2015-03-19 20:20:15
Εδώ και μια εβδομάδα έχουν ξεκινήσει στην Πάτρα τα γυρίσματα της πολυαναμενόμενης ταινίας του Μεσολογγίτη σκηνοθέτη Λευτέρη Δακαλάκη «Βασούλα μόνη». Εσωτερικοί χώροι της πόλης, το καφέ Tag, η Παντανάσσης, ο πεζόδρομος της Ρήγα Φεραίου αλλά και η Λακκόπετρα είναι ορισμένα από τα σημεία που έχει επιλέξει ο σκηνοθέτης για να μεταφέρει στην ταινία του το άρωμα μιας πόλης όπως η Πάτρα, στην οποία έχει ζήσει και μιας περιοχής όπως η Αχαϊα, η οποία τον εμπνέει και του γεννά ιδέες και εικόνες.
Το βράδυ το συνεργείο θα κάνει γυρίσματα στα ΚΤΕΛ ενώ τις επόμενες ημέρες θα το δείτε μέσα στην πόλη να κάνει λήψεις, καθώς μέχρι στιγμής τα γυρίσματα έχουν επικεντρωθεί σε εσωτερικούς χώρους.
Όπως μου λέει ο σκηνοθέτης της ταινίας η συνεργασία του με τους Πατρινούς συνεργάτες του είναι άψογη και το δέσιμο με το υπόλοιπο καστ ιδανική.
Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο πατρινός Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, η Χρύσα Παπά η οποία θα υποδυθεί τον κεντρικό ρόλο, ο Μανώλης Μαυροματάκης, η Αλεξάνδρα Ούστα που θα ενσαρκώσει μία συνάδελφο της Βασούλας, η βετεράνος ηθοποιός μας Ράνια Οικονομίδου στο ρόλο της θείας καθώς και η Αγγελική Νικολοπούλου, μέλος της θεατρικής ομάδας εκαπιδευτικών «Ρωγμή».
Την μουσική της ταινίας και το τραγούδι των τίτλων τέλους, υπογράφει η τραγουδοποιός Δήμητρα Μαστορίδου.
Συμμετοχή στην παραγωγή θα έχει επίσης, ο Πατρινός φωτογράφος Βασίλης Καραπαπάς, αλλά και η σκηνογράφος Μαρία Αλανιάδη. Την Διεύθυνση της Παραγωγής στην Πάτρα έχει αναλάβει η Ερμίνα Ταρατσά, γνωστή στην Πάτρα και για τις δραστηριότητές της σε ομάδες εθελοντισμού.
Ο Λευτέρης Δκαλάκης ξεκίνησε στα 16 του χρόνια με την δημιουργία του πρώτου ραδιοτηλεοπτικού δικτύου στο Μεσολόγγι με τίτλο “STAR” στα 1991.
Έκανε σπουδές στην Φυσική στο Πανεπιστήμιο του Lecce της Ιταλίας, ενώ έχει σπουδάσει εκκλησιαστικό Τραγούδι δίπλα στον αείμνηστο Σπ. Περιστέρη, στην Μητρόπολη Αθηνών.
Στην Πάτρα βρέθηκε το 2003 λόγω της στρατιωτικής θητείας του στον Άραξο, ενώ την περίοδο που έζησε στην Πάτρα, εργάστηκε ως οπερατέρ, ως δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός. Διετέλεσε συνεργάτης του Μητροπολίτη Πατρών Χρυσοστόμου σε θέματα γραμματείας και γραφείου Τύπου όπως επίσης και σκηνοθέτης των πρώτων δορυφορικών μεταδόσεων της τοπικής Εκκλησίας.
Εργάστηκε ως Καθηγητής στην μέση Εκπαίδευση στο ιταλόφωνο Σχολείο “Leonardo da Vinci” του Λουγκάνο. Είναι απόφοιτος της Διεθνούς Ακαδημίας κινηματογράφου «CISA” του Λουγκάνο.
Η ταινία διαπραγματεύεται το θέμα της ανθρώπινης μοναξιάς, τη γκρίζα καθημερινότητα της πόλης και την παρακμή της επαρχίας. Η κεντρική ηρωίδα δοκιμάζει την απόρριψη της μάνας της και την καταπίεση του αφεντικού της. Χωρίς κανένα άλλο συναισθηματικό στήριγμα υπομένει σιωπηλά, νιώθοντας το θυμό να κοχλάζει στο αίμα της.
Με αφορμή το θάνατο της μητέρας της, στενεύουν τα περιθώρια του χρόνου. Τώρα είναι η τελευταία της ευκαιρία για να διαλέξει ανάμεσα στη δύναμη και στην αδυναμία. Σαν εύθραυστο αντικείμενο, σχεδόν διάφανο, θα σπάσει σε χιλιάδες φονικά κομμάτια και θα ξεκόψει από το παρελθόν.
Οι εικόνες από την πόλη ως την επαρχία αποκαλύπτουν τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και το κοινωνικό αδιέξοδο. Άνθρωποι και καταστάσεις αποτυπώνονται ανάγλυφα. Η καταπίεση στη δουλειά. Η φωνή της μάνας που κραυγάζει για την μοναξιά της κόρης της και η είδηση του θανάτου της. Η αναμονή στο σταθμό των λεωφορείων με ανθρώπινα σπαράγματα να περιτριγυρίζουν στα χαμένα. Οι ηλικιωμένες φιγούρες που απέμειναν στο χωριό και περιμένουν μοιραία το δικό τους θάνατο.
Η ιστορία κορυφώνεται σταδιακά και οδηγείται στην απόλυτη ανατροπή. Η απόδραση από το σκηνικό του θανάτου θα οδηγήσει τα βήματά της μακριά από τα επικριτικά βλέμματα και τις αποδοκιμασίες. Αργά και σταθερά ξηλώνει το ρούχο της υποκρισίας και ανακαλύπτει τον πραγματικό εαυτό της.
Η ταινία είναι μια Ελβετική παραγωγή της Atropo Production του Igor Samperi.
Όπως λέει στο thebest.gr ο σκηνοθέτης, "η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στην Πάτρα και αναμένεται να είναι έτοιμη τον Οκτώβριο". Οσο για τους λόγους που επέλεξε την Αχαϊα;
"Όταν πρωτοδιάβασα την ιστορία της σεναριογράφου Λένας Ζαχαριάδου, ήρθε αμέσως μπροστά μου η εικόνα της Λακκόπετρας στην Αχαΐα και της αντίθεσης του τοπίου με την ζεστασιά των ανθρώπων της περιοχής. Επηρεασμένοι λοιπόν από την φωτογραφία του μεγάλου Αγγελόπουλου, τόσο εγώ όσο και ο Ελβετός Διευθυντής Φωτογραφίας Pietro Tafaro, επιθυμούμε να αποδώσουμε δραματουργικά το φαινόμενο της ήπιας διχοτόμησης: την «ψύχρα» του ανοιχτού χρώματος, ως απόμακρη αίσθηση σε μια διαφαινόμενη ανθρωπιά, με την αντίθεση της ποθούμενης «ζεστασιάς» των συναισθημάτων"
Γιώτα Κοντογεωργοπούλου
xespao
Το βράδυ το συνεργείο θα κάνει γυρίσματα στα ΚΤΕΛ ενώ τις επόμενες ημέρες θα το δείτε μέσα στην πόλη να κάνει λήψεις, καθώς μέχρι στιγμής τα γυρίσματα έχουν επικεντρωθεί σε εσωτερικούς χώρους.
Όπως μου λέει ο σκηνοθέτης της ταινίας η συνεργασία του με τους Πατρινούς συνεργάτες του είναι άψογη και το δέσιμο με το υπόλοιπο καστ ιδανική.
Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο πατρινός Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, η Χρύσα Παπά η οποία θα υποδυθεί τον κεντρικό ρόλο, ο Μανώλης Μαυροματάκης, η Αλεξάνδρα Ούστα που θα ενσαρκώσει μία συνάδελφο της Βασούλας, η βετεράνος ηθοποιός μας Ράνια Οικονομίδου στο ρόλο της θείας καθώς και η Αγγελική Νικολοπούλου, μέλος της θεατρικής ομάδας εκαπιδευτικών «Ρωγμή».
Την μουσική της ταινίας και το τραγούδι των τίτλων τέλους, υπογράφει η τραγουδοποιός Δήμητρα Μαστορίδου.
Συμμετοχή στην παραγωγή θα έχει επίσης, ο Πατρινός φωτογράφος Βασίλης Καραπαπάς, αλλά και η σκηνογράφος Μαρία Αλανιάδη. Την Διεύθυνση της Παραγωγής στην Πάτρα έχει αναλάβει η Ερμίνα Ταρατσά, γνωστή στην Πάτρα και για τις δραστηριότητές της σε ομάδες εθελοντισμού.
Ο Λευτέρης Δκαλάκης ξεκίνησε στα 16 του χρόνια με την δημιουργία του πρώτου ραδιοτηλεοπτικού δικτύου στο Μεσολόγγι με τίτλο “STAR” στα 1991.
Έκανε σπουδές στην Φυσική στο Πανεπιστήμιο του Lecce της Ιταλίας, ενώ έχει σπουδάσει εκκλησιαστικό Τραγούδι δίπλα στον αείμνηστο Σπ. Περιστέρη, στην Μητρόπολη Αθηνών.
Στην Πάτρα βρέθηκε το 2003 λόγω της στρατιωτικής θητείας του στον Άραξο, ενώ την περίοδο που έζησε στην Πάτρα, εργάστηκε ως οπερατέρ, ως δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός. Διετέλεσε συνεργάτης του Μητροπολίτη Πατρών Χρυσοστόμου σε θέματα γραμματείας και γραφείου Τύπου όπως επίσης και σκηνοθέτης των πρώτων δορυφορικών μεταδόσεων της τοπικής Εκκλησίας.
Εργάστηκε ως Καθηγητής στην μέση Εκπαίδευση στο ιταλόφωνο Σχολείο “Leonardo da Vinci” του Λουγκάνο. Είναι απόφοιτος της Διεθνούς Ακαδημίας κινηματογράφου «CISA” του Λουγκάνο.
Η ταινία διαπραγματεύεται το θέμα της ανθρώπινης μοναξιάς, τη γκρίζα καθημερινότητα της πόλης και την παρακμή της επαρχίας. Η κεντρική ηρωίδα δοκιμάζει την απόρριψη της μάνας της και την καταπίεση του αφεντικού της. Χωρίς κανένα άλλο συναισθηματικό στήριγμα υπομένει σιωπηλά, νιώθοντας το θυμό να κοχλάζει στο αίμα της.
Με αφορμή το θάνατο της μητέρας της, στενεύουν τα περιθώρια του χρόνου. Τώρα είναι η τελευταία της ευκαιρία για να διαλέξει ανάμεσα στη δύναμη και στην αδυναμία. Σαν εύθραυστο αντικείμενο, σχεδόν διάφανο, θα σπάσει σε χιλιάδες φονικά κομμάτια και θα ξεκόψει από το παρελθόν.
Οι εικόνες από την πόλη ως την επαρχία αποκαλύπτουν τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και το κοινωνικό αδιέξοδο. Άνθρωποι και καταστάσεις αποτυπώνονται ανάγλυφα. Η καταπίεση στη δουλειά. Η φωνή της μάνας που κραυγάζει για την μοναξιά της κόρης της και η είδηση του θανάτου της. Η αναμονή στο σταθμό των λεωφορείων με ανθρώπινα σπαράγματα να περιτριγυρίζουν στα χαμένα. Οι ηλικιωμένες φιγούρες που απέμειναν στο χωριό και περιμένουν μοιραία το δικό τους θάνατο.
Η ιστορία κορυφώνεται σταδιακά και οδηγείται στην απόλυτη ανατροπή. Η απόδραση από το σκηνικό του θανάτου θα οδηγήσει τα βήματά της μακριά από τα επικριτικά βλέμματα και τις αποδοκιμασίες. Αργά και σταθερά ξηλώνει το ρούχο της υποκρισίας και ανακαλύπτει τον πραγματικό εαυτό της.
Η ταινία είναι μια Ελβετική παραγωγή της Atropo Production του Igor Samperi.
Όπως λέει στο thebest.gr ο σκηνοθέτης, "η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στην Πάτρα και αναμένεται να είναι έτοιμη τον Οκτώβριο". Οσο για τους λόγους που επέλεξε την Αχαϊα;
"Όταν πρωτοδιάβασα την ιστορία της σεναριογράφου Λένας Ζαχαριάδου, ήρθε αμέσως μπροστά μου η εικόνα της Λακκόπετρας στην Αχαΐα και της αντίθεσης του τοπίου με την ζεστασιά των ανθρώπων της περιοχής. Επηρεασμένοι λοιπόν από την φωτογραφία του μεγάλου Αγγελόπουλου, τόσο εγώ όσο και ο Ελβετός Διευθυντής Φωτογραφίας Pietro Tafaro, επιθυμούμε να αποδώσουμε δραματουργικά το φαινόμενο της ήπιας διχοτόμησης: την «ψύχρα» του ανοιχτού χρώματος, ως απόμακρη αίσθηση σε μια διαφαινόμενη ανθρωπιά, με την αντίθεση της ποθούμενης «ζεστασιάς» των συναισθημάτων"
Γιώτα Κοντογεωργοπούλου
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σαρκοζί: Να ζητήσει συγγνώμη από τους ευρωπαίους ηγέτες ο Τσίπρας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καταδίκη 55χρονου για ασέλγεια σε βάρος 11χρονου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
