2015-04-01 12:22:56
Η Ελένη Καστάνη έχασε πριν λίγες μέρες την αδερφή της, την Ιωάννα στα 59 της χρόνια από καρδιά Η ηθοποιός έδωσε την πρώτη της συνέντευξη μετά την απώλεια της αγαπημένης της αδερφής και συγκινεί με τα λόγια της.
Ο θάνατος του πατέρα σου σε ωρίμασε απότομα;
Όταν εκείνο το μεσημέρι γύρισα από το σχολείο και μου είπαν πως ο πατέρας μου αυτοκτόνησε, δεν ήξερα πως να διαχειριστώ τα δάκρυα, το θυμό τον πόνο, την απώλεια...
Σιγά-σιγά βρήκα τα κουτάκια και τα τοποθέτησα, έπεφτα και ξανασηκωνόμουν...
Σου λείπει;
Πολύ. Κοίταξε, τώρα πια που σχεδόν γέρασα δεν μου λείπει το ίδιο όσο όταν ήμουν νεότερη. Αλλά αυτή η απώλεια σίγουρα έχει καθορίσει τη ζωή μου.
Σε τρομάζει ο θάνατος;
Όχι δεν με τρομάζει. Είχα εξοικειωθεί μαζί του πριν χάσω την αδερφή μου πριν από λίγες εβδομάδες...Η Γιάννα ήταν 58 ετών, λίγο μεγαλύτερη από μένα, και ήταν το στήριγμα μου, η κολλητή μου, ήμασταν πολύ δεμένες... Από τότε που ήμουν μικρή, με φρόντιζε, με πρόσεχε, καμάρωνε για μένα κι εγώ για εκείνη.
Μου λείπει ήδη πολύ, προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου, για τη μάνα μου που με έχει ανάγκη. Έχω ζήσει την απώλεια με το θάνατο του πατέρα μου, από 12 χρονών. Βέβαια, λένε ότι αν χάνεις τη μάνα σου, είναι ακόμα πιο επώδυνο, είναι σαν να ενηλικιώνεσαι ξαφνικά.
Αλλά με το δικό μου θάνατο είμαι εξοικειωμένη. Απλώς το μόνο που θέλω είναι να προλάβω, να μεγαλώσω το παιδί μου καλά. Tromaktiko
Ο θάνατος του πατέρα σου σε ωρίμασε απότομα;
Όταν εκείνο το μεσημέρι γύρισα από το σχολείο και μου είπαν πως ο πατέρας μου αυτοκτόνησε, δεν ήξερα πως να διαχειριστώ τα δάκρυα, το θυμό τον πόνο, την απώλεια...
Σιγά-σιγά βρήκα τα κουτάκια και τα τοποθέτησα, έπεφτα και ξανασηκωνόμουν...
Σου λείπει;
Πολύ. Κοίταξε, τώρα πια που σχεδόν γέρασα δεν μου λείπει το ίδιο όσο όταν ήμουν νεότερη. Αλλά αυτή η απώλεια σίγουρα έχει καθορίσει τη ζωή μου.
Σε τρομάζει ο θάνατος;
Όχι δεν με τρομάζει. Είχα εξοικειωθεί μαζί του πριν χάσω την αδερφή μου πριν από λίγες εβδομάδες...Η Γιάννα ήταν 58 ετών, λίγο μεγαλύτερη από μένα, και ήταν το στήριγμα μου, η κολλητή μου, ήμασταν πολύ δεμένες... Από τότε που ήμουν μικρή, με φρόντιζε, με πρόσεχε, καμάρωνε για μένα κι εγώ για εκείνη.
Μου λείπει ήδη πολύ, προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου, για τη μάνα μου που με έχει ανάγκη. Έχω ζήσει την απώλεια με το θάνατο του πατέρα μου, από 12 χρονών. Βέβαια, λένε ότι αν χάνεις τη μάνα σου, είναι ακόμα πιο επώδυνο, είναι σαν να ενηλικιώνεσαι ξαφνικά.
Αλλά με το δικό μου θάνατο είμαι εξοικειωμένη. Απλώς το μόνο που θέλω είναι να προλάβω, να μεγαλώσω το παιδί μου καλά. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Η ΜΟΣΧΑ ΘΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ