2015-05-04 08:54:06
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την απαράμιλλη ομορφιά αυτής της μοναδικής τεχνητής λίμνης ακόμα και μέσα... στην πολύχρονη εγκατάλειψη από τους ίδιους τους δημιουργούς της. Τον άνθρωπο. Η λίμνη του Ωραιοκάστρου -άγνωστη στο ευρύ κοινό- αν και βρίσκεται σε ελάχιστη απόσταση από τον «πολιτισμό», δυστυχώς τοποθετείται στο περιθώριο της προσοχής των εκάστοτε αρμοδίων.
Από την μια υπάρχει η Φύση με την υδάτινη έκταση της, στα πόδια ακριβώς του δήμου, ένα μικρός επίγειος παράδεισος με υδροχαρή φυτά, λουλούδια και δένδρα, όπου αναμφίβολα για όσους την έχουν επισκεφθεί κατοικεί εκεί ο Θεός των μικρών πραγμάτων. Αυτός που δημιουργεί εκατομμύρια γυρίνους αυτές τις μέρες, το πέταγμα των δεκάδων χελιδονιών, τα παιχνίδια των παπιών και των χηνών, τα αηδόνια και τις καρδερίνες που στήνουν καθημερινά την συναυλία της Εαρινής συμφωνίας. Και γύρω τους υπάρχουν οι αντικατοπτρισμοί από τα δυτικά προς τα ανατολικά, οι συμμετρικές γραμμές των λευκών κορμών που ακολουθούν το σχήμα της όχθης, η αίσθηση του μικρού παρυδάτιου δάσους που σε καλεί να το περπατήσεις.
Από την άλλη οι άνθρωποι, οι διοικούντες, όλοι εμείς. Που στην αρχή δεχθήκαμε την προσφορά της Φύσης. Φτιάξαμε παγκάκια, διαμορφώσαμε ανοιχτωσιές, βάλαμε φράκτες για την προστασία του τοπίου, φυτέψαμε και κλαδέψαμε νέα δέντρα και μετά ...τα εγκαταλείψαμε όλα στην τύχη τους. Στο ντεκόρ της αδιαφορίας προσθέσαμε κουτιά αναψυκτικών, πλαστικά μπουκάλια και σακούλες, χαλάσαμε τους φράχτες, γκρεμίσαμε τα υποστυλώματα, ρίξαμε κάθε άχρηστο στην όχθη, σπάσαμε τα τσιμεντένια φράγματα, ξηλώσαμε τις ξύλινες σανίδες, γκρεμίσαμε πινακίδες. Διαγράψαμε από τα κατάστιχα των δημοτικών μας υπηρεσιών την "Φροντίδα στη λίμνη". Αδιαφορήσαμε για την συνέχεια του καλλωπισμού της, την ανάγκη της συνεχιζόμενης προβολής της, της ανάδειξής της, της γνωριμίας του υγρότοπου μαζί μας, με τα παιδιά μας, με τις ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές, με το χαμόγελό μας. Αυτές τις μέρες ο Μάιος, ο μήνας του υγρότοπου του Ωραιοκάστρου διαβαίνει για να ξεχειλίσει για μια ακόμη φορά η λίμνη από φυσική ομορφιά.
Και εκεί ανάμεσα στη θρούμπι και στο πουρνάρι, ανάμεσα στην πράσινη σαύρα που λιάζεται πάνω στην πέτρα και στο στάρι που φυτρώνει στο χωράφι, το ερώτημα γιατί αγνοούμε και καταστρέφουμε αυτή την ομορφιά της αυλής μας, θα παραμένει μια μικρή απάντηση.
Tromaktiko
Από την μια υπάρχει η Φύση με την υδάτινη έκταση της, στα πόδια ακριβώς του δήμου, ένα μικρός επίγειος παράδεισος με υδροχαρή φυτά, λουλούδια και δένδρα, όπου αναμφίβολα για όσους την έχουν επισκεφθεί κατοικεί εκεί ο Θεός των μικρών πραγμάτων. Αυτός που δημιουργεί εκατομμύρια γυρίνους αυτές τις μέρες, το πέταγμα των δεκάδων χελιδονιών, τα παιχνίδια των παπιών και των χηνών, τα αηδόνια και τις καρδερίνες που στήνουν καθημερινά την συναυλία της Εαρινής συμφωνίας. Και γύρω τους υπάρχουν οι αντικατοπτρισμοί από τα δυτικά προς τα ανατολικά, οι συμμετρικές γραμμές των λευκών κορμών που ακολουθούν το σχήμα της όχθης, η αίσθηση του μικρού παρυδάτιου δάσους που σε καλεί να το περπατήσεις.
Από την άλλη οι άνθρωποι, οι διοικούντες, όλοι εμείς. Που στην αρχή δεχθήκαμε την προσφορά της Φύσης. Φτιάξαμε παγκάκια, διαμορφώσαμε ανοιχτωσιές, βάλαμε φράκτες για την προστασία του τοπίου, φυτέψαμε και κλαδέψαμε νέα δέντρα και μετά ...τα εγκαταλείψαμε όλα στην τύχη τους. Στο ντεκόρ της αδιαφορίας προσθέσαμε κουτιά αναψυκτικών, πλαστικά μπουκάλια και σακούλες, χαλάσαμε τους φράχτες, γκρεμίσαμε τα υποστυλώματα, ρίξαμε κάθε άχρηστο στην όχθη, σπάσαμε τα τσιμεντένια φράγματα, ξηλώσαμε τις ξύλινες σανίδες, γκρεμίσαμε πινακίδες. Διαγράψαμε από τα κατάστιχα των δημοτικών μας υπηρεσιών την "Φροντίδα στη λίμνη". Αδιαφορήσαμε για την συνέχεια του καλλωπισμού της, την ανάγκη της συνεχιζόμενης προβολής της, της ανάδειξής της, της γνωριμίας του υγρότοπου μαζί μας, με τα παιδιά μας, με τις ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές, με το χαμόγελό μας. Αυτές τις μέρες ο Μάιος, ο μήνας του υγρότοπου του Ωραιοκάστρου διαβαίνει για να ξεχειλίσει για μια ακόμη φορά η λίμνη από φυσική ομορφιά.
Και εκεί ανάμεσα στη θρούμπι και στο πουρνάρι, ανάμεσα στην πράσινη σαύρα που λιάζεται πάνω στην πέτρα και στο στάρι που φυτρώνει στο χωράφι, το ερώτημα γιατί αγνοούμε και καταστρέφουμε αυτή την ομορφιά της αυλής μας, θα παραμένει μια μικρή απάντηση.
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ηλεία: Ανήλικος δραπετεύει από Ίδρυμα για να κλέψει
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
