορικούς ηθοποιούς του Ρενέ. Ταινία γυρισμένη εξολοκλήρου σε στούντιο με δράση πάντα σε «εξωτερικό» χώρο. Απολαυστικές οι ερμηνείες των τριών ζευγαριών που η ζωή τους ανατρέπεται - από την άνοιξη που μαθαίνουν ότι ο φίλος τους Τζορτζ είναι άρρωστος με καρκίνο έως το φθινόπωρο που αυτός πεθαίνει - από τα ζιζάνια που σπέρνουν οι πληροφορίες για τα πεπραγμένα του αινιγματικού και αόρατου κοινού τους φίλου, Τζορτζ Ρίλεϊ.
Η ιστορία, με τολμηρά εφευρετική φόρμα, οργανώνεται γύρω από έναν απόντα αλλά πανταχού παρόντα άνδρα. Ταινία κομψότατη, διακριτική και πνευματώδης, μια λαμπερή αστική φαντασία, μια αναμφισβήτητη ταινία δημιουργού ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 25/12/2014
Alain Resnais
Γεννήθηκε τo 1922 και πέθανε το 2014 (Μάρτιο) στη Γαλλία.
φιλμογραφια
Αγαπώντας, πίνοντας και τραγουδώντας 2014, Akoma den ehete dei tipota! 2012, Les herbes folles 2009, Coeurs 2006, Pas sur la bouche 2003, On connaît la chanson 1997, Smoking/No Smoking 1993, L’encyclopédie audio-visuelle 1992, Contre l’oubli 1991, I Want to Go Home 1989, Mélo 1986, L’amour à mort 1984, La vie est un roman 1983, Mon oncle d’Amérique 1980, Providence 1977, Stavisky... 1974, L’an 01 1973, Cinétracts 1968, Je t’aime je t’aime 1968, Loin du Vietnam 1967, La guerre est finie 1966, Muriel ou Le temps d’un retour 1963, L’année dernière à Marienbad 1961, Le chant du Styrène 1959, Hiroshima mon amour 1959, Le mystère de l’atelier quinze 1957, Toute la mémoire du monde 1956, Nuit et brouillard 1955, Les statues meurent aussi 1953, Pictura 1951, Gauguin 1950, Guernica 1950, Châteaux de France 1948, Les jardins de Paris 1948, Malfray 1948, Van Gogh 1948, Van Gogh 1948/II, Journée naturelle 1947, L’alcool tue 1947, La bague 1947, Portrait d’Henri Goetz 1947, Visite à César Doméla 1947, Visite à Félix Labisse 1947, Visite à Hans Hartung 1947, Visite à Lucien Coutaud 1947, Ouvert pour cause d’inventaire 1946, Schéma d’une identification 1946, L’aventure de Guy 1936.
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κ. Μητσοτάκης: «Η ΝΔ θα περάσει τη φάση εσωτερικής αναζήτησης»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
