2015-06-28 15:32:24
Δούλεψαν μια ολόκληρη ζωή σκληρά και αποσταμένα. Πολέμησαν για την Ελλάδα και την ελευθερία της. Ανάθρεψαν τα παιδιά τους και τα σπούδασαν με δυσκολίες, «βγάζοντας» στην κοινωνία επιστήμονες. Δε ζητούν ανταλλάγματα για όσα έχουν προσφέρει, αλλά, δεν περίμεναν ότι, δεν θα μπορούσαν να έχουν ούτε τα αυτονόητα, όπως είναι η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας. Και δε μιλάμε για ένα χωριό που έχει 10-20 ψυχές, που κι αυτοί έχουν δικαίωμα…Μιλάμε για τοΚούμανη, ένα από τα κεφαλοχώρια του παλιού Δήμου Φολόης (σημερινού Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας) με 500 μόνιμους κατοίκους, που έχουν να…δουν γιατρό, έναν ολόκληρο χρόνο.
Μέχρι και πριν ένα χρόνο, ο αγροτικός γιατρός, επισκεπτόταν το χωριό δυο φορές την εβδομάδα, εξυπηρετώντας τους κατοίκους, είτε με ιατρικές πράξεις και συμβουλές, είτε - κυρίως - συνταγογραφώντας τα φάρμακά τους. Η θητεία του γιατρού ολοκληρώθηκε και από τότε το χωριό - όπως συμβαίνει σε πολλά χρονιά - έμειναν χωρίς γιατρό. Από τότε και μέχρι σήμερα, μια φορά τον μήνα ή το δίμηνο, όταν υπήρχε δυνατότητα από το Κέντρο Υγείας - αφού και οι δικοί του γιατροί «οργώνουν» όλα τα χωριά και κάνουν και τις εφημερίες τους στο Νοσοκομείο του Πύργου - επισκεπτόταν το χωριό γιατρός. Αλλά, αυτό, δεν είναι λύση. Είναι απλά «παυσίπονο».
Με ταξί για μια συνταγή Χωρίς γιατρό στο χωριό, οι κάτοικοι αναγκάζονται να πηγαίνουν στο Κέντρο Υγείας Αρχαίας Ολυμπίας ή στο Νοσοκομείο του Πύργου για να συνταγογραφήσουν τα φάρμακά τους. Φυσικά, οι περισσότεροι είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας και χωρίς δικό τους μεταφορικό μέσο. Όσοι έχουν ακόμα τις δυνάμεις και τις αντοχές για «ταξίδι» - αφού για να φτάσουν μέχρι την Ολυμπία είναι 40 περίπου χιλιόμετρα και ο Πύργος γύρω στα 60 - αν επιλέξουν τη συγκοινωνία, μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους, η ώρα έχει περάσει και τα νούμερα προτεραιότητας έχουν τελειώσει. Κι αν περιμένουν μέχρι το μεσημέρι για να εξυπηρετηθούν, το πιο πιθανό είναι να χάσουν το λεωφορείο της επιστροφής και να φύγουν και άπραγοι. Έτσι, μισθώνουν από τη αρχή ταξί για να κάνουν τη δουλειά τους…
Και όσοι δεν μπορούν να κάνουν ούτε αυτό, ζητούν από τους νεότερους - αυτούς που διαθέτουν οχήματα - όταν και αν πάνε στον Πύργο και στην Ολυμπία, να τους εξυπηρετήσουν και να τους «γράψουν» τα φάρμακά τους.
Κι αν τύχει κάτι έκτακτο…
Όλα αυτά για μια συνταγή, για να μπορέσουν να πάρουν τα φάρμακά τους με «συμμετοχή» αφού οι συντάξεις που παίρνουν πια, δε φτάνουν ούτε για να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους, πόσο μάλλον για να πληρώνουν κανονικά τα φάρμακά τους.
Αν λοιπόν τύχει κάποιο έκτακτο περιστατικό που χρήζει ιατρικής βοήθειας, τότε…κάνουν τον σταυρό τους να είναι πρωί αλλά και ημέρα που υπάρχει γιατρός στο Λάλα (σ.σ γιατί κάποιες ημέρες ο γιατρός επισκέπτεται και άλλα χωριά), ή να φτάσουν έγκαιρα στην Ολυμπία και στον Πύργο. Και όσο το καλοκαίρι προχωρά και ο πληθυσμός αυξάνεται με την επίσκεψη και των ετεροδημοτών και των μικρών παιδιών που φτάνουν στο χωριό για τις διακοπές τους και «ξεχύνονται» στους δρόμους και στις αλάνες για να παίξουν, τότε ο κίνδυνος για την πρόκληση ατυχήματος είναι αυξημένος.
Ευτυχώς - λένε οι κάτοικοι - στο χωριό υπάρχει Φαρμακείο, με τον φαρμακοποιό να προσπαθεί να βοηθήσει τους κατοίκους όσο μπορεί. Αλλά κι αυτός δεν είναι γιατρός…
Άγονες οι προκηρύξεις
Κι ενώ στο χωριό υπάρχει ιατρείο και κατά καιρούς γίνονται προκηρύξεις για την πλήρωση της θέσης, αυτές αποβαίνουν πάντα άγονες, αφού οι γιατροί δεν έχουν κίνητρα να μεταβούν σ’ ένα χωριό τόσο μακριά από το κέντρο, όταν ο μισθός που θα παίρνουν, μετά βίας θα αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες τις μετακίνησης. Κι επιπλέον δεν έχουν άλλο «κίνητρο», όπως για παράδειγμα την παραπάνω μοριοδότηση, αφού, η εν λόγω περιοχή δεν είναι ενταγμένη στις «προβληματικές και άγονες», όπως αυτές καθορίζονται από το σχετικό Π.Δ, έστω κι αν στην πραγματικότητα είναι και τα δυο.
«Είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα για το οποίο έχουμε επανειλημμένα ενοχλήσει τις αρμόδιες αρχές, την πολιτική και φυσική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, που υπόσχονται ότι θα προχωρήσουν στην κάλυψη των κενών θέσεων των γιατρών, όχι μόνο στο Κούμανι αλλά και σε όλα τα χωριά του δήμου μας, που υπάρχει αντίστοιχο πρόβλημα. Ωστόσο, οι προκηρύξεις αποβαίνουν άγονες και δεν εκδηλώνεται ενδιαφέρον γιατί έχουν μειωθεί σημαντικά και οι αποδοχές τους. Βέβαια, η Προϊσταμένη του Κέντρου Υγείας κ.Καπόμπαση, προσπαθεί να στέλνει ένα γιατρό κάθε φορά που υπάρχει δυνατότητα, τουλάχιστον να συνταγογραφεί. Εμείς θα κάνουμε νέα επαφή με τον Διοικητή της 6ης ΥΠΕ και το Υπουργείο Υγείας για να δοθεί λύση στο σοβαρό αυτό πρόβλημα», εξηγεί ο αντιδήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας, Πέτρος Γιαννακόπουλος.
Απογοήτευση, αγανάκτηση, οργή!
Γιώργος Βερβίτας
«Γιατρός δεν υπάρχει εδώ, παραπάνω από ένα χρόνο. Πάμε στην Ολυμπία και στον Πύργο και πληρώνουμε τον γιατρό να μας τα γράψει για να πάρουμε τα φάρμακά μας. Κι αν εξυπηρετηθούμε. Γιατί μια φορά που πήγα στο Κέντρο Υγείας Σάββατο, μου είπε ο γιατρός που δεν μπορεί να γράψει γιατί τελείωσαν τα νούμερα. Έτσι, ήρθα και τα πλήρωσα κανονικά. Οι αρμόδιοι μας λένε ότι δεν υπάρχει γιατρός να στείλουν».
Γιώργος Τσακριλής
«Δεν έχουμε γιατρό εδώ και ένα χρόνο και ταλαιπωρούνται όλοι οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι αναγκάζονται να πηγαίνουν στον Πύργο και στην Αρχαία Ολυμπία για να γράψουν τα φάρμακά τους. Αλλά και να καταφέρουν να φτάσουν, συνήθως έχουν εξαντληθεί τα νούμερα προτεραιότητας, με αποτέλεσμα να φεύγουν άπραγοι. Ο γιατρός χρειάζεται γιατί υπάρχουν πολλοί μεγάλοι άνθρωποι και δεν υπάρχει βοήθεια. Ο φαρμακοποιός κάνει ότι μπορεί, μας βοηθάει, αλλά δεν είναι γιατρός ο άνθρωπος…Θα πεθάνει κανένας άνθρωπος στο δρόμο».
Γιώργος Νιώτης
«Να πάνε όλοι να πνιγούν. Δεν θέλουμε τίποτα…ούτε γιατρό, ούτε τίποτα. Παπά να μας στείλουν μόνο γιατί δε φτάνει ένας, δεν προλαβαίνει…Μας έχουν εγκαταλείψει. Μόνο να έρθουν να τους ψηφίσουμε ξέρουν…»
Αντωνία Νιώτη
«Μαύρα κι άραχνα τα βγάζουμε. Γιατρό δεν έχουμε να μας κάνει μια ένεση…Παίρνω 340 ευρώ το μήνα σύνταξη και δίνω τα 80 ευρώ για φάρμακα. Έχω δεν έχω, θα τα δώσω αφού δεν υπάρχει γιατρός για να τα γράψει».
Χρήστος Καρκούλιας
«Δεν χρειάζεται γιατρός, είμαστε όλοι νέοι. Εγώ είμαι 90 χρόνων…θέλω γιατρό; Να φύγω θέλω, να πάω στους πολλούς. Γι’ αυτό δε στέλνουν και μας κόβουν και τις συντάξεις για να μην έχουμε τη δύναμη να ζήσουμε και να φύγουμε. Ο γιατρός είναι απαραίτητος. Είμαστε γέροι άνθρωποι, που θα πάμε αν μας τύχει τίποτα; Έχω αμάξι να κινηθώ; Έχω λεφτά; Ξέρω που να πάω; Αν ήταν εδώ ο γιατρός να μου έκανε μια ένεση θα μου έγραφε δυο φάρμακα…Τώρα παίρνουμε ταξί να πάμε στην Ολυμπία και στον Πύργο και αν εξυπηρετηθούμε. Και ταλαιπωρία όλη μέρα και έξοδα».
Ελένη Βερβίτα
«Πάμε εδώθε, πάμε εκείθε, στον Πύργο και στην Ολυμπία για να γράψουμε δύο φάρμακα. Ένα χρόνο δεν έχουμε γιατρό και αν αρρωστήσουμε, πρέπει να τρέχουμε στον Πύργο».
Τρύφωνας Φιλιππόπουλος
«Οι παλαιοί πήγαιναν στην Τρίπολη - τους έστελναν στην Τρίπολη - για ένα φράγκο ταμπάκο. Και σήμερα θα πάμε για ένα κολλύριο για το μάτι, γιατί χωρίς συνταγή, πώς θα μας το δώσει ο φαρμακοποιός. Πώς να φανταζόμαστε ότι θα δουλεύαμε μια ζωή και θα φτάναμε να μην έχουμε γιατρό. Και είναι κάποιος 80-90 χρονών και πρέπει να πάει στον Πύργο. Μα είναι δυνατόν;»
Άγγελος Αναστασόπουλος
«Μας έχουν εγκαταλείψει…γιατρό δεν έχουμε, ευτυχώς έχουμε ένα φαρμακείο και εξυπηρετούμαστε…Η πενταετία που πέρασε μας κάνανε να βάλουμε την ουρά στα σκέλια και να πηγαίνουμε. Εγώ είμαι με ένα μάτι, η κυρά μου είναι 80 χρονών και έπαιρνε ένα επίδομα πολυτέκνων για τα 7 παιδιά που είχαμε, πάει κι αυτό. Παίρνουμε τρία κατοστάρικα ο καθένας για να φάμε, να πιούμε, να ντυθούμε και να καλύψουμε όλες τις υποχρεώσεις μας. Πώς να ζήσεις;Τώρα, τι θα κάνει ο Τσίπρας, δεν ξέρουμε, αλλά πάντα λέει για τους φτωχούς, γιατί είναι κι αυτός σαν εμάς. Τώρα, αν τον αφήσουν…»
Αθανάσιος Γιαννακόπουλος
«Έκαμα εγχείριση και θα πάω στην Αθήνα να με δει ο γιατρός. Μια φορά το μήνα έρχεται ο γιατρός τα γράφει, αλλά αυτό δεν είναι λύση. Ένα χρόνο έχουμε να δούμε γιατρό στο χωριό. Να εξαφανιστούν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος γιατί αυτοί κατέστρεψαν την Ελλάδα».
Παναγιώτης Παπαγιάννης
«Θέλουμε να πάμε να γράψουμε ένα φάρμακο σήμερα και δεν έχουμε που να πάμε; Στον Πύργο, πώς να πάμε; Άντε και βρήκαμε να τα γράψουμε. Αν αρρωστήσουμε και βρούμε κανέναν να μας πάει στον Πύργο, καλώς, διαφορετικά, θα «ψοφήσουμε». Και δεν είναι μόνο στο Κούμανη, είναι σε όλα τα χωριά».
Γιάννης Νιώτης
«Τα πρώτα χρόνια, είμαστε πολύ καλά, με τον γιατρό που έμενε εδώ…. Το χωριό μας έχει 500 άτομα μόνιμους κατοίκους. Πάνω από όλα είναι η υγεία και ο γιατρός χρειάζεται. Τώρα γιατί να γίνεται αυτό; Έχουμε κι άλλα προβλήματα αλλά αυτά έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Κι εδώ να μη μένει, να έρχεται τακτικά. Γιατί αν αρρωστήσουμε, μέχρι να πας στον Πύργο…».
Νικόλαος Παπαγιάννης
«Είμαστε σε τέτοια ηλικία και ανησυχούμε γιατί είμαστε και μακριά από τους γιατρούς και αν πάθουμε τίποτα, όχι μόνο εμείς, αλλά και οι νέοι, δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε…»
Πηγή: patrisnews
xespao
Μέχρι και πριν ένα χρόνο, ο αγροτικός γιατρός, επισκεπτόταν το χωριό δυο φορές την εβδομάδα, εξυπηρετώντας τους κατοίκους, είτε με ιατρικές πράξεις και συμβουλές, είτε - κυρίως - συνταγογραφώντας τα φάρμακά τους. Η θητεία του γιατρού ολοκληρώθηκε και από τότε το χωριό - όπως συμβαίνει σε πολλά χρονιά - έμειναν χωρίς γιατρό. Από τότε και μέχρι σήμερα, μια φορά τον μήνα ή το δίμηνο, όταν υπήρχε δυνατότητα από το Κέντρο Υγείας - αφού και οι δικοί του γιατροί «οργώνουν» όλα τα χωριά και κάνουν και τις εφημερίες τους στο Νοσοκομείο του Πύργου - επισκεπτόταν το χωριό γιατρός. Αλλά, αυτό, δεν είναι λύση. Είναι απλά «παυσίπονο».
Με ταξί για μια συνταγή Χωρίς γιατρό στο χωριό, οι κάτοικοι αναγκάζονται να πηγαίνουν στο Κέντρο Υγείας Αρχαίας Ολυμπίας ή στο Νοσοκομείο του Πύργου για να συνταγογραφήσουν τα φάρμακά τους. Φυσικά, οι περισσότεροι είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας και χωρίς δικό τους μεταφορικό μέσο. Όσοι έχουν ακόμα τις δυνάμεις και τις αντοχές για «ταξίδι» - αφού για να φτάσουν μέχρι την Ολυμπία είναι 40 περίπου χιλιόμετρα και ο Πύργος γύρω στα 60 - αν επιλέξουν τη συγκοινωνία, μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους, η ώρα έχει περάσει και τα νούμερα προτεραιότητας έχουν τελειώσει. Κι αν περιμένουν μέχρι το μεσημέρι για να εξυπηρετηθούν, το πιο πιθανό είναι να χάσουν το λεωφορείο της επιστροφής και να φύγουν και άπραγοι. Έτσι, μισθώνουν από τη αρχή ταξί για να κάνουν τη δουλειά τους…
Και όσοι δεν μπορούν να κάνουν ούτε αυτό, ζητούν από τους νεότερους - αυτούς που διαθέτουν οχήματα - όταν και αν πάνε στον Πύργο και στην Ολυμπία, να τους εξυπηρετήσουν και να τους «γράψουν» τα φάρμακά τους.
Κι αν τύχει κάτι έκτακτο…
Όλα αυτά για μια συνταγή, για να μπορέσουν να πάρουν τα φάρμακά τους με «συμμετοχή» αφού οι συντάξεις που παίρνουν πια, δε φτάνουν ούτε για να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους, πόσο μάλλον για να πληρώνουν κανονικά τα φάρμακά τους.
Αν λοιπόν τύχει κάποιο έκτακτο περιστατικό που χρήζει ιατρικής βοήθειας, τότε…κάνουν τον σταυρό τους να είναι πρωί αλλά και ημέρα που υπάρχει γιατρός στο Λάλα (σ.σ γιατί κάποιες ημέρες ο γιατρός επισκέπτεται και άλλα χωριά), ή να φτάσουν έγκαιρα στην Ολυμπία και στον Πύργο. Και όσο το καλοκαίρι προχωρά και ο πληθυσμός αυξάνεται με την επίσκεψη και των ετεροδημοτών και των μικρών παιδιών που φτάνουν στο χωριό για τις διακοπές τους και «ξεχύνονται» στους δρόμους και στις αλάνες για να παίξουν, τότε ο κίνδυνος για την πρόκληση ατυχήματος είναι αυξημένος.
Ευτυχώς - λένε οι κάτοικοι - στο χωριό υπάρχει Φαρμακείο, με τον φαρμακοποιό να προσπαθεί να βοηθήσει τους κατοίκους όσο μπορεί. Αλλά κι αυτός δεν είναι γιατρός…
Άγονες οι προκηρύξεις
Κι ενώ στο χωριό υπάρχει ιατρείο και κατά καιρούς γίνονται προκηρύξεις για την πλήρωση της θέσης, αυτές αποβαίνουν πάντα άγονες, αφού οι γιατροί δεν έχουν κίνητρα να μεταβούν σ’ ένα χωριό τόσο μακριά από το κέντρο, όταν ο μισθός που θα παίρνουν, μετά βίας θα αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες τις μετακίνησης. Κι επιπλέον δεν έχουν άλλο «κίνητρο», όπως για παράδειγμα την παραπάνω μοριοδότηση, αφού, η εν λόγω περιοχή δεν είναι ενταγμένη στις «προβληματικές και άγονες», όπως αυτές καθορίζονται από το σχετικό Π.Δ, έστω κι αν στην πραγματικότητα είναι και τα δυο.
«Είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα για το οποίο έχουμε επανειλημμένα ενοχλήσει τις αρμόδιες αρχές, την πολιτική και φυσική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, που υπόσχονται ότι θα προχωρήσουν στην κάλυψη των κενών θέσεων των γιατρών, όχι μόνο στο Κούμανι αλλά και σε όλα τα χωριά του δήμου μας, που υπάρχει αντίστοιχο πρόβλημα. Ωστόσο, οι προκηρύξεις αποβαίνουν άγονες και δεν εκδηλώνεται ενδιαφέρον γιατί έχουν μειωθεί σημαντικά και οι αποδοχές τους. Βέβαια, η Προϊσταμένη του Κέντρου Υγείας κ.Καπόμπαση, προσπαθεί να στέλνει ένα γιατρό κάθε φορά που υπάρχει δυνατότητα, τουλάχιστον να συνταγογραφεί. Εμείς θα κάνουμε νέα επαφή με τον Διοικητή της 6ης ΥΠΕ και το Υπουργείο Υγείας για να δοθεί λύση στο σοβαρό αυτό πρόβλημα», εξηγεί ο αντιδήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας, Πέτρος Γιαννακόπουλος.
Απογοήτευση, αγανάκτηση, οργή!
Γιώργος Βερβίτας
«Γιατρός δεν υπάρχει εδώ, παραπάνω από ένα χρόνο. Πάμε στην Ολυμπία και στον Πύργο και πληρώνουμε τον γιατρό να μας τα γράψει για να πάρουμε τα φάρμακά μας. Κι αν εξυπηρετηθούμε. Γιατί μια φορά που πήγα στο Κέντρο Υγείας Σάββατο, μου είπε ο γιατρός που δεν μπορεί να γράψει γιατί τελείωσαν τα νούμερα. Έτσι, ήρθα και τα πλήρωσα κανονικά. Οι αρμόδιοι μας λένε ότι δεν υπάρχει γιατρός να στείλουν».
Γιώργος Τσακριλής
«Δεν έχουμε γιατρό εδώ και ένα χρόνο και ταλαιπωρούνται όλοι οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι αναγκάζονται να πηγαίνουν στον Πύργο και στην Αρχαία Ολυμπία για να γράψουν τα φάρμακά τους. Αλλά και να καταφέρουν να φτάσουν, συνήθως έχουν εξαντληθεί τα νούμερα προτεραιότητας, με αποτέλεσμα να φεύγουν άπραγοι. Ο γιατρός χρειάζεται γιατί υπάρχουν πολλοί μεγάλοι άνθρωποι και δεν υπάρχει βοήθεια. Ο φαρμακοποιός κάνει ότι μπορεί, μας βοηθάει, αλλά δεν είναι γιατρός ο άνθρωπος…Θα πεθάνει κανένας άνθρωπος στο δρόμο».
Γιώργος Νιώτης
«Να πάνε όλοι να πνιγούν. Δεν θέλουμε τίποτα…ούτε γιατρό, ούτε τίποτα. Παπά να μας στείλουν μόνο γιατί δε φτάνει ένας, δεν προλαβαίνει…Μας έχουν εγκαταλείψει. Μόνο να έρθουν να τους ψηφίσουμε ξέρουν…»
Αντωνία Νιώτη
«Μαύρα κι άραχνα τα βγάζουμε. Γιατρό δεν έχουμε να μας κάνει μια ένεση…Παίρνω 340 ευρώ το μήνα σύνταξη και δίνω τα 80 ευρώ για φάρμακα. Έχω δεν έχω, θα τα δώσω αφού δεν υπάρχει γιατρός για να τα γράψει».
Χρήστος Καρκούλιας
«Δεν χρειάζεται γιατρός, είμαστε όλοι νέοι. Εγώ είμαι 90 χρόνων…θέλω γιατρό; Να φύγω θέλω, να πάω στους πολλούς. Γι’ αυτό δε στέλνουν και μας κόβουν και τις συντάξεις για να μην έχουμε τη δύναμη να ζήσουμε και να φύγουμε. Ο γιατρός είναι απαραίτητος. Είμαστε γέροι άνθρωποι, που θα πάμε αν μας τύχει τίποτα; Έχω αμάξι να κινηθώ; Έχω λεφτά; Ξέρω που να πάω; Αν ήταν εδώ ο γιατρός να μου έκανε μια ένεση θα μου έγραφε δυο φάρμακα…Τώρα παίρνουμε ταξί να πάμε στην Ολυμπία και στον Πύργο και αν εξυπηρετηθούμε. Και ταλαιπωρία όλη μέρα και έξοδα».
Ελένη Βερβίτα
«Πάμε εδώθε, πάμε εκείθε, στον Πύργο και στην Ολυμπία για να γράψουμε δύο φάρμακα. Ένα χρόνο δεν έχουμε γιατρό και αν αρρωστήσουμε, πρέπει να τρέχουμε στον Πύργο».
Τρύφωνας Φιλιππόπουλος
«Οι παλαιοί πήγαιναν στην Τρίπολη - τους έστελναν στην Τρίπολη - για ένα φράγκο ταμπάκο. Και σήμερα θα πάμε για ένα κολλύριο για το μάτι, γιατί χωρίς συνταγή, πώς θα μας το δώσει ο φαρμακοποιός. Πώς να φανταζόμαστε ότι θα δουλεύαμε μια ζωή και θα φτάναμε να μην έχουμε γιατρό. Και είναι κάποιος 80-90 χρονών και πρέπει να πάει στον Πύργο. Μα είναι δυνατόν;»
Άγγελος Αναστασόπουλος
«Μας έχουν εγκαταλείψει…γιατρό δεν έχουμε, ευτυχώς έχουμε ένα φαρμακείο και εξυπηρετούμαστε…Η πενταετία που πέρασε μας κάνανε να βάλουμε την ουρά στα σκέλια και να πηγαίνουμε. Εγώ είμαι με ένα μάτι, η κυρά μου είναι 80 χρονών και έπαιρνε ένα επίδομα πολυτέκνων για τα 7 παιδιά που είχαμε, πάει κι αυτό. Παίρνουμε τρία κατοστάρικα ο καθένας για να φάμε, να πιούμε, να ντυθούμε και να καλύψουμε όλες τις υποχρεώσεις μας. Πώς να ζήσεις;Τώρα, τι θα κάνει ο Τσίπρας, δεν ξέρουμε, αλλά πάντα λέει για τους φτωχούς, γιατί είναι κι αυτός σαν εμάς. Τώρα, αν τον αφήσουν…»
Αθανάσιος Γιαννακόπουλος
«Έκαμα εγχείριση και θα πάω στην Αθήνα να με δει ο γιατρός. Μια φορά το μήνα έρχεται ο γιατρός τα γράφει, αλλά αυτό δεν είναι λύση. Ένα χρόνο έχουμε να δούμε γιατρό στο χωριό. Να εξαφανιστούν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος γιατί αυτοί κατέστρεψαν την Ελλάδα».
Παναγιώτης Παπαγιάννης
«Θέλουμε να πάμε να γράψουμε ένα φάρμακο σήμερα και δεν έχουμε που να πάμε; Στον Πύργο, πώς να πάμε; Άντε και βρήκαμε να τα γράψουμε. Αν αρρωστήσουμε και βρούμε κανέναν να μας πάει στον Πύργο, καλώς, διαφορετικά, θα «ψοφήσουμε». Και δεν είναι μόνο στο Κούμανη, είναι σε όλα τα χωριά».
Γιάννης Νιώτης
«Τα πρώτα χρόνια, είμαστε πολύ καλά, με τον γιατρό που έμενε εδώ…. Το χωριό μας έχει 500 άτομα μόνιμους κατοίκους. Πάνω από όλα είναι η υγεία και ο γιατρός χρειάζεται. Τώρα γιατί να γίνεται αυτό; Έχουμε κι άλλα προβλήματα αλλά αυτά έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Κι εδώ να μη μένει, να έρχεται τακτικά. Γιατί αν αρρωστήσουμε, μέχρι να πας στον Πύργο…».
Νικόλαος Παπαγιάννης
«Είμαστε σε τέτοια ηλικία και ανησυχούμε γιατί είμαστε και μακριά από τους γιατρούς και αν πάθουμε τίποτα, όχι μόνο εμείς, αλλά και οι νέοι, δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε…»
Πηγή: patrisnews
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έντεκα παραστάσεις θα έχει το 34ο Φεστιβάλ Πάτρας του ΟΚΠΕ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
