2015-03-18 16:00:26
Σε άθλια ψυχολογική κατάσταση είναι η μητέρα του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Όπως περιγράφει ο θείος του 20χρονου στο protothema.gr, «η μάνα του Βαγγελάκη μας είναι σε άθλια ψυχολογική κατάσταση. Απλά κρατά στα χέρια της τη φωτογραφία του και κλαίει. Είναι σαν να μην υπάρχουμε εμείς δίπλα της, σαν να μην μας βλέπει, σαν να μην μας ακούει»
Η ματωμένη με το χρώμα του πόνου φωνή της Μαρίας Γιακουμάκη, τα τελευταία λόγια αποχαιρετισμού της στο παιδί της που χθες αποχωρίστηκε από κοντά της ηχούν ακόμη στα αυτιά των ανθρώπων που βρέθηκαν την Τρίτη στο χωριό Σελλί του Ρεθύνου για να πουν το τελευταίο αντίο στον Βαγγέλη.
«Βαγγέλη μου, αγόρι μου με ακούς... Πού σε πάνε παιδί μου. Πού σε πάνε καρδούλα μου». Καταρρέει. Σπαράζει. Χάνει τις αισθήσεις της. Παραλύει. Σωριάζεται. Σηκώνεται.
Το πρώτο βράδυ δεν θα είναι εύκολο δε θα είναι εύκολο ούτε το επόμενο, ούτε κανένα για καιρό πολύ, «μπορεί για και πάντα» θα πει ο κ
. Ανδριαδάκης. «Η βραδιά είναι δύσκολη. Η Μαρία είναι σαν να μην επικοινωνεί με κανέναν, σαν να θέλει να συνεχίσει εκεί που σταμάτησε να μιλά με τον γιο της. Έχει αγκαλιά τη φωτογραφία του και του μιλά. Η μάνα έθαψε το παιδί της. Πώς αυτό να το χωρέσει ανθρώπινο μυαλό; Θα το συνειδητοποιήσει αλλά θα πάρει καιρό είναι φρικτό αυτό που συνέβη» μας λέει ο κ. Ανδριαδάκης.
Είναι πια σχεδόν 11 το βράδυ και ο κόσμος που έχει κατακλύσει το σπίτι της οικογένειας δεν φεύγει σαν να συμμετέχουν όλοι στο μοιρολόι της τραγικής μάνας. Η επομένη μέρα ξημέρωσε, μόνο που ο Βαγγέλης δεν είναι κοντά τους.
«Δεν υπάρχει μίσος, υπάρχει μόνο πόνος», λέει ο κ. Γιώργος Ανδριαδάκης που μεταφέρει μέσω της οικογένειας τη δίψα να μάθουν τι συνέβη και ο Βαγγέλης έφτασε σε αυτό το σημείο, να δώσει -όπως τουλάχιστον προέκυψε από το πόρισμα του ιατροδικαστή- τέλος στη ζωή του.
«Είναι εξουθενωμένοι και οι δυο γονείς του και η αδερφή του και εμείς. Η κατάσταση εδώ στο χωριό θέλω να πιστεύω πως θα κοπάσει και αυτό θα γίνει μόνο όταν η οικογένεια λάβει απαντήσεις από την αστυνομία. Θα ακολουθήσει βεβαίως μια επώδυνη δικαστική διαδικασία αλλά πρέπει να δικαιωθεί η μνήμη του Βαγγέλη. Αυτό θέλει η οικογένεια πλέον» καταλήγει ο θείος του άτυχου σπουδαστή.
Ρίγη συγκίνησης από τον αποχαιρετισμό των φίλων του
Η Κρήτη χθες «βούλιαξε» από περίπου 2.500 χιλιάδες ανθρώπων που έδωσαν το «παρών» στο τελευταίο αντίο στο κοιμητήριο του χωριού Σελλί.
Οι εικόνες των θλιμμένων προσώπων συγκλονίζουν. Άντρες ντυμένοι στα μαύρα, Κρητικοί με θλιμμένα μάτια και βλέμμα παγωμένο στέκονται αμίλητοι και δακρυσμένοι στο λιμάνι περιμένοντας τη νεκροφόρα που θα παραλάβει τη σορό του Βαγγέλη. Τα μαυρισμένα από το κλάμα μάτια τους είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που προδίδει την ευαισθησία των παλικαριών που συγκρατούνται αλλά ξεσπούν σε λυγμούς όταν βλέπουν τη νεκροφόρα με το λευκό φέρετρο του Βαγγέλη.
Τέσσερα παλικάρια στέκονται πάνω από τον τάφο του Βαγγέλη. Είναι τέσσερα νέα παιδιά που δεν μιλούν, μόνο κοιτούν σαν κάτι να ψελλίζουν σαν να θέλουν να πουν έτσι αντίο στον φίλο τους. Συμμαθητές του, φιλαράκια του, άνθρωποι που μαζί τους ο Βαγγέλης μεγάλωσε, ονειρεύτηκε, έπαιξε, γέλασε και τώρα τους αφήνει μόνους… Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να επέμβει σε αυτό το δεύτερο «μνημόσυνο» που εκείνη τη στιγμή κάνουν για τον φίλο τους, για να τον αποχαιρετήσουν έτσι όπως αυτοί θέλουν…
xespao
Η ματωμένη με το χρώμα του πόνου φωνή της Μαρίας Γιακουμάκη, τα τελευταία λόγια αποχαιρετισμού της στο παιδί της που χθες αποχωρίστηκε από κοντά της ηχούν ακόμη στα αυτιά των ανθρώπων που βρέθηκαν την Τρίτη στο χωριό Σελλί του Ρεθύνου για να πουν το τελευταίο αντίο στον Βαγγέλη.
«Βαγγέλη μου, αγόρι μου με ακούς... Πού σε πάνε παιδί μου. Πού σε πάνε καρδούλα μου». Καταρρέει. Σπαράζει. Χάνει τις αισθήσεις της. Παραλύει. Σωριάζεται. Σηκώνεται.
Το πρώτο βράδυ δεν θα είναι εύκολο δε θα είναι εύκολο ούτε το επόμενο, ούτε κανένα για καιρό πολύ, «μπορεί για και πάντα» θα πει ο κ
Είναι πια σχεδόν 11 το βράδυ και ο κόσμος που έχει κατακλύσει το σπίτι της οικογένειας δεν φεύγει σαν να συμμετέχουν όλοι στο μοιρολόι της τραγικής μάνας. Η επομένη μέρα ξημέρωσε, μόνο που ο Βαγγέλης δεν είναι κοντά τους.
«Δεν υπάρχει μίσος, υπάρχει μόνο πόνος», λέει ο κ. Γιώργος Ανδριαδάκης που μεταφέρει μέσω της οικογένειας τη δίψα να μάθουν τι συνέβη και ο Βαγγέλης έφτασε σε αυτό το σημείο, να δώσει -όπως τουλάχιστον προέκυψε από το πόρισμα του ιατροδικαστή- τέλος στη ζωή του.
«Είναι εξουθενωμένοι και οι δυο γονείς του και η αδερφή του και εμείς. Η κατάσταση εδώ στο χωριό θέλω να πιστεύω πως θα κοπάσει και αυτό θα γίνει μόνο όταν η οικογένεια λάβει απαντήσεις από την αστυνομία. Θα ακολουθήσει βεβαίως μια επώδυνη δικαστική διαδικασία αλλά πρέπει να δικαιωθεί η μνήμη του Βαγγέλη. Αυτό θέλει η οικογένεια πλέον» καταλήγει ο θείος του άτυχου σπουδαστή.
Ρίγη συγκίνησης από τον αποχαιρετισμό των φίλων του
Η Κρήτη χθες «βούλιαξε» από περίπου 2.500 χιλιάδες ανθρώπων που έδωσαν το «παρών» στο τελευταίο αντίο στο κοιμητήριο του χωριού Σελλί.
Οι εικόνες των θλιμμένων προσώπων συγκλονίζουν. Άντρες ντυμένοι στα μαύρα, Κρητικοί με θλιμμένα μάτια και βλέμμα παγωμένο στέκονται αμίλητοι και δακρυσμένοι στο λιμάνι περιμένοντας τη νεκροφόρα που θα παραλάβει τη σορό του Βαγγέλη. Τα μαυρισμένα από το κλάμα μάτια τους είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που προδίδει την ευαισθησία των παλικαριών που συγκρατούνται αλλά ξεσπούν σε λυγμούς όταν βλέπουν τη νεκροφόρα με το λευκό φέρετρο του Βαγγέλη.
Τέσσερα παλικάρια στέκονται πάνω από τον τάφο του Βαγγέλη. Είναι τέσσερα νέα παιδιά που δεν μιλούν, μόνο κοιτούν σαν κάτι να ψελλίζουν σαν να θέλουν να πουν έτσι αντίο στον φίλο τους. Συμμαθητές του, φιλαράκια του, άνθρωποι που μαζί τους ο Βαγγέλης μεγάλωσε, ονειρεύτηκε, έπαιξε, γέλασε και τώρα τους αφήνει μόνους… Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να επέμβει σε αυτό το δεύτερο «μνημόσυνο» που εκείνη τη στιγμή κάνουν για τον φίλο τους, για να τον αποχαιρετήσουν έτσι όπως αυτοί θέλουν…
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Χωρίς τον Σπανούλη τα πράγματα θα είναι καλύτερα για μας"
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΡΟΣΟΧΗ! Ακινητοποιείται η Αθήνα αύριο...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
