2012-05-06 13:29:11
Φωτογραφία για Τα κόμματα, η καταστροφή των πανεπιστημίων και της Ελλάδος, αναγνώστης αρθρογραφεί...
Όλοι μας ζούμε τις χειρότερες μας μέρες όσον αφορά τα οικονομικά μας και πόσο μάλλον εμείς οι νέοι που μόλις τελειώσαμε το πανεπιστήμιο και δεν βρίσκουμε στον ήλιο μοίρα.

Όλοι λοιπόν οι πολιτικοί αρχηγοί βγαίνουν στα κανάλια και ο καθένας υποστηρίζει τα δικά του για το πώς θα σωθεί η χώρα και πως θα βγούμε από αυτήν την κρίση. Έτσι και εγώ σαν νέος έχω αναπτύξει την δικιά μου θεωρία για το πώς θα πάει μπροστά η χώρα.

Για κάθε πρόβλημα υπάρχει και μία βασική αιτία από την οποία ξεκινούν όλα και εγώ προσωπικά πιστεύω ότι η ρίζα του κακού για την κατάντια στην χώρα μας είναι τα ίδια τα κόμματα. Και δεν εννοώ ότι τα κόμματα σαν θεσμός είναι κάτι κακό, καθεαυτού είμαστε μία δημοκρατική χώρα και ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζετε ελεύθερα αλλά για μένα το μεμπτό είναι ο τρόπος λειτουργίας των κομμάτων. Φοίτησα 7 χρόνια σε δυο διαφορετικά ελληνικά πανεπιστήμια 5 χρόνια σαν προπτυχιακός και 2 χρόνια σαν μεταπτυχιακός
. Από την πρώτη μέρα της εγγραφής μου! θυμάμαι χαμογελαστά πρόσωπα από παρατάξεις που θελαν να με γράψουν και να με βάλουν στα σπάργανα τους και να με προστατέψουν ως καλοί Σαμαρείτες . Από το όλο αυτό σκηνικό απείχα από την πρώτη στιγμή όχι ότι τα παιδιά που ανήκαν στα κόμματα τα απέφευγα αντίθετα πολλά αυτά ήταν κολλητοί μου αλλά το θέμα είναι ότι δεν ήθελα να συμμετάσχω σε όλο αυτό το σκηνικό.

Τα πράγματα είναι απλά, εάν άνηκες σε ένα από τα κόμμα και ειδικότερα σε ένα από τα μεγάλα κόμματα τότε ήσουν πάσας. Εκτός από τις σημειωσούλες σου και τα «κονέ» σου με καθώς πρέπει άτομα μπορούσες να έχεις και άμεση επαφή με καθηγητές τους οποίους μόνο με τα κιάλια του έβλεπες. Και εκτός αυτού εάν ήσουν καλό παιδί και βοηθούσες την παράταξη τότε θα μπορούσες να περάσεις και τα μαθηματάκια σου χωρίς κανένα προβληματάκι. Έτσι άλλοι επαιρναν το πτυχίο τους γρήγορα και ωραία ενώ άλλοι τρώγανε το αγγούρι να διαβάζουν ημερόνυχτα σαν καλοί φοιτητές.

Απτήν άλλη φυσικά είχες και τα τυχερά σου εάν άνηκες σε κάποιο κόμμα γιατί μπορούσες να διοργανώσεις κάποιο πάρτι η ακόμα και κάποια εκδρομουλα και να κάνεις μια γερή μπάζα γιατί ήσουν ο ανέγγιχτος ,είχες τις πλατουλες σου και μασούσες την λεία σου με την ησυχία σου. Και φυσικά μπορεί να παρεξηγηθώ γιατί γενικεύω τα πράγματα ,η αλήθεια είναι ότι τα αριστερά κομματα τα ήταν πολύ απίθανο να συμμετάσχουν σε κάτι τέτοιο.

Τα αριστερά όμως κόμματα δημιουργούσαν άλλο πρόβλημα ,αυτό της έλλειψης συνεννόησης . Απτήν στιγμή που σαν φοιτητές κάναμε συνελεύσεις είτε του έτους είτε γενικές όσοι φοιτητές συμμετείχαν σε αυτές ξεκινούσαν την συζήτηση με βάση την γραμμή του κόμματος και όχι με βάση την ουσία του προβλήματος. Με αλλά λόγια αντί να κάτσουμε όλοι μαζί σαν φοιτητές σαν νέοι να συζητήσουμε, οι αριστεροί άνοιγαν το προσωπικό τους εγχειρίδιο και αράδιαζαν ένα σωρό πράγματα ασυνάρτητα με την πραγματικότητα που δεν θα βοηθούσαν σε τίποτα. Αν τους έλεγες ρε παιδιά καθίστε μόνοι σας να λύσετε το πρόβλημα έτσι όπως εσείς θεωρείτε ότι είναι καλό, θα γελούσαν γιατί το μόνο που ξέρουν ήταν να κάνουν αντίδραση στην αντίδραση και τίποτε άλλο.

Βέβαια τα μεγάλα κόμματα δεν έχανε προβλήματα σε κάτι τέτοια γιατί βλέπετε ήταν τα αφεντικά και έχανε έτοιμες προτάσεις για όλες τις λύσεις με μια μικρή λεπτομέρεια , κάθε πρόταση που ρίχναμε στο τραπέζι βόλευε τον δικό τους τον κώλο…. Πολύ λυπάμαι και στενοχωριέμαι που ποτέ δεν κάτσαμε όλοι μαζί να συζητήσουμε σαν Γιάννης, σαν Νίκος, σαν Κώστας, σαν Μαρία αλλά σαν μπλε πράσινος κόκκινος κίτρινος. Πάντοτε το χρώμα ο άξονας των αποφάσεων μας.

Φυσικά το κακό δεν έμενε μόνο εκεί γιατί η ανοργανωσιά του πανεπιστήμιου και η έλλειψη συνοχής και συνάφειας στο πρόγραμμα σπουδών επηρεαζόταν άμεσα από τα κόμματα όχι τόσο με την μορφή της φοιτητικής οργάνωσης αλλά ως κόμματα καθεαυτού. Αυτό που εννοώ είναι ότι η στελέχωση του πανεπιστήμιου με καθηγητές γίνονταν όχι με βάση τις δημοσιεύσεις τους αλλά με βάσει τις κομματικές τους προτιμήσεις και με βάσεις τις γνωριμίες τους στην κυβέρνηση. Με άλλα λόγια η επιτροπή των καθηγητών η οποία αποφάσιζε ποιος νέος καθηγητής θα έμπαινε στους κόλπους της ήταν κομματικά χρωματισμένη και τα κριτήρια επιλογής της ήταν αμιγώς πολιτικά.

Και γιατί αυτό ήταν κατά ανάγκη κακό στην σωστή λειτουργία του πανεπιστημίου; Πρώτα από όλα επηρεάζονταν το πρόγραμμα σπουδών το όποιο από φοιτητικοκεντρικο γίνονταν καθηγητοκοκεντρικο με άλλα λόγια δεν λαμβάνονταν υπόψη οι μαθησιακές ανάγκες του φοιτητών και το τι μάθημα ανταποκρίνεται στις απατήσεις της αγοράς αλλά λαμβάνονταν υπόψη τι επιστημονικό πεδίο δράσης είχε ο κάθε καθηγητής. Και ενώ θα έπρεπε να διδάσκεται ένας συγκεκριμένος αριθμός μαθημάτων τα οποία θα έχανε άμεση συνοχή μεταξύ τους, διδάσκονταν μαθήματα από επιστημονικούς κλάδους ασύνδετους μεταξύ τους γιατί πολύ απλά οι διορισμοί των καθηγητών γίνονταν απλά με κομματικά κριτήρια και το επιστημονικό πεδίο πολλών εξ αυτών δεν είχε άμεση σχέση με αυτό του πανεπιστήμιου.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ως απόφοιτοι φοιτητές να μην έχουμε συγκεκριμένη επιστημονική εξειδίκευση πράγμα αναγκαίο για την επαγγελματική μας αποκατάσταση αλλά να αποκτήσουμε τόσο άχρηστη γνώση που να μην ξέρουμε τι να την κάνουμε. Φυσικά σε αυτό συνέβαλε ότι πολλοί από τους διορισθέντες καθηγητές οι οποίοι δεν τηρούσαν τα κριτήρια διορισμού να είναι στην κυριολεξία εντελώς άχρηστοι όπως η άχρηστη γνώση που θελαν να μας μεταδώσουν!!! Να λες είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να είναι καθηγητές πανεπιστήμιου; Από ποιον πλανήτη κατέβηκαν;

Και το επόμενο θέμα που θέλω να θίξω το οποίο έχει άμεση σχέση με τα κόμματα είναι τα ερευνητικά προγράμματα των πανεπιστήμιων. Στην Ελλάδα εάν είσαι ένας φιλομαθής φοιτητής γεμάτος μεράκι για γνώση και ερεύνα την έχεις πατήσει γιατί άμα δεν έχεις κομματικές γνωριμίες δεν πας πουθενά. Έχεις σαν φοιτητής μπάρμπα πολίτικο; Τότε εξασφάλισες μια θέση στο ερευνητικό πρόγραμμα του καθηγητή που ανήκει στο ίδιο κόμμα. Συγχαρητήρια τα κατάφερες!

Έτσι δυστυχώς δουλεύει το σύστημα, αυτοί που πραγματικά είναι άξιοι και πρέπει να καταλάβουν κάποια θέση δεν το καταφέρνουν διότι το απορρίπτει το κομματικό σύστημα. Απτή άλλη όσοι κατάφεραν να διοριστούν μόνο με την αξία τους αλλά δεν ακολούθησαν την επίσημη χρωματική γραμμή του πανεπιστήμιου την βάψαμε γιατί είναι κοινωνικά αποκλεισμένοι και παιρνουνε κάτι ψίχουλα για κονδύλια.

Αυτή είναι η όλη κατάσταση που την έζησα τόσα χρόνια μέσα στα πανεπιστήμια η οποία αποτελεί μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας. Κατά την γνώμη μου τα κόμματα είναι οι καταστροφείς της Ελλάδας γιατί έχουνε στήσει μέσα στα πανεπιστήμια τα εκκολαπτήρια από όπου πηγάζουν τα μελλοντικά τους στελέχη. Όλη αυτή η νοοτροπία στήριξε τον κόμμα για να σε βοηθήσει προέρχεται καθαρά από το πανεπιστήμιο, εκεί οι νέοι μαθαίνουν να δρουν ως ενεργοί πολίτες-λαμόγια! Τα κόμματα και οι παρατάξεις είναι αυτές που επηρεάζουν τον κάθε νέο ο οποίος όταν βγει μορφωμένος από το πανεπιστήμιο θα επηρεάσει και τους αμόρφωτους συμπολίτες του με τα όσα έχει διδαχτεί.

Και εγώ αναρωτιέμαι πως είναι δυνατό τα κόμματα λίγες μέρες πριν τις εκλογές να υποστηρίζουν ότι θα σώσουν την χώρα όταν αυτά τα ίδια στηρίζουν αυτόν τον φαύλο κύκλο της διαπλοκής; Γιατί δεν αφήνουν τον πνευματικό χώρο του πανεπιστήμιου να δράσει ανεπηρέαστος και να επιτελέσει το έργο του που είναι η προώθηση της γνώσης των τεχνών και του πολιτισμού; Πως θα μπορέσουν οι νέοι επιστήμονες και καλλιτέχνες να δημιουργήσουν όταν ζουν σε ένα κατευθυνόμενο κομματικό περιβάλλον;

Αυτό δεν είναι δυνατόν για αυτό πρέπει τα κόμματα να βγουν άμεσα από το πανεπιστήμιο. Οι φοιτητές που θέλουν να δράσουν στα κοινά ας δημιουργήσουν ανεξάρτητες φοιτητικές οργανώσεις που δεν θα έχουν κανένα δεσμό με τα κόμματα. Δεν θέλω να ξαναμπώ στο πανεπιστήμιο και να βλέπω τραπέζια με σημαίες και πανό . Θέλω ένα πανεπιστήμιο το όποιο θα εμπλουτίζει την κοινωνία με νέους και άξιους ανθρώπους και όχι με λαμογια πολιτικούς σαν αυτούς που μας κυβέρνησαν τόσα χρόνια.

Έχουμε δημοκρατία και ο καθένας μπορεί να φτιάξει ότι κόμμα θέλει και να το υποστηρίζει αλλά δεν έχει κανένα δικαίωμα να υποτάσσει την ελευθερία του άλλου για γνώση και μάθηση. Αυτό κάνουν τα κόμματα ,υποτάσσουν την ελευθερία μας! Εμείς οι Έλληνες είμαστε έξυπνος και προικισμένος λαός και μπορούμε να πετύχουμε πολλά, αλλά τι να το κάνουμε αν η ίδια μας η χώρα μας πνίγει; Αν θέλουμε σαν Έλληνες να ξελασπώσει η χώρα θα πρέπει να πετάξουμε όλα τα κόμματα έξω από τα πανεπιστήμια για να κοπεί το κακό από την ρίζα και όταν λέω όλα εννοώ όλα όπως λέει και η διαφήμιση…. Όλα τα αλλά για μένα περί προόδου και ανάπτυξης είναι μπαρούφες και λόγια του αέρα.

Αναγνώστης
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
Πέθανε ο Κώστας Καρράς
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πέθανε ο Κώστας Καρράς
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ