ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Συγκλονιστική επιστολή αναγνώστριας: Εξομολογείτε την παρενόχληση που βίωσε στην τρυφερή ηλικία των δέκα!

Αγαπητό tromaktiko,

αυτή είναι η ιστορία μου και ευχαριστώ για τον χρόνο που θα διαθέσετε αν το διαβάσετε Πρόκειται για την παιδική μου ηλικία και για τη  παρενόχληση που δέχτηκα

θέλω μέσα από αυτό(αν το δημοσιεύσετε) να δώσω κάποιο μήνυμα και να εκφράσω το πως ένιωθα.

Όλα ξεκίνησαν από μια μέρα που είχα πάει στο σπίτι ενός φίλου μου του Γιώργου,εγώ ήμουν τότε 10 χρονών αυτός πρέπει να ήταν περίπου

στα 14-15,συνήθιζα να κάνω παρέα και με μεγαλύτερα παιδιά όχι μονό της ηλικίας μου. Καθόμασταν στον καναπέ οπού άρχισε να παίρνει το χέρι

μου και να το βάζει ξέρετε που,ήθελα να τραβηχτώ αλλά μου κρατούσε το χέρι κάπως με λίγη δύναμη, το πήρα στην πλάκα δεν το θεώρησα

τόσο σοβαρό..το σκηνικό δε συνεχίστηκε για πάνω από 2 λεπτά,το έκοψα,στη συνέχεια αυτός το είπε στον κολλητό του τον Βαγγέλη ο οποίος

ξεκίνησε και να με παρενοχλεί.

Μια μέρα με πέτυχε στο δρόμο ο Βαγγέλης και μου ζήτησε να πάω μια βόλτα μαζί του σε ένα πάρκο,πήγαμε,κάτσαμε και άρχισε να μου ζητάει

να τον αγγίξω αλλά εγώ δεν ήθελα και με ρωτούσε το γιατί εφόσον το έκανα και στον Γιώργο..του εξήγησα πως δεν θέλω αλλά με πίεζε πολύ

επέμενε,δεν καταλάβαινε και δεν δεχόταν το όχι.Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ο Γιώργος και άρχισε να τον υποστηρίζει λέγοντας μου και αυτός

να αγγίξω και τον Βαγγέλη είχα παγώσει εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα πως να αντιδράσω και τι να κάνω..επέμεναν πολύ και οι δυο λέγοντας μου

"σιγά δεν είναι τίποτα" δεν με άφηναν να φύγω δεν με κρατούσαν και με το ζόρι όμως,απλώς επέμεναν έντονα,όταν έκανα την κίνηση να φύγω

μου έλεγαν "έλα ρε ξεκόλλα και έμπαιναν μπροστά μου" είχα αρχίσει να φοβάμαι λίγο, εν τέλη το έκανα για να γλιτώνω από την επιμονή τους

το μόνο που ήθελα ήταν να τελειώσει όλο αυτό και να γυρίσω σπίτι. Nόμιζα πως μετά από όλο αυτό θα σταματούσαν να με ενοχλούν,έλα μου

όμως που δεν ήταν έτσι.

Μια άλλη μέρα ήρθε και με βρήκε πάλι ο Βαγγέλης και μου ζήτησε το ίδιο και του εξήγησα πως δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναγίνει αυτό

συνέχισε να με πιέζει και να μου ζητάει παραπάνω πράγματα όπως στοματικό,η απάντηση μου ήταν καθαρά όχι..μου είπε πως αν δεν το

κάνω θα πάει να πει σε όλους πως το έκανα.Του είπα να κάνει ότι θέλει και να με αφήσει ήσυχη,λίγη ώρα μετά στο μέρος που συχνάζαμε

όλοι ήταν και αυτός,ήρθε και με απείλησε πάλι..-Αν δε μου κάνεις στοματικό θα πάω να πω σε όλους πως το έκανες.Του είπα όχι και να φύγει

και έτσι έκανε πηγαίνοντας προς το μέρος ενός φίλου του,άρχισε να του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί δείχνοντας με και γύρισε και με κοίταξε με

βλέμμα έκπληκτο,ένιωσα τόσο άβολα εκείνη τη στιγμή...συνέχισε να το λέει και σε άλλους.

Εκεί ξεκίνησε ο πραγματικός εφιάλτης,τον επόμενο καιρό ερχόντουσαν συνέχεια διάφοροι και μου έλεγαν εσύ είσαι αυτή που έκανε

στοματικό στον Βαγγέλη?κάνοντας διάφορα σχόλια, υπήρξαν και μερικά μεγαλύτερα μου παιδιά(φίλοι του Βαγγέλη και του Γιώργου)

τα οποία ερχόντουσαν και με παρενοχλούσαν και ζητούσαν παρόμοια πράγματα.

Ντρεπόμουν να ξαναπατήσω το πόδι μου στα ίδια μέρη αλλά δεν μπορούσα να κλειστώ και σπίτι,υπήρχαν και παιδιά τα οποία έκανα

παρέα και δεν τα πίστευαν αυτά. Κάθε φορά που έβγαινα και πήγαινα κάπου η πρώτη μου σκέψη ήταν με φόβο μη τους δω μπροστά μου και

με κάνουν πάλι ρεζίλι.

Μια μέρα έπαιζα κρυφτό κάτω από το σπίτι μου με φίλους ώσπου ήρθε ένα παιδί και με παρενοχλούσε

μου ζητούσε διάφορα,του είπα όχι και καθώς έφευγε με χούφτωσε.

Κάθε φορά που ο Βαγγέλης με έβλεπε μπροστά του πήγαινε και έλεγε σε όλους τριγύρω πως του έκανα στοματικό και με έδειχνε με το χέρι

από εκδίκηση?επειδή του είπα όχι?μήπως αλλάξω γνώμη και του πω ναι?Πρόβλημα μεγάλο το παιδί, τον μισούσα πραγματικά πολύ.

και ακόμα τον μισώ επειδή θυμάμαι ακόμα πόσο άσχημα και άβολα ένιωθα εκείνες τις στιγμές, αναγνωρίζω πως είχα κάνει μόνο ένα πράγμα από αυτά

που έλεγε και αυτό επειδή με είχε "στριμώξει" ήμουν μόνο 10 χρονών δεν ήξερα πως να αντιδράσω τα υπόλοιπα ήταν όλα ψέματα.

2 χρόνια αργότερα ασταμάτητων παρόμοιων πολλών σκηνικών τα οποία είναι πάρα πολλά για να τα αναφέρω μου ανακοίνωσε η μητέρα μου πως μετακομίζουμε

στεναχωρήθηκα πάρα πολύ γιατί έχασα όλους τους φίλους μου ΑΛΛΑ ηρέμησα από όλο αυτόν τον εφιάλτη και αν μεγάλωνα σε εκείνο το μέρος δεν μπορώ να

φανταστώ το πως θα ήταν η ζωή μου τώρα εάν δεν μου είχε συμβεί στην πορεία τίποτα χειρότερο, και το ποσά ψυχολογικά θα μου είχαν δημιουργηθεί.

Αυτή η μετακόμιση μου έσωσε τη ζωή.

Τώρα που έχω μεγαλώσει όταν σκέφτομαι τα όσα έγιναν μου φαίνεται αρρωστημένο,πώς μπορείς να ζητήσεις από ένα κορίτσι 10 χρονών

να σου κάνει στοματικό?η έστω να σε αγγίξει?Πώς είναι δυνατόν να είσαι σε μία ηλικία των 15 ετών και να παρενοχλείς έτσι ένα κοριτσάκι?

να του κάνεις τη ζωή κόλαση?

Με ποια λογική?Δεκτό ότι βρίσκεσαι σε αρκετά μικρή ηλικία και αθώα, δεν γνωρίζεις τίποτα για τη ζωή αλλά όχι,αυτή η παρενόχληση δεν είναι δεκτή

και ούτε συχωρεμένη.

Προσωπικά τα παιδικά μου χρόνια ήταν ένας εφιάλτης η παραπάνω ιστορία είναι άπλα ένα μικρό κομμάτι από αυτά που πέρασα και οι

γονείς μου δεν το έμαθαν ποτέ,δεν τους το είπα ποτέ και ούτε το κατάλαβαν τότε και δεν τους κατηγορώ που να πάει ο νους τους..

εγώ ήμουν αυτή που δεν ήθελε με τίποτα να το μάθουν και το έκρυψα, δεν είχα τόση οικειότητα και δεν ένιωθα καθόλου άνετα να τους

μιλήσω γι'αυτό,δεν συζητούσα και πολύ με την μητέρα μου, ήμουν σίγουρη πως εάν μιλούσα ο πατέρας μου θα μου φώναζε,εάν μιλούσα

φοβόμουν πως δεν θα με άφηναν να ξαναβγώ έξω και είναι ένας λόγος που δεν μίλησα. Ίσως αν τους είχα μιλήσει να είχα γλιτώσει από πολλά

που έγιναν άλλα φοβόμουν και ντρεπόμουν και πιστεύω πως πολλά παιδιά περνάνε και θα περάσουν έναν παρόμοιο εφιάλτη για τον όπιο

δεν θα μιλήσουν ποτέ στους γονείς τους.

Η παρενόχληση πάντα θα υπάρχει,είναι δυστυχώς κάτι που κανείς δεν μπορεί να αλλάξει παρά μόνο να την εμποδίσει

το παιδί που την δέχεται μιλώντας στους γονείς του. Μετανιώνω πάρα πολύ που τότε δεν μίλησα ώστε με κάποιο τρόπο να τιμωρηθεί ο Βαγγέλης

για όλη την ντροπή και τον φόβο που με έκανε να νιώθω καθημερινά για μεγάλο χρονικό διάστημα αυτός και οι φίλοι του.

Ένιωθα πολύ άσχημα,φόβο και ντροπή.Στους γονείς μου δεν είχα σκοπό με τίποτα να το πω και το θέμα αυτό δεν το συζητούσα με κανέναν.Έως

και σήμερα δεν το έχω συζητήσει με κανέναν και μοιράζομαι την ιστορία μου με εσάς γιατί θέλω να την βγάλω από μέσα μου που την κουβαλάω

τόσα χρόνια και να πω το εξής :

Προς όλους εσάς που το διαβάζετε αυτό και είστε γονείς και όσοι δεν είστε, όταν θα γίνεται να προσέχετε πολύ τα παιδιά σας

τα παιδικά χρόνια του κάθε ανθρώπου είναι σημαντικά και είναι κάτι που θα κουβαλάμε για πάντα μέσα μας. Είναι και η

ηλικία όπου εύκολα μπορεί να σου συμβεί κάτι κακό επειδή δεν μπορείς μόνος να υπερασπιστείς τον εαυτό σου.

Να προσπαθείτε να συζητάτε με τα παιδιά σας και να τα κάνετε να νιώθουν άνετα να σας μιλήσουν για τα πάντα η επικοινωνία μεταξύ

γονιού και παιδιού είναι το παν, υπάρχουν περιστατικά τα οποία καταλήγουν ακόμα πιο άσχημα εάν δεν τα εμποδίσεις,

Εάν κάτι παρόμοιο συμβεί στα παιδιά σας σε αυτήν την ηλικία να μην είστε σίγουροι πως θα το μάθετε, κανένα παιδί δεν μπορεί να αναφέρει στους

γονείς του πως δέχεται σεξουαλική παρενόχληση,τουλάχιστον τα περισσότερα, δεν είναι εύκολο,εμένα η πρώτη μου σκέψη ήταν να μην το μάθουν

οι δικοί μου.

Να θυμάστε η επικοινωνία μεταξύ γονιού και παιδιού είναι πολύ σημαντική και είναι πολλοί αυτοί που την παραλείπουν.

Αναγνώστρια Tromaktiko