2015-03-15 23:07:07
Εφτά και το βράδυ. Σταματημένος στο φανάρι. Περνάει μπροστά μου. Πρέπει να είναι γύρω στα εξήντα πέντε. Φοράει κόκκινο καπέλο τζόκει σαν τον Χάρι Ντιν Στάντον στο «Παρίσι, Τέξας». Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο χαμένος με εκείνον. Πιθανότατα όχι. Χαμογελάει διάπλατα μέσα από τα αψεγάδιαστα δόντια της μασέλας του. Είναι μικροκαμωμένος, σουφρωμένος, το πρόσωπό του χάρτης ρυτίδων. Αλλά χαμογελάει διάπλατα, καθώς κρατάει από το λουρί το σκυλί του. Εκείνος είναι μικρόσωμος, αλλά το σκυλί μεγαλόσωμο. Τύπου λυκόσκυλο, αλλά όχι ακριβώς. Χαμογελάει κι εκείνο διάπλατα. Είναι η ώρα της βόλτας και σκύλος και κύριος είναι εξίσου ευτυχισμένοι. Είναι βράδυ Κυριακής, ο σκύλος δεν το ξερει, δεν του κάνει καμία διαφορά, δεν ξέρει από μέρες και τέτοιες κατηγοριοποιήσεις, ξέρει από βόλτες κι από αφεντικά που τον αγαπάνε. Ένας άνθρωπος και το οικιακό του ζώο. Μια σχέση ανταλλακτικής αγάπης, μια σχέση έντιμης συναλλαγής, μια σχέση τίμια, μια σχέση χωρίς ενοχές, μια σχέση ουσίας.
Old Boy
Old Boy
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΤΗΝ ΑΕΚ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ... ΑΕΚ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-3 ΣΕΤ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
28η αγωνιστική: Εργοτέλης-Παναθηναϊκός 0-2
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ