2015-05-03 04:43:06
Φωτογραφία για Kώστας Αποστολάκης: Είμαστε πιο ρατσιστές από ποτέ
Ένας από τους δραστήριους Έλληνες ηθοποιούς. Με ότι καταπιάνεται είναι άρτιος. Και αυτό δεν το συναντάς συχνά... Ο Κώστας Αποστολάκης, ανάμεσα σε θέατρο, τηλεοπτικά γυρίσματα και νυχτερινές μουσικές εμφανίσεις, μίλησε στο Outnow συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου

«Δε θα τρελάνεις εσύ εμένα» είναι η κωμωδία που πρωταγωνιστείτε αυτό το διάστημα στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο ΕΓΝΑΤΙΑ. Μια παράσταση που ξεκίνησε πέρυσι το καλοκαίρι από το θέατρο ΑΘΗΝΑ, στη πρωτεύουσα, μετά από μια θεατρική «αναποδιά» που υπήρξε.

Η παράσταση ξεκίνησε κάτω από δύσκολες συνθήκες. Ήταν Αύγουστος όταν κάναμε πρεμιέρα και πήγε καλά από Οκτώβρη και μετά. Εμείς δεν έχουμε και πολλές ενισχύσεις διαφήμισης και προώθησης. Περιμέναμε να «αυγατίσει» με το παλιό, κλασσικό σύστημα, το «από στόμα σε στόμα». Το έλεγε ο ένας στον άλλον, γελάγανε πάρα πολύ και έτσι η παράσταση πήρε εμπρός. Είναι μια κωμωδία σαν ασπρόμαυρη ελληνική κωμωδία. Μια κωμωδία δίχως βωμολοχίες.


Σπάνιο, δυστυχώς, στις μέρες μας, να υπάρχει κωμωδία δίχως βωμολοχίες….

Είναι κάτι που εκτίμησα στους συγγραφείς του έργου. Ο Καποδίστριας με τον Γιαμάλογλου που υπογράφουν το κείμενο, ξεκίνησαν το έργο από το 2004 να το γράφουν. Και το εξέλιξαν στη σημερινή εποχή. Βγάζουν γέλιο μέσα από την ανατροπή, το γρήγορο ρυθμό της φάρσας. Δεν χρησιμοποίησαν τη βωμολοχία για να βγάλουν γέλιο και είναι προς τιμή τους!

Με το σκηνοθέτη Βασίλη Θωμόπουλο, προέκυψε θεατρική συνεργασία, μέσα από αυτό το έργο!

Με το Βασίλη Θωμόπουλο, έκανα την πρώτη μου δουλειά υποκριτικά, και εκείνος τη πρώτη του σκηνοθετικά. Ήταν μια τηλεοπτική διαφήμιση που κάναμε το 1993, με κάτι έπιπλα. Είναι καταπληκτικός άνθρωπος! Συνεννοηθήκαμε και καταφέραμε με όλο το θίασο να κάνουμε μια γελαστερή παράσταση! Με το Σπύρο Σπαντίδα και το Σπύρο Πούλη, γνωριζόμαστε 20 χρόνια! Είναι λίγο σαν οικογενειακή συνθήκη….

Το «Δε θα με τρελάνεις εσύ εμένα» είναι φράση που λέτε συχνά;

Τη χρησιμοποιώ συνέχεια! Όταν γίνονται πράγματα στη καθημερινότητά μας, που ανθρώπινος νους δεν διανοείται, καταστάσεις που δεν αντιμετωπίζονται εύκολα-θα τη πεις την ατάκα! Θα τη πεις στο φίλο, στη γυναίκα σου, στη μαμά σου, παντού!

Παράλληλα, έχετε και τα γυρίσματα για το σήριαλ του Mega Channel “Εθνική Ελλάδος» του Γιώργου Καπουτζίδη. Δύσκολος ο δικός σας ρόλος. Δεν φοβηθήκατε το χαρακτήρα που υποδύεστε, όταν τον πρωτοδιαβάσατε;

Όταν πήρα το ρόλο στην «Εθνική Ελλάδος» τον φοβήθηκα! Φοβήθηκα μη φάω και ξύλο!

Διάβασα σε παλαιότερη συνέντευξη σας, στο TV EΘΝΟΣ, ότι δεχτήκατε μέχρι και απειλές για τη ζωή σας….

Ναι, κάποιες απειλές και μηνύματα για το ρόλο στην «Εθνική Ελλάδος»….Το απίστευτο είναι πως δεν έχω κάνει ξανά κάτι παρόμοιο. Μου αρέσει να κάνω διαφορετικά πράγματα. Μου αρέσει να μεταμορφώνομαι σε διαφορετικούς ρόλους.

Είστε άλλωστε στους ΑΓΑΜΟΥΣ ΘΥΤΕΣ που παρουσιάζουν το πρόγραμμα τους, στο FIX Θεσσαλονίκης.

Παίζω ρόλους που έκανε ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης. Προσπαθώ και εκεί να κάνω κάτι διαφορετικό. Παίζω ένα μονόλογο, ενός χαροκαμένου, που προσπαθεί να είναι αισιόδοξος, μα δεν του βγαίνει.

Τα κείμενα είναι με την υπογραφή της φίλης σας, Δήμητρας Παπαδοπούλου…

Πολύ ωραία κείμενα της Δήμητρας! Με πολύ γέλιο και ουσία! Στρωτά λόγια, ξεκάθαροι χαρακτήρες, που όταν πεις τα λόγια, βγαίνει αβίαστα όλος ο ρόλος στη μουσική σκηνή.

Το να μαγνητίσεις το βλέμμα του κοινού σε μια μουσική σκηνή είναι πιο δύσκολο από τη καθαρόαιμη θεατρική συνθήκη;

Σαφέστατα! Είναι δυσκολότερο! Είναι πρόκληση για μένα, οι ΑΓΑΜΟΙ ΘΥΤΑΙ!

Μιλώντας για το ρόλο που υποδύεστε στην «Εθνική Ελλάδος» αφήσαμε τόσο το φασισμό να μπει στη καθημερινότητά μας; Τη βία;

Ο ρατσισμός, ο φασισμός υπάρχουν σε όλες τις μορφές κοινωνικής ζωής. Είμαστε πιο ρατσιστές από ποτέ! Υπάρχουν πολλές διαφορετικές πτυχές που μπορούμε να ζήσουμε καθημερινά. Ρατσισμός δεν είναι να κοιτάς αν κάποιος φοράει μάρκα ρούχων; Ρατσισμός δεν είναι να ρωτάς τι αυτοκίνητο έχει και ποια μάρκα μηχανής καβαλάει; Ρατσισμός δεν είναι να έχουμε ξεχωρίσει τους ηθοποιούς σε ποιοτικούς και εμπορικούς;

Είναι η ανάγκη του Έλληνα, να βάζει σε κουτάκια τους ανθρώπους και να τους βάζει ταμπέλες;

Ο Έλληνας το κάνει από παλιά. Είναι ένα άσχημο πράγμα που προέρχεται από τη ξενομανία. Χρησιμοποιούμε ξένες λέξεις για να μιλήσουμε για κάτι. Είναι ρατσισμός να διώχνεις τα αυθεντικά σου, ντόπια πράγματα και να οικειοποιείσαι-να ενστερνίζεσαι κάτι ξένο, για να γίνεσαι μοντέρνος. Και αυτό ρατσισμός είναι.

Πριν το Πάσχα, γιατί είχαμε τόσες επαναλήψεις επεισοδίων της «Εθνικής Ελλάδος», ενώ τα γυρίσματα ξεκίνησαν φθινόπωρο;

Η «Εθνική Ελλάδος» γράφεται πολύ προσεκτικά και με το σταγονόμετρο. Σκηνοθετείται επίσης με το σταγονόμετρο. Παρατηρώ τα γυρίσματα και πόσες φορές, ξανά και ξανά, γίνεται το γύρισμα. Ο Γιώργος Καπουτζίδης σβήνει-γράφει, και μη ξεχνάς, ότι αυτό το θέμα ήταν για ταινία. Του ζητήθηκε να το κάνει τηλεοπτικά επεισόδια και το κάνει άκρως προσεκτικά. Είναι ένα σήριαλ που εμπεριέχει όλες τις μορφές κοινωνικής ζωής και δημιούργησε ένα κύκλο διαφορετικών χαρακτήρων που δεν είναι εύκολο. Θέλει μεγάλη συγκέντρωση. Δεν έχει γίνει παρόμοιο σήριαλ στην Ελλάδα. Και δεν έχουν τεθεί, ούτε καν θιγεί, θέματα σαν αυτά που προσεγγίζει η «Εθνική Ελλάδος».

Πού «χωλαίνει» ο Έλληνας;

Ο Έλληνας δεν έχει καταλάβει πως αξίζει να δείχνεται, ως είναι, και όχι όπως θέλουν να τον προβάλλουν. Να πιστεύουμε μέσα μας, ότι πραγματικά είμαστε. Μας τρώει το «είναι» και το «φαίνεσθαι». Ένας τύπος που θα ντυθεί με ακριβό κουστουμάκι, κατεβάσει δύο γκόμενες από τη Πόρσε και πάει στα μπουζούκια, πρώτο τραπέζι, είναι κάτι αυτός ο άνθρωπος, δίχως να είναι τίποτα.

Φέτος, πρωταγωνιστήσατε και στους κινηματογραφικούς «ΓΑΜΠΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ». Να καταπιάνεσαι με ένα έργο που ο κόσμος το έχει συνδέσει με τον ασπρόμαυρο κινηματογράφο, δεν είναι δύσκολο;

Προσπαθήσαμε να κάνουμε ένα σενάριο, όχι remake. Δεν μιμήθηκα κανέναν! Έκανα ένα δικό μου πράγμα στην ερμηνεία του ρόλου! Η ταινία είχε γέλιο. Έκανε περίπου 128.000 εισιτήρια που είναι πολλά, τηρουμένων των αναλογιών, και το τι έκαναν οι υπόλοιπες ταινίες σε εισπράξεις. Είμαστε χαρούμενοι και ικανοποιημένοι, εξού και η παραγωγή μας, Spentzos films, θα κάνει και άλλη ταινία!

Λέγαμε πριν για τις ταμπέλες ηθοποιών εμπορικών και ποιοτικών. Ο απλός κόσμος ασχολείται με αυτά; Ή μόνο ο καλλιτεχνικός χώρος;

Τα «κουτάκια» μπαίνουν από τον κόσμο της δουλειάς μας. Ο βαθιά λαϊκός κόσμος θέλει να πάει στο σινεμά να γελάσει. Δεν τον νοιάζει τόσο, το πως είναι γυρισμένο. Αλλά, τον ενδιαφέρει να καταλάβει, να περάσει καλά και να γελάσει. Να ξεχάσει το προβλήματα της ζωής του, για δυο ώρες.

Το κοινό είναι αγνό. Οι «του χώρου» είναι με «σηκωμένο φρύδι»;

Ακριβώς! Γι αυτό και ο κόσμος είπε και σε άλλους, ελάτε να δείτε τη ταινία και έτσι αγαπήθηκε από το κοινό!

Ποιο στοιχείο θεωρείται πρωταρχικό για να είσαι σωστός απέναντι στη κωμωδία;

Αρκεί να είσαι αληθινός. Να υπηρετείς το κείμενο. Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Καμιά φορά, μου ξεφεύγει το παραπάνω, από υπερβολικό ζήλο ή επειδή μου αρέσει να βρέχω τη φανέλα. Αλλά, υπηρετώντας σωστά αυτό που ζητά το κείμενο, τα λόγια, δίχως να σταθείς στην ατάκα-αλλά να μείνεις στο χαρακτήρα, η κωμωδία βγαίνει ατόφια μέσω καταστάσεων. Αν σπουδάσεις καλά τη κατάσταση, βγαίνει καλό αποτέλεσμα. Να καταλάβεις καλά, τι χαρακτήρα παίζεις. Προϋποθέτει «ανοιχτές κεραίες» και χημεία ανθρώπων που παίζουν σε ένα θίασο. Να μην είναι ετερόκλητοι. Να υπάρχει χημεία!
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ