2015-05-09 13:40:12
Το ατύχημα στα Ελληνικά Πετρέλαια ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση για το κατά πόσον οι ελληνικές βιομηχανίες είναι ασφαλείς και θωρακισμένες απέναντι σε εργατικά ατυχήματα που μπορούν να στοιχήσουν ακόμα και ανθρώπινες ζωές.
Παρότι έχουν περάσει 23 χρόνια, πολλοί θυμούνται το δυστύχημα στην Πετρόλα, το οποίο είχε γίνει αφορμή για να χάσουν τη ζωή τους δεκαπέντε βιομηχανικοί εργάτες, αλλά και το βιομηχανικό ατύχημα στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης επίσης την δεκαετία του 90' με μεγάλη επίδραση στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής.
Την στιγμή που οι έξι εργάτες που τραυματίστηκαν στα ΕΛΠΕ εξακολουθούν να νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση στο Θριάσιο και το Αττικό νοσοκομείο, ύστερα από εντολή του υπουργού ΠΑΠΕΝ Παναγιώτη Λαφαζάνη πραγματοποιείται επισταμένη έρευνα για να διαλευκανθούν τα αίτια του τραγικού περιστατικού και εγείρονται πολλά ερωτηματικά για το αν οι μεγάλες εταιρείες πληρούν όλες τις προϋποθέσεις ασφαλείας για τους υπαλλήλους τους.
Οπως αναφέρεται στην έκδοση του ΕΛΙΝΥΑΕ, του Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της εργασίας, για τα βιομηχανικά ατυχήματα, σε διεθνές επίπεδο για την πρόληψη των σοβαρών βιομηχανικών ατυχημάτων, έχουν ψηφιστεί από το 1993, η 174 Διεθνής Σύμβαση Εργασίας και η 181 Σύσταση Εργασίας.
Ιδιαίτερα για τις χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης το 1982 ψηφίστηκε η οδηγία Σεβέζο, η οποία ονομάστηκε με αφορμή το ατύχημα στην ομώνυμη πόλη της Ιταλίας, το 1976, ενώ από τότε έχουν γίνει δύο τροποποιήσεις που έχουν οδηγήσει στην Σεβέζο ΙΙ, η οποία εφαρμόζεται διεθνώς.
Σύμφωνα με την συγκεκριμένη τροποποιημένη οδηγία που συνιστά πλέον ''Ευαγγέλιο'' για τις βιομηχανικές εταιρείες, υπάρχουν μια σειρά από μέτρα ασφαλείας, τα οποία οι επιχειρήσεις οφείλουν να εφαρμόζουν πιστά αλλά και ειδικές μελέτες που πρέπει να γίνονται αρκετές φορές μέσα στο χρόνο με στόχο την υλοποίηση συστημάτων ασφαλείας και την επισήμανση των κινδύνων για την αποφυγή ατυχημάτων.
''Στην χώρα μας τα βιομηχανικά ατυχήματα συμβαίνουν μεν αλλά σπάνια'' τονίζει η κυρία Ολγα Ανεζίρη, χημικός μηχανικός, ερευνήτρια του Δημόκριτου στον τομέα της βιομηχακής ασφάλειας.
Τις περισσότερες φορές μάλιστα, όπως έχει δείξει η εμπειρία, δεν οφείλονται σε αμέλεια ή μη έλεγχο αλλά σε κάποιον αστάθμητο παράγοντα, όπως κάποια απροσδόκητη έκρηξη ή μια έκλυση ουσίας.
Τα χωρίζουμε συνήθως σε δύο κατηγορίες: Στα βιομηχανικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης και στα εργατικά που είναι πιο καθημερινά και πιο συνηθισμένα.
Σύμφωνα με την διεθνή οδηγία Sevezo ΙΙ όλες οι εταιρείες στις οποίες χρησιμοποιούνται τοξικές ουσίες οφείλουν να κάνουν συχνούς ελέγχους, αλλά και ελέγχους ασφάλειας.
Από την πλευρά τους και τα υπουργεία, τα οποία εμπλέκονται στην λειτουργία των εργοστασίων αυτού του τύπου, υποχρεούνται να κάνουν τακτικές επιθεωρήσεις για να διαπιστώσουν αν όλα λειτουργούν σύμφωνα με την οδηγία, αλλά μέσα στον γενικότερο χαμό της οικονομικής κρίσης και την έλλειψη προσωπικού δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι εφικτό και γίνεται αποτελεσματικά''.
Η κυρία Ανεζίρη επισημαίνει την πρόοδο που έχει γίνει στον τομέα της ασφάλειας. ''Αν εξαιρέσουμε αυτό το τραγικό συμβάν στα ΕΛΠΕ, θεωρώ ότι η Ελλάδα έχει κάνει μεγάλα άλματα βελτίωσης στην ασφάλεια των εργατών σε σχέση με το παρελθόν, κυρίως και μετά το μεγάλο ατύχημα στην Πετρόλα την δεκαετία του 90.
Ειδικά ο κλάδος των πετρελαίων θα έλεγα γενικά ότι παρουσιάζει μεγάλη πρόοδο στον τομέα της ασφάλειας, αφού εκπαιδεύουν κάθε χρόνο τους εργαζόμενους σε ειδικά σεμινάρια ασφάλειας, ακόμα και μέσω διαδικτύου. Γενικά καλλιεργείται θα λέγαμε μια κουλτούρα ασφάλειας σε αυτές τις εταιρείες''.
Σύμφωνα, πάντως, με την κυρία Ανεζίρη, τα κατάλληλα μέτρα ασφάλειας και η εφαρμογή ειδικών συστημάτων για την αποφυγή έκτακτων περιστατικών είναι απαραίτητες προϋπόθεσεις σε μια βιομηχανική εταιρεία αλλά ''την πιθανότητα των ατυχημάτων δεν μπορείς να την μηδενίσεις. Μπορούν να συμβούν οποιαδήποτε στιγμή και με οποιαδήποτε αφορμή. Απλά η εταιρεία οφείλει να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να θωρακιστεί και να αποφευχθούν τα χειρότερα σε περίπτωση που λάβει χώρα κάποιο ατύχημα΄΄.
Πηγή Tromaktiko
Παρότι έχουν περάσει 23 χρόνια, πολλοί θυμούνται το δυστύχημα στην Πετρόλα, το οποίο είχε γίνει αφορμή για να χάσουν τη ζωή τους δεκαπέντε βιομηχανικοί εργάτες, αλλά και το βιομηχανικό ατύχημα στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης επίσης την δεκαετία του 90' με μεγάλη επίδραση στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής.
Την στιγμή που οι έξι εργάτες που τραυματίστηκαν στα ΕΛΠΕ εξακολουθούν να νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση στο Θριάσιο και το Αττικό νοσοκομείο, ύστερα από εντολή του υπουργού ΠΑΠΕΝ Παναγιώτη Λαφαζάνη πραγματοποιείται επισταμένη έρευνα για να διαλευκανθούν τα αίτια του τραγικού περιστατικού και εγείρονται πολλά ερωτηματικά για το αν οι μεγάλες εταιρείες πληρούν όλες τις προϋποθέσεις ασφαλείας για τους υπαλλήλους τους.
Οπως αναφέρεται στην έκδοση του ΕΛΙΝΥΑΕ, του Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της εργασίας, για τα βιομηχανικά ατυχήματα, σε διεθνές επίπεδο για την πρόληψη των σοβαρών βιομηχανικών ατυχημάτων, έχουν ψηφιστεί από το 1993, η 174 Διεθνής Σύμβαση Εργασίας και η 181 Σύσταση Εργασίας.
Ιδιαίτερα για τις χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης το 1982 ψηφίστηκε η οδηγία Σεβέζο, η οποία ονομάστηκε με αφορμή το ατύχημα στην ομώνυμη πόλη της Ιταλίας, το 1976, ενώ από τότε έχουν γίνει δύο τροποποιήσεις που έχουν οδηγήσει στην Σεβέζο ΙΙ, η οποία εφαρμόζεται διεθνώς.
Σύμφωνα με την συγκεκριμένη τροποποιημένη οδηγία που συνιστά πλέον ''Ευαγγέλιο'' για τις βιομηχανικές εταιρείες, υπάρχουν μια σειρά από μέτρα ασφαλείας, τα οποία οι επιχειρήσεις οφείλουν να εφαρμόζουν πιστά αλλά και ειδικές μελέτες που πρέπει να γίνονται αρκετές φορές μέσα στο χρόνο με στόχο την υλοποίηση συστημάτων ασφαλείας και την επισήμανση των κινδύνων για την αποφυγή ατυχημάτων.
''Στην χώρα μας τα βιομηχανικά ατυχήματα συμβαίνουν μεν αλλά σπάνια'' τονίζει η κυρία Ολγα Ανεζίρη, χημικός μηχανικός, ερευνήτρια του Δημόκριτου στον τομέα της βιομηχακής ασφάλειας.
Τις περισσότερες φορές μάλιστα, όπως έχει δείξει η εμπειρία, δεν οφείλονται σε αμέλεια ή μη έλεγχο αλλά σε κάποιον αστάθμητο παράγοντα, όπως κάποια απροσδόκητη έκρηξη ή μια έκλυση ουσίας.
Τα χωρίζουμε συνήθως σε δύο κατηγορίες: Στα βιομηχανικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης και στα εργατικά που είναι πιο καθημερινά και πιο συνηθισμένα.
Σύμφωνα με την διεθνή οδηγία Sevezo ΙΙ όλες οι εταιρείες στις οποίες χρησιμοποιούνται τοξικές ουσίες οφείλουν να κάνουν συχνούς ελέγχους, αλλά και ελέγχους ασφάλειας.
Από την πλευρά τους και τα υπουργεία, τα οποία εμπλέκονται στην λειτουργία των εργοστασίων αυτού του τύπου, υποχρεούνται να κάνουν τακτικές επιθεωρήσεις για να διαπιστώσουν αν όλα λειτουργούν σύμφωνα με την οδηγία, αλλά μέσα στον γενικότερο χαμό της οικονομικής κρίσης και την έλλειψη προσωπικού δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι εφικτό και γίνεται αποτελεσματικά''.
Η κυρία Ανεζίρη επισημαίνει την πρόοδο που έχει γίνει στον τομέα της ασφάλειας. ''Αν εξαιρέσουμε αυτό το τραγικό συμβάν στα ΕΛΠΕ, θεωρώ ότι η Ελλάδα έχει κάνει μεγάλα άλματα βελτίωσης στην ασφάλεια των εργατών σε σχέση με το παρελθόν, κυρίως και μετά το μεγάλο ατύχημα στην Πετρόλα την δεκαετία του 90.
Ειδικά ο κλάδος των πετρελαίων θα έλεγα γενικά ότι παρουσιάζει μεγάλη πρόοδο στον τομέα της ασφάλειας, αφού εκπαιδεύουν κάθε χρόνο τους εργαζόμενους σε ειδικά σεμινάρια ασφάλειας, ακόμα και μέσω διαδικτύου. Γενικά καλλιεργείται θα λέγαμε μια κουλτούρα ασφάλειας σε αυτές τις εταιρείες''.
Σύμφωνα, πάντως, με την κυρία Ανεζίρη, τα κατάλληλα μέτρα ασφάλειας και η εφαρμογή ειδικών συστημάτων για την αποφυγή έκτακτων περιστατικών είναι απαραίτητες προϋπόθεσεις σε μια βιομηχανική εταιρεία αλλά ''την πιθανότητα των ατυχημάτων δεν μπορείς να την μηδενίσεις. Μπορούν να συμβούν οποιαδήποτε στιγμή και με οποιαδήποτε αφορμή. Απλά η εταιρεία οφείλει να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να θωρακιστεί και να αποφευχθούν τα χειρότερα σε περίπτωση που λάβει χώρα κάποιο ατύχημα΄΄.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Σύλληψη Ιρακινού ιδιοκτήτη καταστήματος στο Μεταξουργείο, που διέθετε μαϊμού προϊόντα [photos]](https://images.newsnowgreece.com/81/813395/syllipsi-irakinou-idioktiti-katastimatos-sto-metaxourgeio-pou-diethete-maimou-proionta-photos-1-124x78.jpg)
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
