2015-06-19 10:25:42
Τα τελευταία χρόνια έχω μιλήσει με πολλούς παραγωγούς και ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που παράγουν Αχαϊκά προϊόντα, όπως κρασί, λάδι, ούζο, τσίπουρο, λουκούμια, γλυκά κουταλιού, μέλι, ζυμαρικά και πολλά ακόμη. Στους περισσότερους έχω διακρίνει μια πικρία επειδή οι Αχαιοί καταναλωτές δεν δείχνουν προτίμηση στα προϊόντα τους, αλλά επιλέγουν αντίστοιχα προϊόντα που «εισάγονται» από άλλες περιοχές της χώρας ή και του εξωτερικού.
Έχω μιλήσει και με πολύ περισσότερους καταναλωτές ρωτώντας τους γιατί δεν προτιμούν τα Αχαϊκά προϊόντα και ομολογώ ότι έχω εισπράξει απαντήσεις που δείχνουν από φθόνο για την επιτυχία κάποιων Αχαιών επιχειρηματιών, έως πλήρη άγνοια για τα οφέλη που μπορεί να αποφέρει στην περιοχή η στήριξη των τοπικών προϊόντων και επιχειρήσεων.
Είναι σαφές, ότι αντί να υπάρχει ένας καλώς εννοούμενος τοπικισμός, έχουμε ορθώσει ανάμεσά μας τείχη ασυνεννοησίας και πιθανόν ζηλόφθονης έχθρας.
Πριν λίγες ημέρες βρέθηκα στην Κρήτη. Όπου κι αν πήγα για φαγητό ή καφέ, πρώτα στους καταλόγους των καταστημάτων εστίασης και αναψυχής αναφέρονταν τα Κρητικά προϊόντα και μετά τα εκτός Κρήτης, αν και σε αρκετά καταστήματα δεν υπήρχαν καν, προϊόντα που δεν ήσαν Κρητικά.
Όχι, δεν γεννήθηκαν με άλλη κουλτούρα οι Κρητικοί. Πριν 25 και 30 χρόνια, οι αντιλήψεις που υπάρχουν σήμερα στην Αχαΐα, κυριαρχούσαν και εκεί. Απλά, κάποιοι άνθρωποι που είδαν ότι το μέλλον τους βρίσκεται στην συνεργασία και την αλληλλοϋποστήριξη, βγήκαν μπροστά, πήραν την πρωτοβουλία για να προωθήσουν μια (επαναλαμβάνω, καλώς εννοούμενη) τοπικιστική αντίληψη. Σήμερα 25 χρόνια μετά, η περιοχή απολαμβάνει τα οφέλη εκείνης της πρωτοβουλίας, την όποια πλέον έχουν αγκαλιάσει όλοι οι Κρητικοί.
Είναι νόμος της αγοράς: κάθε ευρώ που φεύγει μακριά από μια περιοχή, βυθίζει την περιοχή στην ύφεση. Κάθε ευρώ που μένει ή έρχεται στην περιοχή, οδηγεί στην ανάπτυξη, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, μειώνει την ανεργία, τονώνει την αγορά. Γιατί, ο Αχαιός παραγωγός ή επιχειρηματίας, εδώ θα καταναλώσει τον τζίρο του, στα Αχαϊκά καταστήματα θα ψωνίζει, Αχαιούς πολίτες θα προσλάβει.
Επιτέλους, πρέπει να κάνουμε κάποτε το πρώτο βήμα, για να αλλάξουν συμπεριφορές και αντιλήψεις. Να σταματήσουμε να εκδηλώνουμε ζήλεια για την κατσίκα του διπλανού (όπως έλεγε και ο Μακαριστός Χριστόδουλος) και να κοιτάξουμε πως θα αποκτήσουμε κι εμείς τη δική μας κατσίκα.
Είναι πράγματι αυτοκαταστροφικό να πηγαίνεις σε εστιατόριο, ουζερί, ταβέρνα, παντοπωλείο, κάβα ή super market και να βρίσκεις όλα τα κρασιά, τις μπύρες και τα ούζα του κόσμου, αλλά να μην βρίσκεις κρασί, μπύρα και ούζο Αχαϊκό.
Είναι αυτοκαταστροφικό να βρίσκεις παντού ξένα αναψυκτικά και όχι Αχαϊκά, μέλια, γλυκά κουταλιού, λουκούμια και καραμέλες από την άλλη άκρη της Ελλάδας και όχι από την Αχαΐα.
Την ώρα που ως χώρα αναζητάμε μια νέα συμφωνία (new deal) με τους δανειστές για να μείνουμε όρθιοι, πρέπει ως Αχαιοί να κάνουμε μεταξύ μας μια νέα συμφωνία αλληλοϋποστήριξης και συνεργασίας, αν θέλουμε να σταθούμε στα πόδια μας.
Το μεγάλο πρόβλημα της Αχαΐας, είναι ότι δεν αξιοποίησε ποτέ τα πλεονεκτήματά της. Και στα πλεονεκτήματα της περιλαμβάνονται οι δημιουργικοί της άνθρωποι, οι παραγωγοί, οι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες που δημιουργούν, που παράγουν.
Ας σταματήσουμε να κοιτάμε μόνον την πάρτη μας, ή να κοιτάζουμε τον άλλον μόνον στην τσέπη κι ας ενωθούμε σε προσπάθειες που θα αποφέρουν οφέλη στις τσέπες όλων.
Νάσος Νασόπουλος-thebest
xespao
Έχω μιλήσει και με πολύ περισσότερους καταναλωτές ρωτώντας τους γιατί δεν προτιμούν τα Αχαϊκά προϊόντα και ομολογώ ότι έχω εισπράξει απαντήσεις που δείχνουν από φθόνο για την επιτυχία κάποιων Αχαιών επιχειρηματιών, έως πλήρη άγνοια για τα οφέλη που μπορεί να αποφέρει στην περιοχή η στήριξη των τοπικών προϊόντων και επιχειρήσεων.
Είναι σαφές, ότι αντί να υπάρχει ένας καλώς εννοούμενος τοπικισμός, έχουμε ορθώσει ανάμεσά μας τείχη ασυνεννοησίας και πιθανόν ζηλόφθονης έχθρας.
Πριν λίγες ημέρες βρέθηκα στην Κρήτη. Όπου κι αν πήγα για φαγητό ή καφέ, πρώτα στους καταλόγους των καταστημάτων εστίασης και αναψυχής αναφέρονταν τα Κρητικά προϊόντα και μετά τα εκτός Κρήτης, αν και σε αρκετά καταστήματα δεν υπήρχαν καν, προϊόντα που δεν ήσαν Κρητικά.
Όχι, δεν γεννήθηκαν με άλλη κουλτούρα οι Κρητικοί. Πριν 25 και 30 χρόνια, οι αντιλήψεις που υπάρχουν σήμερα στην Αχαΐα, κυριαρχούσαν και εκεί. Απλά, κάποιοι άνθρωποι που είδαν ότι το μέλλον τους βρίσκεται στην συνεργασία και την αλληλλοϋποστήριξη, βγήκαν μπροστά, πήραν την πρωτοβουλία για να προωθήσουν μια (επαναλαμβάνω, καλώς εννοούμενη) τοπικιστική αντίληψη. Σήμερα 25 χρόνια μετά, η περιοχή απολαμβάνει τα οφέλη εκείνης της πρωτοβουλίας, την όποια πλέον έχουν αγκαλιάσει όλοι οι Κρητικοί.
Είναι νόμος της αγοράς: κάθε ευρώ που φεύγει μακριά από μια περιοχή, βυθίζει την περιοχή στην ύφεση. Κάθε ευρώ που μένει ή έρχεται στην περιοχή, οδηγεί στην ανάπτυξη, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, μειώνει την ανεργία, τονώνει την αγορά. Γιατί, ο Αχαιός παραγωγός ή επιχειρηματίας, εδώ θα καταναλώσει τον τζίρο του, στα Αχαϊκά καταστήματα θα ψωνίζει, Αχαιούς πολίτες θα προσλάβει.
Επιτέλους, πρέπει να κάνουμε κάποτε το πρώτο βήμα, για να αλλάξουν συμπεριφορές και αντιλήψεις. Να σταματήσουμε να εκδηλώνουμε ζήλεια για την κατσίκα του διπλανού (όπως έλεγε και ο Μακαριστός Χριστόδουλος) και να κοιτάξουμε πως θα αποκτήσουμε κι εμείς τη δική μας κατσίκα.
Είναι πράγματι αυτοκαταστροφικό να πηγαίνεις σε εστιατόριο, ουζερί, ταβέρνα, παντοπωλείο, κάβα ή super market και να βρίσκεις όλα τα κρασιά, τις μπύρες και τα ούζα του κόσμου, αλλά να μην βρίσκεις κρασί, μπύρα και ούζο Αχαϊκό.
Είναι αυτοκαταστροφικό να βρίσκεις παντού ξένα αναψυκτικά και όχι Αχαϊκά, μέλια, γλυκά κουταλιού, λουκούμια και καραμέλες από την άλλη άκρη της Ελλάδας και όχι από την Αχαΐα.
Την ώρα που ως χώρα αναζητάμε μια νέα συμφωνία (new deal) με τους δανειστές για να μείνουμε όρθιοι, πρέπει ως Αχαιοί να κάνουμε μεταξύ μας μια νέα συμφωνία αλληλοϋποστήριξης και συνεργασίας, αν θέλουμε να σταθούμε στα πόδια μας.
Το μεγάλο πρόβλημα της Αχαΐας, είναι ότι δεν αξιοποίησε ποτέ τα πλεονεκτήματά της. Και στα πλεονεκτήματα της περιλαμβάνονται οι δημιουργικοί της άνθρωποι, οι παραγωγοί, οι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες που δημιουργούν, που παράγουν.
Ας σταματήσουμε να κοιτάμε μόνον την πάρτη μας, ή να κοιτάζουμε τον άλλον μόνον στην τσέπη κι ας ενωθούμε σε προσπάθειες που θα αποφέρουν οφέλη στις τσέπες όλων.
Νάσος Νασόπουλος-thebest
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ