2012-05-05 09:30:08
Του Παραπολιτικού
Όλα είναι έτοιμα λοιπόν. Μετά από 2,5 χρόνια μαζικής κατάθλιψης κι ενδοσκόπησης, οι πολίτες καλούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να καθορίσουν με την ψήφο τους την πορεία αυτής της ταλαιπωρημένης χώρας. Ευρώπη ή μοναξιά; Ευρώπη με τους όρους του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ή υπάρχει και 3ος δρόμος;
Στις εκλογές αυτές συμμετέχουν δεκάδες ...κόμματα και είναι μάλλον η πρώτη φορά που τόσα πολλά θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν το αναγκαίο 3% που θα τους επιτρέψει να εκπροσωπήσουν τους ψηφοφόρους τους στη νέα σύνθεση της Βουλής.
Επιχειρώντας μια σύντομη αναδρομή στα γεγονότα των τελευταίων δυο ετών, μπορώ στα σίγουρα να θυμηθώ εκατοντάδες ενστάσεις όλων των πολιτικών χώρων σχετικά με το Μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση και το περίφημο "μείγμα" των πολιτικών που ασκήθηκαν. Δεν μπορώ όμως να θυμηθώ ούτε μια σοβαρή συνολική αντιπρόταση, πλην της σοσιαλιστικής ουτοπίας που με συνέπεια προτείνει το ΚΚΕ.
Κατά συνέπεια, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για την πορεία που η χώρα θα πρέπει να ακολουθήσει. Επιθυμώ με την ψήφο μου να στηρίξω την παραμονή της Ελλάδας στο στενό πυρήνα της Ευρώπης και της Ευρωζώνης. Τι επιλογές έχω στο σημερινό πολιτικό σκηνικό;
- ΠΑΣΟΚ
Υπό συνθήκες πολιτικής ομαλότητας, θα ήθελα πολύ να δω το σημερινό ΠΑΣΟΚ να μην συγκεντρώνει ούτε το 3%. Αν και στο ΠΑΣΟΚ πιστώνεται η επιτυχία της δημιουργίας του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας, στο ΠΑΣΟΚ πιστώνεται και η κατασυκοφάντηση του Μνημονίου είτε μέσω της μερικής και δειλής εφαρμογής του είτε μέσω της μη πολιτικής κι επικοινωνιακής στήριξης του. Εξάλλου, η σημερινή ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ στελεχώνεται από όλους εκείνους που ευθύνονται για την εθνικά καταστροφική αμφιθυμία των κυβερνήσεων Παπανδρέου.
Όμως δεν ζούμε σε συνθήκες πολιτικής ομαλότητας ή για την ακρίβεια οι απέναντι είναι...χειρότεροι. Ακόμα κι αυτό το συντηρητικό και μίζερο ΠΑΣΟΚ έχει περισσότερα να προσφέρει στη σταθερότητα της χώρας από τα υστερικά κόμματα που ύψωσαν αντιμνημονιακή σημαία ευκαιρίας.
Η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην είναι μια ψήφος απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας αλλά είναι τουλάχιστον μια "ασφαλής" επιλογή, ποιοτικά ανώτερη από τη ρίψη λευκής πετσέτας. Εξάλλου, στο χώρο του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται ακόμα και σήμερα εκείνοι οι άνθρωποι που έδωσαν τα πάντα για να σταθεί η χώρα όρθια είτε από κρίσιμα κυβερνητικά πόστα (Ραγκούσης,Παπακωνσταντίνου κ.α) είτε σε επίπεδο κοινοβουλευτικής ομάδας (Θανάσης Οικονόμου,Συμεών Κεδίκογλου,Χαρά Κεφαλίδου κ.α).
Εντός του ΠΑΣΟΚ, περισσότερο από ότι σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα, η έκβαση της μάχης των προσώπων θα είναι εκείνη που θα τοποθετήσει με ακρίβεια το κόμμα πάνω στον άξονα των ιδεολογιών. Δεν είμαι σίγουρος ότι ένα ΠΑΣΟΚ της Τόνιας Αντωνίου και του Δημήτρη Ρέππα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "φιλοευρωπαϊκό" και "προοδευτικό" κόμμα.
- Νέα Δημοκρατία
Μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο, Νέα Δημοκρατία δεν υπήρχε, τη θέση της είχε πάρει ένα κοντόφθαλμο πολιτικό μόρφωμα που έσκουζε υστερικά κατά του Μνημονίου. Ξαφνικά, ο θίασος των μετρίων που αποτελεί τη σημερινή της ηγετική ομάδα αποφάσισε να σοβαρευτεί παρέχοντας ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου.
Στο ενδιάμεσο, η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά είχε προλάβει να προδώσει τον αστικό χώρο και παράλληλα να ανοίξει το δρόμο για τον εκλογικό θρίαμβο του Πάνου Καμμένου και των διαφόρων περίεργων που τον ακολούθησαν.
Δεν έχω ούτε ένα επιχείρημα υπέρ της ψήφου στη Νέα Δημοκρατία. Μου μοιάζει απλώς εφιαλτικό ότι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας εξαρτάται από την εκλογική επιβίωση του Χρύσανθου Λαζαρίδη, του Γιάννη Μιχελάκη και του Φαήλου Κρανιδιώτη.
- Η περίπτωση της ΔΗΜΑΡ
Κι εδώ αρχίζουν τα πραγματικά δύσκολα. Τι είναι η Δημοκρατική Αριστερά; Ένα "μνημονιακό" ή ένα "αντιμνημονιακό" κόμμα; Θα συμμετείχε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ μετά τις εκλογές ή το προεκλογικό "δεν συνεργάζομαι" του Φώτη Κουβέλη είναι ειλικρινές; Δεν έχω σίγουρη απάντηση σε κανέναν από τα παραπάνω ερωτήματα.
Υποψιάζομαι πάντως ότι αν οι πολίτες με την ψήφο τους επιλέξουν προσεκτικά τη σύνθεση της κοινοβουλευτικής ομάδας της Δημοκρατικής Αριστεράς, θα καταφέρουν να δημιουργήσουν μια μάλλον υπεύθυνη δύναμη που θα προσφέρει σταθερότητα και ψυχραιμία στο δημόσιο διάλογο.
- Δημοκρατική Συμμαχία
Η Δημοκρατική Συμμαχία είναι το κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη κι εξ'ορισμού αυτό είναι το πλεονέκτημα και το μειονέκτημα του εγχειρήματος.
Η παρουσία της Ντόρας αποτελεί πλεονέκτημα στο βαθμό που το προσωπικό της εκτόπισμα θα μπορούσε να αποτελέσει ένα δυναμικό αντίβαρο στον τυχοδιωκτισμό των Βενιζέλου-Σαμαρά στα πλαίσια ενός ευρύτερου κυβερνητικού σχήματος.
Η παρουσία της Ντόρας αποτελεί μειονέκτημα στο βαθμό που ο αρχηγοκεντρικός χαρακτήρας του εγχειρήματος δεν έδωσε τον απαραίτητο χώρο σε νεότερα στελέχη της Συμμαχία να αναδειχθούν. Κάπως έτσι, ένα κόμμα με αμιγώς φιλελεύθερες απόψεις θα καταφέρει να μπει στη Βουλή, όχι τόσο γιατί έπεισε με τη στάση του αλλά κυρίως γιατί η αρχηγός του κατάφερε να συσπειρώσει τους διαχρονικά προσωπικούς της ψηφοφόρους στην Κρήτη κι αλλού.
Παρ' όλα αυτά, θεωρώ την παρουσία της Δημοκρατικής Συμμαχίας στην επόμενη Βουλή απαραίτητη, κυρίως γιατί αποτελεί ένα "κανονικό" κόμμα με οργανώσεις ανά την Ελλάδα σε αντίθεση πχ με τη Δράση η οποία παραπέμπει περισσότερο σε μια περιστασιακή παρέα διαφόρων ρομαντικών.
- Δράση
Μόνο και το ότι συζητάμε σε αυτές τις εκλογές για τη Δράση συνιστά μια επιτυχία για τον Στέφανο Μάνο και τα λίγα στελέχη της. Πράγματι, ένα κόμμα από την ίδρυση του μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει μόνο στις Ευρωεκλογές του 2009 μπορεί να βρεθεί και στη Βουλή ή τουλάχιστον με ένα ποσοστό μεταξύ 2-3%.
Η ψήφος στη Δράση είναι δίχως αμφιβολία μια ασφαλής επιλογή υπέρ του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Ο Στέφανος Μάνος είναι ίσως με διαφορά ο πλέον συνεπής Έλληνας πολιτικός ενώ σε αυτές τις εκλογές το κόμμα στηρίζουν προσωπικότητες όπως ο Αρίστος Δοξιάδης, ο Γιώργος Προκοπάκης κ.α.
Έχω πάρα πολλές ενστάσεις γύρω από τις θέσεις και κυρίως την οργανωτική δομή της Δράσης αλλά νομίζω ότι η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να δει τη Δράση να μένει εκτός Βουλής όταν εκεί μέσα θα αλωνίζει ο Καμμένος και η Χρυσή Αυγή. Εύχομαι η Δράση να τα καταφέρει και να "χτίσει" πάνω σε μια τέτοια νίκη, ώστε αργότερα να κριθεί πιο αυστηρά.
- Επίλογος
Συνοψίζοντας, σε αυτές τις εκλογές νομίζω ότι ο σταυρός έχει μεγαλύτερη αξία από την ψήφο στο όποιο κόμμα. Αυτό που πρέπει κυρίως να επιτευχθεί είναι η συγκρότηση ενός ευρέος διακομματικού μεταρρυθμιστικού μετώπου μέσα στη Βουλή μέσα από το οποίο ίσως χρειαστεί να γεννηθεί κάτι καινούργιο.
Θα ήθελα στις 6 Μαΐου να δω να προκύπτει μια τέτοια κοινοβουλευτική σύνθεση όπου νομοτελειακά σε πρωταγωνιστές της θα αναδειχθούν το υγιές κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, η όποια φιλελεύθερη πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας και τη Δημοκρατικής Αριστεράς, η Δημοκρατική Συμμαχία και η Δράση.
Καλή ψήφο.
Parapolitiki.com
Όλα είναι έτοιμα λοιπόν. Μετά από 2,5 χρόνια μαζικής κατάθλιψης κι ενδοσκόπησης, οι πολίτες καλούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να καθορίσουν με την ψήφο τους την πορεία αυτής της ταλαιπωρημένης χώρας. Ευρώπη ή μοναξιά; Ευρώπη με τους όρους του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ή υπάρχει και 3ος δρόμος;
Στις εκλογές αυτές συμμετέχουν δεκάδες ...κόμματα και είναι μάλλον η πρώτη φορά που τόσα πολλά θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν το αναγκαίο 3% που θα τους επιτρέψει να εκπροσωπήσουν τους ψηφοφόρους τους στη νέα σύνθεση της Βουλής.
Επιχειρώντας μια σύντομη αναδρομή στα γεγονότα των τελευταίων δυο ετών, μπορώ στα σίγουρα να θυμηθώ εκατοντάδες ενστάσεις όλων των πολιτικών χώρων σχετικά με το Μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση και το περίφημο "μείγμα" των πολιτικών που ασκήθηκαν. Δεν μπορώ όμως να θυμηθώ ούτε μια σοβαρή συνολική αντιπρόταση, πλην της σοσιαλιστικής ουτοπίας που με συνέπεια προτείνει το ΚΚΕ.
Κατά συνέπεια, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για την πορεία που η χώρα θα πρέπει να ακολουθήσει. Επιθυμώ με την ψήφο μου να στηρίξω την παραμονή της Ελλάδας στο στενό πυρήνα της Ευρώπης και της Ευρωζώνης. Τι επιλογές έχω στο σημερινό πολιτικό σκηνικό;
- ΠΑΣΟΚ
Υπό συνθήκες πολιτικής ομαλότητας, θα ήθελα πολύ να δω το σημερινό ΠΑΣΟΚ να μην συγκεντρώνει ούτε το 3%. Αν και στο ΠΑΣΟΚ πιστώνεται η επιτυχία της δημιουργίας του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας, στο ΠΑΣΟΚ πιστώνεται και η κατασυκοφάντηση του Μνημονίου είτε μέσω της μερικής και δειλής εφαρμογής του είτε μέσω της μη πολιτικής κι επικοινωνιακής στήριξης του. Εξάλλου, η σημερινή ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ στελεχώνεται από όλους εκείνους που ευθύνονται για την εθνικά καταστροφική αμφιθυμία των κυβερνήσεων Παπανδρέου.
Όμως δεν ζούμε σε συνθήκες πολιτικής ομαλότητας ή για την ακρίβεια οι απέναντι είναι...χειρότεροι. Ακόμα κι αυτό το συντηρητικό και μίζερο ΠΑΣΟΚ έχει περισσότερα να προσφέρει στη σταθερότητα της χώρας από τα υστερικά κόμματα που ύψωσαν αντιμνημονιακή σημαία ευκαιρίας.
Η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην είναι μια ψήφος απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας αλλά είναι τουλάχιστον μια "ασφαλής" επιλογή, ποιοτικά ανώτερη από τη ρίψη λευκής πετσέτας. Εξάλλου, στο χώρο του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται ακόμα και σήμερα εκείνοι οι άνθρωποι που έδωσαν τα πάντα για να σταθεί η χώρα όρθια είτε από κρίσιμα κυβερνητικά πόστα (Ραγκούσης,Παπακωνσταντίνου κ.α) είτε σε επίπεδο κοινοβουλευτικής ομάδας (Θανάσης Οικονόμου,Συμεών Κεδίκογλου,Χαρά Κεφαλίδου κ.α).
Εντός του ΠΑΣΟΚ, περισσότερο από ότι σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα, η έκβαση της μάχης των προσώπων θα είναι εκείνη που θα τοποθετήσει με ακρίβεια το κόμμα πάνω στον άξονα των ιδεολογιών. Δεν είμαι σίγουρος ότι ένα ΠΑΣΟΚ της Τόνιας Αντωνίου και του Δημήτρη Ρέππα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "φιλοευρωπαϊκό" και "προοδευτικό" κόμμα.
- Νέα Δημοκρατία
Μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο, Νέα Δημοκρατία δεν υπήρχε, τη θέση της είχε πάρει ένα κοντόφθαλμο πολιτικό μόρφωμα που έσκουζε υστερικά κατά του Μνημονίου. Ξαφνικά, ο θίασος των μετρίων που αποτελεί τη σημερινή της ηγετική ομάδα αποφάσισε να σοβαρευτεί παρέχοντας ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου.
Στο ενδιάμεσο, η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά είχε προλάβει να προδώσει τον αστικό χώρο και παράλληλα να ανοίξει το δρόμο για τον εκλογικό θρίαμβο του Πάνου Καμμένου και των διαφόρων περίεργων που τον ακολούθησαν.
Δεν έχω ούτε ένα επιχείρημα υπέρ της ψήφου στη Νέα Δημοκρατία. Μου μοιάζει απλώς εφιαλτικό ότι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας εξαρτάται από την εκλογική επιβίωση του Χρύσανθου Λαζαρίδη, του Γιάννη Μιχελάκη και του Φαήλου Κρανιδιώτη.
- Η περίπτωση της ΔΗΜΑΡ
Κι εδώ αρχίζουν τα πραγματικά δύσκολα. Τι είναι η Δημοκρατική Αριστερά; Ένα "μνημονιακό" ή ένα "αντιμνημονιακό" κόμμα; Θα συμμετείχε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ μετά τις εκλογές ή το προεκλογικό "δεν συνεργάζομαι" του Φώτη Κουβέλη είναι ειλικρινές; Δεν έχω σίγουρη απάντηση σε κανέναν από τα παραπάνω ερωτήματα.
Υποψιάζομαι πάντως ότι αν οι πολίτες με την ψήφο τους επιλέξουν προσεκτικά τη σύνθεση της κοινοβουλευτικής ομάδας της Δημοκρατικής Αριστεράς, θα καταφέρουν να δημιουργήσουν μια μάλλον υπεύθυνη δύναμη που θα προσφέρει σταθερότητα και ψυχραιμία στο δημόσιο διάλογο.
- Δημοκρατική Συμμαχία
Η Δημοκρατική Συμμαχία είναι το κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη κι εξ'ορισμού αυτό είναι το πλεονέκτημα και το μειονέκτημα του εγχειρήματος.
Η παρουσία της Ντόρας αποτελεί πλεονέκτημα στο βαθμό που το προσωπικό της εκτόπισμα θα μπορούσε να αποτελέσει ένα δυναμικό αντίβαρο στον τυχοδιωκτισμό των Βενιζέλου-Σαμαρά στα πλαίσια ενός ευρύτερου κυβερνητικού σχήματος.
Η παρουσία της Ντόρας αποτελεί μειονέκτημα στο βαθμό που ο αρχηγοκεντρικός χαρακτήρας του εγχειρήματος δεν έδωσε τον απαραίτητο χώρο σε νεότερα στελέχη της Συμμαχία να αναδειχθούν. Κάπως έτσι, ένα κόμμα με αμιγώς φιλελεύθερες απόψεις θα καταφέρει να μπει στη Βουλή, όχι τόσο γιατί έπεισε με τη στάση του αλλά κυρίως γιατί η αρχηγός του κατάφερε να συσπειρώσει τους διαχρονικά προσωπικούς της ψηφοφόρους στην Κρήτη κι αλλού.
Παρ' όλα αυτά, θεωρώ την παρουσία της Δημοκρατικής Συμμαχίας στην επόμενη Βουλή απαραίτητη, κυρίως γιατί αποτελεί ένα "κανονικό" κόμμα με οργανώσεις ανά την Ελλάδα σε αντίθεση πχ με τη Δράση η οποία παραπέμπει περισσότερο σε μια περιστασιακή παρέα διαφόρων ρομαντικών.
- Δράση
Μόνο και το ότι συζητάμε σε αυτές τις εκλογές για τη Δράση συνιστά μια επιτυχία για τον Στέφανο Μάνο και τα λίγα στελέχη της. Πράγματι, ένα κόμμα από την ίδρυση του μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει μόνο στις Ευρωεκλογές του 2009 μπορεί να βρεθεί και στη Βουλή ή τουλάχιστον με ένα ποσοστό μεταξύ 2-3%.
Η ψήφος στη Δράση είναι δίχως αμφιβολία μια ασφαλής επιλογή υπέρ του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Ο Στέφανος Μάνος είναι ίσως με διαφορά ο πλέον συνεπής Έλληνας πολιτικός ενώ σε αυτές τις εκλογές το κόμμα στηρίζουν προσωπικότητες όπως ο Αρίστος Δοξιάδης, ο Γιώργος Προκοπάκης κ.α.
Έχω πάρα πολλές ενστάσεις γύρω από τις θέσεις και κυρίως την οργανωτική δομή της Δράσης αλλά νομίζω ότι η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να δει τη Δράση να μένει εκτός Βουλής όταν εκεί μέσα θα αλωνίζει ο Καμμένος και η Χρυσή Αυγή. Εύχομαι η Δράση να τα καταφέρει και να "χτίσει" πάνω σε μια τέτοια νίκη, ώστε αργότερα να κριθεί πιο αυστηρά.
- Επίλογος
Συνοψίζοντας, σε αυτές τις εκλογές νομίζω ότι ο σταυρός έχει μεγαλύτερη αξία από την ψήφο στο όποιο κόμμα. Αυτό που πρέπει κυρίως να επιτευχθεί είναι η συγκρότηση ενός ευρέος διακομματικού μεταρρυθμιστικού μετώπου μέσα στη Βουλή μέσα από το οποίο ίσως χρειαστεί να γεννηθεί κάτι καινούργιο.
Θα ήθελα στις 6 Μαΐου να δω να προκύπτει μια τέτοια κοινοβουλευτική σύνθεση όπου νομοτελειακά σε πρωταγωνιστές της θα αναδειχθούν το υγιές κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, η όποια φιλελεύθερη πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας και τη Δημοκρατικής Αριστεράς, η Δημοκρατική Συμμαχία και η Δράση.
Καλή ψήφο.
Parapolitiki.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Τρέχει» τα διαδικαστικά ο Αλαφούζος
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι Μυστικές δημοσκοπήσεις τελείωσαν . Που κατέληξαν!!!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
