2015-05-15 12:11:17
Έντονα αντιδρούν οι κάτοικοι του Πύργου στην πρόθεση της δημοτικής αρχής να προχωρήσει στην κατεδάφιση ενός από τα πιο σημαντικά πολιτισμικά στοιχεία του που «μαρτυρούν» την εποχή της βιομηχανικής και εμπορικής της ακμής της πρωτεύουσας του νομού , του εργοστάσιου Ξυστρή.
Το εργοστάσιο αυτό πρόσφερε με τη λειτουργία του για δεκαετίες σε πολλούς δημότες της πόλης αλλά και σε πρόσφυγες, εργασία. Τους βοήθησε να ορθοποδήσουν και να συμβάλλουν με τη σειρά τους στην ανάπτυξή της ιδίως στην γειτονιά του Λάπατου.
Στις αρχές του 20 αιώνα, η οικονομία ολόκληρης της Ελλάδας αναπτυσσόταν με αλματώδη βήματα. Από αυτό το ευτυχές και μακρινό για τις παροντικές συνθήκες γεγονός συμπεριελάμβανε και την περιοχή του Πύργου. Μικρές και μεγάλες βιομηχανίες κεντούσαν τον πλούτο της περιοχής συμβάλλοντας σε ένα καλύτερο και πιο ποιοτικό τρόπο ζωής . Το εργοστάσιο του Ξυστρή άρχισε την λειτουργία του στις αρχές του 20 αιώνα. Η παραγωγή του εστιαζόταν στα είδη σαπουνιού, λαδιού, ντομάτας και αγκινάρας. Την περίοδο αυτή, πολλοί πρόσφυγες από την Μικρασιατική καταστροφή είχαν καταφύγει στην περιοχή με την ελπίδα μιας καλύτερης τύχης και το συγκεκριμένο εργοστάσιο τους πρόσφερε απλόχερα αυτή την ευκαιρία.
Στριμωγμένες σε σπίτια από πρόχειρα υλικά οικογένειές, κατάφεραν να δημιουργήσουν το δικό τους σπιτικό με το οποίο θα μπορούσαν να ζήσουν όπως τους άξιζε. Στα επιτεύγματα αυτά συνέβαλλε η λειτουργία του εργοστασίου, το οποίο μέτρησε ζωή ως τα τέλη του ίδιου αιώνα. Από εκείνη την περίοδο το μέρος της εγκατάστασης προβάλει μια λυπηρή εικόνα εγκατάλειψης.
Ποτέ όμως οι κάτοικοι δεν έπαψαν να θυμούνται και να σέβονται.Κατά την θητεία της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής τα πράγματα ανατράπηκαν. Το εργοστάσιο αυτό και οι εγκαταστάσεις του (χωρίς τις σύγχρονες προσθήκες) εκτιμήθηκαν επίσημα ως θησαυρός για την πόλη που με την κατάλληλη παρέμβαση θα μπορούσε να επαναχρησιμοποιηθεί πρακτικά να λειτουργήσει ως χώρος αναψυχής, πολιτιστικός χώρος, για την ενημέρωση των νεότερων γενιών και των επισκεπτών γι’ αυτόν, ως σημαντικό παράγοντα που συνέβαλλε στην ανάπτυξη ενός μεγάλου μέρους της πόλης.
Μελέτη Κωτσάκη
Προτάσεις για τον άριστο σχεδιασμό «έπεσαν» στο τραπέζι , μελετήθηκαν και επιλέχτηκε η κατάλληλη. Αξιοσημείωτο στο σημείο αυτό είναι να αναφέρουμε τις προτάσεις που τέθηκαν από την Μελέτη που ανατέθηκε στο Πολυτεχνείο της Κρήτης , η Διδάκτωρ του Πολυτεχνείου Κρήτης κ, Κωτσάκη ήταν επικεφαλής της μελέτης αξιοποίησης του χώρου, που προέβλεπε τη δημιουργία πάρκου με όνομα «Πάρκο της Γης». Το έργο αφορά στη δημιουργία ενός πολιτιστικού χώρου με έντονο φυσικό πλούτο στέγαση σε μόνιμη βάση της αγοράς αγροτικών προϊόντων, την δημιουργία ενός χώρου αναψυχής, παρκινγκ, παιδική χαρά αλλά και υπαίθριο θέατρο . Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως πουθενά δεν προβλέπει κατεδάφιση του παλιού εργοστασίου. Πως επομένως ο κ. Λιατσής αγνοεί τον συνολικό σχεδιασμό, τη μελέτη βάση της οποίας το έργο εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ και χρηματοδοτείται η κατασκευή του;
Όλο το Λάπατο παίρνει σύνταξη από του «Ξυστρή»
«Στο εργοστάσιο του Ξυστρή έχω δουλέψει για αρκετό καιρό ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες και είναι γνωστό πως όλοι έχουμε φαΐ ψωμί. Την κίνηση να γκρεμιστεί την θεωρώ ανεπίτρεπτη αφού πρόκειται για ένα κτίριο σημαντικής για την πόλη , ιστορίας, τονίζει η Βασιλική Τσουκαλά : «Το εργοστάσιο απασχολούσε άτομα σε όλες τις βάρδιες για την παραγωγή πολλών προϊόντων όπως αγκινάρες , σαπούνι, φασολάκια και λάδι. Ο Ξυστρής ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος που φρόντισε όλο τον κόσμο και την περιοχή, γι’ αυτό το λόγο έχει σημασία η διατήρησή του ώστε να γνωρίσουν οι νεότερες γενιές αλλά και οι επισκέπτες τον μικρό παράδεισο μιας άλλης εποχής .Όποιος επιζητά την κατεδάφισή του , να γκρεμίσει την δική του περιουσία και όχι την περιουσία του τόπου» .Επεσήμανε ακόμα την αναγκαιότητα να διατηρηθεί τουλάχιστον ένα μέρος του εργοστασίου όπως είναι το φουγάρο εις ένδειξη σεβασμού στο πρόσωπο του σπουδαίου ανθρώπου, του Μιχάλη Ξυστρή. Πέρασα πολλά χρόνια της ζωής μου δουλεύοντας σε αυτό το εργοστάσιο, το καλοκαίρι στην ντομάτα και το χειμώνα στο λιοκόκκι Ένα μέρος του βέλτιστου και ποιοτικού τρόπου ζωής που μπορώ να χαρώ τώρα οφείλεται στο κτίριο αυτό που ορισμένοι αποκαλούν άψυχα τσιμέντα με σκοπό την κατεδαφίση. Δεν είναι όμως έτσι , διότι το εργοστάσιο είναι ζωντανή απόδειξη για το που βρισκόμαστε τώρα, αποτελεί την κύρια απόδειξη πως οι ντόπιοι , πρόσφυγες , παιδιά γυμνασίου και του στρατού που επιτελούσαν την στρατιωτική τους θητεία , ενισχύονταν οικονομικά από τον Ξυστρή, αυτό το σημαντικό πρόσωπο τη πόλης μας. Η προσπάθεια να αξιοποιηθεί ο χώρος είναι πολύ θετική για να προσελκύσει και τον τουρισμό με κέντρο την ιστορία της μικρή μας πόλης αλλά και για να εξυπηρετηθούν πολλά ζητήματα της καθημερινότητας όπως είναι η λαϊκή αγορά. Αυτό δεν συμβαδίζει σε καμία περίπτωση με την κατεδάφιση του. Για πόσο ακόμα θα είμαστε αγενείς μπροστά σε αυτά που μας έχουν προσφέρει για πόσο ακόμα θα γυρνάμε την πλάτη σε σημαντικά κοινωνικά ζητήματα και για πιο λόγο να συμβεί αυτό; Ας έρθουν να μας απαντήσουν μια φορά »
«Στην περιοχή αυτή ζω 55 χρόνια , αρκετά δηλαδή για να γνωρίσω ανθρώπους καταστάσεις και γεγονότα που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη του Πύργου. Το εργοστάσιο του Ξυστρή ήταν μια ανάσα για όλους , αναφέρει η Ντίνα Αλεξανδροπούλου : «Αυτά τα τσιμέντα όπως τα παρομοιάζουν είναι ένας χώρος από τα οποία ζούσαν πάρα πολλοί. Όλη την ημέρα το εργοστάσιο ήταν σε λειτουργία και απασχολούσε άτομα σε τρείς βάρδιες, φαντάζεστε πόσους είχε βοηθήσει; Και τώρα οι γνωστοί- άγνωστοι που μας έχουν φέρει ως εδώ θέλουν να κατεδαφίσουν και τα λίγα πράγματα που θυμίζουν την σύγχρονη ιστορία μας . Κάθε φορά αρχίζουν κάτι που θα συμβάλλει στην ανάδειξη της περιοχής και αφήνουν στην μέση τα έργα όπως έχουν αφήσει και κάθε ελπίδα μας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει αυτό τουλάχιστον ένα μέρος του κτιρίου είναι σημαντικό να μείνει ακέραιο και ζωντανό όπως είναι τόσα χρόνια στην μνήμη μας.»
«Η ιδέα αναβάθμισης του χώρου και η επαναλειτουργία του για την στέγαση της λαϊκής αγοράς και για την πραγματοποίηση πολιτισμικών εκδηλώσεων θα έχει σίγουρα θετικό αντίκτυπο γιατί θα ξυπνήσει αναμνήσεις από το παρελθόν και γνώση και οργάνωση για το μέλλον» δηλώνει η κ. Αργυρή Παναγοπούλου: «Είμαστε όλοι παιδιά αυτού του τόπου και με σεβασμό πρέπει να φροντίζουμε την ιστορία του και όχι να την γκρεμίζουμε ,για να γνωρίσουν και τα παιδιά μας πως ξεκινήσαμε και πως φθάσαμε έως εδώ. Τα τελευταία χρόνια είναι φανερό πως πολλές πρωτοβουλίες δεν έχουν φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα , αντίθετα έχουμε όλοι βουτηχτεί σε μια λάσπη και η σημασία όλων έχει αλλοιωθεί. Επομένως αυτό που μπορώ να εκφράσω με βεβαιότητα είναι πως η απόφαση μιας πιθανής κατεδάφιση του εργοστασίου Ξυστρή δεν με βρίσκει σύμφωνη . Ας φροντίσουμε να σώσουμε την πόλη μας και όχι να την καταστρέψουμε»
Η οποιαδήποτε παρέμβαση απαιτεί σεβασμό και οργάνωση
«Ανεκτίμητης αξίας το εργοστάσιο του Ξυστρή διότι απασχολούσε χιλιάδες άτομα τον καιρό που λειτουργούσε , επισημαίνει ο Ιωάννης Φωτόπουλος : «Η αξιοποίηση του χώρου σε λαϊκή αγορά με βρίσκει απόλυτα ικανοποιημένο γιατί είναι ένα εβδομαδιαίο πρόβλημα με πολλά σκουπίδια να αφήνονται έξω από τον χώρο των κατοικιών μας. Όσον αφορά την κατεδάφιση του δεν την απορρίπτω αλλά δεν με βρίσκει και απόλυτα σύμφωνο. Τα εργοστάσιο αποτελείται από σίδερα που πλέον κάθε κατασκευή θα είναι ανώφελη γιατί είναι πολύ παλιά. Ένα μέρος του κτιρίου είναι σημαντικό να μείνει για την μνήμη των παλιών και για την μάθηση όλων όσων θα έρθουν. Ωστόσο αυτό που πρέπει να υπάρξει κατά την δημιουργία του χώρου που θα λειτουργεί και σαν πάρκο, είναι η οργάνωση του και να υπάρξει και ένας φύλακας ώστε να μην καταντήσει όπως το πάρκο του ΠΣΚ που πλέον θεωρείται ακατάλληλους όχι μόνο για τα παιδιά αλλά για όλους μας»
Πηγή: εφημερίδα Πρωινή - ilialive
xespao
Το εργοστάσιο αυτό πρόσφερε με τη λειτουργία του για δεκαετίες σε πολλούς δημότες της πόλης αλλά και σε πρόσφυγες, εργασία. Τους βοήθησε να ορθοποδήσουν και να συμβάλλουν με τη σειρά τους στην ανάπτυξή της ιδίως στην γειτονιά του Λάπατου.
Στις αρχές του 20 αιώνα, η οικονομία ολόκληρης της Ελλάδας αναπτυσσόταν με αλματώδη βήματα. Από αυτό το ευτυχές και μακρινό για τις παροντικές συνθήκες γεγονός συμπεριελάμβανε και την περιοχή του Πύργου. Μικρές και μεγάλες βιομηχανίες κεντούσαν τον πλούτο της περιοχής συμβάλλοντας σε ένα καλύτερο και πιο ποιοτικό τρόπο ζωής . Το εργοστάσιο του Ξυστρή άρχισε την λειτουργία του στις αρχές του 20 αιώνα. Η παραγωγή του εστιαζόταν στα είδη σαπουνιού, λαδιού, ντομάτας και αγκινάρας. Την περίοδο αυτή, πολλοί πρόσφυγες από την Μικρασιατική καταστροφή είχαν καταφύγει στην περιοχή με την ελπίδα μιας καλύτερης τύχης και το συγκεκριμένο εργοστάσιο τους πρόσφερε απλόχερα αυτή την ευκαιρία.
Στριμωγμένες σε σπίτια από πρόχειρα υλικά οικογένειές, κατάφεραν να δημιουργήσουν το δικό τους σπιτικό με το οποίο θα μπορούσαν να ζήσουν όπως τους άξιζε. Στα επιτεύγματα αυτά συνέβαλλε η λειτουργία του εργοστασίου, το οποίο μέτρησε ζωή ως τα τέλη του ίδιου αιώνα. Από εκείνη την περίοδο το μέρος της εγκατάστασης προβάλει μια λυπηρή εικόνα εγκατάλειψης.
Ποτέ όμως οι κάτοικοι δεν έπαψαν να θυμούνται και να σέβονται.Κατά την θητεία της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής τα πράγματα ανατράπηκαν. Το εργοστάσιο αυτό και οι εγκαταστάσεις του (χωρίς τις σύγχρονες προσθήκες) εκτιμήθηκαν επίσημα ως θησαυρός για την πόλη που με την κατάλληλη παρέμβαση θα μπορούσε να επαναχρησιμοποιηθεί πρακτικά να λειτουργήσει ως χώρος αναψυχής, πολιτιστικός χώρος, για την ενημέρωση των νεότερων γενιών και των επισκεπτών γι’ αυτόν, ως σημαντικό παράγοντα που συνέβαλλε στην ανάπτυξη ενός μεγάλου μέρους της πόλης.
Μελέτη Κωτσάκη
Προτάσεις για τον άριστο σχεδιασμό «έπεσαν» στο τραπέζι , μελετήθηκαν και επιλέχτηκε η κατάλληλη. Αξιοσημείωτο στο σημείο αυτό είναι να αναφέρουμε τις προτάσεις που τέθηκαν από την Μελέτη που ανατέθηκε στο Πολυτεχνείο της Κρήτης , η Διδάκτωρ του Πολυτεχνείου Κρήτης κ, Κωτσάκη ήταν επικεφαλής της μελέτης αξιοποίησης του χώρου, που προέβλεπε τη δημιουργία πάρκου με όνομα «Πάρκο της Γης». Το έργο αφορά στη δημιουργία ενός πολιτιστικού χώρου με έντονο φυσικό πλούτο στέγαση σε μόνιμη βάση της αγοράς αγροτικών προϊόντων, την δημιουργία ενός χώρου αναψυχής, παρκινγκ, παιδική χαρά αλλά και υπαίθριο θέατρο . Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως πουθενά δεν προβλέπει κατεδάφιση του παλιού εργοστασίου. Πως επομένως ο κ. Λιατσής αγνοεί τον συνολικό σχεδιασμό, τη μελέτη βάση της οποίας το έργο εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ και χρηματοδοτείται η κατασκευή του;
Όλο το Λάπατο παίρνει σύνταξη από του «Ξυστρή»
«Στο εργοστάσιο του Ξυστρή έχω δουλέψει για αρκετό καιρό ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες και είναι γνωστό πως όλοι έχουμε φαΐ ψωμί. Την κίνηση να γκρεμιστεί την θεωρώ ανεπίτρεπτη αφού πρόκειται για ένα κτίριο σημαντικής για την πόλη , ιστορίας, τονίζει η Βασιλική Τσουκαλά : «Το εργοστάσιο απασχολούσε άτομα σε όλες τις βάρδιες για την παραγωγή πολλών προϊόντων όπως αγκινάρες , σαπούνι, φασολάκια και λάδι. Ο Ξυστρής ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος που φρόντισε όλο τον κόσμο και την περιοχή, γι’ αυτό το λόγο έχει σημασία η διατήρησή του ώστε να γνωρίσουν οι νεότερες γενιές αλλά και οι επισκέπτες τον μικρό παράδεισο μιας άλλης εποχής .Όποιος επιζητά την κατεδάφισή του , να γκρεμίσει την δική του περιουσία και όχι την περιουσία του τόπου» .Επεσήμανε ακόμα την αναγκαιότητα να διατηρηθεί τουλάχιστον ένα μέρος του εργοστασίου όπως είναι το φουγάρο εις ένδειξη σεβασμού στο πρόσωπο του σπουδαίου ανθρώπου, του Μιχάλη Ξυστρή. Πέρασα πολλά χρόνια της ζωής μου δουλεύοντας σε αυτό το εργοστάσιο, το καλοκαίρι στην ντομάτα και το χειμώνα στο λιοκόκκι Ένα μέρος του βέλτιστου και ποιοτικού τρόπου ζωής που μπορώ να χαρώ τώρα οφείλεται στο κτίριο αυτό που ορισμένοι αποκαλούν άψυχα τσιμέντα με σκοπό την κατεδαφίση. Δεν είναι όμως έτσι , διότι το εργοστάσιο είναι ζωντανή απόδειξη για το που βρισκόμαστε τώρα, αποτελεί την κύρια απόδειξη πως οι ντόπιοι , πρόσφυγες , παιδιά γυμνασίου και του στρατού που επιτελούσαν την στρατιωτική τους θητεία , ενισχύονταν οικονομικά από τον Ξυστρή, αυτό το σημαντικό πρόσωπο τη πόλης μας. Η προσπάθεια να αξιοποιηθεί ο χώρος είναι πολύ θετική για να προσελκύσει και τον τουρισμό με κέντρο την ιστορία της μικρή μας πόλης αλλά και για να εξυπηρετηθούν πολλά ζητήματα της καθημερινότητας όπως είναι η λαϊκή αγορά. Αυτό δεν συμβαδίζει σε καμία περίπτωση με την κατεδάφιση του. Για πόσο ακόμα θα είμαστε αγενείς μπροστά σε αυτά που μας έχουν προσφέρει για πόσο ακόμα θα γυρνάμε την πλάτη σε σημαντικά κοινωνικά ζητήματα και για πιο λόγο να συμβεί αυτό; Ας έρθουν να μας απαντήσουν μια φορά »
«Στην περιοχή αυτή ζω 55 χρόνια , αρκετά δηλαδή για να γνωρίσω ανθρώπους καταστάσεις και γεγονότα που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη του Πύργου. Το εργοστάσιο του Ξυστρή ήταν μια ανάσα για όλους , αναφέρει η Ντίνα Αλεξανδροπούλου : «Αυτά τα τσιμέντα όπως τα παρομοιάζουν είναι ένας χώρος από τα οποία ζούσαν πάρα πολλοί. Όλη την ημέρα το εργοστάσιο ήταν σε λειτουργία και απασχολούσε άτομα σε τρείς βάρδιες, φαντάζεστε πόσους είχε βοηθήσει; Και τώρα οι γνωστοί- άγνωστοι που μας έχουν φέρει ως εδώ θέλουν να κατεδαφίσουν και τα λίγα πράγματα που θυμίζουν την σύγχρονη ιστορία μας . Κάθε φορά αρχίζουν κάτι που θα συμβάλλει στην ανάδειξη της περιοχής και αφήνουν στην μέση τα έργα όπως έχουν αφήσει και κάθε ελπίδα μας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει αυτό τουλάχιστον ένα μέρος του κτιρίου είναι σημαντικό να μείνει ακέραιο και ζωντανό όπως είναι τόσα χρόνια στην μνήμη μας.»
«Η ιδέα αναβάθμισης του χώρου και η επαναλειτουργία του για την στέγαση της λαϊκής αγοράς και για την πραγματοποίηση πολιτισμικών εκδηλώσεων θα έχει σίγουρα θετικό αντίκτυπο γιατί θα ξυπνήσει αναμνήσεις από το παρελθόν και γνώση και οργάνωση για το μέλλον» δηλώνει η κ. Αργυρή Παναγοπούλου: «Είμαστε όλοι παιδιά αυτού του τόπου και με σεβασμό πρέπει να φροντίζουμε την ιστορία του και όχι να την γκρεμίζουμε ,για να γνωρίσουν και τα παιδιά μας πως ξεκινήσαμε και πως φθάσαμε έως εδώ. Τα τελευταία χρόνια είναι φανερό πως πολλές πρωτοβουλίες δεν έχουν φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα , αντίθετα έχουμε όλοι βουτηχτεί σε μια λάσπη και η σημασία όλων έχει αλλοιωθεί. Επομένως αυτό που μπορώ να εκφράσω με βεβαιότητα είναι πως η απόφαση μιας πιθανής κατεδάφιση του εργοστασίου Ξυστρή δεν με βρίσκει σύμφωνη . Ας φροντίσουμε να σώσουμε την πόλη μας και όχι να την καταστρέψουμε»
Η οποιαδήποτε παρέμβαση απαιτεί σεβασμό και οργάνωση
«Ανεκτίμητης αξίας το εργοστάσιο του Ξυστρή διότι απασχολούσε χιλιάδες άτομα τον καιρό που λειτουργούσε , επισημαίνει ο Ιωάννης Φωτόπουλος : «Η αξιοποίηση του χώρου σε λαϊκή αγορά με βρίσκει απόλυτα ικανοποιημένο γιατί είναι ένα εβδομαδιαίο πρόβλημα με πολλά σκουπίδια να αφήνονται έξω από τον χώρο των κατοικιών μας. Όσον αφορά την κατεδάφιση του δεν την απορρίπτω αλλά δεν με βρίσκει και απόλυτα σύμφωνο. Τα εργοστάσιο αποτελείται από σίδερα που πλέον κάθε κατασκευή θα είναι ανώφελη γιατί είναι πολύ παλιά. Ένα μέρος του κτιρίου είναι σημαντικό να μείνει για την μνήμη των παλιών και για την μάθηση όλων όσων θα έρθουν. Ωστόσο αυτό που πρέπει να υπάρξει κατά την δημιουργία του χώρου που θα λειτουργεί και σαν πάρκο, είναι η οργάνωση του και να υπάρξει και ένας φύλακας ώστε να μην καταντήσει όπως το πάρκο του ΠΣΚ που πλέον θεωρείται ακατάλληλους όχι μόνο για τα παιδιά αλλά για όλους μας»
Πηγή: εφημερίδα Πρωινή - ilialive
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ : ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
