2015-06-27 11:37:11
“Το ‘πε το ‘πε ο παπαγάλος” τραγουδούσε ο Λευτέρης Πανταζής στη δεκαετία του 1980 βάζοντας φωτιά στις πίστες. Πώς όμως ο παπαγάλος μπορεί και μιμείται πιστά τους ήχους του περιβάλλοντός του προδίδοντας συχνά ανομολόγητα μυστικά;
Διεθνής επιστημονική ομάδα αμερικανών και ευρωπαίων ερευνητών με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή νευροβιολογίας Έριχ Τζάρβις του Πανεπιστημίου Ντιουκ της Βόρειας Καρολίνα ανακάλυψαν μια μοναδική δομή σε περιοχή του εγκεφάλου των εξωτικών πτηνών η οποία τους επιτρέπει να παπαγαλίζουν τους ήχους που ακούνε.
Ειδικότερα, ορισμένες συνάψεις στον εγκέφαλο των παπαγάλων διπλασιάστηκαν πριν από τουλάχιστον 29 εκατομμύρια χρόνια εξέλιξη που τους επέτρεψε να αντιγράφουν ήχους και να τους επεξεργάζονται στα νευρωνικά κέντρα τους.
Η εξέταση των εγκεφάλων νεκρών παπαγάλων αποκάλυψε ότι ένα συγκεκριμένο γονίδιο, το PVALB, ενεργοποιείται σε διαφορετικά επίπεδα μέσα σε δύο διακριτές περιοχές αυτού που οι επιστήμονες θεωρούν ως το κέντρο του “κελαηδίσματος” των ωδικών πτηνών. Κάποιες φορές, το γονίδιο ενεργοποιήθηκε στο σφαιρικό κέντρο των πυρήνων. Αλλά άλλες φορές, ήταν ενεργό μόνο στο εξωτερικό περίβλημα των κυττάρων που περιβάλλουν τον πυρήνα.
Μια πιο προσεκτική ματιά έδειξε ότι ο εσωτερικός πυρήνας και το εξωτερικό κέλυφος -όπως η σοκολάτα και το τραγανό περίβλημα ενός M&M—διαφέρουν σε πολλά σημεία. Ενώ ο εσωτερικός πυρήνας του παπαγάλου μοιάζει με αυτόν των άλλων πουλιών, το πρόσθετο εξωτερικό κέλυφος αναπτύσσει διαφοροποιημένη δραστηριότητα σε διάφορα επίπεδα. Επίσης, συνδέεται με τον υπόλοιπο εγκέφαλο με διαφορετικούς τρόπους από τον πυρήνα και περιέχει κύτταρα που φάνηκαν “περίεργα” στο μικροσκόπιο.
Οι μιμητικές ικανότητες του παπαγάλου -πέρα από έμπνευση για τον λαϊκό στιχουργό- αποτελούν εργαλείο επικοινωνίας για τα πουλιά στη φύση και τα βοηθούν στο ζευγάρωμα, στην προειδοποίηση για εχθρούς, στην υπεράσπιση εδαφών και στην ταυτοποίηση του ενός από το άλλο.
Στη φύση είναι ελάχιστα τα ζώα -κυρίως πρόκειται για πουλιά όπως τα κολίβρια- που μπορούν να μιμηθούν ήχους και φωνές.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι μια ανάλογη μιμητική δυνατότητα που προέκυψε στον άνθρωπο από μια παρεμφερή αντιγραφή ορισμένων εγκεφαλικών κυκλωμάτων. Ωστόσο, παραμένει άγνωστο πώς και γιατί αυτό συνέβη.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση “PLoS One”.
Πηγή Tromaktiko
Διεθνής επιστημονική ομάδα αμερικανών και ευρωπαίων ερευνητών με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή νευροβιολογίας Έριχ Τζάρβις του Πανεπιστημίου Ντιουκ της Βόρειας Καρολίνα ανακάλυψαν μια μοναδική δομή σε περιοχή του εγκεφάλου των εξωτικών πτηνών η οποία τους επιτρέπει να παπαγαλίζουν τους ήχους που ακούνε.
Ειδικότερα, ορισμένες συνάψεις στον εγκέφαλο των παπαγάλων διπλασιάστηκαν πριν από τουλάχιστον 29 εκατομμύρια χρόνια εξέλιξη που τους επέτρεψε να αντιγράφουν ήχους και να τους επεξεργάζονται στα νευρωνικά κέντρα τους.
Η εξέταση των εγκεφάλων νεκρών παπαγάλων αποκάλυψε ότι ένα συγκεκριμένο γονίδιο, το PVALB, ενεργοποιείται σε διαφορετικά επίπεδα μέσα σε δύο διακριτές περιοχές αυτού που οι επιστήμονες θεωρούν ως το κέντρο του “κελαηδίσματος” των ωδικών πτηνών. Κάποιες φορές, το γονίδιο ενεργοποιήθηκε στο σφαιρικό κέντρο των πυρήνων. Αλλά άλλες φορές, ήταν ενεργό μόνο στο εξωτερικό περίβλημα των κυττάρων που περιβάλλουν τον πυρήνα.
Μια πιο προσεκτική ματιά έδειξε ότι ο εσωτερικός πυρήνας και το εξωτερικό κέλυφος -όπως η σοκολάτα και το τραγανό περίβλημα ενός M&M—διαφέρουν σε πολλά σημεία. Ενώ ο εσωτερικός πυρήνας του παπαγάλου μοιάζει με αυτόν των άλλων πουλιών, το πρόσθετο εξωτερικό κέλυφος αναπτύσσει διαφοροποιημένη δραστηριότητα σε διάφορα επίπεδα. Επίσης, συνδέεται με τον υπόλοιπο εγκέφαλο με διαφορετικούς τρόπους από τον πυρήνα και περιέχει κύτταρα που φάνηκαν “περίεργα” στο μικροσκόπιο.
Οι μιμητικές ικανότητες του παπαγάλου -πέρα από έμπνευση για τον λαϊκό στιχουργό- αποτελούν εργαλείο επικοινωνίας για τα πουλιά στη φύση και τα βοηθούν στο ζευγάρωμα, στην προειδοποίηση για εχθρούς, στην υπεράσπιση εδαφών και στην ταυτοποίηση του ενός από το άλλο.
Στη φύση είναι ελάχιστα τα ζώα -κυρίως πρόκειται για πουλιά όπως τα κολίβρια- που μπορούν να μιμηθούν ήχους και φωνές.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι μια ανάλογη μιμητική δυνατότητα που προέκυψε στον άνθρωπο από μια παρεμφερή αντιγραφή ορισμένων εγκεφαλικών κυκλωμάτων. Ωστόσο, παραμένει άγνωστο πώς και γιατί αυτό συνέβη.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση “PLoS One”.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
6694 - Πατρικές συμβουλές από την έρημο του Αγίου Όρους
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
