2015-03-07 15:07:13
Ο Στράτος Περπέρογλου απαντάει στα ερωτήματα του "gazzetta.gr" και μιλάει για τη συνεργασία με τον Ίβκοβιτς, το Κύπελλο που κατέκτησε με την Εφές, κάνοντας και μια... απίστευτη δήλωση για τον Ολυμπιακό! Τι λέει για τον Κατσικάρη και την Εθνική και ποιο το σπουδαιότερο παράσημο της τωρινής του ομάδας.
Αναλυτικά Ξεκίνησε το μπάσκετ στον Ηλυσιακό (2002-2004), ως παίκτης του οποίου αγωνίστηκε σε όλες τις μικρές Εθνικές ομάδες, κατακτώντας δύο χάλκινα μετάλλια με την εφήβων (το 2002 στο Ευρωπαϊκό) και τη νέων (το 2003 με στο Παγκόσμιο) και πρωτοέπαιξε στην Α1 Κατηγορία. Από μικρός έκανε συνεχώς, σταθερά και ανοδικά βήματα στην καριέρα του. Το 2004 πήρε... προαγωγή, υπογράφοντας στον Πανιώνιο με την φανέλα του οποίου καθιερώθηκε στο ελληνικό πρωτάθλημα και το καλοκαίρι του 2007, ο τότε πρόεδρος της “κυανέρυθρης ΚΑΕ”, Ηλίας Λιανός, παρά το έντονο pressing του Ολυμπιακού και την αρχική επιθυμία του παίκτη να μετακομίσει στον Πειραιά, αποφάσισε να τον... “πουλήσει” στον Παναθηναϊκό, που την τελευταία στιγμή έκανε τη δική του “ρελάνς”!
Ο λόγος για τον Στράτο Περπέρογλου, που μετά από μία “χρυσή” πενταετία (2007-2012) στα “πράσινα” (4 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα Ελλάδας και 2 Ευρωλίγκες) στην διάρκεια της οποίας, πέρασε και το κατώφλι της Εθνικής ομάδας, το 2012 μπήκε στο “club” των παικτών που μεταπήδησαν από την μία άκρη της “αιώνιας” αντιπαλότητας στην άλλη. Με την ερυθρόλευκη φανέλα ο έμπειρος διεθνής φόργουορντ αναδείχτηκε για 3η φορά στην καριέρα του πρωταθλητής Ευρώπης και όπως ο ίδιος αποκάλυψε... ευχαριστήθηκε περισσότερο το μπάσκετ! Το σίγουρο είναι ότι είχε τα καλύτερα νούμερα της καριέρας του (μ.ο. 9,2π. & 2,8ρ.) στην Ευρωλίγκα και ειδικότερα η περυσινή χρονιά τον βοήθησε να πάρει ένα καλό συμβόλαιο στην Εφές Αναντολού και στα 30 του, να βιώσει για πρώτη φορά την εμπειρία του εξωτερικού.
Πως είναι τα πράγματα στην Εφές Αναντολού;
«Μέχρι τώρα, όλα είναι πολύ καλά και στο καθαρά αγωνιστικό μέρος, απλά προσπαθούμε να σταθεροποιήσουμε την απόδοσή μας. Από 'κει και πέρα, ο σύλλογος είναι πολύ οργανωμένος και παρ' ότι φέτος ήρθαν πολλά νέα πρόσωπα, το κλίμα στ' αποδυτήρια είναι πολύ καλό. Σ' αυτό έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο και η παρουσία του συγκεκριμένου προπονητή, που έχει μεγάλη αξία και τεράστια εμπειρία και νομίζω ότι γι' αυτό το λόγο κρίθηκε ως ο πλέον κατάλληλος για να καθοδηγήσει την ομάδα σε υψηλό επίπεδο και παράλληλα να βοηθήσει στην ανάπτυξη ορισμένων πολύ ταλαντούχων νέων παικτών που έχουμε στο ρόστερ, που έχουν τα φόντα να φτάσουν πολύ ψηλά...»
Υποθέτουμε ότι εννοείς τον Τσέντι Οσμάν και τον Φουρκάν Κορκμάζ...
«Ακριβώς! Ο Οσμάν ήταν από πέρυσι στο rotation της ομάδας, ήταν μέλος της Εθνικής Τουρκίας στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας και επειδή έχει περισσότερες παραστάσεις, έχει και μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Αλλά κι αυτός ο Κορκμάζ, είναι απίστευτο ταλέντο και αν δεν έχει τραυματισμούς και συνεχίσει να δουλεύει, προβλέπω ότι θα φτάσει πολύ ψηλά...»
Στα 30 σου χρόνια, είναι η πρώτη φορά που πας να παίξεις μπάσκετ στο εξωτερικό... Θα έχεις ακούσεις πολλές διηγήσεις από τους παλιούς συμπαίκτες στις ομάδες σου και στην Εθνική, αλλά κάθε εμπειρία, πρέπει να είναι ξεχωριστή...
«Στην αρχή δυσκολευτήκαμε λίγο να προσαρμοστούμε, γιατί με τρία παιδιά δεν είναι κι εύκολο να μετακομίσεις σε μία νέα χώρα, αλλά επειδή ο τρόπος ζωής είναι παρόμοιος με την Ελλάδα, δεν αργήσαμε να βρούμε τους ρυθμούς μας. Είναι πολύ σημαντικό ότι η γυναίκα μου έπαιξε επαγγελματικό μπάσκετ στο παρελθόν, καταλαβαίνει την πίεση, τα προγράμματα και τον τρόπο ζωής ενός αθλητή... Χωρίς την βοήθεια και την συγκατάθεσή της, δεν θα μπορούσα να προσαρμοστώ τόσο εύκολα...»
Συζητάτε και για τους αγώνες σου; Σου κάνει σχόλια και κριτική;
«Ως έναν βαθμό ναι, αλλά προσπαθούμε να μην το παρακάνουμε, γιατί καλό είναι το μπάσκετ να μην μονοπωλεί όλο μας το 24ωρο...»
Το τουρκικό πρωτάθλημα είναι τόσο ανταγωνιστικό, όσο φαίνεται;
«Είναι πραγματικά πολύ ανταγωνιστικό! Όλες οι ομάδες έχουν από 6 ξένους και οι μεγάλοι σύλλογοι που έχουν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρήσουν ότι το Σαββατοκύριακο θα έχουν εύκολη δουλειά, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Εμείς για παράδειγμα, έχουμε ήδη κάνει 5 ήττες, ενώ λίγα είναι τα παιχνίδια που έχουμε κερδίσει εύκολα... Εδώ δε γίνεται να κάνεις συντήρηση και να κρατήσεις δυνάμεις, γιατί αν δεν το επιχειρήσεις θα το πληρώσεις...»
Τον πρώτο τίτλο της χρονιάς, όμως, τον πήρατε; Πως σου φάνηκε το final-eight του Κυπέλλου Τουρκίας;
«Ήταν πολύ δυνατό κι ενδιαφέρον τουρνουά και πραγματικά πρώτη φορά στην καριέρα μου συμμετέχω σε ένα final-eight, γιατί στην Ελλάδα είναι αδύνατον να διοργανωθεί κάτι παρόμοιο... Παίξαμε τρία πολύ δυνατά παιχνίδια με καλές ομάδες και η κατάκτηση του τροπαίου ήταν μεγάλη επιτυχία για μία ομάδα που είναι μόλις 6 μήνες μαζί κι έχει πολύ μικρό μέσο όρο ηλικίας και αποτέλεσε μεγάλη ένεση αυτοπεποίθησης. Είναι πολύ σημαντικό να προσπαθείς να χτίσεις κάτι καινούριο και παράλληλα να καταφέρνεις να κάνεις και πρωταθλητισμό. Μέχρι τώρα είχαμε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή μας και όλη αυτή η επιτυχημένη εμπειρία, θα μας βοηθήσει πολύ στη συνέχεια τόσο στο πρωτάθλημα, όσο και στην Ευρωλίγκα.»
Η δημιουργία μίας ομάδας από το μηδέν σε συνδυασμό με τα επιτυχημένα αποτελέσματα, είναι η ειδικότητα του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Εδώ και έξι μήνες, ζεις καθημερινά μαζί του, οπότε υποθέτουμε ότι έχεις άποψη για το πως ο Σέρβος τεχνικός καταφέρνει να είναι τόσο αποτελεσματικός, χωρίς να χρειάζεται πολύ χρόνο και παράλληλα δίνοντας χρόνο συμμετοχής σε νέα και ταλαντούχα παιδιά, δουλεύοντας και για το μέλλον...
«Γι' αυτό ο Ίβκοβιτς είναι αυτός που είναι, έχει τόσες επιτυχίες στο ενεργητικό του και γι' αυτό τον επέλεξαν για αυτή τη δουλειά. Τώρα το αν θα πετύχουμε σε όλους τους στόχους μας, αυτό θα το δείξει ο χρόνος... Η ουσία πάντως, είναι ότι δουλεύουμε πολύ σωστά, ο coach μοιράζει πολύ τον χρόνο συμμετοχής κι εμπιστεύεται πολύ τα νέα παιδιά και η φιλοσοφία του, είναι να αρχίζουν όλα από την άμυνα και εν συνεχεία να στοχεύουμε σε μία γρήγορη ανάπτυξη της επίθεσης, όπως επιτάσσει το σύγχρονο μπάσκετ. Άλλες φορές το πετυχαίνουμε, άλλες όχι...»
Ισχύει ότι ο “Ντούντα” είναι ένας προπονητής που επιτρέπει στους παίκτες του, τις πρωτοβουλίες μέσα στο γήπεδο;
«Όχι μόνο την αφήνει, αλλά πολλές φορές την ενθαρρύνει κιόλας κι αυτό είναι για μένα κι ένα από τα μικρά “μυστικά” του! Χωρίς αυτόν στον πάγκο, πιστεύω ότι οι νέοι παίκτες δεν θα μπορούσαν να έχουν τόσο ενεργό ρόλο στην ομάδα... Γενικά είναι ένας προπονητής που όταν πιστεύει στο ταλέντο ενός παίκτη, τότε το αφήνει να ξεδιπλωθεί ακόμη κι αν αυτό κοστίσει σε λάθη απειρίας, οπότε πιστεύω ότι είναι ο ιδανικός coach για ομάδες που έχουν νέα παιδιά με προσόντα και δυνατότητες να φτάσουν ψηλά...»
Συνήθως, η προσθήκη ενός νέου και ταλαντούχου point-guard στα μέσα της σεζόν, δεν επιφέρει άμεσα αποτελέσματα... Στην περίπτωση του Ερτέλ, αν εξαιρέσουμε τα πρώτα 3-4 παιχνίδια, ο κανόνας δεν επιβεβαιώθηκε, ο Γάλλος δείχνει να προσαρμόζεται όλο και περισσότερο και ήταν από τους κορυφαίους παίκτες σας στο final-eight του Κυπέλλου...
«Είναι πολύ ταλαντούχος και δημιουργικός παίκτης και δεν σας κρύβω ότι η έλευσή του στην ομάδα, μας δυσκόλεψε αρκετά τον πρώτο καιρό, γιατί η περίοδος που ήρθε, συνέπεσε με την επιστροφή και του Κρστιτς, οπότε μπερδευτήκαμε λίγο, χάλασε η “χημεία” μας και όλο αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γνωρίσουμε μερικές βαριές ήττες. Όμως μέσα από την σκληρή δουλειά στις προπονήσεις και μέσα από τα συνεχόμενα παιχνίδια, αρχίσαμε – και εκείνος στο παιχνίδι μας κι εμείς στο δικό του – να προσαρμοζόμαστε και νομίζω ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ μας.»
Πως καταφέρατε να υπερκαλύψετε το ψυχολογικό πλεονέκτημα που είχε πάρει η Φενέρμπαχτσέ, με τη νίκη που είχε κάνει πριν από μερικές εβδομάδες μέσα στην έδρα σας για την Ευρωλίγκα;
«Αυτό ήταν το τρίτο παιχνίδι κόντρα στη Φενέρ κι εμείς το αντιμετωπίσαμε πρώτα, ως μία καλή ευκαιρία να διορθώσουμε τα λάθη που κάναμε στον πρόσφατο ευρωπαϊκό αγώνα και μετά ως μία μάχη τίτλου! Ο βασικός μας στόχος ήταν να βελτιώσουμε την προσωπική μας άμυνα και να μην υστερήσουμε στο ένας εναντίον ενός και φυσικά να μπορέσουν οι ψηλοί μας, να κερδίσουν την μάχη της ρακέτας. Η αντίπαλός μας είναι μία ομάδα με πολύ ατομικό ταλέντο και παρ’ ότι στο ξεκίνημα, βρεθήκαμε να χάνουμε με 7-0, καταφέραμε να ισορροπήσουμε το ματς και να πετύχουμε μία καθαρή νίκη... Δεν πανηγυρίσαμε πολύ, όμως, γιατί αυτός ο στόχος, ήταν ο λιγότερο σημαντικούς απ’ αυτούς που έχουμε θέσει από την αρχή της χρονιάς.»
Μετά από μία πολύ επιτυχημένη καριέρα στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησες όλους τους τίτλους, πέρασες δύο πολύ όμορφα χρόνια στον Ολυμπιακό... Ο πρώτος χρόνος είχε ένα ακόμη ευρωπαϊκό τρόπαιο και ο δεύτερος συνδυάστηκε με τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας σου σε ατομικό επίπεδο, τις οποίες “εξαργύρωσε” και με ένα καλό συμβόλαιο στο εξωτερικό. Πως βίωσες την αντιπαλότητα με τους πρώην συμπαίκτες σου, με τους οποίους ξέρουμε ότι έχεις πολύ καλές σχέσεις;
«Στα δύο χρόνια που έπαιξα στον Ολυμπιακό, μπορώ να πω, ότι ευχαριστήθηκα περισσότερο από ποτέ στην καριέρα μου το μπάσκετ. Μου άρεσε πολύ να παίζω μ’ αυτά τα παιδιά, είχαμε εξαιρετική “χημεία” και ακόμη επικοινωνούμε και μιλάμε, οπότε η ψυχολογική προετοιμασία του πρώτου αγώνα που παίξαμε εδώ στην Κωνσταντινούπολη, ήταν αρκετά δύσκολη για μένα. Ακόμη δυσκολότερη, όμως, φαντάζομαι ότι θα είναι η επιστροφή μου στο ΣΕΦ, όπου έζησα όμορφες στιγμές και μέχρι πριν από λίγους μήνες, ήταν το δεύτερο σπίτι μου...»
Σου κρατάει κακία ο φίλος σου ο Σπανούλης, που στο πρώτο ματς, τον υποχρεώσατε στην χαμηλότερη εφετινή του “πτήση” στην διοργάνωση;
«Σ’ εκείνο το ματς, είχαμε προσαρμόσει όλη την άμυνά μας επάνω του, αλλά αυτό δεν λέει κάτι, γιατί ο Βασίλης είναι τόσο μεγάλος παίκτης, που στην βραδιά του, μπορεί να διαλύσει κάθε αμυντικό σύστημα. Εμείς προσπαθήσαμε να τους κλείσουμε τους χώρους και μπορέσαμε να τον κρατήσουμε χαμηλά, αλλά δύσκολα αυτό θα ξανασυμβεί και στο ΣΕΦ... Όπως και να ‘χει πάντως, ο Ολυμπιακός είναι μία από τις ομάδες που παίζει σπουδαίο μπάσκετ φέτος και έχει “χτιστεί” για να πάει στο φάϊναλ-φορ, oπότε για μας είναι μεγάλο παράσημο, να είμαστε η μοναδική ομάδα που τον έχει κερδίσει φέτος στην Ευρωλίγκα...»
Μετά την εντός έδρας ήττα από την Λαμποράλ, πάντως, δύσκολα προλαβαίνετε να διεκδικήσετε το πλεονέκτημα έδρας για τα πλέϊ-οφ...
«Αυτή τη στιγμή το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να προκριθούμε στους “8”! Αν είχαμε κερδίσει, τότε θα είχαμε πολύ σημαντικό πλεονέκτημα και θα μπορούσαμε να κοιτάξουμε και ψηλότερα. Τώρα, όμως, προέχει να περάσουμε έστω και ως τέταρτοι κι από ‘κει και πέρα σε μία σειρά πέντε αγώνων, όλα γίνονται! Ακόμη και με μειονέκτημα έδρας, πιστεύω ότι θα είμαστε αρκετά ανταγωνιστικοί με όποιον αντίπαλό και να παίξουμε, γιατί εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε...»
Πως είναι η ζωή για έναν Έλληνα στην Πόλη;
«Αν εξαιρέσεις λίγο την γλώσσα, γιατί οι Τούρκοι δεν μιλάνε καλά αγγλικά, έστι ώστε να μπορείς να συνεννοηθείς άνετα, ακόμη και στο super-market, νιώθω σαν στο σπίτι μου! Ο κόσμος είναι αρκετά φιλικός και με έχει κάνει να αισθάνομαι οικεία και νομίζω ότι από πλευράς κουλτούρας ζωής, έχουμε πολλές ομοιότητες. Δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να προσαρμοστώ...»
Με τον Ζήση καταφέρνετε καθόλου να βρεθείτε ή λόγω της μεγάλης απόστασης, είναι δύσκολο;
«Η κίνηση εδώ είναι εφιαλτική και επειδή ο Νίκος μένει στην ασιατική πλευρά της Πόλης, για να βρεθούμε, θέλουμε σχεδόν 2,5 ώρες μόνο για το πήγαινε, οπότε και λόγω αντίθετων προγραμμάτων, δεν τα έχουμε καταφέρει ακόμη. Αλλά επικοινωνούμε τηλεφωνικά και κάποια στιγμή, σίγουρα θα συναντηθούμε...»
Πέρυσι έλειψες από την προσπάθεια της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο, επιθυμώντας να κάνεις ένα break και για οικογενειακούς λόγους. Φέτος έχεις διάθεση και ενέργεια να βοηθήσεις στο Ευρωμπάσκετ;
«Πέρυσι είχα ένα πρόβλημα το οποίο είχε γίνει απολύτως σεβαστό από τον coach, με τον οποίο, μάλιστα, τότε συνομίλησα για πρώτη φορά, γιατί δεν είχε τύχει να γνωριστούμε. Πραγματικά, μου έκαναν πολύ θετική εντύπωση αυτά που μου είπε και ο τρόπος που χειρίστηκε την περίπτωσή μου και αν υπάρχει χώρος και ο προπονητής κρίνει ότι μπορώ να βοηθήσω – επειδή υπάρχουν πολλοί ποιοτικοί και ταλαντούχοι παίκτες στην θέση μου – θα ήθελα να βοηθήσω, γιατί μου έχει λείψει και το κλίμα της Εθνικής! Αν χωράω στα πλάνα του, θα χαρώ πολύ να παίξω...»
olympiacos-blog
Αναλυτικά Ξεκίνησε το μπάσκετ στον Ηλυσιακό (2002-2004), ως παίκτης του οποίου αγωνίστηκε σε όλες τις μικρές Εθνικές ομάδες, κατακτώντας δύο χάλκινα μετάλλια με την εφήβων (το 2002 στο Ευρωπαϊκό) και τη νέων (το 2003 με στο Παγκόσμιο) και πρωτοέπαιξε στην Α1 Κατηγορία. Από μικρός έκανε συνεχώς, σταθερά και ανοδικά βήματα στην καριέρα του. Το 2004 πήρε... προαγωγή, υπογράφοντας στον Πανιώνιο με την φανέλα του οποίου καθιερώθηκε στο ελληνικό πρωτάθλημα και το καλοκαίρι του 2007, ο τότε πρόεδρος της “κυανέρυθρης ΚΑΕ”, Ηλίας Λιανός, παρά το έντονο pressing του Ολυμπιακού και την αρχική επιθυμία του παίκτη να μετακομίσει στον Πειραιά, αποφάσισε να τον... “πουλήσει” στον Παναθηναϊκό, που την τελευταία στιγμή έκανε τη δική του “ρελάνς”!
Ο λόγος για τον Στράτο Περπέρογλου, που μετά από μία “χρυσή” πενταετία (2007-2012) στα “πράσινα” (4 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα Ελλάδας και 2 Ευρωλίγκες) στην διάρκεια της οποίας, πέρασε και το κατώφλι της Εθνικής ομάδας, το 2012 μπήκε στο “club” των παικτών που μεταπήδησαν από την μία άκρη της “αιώνιας” αντιπαλότητας στην άλλη. Με την ερυθρόλευκη φανέλα ο έμπειρος διεθνής φόργουορντ αναδείχτηκε για 3η φορά στην καριέρα του πρωταθλητής Ευρώπης και όπως ο ίδιος αποκάλυψε... ευχαριστήθηκε περισσότερο το μπάσκετ! Το σίγουρο είναι ότι είχε τα καλύτερα νούμερα της καριέρας του (μ.ο. 9,2π. & 2,8ρ.) στην Ευρωλίγκα και ειδικότερα η περυσινή χρονιά τον βοήθησε να πάρει ένα καλό συμβόλαιο στην Εφές Αναντολού και στα 30 του, να βιώσει για πρώτη φορά την εμπειρία του εξωτερικού.
Πως είναι τα πράγματα στην Εφές Αναντολού;
«Μέχρι τώρα, όλα είναι πολύ καλά και στο καθαρά αγωνιστικό μέρος, απλά προσπαθούμε να σταθεροποιήσουμε την απόδοσή μας. Από 'κει και πέρα, ο σύλλογος είναι πολύ οργανωμένος και παρ' ότι φέτος ήρθαν πολλά νέα πρόσωπα, το κλίμα στ' αποδυτήρια είναι πολύ καλό. Σ' αυτό έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο και η παρουσία του συγκεκριμένου προπονητή, που έχει μεγάλη αξία και τεράστια εμπειρία και νομίζω ότι γι' αυτό το λόγο κρίθηκε ως ο πλέον κατάλληλος για να καθοδηγήσει την ομάδα σε υψηλό επίπεδο και παράλληλα να βοηθήσει στην ανάπτυξη ορισμένων πολύ ταλαντούχων νέων παικτών που έχουμε στο ρόστερ, που έχουν τα φόντα να φτάσουν πολύ ψηλά...»
Υποθέτουμε ότι εννοείς τον Τσέντι Οσμάν και τον Φουρκάν Κορκμάζ...
«Ακριβώς! Ο Οσμάν ήταν από πέρυσι στο rotation της ομάδας, ήταν μέλος της Εθνικής Τουρκίας στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας και επειδή έχει περισσότερες παραστάσεις, έχει και μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Αλλά κι αυτός ο Κορκμάζ, είναι απίστευτο ταλέντο και αν δεν έχει τραυματισμούς και συνεχίσει να δουλεύει, προβλέπω ότι θα φτάσει πολύ ψηλά...»
Στα 30 σου χρόνια, είναι η πρώτη φορά που πας να παίξεις μπάσκετ στο εξωτερικό... Θα έχεις ακούσεις πολλές διηγήσεις από τους παλιούς συμπαίκτες στις ομάδες σου και στην Εθνική, αλλά κάθε εμπειρία, πρέπει να είναι ξεχωριστή...
«Στην αρχή δυσκολευτήκαμε λίγο να προσαρμοστούμε, γιατί με τρία παιδιά δεν είναι κι εύκολο να μετακομίσεις σε μία νέα χώρα, αλλά επειδή ο τρόπος ζωής είναι παρόμοιος με την Ελλάδα, δεν αργήσαμε να βρούμε τους ρυθμούς μας. Είναι πολύ σημαντικό ότι η γυναίκα μου έπαιξε επαγγελματικό μπάσκετ στο παρελθόν, καταλαβαίνει την πίεση, τα προγράμματα και τον τρόπο ζωής ενός αθλητή... Χωρίς την βοήθεια και την συγκατάθεσή της, δεν θα μπορούσα να προσαρμοστώ τόσο εύκολα...»
Συζητάτε και για τους αγώνες σου; Σου κάνει σχόλια και κριτική;
«Ως έναν βαθμό ναι, αλλά προσπαθούμε να μην το παρακάνουμε, γιατί καλό είναι το μπάσκετ να μην μονοπωλεί όλο μας το 24ωρο...»
Το τουρκικό πρωτάθλημα είναι τόσο ανταγωνιστικό, όσο φαίνεται;
«Είναι πραγματικά πολύ ανταγωνιστικό! Όλες οι ομάδες έχουν από 6 ξένους και οι μεγάλοι σύλλογοι που έχουν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρήσουν ότι το Σαββατοκύριακο θα έχουν εύκολη δουλειά, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Εμείς για παράδειγμα, έχουμε ήδη κάνει 5 ήττες, ενώ λίγα είναι τα παιχνίδια που έχουμε κερδίσει εύκολα... Εδώ δε γίνεται να κάνεις συντήρηση και να κρατήσεις δυνάμεις, γιατί αν δεν το επιχειρήσεις θα το πληρώσεις...»
Τον πρώτο τίτλο της χρονιάς, όμως, τον πήρατε; Πως σου φάνηκε το final-eight του Κυπέλλου Τουρκίας;
«Ήταν πολύ δυνατό κι ενδιαφέρον τουρνουά και πραγματικά πρώτη φορά στην καριέρα μου συμμετέχω σε ένα final-eight, γιατί στην Ελλάδα είναι αδύνατον να διοργανωθεί κάτι παρόμοιο... Παίξαμε τρία πολύ δυνατά παιχνίδια με καλές ομάδες και η κατάκτηση του τροπαίου ήταν μεγάλη επιτυχία για μία ομάδα που είναι μόλις 6 μήνες μαζί κι έχει πολύ μικρό μέσο όρο ηλικίας και αποτέλεσε μεγάλη ένεση αυτοπεποίθησης. Είναι πολύ σημαντικό να προσπαθείς να χτίσεις κάτι καινούριο και παράλληλα να καταφέρνεις να κάνεις και πρωταθλητισμό. Μέχρι τώρα είχαμε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή μας και όλη αυτή η επιτυχημένη εμπειρία, θα μας βοηθήσει πολύ στη συνέχεια τόσο στο πρωτάθλημα, όσο και στην Ευρωλίγκα.»
Η δημιουργία μίας ομάδας από το μηδέν σε συνδυασμό με τα επιτυχημένα αποτελέσματα, είναι η ειδικότητα του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Εδώ και έξι μήνες, ζεις καθημερινά μαζί του, οπότε υποθέτουμε ότι έχεις άποψη για το πως ο Σέρβος τεχνικός καταφέρνει να είναι τόσο αποτελεσματικός, χωρίς να χρειάζεται πολύ χρόνο και παράλληλα δίνοντας χρόνο συμμετοχής σε νέα και ταλαντούχα παιδιά, δουλεύοντας και για το μέλλον...
«Γι' αυτό ο Ίβκοβιτς είναι αυτός που είναι, έχει τόσες επιτυχίες στο ενεργητικό του και γι' αυτό τον επέλεξαν για αυτή τη δουλειά. Τώρα το αν θα πετύχουμε σε όλους τους στόχους μας, αυτό θα το δείξει ο χρόνος... Η ουσία πάντως, είναι ότι δουλεύουμε πολύ σωστά, ο coach μοιράζει πολύ τον χρόνο συμμετοχής κι εμπιστεύεται πολύ τα νέα παιδιά και η φιλοσοφία του, είναι να αρχίζουν όλα από την άμυνα και εν συνεχεία να στοχεύουμε σε μία γρήγορη ανάπτυξη της επίθεσης, όπως επιτάσσει το σύγχρονο μπάσκετ. Άλλες φορές το πετυχαίνουμε, άλλες όχι...»
Ισχύει ότι ο “Ντούντα” είναι ένας προπονητής που επιτρέπει στους παίκτες του, τις πρωτοβουλίες μέσα στο γήπεδο;
«Όχι μόνο την αφήνει, αλλά πολλές φορές την ενθαρρύνει κιόλας κι αυτό είναι για μένα κι ένα από τα μικρά “μυστικά” του! Χωρίς αυτόν στον πάγκο, πιστεύω ότι οι νέοι παίκτες δεν θα μπορούσαν να έχουν τόσο ενεργό ρόλο στην ομάδα... Γενικά είναι ένας προπονητής που όταν πιστεύει στο ταλέντο ενός παίκτη, τότε το αφήνει να ξεδιπλωθεί ακόμη κι αν αυτό κοστίσει σε λάθη απειρίας, οπότε πιστεύω ότι είναι ο ιδανικός coach για ομάδες που έχουν νέα παιδιά με προσόντα και δυνατότητες να φτάσουν ψηλά...»
Συνήθως, η προσθήκη ενός νέου και ταλαντούχου point-guard στα μέσα της σεζόν, δεν επιφέρει άμεσα αποτελέσματα... Στην περίπτωση του Ερτέλ, αν εξαιρέσουμε τα πρώτα 3-4 παιχνίδια, ο κανόνας δεν επιβεβαιώθηκε, ο Γάλλος δείχνει να προσαρμόζεται όλο και περισσότερο και ήταν από τους κορυφαίους παίκτες σας στο final-eight του Κυπέλλου...
«Είναι πολύ ταλαντούχος και δημιουργικός παίκτης και δεν σας κρύβω ότι η έλευσή του στην ομάδα, μας δυσκόλεψε αρκετά τον πρώτο καιρό, γιατί η περίοδος που ήρθε, συνέπεσε με την επιστροφή και του Κρστιτς, οπότε μπερδευτήκαμε λίγο, χάλασε η “χημεία” μας και όλο αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γνωρίσουμε μερικές βαριές ήττες. Όμως μέσα από την σκληρή δουλειά στις προπονήσεις και μέσα από τα συνεχόμενα παιχνίδια, αρχίσαμε – και εκείνος στο παιχνίδι μας κι εμείς στο δικό του – να προσαρμοζόμαστε και νομίζω ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ μας.»
Πως καταφέρατε να υπερκαλύψετε το ψυχολογικό πλεονέκτημα που είχε πάρει η Φενέρμπαχτσέ, με τη νίκη που είχε κάνει πριν από μερικές εβδομάδες μέσα στην έδρα σας για την Ευρωλίγκα;
«Αυτό ήταν το τρίτο παιχνίδι κόντρα στη Φενέρ κι εμείς το αντιμετωπίσαμε πρώτα, ως μία καλή ευκαιρία να διορθώσουμε τα λάθη που κάναμε στον πρόσφατο ευρωπαϊκό αγώνα και μετά ως μία μάχη τίτλου! Ο βασικός μας στόχος ήταν να βελτιώσουμε την προσωπική μας άμυνα και να μην υστερήσουμε στο ένας εναντίον ενός και φυσικά να μπορέσουν οι ψηλοί μας, να κερδίσουν την μάχη της ρακέτας. Η αντίπαλός μας είναι μία ομάδα με πολύ ατομικό ταλέντο και παρ’ ότι στο ξεκίνημα, βρεθήκαμε να χάνουμε με 7-0, καταφέραμε να ισορροπήσουμε το ματς και να πετύχουμε μία καθαρή νίκη... Δεν πανηγυρίσαμε πολύ, όμως, γιατί αυτός ο στόχος, ήταν ο λιγότερο σημαντικούς απ’ αυτούς που έχουμε θέσει από την αρχή της χρονιάς.»
Μετά από μία πολύ επιτυχημένη καριέρα στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησες όλους τους τίτλους, πέρασες δύο πολύ όμορφα χρόνια στον Ολυμπιακό... Ο πρώτος χρόνος είχε ένα ακόμη ευρωπαϊκό τρόπαιο και ο δεύτερος συνδυάστηκε με τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας σου σε ατομικό επίπεδο, τις οποίες “εξαργύρωσε” και με ένα καλό συμβόλαιο στο εξωτερικό. Πως βίωσες την αντιπαλότητα με τους πρώην συμπαίκτες σου, με τους οποίους ξέρουμε ότι έχεις πολύ καλές σχέσεις;
«Στα δύο χρόνια που έπαιξα στον Ολυμπιακό, μπορώ να πω, ότι ευχαριστήθηκα περισσότερο από ποτέ στην καριέρα μου το μπάσκετ. Μου άρεσε πολύ να παίζω μ’ αυτά τα παιδιά, είχαμε εξαιρετική “χημεία” και ακόμη επικοινωνούμε και μιλάμε, οπότε η ψυχολογική προετοιμασία του πρώτου αγώνα που παίξαμε εδώ στην Κωνσταντινούπολη, ήταν αρκετά δύσκολη για μένα. Ακόμη δυσκολότερη, όμως, φαντάζομαι ότι θα είναι η επιστροφή μου στο ΣΕΦ, όπου έζησα όμορφες στιγμές και μέχρι πριν από λίγους μήνες, ήταν το δεύτερο σπίτι μου...»
Σου κρατάει κακία ο φίλος σου ο Σπανούλης, που στο πρώτο ματς, τον υποχρεώσατε στην χαμηλότερη εφετινή του “πτήση” στην διοργάνωση;
«Σ’ εκείνο το ματς, είχαμε προσαρμόσει όλη την άμυνά μας επάνω του, αλλά αυτό δεν λέει κάτι, γιατί ο Βασίλης είναι τόσο μεγάλος παίκτης, που στην βραδιά του, μπορεί να διαλύσει κάθε αμυντικό σύστημα. Εμείς προσπαθήσαμε να τους κλείσουμε τους χώρους και μπορέσαμε να τον κρατήσουμε χαμηλά, αλλά δύσκολα αυτό θα ξανασυμβεί και στο ΣΕΦ... Όπως και να ‘χει πάντως, ο Ολυμπιακός είναι μία από τις ομάδες που παίζει σπουδαίο μπάσκετ φέτος και έχει “χτιστεί” για να πάει στο φάϊναλ-φορ, oπότε για μας είναι μεγάλο παράσημο, να είμαστε η μοναδική ομάδα που τον έχει κερδίσει φέτος στην Ευρωλίγκα...»
Μετά την εντός έδρας ήττα από την Λαμποράλ, πάντως, δύσκολα προλαβαίνετε να διεκδικήσετε το πλεονέκτημα έδρας για τα πλέϊ-οφ...
«Αυτή τη στιγμή το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να προκριθούμε στους “8”! Αν είχαμε κερδίσει, τότε θα είχαμε πολύ σημαντικό πλεονέκτημα και θα μπορούσαμε να κοιτάξουμε και ψηλότερα. Τώρα, όμως, προέχει να περάσουμε έστω και ως τέταρτοι κι από ‘κει και πέρα σε μία σειρά πέντε αγώνων, όλα γίνονται! Ακόμη και με μειονέκτημα έδρας, πιστεύω ότι θα είμαστε αρκετά ανταγωνιστικοί με όποιον αντίπαλό και να παίξουμε, γιατί εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε...»
Πως είναι η ζωή για έναν Έλληνα στην Πόλη;
«Αν εξαιρέσεις λίγο την γλώσσα, γιατί οι Τούρκοι δεν μιλάνε καλά αγγλικά, έστι ώστε να μπορείς να συνεννοηθείς άνετα, ακόμη και στο super-market, νιώθω σαν στο σπίτι μου! Ο κόσμος είναι αρκετά φιλικός και με έχει κάνει να αισθάνομαι οικεία και νομίζω ότι από πλευράς κουλτούρας ζωής, έχουμε πολλές ομοιότητες. Δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να προσαρμοστώ...»
Με τον Ζήση καταφέρνετε καθόλου να βρεθείτε ή λόγω της μεγάλης απόστασης, είναι δύσκολο;
«Η κίνηση εδώ είναι εφιαλτική και επειδή ο Νίκος μένει στην ασιατική πλευρά της Πόλης, για να βρεθούμε, θέλουμε σχεδόν 2,5 ώρες μόνο για το πήγαινε, οπότε και λόγω αντίθετων προγραμμάτων, δεν τα έχουμε καταφέρει ακόμη. Αλλά επικοινωνούμε τηλεφωνικά και κάποια στιγμή, σίγουρα θα συναντηθούμε...»
Πέρυσι έλειψες από την προσπάθεια της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο, επιθυμώντας να κάνεις ένα break και για οικογενειακούς λόγους. Φέτος έχεις διάθεση και ενέργεια να βοηθήσεις στο Ευρωμπάσκετ;
«Πέρυσι είχα ένα πρόβλημα το οποίο είχε γίνει απολύτως σεβαστό από τον coach, με τον οποίο, μάλιστα, τότε συνομίλησα για πρώτη φορά, γιατί δεν είχε τύχει να γνωριστούμε. Πραγματικά, μου έκαναν πολύ θετική εντύπωση αυτά που μου είπε και ο τρόπος που χειρίστηκε την περίπτωσή μου και αν υπάρχει χώρος και ο προπονητής κρίνει ότι μπορώ να βοηθήσω – επειδή υπάρχουν πολλοί ποιοτικοί και ταλαντούχοι παίκτες στην θέση μου – θα ήθελα να βοηθήσω, γιατί μου έχει λείψει και το κλίμα της Εθνικής! Αν χωράω στα πλάνα του, θα χαρώ πολύ να παίξω...»
olympiacos-blog
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βαγγέλης Γιακουμάκης: Νέες αποκαλύψεις για τα άγρια καψώνια που σοκάρουν
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
