2015-06-22 01:30:42
Υπέκυψε το βράδυ του Σαββάτου 20 Ιουνίου, από καρδιακή εμβολή, ο 88χρονος Αντώνης Δημ. Πριονάς, στο Νοσοκομείο Θώρακος, όπου νοσηλεύονταν από το Σάββατο 13 Ιουνίου. Πάλεψε επί μία εβδομάδα με τον θάνατο, από την ημέρα εισαγωγής τους λόγω αναπνευστικού προβλήματος.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Δευτέρα στις 5 μμ από τον ΙΝ Αγ. Δημητρίου και η ταφή της σορού του στο κοιμητήριο του ΙΝ Παγ. Αλεξιωτίσσης.
Το επάγγελμα του Αντ. Πριονά, ήταν Σημειωτής στο Λιμάνι Πατρών, όπου υπήρξε συνδικαλιστής επί πολλά έτη. Ήταν απόγονος του συνδικαλιστή Λιμένος Πατρών Δημήτρη Πριονά, συνεργάτη του υπουργού Δημητράτου.
Διέμενε στην οδό Παπαδιαμαντοπούλου 97 και είχε ιδιαίτερη κλίση προς την ζωγραφική και το σκίτσο και προήρχετο από οικογένεια με τέσσερα αδέλφια. Άφησε εν ζωή την σύζυγό του, μία κόρη, δύο εγγόνια και τέσσερα δισέγγονα.
Υπήρξε ιστορικό πρόσωπο της κατοχικής εποχής, συνεργάτης της βρετανικής αποστολής στην Πάτρα και αυτόπτης μάρτυρας του εγκλήματος της εκτέλεσης των 120 πατριωτών από τις φυλακές Αγ
. Τριάδας Αγρινίου, από το εκεί Ευζωνικό Τάγμα, κατά διαταγή του στρατηγού Λούντβιχ, της 104 Μεραρχίας Καταδρομών, την Μ. Παρασκευή 14 Απριλίου 1944. Ήταν νεολαίος στρατευμένος αρχικά στην Πάτρα και μετά ως διερμηνέας γερμανικής γλώσσας μετατεθείς στο Αγρίνιο.
Δεν δίστασε να καταδικάσει τα εγκλήματα των Ταγμάτων και να αναγνωρίσει την προσφορά της ΕΛΑΣίτικης Αντίστασης κατά του καταχτητή, παρ' ότι ευρέθη στο αντίθετο στρατόπεδο. Και μάλιστα στο τέλος της Κατοχής συνεργάστηκε με την Αντίσταση.
Ακόμη αξιόλογη είναι η μαρτυρία του για τον θάνατο του καταδότη Ελπιδοφόρου, που δρούσε στην Πάτρα την ίδια εποχή. Όπως επίσης και για το παράτολμο χτύπημα ομάδας του ΕΛΑΣ υπό τον καπετάν Νικήτα Πολυκράτη, τυπογράφο από τα Προσφυγικά.
Για το συμβάν αυτό παρατίθεται η αξιοπρόσεκτη σχετική αφήγηση του αείμνηστου Αντ. Πριονά, όπως θα δημοσιευτεί στην ετοιμαζόμενη Γ΄ έκδοση, του βιβλίου «Η Πάτρα στην Κατοχή και στην Αντίσταση», του Γ. Μόσχου, από τον εκδοτικό οίκο Γιάννη Πικραμένου:
Ο Νικήτας χτυπά τους τσολιάδες στη βάση τους, στου Βουδ (3-6-44)
Με στολή της ΕΟΝ, στο Αγρίνιο.
Το πρωί της 3 Ιουνίου 1944, πριν ξημερώσει, με οδηγούς ζευγάρι Πατρινών συναγωνιστών, ο Νικήτας μπήκε στην Πάτρα, από την Εγλυκάδα, επικεφαλής 11 ανδρών. Πήγε να χτυπήσει το ευζωνικό Σύνταγμα μέσα στην έδρα του, στου Βουδ, πιστεύοντας ότι οι άνδρες του ήσαν όλοι μέσα στο στρατόπεδο. Όμως είχαν φύγει για βολή στην Αρόη αφήνοντας την ομάδα Υπηρεσίας. Άφησαν οι αντάρτες τα άλογά τους στον Αη-Γιάννη και φορώντας στολές του 5/42, έβαλαν μπροστά έναν αντάρτη ντυμένο με ίδια στολή και προχώρησαν. Οι Πατρινοί που προηγουμένως τους είχαν δει στο δρόμο, αναγνώρισαν τον Νικήτα και πήγαιναν κοντά τους χειροκροτώντας τους. Οι αντάρτες φορούσαν τα σκουφιά τους ανάποδα με το σήμα του ΕΛΑΣ στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
«Μόλις πλησιάζουν στο μπλόκο που είχαν οι εύζωνοι μεταξύ στρατοπέδου και βίλας του Βουδ, στην αρχή της οδού Γ. Ολυμπίου, φρουρός ήταν ένας τσολιάς ονόματι Γιώργος Κλάδης από την Ζάκυνθο, από αυτούς που είχε καλέσει ο Κουρκουλάκος στην Πάτρα, λέγοντάς τους ότι θα είναι ασφαλείς στην πόλη», διηγείται ο εύζωνας Αντ. Πριονάς.
«Ο Κλάδης τους κοιτάζει και παραξενεύεται. Συνάδελφε έγινε το προσκλητήριο, τον ρωτούν, άνοιξέ μας να μπούμε, του λένε. Έχει γίνει εδώ και τόση ώρα, τους λέει και τους ρωτάει. Που ήσαστε τέτοια ώρα; Ήταν ώρα 8 περίπου. Θα περάστε στρατοδικείο, γιατί αργήσατε; Ε, μη ρωτάς, του απαντούν. Ο Κλάδης είδε τα όπλα που κρατούσαν ότι ήσαν γερμανικά αυτόματα και παραξενεύτηκε, γιατί οι του 5/42 είχαν εγγλέζικα, στεν. Ε, ρε σαν ξένη φυλή μοιάζετε, τους είπε. Όπως άνοιγε την πόρτα του μπλόκου να περάσουν, ρώτησε έναν τσολιά στον απάνω όροφο, που έδενε το πολυβόλο του: Ρε συνάδελφε, δικοί σας είναι αυτοί; Βρε δεν βλέπεις, είναι αντάρτες, του απάντησε. Πήδηξε μέσα στο στρατόπεδο ο Κλάδης να σωθεί. Του έριξαν οι αντάρτες και τον τραυμάτισαν. Στον απάνω όροφο, οι τσολιάδες δεν έριξαν, όταν δέχθηκαν επίθεση με χειροβομβίδες».
Οι αντάρτες χτύπησαν και στο απέναντι μέρος του στρατώνα τις εγκαταστάσεις με ζώα των γερμανών. Σκότωσαν έναν Γερμανό και κάποια άλογα. Κι έφυγαν σπέρνοντας τρόμο στους ευζώνους και στην γύρω περιοχή που ήταν γερμανοκρατούμενη. Ο Κουρκουλάκος θέλησε να κρεμάσει κρατούμενους αγωνιστές, την άλλη μέρα για αντίποινα. Οι Γερμανοί δεν το ενέκριναν. Οι εύζωνοι είχαν και έναν νεκρό, τον 35χρονο Παράσχη Παναγιώτη από το Βουγιάτο Ζακύνθου. Γιαυτό το κατόρθωμα η III Μεραρχία του ΕΛΑΣ με Ημερησία Διαταγή στις 16 Ιουνίου 44 ποίησε εύφημο μνεία στους μαχητές του ΕΛΑΣ και στους δύο οδηγούς των.
Τέτοια παράτολμα χτυπήματα έκαναν οι ΕΛΑΣίτες στους ευζώνους κι άλλα, όπως μέσα σε κέντρο διασκεδάσεων ευζώνων στους οποίους έριξαν χειροβομβίδες, στο Ψαροφάι που αιχμαλώτισαν φυλάκιο ευζώνων και άλλα.
Πηγή: istologio G Mosxou
xespao
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Δευτέρα στις 5 μμ από τον ΙΝ Αγ. Δημητρίου και η ταφή της σορού του στο κοιμητήριο του ΙΝ Παγ. Αλεξιωτίσσης.
Το επάγγελμα του Αντ. Πριονά, ήταν Σημειωτής στο Λιμάνι Πατρών, όπου υπήρξε συνδικαλιστής επί πολλά έτη. Ήταν απόγονος του συνδικαλιστή Λιμένος Πατρών Δημήτρη Πριονά, συνεργάτη του υπουργού Δημητράτου.
Διέμενε στην οδό Παπαδιαμαντοπούλου 97 και είχε ιδιαίτερη κλίση προς την ζωγραφική και το σκίτσο και προήρχετο από οικογένεια με τέσσερα αδέλφια. Άφησε εν ζωή την σύζυγό του, μία κόρη, δύο εγγόνια και τέσσερα δισέγγονα.
Υπήρξε ιστορικό πρόσωπο της κατοχικής εποχής, συνεργάτης της βρετανικής αποστολής στην Πάτρα και αυτόπτης μάρτυρας του εγκλήματος της εκτέλεσης των 120 πατριωτών από τις φυλακές Αγ
Δεν δίστασε να καταδικάσει τα εγκλήματα των Ταγμάτων και να αναγνωρίσει την προσφορά της ΕΛΑΣίτικης Αντίστασης κατά του καταχτητή, παρ' ότι ευρέθη στο αντίθετο στρατόπεδο. Και μάλιστα στο τέλος της Κατοχής συνεργάστηκε με την Αντίσταση.
Ακόμη αξιόλογη είναι η μαρτυρία του για τον θάνατο του καταδότη Ελπιδοφόρου, που δρούσε στην Πάτρα την ίδια εποχή. Όπως επίσης και για το παράτολμο χτύπημα ομάδας του ΕΛΑΣ υπό τον καπετάν Νικήτα Πολυκράτη, τυπογράφο από τα Προσφυγικά.
Για το συμβάν αυτό παρατίθεται η αξιοπρόσεκτη σχετική αφήγηση του αείμνηστου Αντ. Πριονά, όπως θα δημοσιευτεί στην ετοιμαζόμενη Γ΄ έκδοση, του βιβλίου «Η Πάτρα στην Κατοχή και στην Αντίσταση», του Γ. Μόσχου, από τον εκδοτικό οίκο Γιάννη Πικραμένου:
Ο Νικήτας χτυπά τους τσολιάδες στη βάση τους, στου Βουδ (3-6-44)
Με στολή της ΕΟΝ, στο Αγρίνιο.
Το πρωί της 3 Ιουνίου 1944, πριν ξημερώσει, με οδηγούς ζευγάρι Πατρινών συναγωνιστών, ο Νικήτας μπήκε στην Πάτρα, από την Εγλυκάδα, επικεφαλής 11 ανδρών. Πήγε να χτυπήσει το ευζωνικό Σύνταγμα μέσα στην έδρα του, στου Βουδ, πιστεύοντας ότι οι άνδρες του ήσαν όλοι μέσα στο στρατόπεδο. Όμως είχαν φύγει για βολή στην Αρόη αφήνοντας την ομάδα Υπηρεσίας. Άφησαν οι αντάρτες τα άλογά τους στον Αη-Γιάννη και φορώντας στολές του 5/42, έβαλαν μπροστά έναν αντάρτη ντυμένο με ίδια στολή και προχώρησαν. Οι Πατρινοί που προηγουμένως τους είχαν δει στο δρόμο, αναγνώρισαν τον Νικήτα και πήγαιναν κοντά τους χειροκροτώντας τους. Οι αντάρτες φορούσαν τα σκουφιά τους ανάποδα με το σήμα του ΕΛΑΣ στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
«Μόλις πλησιάζουν στο μπλόκο που είχαν οι εύζωνοι μεταξύ στρατοπέδου και βίλας του Βουδ, στην αρχή της οδού Γ. Ολυμπίου, φρουρός ήταν ένας τσολιάς ονόματι Γιώργος Κλάδης από την Ζάκυνθο, από αυτούς που είχε καλέσει ο Κουρκουλάκος στην Πάτρα, λέγοντάς τους ότι θα είναι ασφαλείς στην πόλη», διηγείται ο εύζωνας Αντ. Πριονάς.
«Ο Κλάδης τους κοιτάζει και παραξενεύεται. Συνάδελφε έγινε το προσκλητήριο, τον ρωτούν, άνοιξέ μας να μπούμε, του λένε. Έχει γίνει εδώ και τόση ώρα, τους λέει και τους ρωτάει. Που ήσαστε τέτοια ώρα; Ήταν ώρα 8 περίπου. Θα περάστε στρατοδικείο, γιατί αργήσατε; Ε, μη ρωτάς, του απαντούν. Ο Κλάδης είδε τα όπλα που κρατούσαν ότι ήσαν γερμανικά αυτόματα και παραξενεύτηκε, γιατί οι του 5/42 είχαν εγγλέζικα, στεν. Ε, ρε σαν ξένη φυλή μοιάζετε, τους είπε. Όπως άνοιγε την πόρτα του μπλόκου να περάσουν, ρώτησε έναν τσολιά στον απάνω όροφο, που έδενε το πολυβόλο του: Ρε συνάδελφε, δικοί σας είναι αυτοί; Βρε δεν βλέπεις, είναι αντάρτες, του απάντησε. Πήδηξε μέσα στο στρατόπεδο ο Κλάδης να σωθεί. Του έριξαν οι αντάρτες και τον τραυμάτισαν. Στον απάνω όροφο, οι τσολιάδες δεν έριξαν, όταν δέχθηκαν επίθεση με χειροβομβίδες».
Οι αντάρτες χτύπησαν και στο απέναντι μέρος του στρατώνα τις εγκαταστάσεις με ζώα των γερμανών. Σκότωσαν έναν Γερμανό και κάποια άλογα. Κι έφυγαν σπέρνοντας τρόμο στους ευζώνους και στην γύρω περιοχή που ήταν γερμανοκρατούμενη. Ο Κουρκουλάκος θέλησε να κρεμάσει κρατούμενους αγωνιστές, την άλλη μέρα για αντίποινα. Οι Γερμανοί δεν το ενέκριναν. Οι εύζωνοι είχαν και έναν νεκρό, τον 35χρονο Παράσχη Παναγιώτη από το Βουγιάτο Ζακύνθου. Γιαυτό το κατόρθωμα η III Μεραρχία του ΕΛΑΣ με Ημερησία Διαταγή στις 16 Ιουνίου 44 ποίησε εύφημο μνεία στους μαχητές του ΕΛΑΣ και στους δύο οδηγούς των.
Τέτοια παράτολμα χτυπήματα έκαναν οι ΕΛΑΣίτες στους ευζώνους κι άλλα, όπως μέσα σε κέντρο διασκεδάσεων ευζώνων στους οποίους έριξαν χειροβομβίδες, στο Ψαροφάι που αιχμαλώτισαν φυλάκιο ευζώνων και άλλα.
Πηγή: istologio G Mosxou
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΧΡΟΝΟ-ΡΕΚΟΡ ΚΑΙ... ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ Ο ΜΑΝΙΑΤΗΣ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
