2015-05-13 10:22:49
Εφόσον δεν υπάρξουν τα προβλήματα του Μπαχρέιν, ο Τζένσον Μπάτον θα εκκινήσει κανονικά τον αγώνα στην Ισπανία το προσεχές Σαββατοκύριακο (8-10/5). Σε περίπτωση που συμβεί αυτό, τότε ο Βρετανός θα συμπληρώσει 100 εκκινήσεις με τη McLaren και θα γράψει ιστορία, αφού θα γίνει ο πρώτος πιλότος στην ιστορία της Formula1 που θα έχει πράξει κάτι τέτοιο με δύο διαφορετικές ομάδες.Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2009 το έχει ήδη κάνει μία φορά στην καριέρα του με την BAR/Honda/Brawn και αρκεί να δει τα κόκκινα φώτα να σβήνουν στη Βαρκελώνη για να φτάσει τον συγκεκριμένο αριθμό και με την ομάδα του Γουόκινγκ.
Με αφορμή, λοιπόν, το γεγονός αυτό, σας παρουσιάζουμε τους 16 πιλότους συν τον Μπάτον, οι οποίοι έχουν ξεπεράσει τις 100 εκκινήσεις μόνο με μία ομάδα. Πρώτος στη λίστα είναι φυσικά ο Μίκαελ Σουμάχερ, ενώ πρόσφατα προστέθηκε σε αυτή και ο Νίκο Ρόσμπεργκ. Ας τους δούμε, λοιπόν, αναλυτικά.
Μίκαελ Σουμάχερ, 179 εκκινήσεις με τη Ferrari
Με εκπληκτικά στατιστικά στις πίστες, ο Γερμανός δεν θα μπορούσε να μη βρίσκεται σε αυτή τη λίστα. Σε 179 Γκραν Πρι της καριέρας του είδε κανονικά να σβήνουν τα κόκκινα φώτα, τις περισσότερες φορές από την πρώτη θέση, με τη Ferrari, με την οποία έχει πετύχει σχεδόν τα πάντα στο σπορ. Μάλιστα, αν συνέχιζε για δύο ακόμα χρόνια, θα έφτανε τις 200 και θα γινόταν ο πρώτος πιλότος στην ιστορία του σπορ που το πράττει αυτό.
Ωστόσο, το 2006 αποφάσισε να αποχωρήσει από τη Scuderia και να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Σε αυτές τις 179 εκκινήσεις μέτρησε 72 νίκες, που... μεταφράζεται σε νίκη ανά 2,48 αγώνες, 32 δεύτερες θέσεις και 12 τρίτες για να έχει συνολικά 116 παρουσίες στο βάθρο. Βέβαια, η τελευταία του εκκίνηση για λογαριασμό της ομάδας του Μαρανέλο ήταν το 2009, και όχι το 2006, όταν κλήθηκε να αντικαταστήσει τον τραυματία τότε Φελίπε Μάσα.
Μαρκ Γουέμπερ, 163 εκκινήσεις με την Jaguar/Red Bull
Ο Αυστραλός είχε ήδη 34 εκκινήσεις από τότε που η ομάδα του Μίλτον Κέινς ήταν στα... χέρια της Jaguar. Πρόσθεσε στο παλμαρέ του άλλες 129, όταν ανέλαβε τα ηνία ο Ντίτριχ Μάτεσιτς και μετονομάστηκε σε Red Bull, για να φτάσει σύνολο τις 163. Με τους «κόκκινους ταύρους» πανηγύρισε και τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του, καθώς από το 2007 μέχρι το 2013 μέτρησε εννιά νίκες, εκ των οποίων οι δύο ήταν στο Μονακό.
Ντέιβιντ Κούλθαρντ, 150 εκκινήσεις με τη McLaren
Άπαντες τον θυμούνται ως το... back up του Μίκα Χάκινεν στη McLaren στην προσπάθεια αυτός να κατακτήσει τίτλους. Όμως, ο Σκωτσέζος είχε περισσότερες εκκινήσεις από το Φινλανδό με τα μονοθέσια της ομάδας του Γουόκινγκ. Στα εννιά χρόνια που ήταν εκεί έφτασε τις 150, ενώ πανηγύρισε 12 νίκες και 51 παρουσίες στο βάθρο.
Μάλιστα, με τη βρετανική ομάδα ο Κούλθαρντ είχε το καλύτερο πλασάρισμα στη βαθμολογία το 2001, όταν ήρθε δεύτερος πίσω από τον Μίκαελ Σουμάχερ χωρίς, βέβαια, να είναι σε θέση να διεκδικήσει τον τίτλο, αφού απείχε 58 πόντους από την κορυφή, τη στιγμή που ο «Σούμι» ήταν στο βάθρο στους 14 από τους 17 τότε αγώνες με 9 νίκες και 5 δεύτερες θέσεις.
Φελίπε Μάσα, 139 εκκινήσεις με τη Ferrari
Ο Βραζιλιάνος είναι ο ένας από τους τέσσερις μοναδικούς πιλότους του τωρινού γκριντ, που έχουν πάνω από 200 εκκινήσεις σε Γκραν Πρι, για την ακρίβεια 214. Από αυτές οι 139, δηλαδή περισσότερες από τις μισές, ήταν με την ιταλική ομάδα. Σε 11 περιπτώσεις, μάλιστα, ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου (οι 11 νίκες είναι και όσες έχει στην καριέρα του στην F1), παρά το γεγονός ότι είχε ομόσταυλους, όπως οι Μίκαελ Σουμάχερ, Κίμι Ραϊκόνεν και Φερνάντο Αλόνσο, ενώ το 2008 είχε μοναδική ευκαιρία να κατακτήσει τον πρώτο τίτλο της καριέρας του, αλλά τον έχασε για έναν βαθμό από τον Λιούις Χάμιλτον.
Ζακ Λαφίτ, 132 εκκινήσεις με τη Ligier
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 βρίσκουμε τον Γάλλο, που ήταν στη Ligier από το 1977 μέχρι και λίγο μετά τα μισά της δεκαετίας του 1980. Σε αυτό το χρονικό διάστημα μέτρησε έξι νίκες, ενώ το 1986 έσπασε και τα δύο πόδια του σε ατύχημα που είχε στην εκκίνηση του Γκραν Πρι της Μεγάλης Βρετανίας στο Μπραντς Χατς, με αποτέλεσμα να βάλει τέλος στην καριέρα του στη Formula1. Τα τραύματά του έφεραν αλλαγές στους κανονισμούς ασφαλείας από το 1988, τη στιγμή που ο ίδιος συνέχισε τους αγώνες σε άλλα μηχανοκίνητα σπορ.
Μίκα Χάκινεν, 131 εκκινήσεις με τη McLaren
Μπορεί να ήταν, όπως κι ο Κούλθαρντ, εννιά χρόνια στη McLaren, όμως με την ομάδα του Γουόκινγκ είχε λιγότερες εκκινήσεις από τον για πολλά χρόνια ομόσταυλό του, όπως προαναφέραμε. Ο Φινλανδός σταμάτησε στις 131 με τα τότε ασημί βέλη, αφού χρησιμοποιούσε κινητήρες της Mercedes.
Ο λόγος, βέβαια, ήταν το σοβαρό ατύχημα που είχε στις κατατακτήριες δοκιμές της Αυστραλίας το 1995, όταν υπέστη σοβαρά τραύματα στο κεφάλι και κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του. Όμως, όχι μόνο κατάφερε να παραμείνει στη ζωή, αλλά επέστρεψε και πιο δυνατός στη δράση για να πανηγυρίσει 20 νίκες και δύο τίτλους στους τελευταίους 98 αγώνες με τη McLaren.
Νικ Χάιντφελντ, 125 εκκινήσεις με τη Sauber
Μπορεί να μην πανηγύρισε νίκη ή πρωτάθλημα και το μόνο που είχε να επιδείξει να είναι η μόλις 1 pole position, όμως ο Γερμανός πήρε πολλούς βαθμούς για τη Sauber, με την οποία είχε 1 τερματισμό στο βάθρο στα πρώτα χρόνια και άλλους 8, όταν επέστρεψε το 2006 για να μείνει μέχρι και το 2010, χρονικό διάστημα στο οποίο η ελβετική ομάδα συνεργάστηκε με τη BMW.
Τζιανκάρλο Φισικέλα, 119 εκκινήσεις με την Benetton/Renault
Αφού έκανε τα πρώτα βήματα με τις Minardi (1996) και Jordan (1997), ο Ιταλός πήγε στην Benetton το 1998 και αποχώρησε το 2001. Στο πρώτο του... πέρασμα από το Ένστοουν είχε 7 παρουσίες στο βάθρο και αρκετούς τερματισμούς εντός των βαθμών... φτιάχνοντας, έτσι, το όνομά του.
Το 2005 επέστρεψε, όμως από το 2002 τα ηνία είχε πάρει η Renault. Στο δεύτερο... πέρασμα, λοιπόν, έκανε απολογισμό 2 νίκες, ενώ πανηγύρισε με τη γαλλική ομάδα δύο τίτλους στους κατασκευαστές το 2005 και το 2006, χρονιές που παγκόσμιος πρωταθλητής αναδείχτηκε ο τότε ομόσταυλός του, Φερνάντο Αλόνσο.
Τζένσον Μπάτον, 119 εκκινήσεις με την BAR/Honda/Brawn
Ο Βρετανός ήδη έχει φτάσει τις 100 εκκινήσεις με μία ομάδα, 119 στον αριθμό, και στην Ισπανία θα γίνει, αν δεν αντιμετωπίσει προβλήματα, ο πρώτος πιλότος στην ιστορία του σπορ που θα το έχει πράξει αυτό με δύο διαφορετικές ομάδες. Βέβαια, η πρώτη του ομάδα είχε τρεις διαφορετικές ονομασίες στα χρόνια που βρέθηκε εκεί. Από τις 119 εκκινήσεις οι 49 ήταν με την BAR, οι 53 με τη Honda και οι 17 με την Brawn, με την οποία κατέκτησε και τον μοναδικό έως τώρα τίτλο στην καριέρα του το 2009.
Από την τελευταία προέκυψε η Mercedes, όμως ο Μπάτον την... έκανε για τη McLaren, με την οποία μπορεί να μην έχει φτάσει μέχρι την κορυφή, αλλά ετοιμάζεται να γράψει ιστορία (τον λόγο τον είπαμε), ενώ μετράει 8 νίκες και 26 παρουσίες στο βάθρο συνολικά από το 2010 που βρίσκεται στο Γουόκινγκ.
Σεμπάστιαν Φέτελ, 113 εκκινήσεις με τη Red Bull
Εξαιρετικά είναι και τα στατιστικά του Φέτελ με τη Red Bull. Ο Γερμανός σταμάτησε στις 113 εκκινήσεις με τους «κόκκινους ταύρους», αφού από φέτος αποφάσισε να ντυθεί στα κόκκινα της Ferrari. Από το 2009 μέχρι το 2014 πανηγύρισε 38 νίκες και 4 τίτλους, ενώ κατέρριψε και πολλά ρεκόρ. Το μόνο που απομένει είναι να δούμε αν θα τα καταφέρει εξίσου καλά ή ακόμα καλύτερα και με τη Scuderia.
Λιούις Χάμιλτον, 110 εκκινήσεις με τη McLaren
Μετά τους Κούλθαρντ, Χάκινεν, Προστ (είναι ο επόμενος της λίστας) είναι ο τέταρτος πιλότος που έπιασε τον αριθμό 100 στις εκκινήσεις με τη McLaren και τρίτος στη σχετική λίστα με τις περισσότερες εκκινήσεις μπροστά από τον Γάλλο.
Κέρδισε μια θέση στην F1 το 2007 και αφού δεν κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο στο ντεμπούτο του (τον έχασε από τον Κίμι Ραϊκόνεν) επανήλθε την επόμενη χρονιά και στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής για πρώτη φορά στην καριέρα του.
Πέρα από αυτό, όμως, είναι τρίτος και στις περισσότερες νίκες για την ομάδα του Γουόκινγκ πίσω από Κούλθαρντ, Χάκινεν και δεύτερος στις περισσότερες pole position όντας ισόπαλος με τον Χάκινεν πίσω από τον αείμνηστο Άιρτον Σένα.
Αλέν Προστ, 107 εκκινήσεις με τη McLaren
Τρεις λιγότερες εκκινήσεις από τον Χάμιλτον έχει ο Γάλλος, που με τη McLaren έφτασε 30 φορές στη νίκη και άλλες 3 στην κατάκτηση της κορυφής του σπορ από το 1984 μέχρι και το 1989. Το 1990 αποφάσισε να περάσει στο... αντίπαλο στρατόπεδο, αφού... μετακόμισε στη Ferrari, απόφαση στην οποία συνέβαλε η κόντρα που είχε με τον ομόσταυλό του στη McLaren, Άιρτον Σένα.
Νέλσον Πικέ, 106 εκκινήσεις με την Brabham
Για πολλά χρόνια ο συνδυασμός του Νέλσον Πικέ και της Brabham ήταν... τρομακτικός! Ο Βραζιλιάνος πανηγύρισε 13 νίκες και 2 τίτλους με τη βρετανική ομάδα από το 1978 μέχρι το 1985, περίοδο που την ομάδα... έτρεχε ο νυν ισχυρός άνδρας της Formula1, Μπέρνι Έκλεστοουν. Το 1986 η Williams τον δελέασε με ένα προσοδοφόρο συμβόλαιο και με την υπόσχεση ότι θα προσθέσει δύναμη η Honda. Με την ομάδα του Γκρόουβ κατάκτησε τον τρίτο τίτλο της καριέρας του το 1987.
Φερνάντο Αλόνσο, 105 εκκινήσεις με τη Renault
Με τη Renault ο Ισπανός... έφτιαξε το όνομά του στη Formula1. Από το 2003 μέχρι το 2006 μέτρησε 15 νίκες και τους δύο πρώτους τίτλους της καριέρας του. Αφού πέρασε για ένα διάστημα από τη McLaren, επέστρεψε στην ομάδα του Ένστοουν το 2008 για δύο ακόμα χρονιές. Μπορεί να μην είχε τις επιτυχίες του παρελθόντος μετρώντας μόλις δύο νίκες, όμως έφτασε τις 105 εκκινήσεις για να μπει στη λίστα που σας παρουσιάζουμε.
Πιερλουίτζι Μαρτίνι, 102 εκκινήσεις με τη Minardi
Δεν κατάφερε όχι μόνο να πάρει ούτε νίκη ή τίτλο, αλλά ούτε και pole position ή να δώσει έστω το παρών στο βάθρο, με καλύτερο αποτέλεσμα στην καριέρα του να είναι η τέταρτη θέση. Ωστόσο, το όνομα του Ιταλού, που ακόμα και οι πιο παλιοί δύσκολα θα θυμούνται, έμεινε στην ιστορία για τις 102 εκκινήσεις με τη Minardi.
Ρούμπενς Μπαρικέλο, 102 εκκινήσεις με τη Ferrari
Αποτελούσε το... στήριγμα του Μίκαελ Σουμάχερ την εποχή της κυριαρχίας του. Ωστόσο, ο Βραζιλιάνος έκανε καριέρα 19 ετών στη Formula1, είναι από τους πιο έμπειρους πιλότους του σπορ, αν όχι ο πιο έμπειρος, και κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων εκκινήσεων στην ιστορία με 322. Εξ' αυτών οι 102 είναι με τη Ferrari και μόνο οι Σουμάχερ, Μάσα έχουν περισσότερες από αυτόν στο τιμόνι των μονοθεσίων της Scuderia, με την οποία έχει ανέβει 9 φορές στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Νίκο Ρόσμπεργκ, 100 εκκινήσεις με τη Mercedes
Τελευταίος στη λίστα προστέθηκε ο Γερμανός. Ο γιος του Κέκε Ρόσμπεργκ... μετακόμισε στη Mercedes το 2010, μετά από τέσσερα χρόνια με τη Williams. Στο Γκραν Πρι του Μπαχρέιν έφτασε τις 100 εκκινήσεις για να γίνει ο 17ος πιλότος στην ιστορία της Formula1 που... πιάνει τον εν λόγω αριθμό στις εκκινήσεις αγώνα. Βέβαια, έχει τη δυνατότητα και τον χρόνο μπροστά του για να τις αυξήσει και να πλασαριστεί πιο ψηλά στη λίστα για όσο θα αγωνίζεται με τα «ασημί βέλη».
Έφτασαν... στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιαν!
Από εκεί και πέρα, υπήρξαν και πιλότοι, που έφτασαν μια... ανάσα από τις 100 εκκινήσεις με μία ομάδα, αλλά δεν τα κατάφεραν. Με άλλα λόγια έφτασαν... στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιαν. Ο αείμνηστος Άιρτον Σένα έμεινε στις 96 με τη McLaren, καθώς το 1994 προτίμησε να πάει στη Williams.
Τέλος, στον ίδιο αριθμό έμεινε και ο Γκέρχαρντ Μπέργκερ με τη Ferrari, ενώ στις 95 σταμάτησε ο Νάιτζελ Μάνσελ με τη Williams όντας μέχρι τώρα ο μοναδικός που έχει τόσες εκκινήσεις, αλλά και ο άνθρωπος που έχει τις περισσότερες νίκες, με την ομάδα του Σερ Φρανκ.
kartgr
Με αφορμή, λοιπόν, το γεγονός αυτό, σας παρουσιάζουμε τους 16 πιλότους συν τον Μπάτον, οι οποίοι έχουν ξεπεράσει τις 100 εκκινήσεις μόνο με μία ομάδα. Πρώτος στη λίστα είναι φυσικά ο Μίκαελ Σουμάχερ, ενώ πρόσφατα προστέθηκε σε αυτή και ο Νίκο Ρόσμπεργκ. Ας τους δούμε, λοιπόν, αναλυτικά.
Μίκαελ Σουμάχερ, 179 εκκινήσεις με τη Ferrari
Με εκπληκτικά στατιστικά στις πίστες, ο Γερμανός δεν θα μπορούσε να μη βρίσκεται σε αυτή τη λίστα. Σε 179 Γκραν Πρι της καριέρας του είδε κανονικά να σβήνουν τα κόκκινα φώτα, τις περισσότερες φορές από την πρώτη θέση, με τη Ferrari, με την οποία έχει πετύχει σχεδόν τα πάντα στο σπορ. Μάλιστα, αν συνέχιζε για δύο ακόμα χρόνια, θα έφτανε τις 200 και θα γινόταν ο πρώτος πιλότος στην ιστορία του σπορ που το πράττει αυτό.
Ωστόσο, το 2006 αποφάσισε να αποχωρήσει από τη Scuderia και να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Σε αυτές τις 179 εκκινήσεις μέτρησε 72 νίκες, που... μεταφράζεται σε νίκη ανά 2,48 αγώνες, 32 δεύτερες θέσεις και 12 τρίτες για να έχει συνολικά 116 παρουσίες στο βάθρο. Βέβαια, η τελευταία του εκκίνηση για λογαριασμό της ομάδας του Μαρανέλο ήταν το 2009, και όχι το 2006, όταν κλήθηκε να αντικαταστήσει τον τραυματία τότε Φελίπε Μάσα.
Μαρκ Γουέμπερ, 163 εκκινήσεις με την Jaguar/Red Bull
Ο Αυστραλός είχε ήδη 34 εκκινήσεις από τότε που η ομάδα του Μίλτον Κέινς ήταν στα... χέρια της Jaguar. Πρόσθεσε στο παλμαρέ του άλλες 129, όταν ανέλαβε τα ηνία ο Ντίτριχ Μάτεσιτς και μετονομάστηκε σε Red Bull, για να φτάσει σύνολο τις 163. Με τους «κόκκινους ταύρους» πανηγύρισε και τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του, καθώς από το 2007 μέχρι το 2013 μέτρησε εννιά νίκες, εκ των οποίων οι δύο ήταν στο Μονακό.
Ντέιβιντ Κούλθαρντ, 150 εκκινήσεις με τη McLaren
Άπαντες τον θυμούνται ως το... back up του Μίκα Χάκινεν στη McLaren στην προσπάθεια αυτός να κατακτήσει τίτλους. Όμως, ο Σκωτσέζος είχε περισσότερες εκκινήσεις από το Φινλανδό με τα μονοθέσια της ομάδας του Γουόκινγκ. Στα εννιά χρόνια που ήταν εκεί έφτασε τις 150, ενώ πανηγύρισε 12 νίκες και 51 παρουσίες στο βάθρο.
Μάλιστα, με τη βρετανική ομάδα ο Κούλθαρντ είχε το καλύτερο πλασάρισμα στη βαθμολογία το 2001, όταν ήρθε δεύτερος πίσω από τον Μίκαελ Σουμάχερ χωρίς, βέβαια, να είναι σε θέση να διεκδικήσει τον τίτλο, αφού απείχε 58 πόντους από την κορυφή, τη στιγμή που ο «Σούμι» ήταν στο βάθρο στους 14 από τους 17 τότε αγώνες με 9 νίκες και 5 δεύτερες θέσεις.
Φελίπε Μάσα, 139 εκκινήσεις με τη Ferrari
Ο Βραζιλιάνος είναι ο ένας από τους τέσσερις μοναδικούς πιλότους του τωρινού γκριντ, που έχουν πάνω από 200 εκκινήσεις σε Γκραν Πρι, για την ακρίβεια 214. Από αυτές οι 139, δηλαδή περισσότερες από τις μισές, ήταν με την ιταλική ομάδα. Σε 11 περιπτώσεις, μάλιστα, ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου (οι 11 νίκες είναι και όσες έχει στην καριέρα του στην F1), παρά το γεγονός ότι είχε ομόσταυλους, όπως οι Μίκαελ Σουμάχερ, Κίμι Ραϊκόνεν και Φερνάντο Αλόνσο, ενώ το 2008 είχε μοναδική ευκαιρία να κατακτήσει τον πρώτο τίτλο της καριέρας του, αλλά τον έχασε για έναν βαθμό από τον Λιούις Χάμιλτον.
Ζακ Λαφίτ, 132 εκκινήσεις με τη Ligier
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 βρίσκουμε τον Γάλλο, που ήταν στη Ligier από το 1977 μέχρι και λίγο μετά τα μισά της δεκαετίας του 1980. Σε αυτό το χρονικό διάστημα μέτρησε έξι νίκες, ενώ το 1986 έσπασε και τα δύο πόδια του σε ατύχημα που είχε στην εκκίνηση του Γκραν Πρι της Μεγάλης Βρετανίας στο Μπραντς Χατς, με αποτέλεσμα να βάλει τέλος στην καριέρα του στη Formula1. Τα τραύματά του έφεραν αλλαγές στους κανονισμούς ασφαλείας από το 1988, τη στιγμή που ο ίδιος συνέχισε τους αγώνες σε άλλα μηχανοκίνητα σπορ.
Μίκα Χάκινεν, 131 εκκινήσεις με τη McLaren
Μπορεί να ήταν, όπως κι ο Κούλθαρντ, εννιά χρόνια στη McLaren, όμως με την ομάδα του Γουόκινγκ είχε λιγότερες εκκινήσεις από τον για πολλά χρόνια ομόσταυλό του, όπως προαναφέραμε. Ο Φινλανδός σταμάτησε στις 131 με τα τότε ασημί βέλη, αφού χρησιμοποιούσε κινητήρες της Mercedes.
Ο λόγος, βέβαια, ήταν το σοβαρό ατύχημα που είχε στις κατατακτήριες δοκιμές της Αυστραλίας το 1995, όταν υπέστη σοβαρά τραύματα στο κεφάλι και κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του. Όμως, όχι μόνο κατάφερε να παραμείνει στη ζωή, αλλά επέστρεψε και πιο δυνατός στη δράση για να πανηγυρίσει 20 νίκες και δύο τίτλους στους τελευταίους 98 αγώνες με τη McLaren.
Νικ Χάιντφελντ, 125 εκκινήσεις με τη Sauber
Μπορεί να μην πανηγύρισε νίκη ή πρωτάθλημα και το μόνο που είχε να επιδείξει να είναι η μόλις 1 pole position, όμως ο Γερμανός πήρε πολλούς βαθμούς για τη Sauber, με την οποία είχε 1 τερματισμό στο βάθρο στα πρώτα χρόνια και άλλους 8, όταν επέστρεψε το 2006 για να μείνει μέχρι και το 2010, χρονικό διάστημα στο οποίο η ελβετική ομάδα συνεργάστηκε με τη BMW.
Τζιανκάρλο Φισικέλα, 119 εκκινήσεις με την Benetton/Renault
Αφού έκανε τα πρώτα βήματα με τις Minardi (1996) και Jordan (1997), ο Ιταλός πήγε στην Benetton το 1998 και αποχώρησε το 2001. Στο πρώτο του... πέρασμα από το Ένστοουν είχε 7 παρουσίες στο βάθρο και αρκετούς τερματισμούς εντός των βαθμών... φτιάχνοντας, έτσι, το όνομά του.
Το 2005 επέστρεψε, όμως από το 2002 τα ηνία είχε πάρει η Renault. Στο δεύτερο... πέρασμα, λοιπόν, έκανε απολογισμό 2 νίκες, ενώ πανηγύρισε με τη γαλλική ομάδα δύο τίτλους στους κατασκευαστές το 2005 και το 2006, χρονιές που παγκόσμιος πρωταθλητής αναδείχτηκε ο τότε ομόσταυλός του, Φερνάντο Αλόνσο.
Τζένσον Μπάτον, 119 εκκινήσεις με την BAR/Honda/Brawn
Ο Βρετανός ήδη έχει φτάσει τις 100 εκκινήσεις με μία ομάδα, 119 στον αριθμό, και στην Ισπανία θα γίνει, αν δεν αντιμετωπίσει προβλήματα, ο πρώτος πιλότος στην ιστορία του σπορ που θα το έχει πράξει αυτό με δύο διαφορετικές ομάδες. Βέβαια, η πρώτη του ομάδα είχε τρεις διαφορετικές ονομασίες στα χρόνια που βρέθηκε εκεί. Από τις 119 εκκινήσεις οι 49 ήταν με την BAR, οι 53 με τη Honda και οι 17 με την Brawn, με την οποία κατέκτησε και τον μοναδικό έως τώρα τίτλο στην καριέρα του το 2009.
Από την τελευταία προέκυψε η Mercedes, όμως ο Μπάτον την... έκανε για τη McLaren, με την οποία μπορεί να μην έχει φτάσει μέχρι την κορυφή, αλλά ετοιμάζεται να γράψει ιστορία (τον λόγο τον είπαμε), ενώ μετράει 8 νίκες και 26 παρουσίες στο βάθρο συνολικά από το 2010 που βρίσκεται στο Γουόκινγκ.
Σεμπάστιαν Φέτελ, 113 εκκινήσεις με τη Red Bull
Εξαιρετικά είναι και τα στατιστικά του Φέτελ με τη Red Bull. Ο Γερμανός σταμάτησε στις 113 εκκινήσεις με τους «κόκκινους ταύρους», αφού από φέτος αποφάσισε να ντυθεί στα κόκκινα της Ferrari. Από το 2009 μέχρι το 2014 πανηγύρισε 38 νίκες και 4 τίτλους, ενώ κατέρριψε και πολλά ρεκόρ. Το μόνο που απομένει είναι να δούμε αν θα τα καταφέρει εξίσου καλά ή ακόμα καλύτερα και με τη Scuderia.
Λιούις Χάμιλτον, 110 εκκινήσεις με τη McLaren
Μετά τους Κούλθαρντ, Χάκινεν, Προστ (είναι ο επόμενος της λίστας) είναι ο τέταρτος πιλότος που έπιασε τον αριθμό 100 στις εκκινήσεις με τη McLaren και τρίτος στη σχετική λίστα με τις περισσότερες εκκινήσεις μπροστά από τον Γάλλο.
Κέρδισε μια θέση στην F1 το 2007 και αφού δεν κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο στο ντεμπούτο του (τον έχασε από τον Κίμι Ραϊκόνεν) επανήλθε την επόμενη χρονιά και στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής για πρώτη φορά στην καριέρα του.
Πέρα από αυτό, όμως, είναι τρίτος και στις περισσότερες νίκες για την ομάδα του Γουόκινγκ πίσω από Κούλθαρντ, Χάκινεν και δεύτερος στις περισσότερες pole position όντας ισόπαλος με τον Χάκινεν πίσω από τον αείμνηστο Άιρτον Σένα.
Αλέν Προστ, 107 εκκινήσεις με τη McLaren
Τρεις λιγότερες εκκινήσεις από τον Χάμιλτον έχει ο Γάλλος, που με τη McLaren έφτασε 30 φορές στη νίκη και άλλες 3 στην κατάκτηση της κορυφής του σπορ από το 1984 μέχρι και το 1989. Το 1990 αποφάσισε να περάσει στο... αντίπαλο στρατόπεδο, αφού... μετακόμισε στη Ferrari, απόφαση στην οποία συνέβαλε η κόντρα που είχε με τον ομόσταυλό του στη McLaren, Άιρτον Σένα.
Νέλσον Πικέ, 106 εκκινήσεις με την Brabham
Για πολλά χρόνια ο συνδυασμός του Νέλσον Πικέ και της Brabham ήταν... τρομακτικός! Ο Βραζιλιάνος πανηγύρισε 13 νίκες και 2 τίτλους με τη βρετανική ομάδα από το 1978 μέχρι το 1985, περίοδο που την ομάδα... έτρεχε ο νυν ισχυρός άνδρας της Formula1, Μπέρνι Έκλεστοουν. Το 1986 η Williams τον δελέασε με ένα προσοδοφόρο συμβόλαιο και με την υπόσχεση ότι θα προσθέσει δύναμη η Honda. Με την ομάδα του Γκρόουβ κατάκτησε τον τρίτο τίτλο της καριέρας του το 1987.
Φερνάντο Αλόνσο, 105 εκκινήσεις με τη Renault
Με τη Renault ο Ισπανός... έφτιαξε το όνομά του στη Formula1. Από το 2003 μέχρι το 2006 μέτρησε 15 νίκες και τους δύο πρώτους τίτλους της καριέρας του. Αφού πέρασε για ένα διάστημα από τη McLaren, επέστρεψε στην ομάδα του Ένστοουν το 2008 για δύο ακόμα χρονιές. Μπορεί να μην είχε τις επιτυχίες του παρελθόντος μετρώντας μόλις δύο νίκες, όμως έφτασε τις 105 εκκινήσεις για να μπει στη λίστα που σας παρουσιάζουμε.
Πιερλουίτζι Μαρτίνι, 102 εκκινήσεις με τη Minardi
Δεν κατάφερε όχι μόνο να πάρει ούτε νίκη ή τίτλο, αλλά ούτε και pole position ή να δώσει έστω το παρών στο βάθρο, με καλύτερο αποτέλεσμα στην καριέρα του να είναι η τέταρτη θέση. Ωστόσο, το όνομα του Ιταλού, που ακόμα και οι πιο παλιοί δύσκολα θα θυμούνται, έμεινε στην ιστορία για τις 102 εκκινήσεις με τη Minardi.
Ρούμπενς Μπαρικέλο, 102 εκκινήσεις με τη Ferrari
Αποτελούσε το... στήριγμα του Μίκαελ Σουμάχερ την εποχή της κυριαρχίας του. Ωστόσο, ο Βραζιλιάνος έκανε καριέρα 19 ετών στη Formula1, είναι από τους πιο έμπειρους πιλότους του σπορ, αν όχι ο πιο έμπειρος, και κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων εκκινήσεων στην ιστορία με 322. Εξ' αυτών οι 102 είναι με τη Ferrari και μόνο οι Σουμάχερ, Μάσα έχουν περισσότερες από αυτόν στο τιμόνι των μονοθεσίων της Scuderia, με την οποία έχει ανέβει 9 φορές στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Νίκο Ρόσμπεργκ, 100 εκκινήσεις με τη Mercedes
Τελευταίος στη λίστα προστέθηκε ο Γερμανός. Ο γιος του Κέκε Ρόσμπεργκ... μετακόμισε στη Mercedes το 2010, μετά από τέσσερα χρόνια με τη Williams. Στο Γκραν Πρι του Μπαχρέιν έφτασε τις 100 εκκινήσεις για να γίνει ο 17ος πιλότος στην ιστορία της Formula1 που... πιάνει τον εν λόγω αριθμό στις εκκινήσεις αγώνα. Βέβαια, έχει τη δυνατότητα και τον χρόνο μπροστά του για να τις αυξήσει και να πλασαριστεί πιο ψηλά στη λίστα για όσο θα αγωνίζεται με τα «ασημί βέλη».
Έφτασαν... στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιαν!
Από εκεί και πέρα, υπήρξαν και πιλότοι, που έφτασαν μια... ανάσα από τις 100 εκκινήσεις με μία ομάδα, αλλά δεν τα κατάφεραν. Με άλλα λόγια έφτασαν... στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιαν. Ο αείμνηστος Άιρτον Σένα έμεινε στις 96 με τη McLaren, καθώς το 1994 προτίμησε να πάει στη Williams.
Τέλος, στον ίδιο αριθμό έμεινε και ο Γκέρχαρντ Μπέργκερ με τη Ferrari, ενώ στις 95 σταμάτησε ο Νάιτζελ Μάνσελ με τη Williams όντας μέχρι τώρα ο μοναδικός που έχει τόσες εκκινήσεις, αλλά και ο άνθρωπος που έχει τις περισσότερες νίκες, με την ομάδα του Σερ Φρανκ.
kartgr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Speed: Η Formula 1 και η Formula E με Αλέν Προστ και Αλεχάντρο Αγκάγκ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Με φυτοφάρμακο επιχείρησε να κόψει το νήμα της ζωής του
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Η απόλυτη ΠΑΤΕΝΤΑ για τον σεισμό - ΔΕΙΤΕ το αντισεισμικό Σύστημα που επινόησε Έλληνας και θα μείνετε! [video]](https://images.newsnowgreece.com/81/814613/i-apolyti-patenta-gia-ton-seismo---deite-to-antiseismiko-systima-pou-epinoise-ellinas-kai-tha-meinete-video-1-124x78.jpg)
