2015-06-28 02:01:06
Προσαρμοσμένη στη σύγχρονη Ελλάδα, η ανατρεπτική «Μήδεια» του Μποστ παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Θανάση Παπαγεωργίου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, στο Ηρώδειο, στις 26 και 27 Ιουνίου, στις 9 το βράδυ.
Τι συμβαίνει, όταν η Μήδεια, μια καλόγρια, ένας καλόγερος, ο Ιάσων, αλλά και ο ίδιος ο Ευριπίδης συναντιούνται στη σύγχρονη Ελλάδα, κουβαλώντας το παρελθόν και το παρόν τους; Άλλαξε, άραγε, κάτι στην ελληνική κοινωνία από το 1993, όταν πρωτοπαρουσιάστηκε η «Μήδεια» του Μποστ, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία; Γιατί ο Έλληνας χαίρεται να μαστιγώνεται από το καυστικό χιούμορ του Μποστ; Μήπως, επειδή παραμένουμε παιδιά και μας αρέσει να μας τα «ψέλνουν»; Τι είναι αυτό, που κάνει μερικά έργα να παραμένουν «αθάνατα»;
«Θα οργίαζε η γραφίδα του με αυτά, που συμβαίνουν σήμερα»
«Φέτος, επαναλαμβάνουμε, μετά από είκοσι χρόνια, μια εμβληματική παράσταση που άφησε εποχή, μια κωμωδία που, το 1993, που πρωτοανέβηκε, την παρακολούθησαν 60.000 άτομα σε όλη την Ελλάδα, πρωτοφανής αριθμός για τα θεατρικά δεδομένα» σημειώνει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου για τη «Μήδεια», που ανεβαίνει με τους ίδιους βασικούς συντελεστές εκείνης της εποχής, τη Λήδα Πρωτοψάλτη, τον Θανάση Παπαγεωργίου, τον Παύλο Ορκόπουλο, τη Νίκη Χαντζίδου, την Ευδοκία Σουβατζή, την Εύα Καμινάρη και άλλα νεότερα παιδιά.
«Από το 1987, που πρωτοσυνεργαστήκαμε με τον Μποστ, του λέγαμε συνέχεια “γράψε κάτι καινούργιο Μέντη”, κι εκείνος μας ζητούσε να του δώσουμε θέματα και ιδέες
. Το ένα το εύρισκε ανούσιο, το άλλο χιλιοειπωμένο, το τρίτο δεν του φαινότανε αστείο. Μέχρι που έπεσε η ιδέα για μια τραγωδία. Αλλά, από όσες τραγωδίες του προτείναμε, καμιά δεν του έκανε εκείνο το γνωστό “κλικ”, που θα τον ερέθιζε. Μέχρι που έπεσε η ιδέα της “Μήδειας” του Ευριπίδη. “Αυτή μάλιστα, έχει και φόνους!”. Και, στο μυαλό του, γεννήθηκε η “Μήδεια”» θυμάται χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης και συνεχίζει: «Αν ο Μποστ ζούσε μερικά χρόνια ακόμη, δεν θα έμενε τίποτα όρθιο για κανέναν μεγάλο συγγραφέα. Θα τους είχε διορθώσει όλους, κοιτάζοντάς τους μέσα από το σατιρικό εκείνο πρίσμα, που μόνο αυτός διέθετε, για να σχολιάζει ό,τι είχε συμβεί στην ιστορία, από καταβολής της ανθρωπότητας. Και θα οργίαζε η γραφίδα του με αυτά, που συμβαίνουν σήμερα.
Το μεγαλείο της Φαντασίας τιμούμε, κάθε φορά που ανεβάζουμε έργο του. Το μεγαλείο της Σύλληψης. Το μεγαλείο της Ευστροφίας.
Κάθε εστία πολιτισμού βοηθάει να αντεπεξέλθουμε ευκολότερα αυτήν τη μαύρη εποχή, που έχουμε καταδικαστεί να ζούμε. Γιατί, μόνο με ένα καθαρό μυαλό, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πρωτοφανή επίθεση, που δέχεται η αξιοπρέπειά μας».
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου, μουσική: Βασίλης Δημητρίου, σκηνικό - κοστούμια: Μποστ, επιμέλεια: Λέα Κούση, χορογραφίες: Μαρία Αλβανού. Ερμηνεύουν: Λήδα Πρωτοψάλτη, Θανάσης Παπαγεωργίου, Παύλος Ορκόπουλος, Ευδοκία Σουβατζή, Εύα Καμινάρη, Θοδωρής Τούμπανος και 7μελής χορός.
Πηγή Tromaktiko
Τι συμβαίνει, όταν η Μήδεια, μια καλόγρια, ένας καλόγερος, ο Ιάσων, αλλά και ο ίδιος ο Ευριπίδης συναντιούνται στη σύγχρονη Ελλάδα, κουβαλώντας το παρελθόν και το παρόν τους; Άλλαξε, άραγε, κάτι στην ελληνική κοινωνία από το 1993, όταν πρωτοπαρουσιάστηκε η «Μήδεια» του Μποστ, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία; Γιατί ο Έλληνας χαίρεται να μαστιγώνεται από το καυστικό χιούμορ του Μποστ; Μήπως, επειδή παραμένουμε παιδιά και μας αρέσει να μας τα «ψέλνουν»; Τι είναι αυτό, που κάνει μερικά έργα να παραμένουν «αθάνατα»;
«Θα οργίαζε η γραφίδα του με αυτά, που συμβαίνουν σήμερα»
«Φέτος, επαναλαμβάνουμε, μετά από είκοσι χρόνια, μια εμβληματική παράσταση που άφησε εποχή, μια κωμωδία που, το 1993, που πρωτοανέβηκε, την παρακολούθησαν 60.000 άτομα σε όλη την Ελλάδα, πρωτοφανής αριθμός για τα θεατρικά δεδομένα» σημειώνει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου για τη «Μήδεια», που ανεβαίνει με τους ίδιους βασικούς συντελεστές εκείνης της εποχής, τη Λήδα Πρωτοψάλτη, τον Θανάση Παπαγεωργίου, τον Παύλο Ορκόπουλο, τη Νίκη Χαντζίδου, την Ευδοκία Σουβατζή, την Εύα Καμινάρη και άλλα νεότερα παιδιά.
«Από το 1987, που πρωτοσυνεργαστήκαμε με τον Μποστ, του λέγαμε συνέχεια “γράψε κάτι καινούργιο Μέντη”, κι εκείνος μας ζητούσε να του δώσουμε θέματα και ιδέες
Το μεγαλείο της Φαντασίας τιμούμε, κάθε φορά που ανεβάζουμε έργο του. Το μεγαλείο της Σύλληψης. Το μεγαλείο της Ευστροφίας.
Κάθε εστία πολιτισμού βοηθάει να αντεπεξέλθουμε ευκολότερα αυτήν τη μαύρη εποχή, που έχουμε καταδικαστεί να ζούμε. Γιατί, μόνο με ένα καθαρό μυαλό, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πρωτοφανή επίθεση, που δέχεται η αξιοπρέπειά μας».
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου, μουσική: Βασίλης Δημητρίου, σκηνικό - κοστούμια: Μποστ, επιμέλεια: Λέα Κούση, χορογραφίες: Μαρία Αλβανού. Ερμηνεύουν: Λήδα Πρωτοψάλτη, Θανάσης Παπαγεωργίου, Παύλος Ορκόπουλος, Ευδοκία Σουβατζή, Εύα Καμινάρη, Θοδωρής Τούμπανος και 7μελής χορός.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
