2015-06-08 21:46:28
"Ο Ελληνας πρωθυπουργός είναι ένας ιδιοφυής τακτικιστής ή ένας αφελής ερασιτέχνης;". Αυτό διερωτάται ο... δημοσιογράφος Daniel Vernet σε άρθρο του στη διαδικτυακή ιστοσελίδα Slate.
Από την ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του τέσσερις μήνες πριν, καθυστερεί τις διαπραγματεύσεις με την Ευρώπη ώστε να κερδίσει χρόνο αλλά και να ηρεμήσει την εκλογική του βάση.
Η παρτίδα του πόκερ με ψέμματα συνεχίζεται ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τους δανειστές της Ελλάδας. Μετά τις διαδοχικές συναντήσεις με Λαγκάρντ, Ντράγκι, Γιούνκερ, Μέρκελ, Ολάντ η συμφωνία έδειχνε να μοιάζει κοντά. Οι δανειστές είχαν αναθεωρήσει κάποιες απαιτήσεις τους κυρίως για το πρωτογενές πλεόνασμα και για τις αλλαγές στα εργασιακά. Απέμεναν κάποιες διαφορές για το ΦΠΑ και τις συντάξεις. Αλλά ο συμβιβασμός έδειχνε πιθανός.
Ενώπιον του κοινοβουλίου ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για πάραλογες προτάσεις από τους δανειστές και προειδοποίησε ότι ο ελληνικός λαός δεν θα δεχτεί την ταπείνωση.
Αυτές οι δηλώσεις που έγιναν μάλλον για να καθησυχάσουν την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν μετά την απόφασή του να μην πληρώσει στο ΔΝΤ τα 300 εκατ. ευρώ που έληγαν στις 5 Ιουνίου. Επωφελούμενη από μια τροπολογία που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για την Ζάμπια το 1980, η Αθήνα αποφάσισε να πληρώσει συνολικά στο τέλος Ιουνίου τον λογαριασμό των 1,6 δις.
Την ίδια στιγμή η ελληνική κυβέρνηση έπαιξε το «ρωσικό χαρτί» γνωστοποιώντας ότι βρίσκεται σε επαφή με τον Β. Πούτιν για ένα «ενεργεικό συμβολαιο».
Είναι ο Αλέξης Τσίπρας ένας ιδιοφυής τακτικιστής ή ένας αφελής ερασιστέχνης; Οι απειλές του και οι αλλαγές κατεύθυνσης εκνευρίζουν τους ευρωπαίους συνομιλητές του παρά τους εντυπωσιάζουν. Στόχος της καθυστέρησης στις διαπραγματεύσεις είναι να πάρει κι άλλες υποχωρήσεις από τους δανειστές και να αρνηθεί -από την πλευρά του- να κάνει συμβιβασμούς. Και σε ένα κάποιο βαθμό, πέτυχε. Οι τρεις θεσμοί, από τους οποίους εξαρτάται η επιβίωση της Ελλάδας, έχουν αμβλύνει τη θέση τους. Από την άλλη, ο έλληνας πρωθυπουργός έχει επιτύχει μια «πολιτικοποίηση» της διαπραγμάτευσης, μεταφέροντάς την από τους τεχνοκράτες στους πολιτικούς υπεύθυνους.
Απευθύνεται όμως και στο ίδιο του το κόμμα. Αυτοί που αντιτάσσονται σε μια συμφωνία είναι αρκετοί.
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να τους δείξει ότι έφτασε ως τα άκρα, ότι δεν υποχωρεί σε τελεσίγραφα και ότι μπορεί ακόμη να επιτύχει έναν συμβιβασμό εκ μέρους των δανειστών. Γι αυτό έγραψε και το άρθρο στην Le Monde, για να ρίξει την ευθύνη μιας ενδεχόμενης αποτυχίας στους Ευρωπαίους.
Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να εξακολουθήσει αυτή την τακτική της καθυστέρησης; Κάποια μέρα αναγκαστικά θα τον προλάβει η οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας. Το Κράτος είναι ήδη de facto σε πτώχευση και πληρώνει μισθούς και συντάξεις με τον πάτο του βαρελιού. Ορισμένοι υπουργοί δηλώνουν ότι προτιμούν να πληρώνονται συντάξεις παρά τα δάνεια. Αλλά αυτό είναι ένα ψεύτικο δίλημμα: χωρίς να πληρωθούν τα δάνεια, δεν θα υπάρξουν νέα δάνεια και χωρίς νέα δάνεια δεν θα υπάρχουν χρήματα για να πληρωθούν οι συντάξεις.
Ο Ελληνας πρωθυπουργός βρίσκεται χωρίς αμφιβολία κάτω από την απειλή της αριστερής πτέρυγας του κόμματός του. Είναι μια αρκετά σημαντική πτέρυγα, εχθρική στην διατήρηση της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης και αντίθετη σε παραχωρήσεις προς τους δανειστές για να παραμείνει η χώρα εντός του ευρώ.
Η αριστερή πτέρυγα προέρχεται από το ΚΚΕ, και βρίσκεται σε ανταγωνισμό με την λαϊκιστική πτέρυγα την οποία εκπροσωπεί η πρόεδρος του κοινοβουλίου Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η τελευταία αρέσκεται να μιλάει στο «όνομα του λαού», τσακώνεται με την αστυνομία ή ταπεινώνει έναν υπουργό του κόμματός της με τον οποίο διαφωνεί.
Ο Αλέξης Τσίπρας διαθέτει, ωστόσο, κάποια ατού για να πείσει τους αντιπάλους του εντός του ΣΥΡΙΖΑ ή αν δεν μπορεί, τουλάχιστον να τους μειώσει. Μπορεί να στραφεί προς τον ελληνικό λαό, ο οποίος παραμένει σε μεγάλη πλειοψηφία υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ και φοβάται τις επιπτώσεις μιας επιστροφής στη δραχμή.
Μπορεί, για παράδειγμα, να διοργανώσει πρόωρες εκλογές. Επειδή αυτές οι εκλογές θα γίνουν με λίστα, μπορεί ο ίδιος να επιλέξει τους υποψηφίους του κόμματός του, ή τουλάχιστον να ασκήσει πίεση ότι θα χρησιμοποιήσει αυτό το όπλο Πρέπει τώρα να βρει το δρόμο ανάμεσα στην πραγματικότητα της Ελλάδας, στα παιχνίδια εξουσίας μέσα στο κόμμα του και στηνκατάσταση της κοινής γνώμης. Θα αργήσει να αποφασίσει τι θα κάνει, όσο τουλάχιστον μπορεί. Όταν δεν θα μπορεί πλέον να να το κάνει, θα επιλέξει αυτό που είναι το λιγότερο ριψοκίνδυνο για το μέλλον του, αναφέρει το Slate.
Πηγή
Tromaktiko
Από την ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του τέσσερις μήνες πριν, καθυστερεί τις διαπραγματεύσεις με την Ευρώπη ώστε να κερδίσει χρόνο αλλά και να ηρεμήσει την εκλογική του βάση.
Η παρτίδα του πόκερ με ψέμματα συνεχίζεται ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τους δανειστές της Ελλάδας. Μετά τις διαδοχικές συναντήσεις με Λαγκάρντ, Ντράγκι, Γιούνκερ, Μέρκελ, Ολάντ η συμφωνία έδειχνε να μοιάζει κοντά. Οι δανειστές είχαν αναθεωρήσει κάποιες απαιτήσεις τους κυρίως για το πρωτογενές πλεόνασμα και για τις αλλαγές στα εργασιακά. Απέμεναν κάποιες διαφορές για το ΦΠΑ και τις συντάξεις. Αλλά ο συμβιβασμός έδειχνε πιθανός.
Ενώπιον του κοινοβουλίου ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για πάραλογες προτάσεις από τους δανειστές και προειδοποίησε ότι ο ελληνικός λαός δεν θα δεχτεί την ταπείνωση.
Αυτές οι δηλώσεις που έγιναν μάλλον για να καθησυχάσουν την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν μετά την απόφασή του να μην πληρώσει στο ΔΝΤ τα 300 εκατ. ευρώ που έληγαν στις 5 Ιουνίου. Επωφελούμενη από μια τροπολογία που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για την Ζάμπια το 1980, η Αθήνα αποφάσισε να πληρώσει συνολικά στο τέλος Ιουνίου τον λογαριασμό των 1,6 δις.
Την ίδια στιγμή η ελληνική κυβέρνηση έπαιξε το «ρωσικό χαρτί» γνωστοποιώντας ότι βρίσκεται σε επαφή με τον Β. Πούτιν για ένα «ενεργεικό συμβολαιο».
Είναι ο Αλέξης Τσίπρας ένας ιδιοφυής τακτικιστής ή ένας αφελής ερασιστέχνης; Οι απειλές του και οι αλλαγές κατεύθυνσης εκνευρίζουν τους ευρωπαίους συνομιλητές του παρά τους εντυπωσιάζουν. Στόχος της καθυστέρησης στις διαπραγματεύσεις είναι να πάρει κι άλλες υποχωρήσεις από τους δανειστές και να αρνηθεί -από την πλευρά του- να κάνει συμβιβασμούς. Και σε ένα κάποιο βαθμό, πέτυχε. Οι τρεις θεσμοί, από τους οποίους εξαρτάται η επιβίωση της Ελλάδας, έχουν αμβλύνει τη θέση τους. Από την άλλη, ο έλληνας πρωθυπουργός έχει επιτύχει μια «πολιτικοποίηση» της διαπραγμάτευσης, μεταφέροντάς την από τους τεχνοκράτες στους πολιτικούς υπεύθυνους.
Απευθύνεται όμως και στο ίδιο του το κόμμα. Αυτοί που αντιτάσσονται σε μια συμφωνία είναι αρκετοί.
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να τους δείξει ότι έφτασε ως τα άκρα, ότι δεν υποχωρεί σε τελεσίγραφα και ότι μπορεί ακόμη να επιτύχει έναν συμβιβασμό εκ μέρους των δανειστών. Γι αυτό έγραψε και το άρθρο στην Le Monde, για να ρίξει την ευθύνη μιας ενδεχόμενης αποτυχίας στους Ευρωπαίους.
Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να εξακολουθήσει αυτή την τακτική της καθυστέρησης; Κάποια μέρα αναγκαστικά θα τον προλάβει η οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας. Το Κράτος είναι ήδη de facto σε πτώχευση και πληρώνει μισθούς και συντάξεις με τον πάτο του βαρελιού. Ορισμένοι υπουργοί δηλώνουν ότι προτιμούν να πληρώνονται συντάξεις παρά τα δάνεια. Αλλά αυτό είναι ένα ψεύτικο δίλημμα: χωρίς να πληρωθούν τα δάνεια, δεν θα υπάρξουν νέα δάνεια και χωρίς νέα δάνεια δεν θα υπάρχουν χρήματα για να πληρωθούν οι συντάξεις.
Ο Ελληνας πρωθυπουργός βρίσκεται χωρίς αμφιβολία κάτω από την απειλή της αριστερής πτέρυγας του κόμματός του. Είναι μια αρκετά σημαντική πτέρυγα, εχθρική στην διατήρηση της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης και αντίθετη σε παραχωρήσεις προς τους δανειστές για να παραμείνει η χώρα εντός του ευρώ.
Η αριστερή πτέρυγα προέρχεται από το ΚΚΕ, και βρίσκεται σε ανταγωνισμό με την λαϊκιστική πτέρυγα την οποία εκπροσωπεί η πρόεδρος του κοινοβουλίου Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η τελευταία αρέσκεται να μιλάει στο «όνομα του λαού», τσακώνεται με την αστυνομία ή ταπεινώνει έναν υπουργό του κόμματός της με τον οποίο διαφωνεί.
Ο Αλέξης Τσίπρας διαθέτει, ωστόσο, κάποια ατού για να πείσει τους αντιπάλους του εντός του ΣΥΡΙΖΑ ή αν δεν μπορεί, τουλάχιστον να τους μειώσει. Μπορεί να στραφεί προς τον ελληνικό λαό, ο οποίος παραμένει σε μεγάλη πλειοψηφία υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ και φοβάται τις επιπτώσεις μιας επιστροφής στη δραχμή.
Μπορεί, για παράδειγμα, να διοργανώσει πρόωρες εκλογές. Επειδή αυτές οι εκλογές θα γίνουν με λίστα, μπορεί ο ίδιος να επιλέξει τους υποψηφίους του κόμματός του, ή τουλάχιστον να ασκήσει πίεση ότι θα χρησιμοποιήσει αυτό το όπλο Πρέπει τώρα να βρει το δρόμο ανάμεσα στην πραγματικότητα της Ελλάδας, στα παιχνίδια εξουσίας μέσα στο κόμμα του και στηνκατάσταση της κοινής γνώμης. Θα αργήσει να αποφασίσει τι θα κάνει, όσο τουλάχιστον μπορεί. Όταν δεν θα μπορεί πλέον να να το κάνει, θα επιλέξει αυτό που είναι το λιγότερο ριψοκίνδυνο για το μέλλον του, αναφέρει το Slate.
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Ο... ΣΑΝΤΑΝΑ! *ΒΙΝΤΕΟ*
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
